Sugar Daddy
(OR)
Daddyက ကျွန်တော့် အပိုင်
အပိုင်း 4 ❤❤❤❤
"မင်းတို့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား "
သုံးယောက်လုံး ငြိမ်ကုတ်သွားခဲ့သည်။
အာဏာ ရဲ့ စူးရှတဲ့မျက်ဝန်းအကြည့်တွေရဲတောက်လောင်နေတယ့် ဒေါသမီးလျှ့ဟာ မြင်လိုက်သူတိုင်း ဆွံအသွားသည်။
"Emma..."
"ဟုတ်ကဲ့ Mr.Min "
"ရောင်စဥ်ကို အထဲခေါ်သွားလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့..."
Emma က အာဏာ ဆီမှ ရောင်စဥ်ကို လက်လွဲယူကာ အခန်းထဲသို့ခေါ်သွားခဲ့သည်။
ရောင်စဥ်မရှိတော့မှ အာဏာ ထိုအခညမှ အာဏာ က
"ငါ့ကို အရူးမှတ်နေလား....နင်တို့အမြင်ငါကတုံးနေလို့...ကျက်သရေကိုမရှိဘူး...မိန်းကလေးတွေမဟုတ်ဘူးလား...နင်တို့က....သူသာျစ်ခုခုဖြစ်လို့ကတော့...နင်တို့အသေပဲ "
"နင်တို့မှတ်ထား.... နောက်တစ်ခါ ငါ့ရှေ့မှာရော ရောင်စဥ်အရှေ့မှာရော လုံးဝပေါ်မလာခဲ့နဲ့... အခုတော့ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်...နောက်တစ်ခါသာဆိုရင်တော့...."
"တောင်းပန်ပါတယ်.. ကိုမင်း "
သုံးယောက် သာ ပြေးထွက်သွားကြသည်။
အာဏာ ရုံးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။
"Emma...သွားတော့ "
Emma က ရောင်စဥ်ဘေးမှ ထသွားခဲ့သည်။
အာဏာ အရင်ဆုံး ဆေးသေတ္တာယူကာ
ရောင်စဥ်ဘေးနားထိုင်လိုက်သည်။
"နာနေလား...ရောင်စဉ် "
"အင်း...ကိုကို "
အာဏာ ရောင်စဥ် အကျီကို ကြယ်သီးတွေချွတ်ပေးနေသည်။ ဖြူစင်ဝင်းပ
နေတယ့် လည်တိုင်တွေမှတဆင့် ဖြူဝင်းနေတယ့် ကိုယ်လုံးလေး တံတွေးမျိုချမတတ်မြင်နေရသည်။
အကျီလက်တစ်ဖက်ကို ချွတ်လိုက်သည်။ လက်မောင်းနားက သွေးထွက်နေသည့် ဒဏ်ရာလေးဆီသို့ အရက်ပြန်စွပ်ထား
သည့် ဂွမ်းလေးကို ယူကာ ထိတွေ့လိုက်တိုင်း ဒဏ်ရာလေးဟာစက်တာပေါ့။
ဒီတော့ ရောင်စဥ်က နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ တဆစ်ဆစ်စက်လို့ကြိတ်ခံစားပြသည်။
အာဏာ သူ့မျက်နှာကိုထိုပုံစံမြင်လုပ်တိုင်း ရင်တွေခုန်လာသည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား "
"အင်း..."
နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အနာက်ကပ်ခွာလေး ကပ်ပေးကာ ပြီးဆုံးသွားသည်။
ရောင်စဥ် က သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးက အနာလေးကို လက်ညိုးထိုးပြသည်။
"ကိုကို...ဒီနား နာတယ် "
"ဆေးထည့်မလား "
"နှုတ်ခမ်း ကို ဆေးထည့်မှာလား.....ထည့်ချင်ဘူး "
"ဒါဆို ကိုကို ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ "
"သိဘူးလေ....တစ်ခုခု လုပ်လေ "
အာဏာ က ရောင်စဥ်မျက်နာလေး အနားသို့ဖြည်းဖြည်းချင်းကပ်လာသည်။
ရောင်စဥ် နှလုံးသားတွေခုန်ကာ ပြုံးချင်မိသည်။ သူကျေနပ်နေသည်။
အနားသို့ကပ်ကာ ကိုကို နှုတ်ခမ်းလေးကနေ "ဖူး" ဆိုပြီး အနာလေးကို မှုတ်ပေးသည်။
တစ်ခါမှ ဒီလောက်အကြာကြီး ကိုကို မျက်နှာကိုအနီးကပ်မြင်ရမည်ဟုမထင်ထားခဲ့ပေ။
ကိုကိုက တဂယ်ချောတယ် အရမ်းချော တယ်မြင်ဖူးသမျှ အားလုံးထဲမှာမှ ကိုကိုက အချောဆုံးပေ။
ရောင်စဥ် စိတ်ကူးထဲမှာသာဆိုရင် အခုချိန် ကိုကိုနှုတ်ခမ်းကို ထိလိုက်မိပြီ။ လက်တွေ့မှာတော့မလုပ်ရဲပေ။ ကိုကို နှုတ်ခမ်းကိုထိချင်တယ်။
အာဏာ က ခွာလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရောင်စဥ် ဆံနွယ်တွေဆီ လက်ကရောက်သွားပြီး ဖွာပေးလိုက်ရင်း မေးသည်။
"ဘယ်လိုလဲနာသေးလား "
ခေါင်းလေးခါက ပြန်ဖြေသည်။
"ဟင့်အင်း...နာတော့ဘူး "
"ကောင်းတာပေါ့ "
ရောင်စဥ် က မျက်ဝန်းဝိုင်းသက်စက်လေးဖြင့်မေးသည်။
"ကိုကို နာမည်က.... "
"အခုထိ ကိုယ့်နာမည်ကိုမသိဘူးလား "
"ဘယ်သိမလဲ ကိုကို မှမပြောတာ "
"ဟုတ်သားပဲ..."
"ကိုကို နာမည်က မင်းအာဏာစက် "
"ဟင်...wow..ကိုကိုက ရှည်ပြီး မိုက်လိုက်တာ "
စကား အသွားအလာကြောင့် အာဏာ အံ့သြစွာဖြင့်
"ဟင်....."
