Duyuruları ilk paylaştığım yer instagram sizleri de bekliyorum <3
Instagram: kimbuyazarciniz
Keyifli okumalar diliyorum 😽
Bade'nin Ağızından
Herşey istediğim gibi yolunda giderken birden bire Batu'nun İngiltereye gelme olayı hiç iyi olmamıştı.
Kalbimdeki sızı sürekli olarak yerini alırken, içimde hissetmiş olduğum özlem yüzünden sürekli uzaktan da olsa izlemeye gidiyordum onu.
Planımı çok tehlikeye atmıştım ama sonunda onu görmek olduğu için gene dayanamamıştım.
Öğle saatlerindeyken dışarı çıkmış Londra sokaklarındaki mağazalarda geziniyordu, sabah sabah ne işi olduğunu asla anlamamıştım.
Her girdiği mağazadan elleri dolu dolu çıktığında dahada anlamlandıramamıştım. Ayaz kendisi için bu kadar zamanını harcayıp kıyafet seçecek birisi değildi, hele ki girdiği mağazalar kadın mağazası ise asla
Kime niçin bu kadar kıyafet alıyordu
İçimi kaplayan merakla hızla Ömeri arayıp Batuyu aramasını söylemiş ardından telefonu yüzüne kapatmıştım
Saklandığım duvarın arkasından kafamı biraz daha çıkartıp Ayazı seyretmeye devam ettim.
Arkası bana dönük bir şekilde telefonla konuşuyordu. Arkası dönük olmasından yararlanarak bakışlarımı ondan ayıramazken zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamamıştım bile
İzlenme hissini fark etmiş olacak ki hızla arkasını döndüğü sırada onun yüzümü görmesine fırsat vermeden arkamı dönmüştüm. Yanıma gelmeden hemen buradan tüymem gerekiyordu
Onun yolunun tersine doğru hızla koşarken bir kere dahi olsa arkamı dönüp bakmıyordum fakat duyduğum büyük adım sesleriyle peşimde olduğunu anlayabiliyordum
Aptal Bade, bu hareketimle herşeyi mahvedebilirdim
Sürekli kafasının karışmasını sağlayacak şekilde hızlıca koşmuştum. Hala peşimdeydi ama adım sesleri biraz daha uzaktan geliyordu
Onun girdiğim sokağa girmesine fırsat vermeden hızla sol tarafta bulunan sokağa girip o karanlık sokağın sonunda bulunan kiralık evlerimden birisine girdim
İzimi kaybettirmiştim, emindim.
Eski binanın dış kapısını anahtarımla açtığımda etrafı kapının gıcırtılı sesi kaplamıştı. Umursamadan içeri hızla girip kapıyı ardımdan kapatarak kendimi yere attım
Uzun süre koştuğum için göğüs kafesim hızla inip kalkıyordu.
Bayılıyordum kendime ekşın yaratmaya
Aklıma gelen kamera kayıtları ile telefonu elime alarak hızla Ömere yazdım. Geçmiş olduğum tüm sokakları yazarak orada bulunan kayıtları silmesini söyledim
Bu duruma sinir olacağına emindim Batu'nun fakat önce davranan kazanırdı ve şuanda kimliğimi açığa çıkartmaya niyetim yoktu
Arkadan doğru beni tanıyacağını sanmıyordum. Bilerek oldukça değişmiştim, saçlarıma kaynak taktırmış eski uzun halinden bir tık daha kısa olmasını sağlamış renginide turuncu mudur bakır mıdır her ne haltsa o tona boyatmıştım
Sadece dışım değişmemiş içimdeki bazı duygular da değişmişti. Artık kimsenin gözünün yaşına bakmıyordum, bana ve sevdiklerime zarar verecek herkesi gözümü kırpmadan öldürüyordum
Masum olmayı da denemiştim ben bu hayatta fakat masumluk hiçbir katkı sağlayamamıştı bana, tam aksine her zaman acı ve yalnızlık yaşamıştım masumluğum yüzünden
Şimdi ise mutlu muydum? Bilmiyordum fakat bir şeyi biliyordum, şuanda çok güçlüydüm ve gücüm ayakta kalmamı sağlıyordu.
