Part - 7
My Oleander Hubby
" ရာဇ္! ! အလုပ္သစ္ကိစၥကို ဆက္မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ၊ ကိုယ္ေျပာတာၾကာလား ၊ အလကား အေရးမပါတာေတြ ၊ ကိုယ္စိတ္မခ်ဘူး "
" အင္း "
" ဒီရက္ထဲ ကိုယ္မင္းအိမ္ကိုလိုက္ေတြ႔မယ္ ၊ ကိုယ့္
ဒယ္ဒီက အရင္ထဲက ႏိုင္ငံျခားမွာေနေတာ့
လက္ထပ္ပြဲလာဖို႔ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး ၊ မာမီကေတာ့ ဒီမွာပဲေနတာ ၊ ဒါေပမယ့္ သူကလဲအခု ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတယ္ ၊ ကိုယ့္ ဒယ္ဒီေရာ မာမီေရာကေနာက္အိမ္ေထာင္ထူေထာင္ထားက်တာေလ ၊ မာမီက အခု သူ႔အမ်ိဳးသားဘက္ကအလုပ္ေတြကို
ကိုပဲ အားစိုက္လုပ္ေနရတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘက္
လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ ၊ မဂၤလာေဆာင္
ရင္ သူတို႔လာႏိုင္ဖို႔မေသခ်ာေပမယ့္ ရာဇ္အ
တြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးပါ့မယ္ ၊ ကိုယ္ကမိသားစုနဲ႔ အတူမေနတာလဲ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ သူတို႔
ကလဲ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိစၥေတြဆို ေခါင္းထဲသိပ္မထည့္က်ဘူး ၊ ကိုယ့္ကို စိတ္ခ်တာလဲပါတာေပါ့ ၊
မိဘေတြမလာႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ေကာင္ေလး
မ်က္ႏွာမငယ္ေစရပါဘူး ၊ အဲဒါေတာ့ စိတ္ခ်ပါ "
" အင္းပါ! ! "
ကိုယ္က စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာေနေပမယ့္ တဖက္ကျပန္ရလာတာက အင္း ၊ အင္းပါေလာက္လာျဖစ္ၿပီး လူကလဲေဆးလိပ္အဖြာမပ်က္ ။ ေနာက္ဆံုး
ကိုယ့္ကိုေတာင္ တခ်က္လွည့္မၾကည့္တာမို႔ ---
" ရာဇ္ !! ကိုယ္ေျပာတဲ့စကားေတြက မင္းအတြက္ အသံုးမဝင္တာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာလား ၊ စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေပးရေလာက္ေအာင္ အေရးမပါတဲ့ ေဘာင္မဝင္တန္းမဝင္ေတြ ျဖစ္ေနတာလား ၊ ေျပာရတဲ့သူ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ ၊ မင္းကေလ ကိုယ့္ကိုဆို အျမဲတမ္း အဲလိုအခ်ိဳးမ်ိဳးခ်ိဳးတယ္ ၊ မဂၤလာကိစၥအတြက္ေျပာေနတဲ့လူကို ေဆးလိပ္ေလာက္ေတာင္
အေရးမစိုက္ဘူး "
ခပ္မာမာထြက္လာတဲ့ စကားသံေၾကာင့္ ရာဇ္ လူႀကိီးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ရင္း ---
" ေဟာဗ်ာ! စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနတယ္ေလ ၊
လူႀကီးအဆင္ေျပသလို လုပ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္က Okay
တယ္ ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘာမွျပန္မေျပာတာပါ ၊ အဲဒါကို ဘာေတြအထအနေကာက္ေနတာလဲ ၊ ကေလးလဲ မဟုတ္ဘူး ၊ ကဲပါ က်န္တာဆက္ေျပာ ၊ မ်က္နွာကိုၾကည့္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ေပးမယ္ "
" ေတာ္ၿပီ! ! ဒီကိစၥကို ေနာက္မွဆက္ေျပာေတာ့မယ္ ၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားၿပီ ၊ ရာဇ္ကေလ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုစိတ္ဒုကၡသိပ္ေပးတာပဲ "
ရာဇ္ကေတာ့ လူႀကီးကိုၾကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္မိတယ္ ။
ေသာက္လက္စ ေဆးလိပ္ကို ေခါင္းေမာ့ၿပီး အားရေအာင္ဖြာလိုက္ကာ လူႀကီးေဘးနားကိုသြားလိုက္သည္ ။ ၿပီးတာနဲ႔လူႀကီး အက်ႌေကာ္လံကစေနဆြဲကိုင္လိုက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့လိုက္၏ ။ ေဆးလိပ္
ေငြ႔ေတြကို သူ႔ပါးစပ္ ထဲအားရပါးရမႈတ္ထည့္လိုက္ တာေၾကာင့္ ---
" ရာဇ္ ဘာလုပ္ --"
စကားကိုဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးဘဲ အနမ္းေတြအစပ်ိဳးလိုက္သည္ ။ အစပိုင္းမွာၿငိမ္သက္ေနေပမယ့္
သိပ္မၾကာခင္ပဲ လူႀကီးရဲ႕လက္တဖက္က ကိုယ့္ခါး
ေပၚကေရာက္လာၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ကိုယ့္
လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လာ၏ ။ လြတ္ထြက္မသြား
ေအာင္ ေသခ်ာခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီးမွ နမ္းလာတဲ့အနမ္း
ေတြက ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ၾကမ္းတမ္းစြာဝါးမ်ိဳစားေသာက္လို႔ ။ သူနမ္းလို႔အဆင္ေျပေအာင္ ကိုယ့္
ေခါင္းေလးကိုငဲ့ေစာင္းေပးထားလိုက္တယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ ကိုယ့္လည္တိုင္ေတြဆီ ေျပာင္းေရႊ႔လာတဲ့
အနမ္းေတြ ။
နမ္းတာထက္ကိုပိုတဲ့ ကိုက္ခဲမႈေတြေၾကာင့္ ---
" အား !! နာတယ္ လူႀကီးရယ္ "
လည္ပင္းေတြကို ကိုက္ခဲေနရာကေန တျဖည္းျဖည္နဲ႔ ကိုယ့္နားရြက္ဖ်ားေတြကို စုပ္ယူလာၿပီး ---
" မွတ္ၿပီလား!! ေနာက္တစ္ခါဆို အနာမခံခ်င္ရင္ လာမစနဲ႔ "
ရာဇ္ သူ႔ကို မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္ျပလိုက္ရင္း ---
" စမွာပဲ "
" စရင္ေတာ့ နာမွာပဲေလ "
" အင္း!! အနာကိုခံခ်င္လြန္းလို႔ပါ "
ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ လူႀက္ိီးကတဟားဟားေအာ္ရီလာကာ ---
" ဟား !ဟား! ဟား !ဟား !ရာဇ္ရယ္ တကယ္ေကာင္ကြာ၊ စိတ္ဆိုးခ်င္ေနတဲ့စိတ္ေတာင္ ေပ်ာက္သြားတယ္ "
တကယ္သေဘာက်လြန္းလို႔ တဟားဟားေအာ္ရီမိ
ရင္းကေန ရာဇ္ကို ကိုယ့္ေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္ေစလိုက္
တယ္ ။ ရာဇ္ကေတာ့ ကိုယ္ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ရင္းက
ေန ေနာက္ထပ္ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထပ္ၿပီးမီးညႇိ
ေနျပန္ၿပီ ။ ေဆးလိပ္နံ႔မႊန္ေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
ထိယံုေလးထပ္နမ္းလိုက္ရင္း သူ႔ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔
ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကို ပြတ္ဆြဲေနလိုက္ကာ ---
" ေဆးလိပ္က္ို အရမ္းႀကိဳက္တာပဲလား ရာဇ္ "
ကိုယ့္ကိုတစ္ျပန္ နမ္းလာရင္း ---
" လူႀကီးကို ခ်စ္ရတာ ပိုျပီး ၾကိဳက္ပါတယ္ ၊ ေဆးလိပ္နဲ႔ပီေကကေတာ့ လူႀကီးၿပီးမွေပါ့ "
ကိုယ့္ရင္ဘက္ေတြဆီကို ႏွာေခါင္းနဲ႔ပြတ္ဆြဲေပးေနတာေၾကာင့္ ---
" ေႁခြေနလိုက္ အဲလိုစကားလံုးေတြနဲ႔ ၊ ဒါမွ ကိုယ္ မင္းနားကေန ဘယ္ကိုမွ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္မွာ "
" အမွန္တိုင္းေျပာတာ ၊ ႐ုန္းထြက္သြားလဲ ရပါတယ္ ၊ မေနခ်င္တဲ့သူကို ဘယ္ေတာ့မွဆြဲမထားပါဘူး "
" ကိုယ္က ဘာလို႔ထြက္သြားရမွာတုန္း "
" သေဘာေျပာျပတာပါ "
" သေဘာလဲ ေျပာမျပနဲ႔ ၊ ကိုယ္ေျပာတာကိုနား
ေထာင္ ၊ မနက္က်ရင္ ရာဇ္အိမ္မွာပဲေန ၊ ကိုယ္
အလုပ္ကို ရာဇ္ လာေပးရမယ့္ ကိစၥ႐ွိတယ္ ၊ ကိုယ္
ဟိုမွာအလုပ္အားတာနဲ႔ လာေခၚမယ့္ကားလႊတ္လိုက္မယ္ "
ထူးထူးဆန္းဆန္း သူ႔အလုပ္ဆီကို ကိုယ့္ကိုေခၚမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ---
" လူႀကီးအလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္က ဘာလာလုပ္ရမွာလဲ "
" ေရာက္ရင္ သိမွာေပါ့ ၊ လိုက္သာလာခဲ့ေနာ္ "
" ၿပီးတာပဲ "
" ကိုယ့္ေကာင္ေလးက အရင္ကထက္စာရင္အမ်ား
ႀကီး လိမၼာလာတာပဲ ၊ ညက်ရင္ ဆုခ်ရမယ္၊ ဘယ္ပံုစံႀကိဳက္လဲ ႀကိဳေတြးထား "
" -ီး ကိုဆုခ်! ! "
ကိုယ့္စကားဆံုးတာနဲ႔ အားႀကီးနဲ႔ ဆဲခ်လိုက္တဲ့ ေကာင္ေလး ။
