" ဟားးးး ကိုကြီးရယ် လန့်သွားတာလား ကျုပ်က စ တာပါဗျာ ယောကျာ်းအချင်းချင်းကြီး ယူလို့မှ မရဘဲ "
" မလန့်ပါဘူးကွာ လက်ချော်ပြီး ပြုတ်ကျသွားတာ "
" ဟီးးး ဟုတ်လို့လား "
" လာ မ စ နဲ့ ဂျစ်တူး "
" ဟီးးးး လူကြီးတွေရှက်ရင် အဲ့လိုပဲ "
" ကဲ ဂျစ်တူး ခုနကတော့ ငိုယိုနေလိုက်တာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း "
" အာ မငိုတော့ပါဘူးနော် အခု "
" အေးပါ အေးပါ "
မဟာ လဲ ခြံထဲဆင်းလာပြီး ရေခွက်တွေဘာတွေဆေးကြောနေရသည် ။
" အစုတ်ပလုပ် အညာသားကောင် လူကို ရိသဲ့သဲ့နဲ့ပြောပြီးမှ ချော်လဲရောထိုင်လုပ်နေတယ် ကြည့်လို့ကို မရဘူး "
" ကိုကြီးရေ "
" ဗျာ "
" ကျုပ် ဒီနေ့ ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့မယ် ရလား "
လုပ်လာပြန်ပြီ ။ ဒင်းက ဒီမှာအိပ်တော့ ဒီကလူက ဘယ်လိုလုပ် အိပ်ပျော်တော့မှာတုန်း ။
" အေး အိပ်လေ "
" ဟုတ်ဟုတ် "
" ဟ အထွန်း ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်း "
အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ကိုလင်း က အထွန်း ကို မြင်တော့ လှမ်းမေးသည် ။
" ဟီးး အချစ်စမ်းခံလာရတာ ဆရာလင်းရေ "
" မသေကောင်းမပျောက်ကောင်းကွာ အန်တီတို့ရောသိပြီးပြီလား "
" မသိသေးဘူး ဆရာလင်း အဲ့တာကြောင့် ဒီည ဒီမှာ အိပ်မလို့ ရတယ်မလား "
" အေးအေး အိပ်လေ "
" ကိုလင်းရေ ဒီငမွှေထွန်းက နှင်းနုဆီက အရိုက်ခံလာရတာတဲ့ "
" ဟေ ဟုတ်လား "
" ဟုတ်ပါ့ဗျာ "
" ကဲ ကဲ အေးဆေးနေ ကိုယ့်အိမ်လို သဘောထား "
" ဟုတ် ကျုပ်က ဆရာလေးတို့အိမ်ကို ကျုပ် အိမ်လို့ပဲ သဘောထားထားတာ နော် ကိုကြီး "
" အဆင်ပြေသလိုသာ နေ ဂျစ်တူးရေ "
တဖြေးဖြေးနဲ့ အမှောင်ရိပ်ကြီးစိုးလာပြီး ညစာ စားချိန်ရောက်တော့ ၃ ယောက်သား ညစာစားကြတော့
" ကျုပ် ငါးဟင်းမစားတတ်ဘူး "
" ဟေ ဘယ်လိုဖြစ်လို့တုန်းကွ "
" ဟုတ်တယ် ဆရာလင်းရဲ့ ကျုပ်က ငါးကို ချက်ထားရင် မစားတတ် "
" ဖြစ်ရမယ် ဂျစ်တူးရယ် ကြိုပြောပါလား "
" ရပါတယ် ဒီမှာ အရွက်ကြော်တွေရှိတာပဲ "
မဟာ ထမင်းစားနေရာကနေ ထ ပြီး ရေကပြင်ကို ဆင်းကာ လက်ဆေးလိုက်သည် ။ ပြီးမှ ငါးတစ်တုံးကိုယူကာ အရိုးနွှင်ပေးပြီး ဂျစ်တူး ပန်းကန်ထဲကိုထည့်ပေးလိုက်သည် ။
" ရော့ အရိုးမပါဘူး "
" ကိုကြီးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ "
" ဂျစ်တူး ကြက်သီးထစရာတွေမပြောစမ်းနဲ့ စားစရာရှိတာ စား "
" ဟုတ် "
ထုံးစံအတိုင်း သွားဖြူဖြူတန်းလေးတွေပေါ်အောင်ရီပြလိုက်တိုင်း ပေါ်လာတတ်တဲ့ ပါးချိုင့်ခွက်ခွက်လေးနဲ့သွားထက်လေး ပေါ်လာအောင် ရီပြနေပြန်သည် ။
ထမင်းစားသောက်ပြီးတော့လည်း ကိုယ်ကပဲ ပန်းကန်ဆေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာတော့ ကိုလင်း က စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေပြီး ဟိုဂျစ်တူးကို မတွေ့ ။
" ကိုလင်း ကော်ဖီသောက်ဦးမလား "
" တော်ပြီ မဟာ အိပ်မပျော်မှာဆိုးလို့ "
" ဟုတ် ဟို ဂျစ်တူးရော "
" အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်သွားလေရဲ့ "
" သူ့အိမ်သူ့ယာကျနေရောပဲ "
" ကလေးပဲဟာ ထားလိုက်ပါ "
" အင်းပေါ့ ကလေးမို့လို့ပေါ့ "
" ဒါနဲ့ မဟာ အိပ်လို့ရပါ့မလား "
" ရပါတယ် ကိုလင်း ကျွန်တော် ဘေးမှာ အိပ်လိုက်မယ် "
" အေးအေး "
" ဟုတ် "
" ဪ မေ့နေတာ မနက်ဖြန် အကို ဟိုဘက်ရွာကို ဆေးစစ်သွားရမယ် မဟာ တစ်ယောက်ထဲဆေးခန်းထိုင်ရမှာနော် "
" ဟုတ် ကိုလင်း ရပါတယ် "
" အေးအေး အရမ်းတော့မကြာလောက်ပါဘူး "
" ရပါတယ်ကိုလင်းရဲ့ စိတ်အေးအေးသွား ကျွန်တော်ရှိပါတယ် "
" အေးအေး ခဏနေ အိပ်တော့နော် "
" ဟုတ် ကိုလင်း ကိုလင်း လဲ စောစော နားနော် "
" အေးအေး "
မဟာ လဲ ကိုလင်းနဲ့စကားပြောပြီး အခန်းထဲဝင်လာတော့ ဟို ဂျစ်တူး က ဖျာပေါ်မှာ လှဲကာ မဟာ့ရဲ့ လက်ာဒီပချစ်သူစာအုပ်ကို ဖတ်နေသည် ။
" ဂျစ်တူး စာအုပ်တွေဘာတွေဖတ်လို့ပါလား "
" ကိုကြီး ကျုပ်ပြောပြမယ် ဒဿဂီရိ က ဘာလို့ သီတာကို အတင်းဖမ်းချုပ်ထားချင်ရတာလဲ မသိဘူးနော် "
" သူ ချစ်လို့လေ "
" သူချစ်တာက ကြောက်စရာကြီး "
" မခံယူတတ်လို့ပါ "
" ဟမ် ဘာရယ် "
" ဟုတ်တယ် ဂျစ်တူးရဲ့ ကိုယ်ပြောပြမယ် သီတာဒေဝီက ဒဿဂီရိရဲ့ အချစ်ကို မခံယူတတ်လို့ ကြောက်စရာလို့ ထင်နေတာ တကယ်သာ ခံယူတတ်ကြည့် သူ ဒဿဂီရိကို အရမ်းချစ်သွားမှာ "
" ဘာလို့လဲ "
" ရာမ မင်းသားက သီတာဒေဝီကို တကယ်ချစ်တယ်လို့ ဂျစ်တူး ထင်လား "
" အင်းလေ မဟုတ်ဘူးလား "
" မဟုတ်ဘူး သူက အရှုံးမပေးချင်လို့ ဒဿ ကို မရှုံးချင်လို့ သီတာ့ကို ယူခဲ့တာ သူသာ တကယ်ချစ်ရင် သီတာ့ကို အပျိုစစ် မစစ် သိချင်ရုံလေးနဲ့ မီးပုံထဲ ခုန်ဆင်းခိုင်းသင့်ဘူးလေ "
" ကိုကြီးရော ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ကိုယ့်ကိုမချစ်ရင် အဲ့လိုဖမ်းပြီးချုပ်ထားမှာလား "
" ကိုယ်လား !!! ဟင့်အင်း ကိုယ်က သူ့ဘေးနားမှာပဲနေပြီး သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုကို ကိုယ့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုလို့ပဲ ခံယူထားမှာ ကိုယ်က သူ့ကိုချစ်တယ်လေ အဲ့တော့ သူချစ်တဲ့သူကိုလဲ ကိုယ်ချစ်တယ် သူသာလိုအပ်ရင် ကိုယ့်ဘဝတစ်ခုလုံးကိုပါ ပျော်ပျော်ကြီး ပေးလိုက်မှာ "