Ben Isabella Smith, Bade Sancağın katili, onun tüm masumluğunu alarak onu acımasız katile çevirip tek meselesini annesini kurtarmaya adamış olan kişi.
~
Uzun zamandır olduğu gibi bugünde güne oldukça erken başlamıştım. Geceleri uyku tutmasa da her sabah güneşin doğumu ile gözlerimi aralıyordum
Ömer birkaç haftadır uyku problemlerim yüzünden doktora gözükmem gerektiğini söylemiş olsa da dediklerini fazla umursamış değildim
Günlük hemen hemen 3 4 saat uyuyordum bazense 2, fakat yetiyordu, yetmesede yetmek zorundaydı çünkü uyuyamıyordum. Kimseye söylemiyor olsamda korkuyordum, her gece kabus görür müyüm düşüncesiyle gözlerimi çok az bir vakitte kırpabiliyordum
Isabella olalı her gece görmüş olduğum kabus aynıydı aslında, Ayaz geliyordu, onu bu zamana kadar hiç öyle görmemiştim ama, yüzü bembeyaz ve solgun bir haldeydi. Bir şeyler mırıldanıp bir anda gözlerimin önünde düşüp bayılıyordu
Aynı sonuca sahip biraz daha değişik rüyalar, ama her gece gördüğüm rüyalar.
Kalkışımla elimi kalbime götürerek derince nefes almaya çalıştım. Duvarlar üzerime üzerime geliyor gibiydi
Yan tarafta bulunan suya uzanarak koca bir yudum aldım. Beynim aptala dönmüş bir şekilde bir süre yatakta sabit durarak, duvarı seyrettim
Odanın içini telefon melodim doldurduğunda boğazımı hafifçe temizleyerek telefona uzandım
Ömer arıyordu
Bu saatlerde uyandığımı bildiği için genel olarak sürekli bu saatlerde beni kendime getirmek için arardı
"Alo Bade" diye konuşmasıyla gözlerimi hafifçe devirmiştim
"Isabella." Derince ofladı
"Peki Isabella, Günaydın"
"Sanada, erkencisin" diye konuştum
Burada saat 5'se orada da 7'ydi gerçi
"Uçağım var iki saate, oraya geliyorum"
Neden son dakika haber veriyordu?
"Bir sorun mu var? Neden ani karar verdin" bir süre sessizlik oldu, cevabını bekledim sabırsızca
"Su oradaymış, gelmişken onuda orada göreyim diye" konuştu, sesi içine içine kaçıyordu
Hınzırca sırıttım. İlk günden, ilk bakışlarından anlamıştım zaten aralarında birşeyler olacağına
"Gelmişken tüm vaktini manitana ayırma, benim yanıma da çok dikkatli olacak şekilde uğra. Yüz yüze konuşmamız gereken birşeyler var"
Bir anda ciddi bir olaya geçiş yapmamla onunda sesi ciddiliğe geçmişti
Bokunu çıkarmaması gereken konuları bilmesi iyi birşeydi
"Gelirim de, bir sıkıntı mı var?" Diye sordu
Sıkılmıştım aslında, artık biraz daha hızlı olmak istiyordum. İşi bitirerek amacıma ulaşmak istiyordum ve Ömer geldiğinde de bu hızlandırma konusunu konuşacaktım
"Gelince konuşuruz. Şimdi spora ineceğim, kapatıyorum" karşılık vermesini beklemeden şak diye telefonu kapatmıştım
~
Kasım ayının gelmesi ile hemen hemen hergün yağan şiddetli yağmur tekrardan bastırmıştı.
Saat gece 12'ye gelirken siyah kapşonumu çekerek karanlıkta neredeyse görülmeyecek hale gelerek kendimi sokağa atmıştım. Soğukla vücudum ürperse de kısa sürede alışmıştım
Hızlı adımlarla Ömerin attığı konuma ilerledim.
Attığı yer tutmuş olduğumuz özel konumlarda seçmiş olduğumuz evlerden biriydi.
Sürekli olarak birilerinden saklandığım için çokça ev tutmuş, eğer olurda birinden saklanmam gerekiyorsa direk girebililmem sağlanıyordu.
