-İyi Okumalar.-
"Çocuk sana,'Sen benimsin' dedi ama sen yine de ona,ondan hoşlandığını söyleyemedin öyle mi ?"
Başımı yavaşça sallarken Zach "Aferin." diye mırıldandı.Ben dudağımı ısırıp bilgisayar ekranına bakmaya devam ederken de "Umutsuz vakasın." diyerek söylenmeyi sürdürdü.
Omzumun üstünden Zach'e bakarak "Birinin,hele Cody'nin beni böyle sahiplenmesini istemiyorum." dedim."Kabul,bu güzel hissettiriyor ama ben onun değilim.Başka birine aşık olup,başka birinin olabilirim."
Zach güler gibi bir ses çıkardı."Buna izin vereceğine ihtimal bile vermiyorum.Sen istesen de istemesen de,onunsun."
Çatılan kaşlarım gevşerken "Ona ait değilim Zach." diye direttim.Ama bazen kendim bile bundan emin olamıyordum.
"Öyle olsun." diye geçiştirdi."En son ona söylemediğini konuşuyorduk."
Ofladım."Tamam Zach,abartma.Sonra söylerim."
"Senin sonranı da biliriz."
Oflayıp film afişlerine bakmaya devam ettim.Bir sürü şey vardı ama hiçbiri izlenecek gibi değildi.Parmağımı,dudaklarıma vurup ritim tutarken "Yakında sinemaya gidelim mi Zach ?" diye sordum."Yeni film gelmiştir belki."
Onayladığına dair mırıltı çıkardığı sırada kapı açıldı.Scott gülümseyerek içeri girdi ve kendini yatağına attı."Yine iyisiniz.Bu gece parti var."
Bedenimi ona döndürüp tek kaşımı kaldırdım.Zach de omzunun üstünden ona bakınca,Scott bir beni bir de Zach'i inceledi. "Kötü bir şey denedim,bakmayın öyle."
"Ne partisi bu ?"
Scott yatakta doğrulup "Carter'ın doğum günü partisi." derken tekrar filmlere döndüm."Size iyi eğlenceler.Ben yokum."
"Gelmeme şansın olduğu sanmıyorum." diyerek itiraz etti Scott."Sen geleceksin,Cody ve Lucy'i de davet edilecek.Yani tüm ekip oradayız."
"Hiç sanmıyorum Scott.Keyfim yok."
Zach,Scott'a bakarken "Hanımefendinin ilk denemesi başarısızlıkla sonuçlandı." dedi ve bana döndü."Ama bu gece geliyorsun Alex.Bakarsın ikinci plan işe yarar."
"Çocuklar gidin siz.Hem orada tanımadığım onlarca kişi olacak."
Zach ayağa kalktı,kolumdan tutup beni de kaldırdı."Alışverişe gidelim mi yoksa kıyafetin var mı ?"
"Var da,gerek yok."
Scott da diğer kolumdan tutup yürümeye başlarken çaresizce derin bir nefes aldım.
"Neden ısrar ediyorsunuz ki ? İstemiyorum işte."
İkisi de aralarında bakışıp bana döndüler.Ve öyle bir bakış attılar ki ürktüm diyebilirim."Tamam ya tamam bakmayın öyle."
****
"Ben bunu giyeceğim."
Zach kaşlarını kaldırıp bir bana bir de dolabıma baktı."Bir sürü elbisen var ama sen pantolon giyeceksin ?"
Başımı salladığımda Zach bu sefer Scott'a döndü."Bir şey demeyecek misin Scott ?"
Scott elini omzuma atıp beni kendine çekti."Pantolon en iyisi.Kız güzel,bir de elbise giyerse ohoo..."
Güldüğümde,Zach'de başını iki yana sallayıp gülmeye başladı.Biz üç kafadar kahkaha derecesine ilerlerken Scott'ın telefonu çaldı.Aynı anda Zach'in.
İkisi de aramaları cevaplarken ben de onları izledim.Zach Cody ile,Scott Carter'la konuşuyordu.
Scott "Anladım Carter,birazdan oradayım." diyerek telefonu cebine koyarken,Zach "Tamam Cody.Sen Lucy'e iletirsin." ile aramayı sonlandırdı.
