C H A P T E R 2 3
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━
"May problema ka po ba, ate Lia?" nag-aalalang sabi ni Olivia matapos mag play ng video.
Pinakita kasi nila kay Lia ang pinag-usapan ng mga classmates niya kanina lamang. Videohan pala iyon ni Cary kaya ngayon ay pwede nila iyon gawing ebidensya.
Malakas na bumuntong hininga si Lia at napahilot na lamang sa sariling sentido. Kailangan niya na talagang pilitin ang sarili na paganahin ang utak dahil baka umulit siya sa grade 10. At iyon ang hindi niya hahayaan pa.
"Natalie, just take your time to heal. You don't have to force yourself or your brain to function if it can't really function for now. You will just suffer more if you force yourself to heal," Lie softly said while caressing her hands.
"Oo 'nga. Saka nandito naman kami eh, pwede mo kaming lapitan kapag may problema ka," nakangiting sabi ni Nate.
"Para saan pa 'yung pagkakaibigan natin kung nagtatago ka sa'amin? Pero wag kang mag-alala kasi alam namin na hindi gano'n kadali mag open up. Pero hindi rin gano'n kadali na itago lahat ng 'yan," dagdag pa ni Cary.
"Cary it's right, ate Lia. Basta lagi mo lang tatandaan na kapag punong-puno na 'to-" tinuro nito ang dibdib ni Lia kung saan nakalagay ang puso at ang gilid ng ulo niya, kung nasaan ang utak niya. "-Nandito lang kami para makinig sa'yo."
Hindi niya maiwasang ipakita sa mga ito ang tipid niyang ngiti. Hindi siya nagkamali na papasukin muli sila sa buhay niya dahil napupuno na ng saya at kapanatagan ang puso niya sa tuwing kasama sila.
Ayaw niya ng umalis sa ganitong panahon pero alam niya na lilipas ang maraming araw, at mas lalo pa siyang maraming pagsubok na pagdadaanan.
Pero kung dati ay natatakot siya na lumipas ang panahon dahil alam niyang mag-isa lang siya na haharap sa mga pagsubok niya sa buhay, ngunit ngayon ay konti na lamang ang takot na nararamdaman niya dahil alam niya na mayroon ng taong handa siyang samahan.
Nagsigawan naman sina Cary at Nate dahil nakita nila ang tipid na ngiti ni Lia habang si Olivia ata Lie naman ay natulala sakaniya.
Nakagat niya na lang ang labi niya at inayos ang buhok niya. Malakas siyang bumuntong hininga upang mapakalma ang sarili. Binaba niya ang dalawa niyang kamay at pinaglaruan ang mga kuko niya na hindi na naman pantay ang haba dahil kinagat niya kanina lamang.
"Thank you so much for understanding me. I really don't know how long I can hide my problems in life, but I promise, when I can tell you, I will say everything. I'll tell you everything I've been through."
Pinigilan ni Lie ang pagkutkot ni Lia sa sarili niyang kuko. Alam niyang kinakabahan ang dalaga kapag ginagawa niya iyon kaya tinulungan niya ito sa pagkalma.
Nag-angat naman si Lia ng tingin kay Lie dahil bigla nalang nito pinagsiklop ang kamay nila. Nginitian siya ng malawak ni Lie.
"Proud kami sa'yo, ate Lia!" sigaw ni Olivia at niyakap siya ng mahigpit.
Sumigaw na rin ang tatlo ng kung ano-anong salita na sobrang nakakapagaan ng loob niya kaya tunaw na tunaw na ang puso niya.
Hindi pa rin binibitawan ni Lie ang kamay ni Lia kaya ramdam na ramdam niya pa ang mainit at malaking palad ni Lie.
May kung anong gumagalaw sa t'yan niya habang tinitigan ang nakangiting mukha ni Lie. Sana habang buhay niya na lang makikita ang nakangiti nitong mga labi at maaliwalas niyang mukha na nagbibigay sakaniya ng kapatanagan ng loob.
⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇
Mabuti na lamang at napigilan niya nag apat na ihatid siya sa bahay ni Lia dahil natatakot siya na baka bigla makita ng lolo niya ang mga kaibigan niya. Baka mag balak pa ito ng masama tungo sa kaibigan niya.
Ang buong akala niya ay may sasalubong na naman sakaniya na sampal ngunit malamig na hangin lamang ang bumungad sakaniya.
Kunot-noo naman siyang naglakad papunta sa lamesa sa may gitna ng sala nila ng may nakitang nakadikit doon na note.
Pero bago niya pa iyon mabasa ay bigla na lamang may tumawag sakaniya. Agad niya naman sinagot iyon ng makitang ang nanany niya ang tumawag sakaniya.
