#At Night 🌙
ពេលរាត្រីបានឈានចូលមកដល់តាមពេលវេលាដែលរំកិលទៅមុខជារឿងៗផ្ទៃមេឃក៏ចាប់ផ្ដើមបម្រែពណ៍មកជាខ្មៅងងឹតដោយពាំនាំនូវវង់ព្រះច័ន្ទូលក្រឡង់យ៉ាងស្រល់ស្អាតមកឲ្យរះបំភ្លឺនាពេលយប់អមដោយហ្វូងផ្កាយជាច្រើនដួងបន្ថែមទៀតនៅបញ្ចេញរស្មីចេញចិញ្ចាចចិញ្ចែងក្បែរនិងដួងព្រះច័ន្ទដែរ។ក្រឡេកមកមើលក្នុងបន្ទប់មួយដែលកំពុងមានមនុស្សពីរនាក់ដោយម្នាក់អង្គុយនៅមុខតុសំអាងនិងម្នាក់ទៀតឈរនៅពីក្រោយដែលកំពុងតែសិតសក់ឲ្យបងស្រីរបស់ខ្លួនហើយម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីគីម ថេយ៉ុងនិង គីមថេស៊ូឡើយ
«ហឹម! បើនិយាយឱ្ដល់យទៅប្អូនប្រុសបងក៏ស្អាតដែរតើស៎ បើមើលឲ្យស្រួលបួលស្អាតជាងបងដែលជាស្រីទៅទៀត»ថេស៊ូ មើលទៅកាន់កញ្ចក់រួចសរសើរប្អូនខ្លួនដែលកំពុងតែសិតសក់ឲ្យខ្លួនទាំងយកចិត្តទុកដាក់
«បងស៊ូកុំមកនិយាយលេងសើចណា៎ ន៎ែខ្ញុំធ្លាប់បានសួរលោកប៉ាញឹកញាប់ដែរថាប៉ាយកខ្ញុំច្រឡំពីមន្ទីរពេទ្យទេដឹង»ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏សើចលឹបភ្នែកដាក់បងស្រីមើលទៅវាគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់
«អត់ទេឯងគិតច្រើនហួសពេកហើយបងថាឯងមិនទាន់ចេះមើលខុសត្រូវខ្លួនឯងច្រើនជាងហើយម្យ៉ាងទៀប៉ាប្រើឯងច្រើនហួសពេកទើបឯងមើលទៅមិនស្រស់ដូចបង ចាំបងប្រាប់ប៉ាឱ្យឈប់ប្រើឯងទៀត អើយស្អែកនេះណាយើងទៅហាងបងទៅមើលទិញឡេថែរក្សាស្បែកឲ្យឯងលើកនេះឯងនឹងស្អាតដូចជាព្រះចន្ទ»ថេស៊ូក៏ងាកមុខមករកប្អូនហើយក៏និយាយនឹងអង្អែមុខប្អូនតិចៗ
«អឺ....ខ្ញុំថាមិនយកល្អជាង មុខខ្ញុំមូលដូចព្រះច័ន្ទអ្នកណាគេមកយកនោះ»ថេយ៉ុងក៏ខំធ្វើមាត់ប៉ោងប៉ោងហើយមើលទៅគួរឲ្យខ្នាញ់ណាស់សម្រាប់បងគេ
«ន៎ែ មិនមែនមូលទេ»ថេស៊ូដោយគ្រឺះប្អូនពេកក៏ដាក់មួយដៃតិចៗហើយក៏នាំគ្នាសើចលេងសប្បាយពេញនឹងទៅ
យើងងាកមកមើលលោកគីមវិញកំពុងអង្គុយផឹកកាហ្វេមើលទៅគាត់ដូចជាស្មុគស្មាញណាស់កំពុងតែអង្គុយសុខៗមានមនុស្សខលមកគាត់ហើយលោកគីមយកមកមើលថាជាអ្នកណាគ្រាន់តែដឹងថាជាអ្នកណាក៏ធ្វើឱ្យលោកគីមចិត្តរារែកចង់លើកបន្តិចអត់បន្តិចតែចុងក្រោយនៅតែលើកដដែល
In call ☎️
«លោកគីម ដុងវ៉ូ ស្អែកនេះដល់ពេលកំណត់ដែលលោកត្រូវបញ្ជូនកូនស្រីលោកឱ្យលោកចនហើយ»មែនហើយម្នាក់ដែលខលមកនោះគ្មាននរណាក្រៅពីសាន់ដែលជាជំនិតរបស់ជុងហ្គុកនោះទេ
«ហឹស....ស្អែកនេះហេស៎»លោកគីម
«មែនហើយ បើលោកគ្មានលុយមកសងបំណុលលោកចន ទេលោកត្រូវតែបញ្ជូនកូនស្រីមកដោះបំណុលតាមពាក្យសន្យាបើលោកខុសពាក្យសន្យានោះលោកនឹងគ្មានជីវិតរស់នៅទៀតទេ»សាន់
«បាទបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច»លោកគីម ហើយខ្សែប្រព័ន្ធទូរសព្ទក៏កាត់ផ្ដាច់ត្រឹមនេះដូចគ្នាបន្សល់ទុកឲ្យលោកគីមឈរស្មុគស្មាញកាន់តែខ្លាំងឡើងៗម្នាក់ឯង
៚ស្រមៃ៚
«លោកមិនទាន់បានប្រាប់នៅឡើយទេថាលោកយកស្អីមកធានាអះអាងដល់ខ្ញុំ»ជុងហ្គុក
«ខ្ញុំយកកូនស្រីខ្ញុំមកធានាអះអាងដល់លោក»លោកគីម
៚បច្ចុប្បន្ន៚
«ប៉ាសុំទោស»លោកគីម
Morning ☀️
# ប្រទេសចិន
«ចៅហ្វាយ មានអ្នកខលមកទាន»កូនចៅម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកកូនចៅទាំងអស់ក៏និយាយទាំងហុចទូរសព្ទទៅឲ្យជុងហ្គុក(ពេលកូនចៅជុងហ្គុកកុំនិយាយគេនិយាយជាចិន🌚)
In call ☎️
«យ៉ាងមិចហើយសាន់»ជុងហ្គុក
«ខ្ងុំតេ រកលោកគីម ដុងវ៉ូពីររឿងនឹងរួចហើយចៅហ្វាយ»សាន់
«វាថាយ៉ាងមិច»ជុងហ្គុក (ហៅអនាគតប៉ាក្មេកសុទ្ធតាវា🙄)
«គ្មានបញ្ហាទេ វានឹងបញ្ជូនកូនស្រីមកឱ្យខ្ញុំថ្ងៃនេះ»
«ល្អណាស់បើគេយកមកឲ្យហើយនាំមកឱ្យយើងតែម្ដងទៅ»
«បាទ»សាន់ក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះ
SKIP ⏭
«ជំរាបលាប៉ា»ថេយ៉ុង/ថេសុី
«អឹម...ជំរាបលា»លោកគីម
«អេ៎ កូនថេយ៍»
«មានការអីទៅប៉ា»ថេយ៉ុង
«ប៉ាស្រឡាញ់កូនណា៎»លោកគីម
«ហា៎....ថ្ងៃនេះប្លែកម៉្លេះប៉ាប្រាប់ថាស្រឡាញ់ខ្ងុំ»ថេយ៉ុងដើរទៅជិតបងស្រីខ្លួនវិញទាំងធ្វើទឹកមុខឆ្ងល់ៗ
«បាយៗណា៎ប៉ា»ថេយ៉ុង/ថេស៊ូក៏បន្លឺឡើងព្រមគ្នាមុននឹងដើរចូលសាលារៀន
«ថេយ៍ថ្ងៃត្រង់នេះបងមកយកឯងទៅញ៉ាំបាយណា»ថេស៊ូដើរបណ្ដើរនិយាយបណ្ដើរ
«បងស៊ូម៉េចក៏យើងញ៉ាំបាយថ្ងៃត្រង់ជាមួយគ្នា»ថេយ៉ុងនិយាយទៅទាំងឆ្ងល់ព្រោះរាល់ដងគេញ៉ាំតែម្នាក់ឯង
«ព្រោះយើងជាបងប្អូននិងគ្នា បើបងមិនញ៉ាំបាយជាមួយឯង តើឯងមានមិត្តញ៉ាំជាមួយគ្នាទេ??»ថេស៊ូ
«មែនហើយគ្មានអ្នកណាគេពេញចិត្តខ្ញុំទេ»ថេយ៉ុងពន្លឺទាំងមុខជូរ
«អឺ....បើអញ្ចឹងថ្ងៃត្រង់នេះជួបគ្នាណា»ថេស៊ូនិយាយទៅកាន់ថេយ៉ុងមិនឆ្លើយគ្រាន់តែង៉កក្បាល់ជាការដឹងឮមុននឹងដើរចេញទៅថ្នាក់រៀន
«ថេយ៍...»ថេយ៉ុងឮឈ្មោះខ្លួនដែរគេហៅក៏ងើយទៅតាមសម្លេងហើយចុងក្រោយក៏ទទួលបាន...
«អាយ៎......»ថេយ៉ុងស្រែកភ្លាត់សម្លេងហើយថ្ងៃនេះក៏មិនខុសពីរាល់ដងដែរ គឺទទួលបានទឹកមួយធុញពីរលើមកសើមខ្ទិច
«ហាស៎...ហាយ៉ាងមិចដែលត្រជាក់ស្រួលទេៗៗ»សិស្សនៅក្នុងសាលាពេលដែរឃើញថេយ៉ុងសើមបែបនេះក៏នាំគ្នាសើចចំអកឡកឡើយទៅកាន់ថេយ៉ុងនឹងនិយាយឌឺថេយ៉ុងថែមមួយកម្រិតទៀត
«ធ្វើបាបបានក៏ធ្វើបាបទៅ ខ្ងុំមិនខ្វល់ទេ»ថេយ៉ុងក៏ស្រែកទៅពួកគេវិញមុននឹងដើរចេញទាំងខឹងនឹងឈឺចិត្តក្រៃលែង
ទឺង.....ទឺង.....
