Unicode
Tomဟာ ကျောင်းရဲ့ လက်ရွေးစင် ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ပြီးပြည့်စုံလွန်းတဲ့ရုပ်ရည်ကြောင့်သူကိုသဘောကျတဲ့သူတွေကမိန်းကလေးအပြင် ယောင်္ကျားလေးတွေလည်းရှိကြသည်။
အမှန်တိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင် tomကရုပ်ချောတာ လေးတစ်ခုက လွဲပြီး ကျန်တဲ့နေရာမှာ ဘာဆိုဘာမှ မသိတဲ့ ခပ်တုံးတုံးကောင်လေးတစ်ယောက်
ငတုံးတို့ ထုံးစံအတိုင်း သူက အယုံလွယ်တယ် အဲ့ဒါကြောင့်လူလိမ်ခံရတာလည် ခဏခဏ။
မိုးရွာတစ်နေ့ tom အချိန်ပိုင်အလုပ်က ပြန်လာချိန် အချိန်အားဖြင့် ည ၁၁နာရီ ကျော်
မိုးကရွာေိတာကြောင့် လမ်းပေါ်မှာအရင်ကထက်ပိုပြီး လူရှင်းနေတယ်။
ကားရှင်းနေတဲ့ လမ်းမကြီး ကြည့်ရင်း အိမ်ကို အမြန် ပြန်ရောက်ဖို့သာ ဇောကပ်နေမိသည် ။ထို့ကြောင့် နကို(ပင်ကိုယ်) ထက်ခြေလှမ်းတွေကို မြန်မြန်လျှောက်နေမိသည်။
သို့သော်... လမ်း ဘေးတစ်နေရာတွင် အုတ်နရံကိုမှီကာ ခြေဆင်းထိုင်နေသည့် ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အနေထားနှင့် လူတစ်ယောက်ကြောင့် Tom ၏ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွား၏
လမ်းမီးရောင်ဝါဝါ အောက်ကထိုလူကိုကြည့်ရတာ အကူညီလိုနေတဲ့ပုံပင်။
အမည်းရောင် စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ် အင်္ကျီဝတ်ထားတာကြောင့် ထိုလူရဲ့ ညာဘက်လက်မောင်းတစ်ခုလုံးမှာ ရှိသည့် taptooတွေ အရှင်းသားမြင်နေရသည်။
ဂျင်ဘောင်ဘီ အနက်ရောင်အကျပ်ဝတ်ထားပြီးနံရံကို ခပ်လျောလျောထိုင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှုသွင်းနေတဲ့ ထိုလူဟာ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ တစ်နေရာရာမှာ ကြီးမားသည့် ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ကထားမည်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိသည်။
ဂျိန်း!!ကျယ်လောင်လှတဲ့မိုးခြိန်းသံဟာ ကြောက်ခမန်းလိလိ ။ မိုးက ပိုသည်းလာသည်။ဒီလိုပုံနဲ့ဆိုဒီည မိုးတိတ်မည့်ပုံ မပေါ် ။Tom ဘာမှဆက်မတွေးတော့ဘဲ
“သေသွားတော့မှာဘဲဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လူအသက်တစ်ချောင်းကယ်ကောင်းပါတယ်”အသာရေရွတ်လိုက်ပြီး
ဒဏ်ရာရနေတဲ့ထိုလူရဲ့နားလေးကို သတိနဲ့ကပ်သွားလိုက်ပြီး အနားအရောက်မှာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ထိုလူစိမ်းရဲ့ ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွ ကိုင်ပြီး စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းပေါက်သွားတာတော်တော်တော့ များတယ်။ သူထီးလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ထားလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ လွယ်အိပ်ထဲကို လှန်လောရှာလိုက်တော့ ထွက်လာတဲ့ အရာက ညနေတုန်းကမှာ ဝယ်ထားတဲ့ ဘီတာဒိုင်းဆေး ဘူးလေး ။
ဟူးး မတက်နိုင်တော့ပါဘူး ရေလည်းစိုလက်စနဲ့စိုပါစေတော့။ ရေစိုနေပြီဖြစ်တာကြောင့် အရင်ဆုံး ထီလေးကို ဘေးမှာ ချထားလိုက်ပြီးမှ.. ထို လူစိမ်း ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို မိုးလုံတဲ့ ကားမှတ်တိုင် အမိုးအောက် ဒရွတ်တိုက်ဆွဲ သွင်းရတော့သည်။ လူတစ်ယောက်ကို ဒရွတ်တိုက်ခေါ်ရတာ မကောင်ဘူးမှန်းသိပေမဲ့ ဒီလူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုသူမှမနိုင်တာ။
အမိုးအောက်ရောက်ရော သူတကိုယ်လုံးလည်းမိုးစို နေလေပြီ ။ နံရံ ကိုသေချာမှီပေးရင်း ခုဏလွယ်အိပ်ထဲက ဆေးဘူးလေးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဒဏ်ရာပေါ်ကို ဂရုတစိုက်ဆေး ထည့်ပေးလိုက်သည် ။
