Warning : Sexual content alert!
Unicode
ချန်းကျင်းမသိခဲ့သော အမှန်တရားတစ်ခု
လုထောင်ကသာ မူးမနေခဲ့လျှင် သို့မဟုတ် လက်ရှိအခြေအနေကသာ ပုံမှန်အတိုင်း ထူးမခြားနား ဖြစ်နေခဲ့မည်ဆိုလျှင် ချန်းကျင်းအနေဖြင့် ၎င်းစကားမျိုးကို ပြောရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ စပြောမိချင်းတွင် သူသည် အနည်းငယ် စိုးထိတ်နေခဲ့မိ၍ နောက်ပိုင်းတွင်မူ တဖြည်းဖြည်း နောင်တရသွားမိလေ၏။ သို့သော် တစ်ဆက်တည်းပင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားပေးဖို့ သတ္တိများလည်း ပေါ်လာခဲ့ရသည်။
၎င်းက ဤအတိုင်း မေးရုံမျှသာ! အကယ်၍ အငြင်းခံရမည်ဆိုလျှင်တောင် အဆင်ပြေပါ၏။ ဘာမျှမလုပ်ဘဲ မကြိုးစားခဲ့သည်ထက်စာရင်တော့ တော်သေးသည် မဟုတ်ရပါလား။
လုထောင်က သူ့အား စိုက်ကြည့်လာ၍ တစ်ခဏမျှကြာပြီးနောက် စကားဆို၏။
"အဆင်မပြေဘူး"
ထိုအခါ ချန်းကျင်းက ခပ်ဖွဖွ မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။
"ကျွန်တော့်ကိုယ်ဝန်ကြောင့်လား? ဒါပေမဲ့ ဆရာဝန်ကပြောတာ အခုကာလက အဆင်ပြေပြီတဲ့လေ"
၎င်းနောက် သူသည် သတ္တိရှိရှိနှင့် ခပ်မတ်မတ်ပြန်ထိုင်လိုက်ကာ လုထောင်၏လက်ဖဝါးပြင်ကို ပွတ်သပ်လာရင်း ညုတုတုဆို၏။
"ကျွန်တော်..လိုချင်နေပြီ"
မျက်ဝန်းများအတွင်း၌ကား ရေခိုးရေငွေ့များ အပြည့်။ ထို့အပြင် သူ၏ပုံစံမှာ ရိုကျိုးသည့် ဇနီးသည်တစ်ယောက်ပမာ တူနေကာ အထူးသဖြင့် ဆွဲဆောင်နေသည့်ဘက်သို့ ပိုရောက်လေသည်။ ထိုအခါ လုထောင်သည်လည်း မနေနိုင်ပါဘဲ တစ်ဖက်လူ၏ထောင်မတ်မတ် ပစ္စည်းလေးကို ဆုပ်ကိုင်လာမိ၍ အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်လာခဲ့ပေ၏။ ၎င်းလှုံ့ဆော်မှု၏အကျိုးဆက်က ချန်းကျင်းအား ကြောင်ကလေးတစ်ကောင်နှယ် ညုတုတု ညည်းလာစေခြင်းပင်။ ထို့အပြင် ချန်းကျင်း၏နီစွေးစွေး နှုတ်ခမ်းအလွှာလေးကလည်း မျက်စိရှေ့တွင် တိုက်ရိုက်ကျရောက်နေသောကြောင့် လုထောင်သည် အဆုံး၌ သူ၏နှုတ်ခမ်းကို ဖွင့်ဟလာခဲ့လေတော့၏။
တမဟုတ်ချင်းပင် နှစ်ဦးသားမှာ လောင်စာဆီလောင်းထည့်ခံလိုက်ရသည့်နှယ် အလိုဆန္ဒမီးပွားများ တဖွားဖွားတောက်လျက်။ ချန်းကျင်းသည် မျက်ဝန်းအစုံမှိတ်ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီမှ အနမ်းများကိုသာ အဆတ်မပြတ် တောင်းဆိုနေခဲ့မိသည်။ ထိုအချိန် အောက်ဘက်ရှိ သူ၏ခြေထောက်များကမူ တစ်ဖက်လူစိတ်ကြိုက်ဆော့ကစားပေးနိုင်ရန်အတွက် ခပ်ဟဟ ပြန့်ကားသွားရပေ၏။
တီဗွီထက်မှ ပုံရိပ်များက သူတို့နှစ်ဦးထက်ပို၍ ပြင်းထန်နေသည့်တိုင် သူတို့ကို အနှောင့်အယှက်ပေးနိုင်သည်အထိတော့ မစွမ်းနိုင်ခဲ့ပါချေ။ သို့နှင့် ချန်းကျင်းအား အိပ်ရာဆီသို့ ပွေ့ခေါ်သွားချိန်တွင် လုထောင်သည် တီဗွီကို ပိတ်လိုက်ရာ အသံများအားလုံးမှာလည်း ငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။
ချန်းကျင်း၏ရေချိုးဝတ်ရုံကြိုးက ပြေသွားပြီဖြစ်သဖြင့် ဗလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသော ခပ်ဖွေးဖွေးကိုယ်ထည်လေးက အထင်းသား။ ထို့အပြင် ခြေတံများကလည်း သွယ်လျနေဆဲဖြစ်ကာ ပြောင်းလဲသွားသည်ဟူ၍ ဝမ်းဗိုက်တစ်နေရာမှ ခပ်ဖောင်းဖောင်းပုံစံလေးသာ ဖြစ်ရသည်ပင်။ လေးလကျော်သွားပြီး ဤနောက်ပိုင်းတွင် ဗိုက်ဖောင်းသည့်နှုန်းကလည်း မြန်လာပုံပေါ်ပါ၏။ နေ့တိုင်းတွင် မနေ့ကအရွယ်အစားထက်ပို၍ အနည်းငယ် ကြီးလာသကဲ့သို့ ခံစားရလေသည်။ ယခုအခိုက်တွင်လည်း ချန်းကျင်းသည် ပက်လက်အနေထားဖြင့် လဲလျောင်းနေခြင်းဖြစ်သည့်တိုင် သူ၏ဝမ်းဗိုက်တွင်ကား ခပ်မို့မို့အခုံးလေးတစ်ခု ဖြစ်တည်နေဆဲ။ သို့သော် ၎င်းပုံစံက ကြည့်ရဆိုးမနေပါဘဲ တစ်နည်းတစ်ဖုံအားဖြင့် လှပနေရပြန်သည်။
ချန်းကျင်းသည် ခြေချောင်းများကို အောက်ဘက်ရှိအိပ်ရာခင်းနှင့် မသိစိတ်အလျောက် ပွတ်သပ်နေရင်းကပင် လုထောင်အား မော့ကြည့်ကာ တိုးဖွဖွ တောင်းဆိုစကားပြုလာ၏။
"ဒီနေ့တော့...မီးမပိတ်လို့ ရမလားဟင်?"
"ကိုယ်မပိတ်ပါဘူး"
ချန်းကျင်းက ထပ်မံ၍ တစ်ဆင့်တက်လာခဲ့ပြန်၏။
"ဒါဆို...အရှေ့ကနေရော နေပေးလို့ရမလား?"
"အင်း"
ချန်းကျင်းသည်ကား ပျော်ရွှင်လွန်းပါသဖြင့် ခုန်ထလုမတတ်ပင်။ တစ်ဖက်လူက ဘာမျှမစဉ်းစားနိုင်သည်အထိ မူးနေခြင်းကြောင့် ဤကဲ့သို့ လွယ်ကူနေရသလားတော့ မပြောတတ်ပါချေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လုထောင်က သူ၏အိပ်မက်နှစ်ခုစလုံးကို ချက်ချင်း သဘောတူလိုက်သည် မဟုတ်ရပါလား။ သူ့အနေဖြင့် ဘယ်လိုလုပ်ပြီးများ စိတ်မလှုပ်ရှားဘဲ နေနိုင်ပါလိမ့်မည်နည်း။
ထို့ကြောင့် ချန်းကျင်းသည် သူ၏လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို တမဟုတ်ချင်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီသို့ ဆန့်ထုတ်လိုက်ကာ ဤသို့ ဆိုလာခဲ့ပေတော့သည်။
"ဒါလင်...ကျွန်တော့်ကိုနမ်း"
ထိုအခါ လုထောင်ကလည်း ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ သူ့အား နမ်းရှိုက်လာခဲ့ပါ၏။ ၎င်းနောက် သူက အမေးဆိုသည်။
"ဒါက ဘယ်သူ့ကို ခေါ်တာလဲ?"
"ကျွန်တော့်ရဲ့ဒါလင်၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ခင်ပွန်း လုထောင်ကိုလေ...."
