Part - 1
My Oleander Hubby
***************
ကားေပၚကို ပစၥည္းေတြတင္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္းထြက္ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ မမ နဲ႔ ေယာက္ဖျဖစ္သူကေတာ့ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရမယ့္ အိမ္ႀကီးကို ႏွေမ်ာတသစြာနဲ႔ လည္ျပန္ေငးေမာၾကည့္လို႔ ။ သိန္ေပါင္းေသာင္းခ်ီတဲ့ဒီအိမ္ႀကီးကို စြန္႔ခြာခဲ့ရမယ့္အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့ ႐ွိသမ်ွ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြကို ဘာမွေတာင္မသယ္ႏိုင္ခဲ့ ။ လိုသေလာက္ေလးပဲ ယူႏိုင္ခဲ့တာ ။
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဘာမွထူးၿပီးဝမ္းမနည္းမိေပမယ့္ ေယာက္ဖနဲ႔မမအတြက္ေတာ့ ဒါဟာ တကယ့္ဆံုး႐ႈံးမႈႀကီး ။ အထူးသျဖင့္ မမေပါ့ ။ ကိုယ့္အတြက္ေရာ သူ႔အတြက္ပါေတြးဆၿပီး လူကုန္ထံအသိုင္းအဝိုင္းက ေယာက္ဖျဖစ္သူကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ရတာ ။
အခု ဟိုးအရင္လို ႏြမ္းပါးတဲ့ဘဝကိုျပန္သြားရမယ္ဆိုေတာ့ မ႐ူးရံုတမယ္ ။ စီးပြားေရးလုပ္ၾကရင္း
မထင္မွတ္ထားတဲ့အၾကပ္အတည္းေတြေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္သမ်ွကို ေရာင္းၿပီး ေလ်ွာ္ေၾကးေပးခဲ့ရတာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတြအရင္ကေနခဲ့ရတဲ့ မိဘအေမြအႏွစ္အိမ္ေလးဆီ ျပန္ေျပာင္းရမွာ ။
ခ်မ္းသာလာလို႔ ဘဝင္လဲအျမင့္ခဲ့တဲ့ကိုယ္က ျပန္ျပီးဆင္းရဲလာတဲ့အခ်ိန္မွာလဲ အထူးအေထြဝမ္းမနည္းခဲ့ ။ စိတ္မေကာင္းတာတစ္အခုက တသက္လံုးေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စားခဲ့ေတာ့ မိသားစုဒုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာ
ဘာမွမကူညီႏိုင္ခဲ့ ။ ဒီတစ္ခ်က္ကိုပဲ ဝမ္းနည္းမိတာ။
" သြားက်ရေအာင္ "
သက္ျပင္းကိုခပ္က်ယ္က်ယ္ခ်လိုက္ၿပိ္ီမွ ေယာက္ဖ
ျဖစ္သူႏႈတ္ကထြက္လာတဲ့စကား ။ နီရဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြက င္ိုခ်င္ေနတာကိုႀကိဳးစားထိန္းခ်ဳပ္ထားေနတာမ်ိဳး ။ မမရဲ႕ပခံုးကိုဖက္ၿပီး ကားေပၚတက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ရင္ေခါင္းထဲကေန လိႈက္တက္လာတဲ့ငို
သံနဲ႔ ငိုခ်လိုက္တဲ့ မမ ။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေရစုန္ေမ်ာသြားခဲ့ရတာမို႔ စိတ္ ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ ငိုေႂကြးခ်င္းမ်ိဳးသာမည္ပါ၏ ။
ကားစက္ႏႈိးသံက ငိုသံကိုဖုန္းလႊမ္းသြားတဲ့အခ်ိန္
ေယာက္ဖျဖစ္သူက မမပခံုးကိုအသာေပြ႔ဖက္ရင္း --
" ကိုယ္ျပန္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ ႏုငယ္ရယ္ ၊ ကိုယ္ မင္းတို႔ေမာင္ႏွမကို အရင္လိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔ျပန္ထားေပးႏိုင္ေအာင္ အလုပ္ကိုႀကိဳးစားပါ့မယ္ ၊ ခဏေတာ့ အားတင္းထားပါေနာ္ "
မခ်ိတင္ကဲထြက္လာတဲ့ ေယာက္ဖျဖစ္သူရဲ႕စကားသံအဆံုးမွာ ကိုယ့္မ်က္ဝန္းကေန မ်က္ရည္ေတြရစ္ဝဲလာမိပါ၏ ။ ကိုယ့္ကို ညီအရင္းတစ္ေယာက္လို
ခ်စ္ေပးတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သူစိမ္းမို႔လား ။
ရပ္ကြက္ထဲက ကိုယ့္မိဘေတြရဲ႕အေမြျဖစ္တဲ့ ပ်ဥ္
ေထာင္အိမ္ေလးဆီေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ
လူေတြရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာေတာ့ မနာလိုစိတ္နဲ႔
အားရေက်နပ္မႈေတြကအထင္းသား ။ ဒီလိုပါပဲေလ
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အျခားသူဒုကၡေရာက္
တာမ်ိဳးကို က်ိတ္ၿပီးေက်နပ္က်တာမ်ိဳးေပါ့ ။ မဖိတ္ေခၚရပါပဲ လာၿပီးကူညီသလိုနဲ႔ ---
" ႏုငယ္! ေရႊေတာင္ၾကားထဲက အိမ္က အေႂကြးနဲ႔
ေပးခဲ့ရတာဆို ဟုတ္လား! ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဒီအိမ္ေလး မေရာင္းခဲ့လို႔ ၊ ႏို႔မိုဆိုရင္ ေနစရာမ႐ွိျဖစ္မွာ "
စကားသြက္သြက္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေဒါသကေထာင္းကနဲထြက္လာမိၿပီး ---
" ဒီမွာ ခင္ဗ်ား ေစာက္ေၾကာင္းဘာပါလို႔လဲ ၊ က်ဳပ္တို႔ေနစရာမ႐ွိရင္ေရာ ခင္ဗ်ားက အိမ္ေပၚေခၚတင္ထားမွာမို႔လား ၊ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ သူမ်ားမိသားစုအေၾကာင္းကို ေနရာတကာဝင္မပါနဲ႔ ၊ ပါးစပ္ဖြာတာက ဓားထိုးခံရနီးတယ္ေနာ္ ။ ေစာက္ေျပာေတြကို ဆင္ျခင္လိုက္ "
" ရာဇ္! !! ေတာ္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ေလး ၊ မေအးေလးတို႔လဲ ျပန္လိုက္ပါေတာ့ ၊ ေတာ္ၾကာဘာမဟုတ္ တာနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ရင္ လူၾကားမေကာင္းျဖစ္မယ္ "
မမရဲ႕ ဟန္႔တားတဲ့စကားသံအဆံုးမွာ ---
" ျပန္မွာပါေအ ၊ က်ဳပ္တို႔က ကိုယ့္ရပ္ကြက္သားေတြမို႔ သတင္းလာေမးမိတာပါ ၊ အစကေတာ့ သူေဌးေယာက်္ားကို အမိယူလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ ထဲကေန ေက်ာေကာ့ထြက္သြားၿပီး စီးပြားပ်က္ ကာမွ ရပ္ကြက္ထဲျပန္ဝင္လာတဲ့သူေတြကို က်ဳပ္ တို႔ ကလဲ မပတ္သက္ခ်င္ပါဘူး ၊ ရပ္ကြက္နာတယ္ "
" ဟာ! !! ဒီေကာင္မကေတာ့ "
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္ ေဒါသကထိန္းမရေတာ့ပဲ မမတို႔လက္ထဲကေန ႐ုန္းထြက္လိုက္ကာ အနီးအနားကိုမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္မိတာ ။ အဆင္သင့္စြာပဲေတြ႔လိုက္ရတာက အုတ္ခဲက်ိဳးတစ္ခု ။
အုတ္ခဲကိုေျပးေကာက္လိုက္ကာ အနီးက မိန္းမကို
အားနဲ႔ထုခ်လိုက္ေပမယ့္ ေယာက္ဖက လွမ္းဆြဲလိုက္တာမို႔ အုတ္ခဲက ထိုမိန္းမကိုမထိလိုက္ ။ ထိုအမ်ိဳးသမီးလဲ လန္႔သြားသလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ခဏေတာ့ ေၾကာင္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေယာက္ဖကပဲ ---
" ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အမရယ္ ၊ ျပန္လိုက္ပါေတာ့ ၊ သကၠရာဇ္ က စိတ္ဆက္တယ္ ၊ ေတာ္ၾကာျပႆနာေတြမ်ားကုန္လိမ့္မယ္ "
ေယာက္ဖစကားဆံုးကာမွ ---
" ေအး! !! သကၠရာဇ္ ဆိုတဲ့အေကာင္ မိုက္႐ိုင္းမွန္း
ငါတို႔က ဟိုးအရင္ထဲကသိၿပီးသား ၊ အခုကိစၥကိုလဲညရပ္ကြက္ရံုးကိုတိုင္မွာ ၊ ျပႆနာေကာင္မိသားစု၊
ငါတို႔ရပ္ကြက္ကို ဒုကၡေပးဖို႔ျပန္လာတာ ၊ နည္းနည္းမွမေက်နပ္ဘူး "
" မေက်နပ္လဲ အကုန္လံုးကို - ီး ပဲ ၊ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာကိုတိုင္ ၊ က်ဳပ္က ေစာက္ဂ႐ုကိုမစိုက္တာ ၊ က်ဳပ္ တို႔ျခံထဲကို မေခၚပဲဝင္လာတဲ့ဟာေတြကို အကုန္ - ီး
ပဲေနာ္ ၊ မေက်နပ္ရင္ ေနာက္ထပ္ - ီး ပဲ "
" ရာဇ္! ! ေတာ္ေတာ့လို႔ မမတားေနတယ္ေနာ္ ၊ ေတာ္လိုက္ေတာ့ "
မမ အသံေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ထိုအမ်ိဳးသမီးလဲ ျခံထဲကေနထြက္သြားပါတယ္ ။ ေယာက္ဖျဖစ္သူကေတာ့ သူမရင္းႏွီးတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မို႔
ဘာမွဝင္မေျပာ ။ အိမ္ထဲမွာ ပစၥည္းေတြေနရာခ်ၿပီး
ညေနစာအတြက္ မမက ခ်က္ေပးပါတယ္ ။ ညစာစားၿပိ္ီးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ရပ္ကြက္ရံုးကေန လာေခၚတာမို႔ မမနဲ႔ကိုယ္ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ေန႔လည္ကကိုယ္နဲ႔ျပႆနာတက္တဲ့အမ်ိဳးသမီးနဲ႔အျခားလူတစ္စု ။
ရပ္ကြက္လူႀကီးကပါ တဖက္လူေတြဘက္ကေနပါၿပီး ကိုယ္ေတြက ရပ္ကြက္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ရန္စသလိုေတြစကားထြက္လာတာမို႔ ျပန္ေျပာဖို႔ဟန္ျပင္ေပမယ့္ မမက အေျပာမခံ ။ ေနာင္မျဖစ္ေစရပါဘူးဆိုတဲ့ ခံဝန္ခ်က္လက္မွတ္ကိုထိုးရခ်ိန္ ကိုယ့္လက္ေတြဟာ ေဒါသေၾကာင့္ တဆက္ဆက္တုန္လို႔ ။
