.
Trigger warning: rape, abuse
"Shana?"
I covered my ears when I heard them coming. Naririnig ko ang tunog ng latigo at ang paglalaro ng mga kamay nila sa lighter.
"Shana, Shana, Shana..."
I gasped in shock when someone whispered that to my ear. Nanginginig ang mga kamay ko habang nakatakip sa tainga. What if they kill me? Walang makakaalam. But...para saan pa?
"The Princess Lee is now coated with blood. We better wash her again?" Sam suggested to Suniz, making her smirk.
"'W-Wag na. A-Ayoko," mahinang sabi ko.
"Oo nga Kuya. She doesn't smell nice either. Kahit spray nalang ng alcohol."
I shivered. Sumasakit ang ulo ko. My wounds are also starting to throb imagining alcohol.
"G-Gusto ko ng u-umuwi..."
They laugh at what I said. Napapikit ako sa sakit nang sabunutan ako ni Suniz at kaladkarin. I cried in pain because of my wounds. Dinala niya 'ko sa isang mabahong banyo.
"P-Please..." i begged when she splash a cold water in me. Matapos noon ay hinila niya ulit ako papunta sa isang matigas na kama.
"Want pleasure again Shana? Nakita ko mga Kuya mo. Halatang problemado ah."
I closed my eyes when the boys started taking off their clothes again. Si Suniz naman ay inaayos ang camera at paniguradong pinepeke na naman ako.
"You taste good, Shana. Lalo na nung una."
My eyes are flowing silently. Hindi ako humikbi. Hindi matunog na umiyak at hindi rin humagulgol. I'm just staring at the ceiling while wishing to the time to make it fast. Para tapos na.
"Archie," sambit ko sa pangalan niya habang sinusulat ang pangalan niya sa sahig gamit ang dugo ko. Tapos na. Tapos na ulit. At bukas naman. "Baby..." Binura ko ang tumulong luha sa gawa ko at tumitig roon.
What if I have the power to tell him? A powers to fight them? Nasaan ako? Maybe at his house? Drawing what I love? Laughing with him? Putting paint on his face while he's sleeping? Eating with him? In a library with him? Am i staring at his back while sitting on countertop looking at him while he's cooking? Bababa ako para yumakap sa kanya mula sa likod. Matutulog sa couch habang kulong sa bisig niya. Pipikit habang dinadama ang marahan niyang halik sa noo ko.
Nasaan kaya ako? Masaya ba 'ko? Masaya ba kami? Kasama ko ba siya? Mahahawakan ko ba ang kamay niya?
"I love you..." I whispered while drawing a heart between our names. Gumaan ang puso ko. I am calm because of remembering him. I smiled because of him.
"Shana?" Unti-unti akong nagmulat. I just stared at the ceiling. Not minding the people who are around me.
I want him back. I want him in my arms. I want his lips in my lips. I want his hands clasped on mine. I want his soft kiss on my forehead. I want his smile on my eyes and his words on my ears.
But...where can I find it?
"I'm...fine," mutawi ko sa mga lalaki at kay Mommy na nasa paligid ko. They all stared at me. With sadness, pity and guilt. I wiped my tears and smiled at them. "Let's sleep," sambit ko saka humiga nang maayos.
Nangungulila ako sa kanya. Nalulungkot ako ng sobra dahil sa kanya. Nasasaktan ako dahil sa kanya. Pero gusto ko siya. Gusto ko bumalik siya.
Early in the morning...I woke up. Maingat akong bumangon para hindi magising ang tatlo. I wear my hoodie and brought my flashlight. Lumabas ako ng bahay nang hindi nila namamalayan lahat.
I run to go at his house. Nakatitig lang ako sa ilaw habang tumatakbo. Babalik sa siya sakin. I will explain it to him. For sure he will listen. Mahal niya 'ko. Nabubulag lang siya ng galit.
"Archie?" i called while knocking on the door of his house. "Archie si Shana 'to!" sigaw ko habang matuloy sa pagkatok. "My love...open the door please? I know you're here."
Napayakap ako sa sarili nang biglang umulan. Sumilong ako sa malaking sakop ng yero saka nagpatuloy sa pagkatok sa bahay niya. Pakiramdam ko ayaw niyang buksan. He is really mad. Nandidiri talaga siya sakin.
"Baby...let me explain it to you please? Listen to me!" I begged.
Unti-unti ay gusto ko nang sumuko. Pero paano kung nagdedesisyon pa siya? Bubuksan niya 'to pero siguro pinag iisipan niya pa.