" မိုက်ချက်ဗျို့ ကိုကြီး ချစ်တဲ့သူက တော်တော့်ကိုကံကောင်းပဲ "
" ထင်တာပါပဲ "
" ရှိလား ကိုကြီးစိတ်ဝင်စားတဲ့သူ "
" ရှိတယ် "
" သူက ဘယ်လိုပုံစံလဲ "
" ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေနဲ့ "
" မြို့ကြီးသူပေါ့ "
" ဆိုပါတော့ "
" ကျုပ်ကိုပြ "
" ပုံ မရှိဘူး ဂျစ်တူးရဲ့ "
" ဟင် !!!! အဲ့တာဆို သူ့ကို အောက်မေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်လဲ ပုံလဲမရှိဘူးဆိုတော့ "
" မျက်လုံးလေးမှိတ်လိုက်တယ် ချက်ချင်း သူ့ပုံရိပ်တွေအများကြီးပေါ်လာပြီးသားပဲ "
" မိုက်ချက်ပဲ ဝှါးးးး ...... "
" အိပ်ချင်နေပြီလား ဂျစ်တူး အိပ်တော့လေ "
" ဟုတ် အိပ်ပြီဗျို့ "
" အင်းအင်း "
စာအုပ်လေးဘေးချကာ လက်တဖက်ကိုနဖူးပေါ်တင်လျက် အိပ်နေလေရဲ့ ။ မဟာကတော့ ခပ်တည်တည်နဲ့ စာအုပ်ကြီးဖွင့်ကာ စာအုပ်ဖတ်သလိုလိုနဲ့ အရှေ့က ဂျစ်တူးကို ကြည့်နေလေရဲ့ ။ တဖြေးဖြေးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့ ခြေထောက်လေးကို တစ်ဖက်ကို ရွှေ့လိုက် ။ ဗိုက်ကိုလှန်ကာ ကုတ်လိုက် ။ ခေါင်းကိုပွတ်လိုက် ။ တဖြေးဖြေး နှုတ်ခမ်းလေး ပွင့်လာလိုက်နဲ့ ဂျစ်တူးကို ထိုင်ကြည့်ခဲ့တာ မိုးလင်းတဲ့အထိပါပဲ ။
မနက် ၇ နာရီထိုးတော့ မဟာ လဲ ထိုင်နေရာကနေ ထ ကာ ရေချိုး မနက်စာ စားရသည် ။ ကိုလင်း ဟိုဘက်ရွာသွားတဲ့အထိ ဂျစ်တူး က မနိုးသေး ။ သူနိုးရင် စားဖို့ မနက်စာပြင်ပေးထားပြီး အခန်းထဲဝင်လာမိသည် ။ စောင်ကို ခြေရင်းအထိ ကန်ထုတ်ထားပြီး ပုဆိုးက ဒူးအထက်ကို တက်နေသည်အထိ ခြေပစ်လက်ပစ်ကို အိပ်နေတာ ။
" ကိုယ် တစ်နေကုန် အလုပ်တွေလုပ်နိုင်ဖို့ အားတွေရအောင် ပေးနေသလိုပဲ ဂျစ်တူးရယ် "
ဖျာဘေးနားမှာ ဒူးထောက်ကာ ကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး နဖူးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်သည် ။ ပြီးမှ ဆေးပေးခန်းကို ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ် ။ အခန်းဝ ကနေ ပြန်လှည့်ကြည့်ချင်ပေမယ့် မဝံ့မရဲစိတ်ကြောင့်လှည့်မကြည့်ဖြစ်ခဲ့ပါ ။ အကယ်၍ မဟာ သာ ပြန်လှည့်ကြည့်မယ်ဆိုရင် မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေပွင့်ကာ ခိုးရယ်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ခဲ့ရမှာ မလွဲဧကန် ပင် ။
မဟာ တစ်ယောက်ထဲ ရွာလယ်ပိုင်းက လူတွေကို စစ်ဆေးရေးလုပ်ပေးနေရင်းမှ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်တောင် ကျော်လွန်ခဲ့ပြီ ။ ကိုလင်းလဲ ပြန်ရောက်မလာသေး ။ ထမင်းစားဖို့ အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ ဂျစ်တူး က ခုံမှာထိုင်ကာ မနက်က ပြင်ပေးထားတဲ့ ဘိန်းမုန့်ကို စားနေသည် ။
" ဂျစ်တူး ခုမှ နိုးတာလား "
" ဟုတ်တယ်ဗျို့ အိပ်ကောင်းချက်ပဲ "
" အေးပါ ထမင်းစားရတော့မှာကို ဘိန်းမုန့်ကိုစားနေသေးတယ် "
" ထမင်းကနောက်မှပဲစားတော့မယ် "
" ပြီးတာပဲ "
မဟာ လဲ ထမင်းပန်းကန်လေးကိုင်ကာ ထမင်းစားမည်ပြုစဉ်
" ဆရာလေးရေ ဆရာလေး ကယ်ပါဦး ကျုပ်မိန်းမကို ကယ်ပါဦး "
ခြံရှေ့မရောက်ခင် ခပ်လှမ်းလှမ်းကတည်းက အော်နေသော အသံ ။
" ဟင် ဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး "
" ကျုပ်သွားကြည့်လိုက်မယ် "
ဂျစ်တူး က ခြံထဲဆင်းသွားပြီး သွားကြည့်လေရဲ့ ။ ခဏကြာတော့ ဂျစ်တူးနဲ့ ရွာသားတစ်ယောက်ပါလာတယ် ။
" ဆရာလေး ကျုပ်မိန်းမ မီးဖွားချင်နေတာ လက်သည်ဒေါ်မိုးက တစ်ဖက်ရွာသွားနေတယ်ဆိုလို့ ကယ်ပါဦး "
" ဟေ ဟုတ်လား အေးအေး လမ်းပြ လမ်းပြ သွားမယ် "
ထမင်းပန်းကန် ချကာ ဆေးအိတ်ဆွဲပြီး ရွာသားနောက် လိုက်ရပြန်ရောပေါ့ ။ ဂျစ်တူးက အဆစ်ပါသေး ။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည် အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ ။ သူတစ်ယောက်ထဲ ရုန်းကန် အော်ဟစ်နေသည် ။ မဟာ လဲ အထဲ ဝင်သွားပြီး စောင်နဲ့ လွှားကာ ဒူးဒေါင်ပေါင်ကား ခိုင်းရတာပေါ့ ။ သားဖွားမီးယပ်မဟုတ်ပေမယ့် ဆရာဝန်တွေဆိုတာ အခြေခံကိုတော့ အကုန် သင်ယူခဲ့ရသည်လေ ။
" ဂျစ်တူးရေ လာဦး ဝင်ခဲ့ "
ဂျစ်တူး ကို လှမ်းခေါ်တော့ သူက အပြေးဝင်လာသည် ။
" အမ လက်ကို ကိုင်ထားပေးလိုက် အမ ညှစ်နော် ရေမွှာပေါက်သွားပြီ မွေးတော့မှာ ညှစ် ညှစ် "
ကိုယ်ဝန်သည် က တဖြေးဖြေး အားကုန်လာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေပါဖြူဖျော့နေပြီ ဒီတိုင်းဆို ဆက်ပြီး ညှပ်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့
" အမ နည်းနည်းအားထည့်ပြီး ညှစ် စိတ်မလျှော့လိုက်နဲ့ "
" အားးးး အမေရေ ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် ကိုသောင်း ဟမ် ကိုသောင်း ရှင်လုပ်တဲ့ကိစ္စတွေလေ ရှင်က အနာမခံဘဲ ကျုပ်က အနာခံနေတယ် ကိုသောင်းရဲ့ အမလေးး နာလိုက်တာ အားးး ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် "
" ခွီးးး "
ဂျစ်တူးကောင် က ထ ရီနေသည်မို့ မျက်လုံးပြူးပြရသေးသည် ။ တကယ် အခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ မဟာ ချွေးတွေပါ ပျံလာပြီ ။
" အားးးး "
ဒီတစ်ခါ အော်သံက ဂျစ်တူးဆီက ။ သူ့ရဲ့အုန်းမုတ်ခွက် ဆံပင်လေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး ကိုယ်ဝန်သည် က အားယူနေခြင်းပင် ။ မဟာ မျက်လုံးတွေတောင် ပြာတက်သွားသည် ။