အျပန္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးမွာေတာ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ၾက ။ ဒီရပ္ကြက္ဟာ ကိုယ္ေတြေမြးထဲကေနလာတဲ့ရပ္ကြက္ ။ ဒီရပ္ကြက္ထဲကေနေျပာင္းသြားခဲ့တာက မမအိမ္ေထာင္က်တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္ကမွ ။ ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ဘယ္သူ႔ကိုမွရန္စတာမ်ိဳးမ႐ွိခဲ့ ။ ဒါေတာင္ ျပႆနာျဖစ္
တိုင္း ကိုယ့္အလြန္ေၾကာင့္လို႔သတ္မွတ္တဲ့ ငါ- ိုးမသားပတ္ဝန္းက်င္ ။ ေစာက္က်ိဳးနည္း အေတြးအေခၚပိုင္႐ွင္ေတြစုေနတဲ့ေနရာမို႔ အကုန္လံုးရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြကို ေရႊခ်ထားခ်င္မိေတာ့တာပါပဲ ။
အဲညကစလို႔ေပါ့ ရာဇ္တို႔မိသားစုသံုးေယာက္ အဆင္မေျပတာေတြ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးၾကံဳရတာပါပဲ ။
ေစ်းဆိုင္မွာေစ်းသြားဝယ္ရင္ေတာင္ မေရာင္းခ်င္ သလိုေတြမ်ိဳး ဆက္ဆံခံရတာမို႔ မမမွာမ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ ။ ေယာက္ဖျဖစ္သူကလဲ က်န္ေနတဲ့အေႂကြး
ေတြကိုဆပ္ဖို႔နဲ႔ လုပ္ငန္းေလးျပန္လည္ပတ္ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရတာေၾကာင့္ အိမ္ကိုလွည့္မၾကည့္ႏိုင္ ။
ဒီအေျခအေနမွာ ကိုယ့္အေနနဲ႔ အလုပ္တစ္ခုေတာ့လုပ္သင့္တယ္လို႔ေတြးမိေပမယ့္ ဘာလုပ္ရမွန္းတကယ္မသိ ။ တကၠသိုလ္ကေန ရထားတဲ့ဘြဲ႔တစ္ခုက အလုပ္႐ွာဖို႔အတြက္ မလံုေလာက္ ။ ေနာက္ဆံုး
ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ မင္းထိုက္ရဲ႕အကူအညီနဲ႔
Club တစ္ခုမွာအလုပ္ရပါတယ္ ။ မင္းထိုက္က အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာလာတုန္းက ---
" ရာဇ္! ! ငါ မင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုေတြ႔ ထားတယ္ ၊ မင္းစိတ္ဝင္စားမလားေတာ့ မသိဘူး "
" ဘာအလုပ္လဲ "
" မင္း K.Z.T Club ကိုသိတယ္မို႔လား "
" သိတယ္ေလ "
K.Z.T Club ဆိုတာ တကယ့္ကိုနာမည္ႀကီး Club ။ မမ အဆင္ေျပေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္အသံုးစရိတ္ကို အလ်ံအပယ္ေပးထားတာမို႔ ကိုယ္လဲ အဲဒီ
Club ကို ခဏခဏေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ အဲေနရာမွာက ပိုက္ဆံသာ႐ွိရင္ အစံုရတာ ကိုယ္အသိဆံုး ။
တရားမဝင္မူးရာဇ္ေဆးကေနစၿပီး ေယာက်္ား ၊ မိန္းမ ညအိပ္ဖို႔ေခၚလို႔ရသည္ ။ လံုးဝအသန္႔ေတြခ်ည္းပဲ ။
" အဲမွာ ဒရမ္တီးဖို႔ လူလိုေနတာ ၊ Club မန္ေနဂ်ာက ငါနဲ႔သိေတာ့ ငါ့ကိုလူ႐ွာခိုင္းေနတာ ၊ မင္းက ဒရမ္တီးေကာင္းတာ ငါသိ္ေလ ၊ မင္း စိတ္ဝင္စား
လား "
" ေအး စိတ္ဝင္စားတယ္ ၊ လစာကေရာ ဘယ္လိုလဲ "
" သူက ေန႔တိုင္မဟုတ္ဘူး ၊ ရက္ျခားတီးရမွာ ၊ ည ၈နာရီကေန ၁၂ အထိ ၊ တစ္ရက္တီးရင္ သံုးသိန္းတဲ့ "
" မဆိုးပါဘူး ၊ ငါလုပ္ခ်င္တယ္ "
" ေအး ငါအရင္ေျပာလိုက္မယ္ ၊ ၿပီးရင္မင္းကိုေခၚသြားေပးမယ္ေလ ၊ မင္း အဆင္ေျပမွာပါ ။ K.Z.T က
ေတာ္ရံုလူ အနားမကပ္ႏိုင္ဘူး ။ တကယ့္ေရလ်ံသူေတြပဲလာတာ ၊ မင္းက ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္ပဲဟာ ၊ မင္းကို ႐ွယ္ေႂကြၿပီး အမ္းခ်င္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာႏိုင္တယ္ ဟား!! ဟား!! ဟား!! "
" ငါ -ိုးမသား! ! စကားေျပာတာ ဆင္ျခင္ေနာ္ ၊ ေစာက္ခြက္စုတ္သြားမယ္ ၊ ငါက ပိုင္လံုးေကာင္မဟုတ္
ဘူး ၊ ဘာကို႐ွယ္အမ္းမွာလဲ ၊ ငါက ေယာက်္ား မိန္းမေတာ့ မေရြးဘူး ၊ တစ္ခုပဲ ငါ့ေအာက္ကေန ေအာ
ေပးတဲ့သူပဲ လိုခ်င္တာ ၊ ႐ွင္းလား "
" ေအးပါကြာ!!! ငါကစတာပါ ၊ ေနာက္ရက္ငါလာေခၚမယ္ "
" Okay သားႀကီး "
ဒီလိုနဲ႔ပဲ K.Z.T Club မွာ ဒရမ္တီးတဲ့အလုပ္ကိုရခဲ့ပါၿပီ ။ စတီးရတဲ့ရက္မွာပဲ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆီကေနစိတ္ဝင္စားမႈက္ုိ လက္ခံရ႐ွိၿပီး ၊ ေနာက္ပိုင္း
ရာဇ္ ဒရမ္တီးတဲ့ေန႔ေတြဆိုရင္ Club မွာ လူပိုစည္ ကားလာတာေၾကာင့္ မန္ေမဂ်ာက လစာပိုေပးလာပါတယ္ ။
ရာဇ္ အတြက္လဲ ရတဲ့ပိုက္ဆံကအဆင္ေျပသလို အလုပ္ကလဲ မပင္ပန္းတာမို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးအဆင္ေျပသည္ ။ ဒိိိီၾကားထဲ ကိုယ့္ကိုသေဘာက်လို႔ဆိုၿပီး Club လာတဲ့သူေတြက လက္ေဆာင္ေပးတာၾကတာမ်ိဳး ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ပိုက္ဆံကိုသိန္းနဲ႔ခ်ီဆုခ်ၿပီး ေသြးတိုးစမ္းၾကေသးတာ ။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ ရာဇ္က လူလည္ ။
Sex ကိစၥဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္သိပ္မထူးဆန္း ။ လိုခ်င္လာရင္ ကိုယ္နဲ႔တြဲေနတဲ့သူနဲ႔ေနလိုက္တာပဲ ။
တစ္ကိုယ္ရည္အကာအကြယ္ကိုသံုးဖို႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ ။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ္ကဦးေဆာင္သူအျဖစ္ေနတာ ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဆီခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့သူေတြထဲမွာလဲ ကုတင္ေပၚေရာက္မွ ေနရာယွဥ္လုရမယ့္သူမ်ိဳးဆို ေဝါင္ေဝါင္ေရႊး ၊ ေဝးေဝးေ႐ွာင္ ။
Sex ကိစၥပတ္သက္ၿပီးရင္ အ႐ႈပ္အ႐ွင္းျဖစ္မလာဖို႔ကိုေတာ့ အထူးသတိထားပါတယ္ ။
" အာ! !! ဟား! !!! "
အခုလဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းထဲ ခပ္တိုးတိုးညည္းသံတစ္ခ်ိဳ႕ ဖိတ္စင္က်လာလို႔ ။ ဒါ ရာဇ္အတြက္
Club မန္ေနဂ်ာက သီးသန္႔ေပးထားတဲ့နားေနခန္း ။
ကိုယ့္ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ဘယ္သူမွဝင္မလာရတဲ့ေနရာ ။ မန္ေနဂ်ာအကိုကေတာ ခြၽင္းခ်က္ေပါ့ ။
အခုလဲ ဒရမ္တီးတဲ့အခ်ိန္ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္ Partner နဲ႔အတူတူအနားယူေနတာ ။ အေကာင္းစားဝိုင္တစ္ခြက္က္ုိ လ်ွာဖ်ားစိုစြတ္ယံုအရသာခံေသာက္ေနရင္း ဆိုဖာေပၚမွာ ခပ္ေလ်ွာေလ်ွာထိုင္ေနတာ ။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မွသာ ျမင္ႏိုင္တဲ့အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္အားကိုးနဲ႔ ခါးပတ္ျဖဳတ္ၿပီး ဆြဲခြၽတ္ခံထားရတဲ့
ေဘာင္းဘီက ေပါင္လည္နားမွာ ။
စားပြဲခံုကိုအကာအကြယ္ယူၿပီး ကိုယ့္ေပါင္ၾကားထဲ
ေခါင္းတိုးဝင္ေနတဲ့ Partner ေကာင္ေလးရဲ႕ေခါင္က ေ႐ွ႕တိုးေနာင္ငင္ ။ သူ႔ဆံပင္ေတြကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြဖိသပ္ေပးေနရင္း ဝိုင္းကိုလဲ အေသာက္မပ်က္ေစရ ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းေတြေမာ့သြားေစရင္း ညည္းသံကခပ္သဲ့သဲ့ ။ ကိုယ္ၿပီးဆံုးကာနီးၿပီမို႔ ေပါင္ၾကားထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ေခါင္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ကူျပီးလႈပ္႐ွားေပးေနမိတဲ့အခ်ိန္ ----
" ေခ်ာက္! !!! "
" ကြၽီ! !!! "
႐ုတ္တရက္ပြင့္လာတဲ့တံခါးေၾကာင့္ ကိုယ္ေပါင္ၾကားကလူ ဆက္ကနဲတုန္တက္သြားရင္း ေခါင္ေထာင္ဖို႔ျပင္လိုက္တာေၾကာင့္ လက္နဲ႔အသာဖိထားလိုက္တယ္ ။ ဘယ္ ေခြးသူေတာင္းစားကမ်ား ဒီအခ်ိန္ႀကီး အခန္းထဲဝင္လာရတာတုန္း ။ ေသခ်ာတာကေတာ့
အခန္းဝခပ္လွန္းလွန္းကေနဆိုရင္ ကိုယ့္ခါးေအာက္ပိုင္းအေျခအေနကို ထိုသူျမင္ႏိုင္ဖို႔မလြယ္ ။
လ်ာထိုးဦးထုတ္ကိုေဆာင္းထားတာမို႔ မ်က္ႏွာကို
သဲကြဲစြာမျမင္ရတဲ့လူတစ္ေယာက္ ။ တစ္ကိုယ္လံုးနက္ေစြေနတဲ့အေသြးအေမြးနဲ႔ေတာင္မွ လူက ထင္းထြက္ေနတာမ်ိဳး ။
" ဘာကိစၥလဲ "
" အလုပ္ကိစၥေျပာခ်င္လို႔ မင္းမန္ေနဂ်ာက လႊတ္လိုက္တာ "
" ခ်ီးပဲ !!! ဒီလိုအခ်ိန္မွာလား "
" ဒါဆို ဘယ္လိုအခ်ိန္လာရမွာလဲ ေျပာၾကည့္ "
" အခုခ်ိန္မဟုတ္တာေသခ်ာလို႔ လာရာလမ္းကို္ျပန္ႂကြ "
" No! ! ကိုယ္ မင္းနဲ႔စကားေျပာဖို႔ မင္းမန္ေနဂ်ာကို ေရျဖည့္ခဲ့ရတာေလ ၊ ပိုက္ဆံကအလကားသက္သက္မိုးေပၚကေနက်လာတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး "
" အား! !! ဘယ္လိုလူတုန္းကြာ f..k ပဲ! ! အလုပ္ကိစၥေျပာခ်င္လဲ သဘက္ခါ စေနေန႔မွလာခဲ့ ၊ က်ဳပ္႐ွိတယ္ "
" ေသခ်ာလား "
" ေသခ်ာတယ္! !"
