Trigger Warning
C H A P T E R 3 4
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━
Ng maramdaman ni Lia ng unti-unting tumataas ang kamay ni Hudson sa hita niya ay doon na bumalik ang lakas niya. Ng tignan niya ng mariin si Hudson ay nakatingin ito sa hita niya na naka labas.
Naka skirt kasi siya kaya kitang-kita nito ang maputi at makinis niyang hita. Kitang-kita rin ni Lia sa mga mata ni Hudson ang matinding pagnanasa at pagkamangha. Agad nanlaki ang mata ni Lia ng nakaabot na sa tuhod ang maduming kamay ni Hudson.
"Mahahawakan na rin kita sa wakas," nakangising sabi niya at akmang pupuntahan niya na ang target niya ng mabilis na sinipa ni Lia ang tyan nito.
Ng makitang nakahiga na ito sa sahig ay mabilis siyang tumayo at naghanap ng bagay na pwede niyang ipang takot kay Hudson.
Tumawa ito ng malakas pero ramdam niya ang matinding galit doon. Hindi niya na maiwasang kabahan pero pinilit niya ang sarili na kumalma.
"Natuto ka ng lumaban ah. Saan mo 'yan natutunan? Sa mga basura mong kaibigan-"
"Don't ever call them trash again!" she angrily shouted and threw the fragile little vase at Hudson.
Kitang-kita ni Lia na bumalatay ang kaba at gulat kay Hudson pero agad din namang bumalik ang nakaka intimidate na awra niya.
Marahas na pinunasan ni Lia ang basa niyang pisngi at ang mata niya ng bigla iyon nanlabo dahil sa luha. Halo-halo na ang emosyon niya kaya hindi niya alam kung bakit siya umiiyak.
"We both know who the trash really is," she whispered and she bravely stare at Hudson's eyes.
Hindi siya nagpatinag ng bigla na lang ngumisi ng malawak si Hudson na para bang mas lalong nagiging masaya dahil naging palaban na siya.
"Natuto ka lang lumaban dahil alam mo na may mga kaibigan ka na," nanunuya niyang sabi at tumayo. Mabilis na kinuha ni Lia ang isa pang vase na nasa gilid niya, pero this time ay malaki na iyon.
Dahil 'nga malaki iyon ay nahirapan siya na buhatin lang kaya niyakap niya na lang iyon gamit ang isa niyang braso.
"Pero kung wala kang kaibigan ngayon, siguradong nahawakan na kita- no, nawasak na ki-"
"Stop being bullshit, Hudson," puno ng talim niyang sabi kaya mas lalong gumuhit ang paghanga sa mata ni Hudson.
Mas lalo siyang nainis sa itsura nito pero pinilit niya ang sarili na huwag muna ibato sa pagmumukha nito ang vase na yakap.
"I really want to fight you, but fear precedes me. I let you give me orders and make me your dog, but by the time you touch me again, I will not hesitate to kill you, Hudson. If I let you order me before, I'm not going to let you now. Hudson, remember, I will never be scared of you again. I'm done being weak," she coldly said while staring intensely at Hudson's eyes.
Habang sinasabi niya ang mga katagang iyon ay hindi niya maiwasang purihin ang sarili. May kung anong nawala na mabigat na bagay sa dibdib niya kaya mas lalo siyang nagkalakas ng loob. Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng sapat na lakas upang sabihin iyon kay Hudson.
Pero isa lang ang taong nasa isip niya ngayon. Si Lie. Habang pataas ng pataas ang kamay ni Hudson kanina sa hita niya ay bigla na lang pumasok sa isip niya si Lie. Hindi lang para sa sarili niya kaya siya lumalaban ngayon kay Hudson, para rin kay Lie.
Dahil sigurado siya na kapag nalaman ni Lie na tuluyan na siyang nagahasa ay masasaktan ito. Kilala niya na masyado si Lie, kapag nagalit ito ng labusan ay walang makakapigil sa sakali niyang gagawin. Wala siyang pinapakinggan kung hindi sarili niya lamang. At masasaktan din ito at baka sisihin niya rin ang sarili dahil wala man lang siyang nagawang paraan para ma protektahan siya.
Marahas na tinanggal ni Lia muli ang luhang naiwan sa ilalim ng mata niya at sa pisngi niya, kasabay ng matalim niyang pag irap ng bigla na namang tumawa ng malakas si Hudson. Gusto niya na lang talaga na patahimikin ito gamit ang kamao niya.
"Oh dear Lia. Satingin mo matatakot ako sa mga pananakot mo-"
"Hindi kita tinatakot, Hudson. Walang nakakatakot sa mga sinabi ko," nakangiwi niyang sabi. Sa tono ng boses niya ay para bang sinasabi niya ang tanga ni Hudson.