Vücudum sırılsıklam olurken kapının önüne geldiğim evin ziline birkaç kez üst üste basarak kapıyı alacaklıymışçasına çaldım
Kapı açıldığında ısrarla kapıya vuran elimde havada kalırken gözlerim çatık kaşları ile beni izleyen Ömerle bakıştı
"Alacaklı gibi neden çalıyorsun kızım" sinirle konuşuna karşı gözlerimi devirip onu hafifçe kenara itip içeri girmiştim.
Yağmurda ıslanan siyah botlarımı köşede çıkardıktan sonra siyah kalın şişme montumu da askılığa asarak salona doğru adımladım
Arkamdan gelen adım sesleriyle Ömerin peşimden geldiğini anlamıştım
Koltuğa geçip otururken kafamda olan kapşonu çözmüş ardından kapşonun altına taktığım bereyide çıkarmıştım
Hafif terleyen saçlarımı elimle kaşırken Ömer masaya iki fincan kahve koyarak karşıma oturmuştu
"Nasılsın, nasıl gidiyor?"
İyi gidiyor muydu? Bende bilmiyordum
"İdare eder, sende işler nasıl hayırdı Su ile" diye gözümü kırparak ima ile sordum
Hafifçe güldü "Biz olduk galiba ya" dedi gülüşünü durdurmadan
Abayı yakmıştı aboovv
"Galiba mı? Konuşmadın mı lan kızla" başını bilmem dercesine salladı "Konuştuk da tam olarak bir isim koymadık yani, ah Bella boşver beni, sen anlat aklından ne tilkiler geçiyor"
Artık finishlemek istiyordum
3 aydır yeterince pskolojimi sikmiştim ve artık bazı şeylerin sonunun gelmesini istiyordum. Çok uzamıştı bu muhabbet
"Rızayı öldüreceğim. Haftaya bugün" konuya dan diye girişimle içtiği kahve boğazına kaçmış bir anda öksürmeye başlamıştı
Niye bu kadar şaşırmıştı ayol? Tam olarakda benden beklenen bir hareketti bu
Kendine gelişini sakin sakin izlerken bir süre sonra kendine gelmiş "Sen ciddi misin" diye sormuştu
Başımı olumlu anlamda salladım
"3 aydır çok uzadı Ömer. Bitirelim artık" şaşkın şaşkın baktı
"Bade" bakışımla lafını çevirdi "Bella bilmem farkında mısın ama Rızanın olayı çakacağı bir durum hepimizin, özellikle senin hayatına mâl olabilir" biliyordum, ama hata yapmayacaktım
"Hata çıkmayacak Ömer. Yanımda ol yada olma haftaya bu iş bitecek ve ben Sofiayı o tutsak gibi yaşadığı evden kurtaracağım."
"Ya yap zaten, emin ol baştan beri senin kadar bende bunu istiyorum fakat o dedem olacak şerefsizi tanıyorum, her yerde gözü kulağı var ve bir o kadar da acımasız. Ya seni kumpasa getirirse?"
Çok basit
Getirirse ölürdüm
Ve zaten ben şuanda bir ölüden farksızdım. Bu yüzden bu durum o kadar koymazdı bana
Başımı olumsuz anlamda salladım "Onu kumpasa getirecek olan ben olacağım. Ve iş bitecek bu kadar." Kesin sözlerimle ümitsizce başını sallayarak arkasına yaslandı, ne dese ikna olmayacağımı bildiği için daha fazla kendini yormak istemiyor olmalıydı
~
Yattığım rahat koltukta bir o yana bir bu yana döne döne neredeyse geceyi sabah etmiştim.
Saat 1'e gelirken Ömer odaya geçmiş banada yatmam için birkaç yastık yorgan vermişti, fakat ben uyuyabilmiş miydim? Hayır.
Buz gibi havada bana sıcak basarken elimle kendime rüzgar yaptım bir süre. Gözlerim uykusuzluktan yansa bile kafamda ütüşen olaylar uyumama engel oluyordu
En sonunda saat kaç olmuştur bilmem, büyük ihtimalle 6'ya geliyor olmalıydı, bu sefer uykuya dalmıştım.