" Okay ပါ အမွန္ေတာ့ကိုယ္က ေခါင္းမာတဲ့လူစားမ်ိဳး ၊ ခ်က္ခ်င္းဆို ခ်က္ခ်င္းမွႀကိဳက္တာ ၊ ဒါေပမယ့္အခုျပန္ေပးလိုက္မယ္ ၊ မင္း စကားကိုနားေထာင္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး ၊ စားပြဲခံုေအာက္ကတစ္ေယာက္ကို သနားလို႔ ၊ သူ႔ခမ်ာ ေညာင္းေနေလာက္ၿပီ "
" ဘာ!!! ခင္ဗ်ားကေတာ့လား "
အေမွာင္ႀကီးထဲမို႔ ကိုယ့္စားပြဲခံုေအာက္အထိ သူျမင္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းကိုမ႐ွ္ိတာက အေသအခ်ာ ။ ဒါဆိုခန္႔မွန္းေျပာတာေပါ့ ။ ဒီလူကေတာ့ေသခ်င္ေနတာ ။
" ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး "
သူကေျပာၿပီးလွည့္ထြက္သြားေပမယ့္ ---
" ခဏေနဦး "
တိုတိုတုတ္တုတ္ တားဆီသံစကားတစ္ခြန္း ။ သူျပန္လွည့္ၾကည့္လာခ်ိန္ ---
" ခင္ဗ်ားနာမည္ေျပာ "
" စစ္မင္းသိဒိၶ "
" မႀကိဳဆိုပဲ က်ဳပ္အခန္းထဲဝင္လာလို႔ ဒါပဲမွတ္ပါတယ္ ဦးစစ္မင္းသိဒိၶ "
ဆက္ကနဲေထာင္ျပလိုက္တဲ့ လက္ခလယ္သေကၤတက ထင္ထင္႐ွား႐ွား ။ တဖက္လူက ျပံဳးလိုက္ရင္း
" ကိုယ္ကေတာ့ မင္းနဲ႔ဆံုခြင့္ရလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္
ေဘဘီ ၊ မင္းလက္ခလယ္ကို ကိုယ့္လက္ခံယူသြားပါၿပီ ၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဒီလက္ေလးက အသံုးဝင္လာမွာပါ ၊ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းကို အာဘြားျပန္ေပးခဲ့ပါ့မယ္ ၊ မင္းႏွလံုးသားထဲမွာ သိမ္းထားလိုက္ေပါ့ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔လက္ကိုႏႈတ္ခမ္းမွာကပ္ၿပီး အနမ္းပံုစံလုပ္ကာ ကိုယ့္ဆီကို ေလနဲ႔အတူပ်ံဝဲလာေစတဲ့ပံုစံမ်ိဳး ။ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ဖိနပ္သံေပ်ာက္တဲ့အထိ ေဒါသက အ႐ွိန္မေသေသးတာမို႔ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းဆီက အထိအေတြ႔မွာ သာယာေနတဲ့က ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ။ ထပ္ကာထပ္ကာ - ီးပဲ ဟိုလူႀကီးေရ ။
ခုံေအာက္ကတစ္ေယာက္ကို ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းက စိုရႊဲရႊဲအရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို လက္ ဖေနာင့္နဲ႔သုတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ ---
" ရာဇ္ !!!မၿပီးေသးဘူးမို႔လား ၊ ကိုယ္ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပး ---"
" စိတ္မပါေတာ့ဘူး ၊ ထားလိုက္ေတာ့ "
လက္က်န္ဝိုင္ခြက္ကို တ႐ွိန္ထဲေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း ၿပီးတာနဲ႔အခန္းအျပင္ထြက္လာလိုက္ပါတယ္ ။
ေျခလွမ္းေတြက အိမ္ျပန္ရန္ဦးတည္လို႔ ။ ရာဇ္ မသိတာေလးတစ္ခုက လူတစ္ေယာက္ဟာ အေမွာင္ရိပ္အကြယ္ကေန သူ႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ ။ ဆံုဆည္းျခင္းေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလ တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ႀကိဳတင္ဖန္တီးထားခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ ။
ညမီးေရာင္ရဲ႕ေအာက္မွာ စီးကရက္ေသာက္ရင္း စိတ္ေအးလက္ေအးအနားယူေနသလိုမ်ိဳး ခပ္ေျဖးေျဖးလမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ ။ လူ႐ွင္းေနတဲ့ကားလမ္းေပၚမွာ ဘီးလွိမ့္ယံုေလးေမာင္းလာတဲ့ ကားတစ္စီး ။ ဆံုေတြ႔ျခင္းေရစက္က ထိုသို႔စေလသတည္းေပါ့ ။
**********************************
" ရာဇ္! ! ဟိုတစ္ေန႔က ညီေလးဆီ ဦးစစ္မင္းသိဒိၶလာတာကို ႏွင္လႊတ္လိုက္တယ္ဆို ၊ သူက ငါ့ညီနဲ႔အလုပ္ကိစၥေျပာခ်င္ေနတာ "
စင္ေပၚမတက္ခင္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတဲ့ကိုယ့္အနားကိုေရာက္လာၿပီး ေျပာလာတဲ့ မန္ေနဂ်ာရဲ႕စကားေၾကာင့္ ---
" ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ဒီေန႔ျပန္ခ်ိန္းထားတယ္ ကိုညီ ၊ သူလာ မလာေတာ့ မသိဘူးရယ္ "
" ေရာက္ေနၿပီ ေ႐ွ႕ဆံုးဝိုင္းမွာ ေနရာခ်ေပးထားရတယ္ ၊ သူ႔ကိုေတာ့ နည္းနည္းအေရးေပးၿပီးဆက္ဆံေပးဖို႔ အကိုေတာင္းဆိုပါရေစကြာ ။ လူတိုင္းက သူနဲ႔
ရင္းႏွီးခ်င္က်တာႀကီးပဲ ၊ သူ႔ကသာ ဘယ္သူကိုမွဂ႐ုမစိုက္တာ ။ အဲလိုလူက ငါ့ညီဆီ တန္းတန္းမက္မက္ေရာက္လာတယ္ဆိုထဲက ငါ့ညီအတြက္ေကာင္းက်ိဳးေတြျဖစ္လာေစမွာပါ "
" သူက ဘယ္သူမို႔လ္ု႔ိလဲ ကိုည္ီ "
" ဦးစစ္မင္းသိဒိၶတဲ့ ၊ အရင္က သူ႔မိသားစုနဲ႔ ဥေရာပဘက္မွာေနတာ ၊ ျမန္မာျပည္မွာက သူ႔အေမ႐ွိတယ္ ၊ သူ႔မိဘေတြက ကြာ႐ွင္းထားေတာ့ သူက အေဖဘက္ပါသြားတာ ။ အခုမွ သူ႔အေမနဲ႔ျပန္လာေနတာ ၊
ဓနသိဒိၶကုမၼဏီပိုင္႐ွင္ ေဒၚနန္းမာလာရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာသား ။ ျမန္မာျပည္ကိုသူျပန္လာတာ ငါးႏွစ္ေလာက္ပဲ႐ွိဦးမယ္ ၊ အခုေနာက္ပိုင္း နာမည္ႀကီးလာတဲ့ ဓနသိဒိၶလုပ္ငန္းစုအားလံုးရဲ႕ CEO က သူပဲ ၊ လူငယ္ဆိုေတာ့စီးပြားေရးအကြက္လဲျမင္တယ္ ၊ ျမင္သေလာက္လဲ တြန္းလုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနာက္ခံအင္အားကေတာင့္တင္းတယ္ ၊ အဲေတာ့ ခဏေလးတဲ့ ထိပ္ဆံုးေရာက္လာတယ္ေပါ့ "
" မိဘ အားကိုးနဲ႔ဆိုပါေတာ့ "
" အစထဲက ဝ႐ွိတဲ့လူတန္းစားဆိုေတာ့လဲ ဝိလုပ္ လို႔ေကာင္းသြားတာေပါ့ကြာ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူေျပာတဲ့စကားေတာ့ တစ္ခ်က္ေလာက္နားေထာင္ၾကည့္ေပါ့ ၊ အက်ိဳးမယုတ္ေလာက္ပါဘူး ၊ အခုေနာက္ ပိုင္း သူက အႏုပညာေက်ာင္းတစ္ခုဖြင့္မလို႔လို႔ၾကားတယ္ ၊ အဲမွာ ငါ့ညီကိုမ်ား ထားခ်င္လို႔လားပဲ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ကြၽန္ေတာ္စကားေျပာၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္ ၊ သူလာမယ္ဆိုရင္ေပါ့ "
စကားစျပတ္သြားတာနဲ႔ ရာဇ္လဲ စင္ေပၚတက္လာလိုက္သည္ ။ ေရာင္စံုမီးေရာင္ေတြၾကားထဲကေန အေ႐ွ႕ဆံုးဝိုင္းကိုမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝိုင္တစ္ခြက္ကို အေ႐ွ႕မွာခ်ထားၿပီး ကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ဟိုလူ ။ ဟိုညက မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္လိုက္ရေပမယ့္ သူ႔ကိုေသခ်ာမွတ္မိေန၏ ။
ကိုယ့္စိတ္ထင္ေနတာေၾကာင့္လားေတာ့မသိ ။ ႐ုပ္က ၿပီတီတီနဲ႔ ကိုယ့္ကိုလွမ္းၿပီးေလွာင္ျပေနေတာ့သလိုမ်ိဳး ။ F**k! !! ႐ုပ္ျမင္တာနဲ႔ အျမင္ကပ္ခ်င္ စရာ ။ အေတြးဆံုးတာနဲ႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုသာအာရံုျပန္စိုက္လိုက္ပါသည္ ။ ဒရမ္းစတီးၿပီးဆိုတာနဲ႔ တစ္ေလာကလံုးကိုေမ့ထားႏိုင္တာက ကိုယ္ရဲ႕အားသာခ်က္ ။
***********************************
သိဒိၶကေတာ့ စင္ေပၚမွာ ဒရမ္းကိုစိတ္ပါလက္ပါတီးၿပီ စီးေမ်ာေနတဲ့ေကာင္ေလးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ တမ္းေငးေနလိုက္ပါတယ္ ။ ဂ်ိဳင္းျပတ္အက်ႌကို
ေဘာင္းဘီပြပြထဲထည့္ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းေပၚက တက္တူးကိုတမင္လွစ္ဟျပေနေတာ့သလိုလို ။ မီးေရာင္ကိုအားျပဳၾကည့္ရတာမို႔ အေတာင္ပံႏွစ္ဖက္ရဲ႕ပံုစံကသာထင္ထင္႐ွား႐ွား ။ သိပ္မေသးလွတဲ့ တက္တူးပံုစံက အသားညိဳ႕စိမ့္စိမ့္သူ႔လက္ေမာင္းႂကြက္အိုးသားေပၚမွာ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြား ။
