34

9.5K 604 85
                                    



☁️



Kapı kapandığında,odada yalnız kaldım.Sırtımı yastığa yasladığımda gözlerimi kapattım.

Kapı tekrardan açıldığında,gözümü açamadan bedenime kollar dolandı.Saçları yüzüme dağıldığında,omzumda bir ıslaklık hissettim.

"Korktum"dedi,hıçkırdığında."Onlar gibi beni bırakırsın diye çok korktum,Bulut"

Derin bir nefes alarak onu kendimden uzaklaştırdım.Kirpikleri ıslaktı,gözleri doluydu ve uykusuzluktan kızarmıştı.

Parmaklarım usulca göz kapaklarına dokundu.Dokunduğum an kapandığında,süzülen damlaları sildim.

Bazı insanlar anne,baba olmamalıydı.

Kafasını eğerek ağladığında,ellerini avuçlarımın içine aldım.

"Utku,ben seni terk etmem."Burnunu çekerek kafasını kaldırdı.

Terk edilen her insan,kendi evini bulurdu.

"İnanayım mı?"diye sordu,büzmüş olduğu dudaklarıyla."İnan"

Bir elimi çektiğimde,saçlarının arasına daldırdım."Eğer bu şehri terk edersem,beni bulursunuz çünkü daha 17 yaşındayım"dedim,gülerek.

Gözlerini devirdiğinde,koluma acıtmayan bir yumruk savurdu.

Kapı açıldığında gözlerimi oraya çevirdim.Sırayla içeriye girdiler.

Ala anne,yüzümü inceleyerek yanıma geldi.Dolan gözlerini gördüğümde, kaşlarımı çattım.

Alayla"Çok mu kötü gözüküyorum?"diye sordum.

Elini rastgele gözlerine sürttüğünde,gülümsemeye çalıştı.

"Hayır,annecim."dedi ama güzelsin demedi.

Yatağın yanına oturduğunda,kollarını bana doladı.Yüzünü saçlarımın arasına bastırdığında,hıçkırdı.Mırıldanmasını duydum ama ne dediğini anlamadım.

"Buradasın,bizimlesin"

Geri çekildiğinde,başka kollar sardı bedenimi.Eli saçlarımı okşadığında,titrediğini hissettim.

"Sana kızım diyemeden ölürsün sandım."Duygusal bir konuşma mı yapacaktık?

Diğerlerinin dışarı çıktığını,kapanan kapının sesinden anladım.

"Özür dilerim"dedim.Aramıza bir nefeslik mesafe bıraksa da,saçlarımdaki eli durmadı.

Kaşlarını hafifçe çattığında,"Neden?"diye sordu.

"Baba sevgisinin ne olduğunu bilmiyorum"Devam etmek istesem de,boğazımda yumru buna engel oldu.

Derin bir iç çekiş sesi,kulaklarıma doldu.

Kafamın arkasında olan baskıyla öne eğildim ve yanağımı omzuna yasladım.

"Benim küçük kızım"dedi,titrek bir sesle."Beni suçladığını biliyorum ve geç kaldığım için özür dilerim"Ağladım.

Bir süre nefes seslerini dinledim."Söylesene Bulut,babalar gününde nasıl hissediyordun?"

Burnumu çektim."Kötü.Yaşıtımda olan kızlar babalarıyla anılarını anlatırlardı.Saçlarını okşar,şarkılar söyler ve öpüp uyuturlarmış."

BULUTWo Geschichten leben. Entdecke jetzt