" အမ အမ လွှတ်ဗျ သူများဆံပင်ကို မဆွဲနဲ့ လွှတ် "
" ရတယ်ရတယ် ကိုကြီး သူ မမွေးသေးဘူးလား "
" အေး ထွက်မလာသေးဘူး လာ လာ ဂျစ်တူး ဒီကနေ လာစောင့် "
ဂျစ်တူး ကို မွေးလမ်းကြောင်းကို ကြည့်ခိုင်းထားပြီး မဟာ က ကိုယ်ဝန်သည် ရဲ့ ဗိုက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းရသည် ။ ဒါမှ ကလေးက မြန်မြန်ထွက်လာတော့မှာ ။
" ကျုပ် မကြည့်ရဲဘူးဗျ "
" ကြည့်စမ်းပါ လျှာမရှည်နဲ့ "
" မကြည့်ချင်ပါဘူးဗျာ ရှက်စရာကြီး "
" ဟဲ့ ငထွန်း ကြည့်စမ်းပါ ဆွဲထုတ်လိုက် "
ကိုယ်ဝန်သည်ကပါ ဝင်ပြောလာသောကြောင့် ဂျစ်တူးတစ်ယောက်ရှုံ့မဲ့ကာ စောင်ထဲ ခေါင်းဝင်ပြီး ကြည့်နေရသည် ။
" ထွက်လာပြီ ထွက်လာပြီ ကိုကြီး "
" ဆွဲထုတ်လိုက် ဂျစ်တူး ဆွဲထုတ်လိုက် "
" အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ ဗြဲ ....... "
" ကို .... ကိုကြီး ... ကလေး ..... ကလေးလေး ..... "
ဂျစ်တူး ရဲ့လက်ထဲမှာ သွေးတွေနဲ့ နီတာရဲ ကလေးလေး ။
" ပေး ပေး "
မဟာလဲ ကလေးလေးကိုယူကာ အချင်းဖြတ်ပေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးကာ မိခင်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်
" ကဲ ကလေးအဖေ ဝင်လာလို့ရပြီ "
ကလေးအဖေ ကိုသောင်းဆိုသူက အိမ်ထဲ ဝုန်းဒိုင်းကြဲဝင်လာလေရဲ့ ။
" ယောကျာ်းလေးမွေးတယ် ကလေးရော အမေရော အခြေအနေကောင်းတယ် ထမင်းစားတိုင်း ဟင်းချိုလေးတိုက်ပေး မိခင် နို့ထွက်ကောင်းအောင် အားရှိတာတွေကျွေး အညှော်မခံနဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
ကိုသောင်းဆိုသူက ပြောရင်းနဲ့ ထိုင်ကန်တော့နေသည်မို့
" အာ ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မှာပဲ ရပါတယ်ဗျ ကလေးနဲ့အမေကိုသာ ဂရုစိုက် ဟုတ်ပြီလား "
" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ဟုတ်ကဲ့ "
မဟာ အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ ဂျစ်တူး က အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်မှာထိုင်နေသည် ။
" ဂျစ်တူး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ "
" ကိုကြီး ခုနကလေ ခုနက ကျုပ် ကလေးလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ သိလား ကျုပ်လက်ထဲကို ပါလာတာ "
" ဟုတ်တယ်လေ "
" အဲ့ခံစားချက်ကြီးက ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး ကျုပ် ကျုပ် တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးဘူးလေ သူ့ကလေးက ကိုသောင်းနဲ့ရတာမဟုတ်ဘဲ ကျုပ်မွေးပေးလိုက်ရသလိုပဲ "
တွေ့လား ကျွန်တော့်ဂျစ်တူးကလေ ချစ်စရာကောင်းအောင်ကို တွေးတတ်တာ ။
" ဟားးးး အေးပါကွာ လာ ပြန်မယ် "
" ကျုပ်တော့ ဒီကလေးကို တော်တော်ချစ်နေပြီ "
ကျွန်တော့်အမေဗိုက်ထဲပြန်ဝင်ပြီး ဂျစ်တူးကိုတောင်မွေးခိုင်းလိုက်ချင်တယ် ။ အဲ့လိုဆို ကျွန်တော့်ကို တခါတည်း တန်းချစ်သွားမလား မဆိုနိုင်ဘူးလေ ။
အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကိုလင်း လဲ ပြန်ရောက်နေပြီ ။
" မဟာတို့ ဘယ်များသွားကြတာလဲ "
" ရွာမြောက်ပိုင်း ကိုလင်းရေ မီးဖွားတာ လက်သည် သွားလုပ်လာတာ "
" ဆရာလင်း ဆရာလင်း ကျုပ်ပြောပြမယ် ကျုပ်လေ ကလေးလေး ကို ဒီလိုမျိုးဆွဲထုတ်လိုက်တာသိလား ကျုပ်လက်ထဲမယ် သွေးတွေနဲ့ နီနီရဲရဲ ကလေးလေး ပါလာတာဗျ အသဲယားစရာရယ် ဆရာလင်း အဲ့လိုလုပ်ဖူးလား "
လုပ်ပြီ ဂျစ်တူးတို့ကတော့ ဆရာဝန်လုပ်သက် ၁၀ နှစ်ကျော်နေတဲ့ ကျန်းမာရေးမှူးကို ကလေးမွေးပေးဖူးလားမေးနေတာ
" ဒါပေါ့ ဘယ်လုပ်ဖူးပါ့မလဲ အထွန်း က တော်လိုက်တာ မကြောက်ဘူးလား "
" အစက ကြောက်ချက်ပဲ ရှက်လဲရှက်တာ ဟိဟိ ဒါပေသည့် ကလေးလေးက မထွက်လာနိုင်ရင် သေသွားမှာလေ အာ့နဲ့ပဲ ဆွဲထုတ်ပလိုက်တာ "
" အထွန်းက အတော်ဆုံးပဲ ပေါ့ "
ခုံပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ကိုလင်းကို ကြမ်းပြင်မှာထိုင်ကာ လက်ဟန်ခြေဟန် နဲ့ပြောပြနေတဲ့ ဂျစ်တူး ကို ကြည့်ရင်း မဟာ ထိုင်ဖို့တောင် မေ့နေလေရဲ့ ။
" မဟာ လာထိုင်လေ အိမ်ပေါက်ဝကြီးမှာ "
" အာ ဟုတ် ကိုလင်း "
မဟာ ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ မဟာ့ခုံရဲ့လက်တန်းပေါ်မှာ တင်ပါးလွှဲထိုင်လိုက်ပြီး မဟာ့ကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ
" ကိုကြီး ကျုပ် ဆရာဝန် ဖြစ်ချင်တယ် "
" ဟမ် !!! "
" ဟားးးး အထွန်းကတော့ ကလေးမွေးပေးလာပြီး ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်လာပြီထင်တယ် "
" ဟုတ်ပါ့ ကျုပ်ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်လာတယ် "
" ဂျစ်တူး ဆရာဝန်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူး စာတွေအများကြီးကျက်ရမယ် နှစ်တွေအများကြီးစာသင်ရမယ် ဂျစ်တူးလို ဆိုးနေပုံနဲ့တော့ မရဘူး "
" ဟုတ်လား အဲ့တာဆိုလဲ ဘာဆန်းလဲ လက်သည် ပဲ လုပ်တော့မယ် "
ဟားးးးး
မဟာရော ကိုလင်းပါ ပြိုင်တူ ရီလိုက်မိသည် ။
" အထွန်းကတော့လေ တကယ် ပါပဲ လက်သည်က မိန်းမတွေပဲလုပ်ရတာကွ "
" အေးလေ ဂျစ်တူးရယ် ပေါက်ကရတွေမလုပ်စမ်းနဲ့ ရွာထဲသာပတ်မမွှေဘဲ ငြိမ်ငြိမ်နေ "