" ေဟာဗ်ာ ၊ ခ်ီးက်ဴးေတာင္မခံပါလား ၊ ကဲပါ မနက္က်ရင္သာ ကိုယ္လူလႊတ္ေခၚတဲ့အခ်ိန္လိုက္လာခဲ့ေနာ္ "
" အင္း "
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
" ဓနသိဒိၶကုမၼဏီ " ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က အေဆာက္အဦးကို ရာဇ္ေငးၾကည့္ယံုနဲ႔ အံၾသမွင္သက္
ေနရပါသည္ ။ ကုမၼဏီအေဆာက္အဦးက ဘယ္ႏွစ္
ထပ္ေတာင္႐ွိလဲမသိႏိုင္ေပမယ့္ တကယ္ကိုမိုးထိလုမတက္ ။ ဒါျပင္ကိုမွ ကုမၼဏီခြဲေတြလဲ အမ်ားႀကီး႐ွိ
ေနေသးေသးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္အသိ ။
ေလာေလာဆယ္ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ အထပ္ကေတာ့ ေက်ာက္ျမတ္ရတနာေတြ ေရာင္းခ်ေနတဲ့အထပ္ ။ ကိုယ့္တသက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ တစ္ခါမွမျမင္ခဲ့ရဖူးသည့္ ေက်ာက္စိမ္းတုန္းႀကီးေတြက ေတာင္ပံုယာပံု။
အရင္တစ္ခ်ိန္ ကိုယ့္ေယာက္ဖစီးပြားေရးအဆင္ေျပေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္ေတြမိသားစုကလဲ လူကုန္ထံအသိုင္းအဝိုင္းထဲဝင္ဆံံ့ေပမယ့္ ကိုယ့္လူႀကိ္ီး
ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ လံုးဝကိုျမဴမႈန္ သာ သာအေျခအေန ။
" ရာဇ္!! ေရာက္လာၿပီလား "
အသံေၾကာင့္ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအျပည့္အစံုနဲ႔ ကိုယ့္လူႀကီး ။
ဆံပင္႐ွည္႐ွည္ေတြကို ေၾကးနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ဆိုးထားၿပီး အျမဲတေစေနာက္လွန္ၿဖီးသင္ထားပံုက တကယ္ကို ထိပ္တန္းလုပ္ငန္း႐ွင္တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အေငြ႔အသက္ အျပည့္အဝရေနေစတာမ်ိဳး ။
" ဟုတ္ ေရာက္ၿပီ "
" ကုိယ့္ရံုးခန္းသြားရေအာင္ လာခဲ့ ၊ ၿပီးမွာ ကုမၼဏီအထပ္ေတြကို လိုက္ျပေပးမယ္ "
VIP သီးသန္႔အတြက္ထားတဲ့ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔ သူ႔ရံုးခန္းထဲကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ တံခါးကိုေက်ာခ္ိုင္း
ၿပီးထိုင္ေနတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ။ အနားကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ေယာက္ဖျဖစ္ေနၿပီး
က်န္တစ္ေယာက္က လူႀကီးရဲ႕ေ႐ွ႕ေန ။
" ဦးသိဒိၶ! ! "
အျခားလူေတြ႐ွိေနတာေၾကာင့္ သူနာမည္ကိုေခၚလိုက္မိတယ္ ။
" အရင္ထိုင္လိုက္ဦး ၊ ၿပီးရင္ ကိုယ္ အကုန္႐ွင္းျပမယ္ "
" ဟုတ္တယ္ ရာဇ္ ၊ ထိုင္လိုက္ပါဦး "
ေယာက္ဖကပါ ဝင္ေျပာေနတာေၾကာင့္ ဘာမွန္းမသိပဲဝင္ထိုင္လိုက္ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ့မွ ေယာက္ဖနဲ႔မမ ရဲ႕နာမည္ပါတဲ့ စာခ်ဳပ္တစ္ခုက ကိုယ့္အေ႐ွ႕ ကိုေရာက္လာတာ ။ ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုမၼဏီတစ္ခုကို လႊဲေျပာင္းေပးတဲ့စာခ်ဳပ္ ။
" ဒါက ဘာလဲ "
နားမလည္သလို ေမးလိုက္မိတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕ အေမးစကားေၾကာင့္ ---
" ကိုယ့္ ကုမၼဏီေတြထဲမွာ လုပ္ငန္းရပ္ထားရတဲ့ကုမၼဏီတစ္ခ်ိဳ႕႐ွိေနတယ္ ရာဇ္ ၊ အဲထဲကမွတစ္ခုက္ုိ
ရာဇ္တို႔မိသားစုဆီ လႊဲေပးတာ ၊ သေဘာကကြာ
အၿပီးအလကားေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒီကုမၼဏီကို
ဦးေဆာင္ခိုင္းလိုက္တာေပါ့ ၊ ေနာက္မွ ကုမၼဏီအက်ိဳးအျမတ္ထဲကေန ကိုယ့္ကိုပိုက္ဆံျပန္အမ္း ။
အဲလိုမ်ိဳး ၊ ေနာက္ဆို ကိုယ္တို႔ကမိသားစုေတြ
ျဖစ္ေတာ့မွာေလ ၊ ကိုယ့္လုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ့္မိသားစုေတြကပဲ ဦးေဆာင္ေစခ်င္တာ "
လူႀကီးစကားအဆံုးမွာေတာ့ ---
" အကိုလဲ အစကေတာ့ ျငင္းပါေသးတယ္ ၊ ေနာက္မ၊ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၿပီ လက္ခံလိုက္ တာ ၊ အကိုတို႔မိသားစုအတြက္ ဒါကအသင့္ေတာ္ဆံုးပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိလို႔ "
ေယာက္ဖျဖစ္သူရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ---
" မမ သိၿပီးၿပီလား "
" နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ေျပာျပထားပါတယ္ "
" အမ်ားႀကီးအေတြးမလြန္ပါနဲ႔ ၊ ကုမၼဏီကို ဒီတိုင္းရပ္ထားရမယ့္အတူတူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အက်ိဳး႐ွိမယ့္လမ္းကို ေရြးလိုက္တာပါ ၊ ရာဇ္ ကို ႀကိဳမေျပာတာက
အေတြးလြန္မွာစိုးရိမ္လို႔ ၊ ဘာမွအမ်ားႀကီးမေတြးနဲ႔
ေနာ္ ၊ ကိုယ္ေျပာတာကို ယံု "
ကိုယ့္လက္တစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးၿပီးေျပာလာတဲ့စကားေၾကာင့္ ျပံဳးလိုက္မိပါ
တယ္ ။ ဒီလူႀကီးဟာ ကိုယ့္လိုလူကိုေတာင္ စကား
ခ်ိဳခ်ိဳ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ သိမ္းသြင္းႏိုင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ လူပါလား ။
" အင္းပါ !! အကုန္အဆင္ေျပတယ္ဆိုလဲ ၿပိ္ီးတာပါပဲ "
" Okay!! ဒါဆို သက္ေသေနရာမွာ ရာဇ္ လက္မွတ္ေလးထိုးလိုက္ေနာ္ "
ကိုယ့္အေ႐ွ႕က စာခ်ဳပ္ေတြမွာ ရာဇ္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ
လက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္ ။ အကုန္ၿပီးလို႔ ေယာက္ဖနဲ႔ ေ႐ွ႕ေနျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ နဲ႔လူႀကိ္ီးႏွစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ေနခဲ့ပါတယ္ ။
" လူႀကီး အလုပ္႐ွိေနတယ္မို႔လား ကြၽန္ေတာ္ဘာသာျပန္လိုက္ေတာ့မယ္ "
" ေနပါဦး ရာဇ္ရယ္ ၊ ညေနက်မွ ကိုယ္နဲ႔အတူတူျပန္ေလ ေနာ္ ၊ ရာဇ္လဲ အားေနတာပဲဟာ "
ေတာင္းပန္သလို ေလသံနဲ႔ေျပာလာတာေၾကာင့္ ---
" အင္းေလ အဲဒါဆိုလဲ ေစာင့္ေနမယ္ "
" Okay ဒါဆို ကိုယ္အလုပ္လုပ္လိုက္ဦးမယ္ ၊ ရာဇ္ ခဏထိုင္ေနဦးေနာ္ ၊ ဘာစားခ်င္တာ႐ွိလဲ ေအာက္ ထပ္မွာ အကုန္မွာလို႔ရတယ္ "
" ရတယ္ မစားေတာ့ဘူး "
" အဲဒါဆို ရာဇ္ ခဏထိုင္ေနဦး ၊ ကိုယ္ အလုပ္လုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက်န္ေနေသးလို႔ ၊ ရံုးခ်ိန္အမွီေလး လုပ္လိုက္ဦးမယ္ "
ေခါင္းပဲညႇိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ဆံပင္ေတြကို တစ္ ခ်က္ဖြရင္း သူ႔အလုပ္စားပြဲဆီ လွည့္ထြက္သြားသည္ ။
အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုၾကာတဲ့အထိ သူကအလုပ္ေတြလုပ္ေနတုန္း ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေခါင္းကိုဘယ္ညာေစာင္းၿပီး လွည့္ေနတာျမင္ရတာမို႔ သူ
ေညာင္းေနေလမလားေတြးမိကာ ထိုေနရာဆီေလ်ွာက္ သြားလိုက္တယ္ ။ ခံုေနာက္ကေနဝင္ရပ္လိုက္ရင္း သူ႔ ပခံုးေပၚကိုယ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုတင္ ကာေျပးလႊားေစလိုက္တဲ့အခါ ---
" ကိုယ့္ကို ႏွိတ္ေပးေနတာေပါ့ေလ ၊ ဒီအလိမၼာေလးက "
" ေညာင္းေနမယ္ထင္လို႔ "
" အင္း ေစာေစာကေညာင္းေနတာ ၊ အခုေတာ့အေညာင္းကိုေျပေနေရာပဲ "
" အပိုေတြေျပာျပန္ၿပီ "
" ကိုယ့္စကားမယံုဘူးေပါ့ေလ ၊ တကယ္ေျပာေနတာကို "
" အင္းပါ !! အေညာင္းေျပတယ္ဆိုလဲ ၿပိ္ီးေရာ "
႐ုတ္တရက္ ကိုယ့္လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္ေစလိုက္သည္ ။ ခါးေတြကိုတင္းတင္းဖက္ထားရင္း ကိုယ့္ေက်ာဆီမွာ သူ႔မ်က္ႏွာကိုကပ္ထားလို႔ ။
ခဏေလာက္ၿငိမ္သက္ေနၿပီးကာမွ ---
" ရာဇ္ !!"