ချန်းကျင်းက သူ၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်စလုံးအား လုထောင်၏ခါးထက်တွင် တွယ်ချိတ်လိုက်ရင်း ဆက်ဆို၏။
"ဒါလင်က ဘယ်သူမှန်း ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းသိပါတယ်"
သူ၏စကားကြောင့် တစ်ဖက်ကိုယ်ထည်မှာ တစ်ခဏမျှ ခပ်တောင့်တောင့်။ သို့သော် ၎င်းနောက် ချက်ချင်းပင် လုထောင်၏ကိုယ်ထည်က သူ၏အောက်ပိုင်းကိုယ်ထည်ပေါ်သို့ ဖိကပ်လာခဲ့လေသည်။ လုထောင်သည်လည်း မာနေပြီပင်။ ထို့ကြောင့် ချန်းကျင်းသည် ပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားလာမိကာ တစ်ဖက်လူ၏လက်မောင်းများကို မနေနိုင်စွာ ပွတ်သပ်လာမိရင်း ၎င်းနောက် လုထောင်၏ခါးနှင့်ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားနေရာများကို ပွတ်သပ်လာကာ တစ်ဖက်လူ၏ခါးပတ်ကို ဖြည်ရန် ကြိုးစားသည်။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် လုထောင်က သူ၏လက်ကောက်ဝတ်အား ဖျတ်ခနဲ ဖမ်းဆုပ်လိုက်ကာ ဟန့်တားလာခဲ့လေ၏။
ချန်းကျင်းက ဇဝေဇဝါနှင့် အမေးဆိုသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
လုထောင်သည်ကား ပြန်ဖြေမလာခဲ့ပါချေ။ ထိုအစား သူသည် ချန်းကျင်း၏နှုတ်ခမ်းသားများကိုသာ တိုက်ရိုက်နမ်းရှိုက်လာကာ ၎င်းနောက် ချန်းကျင်း၏မေးစေ့၊ ထိုမှတစ်ဆင့် တစ်ဖက်လူ၏ညှပ်ရိုးနှင့် နောက်ဆုံး ခပ်မာမာ ရင်သားနေရာများဆီသို့ အနမ်းခြွေလာပေတော့၏။ ၎င်းအကျိုးဆက်ကြောင့် ချန်းကျင်း၏စိတ်အစဉ်မှာလည်း သာယာမှုများဖြင့် တမဟုတ်ချင်း ရောပြွန်းသွားရလေပြီ။ ချန်းကျင်းအနေဖြင့် အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့နေခဲ့မိသည့်တိုင် တစ်ဆက်တည်းမှာပင် စိတ်လည်းလှုပ်ရှားနေမိသေး၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် လုထောင်၏ခံတွင်းထဲသို့ ပိုမိုရောက်ရှိစေရန်အလို့ငှါ ရင်ဘတ်တစ်နေရာကို မသိစိတ်အလျောက် တွန်းထိုးနေမိ၍ ကျေနပ်မှုအပြည့်ဖြင့်လည်း ညည်းနေမိသေးလေသည်။
ချန်းကျင်း၏နို့သီးများက အတော်လေး ပန်းရောင်သန်းနေပြီဖြစ်ကာ ကြည့်ရသည်မှာလည်း လှပ၏။ ထို့အပြင် ယခုအချိန်က ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလ ဖြစ်နေသောကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်ပါချေ။ သူသည် အရင်ကထက် ပို၍ ခံစားလွယ်တတ်လာကာ အနည်းငယ်လည်း ဆတ်ဆတ်ထိမခံ ဖြစ်လာရ၏။ ဤကဲ့သို့ ရင်သားတစ်နေရာအား အလျက်ခံနေရင်းဖြင့်ပင် သူ၏စိတ်ထဲ၌ သာယာမှုပေါင်းစုံက မခံမရပ်နိုင်အောင်အထိ ခုန်ပေါက်နေရလေပြီ။ ၎င်းက သူ၏ခံစားလွယ်သောနေရာများအား အလျက်ခံနေရခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သလို ထိုသို့မဟုတ်ပါဘဲ လျက်နေသည့်လူကိုက သူချစ်ရသည့် အမျိုးသားဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါ၏။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အချိန်တစ်ခုကြာမျှ စုပ်ယူခံရပြီးနောက်တွင် ချန်းကျင်းသည် အဆုံးစွန်ထိ စိတ်လှုပ်ရှားလာမိ၍ အောက်ပိုင်းတစ်နေရာမှ အရည်များစိမ့်ထွက်လာသည့်အဆင့်ထိ ရောက်ရှိသွားရပေတော့သည်။ ၎င်းက ထုတ်လွှတ်မိတော့မည့်နီးနီးပင်။
"တော်..တော်တော့။ ကျွန်တော်က ဒါလင့်ကို လိုချင်တာ"
ချန်းကျင်းသည် ပြောရင်းဆိုရင်း အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် လုထောင်၏လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူ၏အောက်ပိုင်းတစ်နေရာသို့ ထိတွေ့လာစေသည်။ ၎င်းနေရာသည်ကား မကြာသေးမီအတွင်း သူကိုယ်တိုင်သေချာ သန့်ရှင်းထားကာ ချောဆီသုတ်လိမ်းထားသော နေရာလေးလည်း ဖြစ်၏။ ဤအခိုက်တွင် ချောဆီအကုန်လုံးကလည်း အပေါက်ဝ၌ ကပ်ငြိနေပြီဖြစ်သဖြင့် အတွင်းမှ အရည်နည်းနည်းမျှ စိမ့်ထွက်လာရုံနှင့်ပင် အိပ်ရာခင်းကို စိုရွှဲသွားစေလိမ့်လေမည်။
လုထောင်သည် ဦးစွာပထမ သူ၏လက်ချောင်းထိပ်ဖျားဖြင့် ၎င်းအပေါက်ဝနေရာအား ထိတွေ့ကြည့်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားဟန်ဖြင့် သူက စကားဆိုလာ၏။
"အရမ်းစိုနေပြီလား?"
ထိုအခါ ချန်းကျင်းက တိုးဖွဖွ အဖြေပြန်ပြုသည်။
"ကျွန်တော် လိုချင်နေပြီလို့..ပြောသားပဲ"
တစ်ဆက်တည်းပင် သူသည် လုထောင်၏အောက်ပိုင်းနေရာထံသို့ ရမ္မက်ဆန်စွာ စိုက်ကြည့်လာခဲ့ပေ၏။ အကယ်၍ ယခုလက်ရှိ အကြင်သူကသာ စရိုက်ကွဲနှင့်ဖြစ်နေခဲ့မည်ဆိုလျှင် ချန်းကျင်းအနေဖြင့် ယခုထက်ပို၍ အရှက်မဲ့သော စကားလုံးများကို ပြောဆိုမိမှာပင်။ သို့သော် မူလလုထောင်နှင့်မူ သူသည် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်နိုင်ခဲ့။
ထိုအချိန်တွင် တစ်ဖက်မှ လုထောင်သည်လည်း သူ၏ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ထူထဲရှည်လျားသည့် ပစ္စည်းကြီးကို ဖော်ဟပြလာခဲ့လေသည်။ လုထောင်က သူ၏အကျႌများအား မချွတ်မှန်း ချန်းကျင်းသတိထားခဲ့မိသည့်တိုင် ယခုလက်ရှိတွင် သူသည် ၎င်းအကြောင်းကို ဂရုမစိုက်နိုင်ခဲ့ပါချေ။ တစ်ဖက်လူက ဘာကြောင့်အကျႌမချွတ်ရသလဲ ဆိုသည့်အကြောင်းကိုပင် သူသည် လေးလေးနက်နက် မတွေးမိခဲ့။
လက်ရှိသူ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက အလိုရမ္မက်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေလေပြီ။ လွန်စွာမှ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေမိကာ အတွေးထဲရှိသည့်အရာဟူ၍ လုထောင်က သူ၏ကိုယ်ထည်အား တမဟုတ်ချင်း ကျူးကျော်လာကာ အတွင်းသားများထဲတွင် အပြည့်ဖြည့်ထားပေးစေချင်သော ဆန္ဒသာ ရှိရလိမ့်ပေမည်။
ပူပြင်းသော အသားချောင်း၏ထိပ်ပိုင်းက သူ၏အပေါက်ဝလေးအား ထိတွေ့လာကာ အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ ပွတ်သပ်ပြီးနောက် အတွင်းသို့ တိုးဝင်လာခဲ့ပါ၏။ သို့သော် လုထောင်က လွန်စွာမှ ကြီးမားနေသည့်အတွက် ဝင်ရောက်သည့်အကြိမ်တိုင်းသည်ကား လုံးလုံး မလွယ်ကူရပါချေ။ အထူးသဖြင့် ယခုကဲ့သို့ နှစ်လကျော်မျှနီးပါး ကင်းကွာပြီးသော အချိန်မျိုးတွင် ပို၍ပင် ခက်ခဲရသေးသည်။
ချန်းကျင်းမှာ လွန်စွာမှ နာကျင်လွန်းသဖြင့် ပင့်သက်ရှိုက်သံများပင် ထုတ်လွှင့်မိတော့၏။ သို့သော် လုထောင်၏ပစ္စည်းက နည်းနည်းလေးမျှ ပျော့ပျောင်းမလာခဲ့ပါပေ။ ၎င်းဖြစ်စဉ်အတွင်း သူသည် မသိစိတ်အလျောက် အပါက်ဝအား ကျုံ့လိုက်မိသည့်တိုင် တစ်ဖက်ပစ္စည်းက ထွက်သွားမည်ကိုတော့ လက်မခံနိုင်ခဲ့။
သူက ကပျာကယာ ဆိုသည်။
"မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် ရတယ်..."
သို့နှင့် ချန်းကျင်းသည် အသက်ဝဝရှုကာ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြေလျော့အောင် ကြိုးစား၏။ ဤသို့ဖြင့် အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ အံကြိတ်သည်းခံပြီးနောက်ဆုံးတွင် သူ၏အတွင်းသားများက တစ်ဖက်လူ၏ပစ္စည်းကို ချောမွေ့စွာ စုပ်ယူသွားနိုင်ခဲ့လေသည်။
ဝိုင်ရနံ့သင်းသင်းသည်ကား လုထောင်၏နှုတ်ခမ်းလွှာထက်၌ စွဲရစ်နေဆဲ။ ၎င်းနှုတ်ခမ်းလွှာများနှင့် အနမ်းခြွေမိသောအခါ ချန်းကျင်းသည် မိမိပါ အကြင်သူနှင့်အတူ မူးသွားတော့မည့်နှယ် ခံစားလိုက်ရသည်။ မူလအစက ခက်ခဲခဲ့သည့်တိုင် နောက်ပိုင်းတွင်မူ ချန်းကျင်းအနေဖြင့် တစ်ဖက်လူ၏လည်တိုင်အား တွယ်ချိတ်ကာ ခါးကိုဖြောင့်ဖြောင့်ထားရင်း တင်ပါးဆုံများကို မိမိဘာသာ အထက်အောက်လှုပ်ရှားလာနိုင်သည်အထိ အဆင်ပြေခဲ့ရလေတော့၏။
ပါးလွှာသော အကာလေးကလည်း မရှိတော့သဖြင့် ဤအခေါက်သည်ကား အမှန်တကယ်ကို နှစ်ဦးသား ဆက်ဆံနေသည်နှင့် တူရပေသည်။ ချန်းကျင်းမှာ အဆုံးစွန်ထိ ရောက်လုနီးနီး ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေမိပြီပင်။ သူ့အနေဖြင့် စိတ်ကြွစေရန် အခြားမည်သည့်လှုံ့ဆော်မှုမျှ မလိုအပ်ပါချေ။ ဤအတိုင်းပင် သူ၏ကိုယ်ထည်တစ်ခုလုံးက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေရပေပြီ။
ချန်းကျင်းက ရုတ်တရက် အမေးဆို၏။
"ကွန်ဒုံးမဝတ်တာက ပိုကောင်းတယ် မဟုတ်လား?"