" ဟုတ်ပါ့ အထွန်း လက်သည်လုပ်ပြီး မွေးလာတဲ့ကလေးလေးတွေကဂျူနီယာအထွန်းလေးတွေဖြစ်နေဦးမယ် ဟားး "
" ဆရာလင်း ကလဲ ကျုပ်က မဆိုးပါဘူးဗျ "
" အေးပါကွာ အထွန်းက မဆိုးဘူး မလိမ်မာတာပဲရှိတာ ဟုတ်ပြီလား "
ကိုလင်း နဲ့ ဂျစ်တူး တစ်ယောက်တစ်ခွန်းပြောနေကြသည်ကို မဟာ ကြည့်ရင်း သဘောကျနေမိသည် ။ ဒီကလေးနားမှာ ဒီကလေးပျော်ရွှင်ရီမောနေချိန်တိုင်း အတူ ရီမောချင်မိသည်။ ကြောက်လန့်အားငယ်နေတိုင်း အားပေးချင်မိသည် ။ ဝမ်းနည်းနေတိုင်း ဖေးမပေးချင်သည် ။ ချစ်ခြင်းတရားဟုမဆိုနိုင်သော သံယောဇဉ်လေးတစ်ခု ပြန်လိုချင်မိသည် ။
" ဪ မဟာ အကို ပြောစရာရှိလို့ အခန်းထဲ ခဏ "
" ဗျာ ဟုတ် ဟုတ် "
ထူးထူးဆန်းဆန်းကိုလင်းကဂျစ်တူးရှေ့မပြောဘဲ အခန်းထဲခေါ်သည်မို့ မဟာ လဲ လိုက်သွားလိုက်သည် ။ အခန်းထဲရောက်တော့
" ဘာများလဲ ကိုလင်း "
" ဟို အကို နှင်းနု နဲ့ ချိန်းထားလို့ အဲ့တာ "
" ဟင် အကိုတို့ကချိန်းတောင်တွေ့ကြပြီလား မြန်လိုက်တာ "
" မဟုတ်ပါဘူးကွာ အခုမှ ဖွင့်ပြောမှာပါ "
" မိုက်တယ် အကိုရေ အညာသားလုပ်တော့မယ်ပေါ့ "
" ဟားးး စောပါသေးတယ် မဟာရယ် "
" ဖိုက်တင်း ငါ့အကို "
" အေးပါကွာ အဲ့တာ အပြင်ခဏသွားမလို့ လို့ ပြောတာ "
" သွားပါ အကိုရယ် သွား သွား တစ်ခါတည်း အဖြေရအောင်တောင်းခဲ့ "
" ရရင်တော့ ကောင်းတာပေါ့ကွာ "
" Good Luck ငါ့အကိုရေ "
မဟာ အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ ဂျစ်တူး က သုံးယောက်ထိုင်ခုံတန်းရှည်မှာ ထိုင်ပြီး ဟာသစာအုပ်ဖတ်ကာ တခွိခွိနဲ့ရီနေသည် ။ မဟာ လဲ သူနဲ့ တစ်ခုံတည်း ထောင့်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
" ကိုကြီး ကိုလင်းက ဘာတဲ့လဲ "
" ဪ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။သူအပြင်ခဏသွားမလို့တဲ့ "
" ဪ ဟုတ်ဟုတ် "
" အင်း "
" ကိုကြီး ကျုပ် ဒါဖတ်ပြမယ် "
" အင်း "
" ထမင်းဝိုင်းမှာ သားအဖနှစ်ယောက် ညစာစားနေကြတာတဲ့ အဲ့မှာ သားဖြစ်သူကရုတ်တရက်မေးခွန်းမေးလိုက်တယ် တဲ့ "
" အဖေ ပိုးဟပ်ပေါက်လေးတို့ အင်းဆက်တို့က စားလို့ရလားဟင် "
" အဖေက ပြန်ပြောတယ် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေကွာ ခု ညစာ စားနေ တယ်။ ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ မပြောရဘူး "
" အဲ့လိုနဲ့ ထမင်းစားပြီးသွားတော့ တီဗီကြည့်ရင်း သားဖြစ်သူမေးခွန်းကိုသတိရသွားတဲ့အဖေကသားကို ပြန်မေးတယ် "
" သားရေ ခုနက မေးခွန်းပြန်မေးပါဦး၊ အင်းဆက်တို့ ပိုးဟပ်ပေါက် တို့အကြောင်း "
" အဲ့မှာသားက ပြန်ပြောတယ် မမေးတော့ပါဘူး အဖေ၊ ပိုးဟပ်လေးကတကယ်စားလို့ရတာပဲကို တဲ့ ခွိခွိ "
ဆက်မပြောတော့ဘဲ သူ့ဘာသာ သဘောကျနေသော ဂျစ်တူးရယ်ပါ ။
" ဆက်ပြောလေ ဂျစ်တူးရဲ့ "
" အင်းအင်း အဲ့မှာ အဖေက ပြန်မေးတယ် ဟေ ဘယ်မှာလဲကွ ပိုးဟပ်ပေါက် "
" အဲ့တော့မှ သားဖြစ်သူ ပြန်ပြောလိုက်တာက ခုနက အဖေ့စွပ်ပြုတ်ပန်းကန်ထဲမှာလေ ခုတော့ အဖေ့ဗိုက်ထဲမှာပေါ့တဲ့ "
ဟားးးးး
" တကယ်ပါပဲကွာ သူက အစထဲက အဖေ့ပန်းကန်ထဲမှာလို့ ပြောလိုက်ရင် ပြီးနေတာကို "
" ခွိခွိခွိ အဲ့လိုပိုးဟပ်ကိုစားလိုက်တော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလားကိုကြီး "
မဟာ ရုတ်တရက်ဖြေစရာအဖြေမရှိ ။ မသိလို့တော့မဟုတ် ။ ဂျစ်တူးက ထိုင်နေရာကနေ ရုတ်တရက် သူ့ပေါင်ကို ခေါင်းအုံးကာ လှဲချလိုက်ခြင်းကြောင့်ပင် ။
" ဘာမှမဖြစ်ဘူးလားလို့ ကိုကြီး "
" ဟမ် ဟမ် "
" ပိုးဟပ်ကိုစားလဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလားလို့ "
" စားလို့မရဘူး ဂျစ်တူးရဲ့ သူကဟာသအနေနဲ့ရေးထားတာလေ ပြီးတော့ ပိုးဟပ်တစ်ကောင်လုံးကြီး ပါးစပ်ထဲဝင်သွားတာကို မသိတဲ့သူရှိပါ့မလား "
" အင်းလေ ဟုတ်သား "
ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးကာ စာအုပ်ဆက်ဖတ်နေလေရဲ့ ။ ဒီကလေးက တကယ်ပဲ ကျွန်တော့်ကို အဆုံးစွန်ထိ ရူးသွားအောင်လုပ်ဖို့ရည်ရွယ်နေသလားပဲ ။
" ကိုကြီး ကျုပ် မေးစရာရှိတယ် ရယ် "
" အင်း မေးလေ "
" ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ကလေ တခြားယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ကို ချစ်သူ လို ချစ်လို့ရလား "
[ တန်းလန်းကြီးဖြစ်သွား 😁 တစ်ချို့က Role ကွဲမှ ဖတ်ရတာ အဆင်ပြေကြတယ်ဆိုလို့ လောင်ပြောပြထားပါမယ် အထွန်းက Seme , မဟာက Uke ပါရှင် ]
Please Vote 💚
(Zawgyi)
" ဟားးးး ကိုႀကီးရယ္ လန္႔သြားတာလား က်ဳပ္က စ တာပါဗ်ာ ေယာက်ာ္းအခ်င္းခ်င္းႀကီး ယူလို႔မွ မရဘဲ "
" မလန္႔ပါဘူးကြာ လက္ေခ်ာ္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားတာ "
" ဟီးးး ဟုတ္လို႔လား "
" လာ မ စ နဲ႔ ဂ်စ္တူး "
" ဟီးးးး လူႀကီးေတြရွက္ရင္ အဲ့လိုပဲ "
" ကဲ ဂ်စ္တူး ခုနကေတာ့ ငိုယိုေနလိုက္တာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း "
" အာ မငိုေတာ့ပါဘူးေနာ္ အခု "
" ေအးပါ ေအးပါ "
မဟာ လဲ ၿခံထဲဆင္းလာၿပီး ေရခြက္ေတြဘာေတြေဆးေၾကာေနရသည္ ။
" အစုတ္ပလုပ္ အညာသားေကာင္ လူကို ရိသဲ့သဲ့နဲ႔ေျပာၿပီးမွ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္လုပ္ေနတယ္ ၾကည့္လို႔ကို မရဘူး "
" ကိုႀကီးေရ "
" ဗ်ာ "
" က်ဳပ္ ဒီေန႔ ဒီမွာပဲ အိပ္လိုက္ေတာ့မယ္ ရလား "