ျပံဳးရီလိုက္တိုင္း ႏွာေခါင္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီကေနေပၚလာတဲ့အရာေလးက သူ႔ကို႐ုပ္ဆိုးမသြားေစပဲ ပိုၾကည့္ေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစဖို႔ ပံ႔ပိုးေနေတာ့တဲ့ပံုစံ ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ၾကည့္ေနမိတယ္မသိ ။ လက္ခုတ္သံေတြေၾကာင္႔ သတိျပန္ဝင္လာရပါ၏ ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဒရမ္မင္းသားက စင္ေပၚကေန ပရိတ္သတ္ကိုႏႈတ္ဆက္ေနၿပီ ။ ကိုယ္မင္းနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ တေျဖးေျဖးခ်င္းလာေနၿပီ ရာဇ္ ။ မင္း ဘယ္ေျပးခ်င္လဲ မိေရႊသဲေပါ့ ။
************************************
" ေဖာက္! !! ေဖာက္! !!! "
ကိုယ္က စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ တဖက္လူက ပိေကကို စိမ္ေျပနေျပဝါးေနကာ တေဖာက္ေဖာက္ျမည္ေအာင္ေဖာက္ေနတာမို႔ ---
" ကိုယ္စကားေျပာေနတာကို အာရံုစိုက္လို႔ရမလား
မင္း ပီေကကိုပဲစိတ္ေရာက္ေနသလားလို႔ "
" ထင္လို႔ပါ "
သူ႔ပံုစံအတိုင္း တိုတိုတုတ္တုတ္ တုန္႔ျပန္သံက ကိုယ့္စကားရဲ႕အေနာက္မွာ ခ်က္ခ်င္းကပ္ပါလာေတာ့တာ ။
" ထင္တာမဟုတ္ဘူး ၊ ျမင္ေနရတာ ၊ တဖက္လူအေပၚ ေလးစားမႈေတာ့႐ွိသင့္တယ္ေလ "
" ခက္တာပဲ လူေတြက တအားကိုအေလးစားခံခ်င္ေနက်တာ ၊ ဘဝင္ျမင့္တဲ့ေရာဂါမ်ားလား "
" မင္း "
" ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ ခင္ဗ်ားစကားကို တကယ္အေလးထားၿပီးနားေထာင္ေနတာပါ ၊ ကြၽန္ေတာ္အတြက္က အဆင္မေျပဘူးထင္တယ္ "
" ဘာလို႔လဲ "
" ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုစိတ္မဝင္စားဘူး "
" ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနမိၿပီ ၊ အဲေတာ့ ဘယ္လိုေနာက္ဆုတ္ရပါ့မလဲ "
" ဘယ္လိုမွလုပ္မရပါဘူး ၊ လာလမ္းအတိုင္းျပန္ႂကြလိုက္ပါ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေယာက်္ားေလးခ်င္းသေဘာက်ရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေတာ့မဟုတ္ဘူး "
" ေသခ်ာလား ၊ ကိုယ့္က မင္းကိုအနားေရာက္ေအာင္ဆြဲေခၚႏိုင္တာ မင္းမသိဘူးေနာ္ ၊ ကိုယ္က လိုခ်င္တာမွန္သမ်ွကို ေငြလမ္းခင္းၿပီး အလြယ္တကူေလ်ွာက္လို႔ရတယ္ ၊ မင္းကိုပါ ဝယ္လို႔ရတဲ့နည္းလမ္းေတြ႐ွိတယ္ကြာ ၊ နားလည္လား "
" F**k ပဲ ေဟ့လူ ၊ ခင္ဗ်ားကို ခင္ဗ်ား ဘာထင္ေနလဲ ၊ အခုခ်က္ခ်င္း က်ဳပ္ေ႐ွ႕ကထြက္သြားေတာ့ "
" ကိုယ့္ကို ႏွင္မလႊတ္နဲ႔ ရာဇ္ ၊ မင္း ေနာင္တေတြ တစ္ေလွႀကီးရသြားလိမ့္မယ္ "
" က်ဳပ္ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး မ႐ိုင္းခ်င္ဘူး ဦးစစ္မင္းသိဒိၶ ၊ က်ဳပ္ေ႐ွ႕ကို ထပ္မေရာက္လာပါနဲ႔ေတာ့ "
" Okay ေလ ကိုယ္အခုေတာ့ မင္းစကားကိုနားေထာင္ေပးမယ္ ၊ တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္ ၊ ကိုယ္တို႔ဆက္ဆက္ျပန္ဆံုက်ရမွာပါ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းထျပန္သြားတဲ့လူ ။ အလုပ္ ကိစၥဆိုလို႔ သူ႔ကိုလက္ခံၿပီးစကားေျပာခဲ့တာ ။ သူက ကိုယ့္ကိုျမင္တာနဲ႔ သေဘာက်ေၾကာင္းေတြတန္းေျပာေတာ့တာတဲ့လား ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါကိုမၾကည့္တဲ့သူလဲ ။ ပိုက္ဆံရ်ိတိုင္း အရာရာကိုေငြနဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္တက္တဲ့ပံုစံက သူ႔ဆီမွာအထင္အ႐ွားမို႔ ကိုယ္က ပိုလို႔ေတာင္ေ႐ွာငိခ်င္ေသး ။ ဒီလိုလူေတြက ေလႀကီးဖင္က်ယ္ ဘဝင္ျမင့္ေရာဂါစြဲကပ္ေနတာမ်ိဳးေလ ။
ရာဇ္ကေတာ့ ဘယ္အရာကိုမွ စိတ္ထဲမွာအၾကာႀကီးသိမ္းမထားတက္သူမို႔ အခုကိစၥကိုလဲ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲေခါင္းထဲကေနထုတ္လိုက္ပါတယ္ ။ အလကားေနအလကား စိတ္႐ႈပ္မခံႏိုင္ဘူးေလ ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္လေလာက္ၾကာသြားတဲ့အခ်ိန္ ပံုမွန္အတိုင္း Club ကိုသြား ဒရမ္တီး ။ မနက္လင္းေတာ့မွ
Club ကေနအိမ္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ေ႐ွ႕ဧည့္ခန္းမွထိုင္ေနတဲ့ ေယာက္ဖနဲ႔မမ ။ သူတို႔အေ႐ွ႕မွာေတာ့
ကိုယ္မျမင္ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ ။ ကိုယ္ေရာက္တာနဲ႔ ထိုသူကထျပန္သြားသည္ ။ ကိုယ္စိတ္ထင္လို႔ လားေတာ့မသိ ။ မမ မ်က္ႏွာက အသဲအသန္ငိုထားသလိုမ်ိဳးအစ္မို႔ေနလို႔ ။
" ေဒါက္!!! ေဒါက္!! ေဒါက္ !! "
အခန္းတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ---
" မမလား "
" ဟုတ္တယ္ ရာဇ္! မမ ခဏဝင္လာမယ္ေနာ္ "
" ဝင္လာေလ မမ "
စကားဆံုးတာနဲ႔ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ မမ ။ ကိုယ့္ကုတင္ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း မ်က္ႏွာမေကာင္းတဲ့မမ ။
" မမ ဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ ေျပာပါ "
ကိုယ့္စကားအဆံုးမွာ မမကသက္ျပင္းသာခ်ေနတာမို႔ ---
" မမ ေျပာစရာ႐ွိတာကိုသာေျပာပါ ။ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" ရာဇ္ ! ဟို ဟိုေလ! မမကို ပိုက္ဆံနည္းနည္းေလာက္႐ွာေပးလို႔ရမလားဟင္ "
" ပိုက္ဆံ! မမက ဘယ္ေလာက္လိုလို႔လဲ "
" ႏွစ္ရာေလာက္ "
" ႏွစ္ရာေတာင္! ! ႏွစ္ရာဆိုတာႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္ က ဘယ္ကေန႐ွာလို႔ရမွာလဲမမရယ္ "
ကိုယ့္စကားအဆံုးမွာ တသိမ့္သိမ့္႐ွ္ုိက္ငိုသြားတဲ့မမ ။
" ဟာ မမ မငိုနဲ႔ေလ ကြၽန္ေတာ္ကမမကို အျပစ္တင္ေနတာမဟုတ္ဘူးေလ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ႐ွာဖို႔မလြယ္တာကိုေျပာတာပါ ၊ ဘာလို႔ သိန္းႏွစ္ရာေတာင္ လိုရတာလဲမမ "
" မမတို႔ အေႂကြးေတြမေက်ေသးဘူး ရာဇ္ရယ္ ၊ သိန္းႏွစ္ေထာင္ေလာက္႐ွ္ိေသးတယ္ ၊ အခု တဖက္က
ျပန္ေတာင္းေနၿပီ ၊ မေပးႏိုင္ရင္ ရာဇ္ အကိုကိုတရားစြဲက်ေတာ့မွာ ၊ မမလဲ ႐ူးခ်င္ေနပါၿပီ ေမာင္ေလးရယ္"
" ဒီအိမ္ေရာင္းလိုက္ရင္ေရာမမ "
" အမ်ားဆံုးရမွ သိန္း႐ွစ္ရာေပါ့ ရာဇ္ရယ္ ၊ က်န္တဲ့
ေထာင့္ႏွစ္ရာကို ဘယ္လိုေပးက်မလဲ "
တကယ္ဆို ေယာက္ဖရဲ႕လုပ္ငန္းေတြအားလံုးဟာသူ႔ဟာသူေအာင္ျမင္ေနခဲ့ၿပီးသား ။ ၿပိဳင္ဘက္ကုမၼဏီတစ္ခုရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္သာ ၿပိဳလဲခဲ့ရတာ ။
စီးပြားေရးေလာကရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ႏိုင္တစ္ခါ႐ႈံးတစ္လွည့္ဆိုေပမယ့္ ႐ႈံးတဲ့အခါမွာေတာ့ သိန္းေပါင္းေသာင္းခ်ီဆံုး႐ႈံးခဲ့ရၿပီး ဘဝပါပ်က္ခဲ့ရတဲ့အထိ ။ မရပ္တမ္းငိုေနတဲ့မမကို ပခံုးကေနအသာေလးဖက္ကထားေပးရင္း ---
" မငိုပါနဲ႔မမရယ္ ကြၽန္ေတာ္ ႐ွာၾကည့္ပါဦးမယ္ ၊ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ "
ငိုေနတဲ့သူကိုႏွစ္သိမ့္ဖို႔ စကားကိုအလြယ္တကူေျပာလိုက္မိေပမယ့္ ကိုယ့္အေနအထားနဲ႔ သိန္းႏွစ္ရာအသာထားလို႔ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေတာင္ဘယ္ကေန႐ွာရမွာပါလိမ့္ ။ မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့သက္ျပင္းေတြကေတာ့ စိတ္ရဲ႕ေလးလံျခင္းေတြကို သယ္ေဆာင္မသြားေပးႏိုင္႐ွာ ။ ေငြ ေငြ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္အသံုးဝင္တဲ့ေငြ ၊ ကိုယ့္မွာမ႐ွ္ိရင္ ဘယ္သူ႔ေျခသလံုးေျဖးဖက္ရမွန္းမသိတဲ့ေငြ ။ Money is the second god ဆိုတာ တကယ္အမွန္ တရားပါလား ။
24.3.2022
A.M - 9:10
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
Part - 1
My Oleander Hubby
***************
ကားပေါ်ကို ပစ္စည်းတွေတင်ပြီးတာနဲ့ မောင်းထွက်ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ ။ မမ နဲ့ ယောက်ဖဖြစ်သူကတော့ ချန်ထားရစ်ခဲ့ရမယ့် အိမ်ကြီးကို နှမျောတသစွာနဲ့ လည်ပြန်ငေးမောကြည့်လို့ ။ သိန်ပေါင်းသောင်းချီတဲ့ဒီအိမ်ကြီးကို စွန့်ခွာခဲ့ရမယ့်အကြောင်းဖန်လာတော့ ရှိသမျှ အိမ်ထောင်ပရိဘောဂတွေကို ဘာမှတောင်မသယ်နိုင်ခဲ့ ။ လိုသလောက်လေးပဲ ယူနိုင်ခဲ့တာ ။
ကိုယ့်အတွက်တော့ ဘာမှထူးပြီးဝမ်းမနည်းမိပေမယ့် ယောက်ဖနဲ့မမအတွက်တော့ ဒါဟာ တကယ့်ဆုံးရှုံးမှုကြီး ။ အထူးသဖြင့် မမပေါ့ ။ ကိုယ့်အတွက်ရော သူ့အတွက်ပါတွေးဆပြီး လူကုန်ထံအသိုင်းအဝိုင်းက ယောက်ဖဖြစ်သူကိုရွေးချယ်ခဲ့ရတာ ။
အခု ဟိုးအရင်လို နွမ်းပါးတဲ့ဘဝကိုပြန်သွားရမယ်ဆိုတော့ မရူးရုံတမယ် ။ စီးပွားရေးလုပ်ကြရင်း
မထင်မှတ်ထားတဲ့အကြပ်အတည်းတွေကြောင့် ပိုင်ဆိုင်သမျှကို ရောင်းပြီး လျှော်ကြေးပေးခဲ့ရတာကြောင့် ကိုယ်တွေအရင်ကနေခဲ့ရတဲ့ မိဘအမွေအနှစ်အိမ်လေးဆီ ပြန်ပြောင်းရမှာ ။
ချမ်းသာလာလို့ ဘဝင်လဲအမြင့်ခဲ့တဲ့ကိုယ်က ပြန်ပြီးဆင်းရဲလာတဲ့အချိန်မှာလဲ အထူးအထွေဝမ်းမနည်းခဲ့ ။ စိတ်မကောင်းတာတစ်အခုက တသက်လုံးပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စားခဲ့တော့ မိသားစုဒုက္ခရောက်ချိန်မှာ
ဘာမှမကူညီနိုင်ခဲ့ ။ ဒီတစ်ချက်ကိုပဲ ဝမ်းနည်းမိတာ။
" သွားကျရအောင် "
သက်ပြင်းကိုခပ်ကျယ်ကျယ်ချလိုက်ပြီမှ ယောက်ဖ
ဖြစ်သူနှုတ်ကထွက်လာတဲ့စကား ။ နီရဲနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေက ငိုချင်နေတာကိုကြိုးစားထိန်းချုပ်ထားနေတာမျိုး ။ မမရဲ့ပခုံးကိုဖက်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်တဲ့အချိန် ရင်ခေါင်းထဲကနေ လှိုက်တက်လာတဲ့ငို
သံနဲ့ ငိုချလိုက်တဲ့ မမ ။
မျှော်လင့်ချက်တွေ ရေစုန်မျောသွားခဲ့ရတာမို့ စိတ် ထွက်ပေါက်အနေနဲ့ ငိုကြွေးချင်းမျိုးသာမည်ပါ၏ ။
ကားစက်နှိုးသံက ငိုသံကိုဖုန်းလွှမ်းသွားတဲ့အချိန်
ယောက်ဖဖြစ်သူက မမပခုံးကိုအသာပွေ့ဖက်ရင်း --
" ကိုယ်ပြန်ကြိုးစားပါ့မယ် နုငယ်ရယ် ၊ ကိုယ် မင်းတို့မောင်နှမကို အရင်လိုဘဝမျိုးနဲ့ပြန်ထားပေးနိုင်အောင် အလုပ်ကိုကြိုးစားပါ့မယ် ၊ ခဏတော့ အားတင်းထားပါနော် "
မချိတင်ကဲထွက်လာတဲ့ ယောက်ဖဖြစ်သူရဲ့စကားသံအဆုံးမှာ ကိုယ့်မျက်ဝန်းကနေ မျက်ရည်တွေရစ်ဝဲလာမိပါ၏ ။ ကိုယ့်ကို ညီအရင်းတစ်ယောက်လို
ချစ်ပေးတဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သူစိမ်းမို့လား ။
ရပ်ကွက်ထဲက ကိုယ့်မိဘတွေရဲ့အမွေဖြစ်တဲ့ ပျဉ်
ထောင်အိမ်လေးဆီရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် ။ တစ်ချို့သော
လူတွေရဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာတော့ မနာလိုစိတ်နဲ့
အားရကျေနပ်မှုတွေကအထင်းသား ။ ဒီလိုပါပဲလေ
လူတော်တော်များများဟာ အခြားသူဒုက္ခရောက်
တာမျိုးကို ကျိတ်ပြီးကျေနပ်ကျတာမျိုးပေါ့ ။ မဖိတ်ခေါ်ရပါပဲ လာပြီးကူညီသလိုနဲ့ ---
" နုငယ်! ရွှေတောင်ကြားထဲက အိမ်က အကြွေးနဲ့
ပေးခဲ့ရတာဆို ဟုတ်လား! တော်သေးတာပေါ့ ဒီအိမ်လေး မရောင်းခဲ့လို့ ၊ နို့မိုဆိုရင် နေစရာမရှိဖြစ်မှာ "
စကားသွက်သွက်အမျိုးသမီးရဲ့စကားကြောင့် ဒေါသကထောင်းကနဲထွက်လာမိပြီး ---
" ဒီမှာ ခင်ဗျား စောက်ကြောင်းဘာပါလို့လဲ ၊ ကျုပ်တို့နေစရာမရှိရင်ရော ခင်ဗျားက အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားမှာမို့လား ၊ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တဲ့ သူများမိသားစုအကြောင်းကို နေရာတကာဝင်မပါနဲ့ ၊ ပါးစပ်ဖွာတာက ဓားထိုးခံရနီးတယ်နော် ။ စောက်ပြောတွေကို ဆင်ခြင်လိုက် "
" ရာဇ်! !! တော်လိုက်တော့ မောင်လေး ၊ မအေးလေးတို့လဲ ပြန်လိုက်ပါတော့ ၊ တော်ကြာဘာမဟုတ် တာနဲ့ ပြဿနာဖြစ်ရင် လူကြားမကောင်းဖြစ်မယ် "
မမရဲ့ ဟန့်တားတဲ့စကားသံအဆုံးမှာ ---
" ပြန်မှာပါအေ ၊ ကျုပ်တို့က ကိုယ့်ရပ်ကွက်သားတွေမို့ သတင်းလာမေးမိတာပါ ၊ အစကတော့ သူဌေးယောကျ်ားကို အမိယူလို့ရတယ်ဆိုပြီး ရပ်ကွက် ထဲကနေ ကျောကော့ထွက်သွားပြီး စီးပွားပျက် ကာမှ ရပ်ကွက်ထဲပြန်ဝင်လာတဲ့သူတွေကို ကျုပ် တို့ ကလဲ မပတ်သက်ချင်ပါဘူး ၊ ရပ်ကွက်နာတယ် "
" ဟာ! !! ဒီကောင်မကတော့ "
ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့် ဒေါသကထိန်းမရတော့ပဲ မမတို့လက်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ကာ အနီးအနားကိုမျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်မိတာ ။ အဆင်သင့်စွာပဲတွေ့လိုက်ရတာက အုတ်ခဲကျိုးတစ်ခု ။
အုတ်ခဲကိုပြေးကောက်လိုက်ကာ အနီးက မိန်းမကို
အားနဲ့ထုချလိုက်ပေမယ့် ယောက်ဖက လှမ်းဆွဲလိုက်တာမို့ အုတ်ခဲက ထိုမိန်းမကိုမထိလိုက် ။ ထိုအမျိုးသမီးလဲ လန့်သွားသလို မျက်နှာပေးနဲ့ ခဏတော့ ကြောင်သွားတဲ့အချိန် ယောက်ဖကပဲ ---
" ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ် အမရယ် ၊ ပြန်လိုက်ပါတော့ ၊ သက္ကရာဇ် က စိတ်ဆက်တယ် ၊ တော်ကြာပြဿနာတွေများကုန်လိမ့်မယ် "
ယောက်ဖစကားဆုံးကာမှ ---
" အေး! !! သက္ကရာဇ် ဆိုတဲ့အကောင် မိုက်ရိုင်းမှန်း
ငါတို့က ဟိုးအရင်ထဲကသိပြီးသား ၊ အခုကိစ္စကိုလဲညရပ်ကွက်ရုံးကိုတိုင်မှာ ၊ ပြဿနာကောင်မိသားစု၊
ငါတို့ရပ်ကွက်ကို ဒုက္ခပေးဖို့ပြန်လာတာ ၊ နည်းနည်းမှမကျေနပ်ဘူး "
" မကျေနပ်လဲ အကုန်လုံးကို - ီး ပဲ ၊ ကြိုက်တဲ့နေရာကိုတိုင် ၊ ကျုပ်က စောက်ဂရုကိုမစိုက်တာ ၊ ကျုပ် တို့ခြံထဲကို မခေါ်ပဲဝင်လာတဲ့ဟာတွေကို အကုန် - ီး
ပဲနော် ၊ မကျေနပ်ရင် နောက်ထပ် - ီး ပဲ "
" ရာဇ်! ! တော်တော့လို့ မမတားနေတယ်နော် ၊ တော်လိုက်တော့ "
မမ အသံကြောင့် စိတ်လျှော့လိုက်တဲ့အချိန် ထိုအမျိုးသမီးလဲ ခြံထဲကနေထွက်သွားပါတယ် ။ ယောက်ဖဖြစ်သူကတော့ သူမရင်းနှီးတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မို့
ဘာမှဝင်မပြော ။ အိမ်ထဲမှာ ပစ္စည်းတွေနေရာချပြီး
ညနေစာအတွက် မမက ချက်ပေးပါတယ် ။ ညစာစားပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ ရပ်ကွက်ရုံးကနေ လာခေါ်တာမို့ မမနဲ့ကိုယ် ရောက်သွားချိန်မှာ နေ့လည်ကကိုယ်နဲ့ပြဿနာတက်တဲ့အမျိုးသမီးနဲ့အခြားလူတစ်စု ။
ရပ်ကွက်လူကြီးကပါ တဖက်လူတွေဘက်ကနေပါပြီး ကိုယ်တွေက ရပ်ကွက်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ရန်စသလိုတွေစကားထွက်လာတာမို့ ပြန်ပြောဖို့ဟန်ပြင်ပေမယ့် မမက အပြောမခံ ။ နောင်မဖြစ်စေရပါဘူးဆိုတဲ့ ခံဝန်ချက်လက်မှတ်ကိုထိုးရချိန် ကိုယ့်လက်တွေဟာ ဒေါသကြောင့် တဆက်ဆက်တုန်လို့ ။
