☁️
Uyku mahmurluğuyla anlamamış gibi suratına baktım.O az önce beni evlatlık alıyorlar mı demişti?
Gözlerimi kocaman açarak yataktan kalktım.
"Ne saçmalıyorsun lan?Ne demek beni evlatlık alıyorlar?Kim alıyor?Niye alıyor?Söylesene! "
Omuzlarımdan tutarak "Sakin ol!kim olduklarını bilmiyorum.Sadece beni evlatlık almak istediklerini söylemişler"dedi.
"O zaman gidelim ve kim olduklarını öğrenelim. "
Ellerini omuzlarımdan çekince, ayakkabılarımı bularak giydim.Bağcıklarımı rastgele bağlayarak müdürün odasına gitmeye başladık.Kapıyı çalarak içeri geçtim.
İçeride kumral yeşil gözlü bir kadın ve yanında onun gibi kumral kahverengi gözleri olan bir adam vardı.
Karşılarında ise ailem olduklarını söyleyen kişiler oturuyordu.
Ya ne alaka ne alaka?
Kaşlarımı çatarak yanlarına yürüdüm.İki tarafta gözlerimi gezdirdiğimde "ne oluyor burada?"diye sordum.
Karşı taraftaki kadın heyecanlı bir şekilde "yalnız konuşalım mı Bulut? "diye sordu.Anlamasam bile kafamı salladım.
Utku son kez bana bakarak dışarı çıkarken,arkalarından onlar çıkıyordu.
Gözlerimi onlardan ayırmadan "umarım bu işin içinden siz çıkmazsınız "diye seslendim onlara doğru.
Arkamdan derin bir nefes aldıklarını işittim.
Lütfen böyle bir şey yapmamış olun.Lütfen!
Yalnız kaldığımızda karşılarına geçerek oturdum.
Yeşil gözlerindeki parıltılarıyla "Umay Asil –yanındaki adamı göstererek-eşim Asım Asil"dedi.
Yutkunarak sözlerine devam etti.
"Bulut...bizim çocuğumuz olmuyor ve olmayacakta. "
Gözleri dolduğunda "Tek bir hayalim vardı ama onu da elimden aldılar. "
"Hiç umutla beklediğin bir şeyi,içinde bittiğini hissettin mi?"diye sordu.
Yaşadık be abla.Onun da en kralını yaşadık.
Ellerimle oynarken"ya ona zarar verirseniz? "diye sordum.
Yanındaki Asım amca "yıllardır onu beklemişken,nasıl zarar verebiliriz? "dedi.
Ayağa kalkarak kapıya doğru gitmeye başladım.
"Utkuyla bu meseleyi konuşmamız lazım.Bu onun hayatı ve onun karar vermesi lazım"
Dışarı çıkacağım sırada arkadan seslenmeleriyle durdum.
"Bulut,onların bir suçu yok.Aramızda konuşurken lafı açıldı.Evlat edinmek istiyorduk ve Utkunun senin kardeşin olduğunu öğrenince yanımıza almak istedik.Eğer merak ediyorsan,evlerimiz yan yana.Ayrı kalmayacaksınız."
Kapıdan dışarı çıktığımda,Utkunun elinden tutarak bahçeye çıkardım.
Anlatılanları ona söylediğimde gözleri doldu.Ellerimle gözyaşlarını sildim.
Burnunu çekerek"ne kaybederiz ki? "diye sordu.
Omuzlarımı silkerek"hiçbir şeyi"dedim.
Sadece bana sarıldı.
Elinden tutarak müdür odasına geri geldik.İçeri girdiğimizde bakışlar bize döndü.
Utkunun elini sıkıca tutarak"kabul ediyoruz"dedim.
Ona döndüğümde bana baktığını gördüm.
17 yaşında olsa bile gözlerinde artık bir yerin parçası olduğunun mutluluğu vardı.
Nasıldı?
Diğer bölüme kadar bayss.