Ch.67

2.5K 127 8
                                    

Unicode

လူကြီးတို့လည်းမရှိတာမလို့ပျင်းတာနဲ့တီဗီသာထိုင်ကြည့်နေ့တဲ့tomအနားကိုယောင်းမီကရောက်ချလာသည်။

"ဟိုလေ အကိုကိုလက်ဆောင်လေးပေးချင်လို့"

ပြောပြီးသူကိုင်လာတဲ့အိတ်ထဲက ပုလင်သေးသေးလေးတစ်လုံးထုတ်လာသည်။သေချာကြည့်မှရေမွှေးလေးဘဲ။

"လက်ခံပေးပါမငြင်းပါနဲ့"

လူကြီးက ယောင်မီကိုသတိထားဖို့ပြောထားပေမဲ့
ဒီလိုအချိန်နေမျိုးမှာရှောင်ထွက်ဖို့ကအဆင်မပြေတော့ ...

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ"

"ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး ဟင်းဟင်း"

"ဒါကဘာနဲ့ထုတ်တာလည်းဗျ"

"ကြာပန်းကနေထုတ်တာလေ နည်းနည်းဆွတ်ကြည့်ပါဦး"

"..ဗျာ"

"နည်းနည်းလောက်ဆံတ်ကြည့်ပါလား.."

Tomတုန့်ဆုတ်နေမိသည်။
ထိုအချိန် .......

ခွမ်!!!ခွမ်

အိမ်ထဲကို မှန်တံခါးတွေ ခွဲပြီးဝင်ချလာတဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေနဲ့လူတွေ

"ဘယ် သူ တွေလဲ
ဘယ်သူတွေလဲလို့မေးနေတယ်‌လေ"

‌ကျစ်!!

ယောင်မီဆီက ကျစ်သတ်သံ

လွန်ခဲ့တဲ့မိနစ်အနည်းငယ်က ......

"ငါခိုင်းသလိုသာလုပ်စမ်းပါ"

"မင်းငါ့ကိုဘာပြန်ပေးမှာလဲ"

"နင်တို့သာ သူကိုသတ်နိုင်ရင် နင်လိုချင်တဲ့ဟာငါပေးမယ် နင်ဘာလိုချင်လဲငါသိပါတယ်"

"Okလေ ဟန်နီစိတ်ကြိုက်ဖြစ်စေရမယ်"

ယောင်မီကြေးစားလူသတ်ဂိုဏ်းတစ်ခုနဲ့ချိတ်ဆက်ပြီးလုပ်ထားတာ ဩရဿတို့မရှိတာအခွင့်ကောင်းယူပြီးတော့ပေါ့

"မင်းကtomဆိုတဲ့တစ်ယောက်လားး"

"ဟုတ်တယ်"

ခေါင်းဆောင်ဖြစ်လောက်မဲ့သူက သူ့ကိုမေးလာတာကြောင့် ဟုတ်သည်သာဖြေလိုက်သည်။

ဒိုင်း!!!ဒိုင်း

Tom အမြန်ဘဲ ဘေးက အကွယ်ကိုဝင်ပုန်းလိုက်လို့ကံကောင်းသည်။မဟုတ်ရင်ပွဲချင်းပြီး
လူကြီးသေနတ်ထားနေကျ ခုံလေးဘေးမှာရောက်နေတာက သူအတွက်အခွင့်အရေးပေ။
သေနတ်ကိုလှမ်းယူလိုက်တော့

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Where stories live. Discover now