“နေဦး သူဒဏ်ရာက ပတ်တီးပါစီးမှ အဆင်ပြေတာ”
လွယ်အိပ်ထဲကိုနောက်တစ်ခေါက်ရှာလိုက်တော့ ထွက်လာတာ အသစ်ဆက်ဆက် သူရဲ့ စွတ်ကျယ် အင်္ကျီအဖြူလေး ကျောင်းဝတ်စုံအောက်က ခံဝတ်ဖို့ ဆေးဘူးနဲ့အတူတူဝယ်ခဲ့တဲ့ ဟာလေးကဲဘယ်တတ်နိုင်မလဲ
Tomဘာမှဆက်မစဉ်းစားဘဲစွပ်ကျယ်အသစ်လေးကိုက်ပြီးဖြဲလိုက်တယ်။
“ရပြီပတ်တီး”
ရလာတဲ့ ပတ်တီမဟုတ်တဲ့စွတ်ကျယ်အစလေးကို ခေါင်းကို သေချာ စည်းပေးလိုက်တယ်။ဒါက သွေးဆက်ပြီး မထွက်တော့အောင် ထိန်ပေးလိုက်တဲ့သဘောဘဲ
ရုတ်တရတ်တိုက်ခတ်လာတဲ့လေက အရိုးထဲထိစိမ့်အေးသွားတာမလို့ ထိုလူစိမ်း အေးနေမည်စိုးရိမ်တာကြောင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ပါတဲ့ ဂျူတီကုတ်အနွေးထည် အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ထိုလူကို ချုံပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့အင်္ကျီလေးက ထိုလူစိမ်းကိုယ် ပေါ် ရောက်သွားတော့ အသေးစားလေးဖြစ်နေသည်။Tomရဲ့အတွေးခေါ်ဟာ ရိုးရှင်းပါတယ်။သူက အိမ်ပြန်ပြီး နွေးထွေးစွာနေလို့ရပေမဲ့ အနှီလူစိမ်းအတွက်ကျ ဒီလိုမိုးရွာကြီးထဲမှာ နေရင်အဆင်ပြေမည်မဟုတ် ။ ထိုလူစိမ်းဟာ ဘယ်အရပ်ကလည်းဆိုတာ သူမသိပါ ။
ချောတာတော့ တော်တော်ချောသည် ။ လမ်းသရဲလိုမိုးဝတ်စားထားပေမဲ့ သေချာကြည့်လျှင် ထိုလူစိမ်းရဲ့ မျက်နှာ အသွင်ပြင်ကလူကြီးလူကောင်း တစ်ယောက်လိုမျိုးတည်ကြည်သည်။ ဒုတ် ဒုတ် ဒုတ် သေချာ ကြည့်မိနေတုန်းမှာပင် သူရဲ့နှလုံးသားလေးက ခုန်ပေါက်လာတာမလို့ ရင်ဘက်လေးကို အသာဖိရင်း သက်ပြင်းအသာချလိုက်ရသည်။ အခုမှတွေ့ဖူးတဲ့ သူစိမ်းတစ်ယောက်ကို အဘယ်ကြောင့်ရန်ခုန်မိနေတာလဲ
မိုးက ခုဏတုန်းကလောက်မသည်းတော့ပေမဲ့ ခပ်စိပ်စိပ်တော့ ရွာနေမြဲ လေပါတိုက်လာတာကြောင့် အမိုကာအတွင်းပိုင်းအထိ မိုးပက်လာသည်။ ပါလာတဲ့ထီးလေးကို ထိုလူကိုမိုးစက် တွေကာပေးခဲ့ပြီး ပါလာတဲ့ သူလွယ်အိပ်လေးကိုသာခေါင်းပေါ်ဆောင်းရင်း သူပိုင်တအဘယ်ကြောင့်ရန်ခုန်မိနေတာလဲ တစ်ချိုးတည်းပြေးခဲ့လိုက်သည်။ Tom ဟာသိပ်ကို နမောနမဲ့နိုင်လွန်းတယ် သူရဲ့ ဂျူတီကုတ်ကလေးကနေ နာမည်ကတ်ရင်ထိုးလေးကို ဖြုတ်ဖို့မေ့နေခဲ့လေရဲ့။
အဲ့ဒီနမောနမဲ့နိုင်ပြီး မေ့တတ်မှုလေးက ထိုလူစိမ်းနဲ့ တွေ့ဆုံဖို့လမ်းစလေး တစ်ခုဆိုတာ ဘယ်သူကသိနိုင်မည်လဲ
လွန်ခဲ့တဲ့(၆)နာရီခန့်........
“ဩရဿကိုသတ်ဖို့ကျည်တစ်တောင့်ဘဲဖြစ်နိုင်မယ်။ကျန်နှစ်တောင့်ဆိုဖြစ်နိုင်ဘူး။တစ်ချက်ဘဲအဲ့တစ်ချက်လေးလွဲသွားလို့ကတော့ .....ငါပြောတာနားလည်တယ်နော်”ထိုစကားက ကားအနက်ရောင်ထဲကလူတစ်ယောက်က အပြင်မှာရှိတဲ့ လူလေးယောက်အားအမိန့်ပေးနေခြင်းး
Men :4 “ဟုတ်ကျနော်တို့နားလည်ပါတယ်”။
ထိုလူလေးယောက်က ဩရဿကို လမ်းအကွေ့တစ်နေရာမှာ လုပ်ကြံဖို့စီစဉ်လိုက်ကြသည်။ ဒီလိုမာဖီးယာတစ်ယောက်ကို အကွယ်တစ်နေရာ ကဘဲ သူတို့ လုပ်ကြံရဲ့တယ်။ မျက်နှာချင်ဆိုင်ပြီး လုပ်ကြံရဲလောက်အောင်သူတို့ သတ္တိမကောင်းဘူး ။ စကိတ်ကလေးကို အေးဆေးစွာစီးရင်း သူတို့ရှိနေတဲ့ နေရာကို တဖြည်းဖြည်းလာနေတဲ့ ဩရဿဆိုတာ လမ်းသရဲလိုဝတ်စားထားတဲ့ မှုးယဇ်ရာဇာ မာဖီးယားတစ်ယောက်ပေါ့ နူတ်ခမ်မှာလဲ စီးကရက် တစ်လိပ်ကိုခဲထားသေးသည်။သူပါသာ အေးဆေးစွာ စကိတ်စီးရင်း လာနေပေမဲ့ ကြောက်ခမန်းလိလိ အရှိန်ဝါတွေက မဖုံးကွယ်လောက်နိုင်ထိ ဘေးကလူတွေကို ခံစားမိစေသည်။
“ဟျောင့် လာပြီလာပြီ” (သူတို့အချင်းချင်းသတိပေးရင်း)
သေနတ်ကိုင်ထားတဲ့ လူဟာ စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးတင်းထားလိုက်ပြီး စကိတ်စီးလာတဲ့ ဩရဿဆီ သေနတ်ပြောင်းဝအား ချိန်ရင်းပြစ်ချလိုက်တော့...