သူ့စကားက်ု ပြန်စဥ်းစားရင်း
"နာမည်ပြောတာ...နာမည်ကိုပြောတာ "
"အခြားသူတွေက ကိုယ့်ကို Mr.Min
ကိုမင်း အာဏာ လို့လဲခေါ်တယ် ရောင်စဥ် ရော ဘယ်လိုခေါ်ချင်လဲ "
"ကိုကို လို့ပဲ ခေါ်မယ် "
"ကောင်းပါပြီ...ဘာလာလုပ်တာလဲ
company ကို "
"ကိုကို နေ့လည်စာ မစားရသေးဘူးမလား
ကျွန်တော်နဲ့ နေ့လည်စာ အတူစားရအောင် Robot A ကပြောတယ် ကိုကို က အစာ ပုံမှန်မစားဘူးလို့ပြောတယ် ".
"အော်..စိတ်ပူတယ်ပေါ့ "
"အင်း..ပူတာပေါ့"
နှစ်ယောက်အတူနေ့လည်စာအတူစားဖို့ဆိုင်တဆိုင်ကို သွားခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်အတူ ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် နေ့လည်စာ စားခဲ့ကြသည်။
❤~~~~~~~~~~~♥
ရောင်စဥ်လေး က တော့ Uni ကို အချိန်မှန်တတ်ခဲ့သည်။ Uni က U.S ရဲ့ နာမည်ကြီးတက္ကသိုလ်ဖြစ်သလို အလွန်လဲ စာများလှသည်။ ကြိုးစားရသည်။
ကျောင်းဝယ် သူငယ်ချင်းအချို့လဲ ရလာသည်။ မြန်မာနိုင်ငံက သူငယ်ချင်း လွှမ်း ကိုလဲ သတိရသည်။
အခုလက်ရှိ သူငယ်ချင်းအချို့က လိုင်းပေါ်က ခင်ရုံပဲရှိပါသေးတယ်။ အပြင်မှာမြင်ရင် မသိသလိုနေကြမှာလဲ ကြောက်လှသည်။
ရောင်စဥ်ရဲ့ First Time ကျောင်းတတ်ဖို့ ပြင်ခဲ့သည်။ Medical second year ကို တတ်ဖို့ပြင်ဆင်ပြီးပြီ....
အာဏာ က ကျောင်းကို လိုက်ပို့ဖို့ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။
Jack က ကားမောင်းလိုက်ပို့ပေးသည်။
ကားရဲ့ နောက်ခန်းဝယ်
အာဏာနှင့်ရောင်စဥ်
ရောင်စဥ်ကြည့်ရသည်မှာ တစ်ခုခု စိုးရိမ်နေသလိုပင်။
"ရောင်စဥ်အဆင်ပြေရဲ့လား "
"မပြေဘူး..ကြောက်နေတယ် "
အာဏာ က ရောင်စဥ်လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင် ပေးရင်း
"ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ တစ်ခုခုဆို ကိုယ့်ကိုပြောနော် ကြားလား...အနိုင်ကျင့်တဲ့သူတွေရှိရင် ကိုယ့်ကိုပြောနော် "
"ဟုတ်ကဲ့ "
နောက်ဆုံးတော့ ခမ်းနားထည်ဝါလှသည့် university ရှေ့သို့ရပ်ဆိုင်းသွားခဲ့သည်။
ရောင်စဥ်ကားထဲကမဆင်းမှီ အာဏာကို အရင်ဖတ်လိုက်သည်။
"....."
အာဏာ ပြန်ဖတ်လိုက်သည်။ ရောင်စဥ် က ကားထဲမှထွက်လိုက်သည်။
ပြီးတော့ မှန်တံခါးကိုအောက်ချလိုက်
သည့် အာဏာဆီသို့လက်ပြရင်း နှုတ်ဆက်က ဝင်သွားခဲ့သည်။
"Jack မောင်းတော့ "
အာဏာ အမိန့်အောက် ကားမောင်းထွက်ရင်း အညဏာလဲ အခုမှ အလုပ်ကိစ္စအတွက် ဖုန်းကိုင်နိုင်သည်။
"ရောင်စဥ်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ လူလွှတ်ထားပြီးပြီလား "
"ဟုတ်ကဲ့ ပြီးပါပြီ"
"အင်း....."
စိတ်မချပေမယ့်....စိတ်ချလိုက်ရပြန်သည်။
🌸♥♥♥♥♥♥🌸
ရောင်စဥ် နောက်ဆုံးတော့ သူနဲ့ တစ်ယောက်မှမသိ မရောက်ဖူးတဲ့ မြို့ကြီးသို့ရောက်လာသလို ခံစားနေရသည်။
ယောကျာ်းလေးဆိုပေမယ့် ဝတ်စားပုံက ဖြင့် အဖြူရောင် ဘောင်းဘီတို အပေါ်ကခါးတိုအကျီအဖြူရောင် ခါးတိုဆိုပေမယ့် လက်မြှောက်လိုက်မှ ခါးလေးက ပေါ်သွားသည်။ နက်မှောက်နေသည့် ဆံနွယ်လေးတွေဖြင့် လှပကျော့ရှင်းနေသည့်မျက်နှာကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည်။
ကျောင်း၏ uniform ဖြစ်တဲ့ Duty coat
ကို လက်ဝယ်တင်ထားပြီး stestethoscope ကို လည်ဝယ်ထားကာ ဆေးကျောင်း ဒုတိယနှစ်အား တတ်ရန်ဝင်လာတော့သည်။
ကျောင်းသို့ခြေလှမ်းစသည်နှင့် အကုန်လုံးက သူ့အားမမြင်ဖူးသလိုကြည့်နေသည်။
အရှေ့တောင်အာရှက အလှလေးအား ဝိုင်းကြည့်နေကြသည်မှာ ကျောင်းက King ပင် မျက်လုံးထဲစွဲမှတ်သွားစေသည်။
"Wow အရမ်းလှတာပဲ "
ဒီလိုမျိုး ဝိုင်းကြည့်နေတော့ တစ်မျိုးပင် စိတ်ညစ်ရသည်။ဒီချိန်နောက်ကနေ
"Hey..."
ရောင်စဥ် လန့်ကာ နောက်သို့လှည့်ကြည့်မိသည်။
သူ့မျက်လုံးထဲဝယ်မြင်ဖူးသမျှ လှတဲ့မိန်းကလေးပင် သူ့ကြည့်ရသည်မှာ တရုတ် ကိုးရီးယား နိုင်ငံသူ ရုပ်မျိုးပင်။
ဘာပဲဖစ်ဖစ် မသိတော့လဲ....
"နင်က..."
"ငါလေ...ငါ..Naeun လေ"
"အော်...Naeun "
ရောင်စဥ် လိုင်းပေါ်မှာ ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းပင် သူက ကျွန်တော်ကို မှတ်မိပေမယ့် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်မမှတ်မိသွားခဲ့ချေ။
"Naeun..."