လုထောင်က သူ၏ပုခုံးသားထက်သို့ ခပ်ဖွဖွ အနမ်းခြွေကာ "အင်း" ဟု လေသံဖွဖွလေးဖြင့် မသဲမကွဲ ပြန်ဖြေလေသည်။
"ဒါဆို အရင်က ကွန်ဒုံးဝတ်ခဲ့မိတာအတွက် နောင်တမရဘူးလား?"
အတွင်းသားများထဲရှိ ပစ္စည်းကြီးသည်ကား သံချောင်းကဲ့သို့ မာတောင့်နေကာ ချန်းကျင်းအား တစ်စစီ ထိုးဖောက်ချင်သည့်နှယ် အားအင်အပြည့်။ ထို့အပြင် အထင်းသားပေါ်နေသည့် အပြာရောင် သွေးကြောအပြိုင်းများကလည်း ကာယကံရှင်ဖြစ်သူက မည်မျှအထိ သာယာနေကြောင်းကို ဖော်ညွှန်းပြနေသေးသည်။ ၎င်းအခြင်းအရာများကြောင့် တစ်ဖက်မှ ချန်းကျင်းမှာ အတော်လေးကို ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေမိပြီ ဖြစ်၏။ ယခုအချိန်တွင် လုထောင်အနေဖြင့် သူ၏သားအိမ်လမ်းကြောင်းအထိ တစ်ခါမျှ မကျူးကျော်ခဲ့ဖူးကာ လိင်ဆက်ဆံတိုင်း ကွန်ဒုံးဝတ်ခဲ့မိသည်အတွက် ကျိန်းသေပေါက် နောင်တရနေမိမှာပင်။
"ကိုယ် ကွန်ဒုံးမဝတ်ဘဲ လုပ်တာ နှစ်ခါရှိခဲ့ဖူးတယ်"
လုထောင်က ဤသို့ ရုတ်တရက်ဆိုလာသောအခါ ချန်းကျင်းမှာ တစ်ခဏမျှ ကြောင်သွားရပေ၏။
"နှစ်ခါ!? ဘယ်တုန်းကလဲ"
ထို့နောက် ချန်းကျင်းက အနည်းငယ် မျက်နှာပူစွာဖြင့် စကားဆက်သည်။
"မဟုတ်မှလွဲရော ခင်ဗျား သတိပြန်လည်လာတုန်းကလား?"
၎င်းစကားလုံးများအား ကြားသောအခါ လုထောင်၏မျက်နှာသည် ရုတ်ချည်း တောင့်တင်းသွားရပါ၏။ ထို့အပြင် ခါး၏လှုပ်ရှားမှုအရှိန်ကလည်း ပို၍ပြင်းထန်လာလေသည်။ သို့သော် မျက်နှာပျက်ယွင်းမှုက တစ်ခဏတာသာ။
မကြာမီအတွင်းပင် လုထောင်သည် ပုံမှန်အတိုင်း စကားပြန်ဆိုလာ၏။
"ပထမဆုံးအကြိမ်က မျိုးနွယ်စုကမ္ဘာရဲ့ စူးစမ်းလေ့လာရေးစခန်းမှာ ကိုယ်ရှိခဲ့တုန်းက"
ချန်းကျင်းမှာ ပို၍ပင် အံ့အားသင့်သွားရပေတော့သည်။
"အဲ့ဒီတုန်းကလား? နေပါဦး..တကယ်ပဲ အဲ့ဒီညက လုပ်ဖြစ်ခဲ့လို့လား?"
လုထောင်ပြောသည့်နေရာသည်ကား တစ်ခါက ချန်ကျင်းကိုယ်တိုင် စစ်တပ်နှင့်လိုက်ပါရန် ခွင့်လျှောက်ခဲ့ဖူးသော အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခု ဖြစ်ရပေ၏။ ထိုအခါက လျှောက်လွှာအတည်ပြုခံရပြီးနောက်တွင် သူသည် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အာကာသယာဉ်ငယ်များ၏အကူအညီဖြင့် ၎င်းစခန်းသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ခြင်းပင်။ ၎င်းကဲ့သို့ လုထောင်သာ သူ့ကို ရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရပါက တစ်ဖက်လူအနေဖြင့် အံ့အားသင့်သွားလိမ့်လေမလားဟူသော အတွေးလေးဖြင့် ချန်းကျင်းသည် စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့မိသည့်တိုင် တစ်ဖက်နေရာ၌ မတော်တဆမှုများ ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟုတော့ တစ်ခါမျှ မတွေးခဲ့မိပါချေ။
လုထောင်သည်ကား သူရောက်ရှိလာမှုအပေါ် သေးသေးလေးမျှ မအံ့ဩခဲ့။ ထိုအစား ဒေါသပင်ထွက်သွားခဲ့သေးလေသည်။
သူ့အနေဖြင့် ချန်းကျင်းကို မဆူမငေါက်ခဲ့သည့်တိုင် မျက်နှာကိုမူ တစ်ချိန်လုံး အေးစက်စက်ပုံစံ ထားခဲ့၏။ ချန်းကျင်း၏ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့်ပတ်သက်၍ လုံးလုံးမကျေနပ်ကြောင်းက အသိအသာ။ ထို့အပြင် သူသည် ချန်းကျင်းအား ၎င်းတပ်စခန်းနေရာက အပျော်လာလည်ရသည့်နေရာမဟုတ်သည့်အတွက် ချန်းကျင်းအနေဖြင့် လာစရာမလိုအပ်ကြောင်း မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့် သတိပေးခဲ့ပြီးနောက် မနက်ဖြန်ချက်ချင်းပင် ပြန်ပို့ရန် စီစဉ်ပေးခဲ့လေသည်။
ထိုအချိန်က ချန်းကျင်းသည် မိမိကိုယ်ကို ရေအေးဖြင့်အလောင်းခံလိုက်ရသည့်နှယ် ခံစားလိုက်ရသည့်တိုင် သူ့အတွက်တော့ ၎င်းကဲ့သို့ အေးစက်စက်ဆက်ဆံခံရသည်က ရိုးနေပြီဖြစ်သဖြင့် အထူးတဆန်းတော့ မဟုတ်လှပါချေ။ ထို့ကြောင့် ထိုနေ့ညတွင် လုထောင်ကိုဆွဲဆောင်မည်ဟူသည့် သူ၏ဆုံးဖြတ်ချက်မှာလည်း မူလအတိုင်း ယုံကြည်မှုအပြည့်ဖြင့် ရှိနေဆဲ ဖြစ်ရလေတော့၏။
သို့နှင့် ရေချိုးသန့်ရှင်းပြီးနောက်တွင် အသင့်ယူလာသော ချောဆီကို သုတ်လိမ်းလိုက်၍ လုထောင်၏အိပ်ရာထက်၌ ကိုယ်တုံးလုံးလဲလျောင်းကာ တစ်ဖက်လူဝင်လာမည့်အချိန်အား စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ပေသည်။
သို့သော် နောက်နေ့မနက်ခင်းတွင် သူမှတ်မိနိုင်သည့်အရာဟူ၍ တစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်ကိုက်ခဲနေသည့် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်သာ ဖြစ်ရလေ၏။ ၎င်းသက်သေက မနေ့ညတွင် သူအောင်မြင်ခဲ့သည့် သဘောမျိုးဖြစ်နိုင်သည် မဟုတ်ပါလား။
"အင်း"
လုထောင်က သူ၏နှုတ်ခမ်းအား ခပ်ဖွဖွကိုက်လာခဲ့၏။ ထို့အပြင် သူ၏မျက်ဝန်းများအတွင်းတွင်လည်း အပြုံးရိပ်အချို့က ကိန်းအောင်းလျက်သား။
"အဲ့ဒီတုန်းက သုံးချီလုပ်ဖြစ်ခဲ့တာ"
ချန်းကျင်းမှာ အတော်လေးကို အံ့အားတသင့်။ တစ်ဆက်တည်းပင် သူသည် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားမိလေသည်။
"ကျွန်တော် လုံးဝကို မသိခဲ့ဘူး! ကျိန်းသေပေါက် အဲ့ဒီချောဆီကြောင့်ပဲနေမှာ..တကယ်ပါပဲ အဲ့ဒါကို မသုံးခဲ့ဘဲနေလိုက်ရမှာ"
ထို့နောက် သူသည် ထူးဆန့်သည့်ခံစားချက်တစ်ခုကို ရုတ်တရက် အမှတ်ရမိသွားကာ ဤသို့ အမေးထပ်ဆိုမိ၏။
"ဒါဆို အဲ့ဒီတုန်းက ကျွန်တော့်သားအိမ်လမ်းကြောင်းထဲထိ ရောက်ခဲ့လား?"