ဒိုင်းး!!!!သို့သော် တုန်ယင်နေတဲ့လက်ကြောင့် ကျည်ဆံဟာ ဦးတည်ရာကိုမရောက်ဘဲ နဖူးဘေးကနေရှပ်ကတည်းဖြတ်သွားသည်။
ပူကတည်းဖြသ်သွားတဲ့ နဖူကို လက်ခုံနဲ့ အသာပွတ်လိုက်တော့ လက်ခုံပေါ်ပေကျံလာတဲ့အနီရောင်သွေးတွေ ရှုပ်ထိသွားတဲ့နေရာက သွေးထွက်သွားသည်ထင်ပါ့ လက်မှာ ပေလာတဲ့သွေးတွေကို ဩရဿ တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ဆိုက်ကို ဆန်ဆန်ပြုံးလိုက်သည်။
ထိုလူလေးယောက်ကတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်ဆန်ဆန်ပြုံးလိုက်သည်ထိုလူ၄ဦးဟာ သူတို့အတွက် ရွေးချယ်စရာစရာနှစ်ခုဘဲကျန်တော့တယ် ဆိုတာကို အလိုလိုသိသိလိုက်ကြပြီ
အဲ့တာကတော့ သတ်မလား .....? သေမလား ......?ဩရဿကို သူတို့သတ်မလားဩရဿ သတ်တာကို သူတို့ခံမလားရယ်ပေါ့နောက်ဆုံးရွှေးချယ်ရလိုက်တာကတော့
“သတ်ကွာ”လို့ အသံပြိုင်အော်ရင်း ဓားကိုယ်စီနဲ့ သူဆီကို ပြေးလာကြသည်။
အဟက် သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရတာပေါ့ကျည်ဒဏ်ရာရထားတာကို 4 vs 1 တစ်ပွဲ နွှဲလိုက်ရသည်။ ကျည်ဒဏ်ရာရထားတာတောင် ဟိုလူလေးယောက်ကသူကို လုံးဝ မယှဉ်နိုင်ကြဘူးနောက်တော့ ဩရဿရဲ့ ဒဏ်ရာရနေတဲ့ခေါင်းကို ဘေးမှာ ရှိတဲ့ သစ်တုံးနဲ့ ထိုလူလေးဦးထဲမှ တစ်ယောက်က အားနဲ့လွှဲရိုက်ချလိုက်တော့ ခေါင်းထဲမိုက်ကတည်းဖြစ်သွားတဲ့အချိန်ကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး အဝေးကို ပြေးထွက်သွားတဲ့ လူလေးယောက်ရဲ့ကျောပြင်တွေကြည့်ရင်း နတ်ဆိုးဆန်ဆန် ပြုံးကာကျန်ခဲ့သူကတော့ ဩရဿ
ကွဲသွားတဲ့ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ရင်း ဘောင်းဘီ အိတ်ကပ်ထဲကဖုန်းကို ထုတ်ကာ
“helloဆက်ပိုင်ငါဒဏ်ရာရထားတယ်ကို******အဲ့နေရာလာခေါ်”
လမ်းလျှောက်ရင်းနဲ့မဟန်နိုင်တော့လို့ တွေ့တဲ့နေရာမှာထိုင်ချလိုက်ပြီး စိတ်ကိုအတက်နိုင်ဆုံး လွှတ်မသွားအောင် တင်းထားလိုက်ရင်း အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှုသွင်းနေလိုက်သည်။
ဒါပေမဲ့ သူကောင်းကောင်းသိနေသည်။ သူဘေးကို ထိုကောင်းလေးရောက်လာပြီး လုပ်သွားတဲ့ အရာတွေအစအဆုံးပြီးတော့ အေးချမ်းလွန်းတဲ့ ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာပုံစံဒီကောင်လေးက သူကိုရန်မူမှာ မဟုတ်တာကြောင့် သူလည်း လုပ်ပေးသမျှ အသာလေး ငြိမ်ခံနေခြင်း။
ကောင်လေးလွယ်အိပ်ထဲနှိုက်ရှာနေတုန်း သူမသိမသာ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ....