" အင္း! ေျပာေလ "
" ဘာေတြပဲၾကံဳလာၾကံဳလာ ၊ ေကာင္းတာေရာ ဆိုးတာေရာေပါ့ အဲလိုေတြၾကံဳလာလဲ ကိုယ့္နားမွာပဲ ေနမယ္မို႔လား ၊ ကိုယ့္ကိုထားခဲ့ျပီးေတာ့ ထြက္မသြားဘူးမို႔လား "
" ေနမွာေပါ့ ၊ ဘာလို႔ထြက္သြားရမွာလဲ "
" တကယ္ ထြက္မသြားရဘူးေနာ္ ၊ ကတိေပးလား "
" ထြက္မသြားပါဘူး ၊ တကယ္ကတိေပးပာတယ္ ၊
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ခင္ဗ်ားထြက္သြားလဲ လိုက္ဆြဲမထားဘူး ၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ့္သေဘာေပါ့ "
" ကိုယ္ကဘာလို႔ထြက္သြားရမွာလဲ "
" သေဘာေျပာျပတာပါ "
" သေဘာလဲမေျပာျပနဲ႔ ၊ ညေနအလုပ္ကျပန္ရင္
ဘယ္ဝင္ခ်င္ေသးလဲ ၊ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ႐ွိလား ၊ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" ဘယ္မွမဝင္ခ်င္ဘူး "
" ဟုတ္ပါၿပီ ၊ အခုေတာ့ တစ္ခ်က္ေလာက္ အနမ္းေပးပါရေစ ၊ ကိုယ့္အေမာေျပေလးရယ္ "
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ဆြဲႏွိမ့္တာခံလိုက္ ရၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိေတြ႔ေစလိုက္သည္ ။ ခဏေလးနဲ႔ ရပ္တန္ဖို႔အစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အနမ္းေတြဟာ ရစ္မူးသာယာဖို႔ေကာင္းစြာ ။ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းလဲမည္၏ ။
ရင္ခုန္ျခင္းလဲမည္၏ ။
<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>
" ရာဇ္ !! ဦးသိဒၶိက ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲ "
" မနက္ကိုလာမယ္တဲ့ မမ ၊ ထြက္လာရင္ ဖုန္းအရင္
ႀကိဳဆက္မယ္လို႔ေျပာတယ္ "
" မမ မနက္စာစီစဥ္ထားမယ္ေလ ၊ သူဘာေတြစားတက္လဲ ၊ ဘာေတြႀကိဳက္လဲ "
" မလုပ္နဲ႔ေတာ့ မမ ၊ သူ မစားအားေလာက္ဘူး ၊ အလုပ္က႐ႈပ္ပါဘိနဲ႔ ၊ ထားလိုက္ "
မမက ကိုယ့္အနားမွာလာထိုင္က လက္ေလးကို
ခပ္ဖြဖြကိုင္လာသည္ ။
" ေမာင္ေလး အခုေျပာမယ့္စကားေတြကို ေသေသ
ခ်ာခ်ာနားေထာင္ေနာ္ ၊ တကယ္လို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳ
ၿပီးရင္ အရင္လို စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြမေျပာနဲ႔ ၊ မလုပ္ေတာ့နဲ႔ ၊ ကိုယ္က ဘာရယ္မဟုတ္ အက်င့္ပါလို႔
ဆဲမိတာဆိုရင္ေတာင္ သူက ကိုယ့္ထက္အသက္
ႀကီးတဲ့အိမ္ေထာင္ဖက္ ျဖစ္ေနတယ္ ၊ သူစိတ္ညစ္
ေအာင္မလုပ္နဲ႔ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ မမရယ္ ၊ မသိရင္ ကြၽန္ေတာ္ကဆိုးေပ
ေနတဲ့လူက်ေနတာပဲ "
" အဲသေဘာေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ေမာင္ေလးရယ္ ၊ ခ်စ္လို႔ယူထားက်ေပမယ့္ တစ္ေကြ႔ေကြ႔မွာေတာ့
စိတ္သေဘာထားခ်င္း မတိုက္ဆိုင္တာေတြ ျဖစ္လာ
တက္တယ္ ၊ အဲအခ်ိန္ေတြမွာ သတိထားဖို႔ေျပာတာပါ "
" ဟုတ္ဟုတ္! ကြၽန္ေတာ္သတိထားပါ့မယ္ ၊ ဦးသဒိၶ
ေျပာသမ်ွကိုလဲ နားေထာင္မွာပါ "
" လက္ထပ္ၿပီးရင္ေရာ Club မွာ "
" ဟင့္အင္း ၊ သူ႔ကုမၼဏီမွာပဲ အလုပ္ဝင္ေတာ့မယ္ ၊
သူက Club မွာလုပ္တာမႀကိဳက္ဘူးေလ "
" မလုပ္တာလဲ ေကာင္းပါတယ္ ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ
က မမတို႔မိသားစုရဲ႕ ေက်းဇူး႐ွင္ဆိုတာကိုမေမ့နဲ႔ ၊
အလုပ္႐ႈပ္တဲ့သူ႔ကို စိတ္ပူရမယ့္အလုပ္ဆို ဘာမွမလုပ္နဲ႔ "
" ကဲလို႔! ဟုတ္ပါၿပီ !အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နားခ်င္ၿပီ ၊
သြားေတာ့မယ္ "
မမဆီက ဘာစကားမွထြက္မလာခင္ပဲ အခန္းထဲဝင္
လာလိုက္သည္ ။ ဒီေန႔ည လူႀကီးကိုေျပာၿပီး အိမ္မွာ
ျပန္လာအိပ္တာ ။ မနက္ကို လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥေတြတိုင္ပင္ဖို႔ သူကအိမ္လာမွာမို႔ေလ ။ အိပ္ယာေပၚလဲွခ်လိုက္ရင္း ကိုယ့္မိသားစုအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိပါတယ္ ။
ကုသိုလ္ကံမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ စီးပြားေတြပ်က္ၿပီး
ဘဝေတြ မပ်က္ရံုတမယ္ ။ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိတဲ့အခ်ိန္ ေရနစ္သူဝါးကူထိုးခ်င္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ။
ကိုယ့္မိသားစုေတြ တကယ္အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲေရာက္ေနခ်ိန္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဆံုေတြ႔ခဲ့ရတဲ့
လူႀကီး ။ သူနဲ႔ဆံုရတာ တကယ္ကို ကံေကာင္းမႈပါပဲ ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုလဲ ေႏြးေထြးေစသလို ၊ လံုျခံဳမႈလဲေပးတက္သူ ။
အျပင္ပံုစံက မာေက်ာသလိုထင္ရေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတက္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆို တကယ္ကို ႏူးညံ႔မႈအျပည့္ ။ ဆံုေတြ႔ခ်ိန္ေတြက သိပ္ကိုတိုေတာင္းေသးေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာပဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ႏူးညံ႔မႈေတြကို အေကာင္းဆံုးသင္ျပသြားတဲ့လူ ။
ေနာက္ထပ္ မၾကာေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္နဲ႔သူ
လက္ထပ္ရေတာ့မယ္ ။ မမေျပာသလိုပဲ ကိုယ့္ရဲ႕
မေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြအားလံုးကို ႀကိဳးစားျပဳျပင္ သြားမွာပါ ။
ကိုယ္က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အလံုးစံု
အျပစ္ကင္းေနတဲ့သူမဟုတ္ခဲ႔လို႔ လူႀကီးကိုလဲ အားနာရပါတယ္ ။ က်န္႐ွိေနတဲ့ တစ္ဘဝစာလံုးကေတာ့ လူႀကီးေဘးနားမွာပဲ အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားေနထိုင္ေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါ ။
ဒါက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႀကိဳက္ ႐ွင္သန္ေနထိုင္လာတဲ့
လူေနမႈပံုစံကို ေျပာင္းလဲခ်င္ေနမိတယ္လို႔ ပထမဆံုး
ျဖစ္တည္လာတဲ့စိတ္ကူးပဲ ။ တယုတယ ဖြင့္မေျပာ
တက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို လူႀကီးက
တကူးတကျမင္ေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းသာရမွာပါ။
Ring! ! Ring! ! Ring! !