"My love...makinig ka naman. Gusto kong ipaliwanag pero...n-nanatakot ako," giit ko habang nakadikit ang noo sa pintuan ng bahay niya. "I need you. Lumabas ka na please? Makinig ka sakin. Dali na Archie." With the rain...my tears started falling so hard. Nakatitig lang ako sa ilaw na nasa kamay ko habang hinihintay siyang lumabas.
"Shana!" boses ni Ian saka ko naramdaman ang hawak niya sa braso ko. "Umuwi na tayo. Basa ka na ng ulan!" sigaw niya dahil sa lakas ulan.
I shook my head. He's still deciding. Bubuksan niya ang pinto. Nagdedesisyon pa siya. I will wait for it.
"Archie!" sigaw ko. Kumatok muli ako.
"Shana ano ba?! Tara na sabi!" sigaw ni Ian sakin.
"Bubuksan niya Ian. Saglit lang," giit ko.
"Hindi niya bubuksan! Magkakasakit ka na!" nagagalit na sabi niya.
I didn't listen. Archie will open this. Nagdedesisyon pa siya. He loves me. Kahit kaunti alam ko yun.
"Baby...open this please," I begged again. Ramdam ko ang titig sakin ni Ian pero 'di ko na siya nilingon. "Archie naman...ano bang ginawa ko?!" sigaw ko sa inis.
I burst into tears again. Nagagalit ako sa kanya. Pero mas lalo na sa sarili ko. Maybe if this isn't my life...hindi ganito ka sakit. Hindi na sana ako nakaranas ng impyernong buhay. Sana hindi siya galit. Sana imbis na mahimbing ang tulog ko...hindi ganito. Hindi ganito na nagmamakaawa ako sa kanya na buksan ang pinto.
"Shana...tara na." Binuhat na 'ko ni Ian dahil sa pagod. Hindi ko alam kung may ipapagod pa ba 'ko. Pumapasok na naman sa isip ko na mawala. Na ayoko na naman.
"Mom?" tawag ko kay Mommy habang nakatingin lang sa bahaghari.
"Why?" she asked while massaging my feet.
"I want to study in Laguna. Bukas. Gusto ko bukas na," i said desperately. Ngumiti siya sa sinabi ko at tumango.
"Okay. But...your exams. Gusto mo ionline nalang natin?" tumango lang ako saka tumingin muli sa bahaghari.
The sky is sad. But it still smiled with the colorful rainbow.
Days and months passed. Yung buhay ko parang ere lang na nakikisabay sa hangin. Hindi alam kung saan pupunta. Hindi alam kung saan mananatili. I'm still lost. Walang mapa pero nanatili lang na sa isang lugar para hindi tuluyang maligaw.
I don't know why I'm still alive. Ilang beses pumapasok sa isip ko na bakit ako nagising. Bakit ako nandito. Bakit ako humihinga. I just don't know. Malungkot parin. Nasa dilim pa rin.
"Yra?" gulat kong tanong. Napatingin kami ni Ate Tamarah sa babaeng lumabas ng van.
"Miss me?" I smiled as she sat in front of us.
"Iwan ko muna kayo. Shana...sabay tayong uuwi." Tumango lang ako sa sinabi ni Ate saka binalingan ang babae.
"Bakit ka nandito?" tanong ko. She removed her shades. Pinagkrus niya ang binti saka ako tinaasan ng kilay.
"Ano? Akala mo ikaw lang pwedeng mang iwan?" napairap ako sa sinabi niya.
I'm now a fourth year college. Minsan bumibisita siya. Pero ngayon ko lang siya hindi inasahan dahil pasukan na ngayon. "Si Rayd?" nanlaki ang mata niya sa sinabi ko.
"Nakalimutan ko yung boyfriend ko!" she bursted. Taranta niyang kinuha ang phone saka nagtipa. "Baby?..Oo...sorry i forgot you...Sorry na eh...Nakalimutan kita...Gago!"
I smiled while staring at her. Sa lumipas na isang taon...minahal siya ni Rayd. She was courted for 11 months. Kahit kasi mahal siya ni Yra maarte parin itong babae.
"Shut up!..bahala ka..." inis niyang sabi sa lalaki sa kabilang linya. "Oo na. I love you too!" Nasapo ko ang noo. Kanina galit siya at halos lumabas na ang ugat niya sa pagsigaw. Tapos yun rin pala.
"Tapos na ba?" tanong ko. She chinky smiled at me and nodded.
"Dito ako mag aaral. Para kasama kita. Ayoko ng iwan no!" asik niya sakin.
"Si Rayd?" She pouted at what I said and smiled.