အရင်ဆုံးသတိထားမိသည်က ထိုကောင်လေးရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ ၊ ပြီးတော့ ဆံပင်တိုလုံးလုံးလေး သူတွေ့မြင်နေကျ မိန်းမလှလေးတွေ၊ ကောင်ချောချောလေးတွေလို မျိုးမဟုတ်ဘဲ အေးချမ်းလှတဲ့ အလှတရားလေးနဲ့ ထိုကောင်လေးကိုမြင်မြင်ချင်းမှာဘဲ နှလုံးသားဟာ အဆမတန် ခုန်လာတာမလို့ .... သူလက်ခံလိုက်ရတဲ့ အကြောင်းအရာက ထိုကောင်းလေးကို သူမြင်မြင်ချင်း ချစ်မိသွားပြီ ဆိုတာကိုပင်
Tomထွက်သွားပြီးခဏအကြာ….. ဩရဿနားကိုကားအနက်ရောင်၃စီးရောက်လာတယ်။
“အကိုကြီးက ဒီမှာကွ ။ အိမ်တော်ပြန်ဖို့အမြန်လုပ်ဒဏ်ရာရထားတယ်အိမ်တော်ပြန်ဖို့အမြန်လုပ်ကြ”
အော်သံနဲ့အတူဩရဿကိုကားပေါ်ထမ်းတင်ပြီးထွက်သွားကြတယ်။
ကားပေါ်ရောက်တော့ ဂိုဏ်းသားအငယ်တစ်ယောက်ကို သေချာ မှာ ဖြစ်လိုက်သည်က
“အဲ့မှာရှိသမျှ ပစ္စည်းတွေ အကုန်တစ်ခုမကျန် အိမ်တော်ကိုလိုချင်တယ်_”
“အကိုကြီးသဘောအတိုင်းဖြစ်စေရပါမယ်”
“ဟက်ချိုး..ငါနှာတွေစီးနေပါ့လားငါဖျားပြီထင်ဝာယ် .... ဟက်ချိုး ...အိပ်လိုက်ရင်သက်သာမှာပါ”
နိုးလာကတည်းက နှာတွေတောက်လျှောက်မွန်နေတာမလို့ ဆေးသောက်ရတော့မည်။
အစာမရှိဘဲဆေးကသောက်လို့ မရတာကြောင့် သုံးမိနစ် အိုးလေးနဲ့ ရှိတဲ့ခေါက်ဆွဲထုတ်လေးကို ပြုတ်သောက်ပြီးမှနှာမွှန်ပျောက်ဆေးနဲ့အိပ်ဆေးတစ်လုံးဖောက်သောက်ရင်းအိပ်ယာထဲဝင်လှဲရင်းခဏ အကြာမှာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
………………………………………………………
“နိုးပြီလားMr “
“ ommm”
“doctorကပြောသွားတယ်ဒဏ်ရာကအချိန်မှီဆေးထည့်ထားလို့အခြေနေမဆိုးတာမဟုတ်ရင်အခြေနေကသွေးခဲသွားနိုင်တယ်ဒါကMr ယူခိုင်းတဲ့ပစ္စည်းတွေ”
ဩရဿသူ့ရှေ့စာပွဲမှာပေါ်ကပစ္စည်းလေးတွေကိုကြည့် လိုက်တော့ထီးလေးတစ်ချောင်း၊ဂျူတီကုပ်ကလေးနဲ့စုတ်ပြဲနေတဲ့စွပ်ကျယ်လေးတစ်ထည်။ ဩရဿပြုံးမိသည်
ဒီလိုအချိန်ကြီးတော်ရုံတန်ရုံလူဆိုကူညီမည်မဟုတ်။ပစ္စည်းလေးတွေကြည့်ရင်း ဂျူတီကုတ်ကလေး၏ ရင်ဘက်မှ “tom” ဆိုတဲ့နမည်ကတ်ပြားလေး။
“ဆက်ပိုင် “
“ဟုတ်Mr”
“ငါလဲကျနေတဲ့နေရာကcctv recordအကုန်လိုချင်တယ်။ပြီတော့ ခွေးသားတွေကို အရှင်လိုချင်တယ်”
“ ok Mr ဖြစ်စေရမယ်”
နာရီပိုင်းလောက်ကြာတော့ ဆက်ပိုင်ပြန်ဝင်လာတယ်။
“CCTV recordတွေ ရလာပြီ ။ပြီးတော့ Mrကိုချောင်းပစ်ခဲ့၄ကောင်ကိုလဲမိပြီ မြေတိုက်ထဲမှာ ချုပ်ထားပါတယ်”
“အင်း”“အင်း”ဆိုတာ သာမှန်စကားလုံးလေးတစ်ခုပါဘဲဒါပေမဲ့ ထိုလူ၄ဦးရဲ့အသက်ကတော့ အာမခံချက်မရှိ
“ဆက်ပိုင်”
“ဟုတ်mr”
“tomဆိုတဲ့ကလေးရဲ့အကြောင်းကိုငါအကုန်လုံးသိချင်တယ်။သူရဲ့dalys lifeကအစ ပြီးတော့ဟိုခွေးလေးကောင်ကိုသတ်တဲ့အချိန်vedioရိုက်ထားလိုက်။ အလောင်းကိုသူတို့ရဲ့ popဂိုဏ်းကိုပို့လိုက်။vedioကိုသူတို့အိမ်တွေဆီပို့လိုက် ။ ငြိမ်းချမ်းစွာ စီရင်ပေးလိုက်ပါကွာ ဟားဟားဟားး”
“ကောင်းပြီ mr”
***************************
“ဝှါးးးးးဘယ်အချိန်ရှိပြီးတုန်းငါအလုပ်သွားရအုံးမာ။ဟာငါဆိုသည်မှာလည်းမေ့တတ်လိုက်တာဒီနေ့စနေနေ့ ငါholidayလေ”Tom မေ့တတ်လွန်းသော မိမိကိုခေါင်းကို အသာထုရင်းး
ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မိုးလေးကဖွဲဖွဲကျနေသည်။
“ဂွီ”အသံမြည်လာတဲ့ဗိုက်ကလေးကို အသာပွတ်လိုက်ရင်း
"ommဗိုက်ဆာလိုက်တာ တစ်ခုခုထွက်စားအုံးမှ"
ဘေးမှာရှိတဲ့အင်္ကျီလေးကောက်ဝတ်ကာစတိုးဆိုင်တစ်ခုသို့ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ခေါက်ဆွဲထုပ်လေး ၁၀ထုတ်နဲ့ ဘီယာ၃ဗူးဝယ်ပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်သည်။သူက ဒီကိုစရောက်ကတည်းကခေါက်ဆွဲနဲ့နှစ်ပါးသွားနေရတာ အခုထိဘဲ
Tom မသိခဲ့တာကသူရဲ့လူပ်ရှားမူးတိုင်းကို လူတစ်စုက စတင် စောင့်ကြည့်နေသည်ကိုပင်
တူပီကိုတိန်ညွှန့်
ခင်ဗျားလေးတို့ရဲ့သာသာပေါက်စ
___________________________________________
Zawgyi