ဖုန္သံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ လူႀကီးေခၚေနတာမို႔ ---
" ဟဲလို လူႀကီး "
" သတိရေနတယ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ "
ခ်က္ခ်င္းေျပာခ်လိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ျပံဳးမိသြားရင္း ---
" ညေနကပဲ အိမ္လိုက္ပို႔ထားတာကို "
" ညေနက အလုပ္႐ွိေတာ့ ေနရတာမသိသာဘူး ၊ ညဘက္ေရာက္ေတာ့ မေနတက္ေတာ့ဘူး ၊ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ကြာ ၊ မူးရင္အိပ္ေပ်ာ္မလားလို႔ ထေသာက္ေတာ့လဲ အဆင္မေျပဘူး ၊ ဒီညက်မွ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္မူးမေနဘူး ၊ ကိုယ္ေနရတာအဆင္မေျပလ္ု႔ိ ဖုန္းလွမ္းဆက္မိတာ "
" အခု ဘယ္မွာလဲ "
" အိပ္ယာထဲ ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္ေပါ့ မနက္က်ရင္အလုပ္ကိုအေစာႀကီး သြားရပါမယ္ဆိုကြာ "
" အင္း VC ေျပာက်မလား ၊ လူႀကီးအိပ္ေပ်ာ္တဲ့ထိေလ "
" အင္း!! ေျပာခ်င္တယ္ "
" အဲဒါဆို ဖြင့္လိုက္ "
ခ်က္ခ်င္းပဲ ဖုန္း Screen မွာ ေပၚလာတဲ့ နီရဲရဲမ်က္
ႏွာ ။ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္လူႀကီးဂါေနၿပီဆိုတာ သိႏိုင္တယ္ ။ သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ မမူးေသးဘူးဆိုပဲ ။ တကယ္ေတာ့မူးတာမွ တဖက္ကမ္းခတ္ေနၿပီေလ ။
" ကဲ!! ဘာေျပာခ်င္လဲ "
အိပ္ယာထဲ ေဘးေစာင္းအေနအထားေတြနဲ႔ အခ်င္း
ခ်င္းၾကည့္ေနတာမို႔ သူ႔ကိုေမးလိုက္မိေတာ့ ေခါင္းပဲ
ခါျပလာတယ္ ။
" ဒီတိုင္းၾကည့္ေနခ်င္တယ္ "
" Okay !!"
တကယ္လဲ တစ္နာရီနီးပါးကို ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ၾကည့္ေနတဲ့လူႀကီး ။ ေနာက္ေတာ့ မူးမူးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္
သြားပါေတာ့တယ္ ။ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆိုၿပီးဖုန္းဆက္ တာက သူ ။ တကယ္တမ္း တစ္ညလံုးမအိပ္ဘဲ သူ႔မ်က္ႏွာကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိတာက ကိုယ္ ။ ႏွစ္ႏွစ္ျခဳိက္ျခဳိက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုေလးေတြကိုေတာ့ ျမတိႏိုးမႈနဲ႔ သိမ္းထားမိပါတယ္ ။ ဒီလူႀကိ္ီးက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အႏိႈင္းအမဲ့ပါပဲ ။
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
" ကိုယ္ေရာက္ေနၿပီ ရာဇ္ "
ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္လာတာေၾကာင့္ အိမ္ေပၚကေနေျပး
ဆင္းၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ အျမဲသန္႔ျပန္႔ေန
တက္တဲ့ကိုယ့္လူႀကီးက ဒီေန႔မွာေတာ့ အျဖဴေရာင္ေကာ္လံတုံးေလးနဲ႔ ေယာပုဆ္ုိး အစိမ္းေရာင္ေလးကိုဝတ္ထားပါတယ္ ။
" ေရာက္လာၿပီေပါ့ "
" အင္း !! ဘယ္သူေတြ႐ွိလဲ "
" မမ ႐ွ္ိတယ္ ၊ အကိုက အလုပ္သြားၿပီ "
" ေအာ္ !! "
အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႔ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနတဲ့ မမကို
---
" မမ!! ဒါ ဦးသိဒိၶေလ "
" ေအာ္ !!ဟုတ္ကဲ့!! ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ "
" လူႀကီး ဒါက ကြၽန္႔ေတာ္မမေလ သဲႏုငယ္ တဲ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အေစာႀကီးထဲကလာေတြ႔ရမွာကို အလုပ္ေတြကမအားတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတယ္ ၊ အားနာစရာေတာ့ ေကာင္းေနၿပီ "
" မဟုတ္တာ အားနာစရာမလိုပါဘူး ၊ ထိုင္ပါဦး႐ွင့္ ၊ ဒါနဲ႔ေလ ေမာင္ေလးေရ လမ္းထိပ္ကစတိုးဆိုင္မွာ မမ မွာထားတာေလးေတြ႐ွိလို႔ သြားယူေပးပါလား ၊
မမလႊတ္လိုက္တယ္ေျပာေနာ္ "
" အခုလား "
" ဟုတ္တယ္ ေတာ္ၾကာဆိုင္ပိတ္သြားမွာစိုးလို႔ ၊ ျမန္ျမန္သြားလိုက္ "
" အင္းပါ! !! လူႀကီး ကြၽန္ေတာ္ "
" ရတယ္ ကိုယ္စကားေျပာရင္း ေစာင့္မယ္ေလ ၊
ေျဖေျဖးသြား "
" ဟုတ္!! "
ရာဇ္ အိမ္ျခံထဲကေနထြက္ၿပီး လမ္းေပၚေရာက္မွ လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံအိတ္ပါမလာတာကိုသတိရၿပီး အိမ္ ကိုုျပန္လွည့္လာခဲ့ရပါသည္ ။အိမ္ထဲဝင္ခါနီးမွာေတာ့
အထဲကေန ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ လွမ္း
ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္တန္႔လိုက္ရင္း အထဲကိုနားစြန္႔မိတဲ့အခါ ---
" နင္ ဒါကိုသက္သက္ႀကီး လုပ္တာမို႔လား ၊ ရာဇ္ ကို! ရာဇ္ကို !! ငါ့ေမာင္ေလးမွန္းသိလို႔ေလ "
" ဒါေပါ့! သက္သက္မဲ့ လုပ္တာအျပင္ ဘာ႐ွိရဦး
မွာလဲ ၊ သကၠရာဇ္ က သဲႏုငယ္ရဲ႕ ေမာင္သာမဟုတ္ခဲ့ရင္ Club မွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္ကို ငါက တကူးတက ခ်ဥ္းကပ္စရာလိုမလား ၊ ငါလိုခ်င္ရင္
အေကာင္းစား အသန္႔ေလးေတြမွ ေပါလို႔ ၊ ဒါနဲ႔အခု ေတာ္ေတာ္မွ စိမ့္ရဲ႕လား သဲႏုငယ္ ၊ မင္းကမ်က္ႏွာမြဲဆိုၿပီး စြန္႔ျပစ္ထားခဲ့တဲ့ ရည္းစားေဟာင္းငါက အခု မင္းရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ ေမာင္ေလးရဲ႕ ေယာက်္ား ၊ မင္းတို႔မိသားစုရဲ႕ ေက်းဇူး႐ွင္ျဖစ္လာတာေလ ၊ အခု
ဘယ္လိုေတြမ်ား ခံစားေနရလဲဟင္ ၊ ေျပာျပပါဦး"
႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ ရာဇ္တစ္ကိုယ္လံုးေအးခဲသြားၿပီး အသက္႐ႈဖို႔ ေမ့သြားရပါတယ္ ။ လူႀကီးက မမရဲ႕ ---။
အေတြးေတြ မဆံုးခင္ ၊ အရာအားလံုးကို သတိမထားမိခင္မွာပဲ ကိုယ့္ ကမၻာက အေမွာင္အတိ ။
Phoenix12
3.4.2022
A.M - 8:00
📌 A/N - 5.4.2022 အခုလိုအခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြ႔က်မယ္ေနာ္ ။ ဇာတ္လမ္းက အခုမွ စမွာပါလို႔ ။
<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>
Part - 7
My Oleander Hubby
" ရာဇ်! ! အလုပ်သစ်ကိစ္စကို ဆက်မလုပ်နဲ့တော့နော် ၊ ကိုယ်ပြောတာကြာလား ၊ အလကား အရေးမပါတာတွေ ၊ ကိုယ်စိတ်မချဘူး "
" အင်း "
" ဒီရက်ထဲ ကိုယ်မင်းအိမ်ကိုလိုက်တွေ့မယ် ၊ ကိုယ့်
ဒယ်ဒီက အရင်ထဲက နိုင်ငံခြားမှာနေတော့