"Kahit anong mangyari Lia, hinding-hindi mo ko mapipigilan sa mga gusto ko." humakbang ito ng isang beses palapit sakaniya pero hindi man lang umatras si Lia.
Mahinang natawa na lamang si Hudson at hindi makapaniwala na umiling. Sanay na kasi siya na makitang natatakot si Lia na parang kuting.
"Kapag gusto ko ng pasukin ka ay walang makakapigil sa'akin. kapag gusto kitang hawakan kung saan mang parte ng katawan mo ay walang makakapigil sa'akin. Dahil habang buhay kang magiging akin hanggang mamatay ak-"
"I've never been yours, Hudson. Don't assume too much."
Ngumisi muli si Hudson at humakbang muli palapit sakaniya. "Hanggang napapasunod kita at hanggang nandito pa ko sa school na 'yo ay magiging akin ka-"
"Are you sure?" nakangising sabi nI Lia habang nakaharap kay Hudson ang phone niya.
Nasa screen lang naman niya na nasa fb page na siya ng school nila at may naka upload na video doon. Ang video na iyon ay kuha sa faculty room ni Hudson at kitang-kita doon na pinipilit niya si Lia na gawin ang ayaw niyang gawin.
"In just one click here, Hudson. Your reputation will be gone. And your life will be hell like my life before," she coldly said.
Kitang-kita niya ang pagputla ng mukha ni Hudson. Ang kaninang nakangisi at natutuwang awra ni Hudson ay napalitan ng matinding galit at takot.
Mabilis niyang tinago ang phone niya ng akmang kukunin sakaniya ni Hudson iyon mula sa kamay niya. Mas lalong nagdilim ang paningin nito, kasabay ng pagtatagis ng bagang. Kung wala lang siyang lakas ng loob ngayon ay kanina pa siya nanginig sa takot.
"H-Hindi mo ako matatakot sa simpleng ginawa mong 'yan, Lia. Nakalimutan mo na yatang walang ni isang taong maniniwala sa'yo-"
"Then let's see if people really don't believe me when this video is uploaded here," she simply said, taking out her phone.
Mas lalong nagmukhang papel ang mukha ni Hudson at akmang aagawin na ang phone niya ng malakas niyang sinipa ang tuhod nito. Napaluhod naman ito kaya tinignan niya ito ng malamig.
"Goodbye to your career, Hudson-"
"No, Lia pleaase. Don't upload that. Don't r-ruin m-my life," puno ng pagmamakaawa niyang sabi habang nakahawak sa mga tuho0d niya. Halos halikan na rin nito ang paa niya.
Hindi na mapigilan ni Lia na tumawa ng nanunuya. "It's unfair if I'm the only one who has ruined life here, Hudson. Whoever ruined my life had to ruin his as well."
Naramdaman niya na ang matinding panginginig ni Hudson dahil sa malamig niyang salita na binitawan. Akmang hihigpitan pa nito ang yakap sa tuhod niya ng mariin niyang sinipa ang balikat nito gamit ang tuhod niya.
Don't ever touch me again, Hudson. Don't ever lay your dirty fingers on my skin. Don't ever talk to me or threaten me that you will do everything to ruin my life again. Because of you, my whole life has been ruined. I will never escape from this hell, so I will make your life hell as well," she coldly said while playing her phone in her hands.
Tinitigan niya lang ng napaka lamig si Hudson na ngayon ay nakayuko na habang nakaluhod. Kitang-kita niya ang panginginig ng nakayukom nitong kamao na nasa tuhod niya. Ilang minutong natahimik ang pagitan niya ng bigla na namang tumawa si Hudson.
This time ay masyado ng nakakapangilabot ang tawa nito, at ramdam niya na may mangyayari na talagang masama kaya hingpitan niya ang pagkakayakap sa vase.
"See? You said that you would never escape from this hell. Then-" Nag-angat ng tingin sakaniya si Hudson. Tuluyan na naman siyang nilukob ng kaba ng makita ang walang emosyon na mata ni Hudson. "-I will make your life more hell than hell."
Bigla na lamang tumayo si Hudson na para bang hindi siya sinisipa ni Lia. Mabilis na kumilos si Lia at agad na hinagis kay Hudson ang malaking vase. Mabuti na lamang at tumumba muli si Hudson dahil hindi niya inaasahan na hahagisan siya ni Lia.
"Hudson, I will never let myself be your slave again! This time, I will defend myself until I die!" she shouted at the top of her lungs.
