De mooie kant en de donkere kant van het leven

deel 3

Vandaag ging Senna voor de laastste keer naar de verloskundige. 'Mevrouw Verbeek' riep de verloskundige. We wagelde beide naar binnen en gingen zitten en Wolfs bleef weer zitten. 'Zo jullie zijn beide al behoorlijk ver zo te zien!' zei de verloskundige. 'Nou ik mag nog 4 maanden' zei ik zuchtend. 'Oh u bent in verwachting van een tweeling' zei verloskundige. Ik knikte. 'Senna heb je al een besluit gemaakt wat je gaat doen' vroeg de verloskundige. Senna knikte en zei 'Ik ga mijn kleintje afstaan maar dan wil ik nu wel graag weten wat het is want dan kan ik vast een naam zoeken' zei Senna. 'Dan geef ik je folders en dan kan je samen met dat bureau een geschikt stel vinden, zullen we gaan kijken dan' zei de verloskundige. Senna knikte en samen wagelde we weer, Senna naar de onderzoekstafel en ik naar de stoel. Als snel was de kleinde in beeld en ging ze metingen doen. 'Nou alles is goed hoor Eva en Wolfs hebben je flik verwent' zei de verloskundige lachend. Senna knikte. Inderdaad dat hadden we zeker!  'Zullen we gaan kijken wat het is' zei de verloskundige. Senna kneep in mijn hand zonder dat ze het volgens mij door had. 'Nou het is een meisje' zei de verloskundige. Senna lachte en kon niks meer uit brengen. Senna maakte haar buik schoon en samen wagelde we weer terug. 'Hier heb je folders en als ik jou was zou ik ze snel bellen want je hebt nog maar een maand en je bent nog jong dus dan is de kans groter dat het eerder begint' zei de verloskundige. Na dat we de folders hadden gekregen gingen we door naar het ziekenhuis want nu was ik aan de beurt. Eenmaal aangekomen werden we gelijk geholpen want er was iemand uitgevallen. 'Mevrouw van Dongen' riep de gynaecoloog. Met zijn 4e liepen we naar binnen want Fleur hadden we onderweg opgehaalt. 'Nou zullen we maar gaan kijken dan naar de tweeling' zei de gynaecoloog. Ik knikte en liep naar de onderzoekstafel. 'Eerst een beetje voelen en wou u nog steeds niet weten wat het is' vroeg de verloskundige. 'Ja wel alleen ik dus als je het gaat zeggen mogen ze even de kamer uit' zei ik. 'Mag ik het niet weten' zei Wolfs. 'Nee want dan word je te enthousiast en dan verklap je het' zei ik. Daar moest Wolfs gelijk aan geven. De gynaecoloog begon met voelen en meten en zei 'Nou ligt helemaal perfect en de omtrek van je buik is ook prachtig'. 'Wanneer gaan we nou een echo maken' vroeg Fleur. Iedereen lachte om Fleur. 'Gaan we nu doen' zei de verloskundige lachend. Al snel kwamen ze in beeld. 'Wauw' zei Fleur met een big smile. 'Nou ze liggen mooi met hun hoofdjes naar beneden, alleen ik denk dat je echt rustig moet doen' zei de verloskundige. 'Nou succes schat' zei Wolfs lachend. De lach van Eva was ver te zoeken. 'Zullen wij nou gaan kijken wat het is' vroeg de verloskundige. 'Is goed' zei ik. Wolfs, Fleur en Senna verlieten de kamer. 'Eens even kijken, nummer 1 is een meisje en nummer 2 in een jongen' zei de verloskundige. De volgende afspraak werd gemaakt en we konden weer gaan.