Keyifsiz sadece ihtiyaç için uyumam gereken uykuya.
~
Saat 10'a gelirken uykumdan uyanmıştım. Başımda hissetiğim kuvvetli ağrıyla kalkışımla birlikte mutfağa gidip bir ağrı kesici almıştım.
Suyumu içerken içeri Ömer girmişti
Yeni uyanmış olmalıydı gözleri şişti. Gözlerini ovuşturarak "Günaydın" dedi
"Günaydın" diyerek içtiğim su bardağını tezgaha koyduktan sandalyeden kalkarak mutfakla birleşik olan salona doğru ilerledim
"Ne hazırlayayım, aç mısın" diye konuştu Ömer
Galiba bu son zamanlarda beni düşünen tek kişi Ömerdi. Ama kimsenin olmasını istemiyordum, birinin beni düşünmesini, sevmesini, yardım etmesini
Hiç birini istemiyordum
Kendimle birlikte beni seven insanların da batışını görmek istemiyordum.
En çok da bu yüzden istemiştim kendimi öldü olarak göstermeyi. Kimseyi kendime bağlayarak daha da yanımda durmalarını istemiyordum. İnsanlara sadece dert açıyordum, ve artık kendi dertlerimi tek başıma çözmeyi öğrenmem gerekiyordu
"Aç değilim, çıkmam gerekli işlerim var" derken bir yandan da gece yatmış olduğum yastık ve yorganları katlayarak düzgün bir şekilde kenara koymuştum
"Ne işin var" diye sordu yanıma gelen Ömer
Galiba Batuyu özlemiştim, uzaktan biraz izlesem nolurdu ki?
Ama bunu tabikide Ömere söylemeyecektim
"Napcan benimle mi gelcen" diye sordum
Kaşları hafifçe çatıldı, onunla ters konuşmamdan nefret ediyordu, umrumda mıydı peki? Hayır
"İyi be ne halt yersen ye, ben Su'nun yanına geçeceğim rahatsız etme birkaç saat"
"Rohotsoz otmo borkoç soot" gözlerimi devirirken bir yandan da kendi kendime sessizce mırıldanmıştım
Adımlayarak salondan çıkıp lavaboya girmiş işlerimi hallettikten sonra da lavabodan çıkarak çıkış kapısına doğru ilerlemiştim
Topuz olan saçlarımı salık bıraktığım esnada aynada kendi yansımama bakıyor, bir yandan da ellerimle uyuşmuş olan kafamı kaşıyordum
Swetimin kapşonunu kafama geçirdikten sonra yan taraftan telefonuma uzanıp cebime atmıştım. Kuruyan şişme montumu da giyerken yanıma kollarını bağlamış Ömer girmişti
Onu umursamadan eğilip siyah botlarımı giymiş işim bittikten sonra da çıkmak için kapıyı açmıştım
Sessizce sadece beni izleyişine karşı gene dayanamayarak "Görüşürüz" demiştim
Kafasını salladı ardından "Dikkat et" diye konuştu
Kapıyı ardımdan kapatarak arkamı döndüm. Yağmurunda bulaşmış olduğu temiz hava ciğerlerime işlerken yavaş yavaş ayaklarımı nereye gideceğini bilmeden adımlamaya başladım.
~
Saat öğleni geçerken ilk başta kalmış olduğum eve uğrayıp ılık bir duş almış sonrasında temiz kıyafetler giyerek saçlarımı hızla kurutup evden çıkmıştım.
2 gündür sadece kahve ile durduğum aklıma geldiğinde biryerlerde düşüp bayılmamak için önüme çıkan ilk pastaneye girip kendime kahvaltılık şeyler alıp orada atıştırmıştım.
Beni tutabilecek kadar yapmış olduğum kahvaltı sonrası dükkandan çıkmış Ömerin getirtmesini istediğim arabama binmiştim.