"နင်က အပြင်မှာပိုလှတယ်နော်
ရောင်စဥ်"
"ဟုတ်လား...ငါ့အထင်နင်ကပိုလှတာ"
"တော်ပါ...ငါ့ကိုတောင်မမှတ်မိဘူး..မနေ့ကဖြင့်မှတ်မိမယ်ဆိုသေး"
"sorry..."
"ရပါတယ်ဟာ...ငါလဲ ဒုတိယအကြိမ်စတတ်ပေမယ့်.. အခုထိ....ဘာမှ သိပ်မသိဘူးရယ်"
"ဟုတ်လား.ပထမနှစ်တတ်ထားတာတောင်.. ထားလိုက်ပါ..အတူတူပဲသွားရအောင်"
အတိုင်ဖောက်ညီစွာ နှစ်ယောက်သားစာသင်ခန်းထဲသို့ လာကြသည်။
စာသင်ခန်းရောက်သည်နှင့် သူတို့နှစ်ယောက် အဆင်ပြေသည့်နေရာ နှစ်ယောက်အနီးကပ်ဖြစ်နိုင်သည့်နေရာဝယ် အသင့်ယူကာ ဆရာအားစောင့်ရင်း စကားပြောနေခဲ့သည်။
မကြာမှီပင် အတန်းချိန်ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ ပိုရင်းနှီးလာခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်လုံး က ဆေးကျောင်း ဆိုတော့ စာကိုသူများထက်ပိုလေ့လာရသည်။ ဒါကြောင့်မို့နှစ်ယောက်အတူ စာကြည့်ဆောင်သို့သွားကြသည်။
စာကြည့်ဆောင်သွားရင်း လမ်းတစ်လျှောက်ဝယ်....
"ဘုတ်....အား "
ရောင်စဥ်ခေါင်းပေါ်သို့ တည့်တည့်မှန်လှသည် basketball
ရောင်စဥ်ဒေါသထွက်စွာ ချက်ချင်းနှုတ်ခမ်းဆူကာ ထိုဘောလုံးလေးကို ကိုင်လိုက်သည်။
ထိုချိန် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှပြေးလာသည့်သူကိုမြင်လိုက်ရသည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား...ရောင်စဥ် "
"မပြေဘူး..."
Naeun လဲ ဘေးက အလိုက်သင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ မကြာပါဘူး အရပ်ရှည်ရှည်ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်ဖြင့် မြင်သူသကာကြွေသွားစေမယ့်ကျောင်းရဲ့ king ကြီးရောက်လာခဲ့သည်။
"sorry...oh.."
King ကြီးတောင်မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်ရောင်စဥ်ကိုကြည့်ပြီး မိန်းကလေးတွေထက်တောင်လှလိုက်တာ ဆိုတဲ့အတွေးကတန်းရောက်လာခဲ့သည်။မနက်ကအဝေးကမြင်တာထက်ကို ပိုလှသည်ဆိုတဲ့အတွေးပင်။
"ဘာ sorry လဲ နာသွားပြီ "
"တဂယ် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ...မင်းကလှလိုက်တာ "
ရောင်စဥ် အတွက်ကတော့ဒီလိုစကားမျိုးက သူ့ကိုကို ပြောတာမှတစ်ပါး အခြားသူတွေပြောရင်သူ့အတွက်တော့ စိတ်ထဲဘယ်လိုမှမခံစားရပေ။
"ဘာတွေပြောမှန်းကိုမသိဘူး"
ရောင်စဥ်စိတ်တိုစွာ ထိုလူခြေထောက်ကို တမင်နင်းကာ Naeun လက်ကိုဆွဲကာ စာကြည့်ခန်းသို့သာ လျှောက်သွားတော့သည်။
"တဂယ်စိတ်ညစ်စရာပဲ နင်ခုနကောင်ကိုသိလား "
"အင်း...သိတယ်..."
"သူက နင့်သူငယ်ချင်းလား "
"အဲ့လိုပြောရတယ် "
"သူက...ဘာကောင်ကြီးလဲ "
"သူက...ကျောင်းရဲ့ King ...ငါတို့ကျောင်းရဲ့ Engineering Major ကလေ အားကစားလဲ ငါတို့ university ရဲ့ ထိပ်တန်းခေါင်းဆောင်လေ... သူက အရမ်းလဲချောတော့ကြိုက်တဲ့မိန်းကလေးတွေဝိုင်းနေတာပဲ "
"အဲ့ရုပ်ကြီးကို...."
ပြောရရင်ပိုသလား ကျွန်တော့်ကိုကို က သူ့ထက်အဆပေါင်းများစွာချောလှသည်။
"Hey....James"
"Hey.. WoW သူက အရမ်းလှတယ် "
"ဟုတ်တယ်ကျောင်းက အခုမှသာတတ်တယ် ငါတို့ကျောင်းရဲ့ ကျောင်းသား/သူ Group မှာ သူ့ပုံတွေ Twt မှာရောပဲ
မင်းကိုတောင် ကျော်တတ်သွားအုံးမယ် "
"အလှလေးနင်းခြေမယ်ဆိုရင်
ခံလိုက်မယ်"
"ရူးသွားပြီ ဒီကောင်..."
🌸~~~~~~~~~~~♥
နောက်ဆုံးတော့ကျောင်းဆင်းခဲ့ပြီ ပထမနေ့အတွက်အေးဆေးပင်ဖြတ်သန်းနိုင်ခဲ့သည်။
ညနေကျောင်းပြန်ချိန် James က Naeun အနောက်ကို လိုက်လာခဲ့သည်။
"Naeun..."
"လန့်လိုက်တာ.."