TomဟာMေက်ာင္းရဲ႕ လက္ေ႐ြးစင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အရမ္းေခ်ာၿပီး ၿပီးျပည့္စုံလြန္းတဲ့႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္သူကိုသေဘာက်တဲ့သူေတြကမိန္းကေလးအျပင္ေယာက်ၤားေလးေတြလည္းရွိၾကသည္။အမွန္တိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ tomက႐ုပ္ေခ်ာၿပီးခပ္တုံးတုံးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့ ။ၿပီးေတာ့သူက အယုံလြယ္တယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္လူလိမ္ခံရတာလည္ ခဏခဏ။ မိုး႐ြာတစ္ေန႔ tomအခ်ိန္ပိုင္အလုပ္က ျပန္လာခ်ိန္ အခ်ိန္အားျဖင့္ည၁၁ထိုးေနၿပီ။ မိုးက႐ြာ ညကလည္းနက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ လမ္းေပၚမွာအရင္ကထက္ပိုၿပီး လူရွင္းေနတယ္။ သူလည္းအိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္ေနၿပီေလ။ အိမ္ေရာက္ရင္ေစာင္ ၿခဳံေလးထဲမွာ ေကြးခ်င္ေနၿပီ။ ထီးေလးကို ခပ္အုပ္အုပ္ေဆာင္းရင္း နကို(ပင္ကိုယ္) ထက္ေျခလွမ္းေတြကို ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္... လမ္း ေဘးတစ္ေနရာ အုပ္နံရံမွာ လူတစ္ေယာက္ နံရံကို အားမရွိစြာမွီရင္း အသက္ျပင္းျပင္႐ူေနတာကို ေတြရတယ္။ လမ္းမီးေရာင္ဝါဝါ ေအာက္ကထိုလူကိုၾကည့္ရတာ အကူညီလိုေနတဲ့ပုံပင္။ အမည္းေရာင္စြပ္က်ယ္ခ်ိဳင္းျပတ္အက်ႌဝတ္ထားတာေၾကာင့္ သူရဲ႕ညာဘက္လက္ေမာင္းတစ္ခုလုံးမွာtaptooေတြ အရွင္းသားျမင္ေနရသည္။ဂ်င္ေဘာင္ဘီ အနက္ေရာင္အက်ပ္ဝတ္ထားၿပီးနံရံကို ခပ္ေလ်ာေလ်ာထိုင္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရႈသြင္းေနတဲ့ ထိုလူဟာ ဒဏ္ရာရေနတာေတာင္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနသည္။ဒီလူဟာ လူဆိုးတစ္ေယာက္ ဆိုတာ tom ရိပ္မိေပမဲ့ အႏွီ လူစိမ္းကို သူကူညီခ်င္မိသည္။
ဂ်ိန္း!!က်ယ္ေလာင္လွတဲ့မိုးၿခိန္းသံဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ။ မိုးက ပိုသည္းလာသည္။ဒီလိုပုံနဲ႔ဆိုဒီည မိုးတိတ္မည့္ပုံ မေပၚ ။Tom ဘာမွဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ
“ေသသြားေတာ့မွာဘဲဘာပဲျဖစ္ျဖစ္လူအသက္တစ္ေခ်ာင္းကယ္ေကာင္းပါတယ္”အသာေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး
ဒဏ္ရာရေနတဲ့ထိုလူရဲ႕နားေလးကို သတိနဲ႔ကပ္သြားလိုက္ၿပီး အနားအေရာက္မွာ မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ထိုလူစိမ္းရဲ႕ ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြ ကိုင္ၿပီး စစ္ေဆး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းေပါက္သြားတာေတာ္ေတာ္ေတာ့ မ်ားတယ္။ သူထီးေလးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လြယ္အိပ္ထဲကို လွန္ေလာရွာလိုက္ေတာ့ ထြက္လာတဲ့ အရာက ညေနတုန္းကမွာ ဝယ္ထားတဲ့ ဘီတာဒိုင္းေဆး ဘူးေလး ။
ဟူးး မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ေရလည္းစိုလက္စနဲ႔စိုပါေစေတာ့။ ေရစိုေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အရင္ဆုံး ထီေလးကို ေဘးမွာ ခ်ထားလိုက္ၿပီးမွ.. ထို လူစိမ္း ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို မိုးလုံတဲ့ ကားမွတ္တိုင္ အမိုးေအာက္ ဒ႐ြတ္တိုက္ဆြဲ သြင္းရေတာ့သည္။ လူတစ္ေယာက္ကို ဒ႐ြတ္တိုက္ေခၚရတာ မေကာင္ဘူးမွန္းသိေပမဲ့ ဒီလူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုသူမွမႏိုင္တာ။
အမိုးေအာက္ေရာက္ေရာ သူတကိုယ္လုံးလည္းမိုးစို ေနေလၿပီ ။ နံရံ ကိုေသခ်ာမွီေပးရင္း ခုဏလြယ္အိပ္ထဲက ေဆးဘူးေလးကို ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ဒဏ္ရာေပၚကို ဂ႐ုတစိုက္ေဆး ထည့္ေပးလိုက္သည္ ။
“ေနဦး သူဒဏ္ရာက ပတ္တီးပါစီးမွ အဆင္ေျပတာ”
လြယ္အိပ္ထဲကိုေနာက္တစ္ေခါက္ရွာလိုက္ေတာ့ ထြက္လာတာ အသစ္ဆက္ဆက္ သူရဲ႕ စြတ္က်ယ္ အက်ႌအျဖဴေလး ေက်ာင္းဝတ္စုံေအာက္က ခံဝတ္ဖို႔ ေဆးဘူးနဲ႔အတူတူဝယ္ခဲ့တဲ့ ဟာေလးကဲဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ
Tomဘာမွဆက္မစဥ္းစားဘဲစြပ္က်ယ္အသစ္ေလးကိုက္ၿပီးၿဖဲလိုက္တယ္။
“ရၿပီပတ္တီး”
ရလာတဲ့ ပတ္တီမဟုတ္တဲ့စြတ္က်ယ္အစေလးကို ေခါင္းကို ေသခ်ာ စည္းေပးလိုက္တယ္။ဒါက ေသြးဆက္ၿပီး မထြက္ေတာ့ေအာင္ ထိန္ေပးလိုက္တဲ့သေဘာဘဲ
႐ုတ္တရတ္တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလက အ႐ိုးထဲထိစိမ့္ေအးသြားတာမလို႔ ထိုလူစိမ္း ေအးေနမည္စိုးရိမ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ေပၚမွာ ပါတဲ့ ဂ်ဴတီကုတ္အေႏြးထည္ အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ထိုလူကို ခ်ဳံေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕အက်ႌေလးက ထိုလူစိမ္းကိုယ္ ေပၚ ေရာက္သြားေတာ့ အေသးစားေလးျဖစ္ေနသည္။Tomရဲ႕အေတြးေခၚဟာ ႐ိုးရွင္းပါတယ္။သူက အိမ္ျပန္ၿပီး ေႏြးေထြးစြာေနလို႔ရေပမဲ့ အႏွီလူစိမ္းအတြက္က် ဒီလိုမိုး႐ြာႀကီးထဲမွာ ေနရင္အဆင္ေျပမည္မဟုတ္ ။ ထိုလူစိမ္းဟာ ဘယ္အရပ္ကလည္းဆိုတာ သူမသိပါ ။
ေခ်ာတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္ ။ လမ္းသရဲလိုမိုးဝတ္စားထားေပမဲ့ ေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ ထိုလူစိမ္းရဲ႕ မ်က္ႏွာ အသြင္ျပင္ကလူႀကီးလူေကာင္း တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးတည္ၾကည္သည္။ ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ ေသခ်ာ ၾကည့္မိေနတုန္းမွာပင္ သူရဲ႕ႏွလုံးသားေလးက ခုန္ေပါက္လာတာမလို႔ ရင္ဘက္ေလးကို အသာဖိရင္း သက္ျပင္းအသာခ်လိုက္ရသည္။ အခုမွေတြ႕ဖူးတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ရန္ခုန္မိေနတာလဲ
မိုးက ခုဏတုန္းကေလာက္မသည္းေတာ့ေပမဲ့ ခပ္စိပ္စိပ္ေတာ့ ႐ြာေနၿမဲ ေလပါတိုက္လာတာေၾကာင့္ အမိုကာအတြင္းပိုင္းအထိ မိုးပက္လာသည္။ ပါလာတဲ့ထီးေလးကို ထိုလူကိုမိုးစက္ ေတြကာေပးခဲ့ၿပီး ပါလာတဲ့ သူလြယ္အိပ္ေလးကိုသာေခါင္းေပၚေဆာင္းရင္း သူပိုင္တအဘယ္ေၾကာင့္ရန္ခုန္မိေနတာလဲ တစ္ခ်ိဳးတည္းေျပးခဲ့လိုက္သည္။ Tom ဟာသိပ္ကို နေမာနမဲ့ႏိုင္လြန္းတယ္ သူရဲ႕ ဂ်ဴတီကုတ္ကေလးကေန နာမည္ကတ္ရင္ထိုးေလးကို ျဖဳတ္ဖို႔ေမ့ေနခဲ့ေလရဲ႕။
အဲ့ဒီနေမာနမဲ့ႏိုင္ၿပီး ေမ့တတ္မႈေလးက ထိုလူစိမ္းနဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖို႔လမ္းစေလး တစ္ခုဆိုတာ ဘယ္သူကသိႏိုင္မည္လဲ
လြန္ခဲ့တဲ့(၆)နာရီခန႔္........
“ဩရႆကိုသတ္ဖို႔က်ည္တစ္ေတာင့္ဘဲျဖစ္ႏိုင္မယ္။က်န္ႏွစ္ေတာင့္ဆိုျဖစ္ႏိုင္ဘူး။တစ္ခ်က္ဘဲအဲ့တစ္ခ်က္ေလးလြဲသြားလို႔ကေတာ့ .....ငါေျပာတာနားလည္တယ္ေနာ္”ထိုစကားက ကားအနက္ေရာင္ထဲကလူတစ္ေယာက္က အျပင္မွာရွိတဲ့ လူေလးေယာက္အားအမိန႔္ေပးေနျခင္းး
Men :4 “ဟုတ္က်ေနာ္တို႔နားလည္ပါတယ္”။
ထိုလူေလးေယာက္က ဩရႆကို လမ္းအေကြ႕တစ္ေနရာမွာ လုပ္ႀကံဖို႔စီစဥ္လိုက္ၾကသည္။ ဒီလိုမာဖီးယာတစ္ေယာက္ကို အကြယ္တစ္ေနရာ ကဘဲ သူတို႔ လုပ္ႀကံရဲ႕တယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္ၿပီး လုပ္ႀကံရဲေလာက္ေအာင္သူတို႔ သတၱိမေကာင္းဘူး ။ စကိတ္ကေလးကို ေအးေဆးစြာစီးရင္း သူတို႔ရွိေနတဲ့ ေနရာကို တျဖည္းျဖည္းလာေနတဲ့ ဩရႆဆိုတာ လမ္းသရဲလိုဝတ္စားထားတဲ့ မႈးယဇ္ရာဇာ မာဖီးယားတစ္ေယာက္ေပါ့ ႏူတ္ခမ္မွာလဲ စီးကရက္ တစ္လိပ္ကိုခဲထားေသးသည္။သူပါသာ ေအးေဆးစြာ စကိတ္စီးရင္း လာေနေပမဲ့ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အရွိန္ဝါေတြက မဖုံးကြယ္ေလာက္ႏိုင္ထိ ေဘးကလူေတြကို ခံစားမိေစသည္။
“ေဟ်ာင့္ လာၿပီလာၿပီ” (သူတို႔အခ်င္းခ်င္းသတိေပးရင္း)
ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ လူဟာ စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးတင္းထားလိုက္ၿပီး စကိတ္စီးလာတဲ့ ဩရႆဆီ ေသနတ္ေျပာင္းဝအား ခ်ိန္ရင္းျပစ္ခ်လိုက္ေတာ့...