Yürüyerek takip edersem çok dikkat çekebileceğimi düşündüğüm için bu sefer camları tamamı ile siyah filmle kaplı arabamda Batuyu takip etmeye karar vermiştim
Saat 6'yı geçerken sonunda Batunun aracı otele yaklaşmıştı. Saatlerdir arabanın içinde oturmuş onun gelmesini bekliyordum, şaka gibiydi
Otelin biraz ilerisinde arabayı dikkat çekmeyecek şekilde park ettiğim için sıkıntı çıkacağını düşünmüyordum.
Görüş alanım gayet net olduğu için sabırsızca özlemiş olduğum adamı görmeyi bekledim
Kalbim arabadan inen adamla birlikte ben buradayım diye atmaya başlarken kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Bu kadar ilerlemişken herşeyi mahvedemezdim.
Gözlerimi Batu'nun yüzüne çevirdiğimde bir şeylerin ters gittiğini fark ettim. Normal yüzüne göre oldukça sinirli bir hale takınmış gibiydi
Büyük ve seri adımlarla hızla gözlerimin önünden kaybolduğunda sinirle ofladım. Birşeyler olduğuna göre birazdan tekrardan çıkacak olmalıydı
Biraz daha bekleyebilirdim
Bir süre geçti 15 dakika olmuştur, otelin kapısı hızla açılıp kapandı, içeriden yüzünde öfke saçan Batu çıktı.
Birşey olmuştu içeride
Bir olaya girmeden, sadece takip ederek nasıl anlayamıyordum olup biteni ya
Ayazın hızlı adımları ilk başta dışarıda bekleyen Erende durmuş ona bağırarak birşeyler söyledikten sonra yoluna devam etmişti
Arabadan inerek yürüyerek takip etmem çok güvenliksiz olurdu bu yüzden arabayı biraz yavaş süratla kullanırsam fark edeceğini sanmıyordum
Yolculuk kısa sürerken, Ayaz otele yakın olan sahil kenarına gelmişti.
Ve birşeylerin gerçekten yolunda gitmediğini fark ettim
Bana arkasını dönmüş bir şekilde oturan adamın sanki kalbindeki yaraları görüyor gibiydim şuan da.
Sanki onun yaşadığı acılar benim kalbime de ağırlık yapıyor gibiydi, ve şuanda canı yanıyordu
Gidip sarılıp o yaralarını sarmak istiyordum ama o tren kalkalı çok olmuştu. Ben hak etmiştim bu yaşadığım acıyı
Ama Ayaz hak etmemişti
Çok büyük haksızlıktı onun şuanda yalnız gibi hissedip acı çekmesi
Aklımdaki düşünceler susmazken gözlerimden damlayan yaşları elimle hızla silmeye çalıştım. Gözlerimdeki yaş görmemi buğulandırırken elimle sildim hızla
Bakışlarım tekrar Ayaza kaydığında yanında bir adamın olması ile şaşkınca o tarafa baka kalmıştım
Biraz daha dikkatli baktığımda o yanındaki adamın Rıza olduğunu fark etmemle koca bir "Siktir" demiştim
Ne oluyordu amına koyim
Ayaz Rızanın yaşadığını öğrenmiş miydi? Yoksa şuan mı öğreniyordu
Herşey mahvolacak gibiydi
Tam olarak şuanda silahımı alarak Rızayı kafasının ortasından vursam ne olurdu ki?
İçimde ki tüm kini öfkeyi kusmuş olmaz mıydım?
Konuşmaları haraketlenirken Rızanın belinden çıkarttığı silahı Batu'ya çevirmesiyle yerimde hızla doğruldum
O iti şu dakika içinde öldürmem gerekiyordu
Yan kaputtan silahlarımı elime aldıktan sonra arabanın kapısını açarak kendimi dışarı attım.
Ayağımı yere basmamla birlikte etrafta yankılanan mermi sesiyle içimi koca bir yumru kaplamıştı
Hayır, Hayır
Ölmemişti, Ayaz olamazdı vurulan
Gözlerimde yaşlar dolarken elim kalbime gitmişti. Anlatamayacağım bir hisle dop doluydu şuan kalbim
Korkak bakışlarım Rıza ve Ayaza kaydığında gördüğüm görüntü hiç beklemediğim bir şey olup beni oldukça şaşkına çevirmişti
Yerde acıyla inleyen Rızaya karşı tepesinde Ayaz ona silah doğrultuyordu
Siktir lan, nolmuştu böyle
Uzak olduğum için konuşmaları buraya gelmiyor olsada Ayazın yüz ifadesinden birkaç saniyeye kalmaz tetiği çekeceğini fark etmiştim.