"Lillia, wala na ang lolo mo d'yan para magbatay sa'yo dahil may emergency sa mansion. HIndi rin kami agad makaka-uwi dahil may mahalaga kaming ginagawa ng tito Hudson mo. Kaya inasahan ko na aayos na ang grades mo."
Hindi na siya agad nakapagsalita dahil binabaan na siya kaagad ng nanay niya. Malakas siyang bumuntong hininga at mapait na ngumiti. Dapat masanay na siya simula ngayon na wala siyang nanay na nag-aalala para sakaniya.
Binasa niya na ang note na iniwan sakaniya.
Dear my apo,
Wag kang mag-alala na mag-isa d'yan sa bahay niyo dahil babalik rin naman ako kaagad. Wag kang malungkot at maging masaya ka lang dahil pag balik ko, sisiguraduhin ko na pupunan ko lahat ng pagkukulang ko noong wala ako sa tabi mo. See you soon, apo!
Nagmamahal, lolo
Agad niyang nilamukos ang papel na nabasa niya. Tumayo na siya at dumiretsyo sa basurahan at pinunit-punit iyon. Ng matapos ay agad na siyang dumiretsyo sa kusina upang kumain ng hapunan.
Simula noong dumating ang lolo niya ay hindi na siya nakakain ng maayos sa loob ng sarili niyang bahay. Kaya masaya siya ngayon dahil sa wakas, malaya na siyang makakilos. Ngunit hindi niya alam kung hanggang kailan pero sa ngayon, i enjoy niya na muna.
Pagkatapos niya kumain ay niligpit niya na rin iyon at naglinis sa buong sala at kusina. Ni lock niya na ang pintuan ng bahay nila. Ng matapos na ang dapat niyang gawin ay agad niya ng pinatay ang ilaw at dumiretsyo na sia kwarto at ni lock iyon at naligo na dahil hindi siya nagpalit ng pambahay kaninang pag-uwi niya.
Ng matapos maligo ay agad niya ng binuksan ang laptop niya at ginawa na muna ang mga assignment na hindi niya nagawa. Kailangan niya na iyon ipasa dahil due date na.
Narinig niya na tumunog ang phone niya kaya agad niya iyon kinuha at binuksan.
Olie: Busy ka?
Natalie: I'm just doing activities that I should pass tomorrow. Why?
Olie: Can we video call? Promise, hindi ako mangugulo!
Mahina siyang natawa dahil bigla na lamang niya na imagine ang mukha ngayon ni Lie habang sinasabi iyon.
Natalie: Okay
Tumawag na si Lie kaya agad niya naman sinagot iyon. Mabilis niyang inayos ang sarili ng bigla na lamang mag loading ang screen niya.
"Hi Natalie!" masayang sigaw nito sa kabilang linya habang kumakaway pa kaya hindi niya na maiwasnag matawa ng mahina.
Pero sinigurado niya hindi iyon maririnig ni Lie. Dahil sa totoo lang ay hindi siya sanay na may mga taong nakakarinig ng tawa niya. Nahihiya pa siya.
"Are you now comfortable calling me by my second name?"
Tumango ito. "Ang cute 'nga eh. Ako lang ba 'yung tumatawag sa'yong Natalie?"
Tumango siya kaya mahinang napubulong si Lie ng 'yes.' Napailing na lamang si Lia at tinutok na muli ang pansin sa laptop niya.
Walang ni isang umimik sakanila sa nagdaang mga oras pa. Ng lingunin ng dalaga si Lie, ngayon niya lang napansin na nag-aaral din pala ito.
"Can I ask why you called me? I thought you weren't doing anything, but it turns out you're doing something," Lia asked, full of curiosity.
Agad namang tinigil ni Lie ang ginagawa niya at bahagyang lumapit sa camera. Kahit na wala si Lie sa harapan ni Lia ay bigla na lamang umatras ang ulo niya.
Nagsimula na namang kumabog ang dibdib niya ng unti-unting gumuhit ang ngisi sa mapulang labi ni Lie.
"Bakit? Gusto mo ba na kausapin ka hanggang sa maubusan ka ng boses?" mapanuya nitong tanong kaya agad namula ang pisngi ni Lia.
Laking pasasalamat niya at hindi iyon kita sa camera. Pasimple niyang tinakpan ang pisngi niya.
"That's not want I mean! I'm just curious why?"
Tumawa ito ng mahina kaya mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib niya. Ang sarap-sarap sa tenga ang tawa ni Lie para sakaniya kaya hinihiling niya na sana tumawa pa muli si Lie.
"Well, I just really want to call you so that when I get tired of studying, I have the inspiration to study again."