အပြန်လမ်းတစ်လျှောက်လုံးမှာတော့ မောင်နှမနှစ်ယောက်စကားမပြောဖြစ်ခဲ့ကြ ။ ဒီရပ်ကွက်ဟာ ကိုယ်တွေမွေးထဲကနေလာတဲ့ရပ်ကွက် ။ ဒီရပ်ကွက်ထဲကနေပြောင်းသွားခဲ့တာက မမအိမ်ထောင်ကျတဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်ကမှ ။ ကိုယ် ဘယ်လောက်ဆိုးဆိုး ဘယ်သူ့ကိုမှရန်စတာမျိုးမရှိခဲ့ ။ ဒါတောင် ပြဿနာဖြစ်
တိုင်း ကိုယ့်အလွန်ကြောင့်လို့သတ်မှတ်တဲ့ ငါ- ိုးမသားပတ်ဝန်းကျင် ။ စောက်ကျိုးနည်း အတွေးအခေါ်ပိုင်ရှင်တွေစုနေတဲ့နေရာမို့ အကုန်လုံးရဲ့ ဦးနှောက်တွေကို ရွှေချထားချင်မိတော့တာပါပဲ ။
အဲညကစလို့ပေါ့ ရာဇ်တို့မိသားစုသုံးယောက် အဆင်မပြေတာတွေ တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးကြုံရတာပါပဲ ။
ဈေးဆိုင်မှာဈေးသွားဝယ်ရင်တောင် မရောင်းချင် သလိုတွေမျိုး ဆက်ဆံခံရတာမို့ မမမှာမျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက် ။ ယောက်ဖဖြစ်သူကလဲ ကျန်နေတဲ့အကြွေး
တွေကိုဆပ်ဖို့နဲ့ လုပ်ငန်းလေးပြန်လည်ပတ်နိုင်ဖို့ကြိုးစားနေရတာကြောင့် အိမ်ကိုလှည့်မကြည့်နိုင် ။
ဒီအခြေအနေမှာ ကိုယ့်အနေနဲ့ အလုပ်တစ်ခုတော့လုပ်သင့်တယ်လို့တွေးမိပေမယ့် ဘာလုပ်ရမှန်းတကယ်မသိ ။ တက္ကသိုလ်ကနေ ရထားတဲ့ဘွဲ့တစ်ခုက အလုပ်ရှာဖို့အတွက် မလုံလောက် ။ နောက်ဆုံး
တော့ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့အကူအညီနဲ့
Club တစ်ခုမှာအလုပ်ရပါတယ် ။ မင်းထိုက်က အလုပ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြောလာတုန်းက ---
" ရာဇ်! ! ငါ မင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အလုပ်တစ်ခုတွေ့ ထားတယ် ၊ မင်းစိတ်ဝင်စားမလားတော့ မသိဘူး "
" ဘာအလုပ်လဲ "
" မင်း K.Z.T Club ကိုသိတယ်မို့လား "
" သိတယ်လေ "
K.Z.T Club ဆိုတာ တကယ့်ကိုနာမည်ကြီး Club ။ မမ အဆင်ပြေနေတဲ့အချိန်တုန်းက ကိုယ့်အသုံးစရိတ်ကို အလျံအပယ်ပေးထားတာမို့ ကိုယ်လဲ အဲဒီ
Club ကို ခဏခဏရောက်ခဲ့ဖူးတယ် ။ အဲနေရာမှာက ပိုက်ဆံသာရှိရင် အစုံရတာ ကိုယ်အသိဆုံး ။
တရားမဝင်မူးရာဇ်ဆေးကနေစပြီး ယောကျ်ား ၊ မိန်းမ ညအိပ်ဖို့ခေါ်လို့ရသည် ။ လုံးဝအသန့်တွေချည်းပဲ ။
" အဲမှာ ဒရမ်တီးဖို့ လူလိုနေတာ ၊ Club မန်နေဂျာက ငါနဲ့သိတော့ ငါ့ကိုလူရှာခိုင်းနေတာ ၊ မင်းက ဒရမ်တီးကောင်းတာ ငါသိလေ ၊ မင်း စိတ်ဝင်စား
လား "
" အေး စိတ်ဝင်စားတယ် ၊ လစာကရော ဘယ်လိုလဲ "
" သူက နေ့တိုင်မဟုတ်ဘူး ၊ ရက်ခြားတီးရမှာ ၊ ည ၈နာရီကနေ ၁၂ အထိ ၊ တစ်ရက်တီးရင် သုံးသိန်းတဲ့ "
" မဆိုးပါဘူး ၊ ငါလုပ်ချင်တယ် "
" အေး ငါအရင်ပြောလိုက်မယ် ၊ ပြီးရင်မင်းကိုခေါ်သွားပေးမယ်လေ ၊ မင်း အဆင်ပြေမှာပါ ။ K.Z.T က
တော်ရုံလူ အနားမကပ်နိုင်ဘူး ။ တကယ့်ရေလျံသူတွေပဲလာတာ ၊ မင်းက ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ပဲဟာ ၊ မင်းကို ရှယ်ကြွေပြီး အမ်းချင်တဲ့သူတွေ အများကြီးပေါ်လာနိုင်တယ် ဟား!! ဟား!! ဟား!! "
" ငါ -ိုးမသား! ! စကားပြောတာ ဆင်ခြင်နော် ၊ စောက်ခွက်စုတ်သွားမယ် ၊ ငါက ပိုင်လုံးကောင်မဟုတ်
ဘူး ၊ ဘာကိုရှယ်အမ်းမှာလဲ ၊ ငါက ယောကျ်ား မိန်းမတော့ မရွေးဘူး ၊ တစ်ခုပဲ ငါ့အောက်ကနေ အော
ပေးတဲ့သူပဲ လိုချင်တာ ၊ ရှင်းလား "
" အေးပါကွာ!!! ငါကစတာပါ ၊ နောက်ရက်ငါလာခေါ်မယ် "
" Okay သားကြီး "
ဒီလိုနဲ့ပဲ K.Z.T Club မှာ ဒရမ်တီးတဲ့အလုပ်ကိုရခဲ့ပါပြီ ။ စတီးရတဲ့ရက်မှာပဲ လူတော်တော်များများက ဆီကနေစိတ်ဝင်စားမှုကို လက်ခံရရှိပြီး ၊ နောက်ပိုင်း
ရာဇ် ဒရမ်တီးတဲ့နေ့တွေဆိုရင် Club မှာ လူပိုစည် ကားလာတာကြောင့် မန်မေဂျာက လစာပိုပေးလာပါတယ် ။
ရာဇ် အတွက်လဲ ရတဲ့ပိုက်ဆံကအဆင်ပြေသလို အလုပ်ကလဲ မပင်ပန်းတာမို့ တော်တော်ကြီးအဆင်ပြေသည် ။ ဒီကြားထဲ ကိုယ့်ကိုသဘောကျလို့ဆိုပြီး Club လာတဲ့သူတွေက လက်ဆောင်ပေးတာကြတာမျိုး ၊ တစ်ချို့ဆို ပိုက်ဆံကိုသိန်းနဲ့ချီဆုချပြီး သွေးတိုးစမ်းကြသေးတာ ။ ဒါမျိုးကျတော့ ရာဇ်က လူလည် ။
Sex ကိစ္စဆိုတာ ကိုယ့်အတွက်သိပ်မထူးဆန်း ။ လိုချင်လာရင် ကိုယ်နဲ့တွဲနေတဲ့သူနဲ့နေလိုက်တာပဲ ။
တစ်ကိုယ်ရည်အကာအကွယ်ကိုသုံးဖို့တော့ ဘယ်တော့မှမမေ့ ။ အဓိကကတော့ ကိုယ်ကဦးဆောင်သူအဖြစ်နေတာ ။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ဆီချဉ်းကပ်လာတဲ့သူတွေထဲမှာလဲ ကုတင်ပေါ်ရောက်မှ နေရာယှဉ်လုရမယ့်သူမျိုးဆို ဝေါင်ဝေါင်ရွှေး ၊ ဝေးဝေးရှောင် ။
Sex ကိစ္စပတ်သက်ပြီးရင် အရှုပ်အရှင်းဖြစ်မလာဖို့ကိုတော့ အထူးသတိထားပါတယ် ။
" အာ! !! ဟား! !!! "
အခုလဲ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းထဲ ခပ်တိုးတိုးညည်းသံတစ်ချို့ ဖိတ်စင်ကျလာလို့ ။ ဒါ ရာဇ်အတွက်
Club မန်နေဂျာက သီးသန့်ပေးထားတဲ့နားနေခန်း ။
ကိုယ့်ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ ဘယ်သူမှဝင်မလာရတဲ့နေရာ ။ မန်နေဂျာအကိုကတော ချွင်းချက်ပေါ့ ။
အခုလဲ ဒရမ်တီးတဲ့အချိန်ပြီးတာနဲ့ ကိုယ့် Partner နဲ့အတူတူအနားယူနေတာ ။ အကောင်းစားဝိုင်တစ်ခွက်ကို လျှာဖျားစိုစွတ်ယုံအရသာခံသောက်နေရင်း ဆိုဖာပေါ်မှာ ခပ်လျှောလျှောထိုင်နေတာ ။ သေသေချာချာကြည့်မှသာ မြင်နိုင်တဲ့အလင်းရောင်မှိန်မှိန်အားကိုးနဲ့ ခါးပတ်ဖြုတ်ပြီး ဆွဲချွတ်ခံထားရတဲ့
ဘောင်းဘီက ပေါင်လည်နားမှာ ။
စားပွဲခုံကိုအကာအကွယ်ယူပြီး ကိုယ့်ပေါင်ကြားထဲ
ခေါင်းတိုးဝင်နေတဲ့ Partner ကောင်လေးရဲ့ခေါင်က ရှေ့တိုးနောင်ငင် ။ သူ့ဆံပင်တွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွဖိသပ်ပေးနေရင်း ဝိုင်းကိုလဲ အသောက်မပျက်စေရ ။ တစ်ချက်တစ်ချက်တော့ ကိုယ့်ခေါင်းတွေမော့သွားစေရင်း ညည်းသံကခပ်သဲ့သဲ့ ။ ကိုယ်ပြီးဆုံးကာနီးပြီမို့ ပေါင်ကြားထဲမှာရှိနေတဲ့ခေါင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခပ်မြန်မြန်ကူပြီးလှုပ်ရှားပေးနေမိတဲ့အချိန် ----
" ချောက်! !!! "
" ကျွီ! !!! "
ရုတ်တရက်ပွင့်လာတဲ့တံခါးကြောင့် ကိုယ်ပေါင်ကြားကလူ ဆက်ကနဲတုန်တက်သွားရင်း ခေါင်ထောင်ဖို့ပြင်လိုက်တာကြောင့် လက်နဲ့အသာဖိထားလိုက်တယ် ။ ဘယ် ခွေးသူတောင်းစားကများ ဒီအချိန်ကြီး အခန်းထဲဝင်လာရတာတုန်း ။ သေချာတာကတော့
အခန်းဝခပ်လှန်းလှန်းကနေဆိုရင် ကိုယ့်ခါးအောက်ပိုင်းအခြေအနေကို ထိုသူမြင်နိုင်ဖို့မလွယ် ။
လျာထိုးဦးထုတ်ကိုဆောင်းထားတာမို့ မျက်နှာကို
သဲကွဲစွာမမြင်ရတဲ့လူတစ်ယောက် ။ တစ်ကိုယ်လုံးနက်စွေနေတဲ့အသွေးအမွေးနဲ့တောင်မှ လူက ထင်းထွက်နေတာမျိုး ။
" ဘာကိစ္စလဲ "
" အလုပ်ကိစ္စပြောချင်လို့ မင်းမန်နေဂျာက လွှတ်လိုက်တာ "
" ချီးပဲ !!! ဒီလိုအချိန်မှာလား "
" ဒါဆို ဘယ်လိုအချိန်လာရမှာလဲ ပြောကြည့် "
" အခုချိန်မဟုတ်တာသေချာလို့ လာရာလမ်းကိုပြန်ကြွ "
" No! ! ကိုယ် မင်းနဲ့စကားပြောဖို့ မင်းမန်နေဂျာကို ရေဖြည့်ခဲ့ရတာလေ ၊ ပိုက်ဆံကအလကားသက်သက်မိုးပေါ်ကနေကျလာတဲ့အရာမဟုတ်ဘူး "
" အား! !! ဘယ်လိုလူတုန်းကွာ f..k ပဲ! ! အလုပ်ကိစ္စပြောချင်လဲ သဘက်ခါ စနေနေ့မှလာခဲ့ ၊ ကျုပ်ရှိတယ် "
" သေချာလား "
" သေချာတယ်! !"