"Alex telefonun neden kapalı ?"
Zach'e kısa bir bakış atıp telefonumu elime aldım."Kapalı değil ki,sadece şarjı bitmiş."
Birine mesaj yazarken "Anladım." dedi."Cody sana ulaşamayınca endişelenmiş."
Omuz silkip yatağıma oturdum.Zach'de benim yanıma uzanınca Scott kapıya ilerledi."Carter'ı duydunuz.Benim gitmem gerek.Akşam görüşürüz."
O odadan çıkarken Zach'e baktım."Eee şimdi ne yapıcaz ? Akşama kadar sıkılırım ben."
Zach örtüyü üzerine çekerken "Bence uyayalım." dedi."Ben de sıkılırım.Hatta şu işe bak ki sıkıldım bile."
Telefonumu şarja koyup Zach'in yanına uzandım.Beni kendine çekip sırtımı göğsüne yasladı.Anında gelen uykuya teşekkür edip gözlerimi kapattım.Biliyordum ki ne kadar uyusam da yine uykumu alamayacaktım.
****
Herkesten "İyiki doğdun Carter !" bağırışları yükselirken Carter,Scott'a küçük bir öpücük verip sarıldı.Uzaktan izlesem de ikisinin gözlerindeki parıltıyı görebiliyordum.
Carter'a gelen hediyeler arka tarafta koca bir yığın oluşturmuştu ve kesinlikle bende hepsini teker teker açma isteği uyandırıyordu.Zach kolumu dürtene kadar hediye yığınını izlediğimin farkında bile değildim oysaki.
"Pasta birazdan gelir ufaklık."
Zach'e dil çıkarıp "Neden böyle yaptılar ki ?" diye mırıldandım."Benim bildiğim herkes eğlenir sonra pasta kesilir.Ya Carter ne yaptı ? İlk pastayı kesti ve geceyi eğlenmeye bıraktı.Bu,klasik doğumgünü kutlamalarına aykırı."
Zach gülmeye başlarken "Demek klasik doğumgünü kutlamalarına aykırı ?" dedi.Bende başımı iki yana sallayıp ona katıldım.
Parti bir yatta kutlanıyordu.Aslında deniz üstünde olmamız,buraya gelmemde başka bir etkendi.
Çikolatalı pastalar her masaya dağıtılırken dudağımı yaladım.Öyle leziz görünüyordu ki !
Pasta tabağı önüme konurken kaşlarımı çattım."Geri al bunu,küçük kesmişsiniz.Ben büyük dilim isterim."
Görevli olan genç,bana sinirle bakıp başka bir pasta tabağını önüme koyduğunda keyifle gülümsedim."Ne kadar naziksin sen."
Görevli başka masalara ilerlerken Zach başını iki yana sallayıp tekrar güldü.Ne ? Pasta önemlidir.
Cody ve Lucy,hediyelerini vermiş olacaklar ki bize doğru gelmeye başladılar.Yerlerine geçerlerken Zach'in,Lucy'nin yanına geçmesi için hareketlendim.Hareket dediğim,soldan sağa geçmekti.Cody'nin yanına geçip,Lucy'i,Zach'e doğru ittirdim.Cody anlamış olacak ki,gülümsedi.Tabi buna karşılık Lucy bayağı kızardı.
Cody'nin kulağına "Sen nasıl abisin ?" diye fısıldadım."Kardeşin elden gidiyor,sen ise gülümsüyorsun.Abi dediğin kıskanır."
Cody bana alayla baktı."Kıskanmamı gerektiren bir şey yok ki.Lucy Zach'i,Zach de Lucy'i seviyor.Yani Lucy üzülmez."
Kaşlarımı kaldırıp bir süre ona baktım."Vay be,kendini aşmışsın."
Anlamayan gözlerle baktı bana."Hani diyorum ki,Zach ve Scott bana arkadaşça mesaj attıklarında bile kıskanmıştın.Aşmışsın kendini."
Dudağı kıvrıldı."Ben seni herkesten,her şeyden kıskanırım Melek."