၎င်းစကားတစ်ခွန်းက လုထောင်၏ရမ္မက်အဟုန်အား ပို၍ အရှိန်မြှင့်ပေးလိုက်သလားတော့ မပြောတတ်ပါချေ။ သူ၏အတွင်းသားများထဲရှိ ပစ္စည်းကြီးမှာ ပိုမို မာတောင့်လာ၍ ကြီးမားလာရလေပြီ။ ထို့ကြောင့် ချန်းကျင်းအနေဖြင့် အသိစိတ်လွတ်စွာ အော်ညည်းရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့ပေ၏။ ထိုအချိန်တွင် တစ်ဖက်မှ သူ၏ကိုယ်ထက်ရှိ ရေချိုးဝတ်ရုံကြိုးမှာလည်း လုထောင်၏ကျေးဇူးကြောင့် အပြီးတိုင် ပြေကျသွားရပြီဖြစ်သည်။ ထိုအခါ လုထောင်သည် သူ၏ခါးနှင့် တင်ပါးနေရာများကို ဆုပ်ကိုင်လာကာ ရုတ်တရက်ဆန်လှသော အမြန်နှုန်းဖြင့် သူ၏ကိုယ်လုံးလေးအား မှောက်လျက်အနေအထားပြောင်းပစ်ကာ အနောက်မှတစ်ဆင့် ကျူးကျော်လာခဲ့ပေတော့၏။
"ဟင့်အင်း...။ အဲ့ဒီလိုပုံ မလုပ်နဲ့"
ချန်းကျင်းသည်ကား လုံးလုံးကို မကျေနပ်ပါချေ။ သို့သော် လုထောင်က ပစ္စည်းတစ်ခုလုံးအား သူ၏အတွင်းသားများထဲသို့ တင်းကြပ်အောင် ထိုးသွင်းလာချိန်တွင် သူ့အနေဖြင့် ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိသည်အထိ ပျော့ပျောင်းသွားရပေတော့၏။
အကြောင်းမှာ ၎င်းက လွန်စွာမှကို ခံစား၍ကောင်းနေသောကြောင့်ပင်။
အမှန်အတိုင်းဆိုရလျှင် အနောက်ဘက်မှကျူးကျော်သည့်ပုံစံက အခြားပုံစံများထက်ပိုကာ ခံစား၍ကောင်း၏။ ၎င်းအနေအထားဖြင့်ဆိုပါက တစ်ဖက်လူသည် ပို၍နက်နက်နဲနဲ တိုးဝင်နိုင်မည်ဖြစ်ကာ ခံစားလွယ်သောနေရာများအားလုံးကိုလည်း ပွတ်သပ်သွားနိုင်သဖြင့် အသွင်းအထုတ်အမှုများတွင် အတော်လေး အဆင်ပြေရသည်။ သို့သည့်တိုင် ၎င်းအနေအထားကို သဘောမကျခဲ့ရသည့် အကြောင်းအရင်းက သူ့အနေဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏မျက်နှာကို မမြင်နိုင်သောကြောင့်သာ။
ခါးဘေးပတ်လည်ကို ဖိကိုင်ထားသည့် လက်ချောင်းများသည်ကား တဖြည်းဖြည်းနှင့် နောက်ကျောဘက်သို့ ရောက်ရှိသွားရလေပြီ။ ထို့နောက် ၎င်းလက်ချောင်းများက နောက်ကျောတစ်နေရာအား ထပ်ခါတလဲလဲ ပွတ်သပ်နေသောအခါ တစ်ဖက်လူက သူ၏တက်တူးနေရာကို ပွတ်သပ်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း ချန်းကျင်း နားလည်သွားရပေ၏။ သို့နှင့် တစ်ဆက်တည်းပင် ၎င်းတက်တူးက မည်သည့်စကားလုံးများကို ရေးထိုးထားကြောင်း အမှတ်ရသွားရာ သူသည် အဆုံးစွန်ထိ ရှက်ရွံသွားမိလေတော့သည်။
တစ်ခဏမျှကြာပြီးနောက်တွင် လုထောင်က သူ၏နားသံသီးတစ်ဖက်အား ကိုက်လာကာ တိုးဖွဖွဆိုလေ၏။
"အထန်ကောင်လေး ဟုတ်လား။ ပြောပါဦး ဘယ်သူ့ရဲ့ကောင်လေးလဲ?"
သူ၏ပစ္စည်းသည်ကား တစ်ဖက်လူ၏အတွင်းသားများထဲတွင် တင်းမာနေဆဲ။
"ခင်..ခင်ဗျားရဲ့ "
"ကိုယ်က ဘယ်သူလဲ?"
၎င်းမေးခွန်းက ချန်းကျင်းအား အတော်လေးကို ပြောစရာစကားပျောက်ရှသွားစေခဲ့သည်ပင်။ တစ်ခဏမျှကြာပြီးနောက်မှ သူက ဤသို့ ပြတ်တိုပြတ်တောင်း ပြန်ဖြေ၏။
"ခင်ဗျားက လုထောင်...ကျွန်တော့်ရဲ့ဒါလင်..ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့လူ...အား...ပြီးတော့မှာထင်...."
သူ၏အဖြေအားကြားသောအခါ လုထောင်၏လှုပ်ရှားမှုများမှာ ရုတ်ချည်းရပ်တန့်သွားရ၏။ ထို့နောက် သူသည် ချန်းကျင်း၏မေးစေ့အား ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်စေလာခဲ့သည်။ ချန်းကျင်း၏မျက်နှာပေါက်သည်ကား လွန်စွာမှ လှပ၏။ သူ့တွင် မျက်လုံးလှလှလေးများရှိရုံမက နီစွေးစွေးနှုတ်ခမ်းဖူးတစ်စုံနှင့် နှင်းတမျှဖြူဖွေးသော အသားအရေလည်း ရှိသေးသည်။ မည်သည့်ဘက်ကပင် ကြည့်ပါစေ ဆွဲဆောင်မှုရှိနေရသည်ချည်းပင်။
လုထောင်သည် သူ့ကို အသေအချာ စိုက်ကြည့်လာရင်း လည်ဇလုပ်အား တစ်ချက်မျှ ရွေ့လျားလိုက်ကာ ဤသို့ ဆိုလာခဲ့ပါ၏။
"မင်းချစ်တဲ့လူက အမြဲတမ်း ကိုယ်ပဲဖြစ်ရမှာ!"
အခိုင်အမာပြောဆိုနေသည့် အကြင်သူ၏လေသံအတွင်း၌ မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှု ကင်းမဲ့နေသည့် အငွေ့အသက်အချို့ကလည်း အနည်းငယ် စွန်းထင်းလျက်။ ချန်းကျင်းအတွက်မူ ၎င်းက အတော်လေးကို ကြားရခဲသည့် စကားတစ်ခွန်းပါပင်။
သူကဆိုသည်။
"အမြဲတမ်း ခင်ဗျားပါပဲ...စတွေ့ကတည်းက ခင်ဗျားကို ချစ်ခဲ့မိတာ။ အဲ့ဒီနောက် ကျွန်တော့်အပေါ် အေးစက်စက်ဖြစ်နေလည်း ချစ်ခဲ့တာပဲ။ အတိတ်မေ့တုန်းကလည်း ချစ်ခဲ့တယ်..အဲ့ဒီနောက်မှာလည်း ခင်ဗျားကို ချစ်နေတုန်းပဲ"
သူ့အပေါ် လွန်စွာမှ ကောင်းပေးခဲ့သည့် စရိုက်ကွဲလုထောင်ပင်ဖြစ်စေ မူလလုထောင်ဖြစ်စေ နှစ်ယောက်စလုံးက သူချစ်ရသည့် လူတစ်ဦးတည်းသာ။ "တစ်ဖက်လူက လုထောင် ဖြစ်သည်" ဟူသော အခြေခံလိုအပ်ချက်တစ်ခုတည်းနှင့်ပင် အရာအားလုံးက လုံလောက်ခဲ့ပါ၏။
သူ၏အဖြေအားကြားသောအခါ လုထောင်၏နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများမှာ ခပ်ဖွဖွ ကွေးညွတ်သွားရလေသည်။ ထို့နောက်တွင် သူသည် ချန်းကျင်း၏နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံထွေးလာခဲ့ကာ တစ်ဖက်လူ၏ကိုယ်ထည်အတွင်းသို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကျူးကျော်လာခဲ့ပေတော့၏။
သို့နှင့် အဆုံးသတ်တွင် ချန်းကျင်းသည်လည်း တစ်ဖက်လူနှင့်အတူတူ ပြီးမြောက်ခြင်းအမှုသို့ ရောက်ရှိသွားရလေသည်။ ထို့နေ့ညက သူသည် လုထောင်နှင့် သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် လုံးထွေးခဲ့မိဟန်ပင်။ နောက်ဆုံးအချီပြီးချိန်တွင် သူ့ထံ၌ လှုပ်ရှားရန်ပင် အားအင်မကျန်တော့သောကြောင့် တစ်ဖက်လူ၏ရင်ခွင်အတွင်း ချက်ချင်းအိပ်ပျော်သွားခဲ့ရပေတော့၏။
နောက်နေ့မနက် နိုးလာသောအခါတွင် ချန်းကျင်းသည် သူ၏မျက်လုံးများကို ပွတ်သပ်ပြီးနောက် ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ချောမောသော မျက်နှာပြင်က သူ့မြင်ကွင်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာရပေသည်။ တစ်ဆက်တည်းပင် သူ၏ပါးပြင်ထက်၌ အပြုံးပွင့်လေးတစ်ခုကလည်း ဖြစ်တည်လာရ၏။ ထို့နောက် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဖြင့် လုထောင်၏မျက်နှာကို ငေးကြည့်နေခဲ့မိသည်မှာ တစ်ဖက်လူ၏အသက်ရှုနှုန်းများက အနည်းငယ် မူမမှန်ဖြစ်နေကြောင်း သတိမထားမိခင်အထိ။
သို့ဖြစ်၍ ချန်းကျင်းသည် တမဟုတ်ချင်းပင် လဲလျောင်းနေရာမှ ထထိုင်လိုက်မိ၍ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ စောင်ကိုလည်း ဖယ်လိုက်မိရာ ၎င်းစောင်၌ သွေးရောင်များစွန်းထင်းနေကြောင်းကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ၎င်းသွေးများ၏ မူလဇစ်မြစ်က လုထောင်၏ဝမ်းဗိုက်တစ်နေရာထံမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ကာ သူ၏ရှပ်အကျႌကိုဖောက်၍ စောင်ကိုပါ အရောင်စွန်းသွားစေခြင်းပင်။ မသိလျှင် ၎င်းအခြင်းအရာတစ်ခုလုံးသည်ကား ရွှန်းရွှန်းနီသော ပန်းပွင့်ကြီးတစ်ပွင့် ပွင့်လန်းနေသည့်နှယ်။
Warning : Sexual content alert!