Gözlerim kısa bir süre etrafı taradığında Rızanın adamı olduğunu düşündüğüm birkaç kişiden oluşan topluluğun Ayaza doğru nişan aldığını fark etmiştim
Adamlar bana ne çok uzaktı ne de çok yakın
Beynimi kullanamadan sadece kalbimin verdiği komutlar ile elimdeki silahın emniyetini hızla açmış Ayazı vurmak üzere olan adama doğru doğrultmuştum
Tam tetiği çekeceğim esnada gelen ikinci kurşun sesi benden önce adamlardan çıkarken bir saniye daha düşünmeden hızla orada bulunan iki üç adamı yere sermiştim
Orospu çocukları
Ayaklarım benden bağımsız bir şekilde hızla koşarken ilk başta Rızanın adamlarına bir güzel tekme geçirmiş ardından hızımı kesmeden Ayazın yanına doğru koşmuştum
Hiç düşünmeden Ayazın önünde durduğumda aylardır hasret kaldığım gözleriyle buluştu gözlerim
Gözlerimiz buluştuğu esnada kapanan gözleriyle çığlığı basmak istiyor oluşumu durduramıyordum
Bakışlarımı yarasına kaydırdığımda çok kan kaybetmiş olduğunu fark ettim. Şuanda müdahele edersem sonrasında ne olacaktı?
Siktirme sonrasına Bade, şuan da yapman gereken tek birşey var, sevdiğin adamı kurtarmak.
Üzerimdeki tişörtten tam bir parça koparacakken buraya doğru yaklaşan Erenin ve Ayazın diğer adamlarının arabasını görmemle herşeyin daha ne kadar boka gideceğini bilmiyordum
Gözlerim etrafı hızla tararken kaçacak biryer aradım.
Koşsam arkamdan görürlerdi
Deli aklımı çalıştırmamla düşünmeden kendimi bir anda buz gibi soğuk suya atmıştım.
Su alçakta olduğu için eğilip bakmadan beni göreceklerini sanmıyordum.
Ama burada fazla dayanabileceğimi de sanmıyordum
İnsan olmayışı oldukça işime gelirken buz gibi suda hızla ilerlemeye başladım.
En karadan geldiğim için bir süre ilerleyip artık beni göremeyecekleri bir yere kadar geldikten sonra sudan çıkmıştım.
Vücudum ve dişlerim zarıl zarıl titrerken bu halde eve nasıl döneceğim hakkında hiç bir fikrim yoktu
Boydan boya ıslak olan kıyafetlerimin üstüne esen soğuk rüzgarla biraz daha bu şekilde kalırsam zatüre olacağıma karar kıldığım için adımlarımı buraya en yakın tutmuş olduğum eve doğru ilerlettim.
~
Birkaç gün sonrası
Yağmurlu ve soğuk gecede kendimi tekrardan tenha sokaklarda bulmuştum. Evde adam akıllı duramıyor, duvarların üzerime üzerime geldiğini hissediyordum.
Ağır geçirecek olduğum regl günü yaklaştığı için karnımın ağrısı şimdiden şiddetlenmeye başlıyor gibiydi
Eve yaklaşırken tenha bir sokağa girdiğim sırada arkamda hissetmiş olduğum hareketlenme ile adımlarımı yavaşlatmıştım. Takip ediliyordum
Cebime sıkıştırmış olduğum ufak çakıyı dikkatlice elime alıp swetimin içine biraz sokarak gözükmeyecek şekilde tutmuştum.
Boğazımı temizleyerek derin bir nefes aldım, sakin kalmam gerekiyordu
5 kişiye ait olduğunu tahmin ettiğim kişilerin adımları bana yaklaşırken onlardan önce kendimin bir haraket yapmasına karar vererek hızla onlara önümü dönmüştüm.