Diyecek söz bulamayıp pastama döndüm.Meğer hoşlandığınız kişinin sizi kıskanması ne güzel bir şeymiş.
Kendi kendime gülümserken Cody güldü."Bakıyorum da,seni kıskanmam çok hoşuna gitmiş."
"Ya ne demezsin Cody.Sevmediğim birinin beni kıskanması çok gurur verici."
Suratı düştüğünde kendime hakaret ettim.Neden kalbim ve dilim bağımsız çalışıyorlardı ki ?
O sırada iki kız yanımıza yaklaştı.Giydikleri elbiselere göre,buraya sırf Carter için gelmemişlerdi.
Sarışın olan Cody'e,kumral olan da Zach'e yaklaştı.Bizi yoksayıp hem de !
Lucy ile kısa ama anlamlı bir bakışma yaşadık.Bu kızlar resmen bizi küçümsüyordu.
"Merhaba tanışabilir miyiz ?"
Sarışın olan Cody'e gülümseyerek baktığında yüzümü buruşturdum.Ben reddeder diye düşünürken Cody bana kısa bir bakış atıp başını salladı.Kız anında elini uzatıp adını söyledi.
Ben yüzüm buruşmuş halde onlara bakarken,Lucy'nin ayağını sinirle yere vurmasını duydum.O da benim gibiydi.Yani kıskanıyorum demiyorum ama...Saçmalık,tabi ki kıskanıyorum ! Birazcık.
Gözlerimi kısıp bir plan yaptım.Kısasa kısastı.Lucy'nin kolundan tutup o masadan uzaklaştım."Madem onlar bize karşı bunu yapıyor,bizde aynısını yapacağız.Hemen bir çocuğun yanına git.Tabi o kızlar kadar yakın olma ama gül,kahkaha at en azından."
Başını sallayıp yüzüne kötü kız gülümsemesi yerleştirdiğinde ben de sinsice gülümsedim.Gözüme kestirdiğim bir çocuğun yanına giderken fazla abartmamak adına söz verdim kendime.
"Merhaba."
Bir çocuğun yanına yaklaştığımda gözüm saçlarında takılı kaldı.Neden hep sarışınlar bizi buluyordu ki ?
Çocuk beni iyice süzdü.Ardından memnun olmuşçasına gülümsedi. "Merhaba."
Yavaşça yaklaştım çocuğa.Çocuk ise beni bulduğuna sevinmişti ve beni tavlamak için fırsat kolluyordu.Ağzı kulaklarında "David ben." dedi.
"Ben de Alexandra."
Bana biraz daha yaklaşınca Cody'e baktım.Kız onunla konuşuyordu ama Cody'nin gözleri bendeydi.Ona yapmacık bir şekilde gülümseyip David'e döndüm.
"Kendinden bahsetsene biraz."
Anlatmaya başladığında sıkılacağımı düşünmüştüm ama biraz sonra birlikte kahkaha atıyorduk.
"Gerçekten...bunu yaptın mı ?"
Kahkaha atmaya devam ederek başını salladı.O sırada bir el kolumu kavrayıp beni çekiştirmeye başladı.Beni,daha birkaç adım sürüklemişti ki kolumu ondan kurtardım."Summer,dışarıda konuşalım."
Kaşları çatılmış,sesi sert ve boynundaki damarlar kendini göstermiş.Anlıyoruz ki sinirli.
Bileğimi tutup beni tekrar sürüklemesine izin verdim.Güvertede ilerlerken,dışarıdakilerin bize baktığını gördüm.Ne ? Hiç mi sürüklenen bir insan görmediniz ?
"Tamam Cody,ne konuşacaksan,konuş."
Karşıma geçip "O çocuk kimdi ?" dedi.İstifimi bozmadan "David." dedim.Başını aşağı yukarı salladı."Peki senin,onun yanında ne işin var ?"
"Senin yanında da sarışın vardı.Ben sana hesap soruyor muyum ?"
Alayla gülümsedi."Sen beni sevmiyorsun ki."
Tırnaklarımı avucuma geçirip sustum.Şimdi itiraf sırası değildi.Arkamı dönüp kenarlara ilerledim.Ben korkulukların karnıma dek uzanacağını umut etmiştim.Oysaki bunlar ancak ayak bileklerime geliyordu.Bileklere kadar gelen korkuluk mu olurmuş ? Onların işi ne ki ?