လုပ္လာျပန္ၿပီ ။ ဒင္းက ဒီမွာအိပ္ေတာ့ ဒီကလူက ဘယ္လိုလုပ္ အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မွာတုန္း ။
" ေအး အိပ္ေလ "
" ဟုတ္ဟုတ္ "
" ဟ အထြန္း ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း "
အခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့ ကိုလင္း က အထြန္း ကို ျမင္ေတာ့ လွမ္းေမးသည္ ။
" ဟီးး အခ်စ္စမ္းခံလာရတာ ဆရာလင္းေရ "
" မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္းကြာ အန္တီတို႔ေရာသိၿပီးၿပီလား "
" မသိေသးဘူး ဆရာလင္း အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီည ဒီမွာ အိပ္မလို႔ ရတယ္မလား "
" ေအးေအး အိပ္ေလ "
" ကိုလင္းေရ ဒီငေမႊထြန္းက ႏွင္းႏုဆီက အ႐ိုက္ခံလာရတာတဲ့ "
" ေဟ ဟုတ္လား "
" ဟုတ္ပါ႔ဗ်ာ "
" ကဲ ကဲ ေအးေဆးေန ကိုယ့္အိမ္လို သေဘာထား "
" ဟုတ္ က်ဳပ္က ဆရာေလးတို႔အိမ္ကို က်ဳပ္ အိမ္လို႔ပဲ သေဘာထားထားတာ ေနာ္ ကိုႀကီး "
" အဆင္ေျပသလိုသာ ေန ဂ်စ္တူးေရ "
တေျဖးေျဖးနဲ႔ အေမွာင္ရိပ္ႀကီးစိုးလာၿပီး ညစာ စားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ၃ ေယာက္သား ညစာစားၾကေတာ့
" က်ဳပ္ ငါးဟင္းမစားတတ္ဘူး "
" ေဟ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔တုန္းကြ "
" ဟုတ္တယ္ ဆရာလင္းရဲ႕ က်ဳပ္က ငါးကို ခ်က္ထားရင္ မစားတတ္ "
" ျဖစ္ရမယ္ ဂ်စ္တူးရယ္ ႀကိဳေျပာပါလား "
" ရပါတယ္ ဒီမွာ အရြက္ေၾကာ္ေတြရွိတာပဲ "
မဟာ ထမင္းစားေနရာကေန ထ ၿပီး ေရကျပင္ကို ဆင္းကာ လက္ေဆးလိုက္သည္ ။ ၿပီးမွ ငါးတစ္တုံးကိုယူကာ အ႐ိုးႏႊင္ေပးၿပီး ဂ်စ္တူး ပန္းကန္ထဲကိုထည့္ေပးလိုက္သည္ ။
" ေရာ့ အ႐ိုးမပါဘူး "
" ကိုႀကီးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ "
" ဂ်စ္တူး ၾကက္သီးထစရာေတြမေျပာစမ္းနဲ႔ စားစရာရွိတာ စား "
" ဟုတ္ "
ထုံးစံအတိုင္း သြားျဖဴျဖဴတန္းေလးေတြေပၚေအာင္ရီျပလိုက္တိုင္း ေပၚလာတတ္တဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ခြက္ေလးနဲ႔သြားထက္ေလး ေပၚလာေအာင္ ရီျပေနျပန္သည္ ။
ထမင္းစားေသာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကိုယ္ကပဲ ပန္းကန္ေဆး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး အိမ္ေပၚျပန္တက္လာေတာ့ ကိုလင္း က စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနၿပီး ဟိုဂ်စ္တူးကို မေတြ႕ ။
" ကိုလင္း ေကာ္ဖီေသာက္ဦးမလား "
" ေတာ္ၿပီ မဟာ အိပ္မေပ်ာ္မွာဆိုးလို႔ "
" ဟုတ္ ဟို ဂ်စ္တူးေရာ "
" အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားေလရဲ႕ "
" သူ့အိမ္သူ့ယာက်ေနေရာပဲ "
" ကေလးပဲဟာ ထားလိုက္ပါ "
" အင္းေပါ႔ ကေလးမို႔လို႔ေပါ႔ "
" ဒါနဲ႔ မဟာ အိပ္လို႔ရပါ႔မလား "
" ရပါတယ္ ကိုလင္း ကြၽန္ေတာ္ ေဘးမွာ အိပ္လိုက္မယ္ "
" ေအးေအး "
" ဟုတ္ "
" ဪ ေမ့ေနတာ မနက္ျဖန္ အကို ဟိုဘက္ရြာကို ေဆးစစ္သြားရမယ္ မဟာ တစ္ေယာက္ထဲေဆးခန္းထိုင္ရမွာေနာ္ "
" ဟုတ္ ကိုလင္း ရပါတယ္ "
" ေအးေအး အရမ္းေတာ့မၾကာေလာက္ပါဘူး "
" ရပါတယ္ကိုလင္းရဲ႕ စိတ္ေအးေအးသြား ကြၽန္ေတာ္ရွိပါတယ္ "
" ေအးေအး ခဏေန အိပ္ေတာ့ေနာ္ "
" ဟုတ္ ကိုလင္း ကိုလင္း လဲ ေစာေစာ နားေနာ္ "
" ေအးေအး "
မဟာ လဲ ကိုလင္းနဲ႔စကားေျပာၿပီး အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ဟို ဂ်စ္တူး က ဖ်ာေပၚမွာ လွဲကာ မဟာ့ရဲ႕ လက္ာဒီပခ်စ္သူစာအုပ္ကို ဖတ္ေနသည္ ။
" ဂ်စ္တူး စာအုပ္ေတြဘာေတြဖတ္လို႔ပါလား "
" ကိုႀကီး က်ဳပ္ေျပာျပမယ္ ဒႆဂီရိ က ဘာလို႔ သီတာကို အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ထားခ်င္ရတာလဲ မသိဘူးေနာ္ "
" သူ ခ်စ္လို႔ေလ "
" သူခ်စ္တာက ေၾကာက္စရာႀကီး "
" မခံယူတတ္လို႔ပါ "
" ဟမ္ ဘာရယ္ "
" ဟုတ္တယ္ ဂ်စ္တူးရဲ႕ ကိုယ္ေျပာျပမယ္ သီတာေဒဝီက ဒႆဂီရိရဲ႕ အခ်စ္ကို မခံယူတတ္လို႔ ေၾကာက္စရာလို႔ ထင္ေနတာ တကယ္သာ ခံယူတတ္ၾကည့္ သူ ဒႆဂီရိကို အရမ္းခ်စ္သြားမွာ "
" ဘာလို႔လဲ "
" ရာမ မင္းသားက သီတာေဒဝီကို တကယ္ခ်စ္တယ္လို႔ ဂ်စ္တူး ထင္လား "
" အင္းေလ မဟုတ္ဘူးလား "
" မဟုတ္ဘူး သူက အရႈံးမေပးခ်င္လို႔ ဒႆ ကို မရႈံးခ်င္လို႔ သီတာ့ကို ယူခဲ့တာ သူသာ တကယ္ခ်စ္ရင္ သီတာ့ကို အပ်ိဳစစ္ မစစ္ သိခ်င္႐ုံေလးနဲ႔ မီးပုံထဲ ခုန္ဆင္းခိုင္းသင့္ဘူးေလ "
" ကိုႀကီးေရာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ရင္ အဲ့လိုဖမ္းၿပီးခ်ဳပ္ထားမွာလား "
" ကိုယ္လား !!! ဟင့္အင္း ကိုယ္က သူ့ေဘးနားမွာပဲေနၿပီး သူ့ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈလို႔ပဲ ခံယူထားမွာ ကိုယ္က သူ့ကိုခ်စ္တယ္ေလ အဲ့ေတာ့ သူခ်စ္တဲ့သူကိုလဲ ကိုယ္ခ်စ္တယ္ သူသာလိုအပ္ရင္ ကိုယ့္ဘဝတစ္ခုလုံးကိုပါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေပးလိုက္မွာ "
" မိုက္ခ်က္ဗ်ိဳ႕ ကိုႀကီး ခ်စ္တဲ့သူက ေတာ္ေတာ့္ကိုကံေကာင္းပဲ "
" ထင္တာပါပဲ "
" ရွိလား ကိုႀကီးစိတ္ဝင္စားတဲ့သူ "
" ရွိတယ္ "
" သူက ဘယ္လိုပုံစံလဲ "
" ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ "
" ၿမိဳ႕ႀကီးသူေပါ႔ "
" ဆိုပါေတာ့ "
" က်ဳပ္ကိုျပ "
" ပုံ မရွိဘူး ဂ်စ္တူးရဲ႕ "