Naeun က James ကို ကြည့်လိုက်သည်။
"နင်ဘာလိုချင်ပြန်ပြီလဲ "
အမှန်ပင် James အတွက် Naeun က သူ့အတွက်လိုသုံးပင်။ James က ဆိုးသည် Naeun မိဘတွေနဲ့ James မိဘတွေက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ James မိဘတွေက Naeun က သမီး အရင်းလိုချစ်ရှာသည်။
James မိဘတွေတစ်ခုခုဆူပြီဆိုလျှင် Naeun က အမြဲကာပေးထားသည်။ ဒီလိုခင်လာတာမျိုးပါ။ Naeun ကသာ သူ့ကို တဂယ်ခင်ပေမယ့်သူ့အတွက်တော့ လိုသုံးပါ။
Naeun က ပထမနှစ် တတ်ပေမယ့် သူမ သူငယ်ချင်းမရှိပေ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် အကုန်သူ့ကြောင့်ပင်။ James ရဲ့ မိန်းကလေးသူငယ်ချင်းဖြစ်ရတော့ သူ့ကို ဘယ်မိန်းကလေးမှမခင်ပေ။ ရောင်စဥ်က သူ့ရဲ့ ပထမဆုံးသူငယ်ချင်းပင်။
"Naeun...နင်ဘေးကကောင်လေးကို နင်သိလား "
"ငါ့သူငယ်ချင်း "
"ငါ့ကို သူ့ Ph No ပေးစမ်းပါ "
Naeun က စဥ်းစားဟန်ဖြင့်
"နင်ဘာလုပ်မလို့လဲ "
ထိုချိန်သူက စိတ်ဆိုးလာသည်။
"ပေးမှာသာပေးစမ်းပါ "
"မပေးဘူး နင့်ဟာနင်သွားတောင်း "
အကျီလေးဆွဲကာ အတင်းတောင်းနေပြန်သည်။
"လုပ်ပါဟာ...ငါ့ကိုပေးပါ "
ချစ်နေတာလား ခင်နေတာလား တွယ်တာနေတာလားမကွဲပေမယ့် မနေနိုင်ခဲ့ဘူး
ေခါင်းကိုညှိမ့်ကာသာ...
"နင်သွားတော့မဆက်နဲ့နော် "
ပျော်ပျော်ကြီး ကတိပေးခဲ့သည်။
"အင်းပါ "
❤~~~~~~~~~♥
ရောင်စဥ် အိမ်ရောက်တော့ အိမ်အပေါက်ဝက တံခါးဝယ်စောင့်နေသည့် အာဏာ
ကားတံခါးကနေဖွင့်ကာထွက်လာပြီး အာဏာ အပေါ်ပြေးခုန်တတ်လိုက်သည်။
"ကိုကို....."
သူ့အပေါ်ပြေးခုန်တတ်လာသည့် ကလေးလေးကို ထိန်းလိုက်ပြီး ။
"အဆင်ပြေရဲ့လား "
"အင်း...."
ထိုချိန် အိမ်ထဲကိုအရင်ဝင်သွားခဲ့သည်။
"ရောင်စဥ် ဒီနေ့ ကိုယ့်အိမ်မှာ အရေးကြီး party ရှိတယ် ခြံထဲမှာပဲ လုပ်မှာပါ ...ပြီးတော့ ရောင်စဥ်က ခြံထဲလိုက်မလာနဲ့နော် အိမ်ထဲမှာပဲနေ ကြားလား "
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို"
အာဏာ ပြုံးလိုက်သည် ဘာကြောင့်လဲ လို့ ပြန်မမေးဘဲ တစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းနားလည်တဲ့ကလေးမို့ အာဏာသဘောကြသည်။
သူ့အကောင်ပေါက်ခေါင်းလေးကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။
❤~~~~~~~~~~♥
ရောင်စဥ် ည 7 နာရီထိစာလုပ်ပြီးခဲ့သည်။ ပျင်းလွန်းလို့ အခနိးထဲ ကနေသူ့ဖုန်းလေးအားကိုင်ကာထွက်လာသည်။
ရောင်စဥ် ဧည့်ခန်းက မှန်နံရံတွေကတဆင့်ခြံဝန်းကျယ်ကြီး အာဏာ party ပေးနေသည်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူအခန်းထဲစာလုပ်နေသည်မှာ ဘယ်လောက်ကြာသလဲ ဒီလောက်ခန်းနားတဲ့ party တောင် လွတ်သွားမလိုပင်။
မှန်နံရံဟာအတွင်းကသာမြင်ရပြီး အပြင်မမြင်ရချေ။
ရောင်စဥ် စားပွဲက မုန့်တွေမြင်တော့စားချင်လာသည်။ သူတို့တွေမသိအောင်ယူမယ်ဆိုတဲ့အကြံလေးဖြင့်
တိတ်တိတ်လေးသွားဖို့ကြံစဥ်တော့သည်။
တံခါးဟာတိတ်တဆိတ်ပွင့်သွားပြီး
ခြံဝင်းထဲသို့ ကျူးကျော်လာခဲ့သည်။
party ဝယ် သီချင်းအေးအေးလေးသာ
ဖွင့်ထားခဲ့သည်။
ရောင်စဥ်မုန့်စားပွဲလဲ ဘယ်သူမှမသိခင်ရောက်လာခဲ့သည် မုန့်ယူမည်ကြံစဥ်
အာဏာက တစ်ခုခုပြောမည်ဖြစ်သည့်အတွက် DJ သမားအား သီချင်းအားရပ်ခိုင်းခဲ့သည်။
ဒီလိုအားလုံးငြိမ်ကြသွားစဥ် ရောင်စဥ်လဲ ငြိမ်ကြသွားသည်။
ဒီချိန်ရောက်မှသာ ရောင်စဥ် ဖုန်းက အသံကျယ်ကြီးအော်ထွက်လာတော့သည်။ သူ့ဖုန်းလာသည့်အသံပါ။
အကုန်လုံးရဲ့မျက်ဝန်းတွေက အသံလာရာ ရောင်စဥ်ဆီအားလုံးရောက်လာခဲ့သည်။
မြင်ကောင်းသလား ဘောင်းဘီတိုလေးနှင့်အပေါ်က ရှပ်အဖြူအကျီရှည်လေး လှချက်ကတော့ မြင်သမျှ အံသြ သွားရသည်။
ကောင်းကင်နတ်သားလေးကျလာသည့်အလား အကုန်လုံး ကြည့်နေကြသည်။ သူတို့ကိုသူတို့က လုပ်ငန်းရှင်တွေ
ဆိုတာ မေ့နေသလို သူတို့ငေးနေတဲ့သူကပါ ယောကျာ်းလေးဆိုတာ
မေ့နေသလိုဖြစ်သွားကြသည်။
ထိုအခြေနေမျိုးမှာ အာဏာတစ်ယောက် ဘာစကားမျှမပြောနိုင်ဆွံအသွားရှာသည်။
"ရောင်စဥ်...ဒီကလေးတော့ "
ရောင်စဥ်က သူ့ကို အကုန်ဝိုင်းကြည့်နေသည့် သူတွေအား ကြောင်တောင်တောင်
ငေးရင်း.....
အပိုင်း 5 Comming Soon......