ဒိုင္းး!!!!သို႔ေသာ္ တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေၾကာင့္ က်ည္ဆံဟာ ဦးတည္ရာကိုမေရာက္ဘဲ နဖူးေဘးကေနရွပ္ကတည္းျဖတ္သြားသည္။
ပူကတည္းျဖသ္သြားတဲ့ နဖူကို လက္ခုံနဲ႔ အသာပြတ္လိုက္ေတာ့ လက္ခုံေပၚေပက်ံလာတဲ့အနီေရာင္ေသြးေတြ ရႈပ္ထိသြားတဲ့ေနရာက ေသြးထြက္သြားသည္ထင္ပါ့ လက္မွာ ေပလာတဲ့ေသြးေတြကို ဩရႆ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ဆိုက္ကို ဆန္ဆန္ၿပဳံးလိုက္သည္။
ထိုလူေလးေယာက္ကတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္ဆန္ဆန္ၿပဳံးလိုက္သည္ထိုလူ၄ဦးဟာ သူတို႔အတြက္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာစရာႏွစ္ခုဘဲက်န္ေတာ့တယ္ ဆိုတာကို အလိုလိုသိသိလိုက္ၾကၿပီ
အဲ့တာကေတာ့ သတ္မလား .....? ေသမလား ......?ဩရႆကို သူတို႔သတ္မလားဩရႆ သတ္တာကို သူတို႔ခံမလားရယ္ေပါ့ေနာက္ဆုံးေ႐ႊးခ်ယ္ရလိုက္တာကေတာ့
“သတ္ကြာ”လို႔ အသံၿပိဳင္ေအာ္ရင္း ဓားကိုယ္စီနဲ႔ သူဆီကို ေျပးလာၾကသည္။
အဟက္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရတာေပါ့က်ည္ဒဏ္ရာရထားတာကို 4 vs 1 တစ္ပြဲ ႏႊဲလိုက္ရသည္။ က်ည္ဒဏ္ရာရထားတာေတာင္ ဟိုလူေလးေယာက္ကသူကို လုံးဝ မယွဥ္ႏိုင္ၾကဘူးေနာက္ေတာ့ ဩရႆရဲ႕ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ေခါင္းကို ေဘးမွာ ရွိတဲ့ သစ္တုံးနဲ႔ ထိုလူေလးဦးထဲမွ တစ္ေယာက္က အားနဲ႔လႊဲ႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ ေခါင္းထဲမိုက္ကတည္းျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး အေဝးကို ေျပးထြက္သြားတဲ့ လူေလးေယာက္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေတြၾကည့္ရင္း နတ္ဆိုးဆန္ဆန္ ၿပဳံးကာက်န္ခဲ့သူကေတာ့ ဩရႆ
ကြဲသြားတဲ့ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ရင္း ေဘာင္းဘီ အိတ္ကပ္ထဲကဖုန္းကို ထုတ္ကာ
“helloဆက္ပိုင္ငါဒဏ္ရာရထားတယ္ကို******အဲ့ေနရာလာေခၚ”
လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔မဟန္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေတြ႕တဲ့ေနရာမွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး စိတ္ကိုအတက္ႏိုင္ဆုံး လႊတ္မသြားေအာင္ တင္းထားလိုက္ရင္း အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရႈသြင္းေနလိုက္သည္။
ဒါေပမဲ့ သူေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။ သူေဘးကို ထိုေကာင္းေလးေရာက္လာၿပီး လုပ္သြားတဲ့ အရာေတြအစအဆုံးၿပီးေတာ့ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာပုံစံဒီေကာင္ေလးက သူကိုရန္မူမွာ မဟုတ္တာေၾကာင့္ သူလည္း လုပ္ေပးသမွ် အသာေလး ၿငိမ္ခံေနျခင္း။
ေကာင္ေလးလြယ္အိပ္ထဲႏႈိက္ရွာေနတုန္း သူမသိမသာ မ်က္လုံးေလးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ....
