BULUT

19 ve 20(x2)

19 ve 20.bölümleri birleştirdim o yüzden yazdığım ilk uzun bölüm oldu.

☁️

Bazıları bildiği şeyleri bilmiyormuş gibi gösterebiliyordu.Ahi dayı ise bunu yaptığımı anlamıştı,ilk bakışta.

Anlamamış gibi ona baktım."Neyi öğrendiğimi nereden biliyorsun?"diye sordum.

Alayla güldü.Sanki dediğim şey,ona göre komikti.Birkaç adım atarak yakınıma geldi.

Yüzüme doğru eğildi ve "araştırdığını biliyorum"dedi.

"Eğer Efsa olsaydın onların sana ithamları umrunda olmazdı"

Sinirle güldüm."Ama ben Efsa değilim"dedim nefretle.

Yüzündeki ukala gülümsemeyle yüzümü inceledi."Değilsin"dedi sesindeki naif tonla.Efsa'ya benzememem onu mutlu etmişti.

Yanından geçip gitmeyi düşünüyordum,eğer kolumu tutmasaydı.

"Neden onları önemsiyorsun?"dedi merakla.

"Önemsemiyorum"

Dilini damağına vurdu."Kötü bir yalancısın"dedi.

"Umursamıyor gibi gözüküyorsun ama ön yargıları için kendini suçluyorsun.Özür dileseler bile affedersin"

Yüzüne yaklaşarak aklına kazınmasını ister gibi kelimeleri bastırdım.

"Onları umursayacak kadar değer vermiyorum"

Anlamamazlıkla kaşları çatıldı."Neden Göktuğ sana iftira attığında,odana çıkarak ağladın?"

"Bunu nereden öğrendin?"

Ukalaca gülümsedi."Ben her şeyi bilirim"

Ya da annem söylemişti.

Göz devirdim.Kolumu çekerek elinden kurtardım.Yanından geçip giderken,arkamda kaldı.

Haklıydı.

Küçük yaşlarda,yetimhane müdürü birine karşı nefret beslersek kötü biri olacağımızı söylemişti çünkü bataklığın içinde açmış lotus çiçekleriydik.

Göktuğ'a karşı nefret beslemiyordum çünkü zamanım bunun için yoktu.

Kötülüğün içinde yaşamışken,birine bunu nasıl yaşıtabilirdim ki?

"Senin için sorun olur mu,Bulut?"

İrkilerek seslenen kişiye döndüm.Ali dede,endişeyle bana bakıyordu.

"Anlamadım"

Polat amca "sen bizi dinlemiyor musun?"diye sordu.

Kafamı iki yana salladım."Hayır"

Utku ve Kayra sessiz olmaya çalışarak güldü ya da öyle olduklarını sanıyorlardı.

Ala hanım yanıma gelerek kolumu sıvazladı."Deden,artık senin Kandemirlerin kızı olduğunun öğrenilmesini istiyor"dedi.

"Tek o mu istiyor?"

Anlamamazlıkla bana baktı.Zoraki bir gülümsemeyle"sadece saçmalıyorum"dedim mırıldanmayla.

Gözümü kaçırdığımda Ahi dayımla birleşti.Kaşlarını kaldırmış "ben demiştim"der gibi bakıyordu.

Ala hanım,diğerleriyle konuşmak için yanımdan ayrıldı.Kalan kişilere göz gezdirdiğimde eski hallerine geri döndüklerini gördüm.