Zawgyi
ခ်န္းက်င္းမသိခဲ့ေသာ အမွန္တရားတစ္ခု
လုေထာင္ကသာ မူးမေနခဲ့လွ်င္ သို႔မဟုတ္ လက္႐ွိအေျခအေနကသာ ပံုမွန္အတိုင္း ထူးမျခားနား ျဖစ္ေနခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ ၎စကားမ်ိဳးကို ေျပာရဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေခ်။ စေျပာမိခ်င္းတြင္ သူသည္ အနည္းငယ္ စိုးထိတ္ေနခဲ့မိ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ တျဖည္းျဖည္း ေနာင္တရသြားမိေလ၏။ သို႔ေသာ္ တစ္ဆက္တည္းပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးဖို႔ သတၱိမ်ားလည္း ေပၚလာခဲ့ရသည္။
၎က ဤအတိုင္း ေမးရံုမွ်သာ! အကယ္၍ အျငင္းခံရမည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ အဆင္ေျပပါ၏။ ဘာမွ်မလုပ္ဘဲ မႀကိဳးစားခဲ့သည္ထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးသည္ မဟုတ္ရပါလား။
လုေထာင္က သူ႔အား စိုက္ၾကည့္လာ၍ တစ္ခဏမွ်ၾကာၿပီးေနာက္ စကားဆို၏။
"အဆင္မေျပဘူး"
ထိုအခါ ခ်န္းက်င္းက ခပ္ဖြဖြ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္လား? ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္ကေျပာတာ အခုကာလက အဆင္ေျပၿပီတဲ့ေလ"
၎ေနာက္ သူသည္ သတၱိ႐ွိ႐ွိႏွင့္ ခပ္မတ္မတ္ျပန္ထိုင္လိုက္ကာ လုေထာင္၏လက္ဖဝါးျပင္ကို ပြတ္သပ္လာရင္း ညဳတုတုဆို၏။
"ကြၽန္ေတာ္..လိုခ်င္ေနၿပီ"
မ်က္ဝန္းမ်ားအတြင္း၌ကား ေရခိုးေရေငြ႔မ်ား အျပည့္။ ထို႔အျပင္ သူ၏ပံုစံမွာ ႐ိုက်ိဳးသည့္ ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ပမာ တူေနကာ အထူးသျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ေနသည့္ဘက္သို႔ ပိုေရာက္ေလသည္။ ထိုအခါ လုေထာင္သည္လည္း မေနႏိုင္ပါဘဲ တစ္ဖက္လူ၏ေထာင္မတ္မတ္ ပစၥည္းေလးကို ဆုပ္ကိုင္လာမိ၍ အႀကိမ္အနည္းငယ္မွ် ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္လာခဲ့ေပ၏။ ၎လွံု႔ေဆာ္မႈ၏အက်ိဳးဆက္က ခ်န္းက်င္းအား ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္ႏွယ္ ညဳတုတု ညည္းလာေစျခင္းပင္။ ထို႔အျပင္ ခၽန္းကၽင္း၏နီေစြးေစြး ႏႈတ္ခမ္းအလႊာေလးကလည္း မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ တိုက္႐ိုက္က်ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ လုေထာင္သည္ အဆံုး၌ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းကို ဖြင့္ဟလာခဲ့ေလေတာ့၏။
တမဟုတ္ခ်င္းပင္ ႏွစ္ဦးသားမွာ ေလာင္စာဆီေလာင္းထည့္ခံလိုက္ရသည့္ႏွယ္ အလိုဆႏၵမီးပြားမ်ား တဖြားဖြားေတာက္လ်က္။ ခ်န္းက်င္းသည္ မ်က္ဝန္းအစံုမွိတ္ကာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူဆီမွ အနမ္းမ်ားကိုသာ အဆတ္မျပတ္ ေတာင္းဆိုေနခဲ့မိသည္။ ထိုအခ်ိန္ ေအာက္ဘက္႐ွိ သူ၏ေျခေထာက္မ်ားကမူ တစ္ဖက္လူစိတ္ႀကိဳက္ေဆာ့ကစားေပးႏိုင္ရန္အတြက္ ခပ္ဟဟ ျပန္႔ကားသြားရေပ၏။
တီဗြီထက္မွ ပံုရိပ္မ်ားက သူတို႔ႏွစ္ဦးထက္ပို၍ ျပင္းထန္ေနသည့္တိုင္ သူတို႔ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးႏိုင္သည္အထိေတာ့ မစြမ္းႏိုင္ခဲ့ပါေခ်။ သို႔ႏွင့္ ခ်န္းက်င္းအား အိပ္ရာဆီသို႔ ေပြ႔ေခၚသြားခ်ိန္တြင္ လုေထာင္သည္ တီဗြီကို ပိတ္လိုက္ရာ အသံမ်ားအားလံုးမွာလည္း ၿငိမ္က်သြားရေတာ့သည္။
ခ်န္းက်င္း၏ေရခ်ိဳးဝတ္ရံုႀကိဳးက ေျပသြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ ဗလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေသာ ခပ္ေဖြးေဖြးကိုယ္ထည္ေလးက အထင္းသား။ ထို႔အျပင္ ေျခတံမ်ားကလည္း သြယ္လ်ေနဆဲျဖစ္ကာ ေျပာင္းလဲသြားသည္ဟူ၍ ဝမ္းဗိုက္တစ္ေနရာမွ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းပံုစံေလးသာ ျဖစ္ရသည္ပင္။ ေလးလေက်ာ္သြားၿပီး ဤေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗိုက္ေဖာင္းသည့္ႏႈန္းကလည္း ျမန္လာပံုေပၚပါ၏။ ေန႔တိုင္းတြင္ မေန႔ကအရြယ္အစားထက္ပို၍ အနည္းငယ္ ႀကီးလာသကဲ့သို႔ ခံစားရေလသည္။ ယခုအခိုက္တြင္လည္း ခ်န္းက်င္းသည္ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ လဲေလ်ာင္းေနျခင္းျဖစ္သည့္တိုင္ သူ၏ဝမ္းဗိုက္တြင္ကား ခပ္မို႔မို႔အခံုးေလးတစ္ခု ျဖစ္တည္ေနဆဲ။ သို႔ေသာ္ ၎ပံုစံက ၾကည့္ရဆိုးမေနပါဘဲ တစ္နည္းတစ္ဖံုအားျဖင့္ လွပေနရျပန္သည္။
ခ်န္းက်င္းသည္ ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ေအာက္ဘက္႐ွိအိပ္ရာခင္းႏွင့္ မသိစိတ္အေလ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနရင္းကပင္ လုေထာင္အား ေမာ့ၾကည့္ကာ တိုးဖြဖြ ေတာင္းဆိုစကားျပဳလာ၏။
"ဒီေန႔ေတာ့...မီးမပိတ္လို႔ ရမလားဟင္?"
"ကိုယ္မပိတ္ပါဘူး"
ခ်န္းက်င္းက ထပ္မံ၍ တစ္ဆင့္တက္လာခဲ့ျပန္၏။
"ဒါဆို...အေ႐ွ႕ကေနေရာ ေနေပးလို႔ရမလား?"
"အင္း"
ခ်န္းက်င္းသည္ကား ေပ်ာ္ရႊင္လြန္းပါသျဖင့္ ခုန္ထလုမတတ္ပင္။ တစ္ဖက္လူက ဘာမွ်မစဥ္းစားႏိုင္သည္အထိ မူးေနျခင္းေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ လြယ္ကူေနရသလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါေခ်။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ လုေထာင္က သူ၏အိပ္မက္ႏွစ္ခုစလံုးကို ခ်က္ခ်င္း သေဘာတူလိုက္သည္ မဟုတ္ရပါလား။ သူ႔အေနျဖင့္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမ်ား စိတ္မလႈပ္႐ွားဘဲ ေနႏိုင္ပါလိမ့္မည္နည္း။
ထို႔ေၾကာင့္ ခ်န္းက်င္းသည္ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကို တမဟုတ္ခ်င္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူဆီသို႔ ဆန္႔ထုတ္လိုက္ကာ ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့ေပေတာ့သည္။
"ဒါလင္...ကြၽန္ေတာ့္ကိုနမ္း"
ထိုအခါ လုေထာင္ကလည္း ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ သူ႔အား နမ္း႐ိႈက္လာခဲ့ပါ၏။ ၎ေနာက္ သူက အေမးဆိုသည္။
"ဒါက ဘယ္သူ႔ကို ေခၚတာလဲ?"
"ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဒါလင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခင္ပြန္း လုေထာင္ကိုေလ...."
