BULUT

33

☁️

Göktuğ'dan.

"Seni affetmem gerekiyor değil mi?"demişti,gözlerini kapatmadan önce.Aklımda dönüp duran sesler bunlardı.

"Göktuğ Kandemir mi?"Uykusuzluktan kızarmış gözlerimi sese çevirdim.Önümü kapatmış iki polis vardı.Usulca kafamı salladım.

"Efsa'nın bileğine saplanan kurşun,silahınızdan çıkmış."İsmini duymamla yutkundum.

"İfade vermeniz için karakola kadar gelmeniz gerekiyor."

Karışmış saçlarımda elimi gezdirdim.Yaslandığım duvardan uzaklaştığımda,odanın kapısı açıldı.

İçeriden çıkan doktor,hepimize tek tek baktı.Derin bir nefes aldığında,konuşmaya başladı.

"Bulut'u getirdiğinizde az miktarda bir sıvı buldum.Sanıyorum ki,kanına bulaşmaması için zehiri istifra etmiş.Kalanları da midesinden temizledik."Derin bir nefes çektim içime.

Ala yenge,ağlayarak amcama sarıldı.

Doktor"Uyuyor ama isterseniz içinizden birini yanına alabilirim"dedi.

Herkes sessiz kaldığında,kısılmış sesimle"Ben girebilir miyim?"diye sordum.Kafalarını bana çevirdiler.

Yanlarından geçtiğimde,kapıya ulaştım.Ellerim mi titriyordu?Kulpunu aşağıya indirdiğimde,içeri girdim.

Kapıyı kapattığımda,bir kaç saniye duraksadım.Yüzü beyazlamıştı ve dudakları çatlamıştı.

Bulut'un yatağına vardığımda,yavaşça yanına oturdum.Elimi eline dokundurdum.Parmaklarımı etrafına sardığımda,elimin içine hapsettim.

Kafam aşağıya düştüğünde,dudaklarımı araladım."Özür dilerim"dedim."Hepsi benim suçum"

Göz kapaklarım titreyerek kapandı.

"Senin suçun değildi"dedi,pürüzlü bir ses.

Hızla kafamı kaldırdığımda,Bulut'un kısık gözlerle bana baktığını gördüm.

"Ne?"

"Senin suçun değildi"dedi,tekrardan.

Yutkunarak konuşmaya çalıştım."Ama ben,eğer o adamları-"Sözümü kesen,Bulut'un doğrularak bana sarılmasıydı.

"Bilemezdin"dedi,parmakları saçımda yer edindiğinde.

Kaç dakika öyle kaldığımızı bilmiyordum ama Bulut geri çekildiğinde,sırtını yastığa yasladı.

Kaşlarını bir anda çattığında,gözlerime baktı."Sana o silahı kim verdi?"diye sordu.

Omzumu silktiğimde"Aslında kim olduğunu bilmiyorum,sadece Mert'in ona 'Yaman'dediğini duymuştum"dedim.

Gözleri endişeye büründüğünde,boğazından geçen yutkunmayı gördüm.

"O,nerede?"Hatırlamaya çalıştım."Evden çıkarken yanımızdaydı ama sonra ortadan kayboldu."

Kapı tıplatıp açıldığında,omzumun üstünden baktım.Polislerden biri doğrudan bana bakarak"Göktuğ,artık gitmeliyiz"dedi.

Bulut"a döndüğümde,kollarımla onu bir ahtapot gibi sardım.