လက်ထပ်ပွဲလာဖို့ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး ၊ မာမီကတော့ ဒီမှာပဲနေတာ ၊ ဒါပေမယ့် သူကလဲအခု နိုင်ငံခြားရောက်နေတယ် ၊ ကိုယ့် ဒယ်ဒီရော မာမီရောကနောက်အိမ်ထောင်ထူထောင်ထားကျတာလေ ၊ မာမီက အခု သူ့အမျိုးသားဘက်ကအလုပ်တွေကို
ကိုပဲ အားစိုက်လုပ်နေရတာဆိုတော့ ကိုယ့်ဘက်
လှည့်မကြည့်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ ၊ မင်္ဂလာဆောင်
ရင် သူတို့လာနိုင်ဖို့မသေချာပေမယ့် ရာဇ်အ
တွက် အကောင်းဆုံးလုပ်ပေးပါ့မယ် ၊ ကိုယ်ကမိသားစုနဲ့ အတူမနေတာလဲ ကြာပြီဆိုတော့ သူတို့
ကလဲ ကိုယ့်အကြောင်းကိစ္စတွေဆို ခေါင်းထဲသိပ်မထည့်ကျဘူး ၊ ကိုယ့်ကို စိတ်ချတာလဲပါတာပေါ့ ၊
မိဘတွေမလာနိုင်ရင်တောင် ကိုယ့်ကောင်လေး
မျက်နှာမငယ်စေရပါဘူး ၊ အဲဒါတော့ စိတ်ချပါ "
" အင်းပါ! ! "
ကိုယ်က စကားတွေအများကြီးပြောနေပေမယ့် တဖက်ကပြန်ရလာတာက အင်း ၊ အင်းပါလောက်လာဖြစ်ပြီး လူကလဲဆေးလိပ်အဖွာမပျက် ။ နောက်ဆုံး
ကိုယ့်ကိုတောင် တချက်လှည့်မကြည့်တာမို့ ---
" ရာဇ် !! ကိုယ်ပြောတဲ့စကားတွေက မင်းအတွက် အသုံးမဝင်တာမျိုး ဖြစ်နေတာလား ၊ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်ပေးရလောက်အောင် အရေးမပါတဲ့ ဘောင်မဝင်တန်းမဝင်တွေ ဖြစ်နေတာလား ၊ ပြောရတဲ့သူ စိတ်ဓာတ်ကျတယ် ၊ မင်းကလေ ကိုယ့်ကိုဆို အမြဲတမ်း အဲလိုအချိုးမျိုးချိုးတယ် ၊ မင်္ဂလာကိစ္စအတွက်ပြောနေတဲ့လူကို ဆေးလိပ်လောက်တောင်
အရေးမစိုက်ဘူး "
ခပ်မာမာထွက်လာတဲ့ စကားသံကြောင့် ရာဇ် လူကြီးကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်ရင်း ---
" ဟောဗျာ! စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေတယ်လေ ၊
လူကြီးအဆင်ပြေသလို လုပ် ၊ ကျွန်တော်က Okay
တယ် ၊ အဲဒါကြောင့် ဘာမှပြန်မပြောတာပါ ၊ အဲဒါကို ဘာတွေအထအနကောက်နေတာလဲ ၊ ကလေးလဲ မဟုတ်ဘူး ၊ ကဲပါ ကျန်တာဆက်ပြော ၊ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး သေသေချာချာ နားထောင်ပေးမယ် "
" တော်ပြီ! ! ဒီကိစ္စကို နောက်မှဆက်ပြောတော့မယ် ၊ ကိုယ့်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်သွားပြီ ၊ ရာဇ်ကလေ တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့်ကိုစိတ်ဒုက္ခသိပ်ပေးတာပဲ "
ရာဇ်ကတော့ လူကြီးကိုကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်မိတယ် ။
သောက်လက်စ ဆေးလိပ်ကို ခေါင်းမော့ပြီး အားရအောင်ဖွာလိုက်ကာ လူကြီးဘေးနားကိုသွားလိုက်သည် ။ ပြီးတာနဲ့လူကြီး အကျႌကော်လံကစနေဆွဲကိုင်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့လိုက်၏ ။ ဆေးလိပ်
ငွေ့တွေကို သူ့ပါးစပ် ထဲအားရပါးရမှုတ်ထည့်လိုက် တာကြောင့် ---
" ရာဇ် ဘာလုပ် --"
စကားကိုဆုံးအောင်ပြောခွင့်မပေးဘဲ အနမ်းတွေအစပျိုးလိုက်သည် ။ အစပိုင်းမှာငြိမ်သက်နေပေမယ့်
သိပ်မကြာခင်ပဲ လူကြီးရဲ့လက်တဖက်က ကိုယ့်ခါး
ပေါ်ကရောက်လာပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကိုယ့်
လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာ၏ ။ လွတ်ထွက်မသွား
အောင် သေချာချုပ်နှောင်ပြီးမှ နမ်းလာတဲ့အနမ်း
တွေက ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ကြမ်းတမ်းစွာဝါးမျိုစားသောက်လို့ ။ သူနမ်းလို့အဆင်ပြေအောင် ကိုယ့်
ခေါင်းလေးကိုငဲ့စောင်းပေးထားလိုက်တယ် ။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ကိုယ့်လည်တိုင်တွေဆီ ပြောင်းရွှေ့လာတဲ့
အနမ်းတွေ ။
နမ်းတာထက်ကိုပိုတဲ့ ကိုက်ခဲမှုတွေကြောင့် ---
" အား !! နာတယ် လူကြီးရယ် "
လည်ပင်းတွေကို ကိုက်ခဲနေရာကနေ တဖြည်းဖြည်နဲ့ ကိုယ့်နားရွက်ဖျားတွေကို စုပ်ယူလာပြီး ---
" မှတ်ပြီလား!! နောက်တစ်ခါဆို အနာမခံချင်ရင် လာမစနဲ့ "
ရာဇ် သူ့ကို မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်ပြလိုက်ရင်း ---
" စမှာပဲ "
" စရင်တော့ နာမှာပဲလေ "
" အင်း!! အနာကိုခံချင်လွန်းလို့ပါ "
ကိုယ့်စကားကြောင့် လူြကီးကတဟားဟားအော်ရီလာကာ ---
" ဟား !ဟား! ဟား !ဟား !ရာဇ်ရယ် တကယ်ကောင်ကွာ၊ စိတ်ဆိုးချင်နေတဲ့စိတ်တောင် ပျောက်သွားတယ် "
တကယ်သဘောကျလွန်းလို့ တဟားဟားအော်ရီမိ
ရင်းကနေ ရာဇ်ကို ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေလိုက်
တယ် ။ ရာဇ်ကတော့ ကိုယ်ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်းက
နေ နောက်ထပ်ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ထပ်ပြီးမီးညှိ
နေပြန်ပြီ ။ ဆေးလိပ်နံ့မွှန်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
ထိယုံလေးထပ်နမ်းလိုက်ရင်း သူ့နှာခေါင်းလေးနဲ့
ကိုယ့်နှာခေါင်းကို ပွတ်ဆွဲနေလိုက်ကာ ---
" ဆေးလိပ်ကို အရမ်းကြိုက်တာပဲလား ရာဇ် "
ကိုယ့်ကိုတစ်ပြန် နမ်းလာရင်း ---
" လူကြီးကို ချစ်ရတာ ပိုပြီး ကြိုက်ပါတယ် ၊ ဆေးလိပ်နဲ့ပီကေကတော့ လူကြီးပြီးမှပေါ့ "
ကိုယ့်ရင်ဘက်တွေဆီကို နှာခေါင်းနဲ့ပွတ်ဆွဲပေးနေတာကြောင့် ---
" ခြွေနေလိုက် အဲလိုစကားလုံးတွေနဲ့ ၊ ဒါမှ ကိုယ် မင်းနားကနေ ဘယ်ကိုမှ ရုန်းမထွက်နိုင်မှာ "
" အမှန်တိုင်းပြောတာ ၊ ရုန်းထွက်သွားလဲ ရပါတယ် ၊ မနေချင်တဲ့သူကို ဘယ်တော့မှဆွဲမထားပါဘူး "
" ကိုယ်က ဘာလို့ထွက်သွားရမှာတုန်း "
" သဘောပြောပြတာပါ "
" သဘောလဲ ပြောမပြနဲ့ ၊ ကိုယ်ပြောတာကိုနား
ထောင် ၊ မနက်ကျရင် ရာဇ်အိမ်မှာပဲနေ ၊ ကိုယ်
အလုပ်ကို ရာဇ် လာပေးရမယ့် ကိစ္စရှိတယ် ၊ ကိုယ်
ဟိုမှာအလုပ်အားတာနဲ့ လာခေါ်မယ့်ကားလွှတ်လိုက်မယ် "
ထူးထူးဆန်းဆန်း သူ့အလုပ်ဆီကို ကိုယ့်ကိုခေါ်မယ်ဆိုတာကြောင့် ---
" လူကြီးအလုပ်ကို ကျွန်တော်က ဘာလာလုပ်ရမှာလဲ "
" ရောက်ရင် သိမှာပေါ့ ၊ လိုက်သာလာခဲ့နော် "
" ပြီးတာပဲ "
" ကိုယ့်ကောင်လေးက အရင်ကထက်စာရင်အများ
ကြီး လိမ္မာလာတာပဲ ၊ ညကျရင် ဆုချရမယ်၊ ဘယ်ပုံစံကြိုက်လဲ ကြိုတွေးထား "
" -ီး ကိုဆုချ! ! "
ကိုယ့်စကားဆုံးတာနဲ့ အားကြီးနဲ့ ဆဲချလိုက်တဲ့ ကောင်လေး ။
" ဟောဗျာ ၊ ချီးကျူးတောင်မခံပါလား ၊ ကဲပါ မနက်ကျရင်သာ ကိုယ်လူလွှတ်ခေါ်တဲ့အချိန်လိုက်လာခဲ့နော် "
" အင်း "
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