" ဟင္ !!!! အဲ့တာဆို သူ့ကို ေအာက္ေမ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္လဲ ပုံလဲမရွိဘူးဆိုေတာ့ "
" မ်က္လုံးေလးမွိတ္လိုက္တယ္ ခ်က္ခ်င္း သူ့ပုံရိပ္ေတြအမ်ားႀကီးေပၚလာၿပီးသားပဲ "
" မိုက္ခ်က္ပဲ ဝွါးးးး ...... "
" အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား ဂ်စ္တူး အိပ္ေတာ့ေလ "
" ဟုတ္ အိပ္ၿပီဗ်ိဳ႕ "
" အင္းအင္း "
စာအုပ္ေလးေဘးခ်ကာ လက္တဖက္ကိုနဖူးေပၚတင္လ်က္ အိပ္ေနေလရဲ႕ ။ မဟာကေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာအုပ္ႀကီးဖြင့္ကာ စာအုပ္ဖတ္သလိုလိုနဲ႔ အေရွ႕က ဂ်စ္တူးကို ၾကည့္ေနေလရဲ႕ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ေျခေထာက္ေလးကို တစ္ဖက္ကို ေရႊ႕လိုက္ ။ ဗိုက္ကိုလွန္ကာ ကုတ္လိုက္ ။ ေခါင္းကိုပြတ္လိုက္ ။ တေျဖးေျဖး ႏႈတ္ခမ္းေလး ပြင့္လာလိုက္နဲ႔ ဂ်စ္တူးကို ထိုင္ၾကည့္ခဲ့တာ မိုးလင္းတဲ့အထိပါပဲ ။
မနက္ ၇ နာရီထိုးေတာ့ မဟာ လဲ ထိုင္ေနရာကေန ထ ကာ ေရခ်ိဳး မနက္စာ စားရသည္ ။ ကိုလင္း ဟိုဘက္ရြာသြားတဲ့အထိ ဂ်စ္တူး က မႏိုးေသး ။ သူႏိုးရင္ စားဖို႔ မနက္စာျပင္ေပးထားၿပီး အခန္းထဲဝင္လာမိသည္ ။ ေစာင္ကို ေျခရင္းအထိ ကန္ထုတ္ထားၿပီး ပုဆိုးက ဒူးအထက္ကို တက္ေနသည္အထိ ေျခပစ္လက္ပစ္ကို အိပ္ေနတာ ။
" ကိုယ္ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အားေတြရေအာင္ ေပးေနသလိုပဲ ဂ်စ္တူးရယ္ "
ဖ်ာေဘးနားမွာ ဒူးေထာက္ကာ ကိုယ္ကိုကိုင္းၿပီး နဖူးေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးမွ ေဆးေပးခန္းကို ဆင္းလာခဲ့လိုက္တယ္ ။ အခန္းဝ ကေန ျပန္လွည့္ၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ မဝံ့မရဲစိတ္ေၾကာင့္လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါ ။ အကယ္၍ မဟာ သာ ျပန္လွည့္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြပြင့္ကာ ခိုးရယ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့ရမွာ မလြဲဧကန္ ပင္ ။
မဟာ တစ္ေယာက္ထဲ ရြာလယ္ပိုင္းက လူေတြကို စစ္ေဆးေရးလုပ္ေပးေနရင္းမွ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ ။ ကိုလင္းလဲ ျပန္ေရာက္မလာေသး ။ ထမင္းစားဖို႔ အိမ္ေပၚတက္လာေတာ့ ဂ်စ္တူး က ခုံမွာထိုင္ကာ မနက္က ျပင္ေပးထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႔ကို စားေနသည္ ။
" ဂ်စ္တူး ခုမွ ႏိုးတာလား "
" ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕ အိပ္ေကာင္းခ်က္ပဲ "
" ေအးပါ ထမင္းစားရေတာ့မွာကို ဘိန္းမုန္႔ကိုစားေနေသးတယ္ "
" ထမင္းကေနာက္မွပဲစားေတာ့မယ္ "
" ၿပီးတာပဲ "
မဟာ လဲ ထမင္းပန္းကန္ေလးကိုင္ကာ ထမင္းစားမည္ျပဳစဉ္
" ဆရာေလးေရ ဆရာေလး ကယ္ပါဦး က်ဳပ္မိန္းမကို ကယ္ပါဦး "
ၿခံေရွ႕မေရာက္ခင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကတည္းက ေအာ္ေနေသာ အသံ ။
" ဟင္ ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူး "
" က်ဳပ္သြားၾကည့္လိုက္မယ္ "
ဂ်စ္တူး က ၿခံထဲဆင္းသြားၿပီး သြားၾကည့္ေလရဲ႕ ။ ခဏၾကာေတာ့ ဂ်စ္တူးနဲ႔ ရြာသားတစ္ေယာက္ပါလာတယ္ ။
" ဆရာေလး က်ဳပ္မိန္းမ မီးဖြားခ်င္ေနတာ လက္သည္ေဒၚမိုးက တစ္ဖက္ရြာသြားေနတယ္ဆိုလို႔ ကယ္ပါဦး "
" ေဟ ဟုတ္လား ေအးေအး လမ္းျပ လမ္းျပ သြားမယ္ "
ထမင္းပန္းကန္ ခ်ကာ ေဆးအိတ္ဆြဲၿပီး ရြာသားေနာက္ လိုက္ရျပန္ေရာေပါ႔ ။ ဂ်စ္တူးက အဆစ္ပါေသး ။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိ ။ သူတစ္ေယာက္ထဲ ႐ုန္းကန္ ေအာ္ဟစ္ေနသည္ ။ မဟာ လဲ အထဲ ဝင္သြားၿပီး ေစာင္နဲ႔ လႊားကာ ဒူးေဒါင္ေပါင္ကား ခိုင္းရတာေပါ႔ ။ သားဖြားမီးယပ္မဟုတ္ေပမယ့္ ဆရာဝန္ေတြဆိုတာ အေျခခံကိုေတာ့ အကုန္ သင္ယူခဲ့ရသည္ေလ ။
" ဂ်စ္တူးေရ လာဦး ဝင္ခဲ့ "
ဂ်စ္တူး ကို လွမ္းေခၚေတာ့ သူက အေျပးဝင္လာသည္ ။
" အမ လက္ကို ကိုင္ထားေပးလိုက္ အမ ညႇစ္ေနာ္ ေရမႊာေပါက္သြားၿပီ ေမြးေတာ့မွာ ညႇစ္ ညႇစ္ "
ကိုယ္ဝန္သည္ က တေျဖးေျဖး အားကုန္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြပါျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီ ဒီတိုင္းဆို ဆက္ၿပီး ညႇပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့
" အမ နည္းနည္းအားထည့္ၿပီး ညႇစ္ စိတ္မေလွ်ာ့လိုက္နဲ႔ "
" အားးးး အေမေရ ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္ ကိုေသာင္း ဟမ္ ကိုေသာင္း ရွင္လုပ္တဲ့ကိစၥေတြေလ ရွင္က အနာမခံဘဲ က်ဳပ္က အနာခံေနတယ္ ကိုေသာင္းရဲ႕ အမေလးး နာလိုက္တာ အားးး ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္ "
" ခြီးးး "
ဂ်စ္တူးေကာင္ က ထ ရီေနသည္မို႔ မ်က္လုံးျပဴးျပရေသးသည္ ။ တကယ္ အခန္းက်ဉ္းက်ဉ္းေလးထဲမွာ မဟာ ေခြၽးေတြပါ ပ်ံလာၿပီ ။
" အားးးး "
ဒီတစ္ခါ ေအာ္သံက ဂ်စ္တူးဆီက ။ သူ့ရဲ႕အုန္းမုတ္ခြက္ ဆံပင္ေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး ကိုယ္ဝန္သည္ က အားယူေနျခင္းပင္ ။ မဟာ မ်က္လုံးေတြေတာင္ ျပာတက္သြားသည္ ။
" အမ အမ လႊတ္ဗ် သူမ်ားဆံပင္ကို မဆြဲနဲ႔ လႊတ္ "
" ရတယ္ရတယ္ ကိုႀကီး သူ မေမြးေသးဘူးလား "
" ေအး ထြက္မလာေသးဘူး လာ လာ ဂ်စ္တူး ဒီကေန လာေစာင့္ "
