BULUT

11

☁️

Yatağımda yuvarlanırken hızını ayarlayamayarak yere düştüm.

'"Ah"

Alnımı ovuşturarak geriye döndüm.Sırtım parkeye yaslanınca karşımdaki duvara bakmaya başladım.

Uyumaya çalışıyordum ama uyuyamıyordum.Koyunları bile saymıştım...

Yerin soğukluğu bedenime geçerken gözlerimi kapattım.

Evin içinde sessizlik hakimdi sanırım hepsi uyumuştu.

Elimi yatağıma doğru uzatınca telefonuma değdi.Hafifçe kaldırarak saate baktım.

03:00'geçiyordu.

Yerden kalkarak odadan çıkmaya karar verdim.Kapıyı sessizce açarak aynı sessizlikte kapattım.

Adımlarım asansöre yönelirken Ege'nin odasında durdu.

Işıkları açıktı ve sessiz mırıldanmalar çıkıyordu.

"Gözlerini kapat,birazdan uykuya dalacaksın"dediğini duydum.

Anlamamazlıkla kaşlarım çatıldı.

Parmağımla kapıyı biraz ittiğimde yatağında yatan Ege'yi gördüm.

Bacaklarını kendine doğru çekmiş,gözlerini sıkıca kapatmış ve elleri yumruk olmuş sıkıyordu.

"Ege!"

İrkilerek gözlerini açtı.Beni gördüğünde yutkundu ve yatağında doğruldu.

"Efendim?"dedi titrek sesiyle.

"Sorun ne?"diye sordum.Onun uykusunu kaçıracak şeyi söylemesini istiyordum.

Gözlerini kaçırdı.Titreyen ellerini pijamasının üzerini bastırdı.Durdurmak istermiş gibi.

Kafasını eğerek"karanlıktan korkuyorum ama lütfen dalga geçme"dedi gözlerinden düşen yaşlarla.

İç çekerek yanına yaklaştım.Ayaklarının dibine çökerek aşağıdan ona baktım.Elimi uzatarak gözyaşlarını sildim.

"Senin korkularınla dalga geçmem çünkü ben de karanlıktan korkuyorum."diye itiraf ettim.

Şaşkınlıkla kafasını kaldırdı ve "gerçekten mi?"diye çocuksu bir merakla sordu.

Burukça minik bir tebessüm ettim.

"Bekle"diyerek odasından çıktım.

Odama geldiğimde çantamı bularak yere döktüm.İçlerinden led ışıklarını alarak geri çıktım.

Kapıyı açtığımda çıkan sesle bana döndü.Elimdekine kaşlarını çatarak baktı.