" ဓနသိဒ္ဓိကုမ္မဏီ " ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်က အဆောက်အဦးကို ရာဇ်ငေးကြည့်ယုံနဲ့ အံသြမှင်သက်
နေရပါသည် ။ ကုမ္မဏီအဆောက်အဦးက ဘယ်နှစ်
ထပ်တောင်ရှိလဲမသိနိုင်ပေမယ့် တကယ်ကိုမိုးထိလုမတက် ။ ဒါပြင်ကိုမှ ကုမ္မဏီခွဲတွေလဲ အများကြီးရှိ
နေသေးသေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ်အသိ ။
လောလောဆယ်ကိုယ်ရောက်နေတဲ့ အထပ်ကတော့ ကျောက်မြတ်ရတနာတွေ ရောင်းချနေတဲ့အထပ် ။ ကိုယ့်တသက်နဲ့တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှမမြင်ခဲ့ရဖူးသည့် ကျောက်စိမ်းတုန်းကြီးတွေက တောင်ပုံယာပုံ။
အရင်တစ်ချိန် ကိုယ့်ယောက်ဖစီးပွားရေးအဆင်ပြေနေတဲ့အချိန်တုန်းက ကိုယ်တွေမိသားစုကလဲ လူကုန်ထံအသိုင်းအဝိုင်းထဲဝင်ဆံံ့ပေမယ့် ကိုယ့်လူကြီး
ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေနဲ့ယှဉ်ရင်တော့ လုံးဝကိုမြူမှုန် သာ သာအခြေအနေ ။
" ရာဇ်!! ရောက်လာပြီလား "
အသံကြောင့် နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့
အနောက်တိုင်းဝတ်စုံအပြည့်အစုံနဲ့ ကိုယ့်လူကြီး ။
ဆံပင်ရှည်ရှည်တွေကို ကြေးနီရောင်တောက်တောက်ဆိုးထားပြီး အမြဲတစေနောက်လှန်ဖြီးသင်ထားပုံက တကယ်ကို ထိပ်တန်းလုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက် ရဲ့ အငွေ့အသက် အပြည့်အဝရနေစေတာမျိုး ။
" ဟုတ် ရောက်ပြီ "
" ကိုယ့်ရုံးခန်းသွားရအောင် လာခဲ့ ၊ ပြီးမှာ ကုမ္မဏီအထပ်တွေကို လိုက်ပြပေးမယ် "
VIP သီးသန့်အတွက်ထားတဲ့ ဓာတ်လှေကားနဲ့ သူ့ရုံးခန်းထဲကိုရောက်တဲ့အချိန် တံခါးကိုကျောခိုင်း
ပြီးထိုင်နေတဲ့ လူနှစ်ယောက် ။ အနားကိုရောက်တဲ့အချိန် သေသေချာချာကြည့်လိုက်တော့မှ နှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့်ယောက်ဖဖြစ်နေပြီး
ကျန်တစ်ယောက်က လူကြီးရဲ့ရှေ့နေ ။
" ဦးသိဒ္ဓိ! ! "
အခြားလူတွေရှိနေတာကြောင့် သူနာမည်ကိုခေါ်လိုက်မိတယ် ။
" အရင်ထိုင်လိုက်ဦး ၊ ပြီးရင် ကိုယ် အကုန်ရှင်းပြမယ် "
" ဟုတ်တယ် ရာဇ် ၊ ထိုင်လိုက်ပါဦး "
ယောက်ဖကပါ ဝင်ပြောနေတာကြောင့် ဘာမှန်းမသိပဲဝင်ထိုင်လိုက်ရတယ် ။ ပြီးတော့မှ ယောက်ဖနဲ့မမ ရဲ့နာမည်ပါတဲ့ စာချုပ်တစ်ခုက ကိုယ့်အရှေ့ ကိုရောက်လာတာ ။ ယူကြည့်လိုက်တော့ ကုမ္မဏီတစ်ခုကို လွှဲပြောင်းပေးတဲ့စာချုပ် ။
" ဒါက ဘာလဲ "
နားမလည်သလို မေးလိုက်မိတဲ့ကိုယ့်ရဲ့ အမေးစကားကြောင့် ---
" ကိုယ့် ကုမ္မဏီတွေထဲမှာ လုပ်ငန်းရပ်ထားရတဲ့ကုမ္မဏီတစ်ချို့ရှိနေတယ် ရာဇ် ၊ အဲထဲကမှတစ်ခုကို
ရာဇ်တို့မိသားစုဆီ လွှဲပေးတာ ၊ သဘောကကွာ
အပြီးအလကားပေးတာမျိုးမဟုတ်ပဲ ဒီကုမ္မဏီကို
ဦးဆောင်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့ ၊ နောက်မှ ကုမ္မဏီအကျိုးအမြတ်ထဲကနေ ကိုယ့်ကိုပိုက်ဆံပြန်အမ်း ။
အဲလိုမျိုး ၊ နောက်ဆို ကိုယ်တို့ကမိသားစုတွေ
ဖြစ်တော့မှာလေ ၊ ကိုယ့်လုပ်ငန်းတွေကို ကိုယ့်မိသားစုတွေကပဲ ဦးဆောင်စေချင်တာ "
လူကြီးစကားအဆုံးမှာတော့ ---
" အကိုလဲ အစကတော့ ငြင်းပါသေးတယ် ၊ နောက်မ၊ သေသေချာချာပြန်စဉ်းစားပြီ လက်ခံလိုက် တာ ၊ အကိုတို့မိသားစုအတွက် ဒါကအသင့်တော်ဆုံးပဲလို့ တွေးလိုက်မိလို့ "
ယောက်ဖဖြစ်သူရဲ့ စကားကြောင့် ---
" မမ သိပြီးပြီလား "
" နည်းနည်းပါးပါးတော့ ပြောပြထားပါတယ် "
" အများကြီးအတွေးမလွန်ပါနဲ့ ၊ ကုမ္မဏီကို ဒီတိုင်းရပ်ထားရမယ့်အတူတူ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အကျိုးရှိမယ့်လမ်းကို ရွေးလိုက်တာပါ ၊ ရာဇ် ကို ကြိုမပြောတာက
အတွေးလွန်မှာစိုးရိမ်လို့ ၊ ဘာမှအများကြီးမတွေးနဲ့
နော် ၊ ကိုယ်ပြောတာကို ယုံ "
ကိုယ့်လက်တစ်ဖက်ကို သူ့လက်လေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးပြီးပြောလာတဲ့စကားကြောင့် ပြုံးလိုက်မိပါ
တယ် ။ ဒီလူကြီးဟာ ကိုယ့်လိုလူကိုတောင် စကား
ချိုချို အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ သိမ်းသွင်းနိုင်တဲ့ တစ်ဦးတည်းသော လူပါလား ။
" အင်းပါ !! အကုန်အဆင်ပြေတယ်ဆိုလဲ ပြီးတာပါပဲ "
" Okay!! ဒါဆို သက်သေနေရာမှာ ရာဇ် လက်မှတ်လေးထိုးလိုက်နော် "
ကိုယ့်အရှေ့က စာချုပ်တွေမှာ ရာဇ် ခပ်မြန်မြန်ပဲ
လက်မှတ်ထိုးလိုက်သည် ။ အကုန်ပြီးလို့ ယောက်ဖနဲ့ ရှေ့နေပြန်သွားတဲ့အချိန် ကိုယ် နဲ့လူကြီးနှစ်ယောက်ထဲသာကျန်နေခဲ့ပါတယ် ။
" လူကြီး အလုပ်ရှိနေတယ်မို့လား ကျွန်တော်ဘာသာပြန်လိုက်တော့မယ် "
" နေပါဦး ရာဇ်ရယ် ၊ ညနေကျမှ ကိုယ်နဲ့အတူတူပြန်လေ နော် ၊ ရာဇ်လဲ အားနေတာပဲဟာ "
တောင်းပန်သလို လေသံနဲ့ပြောလာတာကြောင့် ---
" အင်းလေ အဲဒါဆိုလဲ စောင့်နေမယ် "
" Okay ဒါဆို ကိုယ်အလုပ်လုပ်လိုက်ဦးမယ် ၊ ရာဇ် ခဏထိုင်နေဦးနော် ၊ ဘာစားချင်တာရှိလဲ အောက် ထပ်မှာ အကုန်မှာလို့ရတယ် "
" ရတယ် မစားတော့ဘူး "
" အဲဒါဆို ရာဇ် ခဏထိုင်နေဦး ၊ ကိုယ် အလုပ်လုပ်တွေ တော်တော်များများကျန်နေသေးလို့ ၊ ရုံးချိန်အမှီလေး လုပ်လိုက်ဦးမယ် "
ခေါင်းပဲညှိမ့်ပြလိုက်တော့ ကိုယ်ဆံပင်တွေကို တစ် ချက်ဖွရင်း သူ့အလုပ်စားပွဲဆီ လှည့်ထွက်သွားသည် ။
အချိန်တွေ တော်တော်ကြီးကိုကြာတဲ့အထိ သူကအလုပ်တွေလုပ်နေတုန်း ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခေါင်းကိုဘယ်ညာစောင်းပြီး လှည့်နေတာမြင်ရတာမို့ သူ
ညောင်းနေလေမလားတွေးမိကာ ထိုနေရာဆီလျှောက် သွားလိုက်တယ် ။ ခုံနောက်ကနေဝင်ရပ်လိုက်ရင်း သူ့ ပခုံးပေါ်ကိုယ်လက်ချောင်းလေးတွေကိုတင် ကာပြေးလွှားစေလိုက်တဲ့အခါ ---
" ကိုယ့်ကို နှိတ်ပေးနေတာပေါ့လေ ၊ ဒီအလိမ္မာလေးက "
" ညောင်းနေမယ်ထင်လို့ "
" အင်း စောစောကညောင်းနေတာ ၊ အခုတော့အညောင်းကိုပြေနေရောပဲ "
" အပိုတွေပြောပြန်ပြီ "
" ကိုယ့်စကားမယုံဘူးပေါ့လေ ၊ တကယ်ပြောနေတာကို "
" အင်းပါ !! အညောင်းပြေတယ်ဆိုလဲ ပြီးရော "
ရုတ်တရက် ကိုယ့်လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်စေလိုက်သည် ။ ခါးတွေကိုတင်းတင်းဖက်ထားရင်း ကိုယ့်ကျောဆီမှာ သူ့မျက်နှာကိုကပ်ထားလို့ ။
ခဏလောက်ငြိမ်သက်နေပြီးကာမှ ---
" ရာဇ် !!"