Sugar Daddy
(OR)
Daddyက ကြၽန္ေတာ့္ အပိုင္
အပိုင္း 4 ❤❤❤❤
"မင္းတို႔ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထား "
သုံးေယာက္လုံး ၿငိမ္ကုတ္သြားခဲ့သည္။
အာဏာ ရဲ႕ စူးရွတဲ့မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြရဲေတာက္ေလာင္ေနတယ့္ ေဒါသမီးလွ်႕ဟာ ျမင္လိုက္သူတိုင္း ဆြံအသြားသည္။
"Emma..."
"ဟုတ္ကဲ့ Mr.Min "
"ေရာင္စဥ္ကို အထဲေခၚသြားလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့..."
Emma က အာဏာ ဆီမွ ေရာင္စဥ္ကို လက္လြဲယူကာ အခန္းထဲသို႔ေခၚသြားခဲ့သည္။
ေရာင္စဥ္မရွိေတာ့မွ အာဏာ ထိုအခညမွ အာဏာ က
"ငါ့ကို အ႐ူးမွတ္ေနလား....နင္တို႔အျမင္ငါကတုံးေနလို႔...က်က္သေရကိုမရွိဘူး...မိန္းကေလးေတြမဟုတ္ဘူးလား...နင္တို႔က....သူသာ်စ္ခုခုျဖစ္လို႔ကေတာ့...နင္တို႔အေသပဲ "
"နင္တို႔မွတ္ထား.... ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ေရွ႕မွာေရာ ေရာင္စဥ္အေရွ႕မွာေရာ လုံးဝေပၚမလာခဲ့နဲ႕... အခုေတာ့ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္...ေနာက္တစ္ခါသာဆိုရင္ေတာ့...."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ကိုမင္း "
သုံးေယာက္ သာ ေျပးထြက္သြားၾကသည္။
အာဏာ ႐ုံးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားခဲ့သည္။
"Emma...သြားေတာ့ "
Emma က ေရာင္စဥ္ေဘးမွ ထသြားခဲ့သည္။
အာဏာ အရင္ဆုံး ေဆးေသတၱာယူကာ
ေရာင္စဥ္ေဘးနားထိုင္လိုက္သည္။
"နာေနလား...ေရာင္စဥ္ "
"အင္း...ကိုကို "
အာဏာ ေရာင္စဥ္ အက်ီကို ၾကယ္သီးေတြခြၽတ္ေပးေနသည္။ ျဖဴစင္ဝင္းပ
ေနတယ့္ လည္တိုင္ေတြမွတဆင့္ ျဖဴဝင္းေနတယ့္ ကိုယ္လုံးေလး တံေတြးမ်ိဳခ်မတတ္ျမင္ေနရသည္။
အက်ီလက္တစ္ဖက္ကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ လက္ေမာင္းနားက ေသြးထြက္ေနသည့္ ဒဏ္ရာေလးဆီသို႔ အရက္ျပန္စြပ္ထား
သည့္ ဂြမ္းေလးကို ယူကာ ထိေတြ႕လိုက္တိုင္း ဒဏ္ရာေလးဟာစက္တာေပါ့။
ဒီေတာ့ ေရာင္စဥ္က ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ တဆစ္ဆစ္စက္လို႔ႀကိတ္ခံစားျပသည္။
အာဏာ သူ႕မ်က္ႏွာကိုထိုပုံစံျမင္လုပ္တိုင္း ရင္ေတြခုန္လာသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"အင္း..."
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ အနာက္ကပ္ခြာေလး ကပ္ေပးကာ ၿပီးဆုံးသြားသည္။
ေရာင္စဥ္ က သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးက အနာေလးကို လက္ညိုးထိုးျပသည္။
"ကိုကို...ဒီနား နာတယ္ "
"ေဆးထည့္မလား "
"ႏႈတ္ခမ္း ကို ေဆးထည့္မွာလား.....ထည့္ခ်င္ဘူး "
"ဒါဆို ကိုကို ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ "
"သိဘူးေလ....တစ္ခုခု လုပ္ေလ "
အာဏာ က ေရာင္စဥ္မ်က္နာေလး အနားသို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္းကပ္လာသည္။
ေရာင္စဥ္ ႏွလုံးသားေတြခုန္ကာ ၿပဳံးခ်င္မိသည္။ သူေက်နပ္ေနသည္။
အနားသို႔ကပ္ကာ ကိုကို ႏႈတ္ခမ္းေလးကေန "ဖူး" ဆိုၿပီး အနာေလးကို မႈတ္ေပးသည္။
တစ္ခါမွ ဒီေလာက္အၾကာႀကီး ကိုကို မ်က္ႏွာကိုအနီးကပ္ျမင္ရမည္ဟုမထင္ထားခဲ့ေပ။
ကိုကိုက တဂယ္ေခ်ာတယ္ အရမ္းေခ်ာ တယ္ျမင္ဖူးသမွ် အားလုံးထဲမွာမွ ကိုကိုက အေခ်ာဆုံးေပ။
ေရာင္စဥ္ စိတ္ကူးထဲမွာသာဆိုရင္ အခုခ်ိန္ ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းကို ထိလိုက္မိၿပီ။ လက္ေတြ႕မွာေတာ့မလုပ္ရဲေပ။ ကိုကို ႏႈတ္ခမ္းကိုထိခ်င္တယ္။
အာဏာ က ခြာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရာင္စဥ္ ဆံႏြယ္ေတြဆီ လက္ကေရာက္သြားၿပီး ဖြာေပးလိုက္ရင္း ေမးသည္။
"ဘယ္လိုလဲနာေသးလား "
ေခါင္းေလးခါက ျပန္ေျဖသည္။
"ဟင့္အင္း...နာေတာ့ဘူး "
"ေကာင္းတာေပါ့ "
ေရာင္စဥ္ က မ်က္ဝန္းဝိုင္းသက္စက္ေလးျဖင့္ေမးသည္။
"ကိုကို နာမည္က.... "
"အခုထိ ကိုယ့္နာမည္ကိုမသိဘူးလား "
"ဘယ္သိမလဲ ကိုကို မွမေျပာတာ "
"ဟုတ္သားပဲ..."
"ကိုကို နာမည္က မင္းအာဏာစက္ "
"ဟင္...wow..ကိုကိုက ရွည္ၿပီး မိုက္လိုက္တာ "
စကား အသြားအလာေၾကာင့္ အာဏာ အံ့ၾသစြာျဖင့္
"ဟင္....."