ခ်န္းက်င္းက သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္စလံုးအား လုေထာင္၏ခါးထက္တြင္ တြယ္ခ်ိတ္လိုက္ရင္း ဆက္ဆို၏။
"ဒါလင္က ဘယ္သူမွန္း ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္"
သူ၏စကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္ကိုယ္ထည္မွာ တစ္ခဏမွ် ခပ္ေတာင့္ေတာင့္။ သို႔ေသာ္ ၎ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ လုေထာင္၏ကိုယ္ထည္က သူ၏ေအာက္ပိုင္းကိုယ္ထည္ေပၚသို႔ ဖိကပ္လာခဲ့ေလသည္။ လုေထာင္သည္လည္း မာေနၿပီပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်န္းက်င္းသည္ ပို၍ စိတ္လႈပ္႐ွားလာမိကာ တစ္ဖက္လူ၏လက္ေမာင္းမ်ားကို မေနႏိုင္စြာ ပြတ္သပ္လာမိရင္း ၎ေနာက္ လုေထာင္၏ခါးႏွင့္ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားေနရာမ်ားကို ပြတ္သပ္လာကာ တစ္ဖက္လူ၏ခါးပတ္ကို ျဖည္ရန္ ႀကိဳးစားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ လုေထာင္က သူ၏လက္ေကာက္ဝတ္အား ဖ်တ္ခနဲ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ကာ ဟန္႔တားလာခဲ့ေလ၏။
ခ်န္းက်င္းက ဇေဝဇဝါႏွင့္ အေမးဆိုသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
လုေထာင္သည္ကား ျပန္ေျဖမလာခဲ့ပါေခ်။ ထိုအစား သူသည္ ခ်န္းက်င္း၏ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုသာ တိုက္႐ိုက္နမ္း႐ိႈက္လာကာ ၎ေနာက္ ခ်န္းက်င္း၏ေမးေစ့၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ တစ္ဖက္လူ၏ညႇပ္႐ိုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ခပ္မာမာ ရင္သားေနရာမ်ားဆီသို႔ အနမ္းေႁခြလာေပေတာ့၏။ ၎အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ခ်န္းက်င္း၏စိတ္အစဥ္မွာလည္း သာယာမႈမ်ားျဖင့္ တမဟုတ္ခ်င္း ေရာႁပြန္းသြားရေလၿပီ။ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ အနည္းငယ္ ႐ွက္ရြံ႔ေနခဲ့မိသည့္တိုင္ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ စိတ္လည္းလႈပ္႐ွားေနမိေသး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လုေထာင္၏ခံတြင္းထဲသို႔ ပိုမိုေရာက္႐ွိေစရန္အလို႔ငွါ ရင္ဘတ္တစ္ေနရာကို မသိစိတ္အေလ်ာက္ တြန္းထိုးေနမိ၍ ေက်နပ္မႈအျပည့္ျဖင့္လည္း ညည္းေနမိေသးေလသည္။
ခ်န္းက်င္း၏ႏို႔သီးမ်ားက အေတာ္ေလး ပန္းေရာင္သန္းေနၿပီျဖစ္ကာ ၾကည့္ရသည္မွာလည္း လွပ၏။ ထို႔အျပင္ ယခုအခ်ိန္က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကာလ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္လားေတာ့ မေျပာတတ္ပါေခ်။ သူသည္ အရင္ကထက္ ပို၍ ခံစားလြယ္တတ္လာကာ အနည္းငယ္လည္း ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျဖစ္လာရ၏။ ဤကဲ့သို႔ ရင္သားတစ္ေနရာအား အလ်က္ခံေနရင္းျဖင့္ပင္ သူ၏စိတ္ထဲ၌ သာယာမႈေပါင္းစံုက မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္အထိ ခုန္ေပါက္ေနရေလၿပီ။ ၎က သူ၏ခံစားလြယ္ေသာေနရာမ်ားအား အလ်က္ခံေနရျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ထိုသို႔မဟုတ္ပါဘဲ လ်က္ေနသည့္လူကိုက သူခ်စ္ရသည့္ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာမွ် စုပ္ယူခံရၿပီးေနာက္တြင္ ခ်န္းက်င္းသည္ အဆံုးစြန္ထိ စိတ္လႈပ္႐ွားလာမိ၍ ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာမွ အရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာသည့္အဆင့္ထိ ေရာက္႐ွိသြားရေပေတာ့သည္။ ၎က ထုတ္လႊတ္မိေတာ့မည့္နီးနီးပင္။
"ေတာ္..ေတာ္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဒါလင့္ကို လိုခ်င္တာ"
ခ်န္းက်င္းသည္ ေျပာရင္းဆိုရင္း အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ လုေထာင္၏လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ သူ၏ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာသို႔ ထိေတြ႔လာေစသည္။ ၎ေနရာသည္ကား မၾကာေသးမီအတြင္း သူကိုယ္တိုင္ေသခ်ာ သန္႔႐ွင္းထားကာ ေခ်ာဆီသုတ္လိမ္းထားေသာ ေနရာေလးလည္း ျဖစ္၏။ ဤအခိုက္တြင္ ေခ်ာဆီအကုန္လံုးကလည္း အေပါက္ဝ၌ ကပ္ၿငိေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ အတြင္းမွ အရည္နည္းနည္းမွ် စိမ့္ထြက္လာရံုႏွင့္ပင္ အိပ္ရာခင္းကို စိုရႊဲသြားေစလိမ့္ေလမည္။
လုေထာင္သည္ ဦးစြာပထမ သူ၏လက္ေခ်ာင္းထိပ္ဖ်ားျဖင့္ ၎အေပါက္ဝေနရာအား ထိေတြ႔ၾကည့္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္သြားဟန္ျဖင့္ သူက စကားဆိုလာ၏။
"အရမ္းစိုေနၿပီလား?"
ထိုအခါ ခ်န္းက်င္းက တိုးဖြဖြ အေျဖျပန္ျပဳသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္ေနၿပီလို႔..ေျပာသားပဲ"
တစ္ဆက္တည္းပင္ သူသည္ လုေထာင္၏ေအာက္ပိုင္းေနရာထံသို႔ ရမၼက္ဆန္စြာ စိုက္ၾကည့္လာခဲ့ေပ၏။ အကယ္၍ ယခုလက္႐ွိ အၾကင္သူကသာ စ႐ိုက္ကြဲႏွင့္ျဖစ္ေနခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ ယခုထက္ပို၍ အ႐ွက္မဲ့ေသာ စကားလံုးမ်ားကို ေျပာဆိုမိမွာပင္။ သို႔ေသာ္ မူလလုေထာင္ႏွင့္မူ သူသည္ ထိုကဲ့သို႔ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္မွ လုေထာင္သည္လည္း သူ၏ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျဖဳတ္ကာ ထူထဲ႐ွည္လ်ားသည့္ ပစၥည္းႀကီးကို ေဖာ္ဟျပလာခဲ့ေလသည္။ လုေထာင္က သူ၏အက်ႌမ်ားအား မခြၽတ္မွန္း ခ်န္းက်င္းသတိထားခဲ့မိသည့္တိုင္ ယခုလက္႐ွိတြင္ သူသည္ ၎အေၾကာင္းကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါေခ်။ တစ္ဖက္လူက ဘာေၾကာင့္အက်ႌမခြၽတ္ရသလဲ ဆိုသည့္အေၾကာင္းကိုပင္ သူသည္ ေလးေလးနက္နက္ မေတြးမိခဲ့။
လက္႐ွိသူ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးက အလိုရမၼက္မ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနေလၿပီ။ လြန္စြာမွ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနမိကာ အေတြးထဲ႐ွိသည့္အရာဟူ၍ လုေထာင္က သူ၏ကိုယ္ထည္အား တမဟုတ္ခ်င္း က်ဴးေက်ာ္လာကာ အတြင္းသားမ်ားထဲတြင္ အျပည့္ျဖည့္ထားေပးေစခ်င္ေသာ ဆႏၵသာ ႐ွိရလိမ့္ေပမည္။
ပူျပင္းေသာ အသားေခ်ာင္း၏ထိပ္ပိုင္းက သူ၏အေပါက္ဝေလးအား ထိေတြ႔လာကာ အႀကိမ္အနည္းငယ္မွ် ပြတ္သပ္ၿပီးေနာက္ အတြင္းသို႔ တိုးဝင္လာခဲ့ပါ၏။ သို႔ေသာ္ လုေထာင္က လြန္စြာမွ ႀကီးမားေနသည့္အတြက္ ဝင္ေရာက္သည့္အႀကိမ္တိုင္းသည္ကား လံုးလံုး မလြယ္ကူရပါေခ်။ အထူးသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ႏွစ္လေက်ာ္မွ်နီးပါး ကင္းကြာၿပီးေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ပို၍ပင္ ခက္ခဲရေသးသည္။
ခ်န္းက်င္းမွာ လြန္စြာမွ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ပင့္သက္ရွိဳက္သံမ်ားပင္ ထုတ္လႊင့္မိေတာ့၏။ သို႔ေသာ္ လုေထာင္၏ပစၥည္းက နည္းနည္းေလးမွ် ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမလာခဲ့ပါေပ။ ၎ျဖစ္စဥ္အတြင္း သူသည္ မသိစိတ္အေလ်ာက္ အပါက္ဝအား က်ံဳ႕လိုက္မိသည့္တိုင္ တစ္ဖက္ပစၥည္းက ထြက္သြားမည္ကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ခဲ့။
သူက ကပ်ာကယာ ဆိုသည္။
"မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ရတယ္..."
သို႔ႏွင့္ ခ်န္းက်င္းသည္ အသက္ဝဝ႐ႈကာ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ေျပေလ်ာ့ေအာင္ ႀကိဳးစား၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အႀကိမ္အနည္းငယ္မွ် အံႀကိတ္သည္းခံၿပီးေနာက္ဆံုးတြင္ သူ၏အတြင္းသားမ်ားက တစ္ဖက္လူ၏ပစၥည္းကို ေခ်ာေမြ႔စြာ စုပ္ယူသြားႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
ဝိုင္ရနံ႔သင္းသင္းသည္ကား လုေထာင္၏ႏႈတ္ခမ္းလႊာထက္၌ စြဲရစ္ေနဆဲ။ ၎ႏႈတ္ခမ္းလႊာမ်ားႏွင့္ အနမ္းေႁခြမိေသာအခါ ခ်န္းက်င္းသည္ မိမိပါ အၾကင္သူႏွင့္အတူ မူးသြားေတာ့မည့္ႏွယ္ ခံစားလိုက္ရသည္။ မူလအစက ခက္ခဲခဲ့သည့္တိုင္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ တစ္ဖက္လူ၏လည္တိုင္အား တြယ္ခ်ိတ္ကာ ခါးကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္ထားရင္း တင္ပါးဆံုမ်ားကို မိမိဘာသာ အထက္ေအာက္လႈပ္႐ွားလာနိုင္သည္အထိ အဆင္ေျပခဲ့ရေလေတာ့၏။
ပါးလႊာေသာ အကာေလးကလည္း မ႐ွိေတာ့သျဖင့္ ဤအေခါက္သည္ကား အမွန္တကယ္ကို ႏွစ္ဦးသား ဆက္ဆံေနသည္ႏွင့္ တူရေပသည္။ ခ်န္းက်င္းမွာ အဆံုးစြန္ထိ ေရာက္လုနီးနီး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိၿပီပင္။ သူ႔အေနျဖင့္ စိတ္ႂကြေစရန္ အျခားမည္သည့္လွံု႔ေဆာ္မႈမွ် မလိုအပ္ပါေခ်။ ဤအတိုင္းပင္ သူ၏ကိုယ္ထည္တစ္ခုလံုးက စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီေနရေပၿပီ။
ခ်န္းက်င္းက ႐ုတ္တရက္ အေမးဆို၏။
"ကြန္ဒံုးမဝတ္တာက ပိုေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား?"