" အင်း! ပြောလေ "
" ဘာတွေပဲကြုံလာကြုံလာ ၊ ကောင်းတာရော ဆိုးတာရောပေါ့ အဲလိုတွေကြုံလာလဲ ကိုယ့်နားမှာပဲ နေမယ်မို့လား ၊ ကိုယ့်ကိုထားခဲ့ပြီးတော့ ထွက်မသွားဘူးမို့လား "
" နေမှာပေါ့ ၊ ဘာလို့ထွက်သွားရမှာလဲ "
" တကယ် ထွက်မသွားရဘူးနော် ၊ ကတိပေးလား "
" ထွက်မသွားပါဘူး ၊ တကယ်ကတိပေးပာတယ် ၊
တစ်ခုတော့ရှိတယ် ခင်ဗျားထွက်သွားလဲ လိုက်ဆွဲမထားဘူး ၊ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ့်သဘောပေါ့ "
" ကိုယ်ကဘာလို့ထွက်သွားရမှာလဲ "
" သဘောပြောပြတာပါ "
" သဘောလဲမပြောပြနဲ့ ၊ ညနေအလုပ်ကပြန်ရင်
ဘယ်ဝင်ချင်သေးလဲ ၊ သွားချင်တဲ့နေရာရှိလား ၊ လိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ဘယ်မှမဝင်ချင်ဘူး "
" ဟုတ်ပါပြီ ၊ အခုတော့ တစ်ချက်လောက် အနမ်းပေးပါရစေ ၊ ကိုယ့်အမောပြေလေးရယ် "
ပြောပြောဆိုဆို ကိုယ့်မျက်နှာကို ဆွဲနှိမ့်တာခံလိုက် ရပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့စေလိုက်သည် ။ ခဏလေးနဲ့ ရပ်တန်ဖို့အစွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ အနမ်းတွေဟာ ရစ်မူးသာယာဖို့ကောင်းစွာ ။ ချိုမြိန်ခြင်းလဲမည်၏ ။
ရင်ခုန်ခြင်းလဲမည်၏ ။
<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>
" ရာဇ် !! ဦးသိဒ္ဓိက ဘယ်တော့လာမှာလဲ "
" မနက်ကိုလာမယ်တဲ့ မမ ၊ ထွက်လာရင် ဖုန်းအရင်
ကြိုဆက်မယ်လို့ပြောတယ် "
" မမ မနက်စာစီစဉ်ထားမယ်လေ ၊ သူဘာတွေစားတက်လဲ ၊ ဘာတွေကြိုက်လဲ "
" မလုပ်နဲ့တော့ မမ ၊ သူ မစားအားလောက်ဘူး ၊ အလုပ်ကရှုပ်ပါဘိနဲ့ ၊ ထားလိုက် "
မမက ကိုယ့်အနားမှာလာထိုင်က လက်လေးကို
ခပ်ဖွဖွကိုင်လာသည် ။
" မောင်လေး အခုပြောမယ့်စကားတွေကို သေသေ
ချာချာနားထောင်နော် ၊ တကယ်လို့ အိမ်ထောင်ပြု
ပြီးရင် အရင်လို စိတ်လိုက်မာန်ပါတွေမပြောနဲ့ ၊ မလုပ်တော့နဲ့ ၊ ကိုယ်က ဘာရယ်မဟုတ် အကျင့်ပါလို့
ဆဲမိတာဆိုရင်တောင် သူက ကိုယ့်ထက်အသက်
ကြီးတဲ့အိမ်ထောင်ဖက် ဖြစ်နေတယ် ၊ သူစိတ်ညစ်
အောင်မလုပ်နဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရယ် ၊ မသိရင် ကျွန်တော်ကဆိုးပေ
နေတဲ့လူကျနေတာပဲ "
" အဲသဘောပြောတာမဟုတ်ပါဘူး မောင်လေးရယ် ၊ ချစ်လို့ယူထားကျပေမယ့် တစ်ကွေ့ကွေ့မှာတော့
စိတ်သဘောထားချင်း မတိုက်ဆိုင်တာတွေ ဖြစ်လာ
တက်တယ် ၊ အဲအချိန်တွေမှာ သတိထားဖို့ပြောတာပါ "
" ဟုတ်ဟုတ်! ကျွန်တော်သတိထားပါ့မယ် ၊ ဦးသဒ္ဓိ
ပြောသမျှကိုလဲ နားထောင်မှာပါ "
" လက်ထပ်ပြီးရင်ရော Club မှာ "
" ဟင့်အင်း ၊ သူ့ကုမ္မဏီမှာပဲ အလုပ်ဝင်တော့မယ် ၊
သူက Club မှာလုပ်တာမကြိုက်ဘူးလေ "
" မလုပ်တာလဲ ကောင်းပါတယ် ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ
က မမတို့မိသားစုရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ဆိုတာကိုမမေ့နဲ့ ၊
အလုပ်ရှုပ်တဲ့သူ့ကို စိတ်ပူရမယ့်အလုပ်ဆို ဘာမှမလုပ်နဲ့ "
" ကဲလို့! ဟုတ်ပါပြီ !အခုတော့ ကျွန်တော်နားချင်ပြီ ၊
သွားတော့မယ် "
မမဆီက ဘာစကားမှထွက်မလာခင်ပဲ အခန်းထဲဝင်
လာလိုက်သည် ။ ဒီနေ့ည လူကြီးကိုပြောပြီး အိမ်မှာ
ပြန်လာအိပ်တာ ။ မနက်ကို လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စတွေတိုင်ပင်ဖို့ သူကအိမ်လာမှာမို့လေ ။ အိပ်ယာပေါ်လဲှချလိုက်ရင်း ကိုယ့်မိသားစုအကြောင်းကို ပြန်တွေးမိပါတယ် ။
ကုသိုလ်ကံမကောင်းတဲ့အချိန် စီးပွားတွေပျက်ပြီး
ဘဝတွေ မပျက်ရုံတမယ် ။ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိတဲ့အချိန် ရေနစ်သူဝါးကူထိုးချင်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် ။
ကိုယ့်မိသားစုတွေ တကယ်အကျဉ်းအကျပ်ထဲရောက်နေချိန်မှာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဆုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့
လူကြီး ။ သူနဲ့ဆုံရတာ တကယ်ကို ကံကောင်းမှုပါပဲ ။ ကိုယ့်စိတ်ကိုလဲ နွေးထွေးစေသလို ၊ လုံခြုံမှုလဲပေးတက်သူ ။
အပြင်ပုံစံက မာကျောသလိုထင်ရပေမယ့် ကိုယ့်ကို ဂရုစိုက်ပေးတက်တဲ့အချိန်တွေဆို တကယ်ကို နူးညံ့မှုအပြည့် ။ ဆုံတွေ့ချိန်တွေက သိပ်ကိုတိုတောင်းသေးပေမယ့် ဒီအချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ နူးညံ့မှုတွေကို အကောင်းဆုံးသင်ပြသွားတဲ့လူ ။
နောက်ထပ် မကြာတော့တဲ့အချိန်မှာ ကိုယ်နဲ့သူ
လက်ထပ်ရတော့မယ် ။ မမပြောသလိုပဲ ကိုယ့်ရဲ့
မကောင်းတဲ့အကျင့်တွေအားလုံးကို ကြိုးစားပြုပြင် သွားမှာပါ ။
ကိုယ်က ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ပတ်သက်ရင် အလုံးစုံ
အပြစ်ကင်းနေတဲ့သူမဟုတ်ခဲ့လို့ လူကြီးကိုလဲ အားနာရပါတယ် ။ ကျန်ရှိနေတဲ့ တစ်ဘဝစာလုံးကတော့ လူကြီးဘေးနားမှာပဲ အကောင်းဆုံးကြိုးစားနေထိုင်တော့မှာ အသေအချာပါ ။
ဒါက ကျွန်တော့်စိတ်ကြိုက် ရှင်သန်နေထိုင်လာတဲ့
လူနေမှုပုံစံကို ပြောင်းလဲချင်နေမိတယ်လို့ ပထမဆုံး
ဖြစ်တည်လာတဲ့စိတ်ကူးပဲ ။ တယုတယ ဖွင့်မပြော
တက်တဲ့ ကျွန်တော့်ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လူကြီးက
တကူးတကမြင်ပေးနိုင်ရင်တော့ ကျွန်တော်ဝမ်းသာရမှာပါ။
Ring! ! Ring! ! Ring! !
