De mooie kant en de donkere kant van het leven

Deel 16

'Eva, Eva ik voel me echt niet goed hoor ik ver weg, op dat moment dat ik besef dat het Senna is hoor ik een doffe knal. Snel schiet ik overeind en zie ik Senna liggen. 'Senna, Senna kom eens bij meis' zei ik lichtelijk in paniek. 'WOLFS, help eens even' schreeuw ik. Wolfs schiet overeind en springt gelijk overeind en helpt mij Senna op bed te leggen. 'Wolfs bel de huisarts' zei ik en ik ging een washandje pakken om haar gezicht iets nat te maken. Na een kwartiertje kwam de huisarts en Senna kwam ook weer langzaam bij. 'Hey meisje van mij, ben je er weer' zei ik. Senna lachte en sloot haar ogen weer. 'Ik denk dat u zich mag voorbereiden op het overlijden van Senna' zei de huisarts. Ik kon niks meer ik versteende totaal. 'Oke' zei Wolfs. 'Ik denk dat het slim is dat jullie mensen gaan bellen en haar afscheid laten nemen en ik zal de hele dag hier blijven voor het geval ze wel veel pijn zou krijgen dat ik haar wat kan geven' zei de huisarts. 'Wolfs als jij Fleur belt dan ga ik Marion bellen' zei ik. 'Ja is goed' zei Wolfs.
Eva: Marion met mij
Marion: Eef wat is er
Eva: Marion Senna zal vandaag komen te overlijden en dan was de vraag of je afscheid wil nemen.
Marion: Natuurlijk kom ik afscheid nemen en ik blijf er de hele tijd bij.
Eva: Oké, tot zo.

Ik concentreerde mij maar weer op Senna die wakker werd. 'Eva, ik heb zo'n dorst en ik moet ook naar de wc' zei Senna. Ik pakte drinken en zei 'Drink maar meisje'. Ik bracht haar naar de wc en liep terug want ze wou graag zelf terug lopen. Fleur was er binnen 10 minuten. 'Hey' zei ik tegen Fleur die huilend in de armen van Wolfs viel. 'Het komt goed meis' zei Wolfs. Ondertussen had ik Senna verteld wat haar te wachten stond. Langzaam ging de deur open en daar kwam Senna aan en vloog snel in de armen van Fleur. 'Ik ga je zo missen' zei Fleur. 'Ik jou ook en ik zal je altijd beschermen als ik daar boven ben in mijn paradijs' zei Senna. Hier van moest ik huilen en ik vloog Wolfs in de armen. 'Wolfs we zijn Matthijs en Stef vergeten te bellen' zei ik fluisterend. 'Ik zal die wel even bellen' zei Wolfs. Wolfs trok de slaapkamerdeur open en daar stond Marion. Wolfs schrok zo erg dat hij een vrouwelijk gilletje liet ontsnappen, wat ons allemaal liet lachen. 'Ik ga maar eens bellen' zei Wolfs en liep weg. Marion kwam op mij afgelopen en weer kwamen de tranen. Die vervloekte klote hormonen. 

1 uur later.

Matthijs en Stef waren gekomen met Jade. Senna pakte Jade gelijk en liep weg. Wolfs wou achter haar aan lopen. 'Wolfs laat haar maar even alleen, wij gaan even wat drinken beneden met zijn alle'zei ik. Na een kwartier kwam Senna terug en gaf Jade weer terug. 'Eva ik ga naar boven, wil je mee' zei Senna. Ik knikte. Samen liepen we naar boven. Eenmaal aangekomen ging ik op bed zitten en Senna legde zover het mogelijk was haar hoofd op mijn boven benen. 'Senna, Wolfs en ik hadden het over namen gehad en nu had ik de vraag wat je van de namen Romee, Renee, Zoë en Bjorn, Quinten, Louis vind' vroeg ik Senna. 'Nou ik vind ze allemaal wel mooi' zei Senna. 'Nou lekker dan daar schiet ik ook niks mee op' zei ik zuchtend. 'Je kan ze toch ook allemaal doen ieder kind 3 namen, Renee-Romee-Zoë Wolfs en Bjorn-Quinten-Louis Wolfs' zei Senna. 'Je bent mijn held' zei ik. 'WAT heb ik nou de namen bedacht' vroeg Senna. 'Ja, jij hebt de namen van onze kinderen bedacht' zei ik trots. 'Eva ik voel mij in eens echt niet goed' zei Senna. Mijn lach verscheen als sneeuw voor de zon. 'Wat heb je dan meis' zei ik en ik was nog niet uit gesproken of Senna geeft over. 'Rustig maar meis, gooi het er allemaal maar uit, het maakt niks uit' zei ik. Nadat ze er alles maar dan ook echt alles er uit had gegooid kwam ze in mijn armen liggen. 'Eva, ik hou van je en ik zou jou en je kindjes altijd beschermen' zei Senna. 'Daar geloof ik in ' zei ik en kuste haar voorhoofd. Senna pakte mijn hand vast en kneep er in maar langzaam verslapte dat. 'Ik hou van jullie allemaal, vergeet dat niet' zei Senna en langzaam gingen haar ogen dicht. 'Bedankt Senna voor het vertrouwen en bedankt voor de prachtige momenten' zei ik. Senna kneep nog een keer in mijn hand en doen verslapte alles en langzaam kwam er een zucht uit. Snel greep ik naar haar pols maar voelde geen hartslag meer.        'Rust zacht mijn engel' zei ik fluisterend en langzaam gleden de tranen over mijn wangen. 'WOLFS' schreeuwde ik. Binnen 5 seconde stond iedereen in de kamer. Ik hoefde alleen maar te knikken. Senna werd uit mijn handen gehaald zodat ik langzaam kon op staan. 

Ik heb besloten om 1 keer in de week te gaan posten. Sorry dat het langer duurde maar ik heb heel slecht nieuws gekregen deze week waardoor ik veel weg ben. Ik probeer mijn belofte na te komen maar ik hoop dat jullie begrip hebben al dat niet lukt. xx