Sakusa'nın banyosuna yürümek garipti. Atsumu'nun böylesine önemli bir olayın meydana geldiği bir yerle ilgili neredeyse hiç anısının olmaması garipti. Oda siyah deri ve slikon ötesinde hiçliğe dönüştü.
Şimdi geri dönmüştü, çenesi daha önce duş çubuğundan asılı duran ağız topu yüzünden ağrıyorken, Atsumu bunun güzel bir banyo olduğunu söyleyebiliyordu.
Sakusa'nın onu misafir banyosuna yönlendirmemesine oldukça şaşırmıştı; aslında, minnettardı. Bu kez tamamen kendini kaybetmemişti ancak hâlâ çok belirsiz hissediyordu, çekirdeğine kadar tatmin olmuştu ve Sakusa'nın diğer banyoyu hazırlamak için ortadan kaybolduğu düşüncesi karnına endişeyle takla attırıyordu. Sakusa'yı tüm bu süre boyunca duyabildiği için memnundu.
Sakusa, şimdi onu banyonun uzak köşesindeki apaçık aptal görünen duşa yönlendiren ve banyonun diğer ucunda küveti hazırlayan Sakusa. Odanın o yarısı fayans döşeliydi, yerden tavana, ve yerde minik bir basamakla yükseltilerek ayrılmıştı. Bir tarafta buharlı suyla çoktan dolu küvet, diğer tarafta paslanmaz çelik armatürlü bir duş ve Sakusa'nın küvetin yanına kurduğu bambu duş taburesi vardı.
Sakusa üzerine boşalmıştı. Düşünce Atsumu'nın sıvı zihnine sızdı, zihni hâlâ bir düşünceye tutunmak için fazla gevşekti. Düşünceler tek başına bile derin bir zevk gönderiyordu Atsumu'nun omurgasından.
Sakusa onu küvete soktu, sıcak su cildinin mumdan hâlâ hassas olan yerlerine dokunduğunda Atsumu'nun nefesi hafifçe kesildi. Karnı hâlâ Sakusa'nın bir bez parçasıyla yapabileceği kısıtlı olduğu için yapışkandı. Bir saniye ayarlandıktan sonra ılık su bunaltıcıdan aşırı hoş bir hisse dönüştü. Homurdanarak suya daha da battı, başını arkaya atıp tavandaki girintili ışığa bakındı. Parlak ve dağınıktı, gerçi Atsumu bunun buhardan mı kendi sisli beyninden mi olduğuna emin değildi.
"Bir dakika ıslan, Atsumu," dedi Sakusa. "Üstümü değiştireceğim, hemen dönerim."
Atsumu yine homurdandı, konuşmaya henüz o kadar da hazır değildi. Sakusa yatak odasına döndü ve Atsumu suyun çizgisi burnunun hemen altında kalana kadar kendini gömdü. İyi hissediyordu, Sakusa'nın banyosunda suya girmek hakkında gerçek düşüncelere sahip olamayacak kadar iyi. İki orgazm ve endorfin selinin bunu yaptığını varsaydı.
Sakusa geri döndüğünde üzerinde spor şortu ve ip askılı tişört vardı, maskesi ve eldivenleri yoktu. Atsumu sarhoş bir tavırla elini sudan çıkarıp başparmağını kaldırma dürtüsüne karşı koydu. Üzerindekiler ona yakışmıştı.
Sakusa bambu tabureye yerleşti. Atsumu biraz daha derine batıp burnundan nefes vererek suyun yüzeyinde baloncuklar oluşturdu.
"Boğulma," dedi Sakusa. "Nasıl hissediyorsun?"
Atsumu konuşabilmek için doğrulup oturdu.
"Harika. Gerçekten iyi şeylerdi, Omi-Omi."
Sakusa burnundan soludu.
"Al," dedi, duş lifi ve küçük bir kalıp sabun uzatarak. "Mum soya bazlı, suda kaldığın için kalıntıları kolay çıkıyor olmalı."
Atsumu lifi alıp suyun altında kendini silmeye başladı. Göreve odaklanmaya çalışsa da ağzından gelen şeyi engelleyemedi, üzerinde sildiği mum dışında kim bilir başka neler varken.
"Sen de hoşlandın gibi, ha, Omi-kun?" dedi Atsumu, karnı neler olduğunu hatırladığında nasıl kendini kaybettiğini düşününce kendi kendine saldırdı. Yumuşak bakışlı ve cevap vermeyen Sakusa'yı görmek için başını kaldırdı. "Karşı konulamayacak kadar çekici olduğumu düşünmen normal, biliyorsun. Çok kişi öyle düşünüyor."
Mumun sonunu da silerken, ona doğru adi bir bakış attı.
"Seni şu küvette boğabileceğimi ve kimsenin senin bu dairede olduğunu bile kanıtlayamayacağı kadar iyi temizlik yapabildiğimi biliyorsun," dedi Sakusa, ifadesizce.