ဖုန်သံကြောင့် ကြည့်လိုက်မိတော့ လူကြီးခေါ်နေတာမို့ ---
" ဟဲလို လူကြီး "
" သတိရနေတယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ "
ချက်ချင်းပြောချလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ပြုံးမိသွားရင်း ---
" ညနေကပဲ အိမ်လိုက်ပို့ထားတာကို "
" ညနေက အလုပ်ရှိတော့ နေရတာမသိသာဘူး ၊ ညဘက်ရောက်တော့ မနေတက်တော့ဘူး ၊ ယောင်ချာချာနဲ့ကွာ ၊ မူးရင်အိပ်ပျော်မလားလို့ ထသောက်တော့လဲ အဆင်မပြေဘူး ၊ ဒီညကျမှ ဘယ်လောက်သောက်သောက်မူးမနေဘူး ၊ ကိုယ်နေရတာအဆင်မပြေလ်ု့ိ ဖုန်းလှမ်းဆက်မိတာ "
" အခု ဘယ်မှာလဲ "
" အိပ်ယာထဲ ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်ပေါ့ မနက်ကျရင်အလုပ်ကိုအစောကြီး သွားရပါမယ်ဆိုကွာ "
" အင်း VC ပြောကျမလား ၊ လူကြီးအိပ်ပျော်တဲ့ထိလေ "
" အင်း!! ပြောချင်တယ် "
" အဲဒါဆို ဖွင့်လိုက် "
ချက်ချင်းပဲ ဖုန်း Screen မှာ ပေါ်လာတဲ့ နီရဲရဲမျက်
နှာ ။ မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ ကိုယ့်လူကြီးဂါနေပြီဆိုတာ သိနိုင်တယ် ။ သူ့ကိုယ်သူတော့ မမူးသေးဘူးဆိုပဲ ။ တကယ်တော့မူးတာမှ တဖက်ကမ်းခတ်နေပြီလေ ။
" ကဲ!! ဘာပြောချင်လဲ "
အိပ်ယာထဲ ဘေးစောင်းအနေအထားတွေနဲ့ အချင်း
ချင်းကြည့်နေတာမို့ သူ့ကိုမေးလိုက်မိတော့ ခေါင်းပဲ
ခါပြလာတယ် ။
" ဒီတိုင်းကြည့်နေချင်တယ် "
" Okay !!"
တကယ်လဲ တစ်နာရီနီးပါးကို ဘာစကားမှမပြောဘဲ ကြည့်နေတဲ့လူကြီး ။ နောက်တော့ မူးမူးနဲ့အိပ်ပျော်
သွားပါတော့တယ် ။ အိပ်မပျော်ဘူးဆိုပြီးဖုန်းဆက် တာက သူ ။ တကယ်တမ်း တစ်ညလုံးမအိပ်ဘဲ သူ့မျက်နှာကို ထိုင်ကြည့်နေမိတာက ကိုယ် ။ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ပုံလေးတွေကိုတော့ မြတိနိုးမှုနဲ့ သိမ်းထားမိပါတယ် ။ ဒီလူကြီးက ကိုယ့်အတွက်တော့ အနှိုင်းအမဲ့ပါပဲ ။
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
" ကိုယ်ရောက်နေပြီ ရာဇ် "
ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာတာကြောင့် အိမ်ပေါ်ကနေပြေး
ဆင်းပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။ အမြဲသန့်ပြန့်နေ
တက်တဲ့ကိုယ့်လူကြီးက ဒီနေ့မှာတော့ အဖြူရောင်ကော်လံတုံးလေးနဲ့ ယောပုဆိုး အစိမ်းရောင်လေးကိုဝတ်ထားပါတယ် ။
" ရောက်လာပြီပေါ့ "
" အင်း !! ဘယ်သူတွေရှိလဲ "
" မမ ရှိတယ် ၊ အကိုက အလုပ်သွားပြီ "
" အော် !! "
အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ အဆင်သင့်စောင့်နေတဲ့ မမကို
---
" မမ!! ဒါ ဦးသိဒ္ဓိလေ "
" အော် !!ဟုတ်ကဲ့!! တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် "
" လူကြီး ဒါက ကျွန့်တော်မမလေ သဲနုငယ် တဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်က အစောကြီးထဲကလာတွေ့ရမှာကို အလုပ်တွေကမအားတာနဲ့ နောက်ကျသွားတယ် ၊ အားနာစရာတော့ ကောင်းနေပြီ "
" မဟုတ်တာ အားနာစရာမလိုပါဘူး ၊ ထိုင်ပါဦးရှင့် ၊ ဒါနဲ့လေ မောင်လေးရေ လမ်းထိပ်ကစတိုးဆိုင်မှာ မမ မှာထားတာလေးတွေရှိလို့ သွားယူပေးပါလား ၊
မမလွှတ်လိုက်တယ်ပြောနော် "
" အခုလား "
" ဟုတ်တယ် တော်ကြာဆိုင်ပိတ်သွားမှာစိုးလို့ ၊ မြန်မြန်သွားလိုက် "
" အင်းပါ! !! လူကြီး ကျွန်တော် "
" ရတယ် ကိုယ်စကားပြောရင်း စောင့်မယ်လေ ၊
ဖြေဖြေးသွား "
" ဟုတ်!! "
ရာဇ် အိမ်ခြံထဲကနေထွက်ပြီး လမ်းပေါ်ရောက်မှ လက်ထဲမှာ ပိုက်ဆံအိတ်ပါမလာတာကိုသတိရပြီး အိမ် ကိုုပြန်လှည့်လာခဲ့ရပါသည် ။အိမ်ထဲဝင်ခါနီးမှာတော့
အထဲကနေ ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့် လှမ်း
နေတဲ့ခြေလှမ်းတွေကို ရပ်တန့်လိုက်ရင်း အထဲကိုနားစွန့်မိတဲ့အခါ ---
" နင် ဒါကိုသက်သက်ကြီး လုပ်တာမို့လား ၊ ရာဇ် ကို! ရာဇ်ကို !! ငါ့မောင်လေးမှန်းသိလို့လေ "
" ဒါပေါ့! သက်သက်မဲ့ လုပ်တာအပြင် ဘာရှိရဦး
မှာလဲ ၊ သက္ကရာဇ် က သဲနုငယ်ရဲ့ မောင်သာမဟုတ်ခဲ့ရင် Club မှာအလုပ်လုပ်နေတဲ့ ကောင်ကို ငါက တကူးတက ချဉ်းကပ်စရာလိုမလား ၊ ငါလိုချင်ရင်
အကောင်းစား အသန့်လေးတွေမှ ပေါလို့ ၊ ဒါနဲ့အခု တော်တော်မှ စိမ့်ရဲ့လား သဲနုငယ် ၊ မင်းကမျက်နှာမွဲဆိုပြီး စွန့်ပြစ်ထားခဲ့တဲ့ ရည်းစားဟောင်းငါက အခု မင်းရဲ့ချစ်လှစွာသော မောင်လေးရဲ့ ယောကျ်ား ၊ မင်းတို့မိသားစုရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ဖြစ်လာတာလေ ၊ အခု
ဘယ်လိုတွေများ ခံစားနေရလဲဟင် ၊ ပြောပြပါဦး"
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် ရာဇ်တစ်ကိုယ်လုံးအေးခဲသွားပြီး အသက်ရှုဖို့ မေ့သွားရပါတယ် ။ လူကြီးက မမရဲ့ ---။
အတွေးတွေ မဆုံးခင် ၊ အရာအားလုံးကို သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကိုယ့် ကမ္ဘာက အမှောင်အတိ ။
Phoenix12
3.4.2022
A.M - 8:00
📌 A/N - 5.4.2022 အခုလိုအချိန်မှာ ပြန်တွေ့ကျမယ်နော် ။ ဇာတ်လမ်းက အခုမှ စမှာပါလို့ ။