Kahit na nakuha na ni Lia ang sinasabi ni Lie ay nagtanong pa rin siya.
"Why? I'm your inspiration? "
Agad itong tumango at pinatunog ang daliri. "Natumpak mo!"
Agad siyang lumabi upang pigilan ang sarili na ngumiti ng malawak. "W-Well, that's nice."
"Nice na nice talaga."
Malalim na bumuntong hininga ang dalaga upang mapakalma ang kanina niya pang puso na nagwawala.
"Why did you make me an inspiration, Mr. Olie?" she asks like a teacher who is interviewing her student in a formal way.
Agad namang dumiretsyo ng upo ang binata at inayos ang t-shirt niya. "Kasi po si Lillia Natalie Guinta ay isang pangarap, inspiration at ang aking tahanan."
Ngumiti pa ito ng malawak at pinatugtog ang kantang 'Tahanan' by Adie. Hindi maiwasan ni Lia na maputulala sa nakangiting mukha ni Lie habang sinasabayan ang kanta. Hindi niya alam kung sadyang malaman ang lirikong kinakanta ni Lie o talagang binibigyan niya lang talaga ng meaning iyon habang nakatitig sakaniya si Lie.
"Ang galing ko kumanta 'no?" pagmamalaki niya ng matapos siyang kumanta.
Ngumusi lang ang dalaga saka tumango. "I can't deny, you have a soothing and calm voice."
"Ako lang 'to!"
Napailing na lamang si Lia at umayos ng upo. "Let's back to study."
HIndi niya na tinignan pang muli si Lie kaya napangiti ng malawak ang binata.
"Sa wakas, naharana na rin kita. Kahit hindi mo alam na harana 'yun, sa susunod malalaman mo na," bulong nito.
HIndi iyon narinig ni Lia kaya nakahinga ng maluwag si Lie. Buong magdamag ay nag video call sila at pinatay lamang nila iyon ng matapos na sila mag-aral at matutulog na. HIndi katulad ng dati, naging masaya ang dalaga bago siya matulog.
⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇
Mabuti na lamang at tinanggap pa rin ng mga teacher ang nagawa niyang mga project. Nakita niya pa ang inis sa mga mata ng classmates niya pero hindi niya na iyon pinansin pa. Naalala niya na naman ang pinakit sakaniya na video na nag pla-plano sila na mas lalo siyang bullyhin para hindi na siya tuluyang maka graduate.
Pero napag desiyunan niya na simula ngayon, hinding-hindi niya na hahayaan na hawakan o dumikit muli ang mga madudumi nilang kamay sakaniya. At papatunayan niya sakanilang lahat na kahit wala si Hudson ngayon, ay papasa siya at mababawi niya muli ang top 1.
Aminado siya na talagang isa si Hudson sa dahilan kung bakit mataas ang grade niya, pero may nakakadiri at nakakasuka iyon kapalit.
Pero hindi lang naman si Hudson ang dahilan, kung hindi ang talino niya.
Ng ma dismiss na ang klase nila ay naging palengke na naman ang buong room. Akmang ilalabas niya na sana ang libro niya upang basahin at mag review ng mga hindi niya naintindihan na topic, ng bigla na lamang may sumipa sa upuan niya.
Mabuti na lamang at agad siya nakakapit sa kung saan upang hindi siya tuluyan na bumagsak. Palihim niyang binuksan ang phone niya sa bulsa ng palda niya at agad na pinindot ang record.
"Hoy slut, tumingin ka sa'akin," masungit na utos nito ng makitang bumalik si Lia sa pagbabasa.
Hindi siya pinansin ni Lia kaya mas lalong kumulo ang dugo nito. Marahas na hinawakan niya si Lia sa buhok at malakas na hinila iyon, dahilan para mapatingala sakaniya si Lia.
"Kapag sinabi kong humarap ka sa'akin, humarap k-"
"Don't touch me," malamig na sabi niya at marahas na hinawakan ang kamay nito at pinaikot saka itinulak.
Maarteng nagsigawan naman ang mga kaibigan nito at sinalo siya. Bigla niya na lang nakita sa gilid ng paningin niya na nasa harapan na pala ng pintuan nila sina Lie at ang tatlo. SI Olvia ay may hawak na phone at halatang vini-videohan nito ang nangyayari.
"Aba, palaban na!"
"May gera na magaganap sa dalawang 'to."
"Ayaw pa naman ni Matilda sa lahat 'yung nilalabanan siya."
Pinatunog ni Matilda ang kamao niya habang iniikot-ikot ang ulo niya. Hindi na napigilan ni Lia na ngumiwi dahil mukha itong tanga.
"Talagang sagad na sagad na pasensya ko sa'yo, Lillia."