"Daha fazla ilerleme,düşeceksin."
Cody yanıma geldiği anda kolumdan tutup geri çekti.Ona inat tekrar yaklaştım mini korkuluklara."Düşüp başıma bela olacaksın Summer.Geri çekil."
Hafifçe güldüm."Sen de beni kurtarırsın.Çok mu zor ?"
Gülümseyip "Baş belası." diye mırıldandı.
Denizin kokusu burnuma dolarken gözlerimi kapattım.Küçüklüğümden beri denizi sevmiştim.Deniz benim,kaçabildiğim nadir yerlerdendi.Dokunacakmış gibi elimi öne uzattım.Ve farkında olmadan birazcık eğildim.
Bulduğum huzurla daha da eğilmek istedim.Suyun ellerim arasında olmasını istedim. Tabi dengemi kaybedip suya düşmem de buna yardımcı oldu.
Nefesimi tutup su yüzeyine çıkmaya çalışırken Cody'nin su içerisindeki bedenini gördüm.O ne zaman atlamıştı ki ?
Yüzeye çıkınca derin bir nefes aldım.Su içinde olmak güzeldi tabi ama aniden düşmek...
"Summer,sen iyi misin ?"
Başımı sallarken rahat bir nefes aldı."Aptal.Düşersin demiştim."
Omuz silkip yata baktım.Görünüşe göre düştüğümüzü anlayan birileri yoktu.Aman ne güzel.
"Eee ne konuştunuz sarışınla ?"
Ona yönelttiğim soruyla kaşlarını çattı."Pek bir şey konuşmadık.Yani sizinki kadar komik bir sohbet değildi."
İmayla kaşlarını kaldırdığında "Buna beni sen zorladın." diye savundum kendimi."O sarışın gelip seninle konuşmasaydı,sende ona yüz vermeseydin o masaya gitmezdim."
"Yani kıskandın ve beni de kıskandırmak istedin."
Çıkarttığı anlam karşısında birden atıldım."Ne kıskanması ? Ben mi kıskanmışım seni ? Hah !"
Güldüğünde bakışlarımı çevirdim.Anlamamıştır değil mi ?
"Ben seni kıskandım,çünkü seni seviyorum.Sen beni kıskandın,çünkü..."
Ve kendimi tutamadım."Çünkü senden hoşlanıyorum."
Birkaç saniye konuşmadan baktı yüzüme.Çok mu ani söyledim yoksa ?
"S-Sen,beni mi seviyorsun ?"
"Hayır,hoşlanıyorum."
Aptal aptal gülümsemeye başlayınca bende gülümsedim."O da yeter." diye mırıldandı."Bir gün beni seveceğine inanıyorum ben."
Dudağımı ısırıp gözlerine baktım.Gözlerinin içi parlıyordu mutluluktan.Ah be ! Bu kadar sevineceğini bilsem daha önce söylerdim !
Elini belime sarıp beni kendine çekti.Başını eğip dudaklarıma minik bir öpücük bıraktı.Devamını beklerken "Sizin orada ne işiniz var ?!" sesini duydum.Başımı geri çekip yata baktım.Scott bir bana,bir Cody'e baktı.
"Böldüm değil mi ?"
Cody ters bir şekilde başını sallayınca Scott geri çekilmeye başladı."Siz devam edin ve beni görmemiş gibi davranın.Ama haberiniz olsun,iki dakikaya sizi kurtarmak için geliyorum."
O gözden kaybolurken Cody bana dönüp "İki dakikamız var." diye fısıldadı.
Sonra tekrar dudakları,dudaklarımı buldu.Beni ne kadar süredir öptü bilmiyorum ama birden tanıdık bir ses yankılandı.
"Ben geldi- Daha bitmedi mi ?!"
Scott der susarım :)
Bölüm soranlara hediye olarak bugün yayınladım.Umarım beğenmişsinizdir.Lütfen beğenip beğenmediğinizi yorumlarda belirtin.Şimdiden teşekkürler.Sizi seviyorum.