ဂ်စ္တူး ကို ေမြးလမ္းေၾကာင္းကို ၾကည့္ခိုင္းထားၿပီး မဟာ က ကိုယ္ဝန္သည္ ရဲ႕ ဗိုက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တြန္းရသည္ ။ ဒါမွ ကေလးက ျမန္ျမန္ထြက္လာေတာ့မွာ ။
" က်ဳပ္ မၾကည့္ရဲဘူးဗ် "
" ၾကည့္စမ္းပါ လွ်ာမရွည္နဲ႔ "
" မၾကည့္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ ရွက္စရာႀကီး "
" ဟဲ့ ငထြန္း ၾကည့္စမ္းပါ ဆြဲထုတ္လိုက္ "
ကိုယ္ဝန္သည္ကပါ ဝင္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ရႈံ႕မဲ့ကာ ေစာင္ထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီး ၾကည့္ေနရသည္ ။
" ထြက္လာၿပီ ထြက္လာၿပီ ကိုႀကီး "
" ဆြဲထုတ္လိုက္ ဂ်စ္တူး ဆြဲထုတ္လိုက္ "
" အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ ၿဗဲ ....... "
" ကို .... ကိုႀကီး ... ကေလး ..... ကေလးေလး ..... "
ဂ်စ္တူး ရဲ႕လက္ထဲမွာ ေသြးေတြနဲ႔ နီတာရဲ ကေလးေလး ။
" ေပး ေပး "
မဟာလဲ ကေလးေလးကိုယူကာ အခ်င္းျဖတ္ေပးၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးကာ မိခင္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္
" ကဲ ကေလးအေဖ ဝင္လာလို႔ရၿပီ "
ကေလးအေဖ ကိုေသာင္းဆိုသူက အိမ္ထဲ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲဝင္လာေလရဲ႕ ။
" ေယာက်ာ္းေလးေမြးတယ္ ကေလးေရာ အေမေရာ အေျခအေနေကာင္းတယ္ ထမင္းစားတိုင္း ဟင္းခ်ိဳေလးတိုက္ေပး မိခင္ ႏို႔ထြက္ေကာင္းေအာင္ အားရွိတာေတြေကြၽး အေညႇာ္မခံနဲ႔ "
" ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
ကိုေသာင္းဆိုသူက ေျပာရင္းနဲ႔ ထိုင္ကန္ေတာ့ေနသည္မို႔
" အာ ငရဲေတြႀကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ ရပါတယ္ဗ် ကေလးနဲ႔အေမကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ ဟုတ္ၿပီလား "
" ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ဟုတ္ကဲ့ "
မဟာ အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဂ်စ္တူး က အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္မွာထိုင္ေနသည္ ။
" ဂ်စ္တူး ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
" ကိုႀကီး ခုနကေလ ခုနက က်ဳပ္ ကေလးေလးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တာ သိလား က်ဳပ္လက္ထဲကို ပါလာတာ "
" ဟုတ္တယ္ေလ "
" အဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးက ဘယ္လိုႀကီးလဲမသိဘူး က်ဳပ္ က်ဳပ္ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူးေလ သူ့ကေလးက ကိုေသာင္းနဲ႔ရတာမဟုတ္ဘဲ က်ဳပ္ေမြးေပးလိုက္ရသလိုပဲ "
ေတြ႕လား ကြၽန္ေတာ့္ဂ်စ္တူးကေလ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ကို ေတြးတတ္တာ ။
" ဟားးးး ေအးပါကြာ လာ ျပန္မယ္ "
" က်ဳပ္ေတာ့ ဒီကေလးကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ေနၿပီ "
ကြၽန္ေတာ့္အေမဗိုက္ထဲျပန္ဝင္ၿပီး ဂ်စ္တူးကိုေတာင္ေမြးခိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္ ။ အဲ့လိုဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို တခါတည္း တန္းခ်စ္သြားမလား မဆိုႏိုင္ဘူးေလ ။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုလင္း လဲ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ ။
" မဟာတို႔ ဘယ္မ်ားသြားၾကတာလဲ "
" ရြာေျမာက္ပိုင္း ကိုလင္းေရ မီးဖြားတာ လက္သည္ သြားလုပ္လာတာ "
" ဆရာလင္း ဆရာလင္း က်ဳပ္ေျပာျပမယ္ က်ဳပ္ေလ ကေလးေလး ကို ဒီလိုမ်ိဳးဆြဲထုတ္လိုက္တာသိလား က်ဳပ္လက္ထဲမယ္ ေသြးေတြနဲ႔ နီနီရဲရဲ ကေလးေလး ပါလာတာဗ် အသဲယားစရာရယ္ ဆရာလင္း အဲ့လိုလုပ္ဖူးလား "
လုပ္ၿပီ ဂ်စ္တူးတို႔ကေတာ့ ဆရာဝန္လုပ္သက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေနတဲ့ က်န္းမာေရးမွဴးကို ကေလးေမြးေပးဖူးလားေမးေနတာ
" ဒါေပါ႔ ဘယ္လုပ္ဖူးပါ႔မလဲ အထြန္း က ေတာ္လိုက္တာ မေၾကာက္ဘူးလား "
" အစက ေၾကာက္ခ်က္ပဲ ရွက္လဲရွက္တာ ဟိဟိ ဒါေပသည့္ ကေလးေလးက မထြက္လာႏိုင္ရင္ ေသသြားမွာေလ အာ့နဲ႔ပဲ ဆြဲထုတ္ပလိုက္တာ "
" အထြန္းက အေတာ္ဆုံးပဲ ေပါ႔ "
ခုံေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ကိုလင္းကို ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ကာ လက္ဟန္ေျခဟန္ နဲ႔ေျပာျပေနတဲ့ ဂ်စ္တူး ကို ၾကည့္ရင္း မဟာ ထိုင္ဖို႔ေတာင္ ေမ့ေနေလရဲ႕ ။
" မဟာ လာထိုင္ေလ အိမ္ေပါက္ဝႀကီးမွာ "
" အာ ဟုတ္ ကိုလင္း "
မဟာ ခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ မဟာ့ခုံရဲ႕လက္တန္းေပၚမွာ တင္ပါးလႊဲထိုင္လိုက္ၿပီး မဟာ့ကို တည့္တည့္ၾကည့္ကာ
" ကိုႀကီး က်ဳပ္ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ "
" ဟမ္ !!! "
" ဟားးးး အထြန္းကေတာ့ ကေလးေမြးေပးလာၿပီး ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္လာၿပီထင္တယ္ "
" ဟုတ္ပါ႔ က်ဳပ္ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္လာတယ္ "
" ဂ်စ္တူး ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူး စာေတြအမ်ားႀကီးက်က္ရမယ္ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးစာသင္ရမယ္ ဂ်စ္တူးလို ဆိုးေနပုံနဲ႔ေတာ့ မရဘူး "