အရင္ဆုံးသတိထားမိသည္က ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြ ၊ ၿပီးေတာ့ ဆံပင္တိုလုံးလုံးေလး သူေတြ႕ျမင္ေနက် မိန္းမလွေလးေတြ၊ ေကာင္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြလို မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ အလွတရားေလးနဲ႔ ထိုေကာင္ေလးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းမွာဘဲ ႏွလုံးသားဟာ အဆမတန္ ခုန္လာတာမလို႔ .... သူလက္ခံလိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ထိုေကာင္းေလးကို သူျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားၿပီ ဆိုတာကိုပင္
Tomထြက္သြားၿပီးခဏအၾကာ….. ဩရႆနားကိုကားအနက္ေရာင္၃စီးေရာက္လာတယ္။
“အကိုႀကီးက ဒီမွာကြ ။ အိမ္ေတာ္ျပန္ဖို႔အျမန္လုပ္ဒဏ္ရာရထားတယ္အိမ္ေတာ္ျပန္ဖို႔အျမန္လုပ္ၾက”
ေအာ္သံနဲ႔အတူဩရႆကိုကားေပၚထမ္းတင္ၿပီးထြက္သြားၾကတယ္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ဂိုဏ္းသားအငယ္တစ္ေယာက္ကို ေသခ်ာ မွာ ျဖစ္လိုက္သည္က
“အဲ့မွာရွိသမွ် ပစၥည္းေတြ အကုန္တစ္ခုမက်န္ အိမ္ေတာ္ကိုလိုခ်င္တယ္_”
“အကိုႀကီးသေဘာအတိုင္းျဖစ္ေစရပါမယ္”
“ဟက္ခ်ိဳး..ငါႏွာေတြစီးေနပါ့လားငါဖ်ားၿပီထင္ဝာယ္ .... ဟက္ခ်ိဳး ...အိပ္လိုက္ရင္သက္သာမွာပါ”
ႏိုးလာကတည္းက ႏွာေတြေတာက္ေလွ်ာက္မြန္ေနတာမလို႔ ေဆးေသာက္ရေတာ့မည္။
အစာမရွိဘဲေဆးကေသာက္လို႔ မရတာေၾကာင့္ သုံးမိနစ္ အိုးေလးနဲ႔ ရွိတဲ့ေခါက္ဆြဲထုတ္ေလးကို ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးမွႏွာမႊန္ေပ်ာက္ေဆးနဲ႔အိပ္ေဆးတစ္လုံးေဖာက္ေသာက္ရင္းအိပ္ယာထဲဝင္လွဲရင္းခဏ အၾကာမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
………………………………………………………
“ႏိုးၿပီလားMr “
“ ommm”
“doctorကေျပာသြားတယ္ဒဏ္ရာကအခ်ိန္မွီေဆးထည့္ထားလို႔အေျခေနမဆိုးတာမဟုတ္ရင္အေျခေနကေသြးခဲသြားႏိုင္တယ္ဒါကMr ယူခိုင္းတဲ့ပစၥည္းေတြ”
ဩရႆသူ႔ေရွ႕စာပြဲမွာေပၚကပစၥည္းေလးေတြကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္း၊ဂ်ဴတီကုပ္ကေလးနဲ႔စုတ္ၿပဲေနတဲ့စြပ္က်ယ္ေလးတစ္ထည္။ ဩရႆၿပဳံးမိသည္
ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီးေတာ္႐ုံတန္႐ုံလူဆိုကူညီမည္မဟုတ္။ပစၥည္းေလးေတြၾကည့္ရင္း ဂ်ဴတီကုတ္ကေလး၏ ရင္ဘက္မွ “tom” ဆိုတဲ့နမည္ကတ္ျပားေလး။
“ဆက္ပိုင္ “
“ဟုတ္Mr”
“ငါလဲက်ေနတဲ့ေနရာကcctv recordအကုန္လိုခ်င္တယ္။ၿပီေတာ့ ေခြးသားေတြကို အရွင္လိုခ်င္တယ္”
“ ok Mr ျဖစ္ေစရမယ္”
နာရီပိုင္းေလာက္ၾကာေတာ့ ဆက္ပိုင္ျပန္ဝင္လာတယ္။
“CCTV recordေတြ ရလာၿပီ ။ၿပီးေတာ့ Mrကိုေခ်ာင္းပစ္ခဲ့၄ေကာင္ကိုလဲမိၿပီ ေျမတိုက္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားပါတယ္”
“အင္း”“အင္း”ဆိုတာ သာမွန္စကားလုံးေလးတစ္ခုပါဘဲဒါေပမဲ့ ထိုလူ၄ဦးရဲ႕အသက္ကေတာ့ အာမခံခ်က္မရွိ
“ဆက္ပိုင္”
“ဟုတ္mr”
“tomဆိုတဲ့ကေလးရဲ႕အေၾကာင္းကိုငါအကုန္လုံးသိခ်င္တယ္။သူရဲ႕dalys lifeကအစ ၿပီးေတာ့ဟိုေခြးေလးေကာင္ကိုသတ္တဲ့အခ်ိန္vedio႐ိုက္ထားလိုက္။ အေလာင္းကိုသူတို႔ရဲ႕ popဂိုဏ္းကိုပို႔လိုက္။vedioကိုသူတို႔အိမ္ေတြဆီပို႔လိုက္ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီရင္ေပးလိုက္ပါကြာ ဟားဟားဟားး”
“ေကာင္းၿပီ mr”
***************************
“ဝွါးးးးးဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီးတုန္းငါအလုပ္သြားရအုံးမာ။ဟာငါဆိုသည္မွာလည္းေမ့တတ္လိုက္တာဒီေန႔စေနေန႔ ငါholidayေလ”Tom ေမ့တတ္လြန္းေသာ မိမိကိုေခါင္းကို အသာထုရင္းး
ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးေလးကဖြဲဖြဲက်ေနသည္။
“ဂြီ”အသံျမည္လာတဲ့ဗိုက္ကေလးကို အသာပြတ္လိုက္ရင္း
"ommဗိုက္ဆာလိုက္တာ တစ္ခုခုထြက္စားအုံးမွ"
ေဘးမွာရွိတဲ့အက်ႌေလးေကာက္ဝတ္ကာစတိုးဆိုင္တစ္ခုသို႔ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ေခါက္ဆြဲထုပ္ေလး ၁၀ထုတ္နဲ႔ ဘီယာ၃ဗူးဝယ္ၿပီးအိမ္ျပန္လာလိုက္သည္။သူက ဒီကိုစေရာက္ကတည္းကေခါက္ဆြဲနဲ႔ႏွစ္ပါးသြားေနရတာ အခုထိဘဲ
Tom မသိခဲ့တာကသူရဲ႕လူပ္ရွားမူးတိုင္းကို လူတစ္စုက စတင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ကိုပင္
တူပီကိုတိန္ၫႊန႔္
ခင္ဗ်ားေလးတို႔ရဲ႕သာသာေပါက္စ