"Kaya na yun ng kapatid mo. Puntahan na lang niya 'ko. Saka...nakapag usap na kami. It's fine with him."
Tumango lang ako sa sinabi niya at nagpatuloy sa pagdodwaring. Nandito lang ako sa may harap ng palayan. I chose the school who has a peaceful surroundings. Private school, maximum of thirty students, at ang paligid ay palayan.
"Ayos ka na ba? Magaling na?" ngumiti ako kay Yra at umiling.
"Nothing new. Parang...lumala nga eh," sagot ko.
Nakaka homesick. Gusto ko ulit siyang kunin para bumalik sakin. But...ang sakit lang. Parang ayoko na. Ayos na ko dito sa dilim. Habang inaalala kung gaano siya kaliwanag.
"Nabalitaan mo ba?"
I stared at her eyes. Parang nag-uusap ang kaluluwa namin. I nodded. I know what she's pertaining to. "Kahit naman magpakamatay siya...hindi naman talaga siya nawala."
Suniz comitted suicide after the final hearing in court against his brothers. Hindi dapat siya papatayin. But she killed herself. Siguro dahil sa hatol sa dalawang kapatid niya. The SamKin Brothers are now dead. Dahil sa death penalty na ipinataw sa kanila. My family are very thankful to Tito Disen. Kahit hindi inakala ni Tito na kami ang unang gagamit noon...masaya siya para samin.
But...no matter how i tell myself that no one won't hurt me anymore...nasa dilim parin ako. Walang bago.
"Lumapit sakin yung dalawang pangit kahapon. Asking for your forgiveness," She said, pertaining to Suniz's friend.
Sila kasi ang naging witness against Suniz. They told the judge what happened. Nakita nila si Suniz na pinagkakalat ang video. Yun nga lang...they are also in jail. Kulong rin sila ng maikling taon dahil sa paulit-ulit na pagsisinungaling.
"Okay," sagot ko lang kay Yra.
"Alam mo...ang lapit mo pero namimiss parin kita." napatitig ako sa kanya. Ngumiti lang ako nang makitang malungkot siya. "Nawawala yung Shana na puro kalokohan. Saan ko kaya hahanapin yun?" tanong niya habang nakatingin sa ulap na mukhang iiyak na naman.
"Baka hindi bumalik yun." Napatitig siya sakin at bumuntong hininga.
"Nakakamiss ang panahon. Hayaan mo, sasamahan kita dito. Kasama ko naman si Kuya Yael kaya ayos lang."
Ngumiti lang ako tumango. I looked at my phone. Nandoon parin yung wallpaper ko. A kiddo Archie who was talking to a daffodils. Drawing ko 'yon. I tried many times to remove it. Pero kada gagawin ko...umiiyak ako at humahagulgol. Still...after months...kahit litrato niya lang...kumakalma parin ako.
"Anong plano mo after fifth college? Isang taon nalang. Graduate ka na."
Napanguso ako sa sinabi niya. "Lilipat ulit. Maynila. Kuya Carter, Kuya Sanrix and Ian will be with me," sagot ko at tumango siya. "Sabay kayo ni Rayd sa Maynila 'di ba?" ngumiti siya at tumango.
"We planned to study in Cavite muna. Sunod na doon. Kaya late kami." Tumango ako sa sinabi niya.
Ilang saglit lang...umuwi na rin ako kasabay kay Ate Tamarah. Sa kanya ako nakatira. Si Tito Toby ay kasama ang asawa nito sa New York. Tuloy ay dalawa lang kami sa bahay. Bale ngayon tatlo dahil sa pagiging makapal ng mukha ni Yra.
"Ate may shanghai pa? Sarap nito. Saan galing?" tanong niya habang parang leon kung kumain.
Natawa si Ate sa kanya. "Sa branch ni Tita Kenzie." nagkatinginan kami ni Ate nang biglang mabulunan si Yra. Sabay namin siyang inabutan ng tubig pero ang tinuro pa ng gaga ay ang juice.
"Whoo! Iba talaga si Tita Kenzie. Namiss ko agad si Kensley. Sarap hilain dito."
Natawa ako sa sinabi niya. Kensley is about to go home. Pero balita ko inis yun ngayon at ayaw ng umuwi dito dahil sa nakilala niyang lalaki roon. The thing between her and Rayd became fine. Pinsan na ang turingan nila at nag aasaran pa. Rayd even gave her advice about guys.
"Tatae ako. Saan banyo Ate?" napailing nalang si Ate saka natatawang itinuro ang banyo. Tuloy lang kami sa pagkain dalawa habang naririndi na kay Yra na panay ang kanta sa banyo.
To be continued...😘