Hızlı dönüşüme karşı adamlar yerinde kala kalırken kafamı hayırdır anlamında sallamıştım
İçlerinden bir tanesi bana doğru adım atarak "Bizimle geliyorsun" dedi, eliyle kolumu tutacakken ondan önce davranıp çakı bulunmayan elimle kolunu sıkıca tutup çevirmiştim
"Siz kimsiniz" diye sordum
Adam kolunu kurtarmaya çalışsa da oldukça sıkı tuttuğum için kurtaramayacağını biliyordum.
"Patron seninle görüşmek istiyor, zorluk çıkarma bize"
Ama bu adamda gel beni sik diyordu
"Patronun kim lan senin"
"Rıza Doğanlı"
Siktir
Rıza benim yaşadığımı biliyor muydu? Allah kahretsin
Sakin olmam gerekiyordu, mimiklerime dikkat etmem gerekiyordu. Endişelendiğimi anlamamaları gerekiyordu
Yüzümü buruşturdum ilk başta ardından "Söyleyin o patronunuza onun ayağına falan gitmiyorum. Yüzünü görmeye de midem kaldırmaz"
Zorluk çıkaracağımı anlayan diğer adamlar bana doğru adımladı
"BİZİMLE GELİYORSUN KALTAK"
Buneydi amına koyim
Önüne gelen orospu, kaltak diyordu. Tipim o kadarda mı benziyordu amına koyim
Adamın sesini yükseltmesi ile bende sesimi yükselterek "TOPUNUZU SİKERİM LAN, SİKTİRİN GİDİN" Diye bağırdım
Bağırışımla birlikte kolunu tuttuğum adamın kolunu sinirle çevirmiş etrafı adamın acıyla inleyişi doldurmasını sağlamıştım
"Ağhh" diye ciyaklayan adamı bırakarak ayağımla gövdesine bir güzel tekme atmıştım. Yere düşen adam arkasında ki diğer adama takılarak arkadaşının da yeri boylamasını sağlamıştı
Kalmıştı 3
Düşen arkadaşının kafası yere çarptığı için bir süre kendine geleceğini sanmıyordum.
Bir diğer adam bana doğru hareketlenecekken elimde bulunan çakıyı karnının ortasına doğru iyice geçirip gövdesinden üstüne doğru bıçağı deşmiştim.
Arkamı dönerek onu da yere fırlattığım esnada karanlıkta görmüş olduğum sima ile diğer adamlara yönelememiştim
Ben mi yanlış görüyordum yoksa şuan da karşımda Ayaz mı duruyordu?
Şaşkınca gözlerimi kırpıştırarak olayın gerçekliğini anlamaya çalıştım.
Evet şuan da karşımda Ayaz bulunuyordu
Siktir, ne alakaydı şuanda
Şaşkınca yerimde kala kalmışken beni kendime getiren şey arkadi bir adamın bana sertçe vurmuş ama benim düşmemiş olmamdı
Aklım yerine daha yeni geliyormuş gibi iki adamı da yere zar zor serebilmiştim
Ve bingo
5 adamda yerde acıyla kıvranıyordu
Hızla inip kalkan göğüs kafesimi elimle tutarak nefesimi düzene sokmaya çalıştım, bakışlarım Ayaza kaydığında hortlak görmüşçesine beni izlediğini gördüm
Zaten bir hortlak görmemiş miydi?
-Bölüm Sonu-
Hellöö
Evet ne kadar geç atabilirsem her hafta o kadar geç atıyorum sövmeyn bana :(
Vallaha bölümü yazmaya o kadar üşeniyorum ki bu sıralar, aklım fazlası ile dolu, kusura bakmayın
Bölümde bir olay olmadı, bu bolümü daha çok olayların özetini birde Badeden dinleyin diye yazdım
Bu bölüm sonunda fikirleriniz değişti mi? Bade mi haklı yoksa Ayaz mı? Yada şöyle sorayım, siz Ayaz yerinde olsaydınız Badeyi affeder miydiniz?
Eklemek istediğiniz bir şey varsa?
Kendinize cici bakın öptm <3