"Çok da aftercare-imsi değil, Omi-Omi~," diye şarkı mırıldandı Atsumu.
"Saçlarında mum var. Nasıl oldu ki bu?" Sakusa döndü -çok zarif değil, ki Atsumu algılayabilecek gibi değildi.
Umrunda da değildi. Hepsi pastanın üzerindeki krema gibiydi Atsumu'ya. Gerçi, tam olarak ne yaparak Sakusa'ya kontrolü biraz kaybettirdiğini merak ediyordu- çünkü tepkisinden biliyordu, Sakusa bunu baştan planlamamıştı.
Atsumu bunu tekrarlatmak için ne yapabileceğini merak ediyordu.
"Bilmiyorum, Omi-kun, sen söyle. Şampuan ver bana."
"Çantandan saç ürünlerini almamı ister misin?" diye sordu Sakusa, gerçi kendininkilere uzanmış ve Atsumu'ya teklif etmişti, ki o da etiketi dikkatle okuyordu.
"Hayır, iyi bu," dedi Atsumu, Sakusa'nın oldukça kaliteli saç malzemelerine şaşırmayarak. O parıl parıl bukleleri vardı sonuçta.
Avucuna biraz şampuan aldı ve kollarını kaldırmaya yeltendi; omuzları bayağı sancılandığı için alçak, tereddütlü bir ses çıkardı. "Ah."
Belki de kısıtlamaları çekiştirirken biraz coşkundu. Yaptığını hatırlamıyordu ama üst sırtı ve kolları kesinlikle yaptığını söylüyordu.
"İşte," dedi Sakusa, aniden bir el Atsumu'nun avucundan şampuanı kazıdı. "Benden uzağa dön yüzünü ve başını geriye doğru kaldır."
Ah. Tamam, o zaman.
Atsumu ona söylendiği gibi yaptı, başını küvetin kenarından arkaya eğdi ve Sakusa'nın duş başlığıyla saçlarını yeniden ıslatıp şampuanlamasına izin verdi. Kafa derisindeki uzun parmaklar bambaşka bir şeydi, ve Atsumu kalp atışının hızlandığını hissedebiliyordu. Samimi hissettiriyordu. Gözleri kendiliğinden kapandı ve boğazından tırmanmakla tehdit eden mutlu bir iniltiyi bastırdı.
Dikkatinin dağılması gerekiyordu.
"Hm, banyon manyak şıkmış," diye başladı Atsumu. "Yani, tüm mekan çok hoş. Sormak istiyordum, ailen aşırı zengin falan mı?"
Atsumu Sakusa'nın cevap vermemesini bekliyordu, ama öyle olmadı. Sakusa her nasılsa mum bulaşan saç tutamını parmaklarıyla tarıyordu, nazikçe materyali sökmeye çalışıyordu.
"Evet. Babamın bir yatırım şirketinde yüksek rütbeli bir pozisyonu var ve babasının da aileden parası vardı," dedi Sakusa açık açık.
"Ah," dedi Atsumu akıllıca, Sakusa saçlarını durularken. "Onlarla çok, ımm, görüşüyor musun? Ailenle?"
Su kesildi ve Atsumu saçlarında tekrar ellerini hissettiğinde oturmaya hazırlanıyordu. Ah, saç kremi. Ne düşünceliydi.
"Çok değil. Kardeşlerim çok daha büyükler ve kendi hayatları var. Babam ben çok küçükken Hong Kong'da iş aldı ve annem de ben liseden mezun olunca ona katıldı. Sadece yılbaşı zamanlarında görüyorum onları."
"Ah," dedi Atsumu yine.
"Sorun değil. Çok hoş insanlar değiller."
O kadar da coşkulu ya da özellikle gelecek vaat eden bir şey değildi, ama Atsumu'nun Sakusa'nın aile hayatı hakkında Komori Motoya'nın kuzeni olması dışında hiçbir şey bilmediği düşünülürse, şimdi göğsünde garip bir sıcaklık fışkırmıştı. Biraz gülmeden edemedi, ki bu muhtemelen kabalıktı ama gözünü aralayıp yukarı baktığında, Sakusa'nın yüzünde yarım bir gülümseme olduğunu fark etti. Her zaman benzer bir (kötü) mizah anlayışına sahiplerdi zaten.
"Tamam. Bana büyüdüğün zenginler evinden bahset. Geleneksel miydi batılı tarzında mı?"
Ilık su Atsumu'nun saçından geçti ve başının üzerine parmaklar bastırıldı. Banyo bir süre zamandan kopmuş gibiydi, ve Atsumu bununla savaşmıyordu. Orada oturdu, saçlarını yıkayan Sakusa Kiyoomi ile, ve onun Tokyo'nun dışındaki çeşitli yapısal sorunları olan konak hakkındaki hevessiz tarifini dinledi.
*
"icarus" bölümü uzundu ama favorilerimden biriydi.
kurdukları bağa bakın ya <3