လုေထာင္က သူ၏ပုခံုးသားထက္သို႔ ခပ္ဖြဖြ အနမ္းေႁခြကာ "အင္း" ဟု ေလသံဖြဖြေလးျဖင့္ မသဲမကြဲ ျပန္ေျဖေလသည္။
"ဒါဆို အရင္က ကြန္ဒံုးဝတ္ခဲ့မိတာအတြက္ ေနာင္တမရဘူးလား?"
အတြင္းသားမ်ားထဲ႐ွိ ပစၥည္းႀကီးသည္ကား သံေခ်ာင္းကဲ့သို႔ မာေတာင့္ေနကာ ခ်န္းက်င္းအား တစ္စစီ ထိုးေဖာက္ခ်င္သည့္ႏွယ္ အားအင္အျပည့္။ ထို႔အျပင္ အထင္းသားေပၚေနသည့္ အျပာေရာင္ ေသြးေၾကာအၿပိဳင္းမ်ားကလည္း ကာယကံ႐ွင္ျဖစ္သူက မည္မွ်အထိ သာယာေနေၾကာင္းကို ေဖာ္ၫႊန္းျပေနေသးသည္။ ၎အျခင္းအရာမ်ားေၾကာင့္ တစ္ဖက္မွ ခ်န္းက်င္းမွာ အေတာ္ေလးကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိၿပီ ျဖစ္၏။ ယခုအခ်ိန္တြင္ လုေထာင္အေနျဖင့္ သူ၏သားအိမ္လမ္းေၾကာင္းအထိ တစ္ခါမွ် မက်ဴးေက်ာ္ခဲ့ဖူးကာ လိင္ဆက္ဆံတိုင္း ကြန္ဒံုးဝတ္ခဲ့မိသည္အတြက္ က်ိန္းေသေပါက္ ေနာင္တရေနမိမွာပင္။
"ကိုယ္ ကြန္ဒံုးမဝတ္ဘဲ လုပ္တာ ႏွစ္ခါ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္"
လုေထာင္က ဤသို႔ ႐ုတ္တရက္ဆိုလာေသာအခါ ခ်န္းက်င္းမွာ တစ္ခဏမွ် ေၾကာင္သြားရေပ၏။
"ႏွစ္ခါ!? ဘယ္တုန္းကလဲ"
ထို႔ေနာက္ ခ်န္းက်င္းက အနည္းငယ္ မ်က္ႏွာပူစြာျဖင့္ စကားဆက္သည္။
"မဟုတ္မွလြဲေရာ ခင္ဗ်ား သတိျပန္လည္လာတုန္းကလား?"
၎စကားလံုးမ်ားအား ၾကားေသာအခါ လုေထာင္၏မ်က္ႏွာသည္ ႐ုတ္ခ်ည္း ေတာင့္တင္းသြားရပါ၏။ ထို႔အျပင္ ခါး၏လႈပ္႐ွားမႈအ႐ွိန္ကလည္း ပို၍ျပင္းထန္လာေလသည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းမႈက တစ္ခဏတာသာ။
မၾကာမီအတြင္းပင္ လုေထာင္သည္ ပံုမွန္အတိုင္း စကားျပန္ဆိုလာ၏။
"ပထမဆံုးအႀကိမ္က မ်ိဳးႏြယ္စုကမာၻရဲ႕ စူးစမ္းေလ့လာေရးစခန္းမွာ ကိုယ္႐ွိခဲ့တုန္းက"
ခ်န္းက်င္းမွာ ပို၍ပင္ အံ့အားသင့္သြားရေပေတာ့သည္။
"အဲ့ဒီတုန္းကလား? ေနပါဦး..တကယ္ပဲ အဲ့ဒီညက လုပ္ျဖစ္ခဲ့လို႔လား?"
လုေထာင္ေျပာသည့္ေနရာသည္ကား တစ္ခါက ခ်န္က်င္းကိုယ္တိုင္ စစ္တပ္ႏွင့္လိုက္ပါရန္ ခြင့္ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေသာ အေျခစိုက္စခန္းတစ္ခု ျဖစ္ရေပ၏။ ထိုအခါက ေလွ်ာက္လႊာအတည္ျပဳခံရၿပီးေနာက္တြင္ သူသည္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အာကာသယာဥ္ငယ္မ်ား၏အကူအညီျဖင့္ ၎စခန္းသို႔ ေရာက္႐ွိသြားခဲ့ျခင္းပင္။ ၎ကဲ့သို႔ လုေထာင္သာ သူ႔ကို ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရပါက တစ္ဖက္လူအေနျဖင့္ အံ့အားသင့္သြားလိမ့္ေလမလားဟူေသာ အေတြးေလးျဖင့္ ခ်န္းက်င္းသည္ စိတ္လႈပ္႐ွားေနခဲ့မိသည့္တိုင္ တစ္ဖက္ေနရာ၌ မေတာ္တဆမႈမ်ား ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟုေတာ့ တစ္ခါမွ် မေတြးခဲ့မိပါေခ်။
လုေထာင္သည္ကား သူေရာက္႐ွိလာမႈအေပၚ ေသးေသးေလးမွ် မအံ့ဩခဲ့။ ထိုအစား ေဒါသပင္ထြက္သြားခဲ့ေသးေလသည္။
သူ႔အေနျဖင့္ ခ်န္းက်င္းကို မဆူမေငါက္ခဲ့သည့္တိုင္ မ်က္ႏွာကိုမူ တစ္ခ်ိန္လံုး ေအးစက္စက္ပံုစံ ထားခဲ့၏။ ခ်န္းက်င္း၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လံုးလံုးမေက်နပ္ေၾကာင္းက အသိအသာ။ ထို႔အျပင္ သူသည္ ခ်န္းက်င္းအား ၎တပ္စခန္းေနရာက အေပ်ာ္လာလည္ရသည့္ေနရာမဟုတ္သည့္အတြက္ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ လာစရာမလိုအပ္ေၾကာင္း မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းျဖင့္ သတိေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ မနက္ျဖန္ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပန္ပို႔ရန္ စီစဥ္ေပးခဲ့ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္က ခ်န္းက်င္းသည္ မိမိကိုယ္ကို ေရေအးျဖင့္အေလာင္းခံလိုက္ရသည့္ႏွယ္ ခံစားလိုက္ရသည့္တိုင္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ၎ကဲ့သို႔ ေအးစက္စက္ဆက္ဆံခံရသည္က ႐ိုးေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ အထူးတဆန္းေတာ့ မဟုတ္လွပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေန႔ညတြင္ လုေထာင္ကိုဆြဲေဆာင္မည္ဟူသည့္ သူ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာလည္း မူလအတိုင္း ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ႐ွိေနဆဲ ျဖစ္ရေလေတာ့၏။
သို႔ႏွင့္ ေရခ်ိဳးသန္႔႐ွင္းၿပီးေနာက္တြင္ အသင့္ယူလာေသာ ေခ်ာဆီကို သုတ္လိမ္းလိုက္၍ လုေထာင္၏အိပ္ရာထက္၌ ကိုယ္တံုးလံုးလဲေလ်ာင္းကာ တစ္ဖက္လူဝင္လာမည့္အခ်ိန္အား ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ေပသည္။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ေန႔မနက္ခင္းတြင္ သူမွတ္မိႏိုင္သည့္အရာဟူ၍ တစ္ကိုယ္လံုးနာက်င္ကိုက္ခဲေနသည့္ သူ၏ခႏၶာကိုယ္သာ ျဖစ္ရေလ၏။ ၎သက္ေသက မေန႔ညတြင္ သူေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။
"အင္း"
လုေထာင္က သူ၏ႏႈတ္ခမ္းအား ခပ္ဖြဖြကိုက္လာခဲ့၏။ ထို႔အျပင္ သူ၏မ်က္ဝန္းမ်ားအတြင္းတြင္လည္း အျပံဳးရိပ္အခ်ိဳ႕က ကိန္းေအာင္းလ်က္သား။
"အဲ့ဒီတုန္းက သံုးခ်ီလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ"
ခ်န္းက်င္းမွာ အေတာ္ေလးကို အံ့အားတသင့္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ သူသည္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားမိေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ လံုးဝကို မသိခဲ့ဘူး! က်ိန္းေသေပါက္ အဲ့ဒီေခ်ာဆီေၾကာင့္ပဲေနမွာ..တကယ္ပါပဲ အဲ့ဒါကို မသံုးခဲ့ဘဲေနလိုက္ရမွာ"
ထို႔ေနာက္ သူသည္ ထူးဆန္႔သည့္ခံစားခ်က္တစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ အမွတ္ရမိသြားကာ ဤသို႔ အေမးထပ္ဆိုမိ၏။
"ဒါဆို အဲ့ဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္သားအိမ္လမ္းေၾကာင္းထဲထိ ေရာက္ခဲ့လား?"