" ဟုတ္လား အဲ့တာဆိုလဲ ဘာဆန္းလဲ လက္သည္ ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္ "
ဟားးးးး
မဟာေရာ ကိုလင္းပါ ၿပိဳင္တူ ရီလိုက္မိသည္ ။
" အထြန္းကေတာ့ေလ တကယ္ ပါပဲ လက္သည္က မိန္းမေတြပဲလုပ္ရတာကြ "
" ေအးေလ ဂ်စ္တူးရယ္ ေပါက္ကရေတြမလုပ္စမ္းနဲ႔ ရြာထဲသာပတ္မေမႊဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန "
" ဟုတ္ပါ႔ အထြန္း လက္သည္လုပ္ၿပီး ေမြးလာတဲ့ကေလးေလးေတြကဂ်ဴနီယာအထြန္းေလးေတြျဖစ္ေနဦးမယ္ ဟားး "
" ဆရာလင္း ကလဲ က်ဳပ္က မဆိုးပါဘူးဗ် "
" ေအးပါကြာ အထြန္းက မဆိုးဘူး မလိမ္မာတာပဲရွိတာ ဟုတ္ၿပီလား "
ကိုလင္း နဲ႔ ဂ်စ္တူး တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းေျပာေနၾကသည္ကို မဟာ ၾကည့္ရင္း သေဘာက်ေနမိသည္ ။ ဒီကေလးနားမွာ ဒီကေလးေပ်ာ္ရႊင္ရီေမာေနခ်ိန္တိုင္း အတူ ရီေမာခ်င္မိသည္။ ေၾကာက္လန္႔အားငယ္ေနတိုင္း အားေပးခ်င္မိသည္ ။ ဝမ္းနည္းေနတိုင္း ေဖးမေပးခ်င္သည္ ။ ခ်စ္ျခင္းတရားဟုမဆိုႏိုင္ေသာ သံေယာဇဉ္ေလးတစ္ခု ျပန္လိုခ်င္မိသည္ ။
" ဪ မဟာ အကို ေျပာစရာရွိလို႔ အခန္းထဲ ခဏ "
" ဗ်ာ ဟုတ္ ဟုတ္ "
ထူးထူးဆန္းဆန္းကိုလင္းကဂ်စ္တူးေရွ႕မေျပာဘဲ အခန္းထဲေခၚသည္မို႔ မဟာ လဲ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
" ဘာမ်ားလဲ ကိုလင္း "
" ဟို အကို ႏွင္းႏု နဲ႔ ခ်ိန္းထားလို႔ အဲ့တာ "
" ဟင္ အကိုတို႔ကခ်ိန္းေတာင္ေတြ႕ၾကၿပီလား ျမန္လိုက္တာ "
" မဟုတ္ပါဘူးကြာ အခုမွ ဖြင့္ေျပာမွာပါ "
" မိုက္တယ္ အကိုေရ အညာသားလုပ္ေတာ့မယ္ေပါ႔ "
" ဟားးး ေစာပါေသးတယ္ မဟာရယ္ "
" ဖိုက္တင္း ငါ႔အကို "
" ေအးပါကြာ အဲ့တာ အျပင္ခဏသြားမလို႔ လို႔ ေျပာတာ "
" သြားပါ အကိုရယ္ သြား သြား တစ္ခါတည္း အေျဖရေအာင္ေတာင္းခဲ့ "
" ရရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ႔ကြာ "
" Good Luck ငါ႔အကိုေရ "
မဟာ အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဂ်စ္တူး က သုံးေယာက္ထိုင္ခုံတန္းရွည္မွာ ထိုင္ၿပီး ဟာသစာအုပ္ဖတ္ကာ တခြိခြိနဲ႔ရီေနသည္ ။ မဟာ လဲ သူနဲ႔ တစ္ခုံတည္း ေထာင့္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။
" ကိုႀကီး ကိုလင္းက ဘာတဲ့လဲ "
" ဪ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။သူအျပင္ခဏသြားမလို႔တဲ့ "
" ဪ ဟုတ္ဟုတ္ "
" အင္း "
" ကိုႀကီး က်ဳပ္ ဒါဖတ္ျပမယ္ "
" အင္း "
" ထမင္းဝိုင္းမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ညစာစားေနၾကတာတဲ့ အဲ့မွာ သားျဖစ္သူက႐ုတ္တရက္ေမးခြန္းေမးလိုက္တယ္ တဲ့ "
" အေဖ ပိုးဟပ္ေပါက္ေလးတို႔ အင္းဆက္တို႔က စားလို႔ရလားဟင္ "
" အေဖက ျပန္ေျပာတယ္ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြကြာ ခု ညစာ စားေန တယ္။ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြ မေျပာရဘူး "
" အဲ့လိုနဲ႔ ထမင္းစားၿပီးသြားေတာ့ တီဗီၾကည့္ရင္း သားျဖစ္သူေမးခြန္းကိုသတိရသြားတဲ့အေဖကသားကို ျပန္ေမးတယ္ "
" သားေရ ခုနက ေမးခြန္းျပန္ေမးပါဦး၊ အင္းဆက္တို႔ ပိုးဟပ္ေပါက္ တို႔အေၾကာင္း "
" အဲ့မွာသားက ျပန္ေျပာတယ္ မေမးေတာ့ပါဘူး အေဖ၊ ပိုးဟပ္ေလးကတကယ္စားလို႔ရတာပဲကို တဲ့ ခြိခြိ "
ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ သူ့ဘာသာ သေဘာက်ေနေသာ ဂ်စ္တူးရယ္ပါ ။
" ဆက္ေျပာေလ ဂ်စ္တူးရဲ႕ "
" အင္းအင္း အဲ့မွာ အေဖက ျပန္ေမးတယ္ ေဟ ဘယ္မွာလဲကြ ပိုးဟပ္ေပါက္ "
" အဲ့ေတာ့မွ သားျဖစ္သူ ျပန္ေျပာလိုက္တာက ခုနက အေဖ့စြပ္ျပဳတ္ပန္းကန္ထဲမွာေလ ခုေတာ့ အေဖ့ဗိုက္ထဲမွာေပါ႔တဲ့ "
ဟားးးးး
" တကယ္ပါပဲကြာ သူက အစထဲက အေဖ့ပန္းကန္ထဲမွာလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ၿပီးေနတာကို "
" ခြိခြိခြိ အဲ့လိုပိုးဟပ္ကိုစားလိုက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလားကိုႀကီး "
မဟာ ႐ုတ္တရက္ေျဖစရာအေျဖမရွိ ။ မသိလို႔ေတာ့မဟုတ္ ။ ဂ်စ္တူးက ထိုင္ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ သူ့ေပါင္ကို ေခါင္းအုံးကာ လွဲခ်လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ။
" ဘာမွမျဖစ္ဘူးလားလို႔ ကိုႀကီး "
" ဟမ္ ဟမ္ "
" ပိုးဟပ္ကိုစားလဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလားလို႔ "
" စားလို႔မရဘူး ဂ်စ္တူးရဲ႕ သူကဟာသအေနနဲ႔ေရးထားတာေလ ၿပီးေတာ့ ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္လုံးႀကီး ပါးစပ္ထဲဝင္သြားတာကို မသိတဲ့သူရွိပါ႔မလား "
" အင္းေလ ဟုတ္သား "
ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးကာ စာအုပ္ဆက္ဖတ္ေနေလရဲ႕ ။ ဒီကေလးက တကယ္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို အဆုံးစြန္ထိ ႐ူးသြားေအာင္လုပ္ဖို႔ရည္ရြယ္ေနသလားပဲ ။
" ကိုႀကီး က်ဳပ္ ေမးစရာရွိတယ္ ရယ္ "
" အင္း ေမးေလ "
" ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ကေလ တျခားေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သူ လို ခ်စ္လို႔ရလား "
[ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္သြား 😁 တစ္ခ်ိဳ႕က Role ကြဲမွ ဖတ္ရတာ အဆင္ေျပၾကတယ္ဆိုလို႔ ေလာင္ေျပာျပထားပါမယ္ အထြန္းက Seme , မဟာက Uke ပါရွင္ ]
Please Vote 💚