កណ្ដឹងចេញលេងក៏ភ្បន្លឺឡើងពេលនេះថេយ៉ុងកំពុងតែឈរចាំបងស្រីខ្លួននៅមាត់ជណ្ដើតែថាឈរចាំយូរហើយម៉េចក៏មិនឃើញចុះមកចឹង
«អេ៎...បងជីអា បងស៊ូមិនទាន់ចុះមកទេហី»ថេយ៉ុងពេលដែលឃើញមិត្តរួមថ្នាក់របស់ថេស៊ូចុះមកទើបស្ទាក់ផ្លូវសួរពួកគេ
«អ៎ ស៊ូសុំទៅផ្ទះតាំងពីព្រឹកម្ល៉េះ»ជីអា
«អាវ បងស៊ូកើតអីទើបសុំទៅផ្ទះមុន មិនស្រួលខ្លួនមែនទេ»
«បងមិនដឹងដែរ ស៊ូប្រាប់ថាប៉ាមកទទួល»
«ប៉ាមកទទួល!!»ថេយ៉ុងស្រែកទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
«មែនហើយ អញ្ចឹងបងទៅសិនហើយ»គ្រាន់តែជីអាចេញទៅផុតថេយ៉ុ ក៏ទាញទូរស័ព្ទតេទៅអ្នកផ្ទះប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាលើកសោះ
«ម៉េចក៏បានប៉ាលើកទូរសព្ទ»ថេយ៉ុងក៏តេទៅបងស្រីខ្លួនវិញម្ដង
«បងស៊ូក៏បិទទូរស័ព្ទឬមួយមានរឿងអ្វីកើតឡើងទេដឹង»ថេយ៉ុងនិយាយទាំងមានអារម្មណ៍ថាមិនសូវស្រួល
៚ស្រមៃ៚
«ថេយ៍»លោកគីម
«មានការអីទៅប៉ា»ថេយ៉ុង
«ប៉ាមានរឿងចង់ប្រាប់កូនណា៎ គឺអាជីវកម្មប៉ា...»លោកគីមនិយាយមិនទាន់ចប់ផងថេយ៉ុងក៏និយាយកាត់
«វារលាយយូរហើយ...»ថេយ៉ុង
«មែនហើយ»
«ខ្ងុំដឹងហើយ»ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសើចតិចៗ
«ណា៎មួយប៉ា ជាប់បំណុលគេ...»ម្ដងនេះក៏ដូចគ្នាថេយ៉ុងក៏និយាយកាត់ទៀតហើយ
«ជាប់បំណុលម៉ាហ្វៀ»
«មែនហើយ»
«ហ្ហើយ....ប៉ាកូននិយាយលេងលេងទេ»
«ន៎ែ វាជារឿងពិត»
«ប៉ាកុំប្រាប់ថាពេលនេះវាតាមមកសម្លាប់ប៉ាសម្លាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា»ថេយ៉ុង
«វាមិនដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទេកូន ប៉ាគ្រាន់តែចង់ប្រាប់ថាពីពេលនេះទៅបើមានរឿងអីកើតឡើងចូលកូនប្រើទេពកោសល្យពិសេសរបស់កូនទៅណា»លោកគីមនិយាយទាំងចាប់ដៃកូនប្រុសជាប់
«នៀក៎ ប៉ានិយាយអីកូនមិនយល់ទេ»ថេយ៉ុហក៏ដកដៃមកវិញ
៚បច្ចុប្បន្ន៚
ថេយ៉ុងពេលនេះកំពុងដើរទៅផ្ទះតែពេលមកដល់ផ្ទះក៏គ្មានមនុស្សនៅ
«ឡានប៉ាក៏មិននៅផ្ទះ ម៉េចក៏ប៉ាហ្នឹងបងស៊ូមិនទាន់មកវិញ»ថេយ៉ុងនិយាយទាំងដើរមើលជុំវិញផ្ទះ
«ម៉េចក៏គ្មានអ្នកណានៅ មិចក៏បើកទ្វារចោល??»ថេយ៉ុងយកដៃទៅទាញទ្វារបន្តិចក៏ដឹងថាទ្វារមិនបានចាក់សោហើយក៏ដើរចូលទៅមើលរួចយកកាតាបដាក់លើតុ
«ឬមួយ.....»
TO BE CONTINUED
💗HELP SUPPORT ME Pg💗
@គីម ថេអុីន