De mooie kant en de donkere kant van het leven

Deel 4

De komende uren van de rest van de dag zouden spannend worden. Senna hadden we samen met Fleur thuis af gezet. Over een half uurtje zouden Wolfs, ik en de rest de oom van Senna oppakken, alleen ik moet in de auto blijven zitten. 'Eef let je op' zei Wolfs. 'hmm, uuh, jaa' zei ik. 'Ga je mee dan, de oom van Senna oppakken' zei Wolfs. 'Ja zei ik opgewekt. Wolfs, Marion, Romeo en het arrestatieteam gingen naar binnen. Terwijl iedereen binnen was zag ik de oom van Senna aan komen lopen, hij zag dat er politie was en wou weg lopen maar ik met mijn koppigheid hield hem tegen wat niet helemaal goed ging. Ik werd de auto ingesleurd en vast gebonden. Gelukkig had Wolfs hem ook gezien en kon hem overmesteren. Terwijl Wolfs de oom naar een andere auto bracht zat ik hier nog steeds vast in de auto. Wolfs kwam er weer aan lopen en maakte de deur open en zei 'nog 1 keer doe je dat en ik maakt je gewoon vast met een hanbboeien en dan gaan wij de arrestatie doen, begrepen?'. 'Ja' zei ik en drukte een kus op zijn mond en Wolfs maakte mij los. Eenmaal aangekomen op het bureau klonk er alweer 'VAN DONGEN' uit het kamertje van Mechels. 'Ja' zei ik en ging zitten. 'Ben je gek geworden ofzo' zei Mechels woest. 'Nee maar kon hem moeilijk laten gaan en het is toch goed gegaan' zei ik nu ook kwaad en liep het kamertje uit. Huilend van woede pakte ik mijn jas en liep het bureau uit. Onderweg kwam ik Marion tegen die gelijk achter mij aan liep. 'Eva doe eens rustig' riep Marion. Ik zag een bankje en ging er maar op zitten. 'Eef wat is er gebeurt' vroeg Marion. 'Iedereen doet alsof ik gehandicapt ben geworden stinds ik zwanger ben geworden' zei ik gefrustreerd. 'Eef iedereen is gewoon bang dat je met je koppigheid wat overkomt'  zei Marion. 'Pffff'' kon ik alleen maar uitbrengen. 'Kom we gaan weer lekker terug en volgens mijn zit onze dienst er op dus lekker naar huis' zei Marion. Samen stonden we op en liepen we naar binnen. Wolfs schoot gelijk overeind toen hij mij zag aan komen lopen met Marion. 'Waar was je, heb je gehuild?' vroeg Wolfs bezorgd. 'Zou graag naar huis willen' zei ik en liep de afdeling al weer af. Onderweg naar huis was het gespannen tot Wolfs vroeg 'Eef wat was er nou'. 'Het werd mij allemaal even teveel iedereen doet alsof ik gehandicapt ben en toen we terug waren en jij naar de wc was riep Mechels mij en kreeg weer een donder preek' zei ik geïrriteerd. Wolfs zei niks en kneep alleen maar in mijn been. Eenmaal aangekomen in de ponti waren Fleur en Senna druk ergens over in discussie. 'Gezellig hier' zei ik nors. 'Hoezo' zeiden Fleur en Senna in koor. ' Dat gediscussie van net misschien' zei ik chagrijnig. 'Ja we waren in discussie maar niet boos, we waren in gesprek over een pleeggezin voor mijn meisje' zei Senna. 'O sorry en heb je al een gezin' vroeg ik maar. Ja een homo stel, ze heten Mathijs en Stef, beide 30 jaar, wonen in Valkenburg en hebben al een zoon Tycho' zei Senna. 'Leuk en veder' zei ik. 'Morgen ga ik er met Fleur langs' zei Senna trots. ' Leuk echt waar' zei ik en liep naar boven. Onderweg hoorde ik Fleur nog vragen 'wat is er met Eva'. Waarop Wolfs zijn antwoord had 'Ze vind dat iedereen denkt dat ze gehandicapt is, dus de conclusie hormonen'. Fleur en Senna moesten lachen en begonnen weer over Matthijs en Stef. Ik ging op bed liggen had geen puf meer om naar beneden te gaan. Ik staarde naar het plafon en viel langzaam in slaap.