သူ႕စကားက္ု ျပန္စဥ္းစားရင္း
"နာမည္ေျပာတာ...နာမည္ကိုေျပာတာ "
"အျခားသူေတြက ကိုယ့္ကို Mr.Min
ကိုမင္း အာဏာ လို႔လဲေခၚတယ္ ေရာင္စဥ္ ေရာ ဘယ္လိုေခၚခ်င္လဲ "
"ကိုကို လို႔ပဲ ေခၚမယ္ "
"ေကာင္းပါၿပီ...ဘာလာလုပ္တာလဲ
company ကို "
"ကိုကို ေန႕လည္စာ မစားရေသးဘူးမလား
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ေန႕လည္စာ အတူစားရေအာင္ Robot A ကေျပာတယ္ ကိုကို က အစာ ပုံမွန္မစားဘူးလို႔ေျပာတယ္ ".
"ေအာ္..စိတ္ပူတယ္ေပါ့ "
"အင္း..ပူတာေပါ့"
ႏွစ္ေယာက္အတူေန႕လည္စာအတူစားဖို႔ဆိုင္တဆိုင္ကို သြားခဲ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ ေန႕လည္စာ စားခဲ့ၾကသည္။
❤~~~~~~~~~~~♥
ေရာင္စဥ္ေလး က ေတာ့ Uni ကို အခ်ိန္မွန္တတ္ခဲ့သည္။ Uni က U.S ရဲ႕ နာမည္ႀကီးတကၠသိုလ္ျဖစ္သလို အလြန္လဲ စာမ်ားလွသည္။ ႀကိဳးစားရသည္။
ေက်ာင္းဝယ္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕လဲ ရလာသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္း လႊမ္း ကိုလဲ သတိရသည္။
အခုလက္ရွိ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က လိုင္းေပၚက ခင္႐ုံပဲရွိပါေသးတယ္။ အျပင္မွာျမင္ရင္ မသိသလိုေနၾကမွာလဲ ေၾကာက္လွသည္။
ေရာင္စဥ္ရဲ႕ First Time ေက်ာင္းတတ္ဖို႔ ျပင္ခဲ့သည္။ Medical second year ကို တတ္ဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ....
အာဏာ က ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔ဖို႔ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။
Jack က ကားေမာင္းလိုက္ပို႔ေပးသည္။
ကားရဲ႕ ေနာက္ခန္းဝယ္
အာဏာႏွင့္ေရာင္စဥ္
ေရာင္စဥ္ၾကည့္ရသည္မွာ တစ္ခုခု စိုးရိမ္ေနသလိုပင္။
"ေရာင္စဥ္အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"မေျပဘူး..ေၾကာက္ေနတယ္ "
အာဏာ က ေရာင္စဥ္လက္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ေပးရင္း
"ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႕ တစ္ခုခုဆို ကိုယ့္ကိုေျပာေနာ္ ၾကားလား...အနိုင္က်င့္တဲ့သူေတြရွိရင္ ကိုယ့္ကိုေျပာေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ "
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခမ္းနားထည္ဝါလွသည့္ university ေရွ႕သို႔ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့သည္။
ေရာင္စဥ္ကားထဲကမဆင္းမွီ အာဏာကို အရင္ဖတ္လိုက္သည္။
"....."
အာဏာ ျပန္ဖတ္လိုက္သည္။ ေရာင္စဥ္ က ကားထဲမွထြက္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ မွန္တံခါးကိုေအာက္ခ်လိဳက္
သည့္ အာဏာဆီသို႔လက္ျပရင္း ႏႈတ္ဆက္က ဝင္သြားခဲ့သည္။
"Jack ေမာင္းေတာ့ "
အာဏာ အမိန့္ေအာက္ ကားေမာင္းထြက္ရင္း အညဏာလဲ အခုမွ အလုပ္ကိစၥအတြက္ ဖုန္းကိုင္နိုင္သည္။
"ေရာင္စဥ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လူလႊတ္ထားၿပီးၿပီလား "
"ဟုတ္ကဲ့ ၿပီးပါၿပီ"
"အင္း....."
စိတ္မခ်ေပမယ့္....စိတ္ခ်လိဳက္ရျပန္သည္။
🌸♥♥♥♥♥♥🌸
ေရာင္စဥ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူနဲ႕ တစ္ေယာက္မွမသိ မေရာက္ဖူးတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးသို႔ေရာက္လာသလို ခံစားေနရသည္။
ေယာက်ာ္းေလးဆိုေပမယ့္ ဝတ္စားပုံက ျဖင့္ အျဖဴေရာင္ ေဘာင္းဘီတို အေပၚကခါးတိုအက်ီအျဖဴေရာင္ ခါးတိုဆိုေပမယ့္ လက္ျမႇောက္လိုက္မွ ခါးေလးက ေပၚသြားသည္။ နက္ေမွာက္ေနသည့္ ဆံႏြယ္ေလးေတြျဖင့္ လွပေက်ာ့ရွင္းေနသည့္မ်က္ႏွာကိုပိုင္ဆိုင္ထားသည္။
ေက်ာင္း၏ uniform ျဖစ္တဲ့ Duty coat
ကို လက္ဝယ္တင္ထားၿပီး stestethoscope ကို လည္ဝယ္ထားကာ ေဆးေက်ာင္း ဒုတိယႏွစ္အား တတ္ရန္ဝင္လာေတာ့သည္။
ေက်ာင္းသို႔ေျခလွမ္းစသည္ႏွင့္ အကုန္လုံးက သူ႕အားမျမင္ဖူးသလိုၾကည့္ေနသည္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွက အလွေလးအား ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္မွာ ေက်ာင္းက King ပင္ မ်က္လုံးထဲစြဲမွတ္သြားေစသည္။
"Wow အရမ္းလွတာပဲ "
ဒီလိုမ်ိဳး ဝိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ တစ္မ်ိဳးပင္ စိတ္ညစ္ရသည္။ဒီခ်ိန္ေနာက္ကေန
"Hey..."
ေရာင္စဥ္ လန့္ကာ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္မိသည္။
သူ႕မ်က္လုံးထဲဝယ္ျမင္ဖူးသမွ် လွတဲ့မိန္းကေလးပင္ သူ႕ၾကည့္ရသည္မွာ တ႐ုတ္ ကိုးရီးယား နိုင္ငံသူ ႐ုပ္မ်ိဳးပင္။
ဘာပဲဖစ္ဖစ္ မသိေတာ့လဲ....
"နင္က..."
"ငါေလ...ငါ..Naeun ေလ"
"ေအာ္...Naeun "
ေရာင္စဥ္ လိုင္းေပၚမွာ ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းပင္ သူက ကြၽန္ေတာ္ကို မွတ္မိေပမယ့္ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မမွတ္မိသြားခဲ့ေခ်။
"Naeun..."