၎စကားတစ္ခြန္းက လုေထာင္၏ရမၼက္အဟုန္အား ပို၍ အ႐ွိန္ျမႇင့္ေပးလိုက္သလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါေခ်။ သူ၏အတြင္းသားမ်ားထဲ႐ွိ ပစၥည္းႀကီးမွာ ပိုမို မာေတာင့္လာ၍ ႀကီးမားလာရေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်န္းက်င္းအေနျဖင့္ အသိစိတ္လြတ္စြာ ေအာ္ညည္းရံုသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္မွ သူ၏ကိုယ္ထက္႐ွိ ေရခ်ိဳးဝတ္ရံုႀကိဳးမွာလည္း လုေထာင္၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ အၿပီးတိုင္ ေျပက်သြားရၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအခါ လုေထာင္သည္ သူ၏ခါးႏွင့္ တင္ပါးေနရာမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လာကာ ႐ုတ္တရက္ဆန္လွေသာ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ သူ၏ကိုယ္လံုးေလးအား ေမွာက္လ်က္အေနအထားေျပာင္းပစ္ကာ အေနာက္မွတစ္ဆင့္ က်ဴးေက်ာ္လာခဲ့ေပေတာ့၏။
"ဟင့္အင္း...။ အဲ့ဒီလိုပံု မလုပ္နဲ႔"
ခ်န္းက်င္းသည္ကား လံုးလံုးကို မေက်နပ္ပါေခ်။ သို႔ေသာ္ လုေထာင္က ပစၥည္းတစ္ခုလံုးအား သူ၏အတြင္းသားမ်ားထဲသို႔ တင္းၾကပ္ေအာင္ ထိုးသြင္းလာခ်ိန္တြင္ သူ႔အေနျဖင့္ ျငင္းဆန္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိသည္အထိ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားရေပေတာ့၏။
အေၾကာင္းမွာ ၎က လြန္စြာမွကို ခံစား၍ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ပင္။
အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္ အေနာက္ဘက္မွက်ဴးေက်ာ္သည့္ပံုစံက အျခားပံုစံမ်ားထက္ပိုကာ ခံစား၍ေကာင္း၏။ ၎အေနအထားျဖင့္ဆိုပါက တစ္ဖက္လူသည္ ပို၍နက္နက္နဲနဲ တိုးဝင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ကာ ခံစားလြယ္ေသာေနရာမ်ားအားလံုးကိုလည္း ပြတ္သပ္သြားႏိုင္သျဖင့္ အသြင္းအထုတ္အမႈမ်ားတြင္ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပရသည္။ သို႔သည့္တိုင္ ၎အေနအထားကို သေဘာမက်ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းက သူ႔အေနျဖင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာကို မျမင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္သာ။
ခါးေဘးပတ္လည္ကို ဖိကိုင္ထားသည့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ကား တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေနာက္ေက်ာဘက္သို႔ ေရာက္႐ွိသြားရေလၿပီ။ ထို႔ေနာက္ ၎လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေနာက္ေက်ာတစ္ေနရာအား ထပ္ခါတလဲလဲ ပြတ္သပ္ေနေသာအခါ တစ္ဖက္လူက သူ၏တက္တူးေနရာကို ပြတ္သပ္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္းက်င္း နားလည္သြားရေပ၏။ သို႔ႏွင့္ တစ္ဆက္တည္းပင္ ၎တက္တူးက မည္သည့္စကားလံုးမ်ားကို ေရးထိုးထားေၾကာင္း အမွတ္ရသြားရာ သူသည္ အဆံုးစြန္ထိ ႐ွက္ရြံသြားမိေလေတာ့သည္။
တစ္ခဏမွ်ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ လုေထာင္က သူ၏နားသံသီးတစ္ဖက္အား ကိုက္လာကာ တိုးဖြဖြဆိုေလ၏။
"အထန္ေကာင္ေလး ဟုတ္လား။ ေျပာပါဦး ဘယ္သူ႔ရဲ႕ေကာင္ေလးလဲ?"
သူ၏ပစၥည္းသည္ကား တစ္ဖက္လူ၏အတြင္းသားမ်ားထဲတြင္ တင္းမာေနဆဲ။
"ခင္..ခင္ဗ်ားရဲ႕ "
"ကိုယ္က ဘယ္သူလဲ?"
၎ေမးခြန္းက ခ်န္းက်င္းအား အေတာ္ေလးကို ေျပာစရာစကားေပ်ာက္႐ွသြားေစခဲ့သည္ပင္။ တစ္ခဏမွ်ၾကာၿပီးေနာက္မွ သူက ဤသို႔ ျပတ္တိုျပတ္ေတာင္း ျပန္ေျဖ၏။
"ခင္ဗ်ားက လုေထာင္...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဒါလင္..ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့လူ...အား...ၿပီးေတာ့မွာထင္...."
သူ၏အေျဖအားၾကားေသာအခါ လုေထာင္၏လႈပ္႐ွားမႈမ်ားမွာ ႐ုတ္ခ်ည္းရပ္တန္႔သြားရ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ခ်န္းက်င္း၏ေမးေစ့အား ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ သူႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေစလာခဲ့သည္။ ခ်န္းက်င္း၏မ်က္ႏွာေပါက္သည္ကား လြန္စြာမွ လွပ၏။ သူ႔တြင္ မ်က္လံုးလွလွေလးမ်ား႐ွိရံုမက နီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းဖူးတစ္စံုႏွင့္ ႏွင္းတမွ်ျဖဴေဖြးေသာ အသားအေရလည္း ႐ွိေသးသည္။ မည္သည့္ဘက္ကပင္ ၾကည့္ပါေစ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိေနရသည္ခ်ည္းပင္။
လုေထာင္သည္ သူ႔ကို အေသအခ်ာ စိုက္ၾကည့္လာရင္း လည္ဇလုပ္အား တစ္ခ်က္မွ် ေရြ႔လ်ားလိုက္ကာ ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့ပါ၏။
"မင္းခ်စ္တဲ့လူက အျမဲတမ္း ကိုယ္ပဲျဖစ္ရမွာ!"
အခိုင္အမာေျပာဆိုေနသည့္ အၾကင္သူ၏ေလသံအတြင္း၌ မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ေနသည့္ အေငြ႔အသက္အခ်ိဳ႕ကလည္း အနည္းငယ္ စြန္းထင္းလ်က္။ ခ်န္းက်င္းအတြက္မူ ၎က အေတာ္ေလးကို ၾကားရခဲသည့္ စကားတစ္ခြန္းပါပင္။
သူကဆိုသည္။
"အျမဲတမ္း ခင္ဗ်ားပါပဲ...စေတြ႔ကတည္းက ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ခဲ့မိတာ။ အဲ့ဒီေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနလည္း ခ်စ္ခဲ့တာပဲ။ အတိတ္ေမ့တုန္းကလည္း ခ်စ္ခဲ့တယ္..အဲ့ဒီေနာက္မွာလည္း ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ"
သူ႔အေပၚ လြန္စြာမွ ေကာင္းေပးခဲ့သည့္ စ႐ိုက္ကြဲလုေထာင္ပင္ျဖစ္ေစ မူလလုေထာင္ျဖစ္ေစ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူခ်စ္ရသည့္ လူတစ္ဦးတည္းသာ။ "တစ္ဖက္လူက လုေထာင္ ျဖစ္သည္" ဟူေသာ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္တစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္ အရာအားလံုးက လံုေလာက္ခဲ့ပါ၏။
သူ၏အေျဖအားၾကားေသာအခါ လုေထာင္၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ားမွာ ခပ္ဖြဖြ ေကြးၫြတ္သြားရေလသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူသည္ ခ်န္းက်င္း၏ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို ငံုေထြးလာခဲ့ကာ တစ္ဖက္လူ၏ကိုယ္ထည္အတြင္းသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်ဴးေက်ာ္လာခဲ့ေပေတာ့၏။
သို႔ႏွင့္ အဆံုးသတ္တြင္ ခ်န္းက်င္းသည္လည္း တစ္ဖက္လူႏွင့္အတူတူ ၿပီးေျမာက္ျခင္းအမႈသို႔ ေရာက္႐ွိသြားရေလသည္။ ထို႔ေန႔ညက သူသည္ လုေထာင္ႏွင့္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ လံုးေထြးခဲ့မိဟန္ပင္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ီၿပီးခ်ိန္တြင္ သူ႔ထံ၌ လႈပ္႐ွားရန္ပင္ အားအင္မက်န္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူ၏ရင္ခြင္အတြင္း ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရေပေတာ့၏။
ေနာက္ေန႔မနက္ ႏိုးလာေသာအခါတြင္ ခ်န္းက်င္းသည္ သူ၏မ်က္လံုးမ်ားကို ပြတ္သပ္ၿပီးေနာက္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ေခ်ာေမာေသာ မ်က္ႏွာျပင္က သူ႔ျမင္ကြင္းအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာရေပသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ သူ၏ပါးျပင္ထက္၌ အျပံဳးပြင့္ေလးတစ္ခုကလည္း ျဖစ္တည္လာရ၏။ ထို႔ေနာက္ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္ လုေထာင္၏မ်က္ႏွာကို ေငးၾကည့္ေနခဲ့မိသည္မွာ တစ္ဖက္လူ၏အသက္႐ႈႏႈန္းမ်ားက အနည္းငယ္ မူမမွန္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သတိမထားမိခင္အထိ။
သို႔ျဖစ္၍ ခ်န္းက်င္းသည္ တမဟုတ္ခ်င္းပင္ လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ထထိုင္လိုက္မိ၍ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ ေစာင္ကိုလည္း ဖယ္လိုက္မိရာ ၎ေစာင္၌ ေသြးေရာင္မ်ားစြန္းထင္းေနေၾကာင္းကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္။ ၎ေသြးမ်ား၏ မူလဇစ္ျမစ္က လုေထာင္၏ဝမ္းဗိုက္တစ္ေနရာထံမွ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ကာ သူ၏႐ွပ္အက်ႌကိုေဖာက္၍ ေစာင္ကိုပါ အေရာင္စြန္းသြားေစျခင္းပင္။ မသိလွ်င္ ၎အျခင္းအရာတစ္ခုလံုးသည္ကား ရႊန္းရႊန္းနီေသာ ပန္းပြင့္ႀကီးတစ္ပြင့္ ပြင့္လန္းေနသည့္ႏွယ္။