" Okay ပါ အမှန်တော့ကိုယ်က ခေါင်းမာတဲ့လူစားမျိုး ၊ ချက်ချင်းဆို ချက်ချင်းမှကြိုက်တာ ၊ ဒါပေမယ့်အခုပြန်ပေးလိုက်မယ် ၊ မင်း စကားကိုနားထောင်တာတော့မဟုတ်ဘူး ၊ စားပွဲခုံအောက်ကတစ်ယောက်ကို သနားလို့ ၊ သူ့ခမျာ ညောင်းနေလောက်ပြီ "
" ဘာ!!! ခင်ဗျားကတော့လား "
အမှောင်ကြီးထဲမို့ ကိုယ့်စားပွဲခုံအောက်အထိ သူမြင်နိုင်စရာအကြောင်းကိုမရှိတာက အသေအချာ ။ ဒါဆိုခန့်မှန်းပြောတာပေါ့ ။ ဒီလူကတော့သေချင်နေတာ ။
" ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး "
သူကပြောပြီးလှည့်ထွက်သွားပေမယ့် ---
" ခဏနေဦး "
တိုတိုတုတ်တုတ် တားဆီသံစကားတစ်ခွန်း ။ သူပြန်လှည့်ကြည့်လာချိန် ---
" ခင်ဗျားနာမည်ပြော "
" စစ်မင်းသိဒ္ဓိ "
" မကြိုဆိုပဲ ကျုပ်အခန်းထဲဝင်လာလို့ ဒါပဲမှတ်ပါတယ် ဦးစစ်မင်းသိဒ္ဓိ "
ဆက်ကနဲထောင်ပြလိုက်တဲ့ လက်ခလယ်သင်္ကေတက ထင်ထင်ရှားရှား ။ တဖက်လူက ပြုံးလိုက်ရင်း
" ကိုယ်ကတော့ မင်းနဲ့ဆုံခွင့်ရလို့ ဝမ်းသာပါတယ်
ဘေဘီ ၊ မင်းလက်ခလယ်ကို ကိုယ့်လက်ခံယူသွားပါပြီ ၊ တစ်ချိန်ချိန် ဒီလက်လေးက အသုံးဝင်လာမှာပါ ၊ ကိုယ်ကတော့ မင်းကို အာဘွားပြန်ပေးခဲ့ပါ့မယ် ၊ မင်းနှလုံးသားထဲမှာ သိမ်းထားလိုက်ပေါ့ "
ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့လက်ကိုနှုတ်ခမ်းမှာကပ်ပြီး အနမ်းပုံစံလုပ်ကာ ကိုယ့်ဆီကို လေနဲ့အတူပျံဝဲလာစေတဲ့ပုံစံမျိုး ။ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ဖိနပ်သံပျောက်တဲ့အထိ ဒေါသက အရှိန်မသေသေးတာမို့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီက အထိအတွေ့မှာ သာယာနေတဲ့က ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ။ ထပ်ကာထပ်ကာ - ီးပဲ ဟိုလူကြီးရေ ။
ခုံအောက်ကတစ်ယောက်ကို ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းက စိုရွှဲရွှဲအရာတစ်ချို့ကို လက် ဖနောင့်နဲ့သုတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ ---
" ရာဇ် !!!မပြီးသေးဘူးမို့လား ၊ ကိုယ်ပြီးအောင် လုပ်ပေး ---"
" စိတ်မပါတော့ဘူး ၊ ထားလိုက်တော့ "
လက်ကျန်ဝိုင်ခွက်ကို တရှိန်ထဲမော့သောက်လိုက်ရင်း ပြီးတာနဲ့အခန်းအပြင်ထွက်လာလိုက်ပါတယ် ။
ခြေလှမ်းတွေက အိမ်ပြန်ရန်ဦးတည်လို့ ။ ရာဇ် မသိတာလေးတစ်ခုက လူတစ်ယောက်ဟာ အမှောင်ရိပ်အကွယ်ကနေ သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာပါပဲ ။ ဆုံဆည်းခြင်းတွေဟာ တစ်ခါတစ်လေ တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့် ၊ တစ်ခါတစ်လေတော့ ကြိုတင်ဖန်တီးထားခဲ့မှုတွေကြောင့် ။
ညမီးရောင်ရဲ့အောက်မှာ စီးကရက်သောက်ရင်း စိတ်အေးလက်အေးအနားယူနေသလိုမျိုး ခပ်ဖြေးဖြေးလမ်းလျှောက်နေတဲ့သူတစ်ယောက် ။ လူရှင်းနေတဲ့ကားလမ်းပေါ်မှာ ဘီးလှိမ့်ယုံလေးမောင်းလာတဲ့ ကားတစ်စီး ။ ဆုံတွေ့ခြင်းရေစက်က ထိုသို့စလေသတည်းပေါ့ ။
**********************************
" ရာဇ်! ! ဟိုတစ်နေ့က ညီလေးဆီ ဦးစစ်မင်းသိဒ္ဓိလာတာကို နှင်လွှတ်လိုက်တယ်ဆို ၊ သူက ငါ့ညီနဲ့အလုပ်ကိစ္စပြောချင်နေတာ "
စင်ပေါ်မတက်ခင် သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတဲ့ကိုယ့်အနားကိုရောက်လာပြီး ပြောလာတဲ့ မန်နေဂျာရဲ့စကားကြောင့် ---
" ကျွန်တော်သူ့ကို ဒီနေ့ပြန်ချိန်းထားတယ် ကိုညီ ၊ သူလာ မလာတော့ မသိဘူးရယ် "
" ရောက်နေပြီ ရှေ့ဆုံးဝိုင်းမှာ နေရာချပေးထားရတယ် ၊ သူ့ကိုတော့ နည်းနည်းအရေးပေးပြီးဆက်ဆံပေးဖို့ အကိုတောင်းဆိုပါရစေကွာ ။ လူတိုင်းက သူနဲ့
ရင်းနှီးချင်ကျတာကြီးပဲ ၊ သူ့ကသာ ဘယ်သူကိုမှဂရုမစိုက်တာ ။ အဲလိုလူက ငါ့ညီဆီ တန်းတန်းမက်မက်ရောက်လာတယ်ဆိုထဲက ငါ့ညီအတွက်ကောင်းကျိုးတွေဖြစ်လာစေမှာပါ "
" သူက ဘယ်သူမို့လ်ု့ိလဲ ကိုည်ီ "
" ဦးစစ်မင်းသိဒ္ဓိတဲ့ ၊ အရင်က သူ့မိသားစုနဲ့ ဥရောပဘက်မှာနေတာ ၊ မြန်မာပြည်မှာက သူ့အမေရှိတယ် ၊ သူ့မိဘတွေက ကွာရှင်းထားတော့ သူက အဖေဘက်ပါသွားတာ ။ အခုမှ သူ့အမေနဲ့ပြန်လာနေတာ ၊
ဓနသိဒ္ဓိကုမ္မဏီပိုင်ရှင် ဒေါ်နန်းမာလာရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား ။ မြန်မာပြည်ကိုသူပြန်လာတာ ငါးနှစ်လောက်ပဲရှိဦးမယ် ၊ အခုနောက်ပိုင်း နာမည်ကြီးလာတဲ့ ဓနသိဒ္ဓိလုပ်ငန်းစုအားလုံးရဲ့ CEO က သူပဲ ၊ လူငယ်ဆိုတော့စီးပွားရေးအကွက်လဲမြင်တယ် ၊ မြင်သလောက်လဲ တွန်းလုပ်နိုင်တဲ့ နောက်ခံအင်အားကတောင့်တင်းတယ် ၊ အဲတော့ ခဏလေးတဲ့ ထိပ်ဆုံးရောက်လာတယ်ပေါ့ "
" မိဘ အားကိုးနဲ့ဆိုပါတော့ "
" အစထဲက ဝရှိတဲ့လူတန်းစားဆိုတော့လဲ ဝိလုပ် လို့ကောင်းသွားတာပေါ့ကွာ ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူပြောတဲ့စကားတော့ တစ်ချက်လောက်နားထောင်ကြည့်ပေါ့ ၊ အကျိုးမယုတ်လောက်ပါဘူး ၊ အခုနောက် ပိုင်း သူက အနုပညာကျောင်းတစ်ခုဖွင့်မလို့လို့ကြားတယ် ၊ အဲမှာ ငါ့ညီကိုများ ထားချင်လို့လားပဲ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်စကားပြောကြည့်လိုက်ပါ့မယ် ၊ သူလာမယ်ဆိုရင်ပေါ့ "
စကားစပြတ်သွားတာနဲ့ ရာဇ်လဲ စင်ပေါ်တက်လာလိုက်သည် ။ ရောင်စုံမီးရောင်တွေကြားထဲကနေ အရှေ့ဆုံးဝိုင်းကိုမျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ ဝိုင်တစ်ခွက်ကို အရှေ့မှာချထားပြီး ကိုယ့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဟိုလူ ။ ဟိုညက မျက်နှာကို သေသေချာချာမမြင်လိုက်ရပေမယ့် သူ့ကိုသေချာမှတ်မိနေ၏ ။
ကိုယ့်စိတ်ထင်နေတာကြောင့်လားတော့မသိ ။ ရုပ်က ပြီတီတီနဲ့ ကိုယ့်ကိုလှမ်းပြီးလှောင်ပြနေတော့သလိုမျိုး ။ F**k! !! ရုပ်မြင်တာနဲ့ အမြင်ကပ်ချင် စရာ ။ အတွေးဆုံးတာနဲ့ ကိုယ့်အလုပ်ကိုသာအာရုံပြန်စိုက်လိုက်ပါသည် ။ ဒရမ်းစတီးပြီးဆိုတာနဲ့ တစ်လောကလုံးကိုမေ့ထားနိုင်တာက ကိုယ်ရဲ့အားသာချက် ။
***********************************
သိဒ္ဓိကတော့ စင်ပေါ်မှာ ဒရမ်းကိုစိတ်ပါလက်ပါတီးပြီ စီးမျောနေတဲ့ကောင်လေးကို မျက်တောင်မခတ် တမ်းငေးနေလိုက်ပါတယ် ။ ဂျိုင်းပြတ်အကျႌကို
ဘောင်းဘီပွပွထဲထည့်ဝတ်ထားတာကြောင့် လက်မောင်းပေါ်က တက်တူးကိုတမင်လှစ်ဟပြနေတော့သလိုလို ။ မီးရောင်ကိုအားပြုကြည့်ရတာမို့ အတောင်ပံနှစ်ဖက်ရဲ့ပုံစံကသာထင်ထင်ရှားရှား ။ သိပ်မသေးလှတဲ့ တက်တူးပုံစံက အသားညို့စိမ့်စိမ့်သူ့လက်မောင်းကြွက်အိုးသားပေါ်မှာ ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွား ။