"နင္က အျပင္မွာပိုလွတယ္ေနာ္
ေရာင္စဥ္"
"ဟုတ္လား...ငါ့အထင္နင္ကပိုလွတာ"
"ေတာ္ပါ...ငါ့ကိုေတာင္မမွတ္မိဘူး..မေန႕ကျဖင့္မွတ္မိမယ္ဆိုေသး"
"sorry..."
"ရပါတယ္ဟာ...ငါလဲ ဒုတိယအႀကိမ္စတတ္ေပမယ့္.. အခုထိ....ဘာမွ သိပ္မသိဘူးရယ္"
"ဟုတ္လား.ပထမႏွစ္တတ္ထားတာေတာင္.. ထားလိုက္ပါ..အတူတူပဲသြားရေအာင္"
အတိုင္ေဖာက္ညီစြာ ႏွစ္ေယာက္သားစာသင္ခန္းထဲသို႔ လာၾကသည္။
စာသင္ခန္းေရာက္သည္ႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပသည့္ေနရာ ႏွစ္ေယာက္အနီးကပ္ျဖစ္နိုင္သည့္ေနရာဝယ္ အသင့္ယူကာ ဆရာအားေစာင့္ရင္း စကားေျပာေနခဲ့သည္။
မၾကာမွီပင္ အတန္းခ်ိန္ၿပီးဆုံးသြားခဲ့သည္။ ပိုရင္းႏွီးလာခဲ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံး က ေဆးေက်ာင္း ဆိုေတာ့ စာကိုသူမ်ားထက္ပိုေလ့လာရသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ စာၾကည့္ေဆာင္သို႔သြားၾကသည္။
စာၾကည့္ေဆာင္သြားရင္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ဝယ္....
"ဘုတ္....အား "
ေရာင္စဥ္ေခါင္းေပၚသို႔ တည့္တည့္မွန္လွသည္ basketball
ေရာင္စဥ္ေဒါသထြက္စြာ ခ်က္ခ်င္းႏႈတ္ခမ္းဆူကာ ထိုေဘာလုံးေလးကို ကိုင္လိုက္သည္။
ထိုခ်ိန္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွေျပးလာသည့္သူကိုျမင္လိုက္ရသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား...ေရာင္စဥ္ "
"မေျပဘူး..."
Naeun လဲ ေဘးက အလိုက္သင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ မၾကာပါဘူး အရပ္ရွည္ရွည္႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ျဖင့္ ျမင္သူသကာေႂကြသြားေစမယ့္ေက်ာင္းရဲ႕ king ႀကီးေရာက္လာခဲ့သည္။
"sorry...oh.."
King ႀကီးေတာင္မ်က္လုံးျပဴးသြားရတယ္ေရာင္စဥ္ကိုၾကည့္ၿပီး မိန္းကေလးေတြထက္ေတာင္လွလိုက္တာ ဆိုတဲ့အေတြးကတန္းေရာက္လာခဲ့သည္။မနက္ကအေဝးကျမင္တာထက္ကို ပိုလွသည္ဆိုတဲ့အေတြးပင္။
"ဘာ sorry လဲ နာသြားၿပီ "
"တဂယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ...မင္းကလွလိုက္တာ "
ေရာင္စဥ္ အတြက္ကေတာ့ဒီလိုစကားမ်ိဳးက သူ႕ကိုကို ေျပာတာမွတစ္ပါး အျခားသူေတြေျပာရင္သူ႕အတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲဘယ္လိုမွမခံစားရေပ။
"ဘာေတြေျပာမွန္းကိုမသိဘူး"
ေရာင္စဥ္စိတ္တိုစြာ ထိုလူေျခေထာက္ကို တမင္နင္းကာ Naeun လက္ကိုဆြဲကာ စာၾကည့္ခန္းသို႔သာ ေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္။
"တဂယ္စိတ္ညစ္စရာပဲ နင္ခုနေကာင္ကိုသိလား "
"အင္း...သိတယ္..."
"သူက နင့္သူငယ္ခ်င္းလား "
"အဲ့လိုေျပာရတယ္ "
"သူက...ဘာေကာင္ႀကီးလဲ "
"သူက...ေက်ာင္းရဲ႕ King ...ငါတို႔ေက်ာင္းရဲ႕ Engineering Major ကေလ အားကစားလဲ ငါတို႔ university ရဲ႕ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေလ... သူက အရမ္းလဲေခ်ာေတာ့ႀကိဳက္တဲ့မိန္းကေလးေတြဝိုင္းေနတာပဲ "
"အဲ့႐ုပ္ႀကီးကို...."
ေျပာရရင္ပိုသလား ကြၽန္ေတာ့္ကိုကို က သူ႕ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာေခ်ာလွသည္။
"Hey....James"
"Hey.. WoW သူက အရမ္းလွတယ္ "
"ဟုတ္တယ္ေက်ာင္းက အခုမွသာတတ္တယ္ ငါတို႔ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းသား/သူ Group မွာ သူ႕ပုံေတြ Twt မွာေရာပဲ
မင္းကိုေတာင္ ေက်ာ္တတ္သြားအုံးမယ္ "
"အလွေလးနင္းေျခမယ္ဆိုရင္
ခံလိုက္မယ္"
"႐ူးသြားၿပီ ဒီေကာင္..."
🌸~~~~~~~~~~~♥
ေနာက္ဆုံးေတာ့ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ၿပီ ပထမေန႕အတြက္ေအးေဆးပင္ျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့သည္။
ညေနေက်ာင္းျပန္ခ်ိန္ James က Naeun အေနာက္ကို လိုက္လာခဲ့သည္။
"Naeun..."
"လန့္လိုက္တာ.."