Tumawa muli ito saka pinunasan ang ulo na dumudugo na. "Hinding-hindi mo mapapaglaban ang sarili mo Lia. Kahit anong mangyari ay wala pa ring maniniwala sa'yo. Ako pa rin ang paniniwalaan ng lahat sa oras na sinira mo ko-"
"Shut your fucking mouth! Remember this, Hudson. This is the only time I will let you pass, if you do something horrible to me after this, I will not hesitate to ruin all of your lives, and I swear, you will never be free again," she added calmly but dangerously.
Bago pa siya sagutin ni Hudson at may mangyari pang masama ay mabilis na siyang umalis. Hindi niya alam kung saan siya papunta pero takbo lang ang ginagawa niya. Mabuti na lamang at walang taong pa kalat-kalat kaya hindi siya natatakot na umiyak habang tumatakbo.
"Natalie."
Agad siyang napatigil sa pagtakbo ng may marahang humawak sa braso niya. Akmang magpupumiglas na siya ng bigla na lamang siyang niyakap nito. Ng maamoy niya nag pamilyar na amoy ay mabilis na kumalma ang buong sistema niya.
Parang ngayon lang muli bumalik ang lahat ng takot, kaba at panghihina na dapat kanina niya pa naramdaman. Mabuti na lamang at agad siyang nahapit ni Lie sa bewang kaya hindi siya tuluyang natumba.
"Why are you crying!?" Lie's asked worriedly while cupping her one cheek.
Pinilit ni Lia na pakalmahin ang sarili upang makapagsalita siya ngunit hindi niya magawa dahil patuloy ang pag hagulgol niya. Nanikip na naman ang dibdib niya kaya pagod siyang sumandal sa dibdib ni Lie.
Laking pasasalamat niya na lang at hindi na nagtanong si Lie, sa halip ay hinaplos na lamang nito ang buhok at likuran niya. Wala siyang ibang ginawa kung hindi tahimik na humagulgol.
"Ate Lia!"
Agad niyang pinunasan ang mata at pisngi. Mabuti na lamang at kumalma na rin siya sa wakas kaya hindi na siya nahirapan pang harapin si Olivia.
Mabilis siyang niyakap ni Olivia kaya hindi niya maiwasan na mapapikit dahil sa saya. Hindi katulad dati na pagkatapos niyang umiyak ay kailangan niya pang pilitin ang sarili na maging okay at humarap sa maraming tao na para bang walang nangyari sakaniyang masama. Ngayon ay may mga taong handa na siyang yakapin at walang sawa na patahnin at pakalmahin.
"Bakit ka umiiyak? Sinong nang-away sa'yo!?" masungit na tanong ni Cary na bigla na lang sumulpot sa tabi ni Olivia.
"Sabihin mo sa'amin ang full name, aabangan namin mamaya," sunod na sabi naman ni Nate kaya hindi niya maiwasang mahinang matawa.
Pero agad napatigil ang tawanan nila ng may nagsalita sa likuran ni Lie.
"Bakit pa kayo nandito? D'ba oras ng klase?" nakangiting sabi nito habang may hawak na tissue na nakalapat sa gilid ng ulo niya.
Nanlamig naman ang katawan ni Lia ng makitang nandilim ang paningin ni Lie. Sigurado siya na alam na agad ni Lie ang dahilan kung bakit siya umiiyak at nanginginig kanina. Mabilis siyang lumapit kay Lie at marahang hinawakan ang matikas na braso nito at bahyagyang hinila palayo kay Hudson.
"Ay sir nandito na po pala kayo," nakangiting sabi ni Nate kaya nginitian lang siya ng malawak ni Hudson.
"Huli na po kayo sa balita?" nakangiwing tanong ni Olivia dito kaya kunot-noong lumingon sakaniya si Hudson.
"Anong balita?"
"Break time na po namin. 3 pm na po," nakangiting sabi ni Olivia kaya mahinang natawa si Hudson.
"Nakalimutan ko-"
"What the fuck did you do that!?" mariin na bulong ni Lie habang walang emosyon na nakatotig kay Hudson.
Nanlalaking matang hinila muli ni Lia si Lie papunta sa tabi niya. "Olie."
"What do you mean, Olie?" nakangiting tanong ni Hudson ngunit kitang-kita niya ang matalim na tingin ni Hudson sakaniya.
Mahinang natawa si Lie kaya hindi maiwasan ni Lia na makaramdam ng matinding kaba. Ang akala niya ay kay Hudson lang siya kakabahan kapag tumatawa, pero mas malala kay Lie.
"Alam kong alam mo ang kaputanginahang ginawa mo, sir Hudson."