ပြုံးရီလိုက်တိုင်း နှာခေါင်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီကနေပေါ်လာတဲ့အရာလေးက သူ့ကိုရုပ်ဆိုးမသွားစေပဲ ပိုကြည့်ကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်စေဖို့ ပံ့ပိုးနေတော့တဲ့ပုံစံ ။ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာအောင် ကြည့်နေမိတယ်မသိ ။ လက်ခုတ်သံတွေကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာရပါ၏ ။ နောက်တစ်ကြိမ်ကြည့်လိုက်မိတော့ ဒရမ်မင်းသားက စင်ပေါ်ကနေ ပရိတ်သတ်ကိုနှုတ်ဆက်နေပြီ ။ ကိုယ်မင်းနဲ့တွေ့ဖို့ တဖြေးဖြေးချင်းလာနေပြီ ရာဇ် ။ မင်း ဘယ်ပြေးချင်လဲ မိရွှေသဲပေါ့ ။
************************************
" ဖောက်! !! ဖောက်! !!! "
ကိုယ်က စကားပြောနေတဲ့အချိန် တဖက်လူက ပိကေကို စိမ်ပြေနပြေဝါးနေကာ တဖောက်ဖောက်မြည်အောင်ဖောက်နေတာမို့ ---
" ကိုယ်စကားပြောနေတာကို အာရုံစိုက်လို့ရမလား
မင်း ပီကေကိုပဲစိတ်ရောက်နေသလားလို့ "
" ထင်လို့ပါ "
သူ့ပုံစံအတိုင်း တိုတိုတုတ်တုတ် တုန့်ပြန်သံက ကိုယ့်စကားရဲ့အနောက်မှာ ချက်ချင်းကပ်ပါလာတော့တာ ။
" ထင်တာမဟုတ်ဘူး ၊ မြင်နေရတာ ၊ တဖက်လူအပေါ် လေးစားမှုတော့ရှိသင့်တယ်လေ "
" ခက်တာပဲ လူတွေက တအားကိုအလေးစားခံချင်နေကျတာ ၊ ဘဝင်မြင့်တဲ့ရောဂါများလား "
" မင်း "
" ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပါပြီ ခင်ဗျားစကားကို တကယ်အလေးထားပြီးနားထောင်နေတာပါ ၊ ကျွန်တော်အတွက်က အဆင်မပြေဘူးထင်တယ် "
" ဘာလို့လဲ "
" ဘာလို့လဲတော့ မသိပေမယ့် ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုစိတ်မဝင်စားဘူး "
" ကိုယ်ကတော့ စိတ်ဝင်စားနေမိပြီ ၊ အဲတော့ ဘယ်လိုနောက်ဆုတ်ရပါ့မလဲ "
" ဘယ်လိုမှလုပ်မရပါဘူး ၊ လာလမ်းအတိုင်းပြန်ကြွလိုက်ပါ ၊ ကျွန်တော် ယောကျ်ားလေးချင်းသဘောကျရင်တောင် ခင်ဗျားတော့မဟုတ်ဘူး "
" သေချာလား ၊ ကိုယ့်က မင်းကိုအနားရောက်အောင်ဆွဲခေါ်နိုင်တာ မင်းမသိဘူးနော် ၊ ကိုယ်က လိုချင်တာမှန်သမျှကို ငွေလမ်းခင်းပြီး အလွယ်တကူလျှောက်လို့ရတယ် ၊ မင်းကိုပါ ဝယ်လို့ရတဲ့နည်းလမ်းတွေရှိတယ်ကွာ ၊ နားလည်လား "
" F**k ပဲ ဟေ့လူ ၊ ခင်ဗျားကို ခင်ဗျား ဘာထင်နေလဲ ၊ အခုချက်ချင်း ကျုပ်ရှေ့ကထွက်သွားတော့ "
" ကိုယ့်ကို နှင်မလွှတ်နဲ့ ရာဇ် ၊ မင်း နောင်တတွေ တစ်လှေကြီးရသွားလိမ့်မယ် "
" ကျုပ် ဒီ့ထက်ပိုပြီး မရိုင်းချင်ဘူး ဦးစစ်မင်းသိဒ္ဓိ ၊ ကျုပ်ရှေ့ကို ထပ်မရောက်လာပါနဲ့တော့ "
" Okay လေ ကိုယ်အခုတော့ မင်းစကားကိုနားထောင်ပေးမယ် ၊ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ၊ ကိုယ်တို့ဆက်ဆက်ပြန်ဆုံကျရမှာပါ "
ပြောပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းထပြန်သွားတဲ့လူ ။ အလုပ် ကိစ္စဆိုလို့ သူ့ကိုလက်ခံပြီးစကားပြောခဲ့တာ ။ သူက ကိုယ့်ကိုမြင်တာနဲ့ သဘောကျကြောင်းတွေတန်းပြောတော့တာတဲ့လား ။ ဘယ်လောက်တောင်အခြေအနေနဲ့အချိန်အခါကိုမကြည့်တဲ့သူလဲ ။ ပိုက်ဆံရျိတိုင်း အရာရာကိုငွေနဲ့တန်ဖိုးဖြတ်တက်တဲ့ပုံစံက သူ့ဆီမှာအထင်အရှားမို့ ကိုယ်က ပိုလို့တောင်ရှောငိချင်သေး ။ ဒီလိုလူတွေက လေကြီးဖင်ကျယ် ဘဝင်မြင့်ရောဂါစွဲကပ်နေတာမျိုးလေ ။
ရာဇ်ကတော့ ဘယ်အရာကိုမှ စိတ်ထဲမှာအကြာကြီးသိမ်းမထားတက်သူမို့ အခုကိစ္စကိုလဲ ခပ်မြန်မြန်ပဲခေါင်းထဲကနေထုတ်လိုက်ပါတယ် ။ အလကားနေအလကား စိတ်ရှုပ်မခံနိုင်ဘူးလေ ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ တစ်လလောက်ကြာသွားတဲ့အချိန် ပုံမှန်အတိုင်း Club ကိုသွား ဒရမ်တီး ။ မနက်လင်းတော့မှ
Club ကနေအိမ်ပြန်လာတဲ့အချိန် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှထိုင်နေတဲ့ ယောက်ဖနဲ့မမ ။ သူတို့အရှေ့မှာတော့
ကိုယ်မမြင်ဖူးတဲ့လူတစ်ယောက် ။ ကိုယ်ရောက်တာနဲ့ ထိုသူကထပြန်သွားသည် ။ ကိုယ်စိတ်ထင်လို့ လားတော့မသိ ။ မမ မျက်နှာက အသဲအသန်ငိုထားသလိုမျိုးအစ်မို့နေလို့ ။
" ဒေါက်!!! ဒေါက်!! ဒေါက် !! "
အခန်းတံခါးခေါက်သံကြောင့် ---
" မမလား "
" ဟုတ်တယ် ရာဇ်! မမ ခဏဝင်လာမယ်နော် "
" ဝင်လာလေ မမ "
စကားဆုံးတာနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ မမ ။ ကိုယ့်ကုတင်ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း မျက်နှာမကောင်းတဲ့မမ ။
" မမ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ပြောပါ "
ကိုယ့်စကားအဆုံးမှာ မမကသက်ပြင်းသာချနေတာမို့ ---
" မမ ပြောစရာရှိတာကိုသာပြောပါ ။ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ရာဇ် ! ဟို ဟိုလေ! မမကို ပိုက်ဆံနည်းနည်းလောက်ရှာပေးလို့ရမလားဟင် "
" ပိုက်ဆံ! မမက ဘယ်လောက်လိုလို့လဲ "
" နှစ်ရာလောက် "
" နှစ်ရာတောင်! ! နှစ်ရာဆိုတာကြီးကို ကျွန်တော် က ဘယ်ကနေရှာလို့ရမှာလဲမမရယ် "
ကိုယ့်စကားအဆုံးမှာ တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုသွားတဲ့မမ ။
" ဟာ မမ မငိုနဲ့လေ ကျွန်တော်ကမမကို အပြစ်တင်နေတာမဟုတ်ဘူးလေ ၊ ကျွန်တော် ရှာဖို့မလွယ်တာကိုပြောတာပါ ၊ ဘာလို့ သိန်းနှစ်ရာတောင် လိုရတာလဲမမ "
" မမတို့ အကြွေးတွေမကျေသေးဘူး ရာဇ်ရယ် ၊ သိန်းနှစ်ထောင်လောက်ရှိသေးတယ် ၊ အခု တဖက်က
ပြန်တောင်းနေပြီ ၊ မပေးနိုင်ရင် ရာဇ် အကိုကိုတရားစွဲကျတော့မှာ ၊ မမလဲ ရူးချင်နေပါပြီ မောင်လေးရယ်"
" ဒီအိမ်ရောင်းလိုက်ရင်ရောမမ "
" အများဆုံးရမှ သိန်းရှစ်ရာပေါ့ ရာဇ်ရယ် ၊ ကျန်တဲ့
ထောင့်နှစ်ရာကို ဘယ်လိုပေးကျမလဲ "
တကယ်ဆို ယောက်ဖရဲ့လုပ်ငန်းတွေအားလုံးဟာသူ့ဟာသူအောင်မြင်နေခဲ့ပြီးသား ။ ပြိုင်ဘက်ကုမ္မဏီတစ်ခုရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့်သာ ပြိုလဲခဲ့ရတာ ။
စီးပွားရေးလောကရဲ့ထုံးစံအတိုင်း နိုင်တစ်ခါရှုံးတစ်လှည့်ဆိုပေမယ့် ရှုံးတဲ့အခါမှာတော့ သိန်းပေါင်းသောင်းချီဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး ဘဝပါပျက်ခဲ့ရတဲ့အထိ ။ မရပ်တမ်းငိုနေတဲ့မမကို ပခုံးကနေအသာလေးဖက်ကထားပေးရင်း ---
" မငိုပါနဲ့မမရယ် ကျွန်တော် ရှာကြည့်ပါဦးမယ် ၊ မငိုနဲ့တော့နော် "
ငိုနေတဲ့သူကိုနှစ်သိမ့်ဖို့ စကားကိုအလွယ်တကူပြောလိုက်မိပေမယ့် ကိုယ့်အနေအထားနဲ့ သိန်းနှစ်ရာအသာထားလို့ သိန်းနှစ်ဆယ်တောင်ဘယ်ကနေရှာရမှာပါလိမ့် ။ မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့သက်ပြင်းတွေကတော့ စိတ်ရဲ့လေးလံခြင်းတွေကို သယ်ဆောင်မသွားပေးနိုင်ရှာ ။ ငွေ ငွေ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်အသုံးဝင်တဲ့ငွေ ၊ ကိုယ့်မှာမရှိရင် ဘယ်သူ့ခြေသလုံးဖြေးဖက်ရမှန်းမသိတဲ့ငွေ ။ Money is the second god ဆိုတာ တကယ်အမှန် တရားပါလား ။
24.3.2022
A.M - 9:10