Naeun က James ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
"နင္ဘာလိုခ်င္ျပန္ၿပီလဲ "
အမွန္ပင္ James အတြက္ Naeun က သူ႕အတြက္လိုသုံးပင္။ James က ဆိုးသည္ Naeun မိဘေတြနဲ႕ James မိဘေတြက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ James မိဘေတြက Naeun က သမီး အရင္းလိုခ်စ္ရွာသည္။
James မိဘေတြတစ္ခုခုဆူၿပီဆိုလွ်င္ Naeun က အၿမဲကာေပးထားသည္။ ဒီလိုခင္လာတာမ်ိဳးပါ။ Naeun ကသာ သူ႕ကို တဂယ္ခင္ေပမယ့္သူ႕အတြက္ေတာ့ လိုသုံးပါ။
Naeun က ပထမႏွစ္ တတ္ေပမယ့္ သူမ သူငယ္ခ်င္းမရွိေပ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အကုန္သူ႕ေၾကာင့္ပင္။ James ရဲ႕ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရေတာ့ သူ႕ကို ဘယ္မိန္းကေလးမွမခင္ေပ။ ေရာင္စဥ္က သူ႕ရဲ႕ ပထမဆုံးသူငယ္ခ်င္းပင္။
"Naeun...နင္ေဘးကေကာင္ေလးကို နင္သိလား "
"ငါ့သူငယ္ခ်င္း "
"ငါ့ကို သူ႕ Ph No ေပးစမ္းပါ "
Naeun က စဥ္းစားဟန္ျဖင့္
"နင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ "
ထိုခ်ိန္သူက စိတ္ဆိုးလာသည္။
"ေပးမွာသာေပးစမ္းပါ "
"မေပးဘူး နင့္ဟာနင္သြားေတာင္း "
အက်ီေလးဆြဲကာ အတင္းေတာင္းေနျပန္သည္။
"လုပ္ပါဟာ...ငါ့ကိုေပးပါ "
ခ်စ္ေနတာလား ခင္ေနတာလား တြယ္တာေနတာလားမကြဲေပမယ့္ မေနနိုင္ခဲ့ဘူး
ေခါင္းကိုညွိမ့္ကာသာ...
"နင္သြားေတာ့မဆက္နဲ႕ေနာ္ "
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ကတိေပးခဲ့သည္။
"အင္းပါ "
❤~~~~~~~~~♥
ေရာင္စဥ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္အေပါက္ဝက တံခါးဝယ္ေစာင့္ေနသည့္ အာဏာ
ကားတံခါးကေနဖြင့္ကာထြက္လာၿပီး အာဏာ အေပၚေျပးခုန္တတ္လိုက္သည္။
"ကိုကို....."
သူ႕အေပၚေျပးခုန္တတ္လာသည့္ ကေလးေလးကို ထိန္းလိုက္ၿပီး ။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"အင္း...."
ထိုခ်ိန္ အိမ္ထဲကိုအရင္ဝင္သြားခဲ့သည္။
"ေရာင္စဥ္ ဒီေန႕ ကိုယ့္အိမ္မွာ အေရးႀကီး party ရွိတယ္ ၿခံထဲမွာပဲ လုပ္မွာပါ ...ၿပီးေတာ့ ေရာင္စဥ္က ၿခံထဲလိုက္မလာနဲ႕ေနာ္ အိမ္ထဲမွာပဲေန ၾကားလား "
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို"
အာဏာ ၿပဳံးလိုက္သည္ ဘာေၾကာင့္လဲ လို႔ ျပန္မေမးဘဲ တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္းနားလည္တဲ့ကေလးမို႔ အာဏာသေဘာၾကသည္။
သူ႕အေကာင္ေပါက္ေခါင္းေလးကို ပုတ္ေပးလိုက္သည္။
❤~~~~~~~~~~♥
ေရာင္စဥ္ ည 7 နာရီထိစာလုပ္ၿပီးခဲ့သည္။ ပ်င္းလြန္းလို႔ အခနိးထဲ ကေနသူ႕ဖုန္းေလးအားကိုင္ကာထြက္လာသည္။
ေရာင္စဥ္ ဧည့္ခန္းက မွန္နံရံေတြကတဆင့္ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီး အာဏာ party ေပးေနသည္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူအခန္းထဲစာလုပ္ေနသည္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲ ဒီေလာက္ခန္းနားတဲ့ party ေတာင္ လြတ္သြားမလိုပင္။
မွန္နံရံဟာအတြင္းကသာျမင္ရၿပီး အျပင္မျမင္ရေခ်။
ေရာင္စဥ္ စားပြဲက မုန့္ေတြျမင္ေတာ့စားခ်င္လာသည္။ သူတို႔ေတြမသိေအာင္ယူမယ္ဆိုတဲ့အႀကံေလးျဖင့္
တိတ္တိတ္ေလးသြားဖို႔ႀကံစဥ္ေတာ့သည္။
တံခါးဟာတိတ္တဆိတ္ပြင့္သြားၿပီး
ၿခံဝင္းထဲသို႔ က်ဴးေက်ာ္လာခဲ့သည္။
party ဝယ္ သီခ်င္းေအးေအးေလးသာ
ဖြင့္ထားခဲ့သည္။
ေရာင္စဥ္မုန့္စားပြဲလဲ ဘယ္သူမွမသိခင္ေရာက္လာခဲ့သည္ မုန့္ယူမည္ႀကံစဥ္
အာဏာက တစ္ခုခုေျပာမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ DJ သမားအား သီခ်င္းအားရပ္ခိုင္းခဲ့သည္။
ဒီလိုအားလုံးၿငိမ္ၾကသြားစဥ္ ေရာင္စဥ္လဲ ၿငိမ္ၾကသြားသည္။
ဒီခ်ိန္ေရာက္မွသာ ေရာင္စဥ္ ဖုန္းက အသံက်ယ္ႀကီးေအာ္ထြက္လာေတာ့သည္။ သူ႕ဖုန္းလာသည့္အသံပါ။
အကုန္လုံးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက အသံလာရာ ေရာင္စဥ္ဆီအားလုံးေရာက္လာခဲ့သည္။
ျမင္ေကာင္းသလား ေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္အေပၚက ရွပ္အျဖဴအက်ီရွည္ေလး လွခ်က္ကေတာ့ ျမင္သမွ် အံၾသ သြားရသည္။
ေကာင္းကင္နတ္သားေလးက်လာသည့္အလား အကုန္လုံး ၾကည့္ေနၾကသည္။ သူတို႔ကိုသူတို႔က လုပ္ငန္းရွင္ေတြ
ဆိုတာ ေမ့ေနသလို သူတို႔ေငးေနတဲ့သူကပါ ေယာက်ာ္းေလးဆိုတာ
ေမ့ေနသလိုျဖစ္သြားၾကသည္။
ထိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အာဏာတစ္ေယာက္ ဘာစကားမွ်မေျပာနိုင္ဆြံအသြားရွာသည္။
"ေရာင္စဥ္...ဒီကေလးေတာ့ "
ေရာင္စဥ္က သူ႕ကို အကုန္ဝိုင္းၾကည့္ေနသည့္ သူေတြအား ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
ေငးရင္း.....
အပိုင္း 5 Comming Soon......