(Unicode)
သူမဆေးရုံရောက်နေသည်ဆို့တဲ့ သတင်းကရှိန်းဇော်ခ အားတုန်လှုပ်သွားစေသည် သူမထိုအချိန်မှာဘယ်လောက်ကြောက်နေလိမ့်မလဲ သူဘာလို့ထိုနေရာမှာမရှိခဲ့တာလဲ သူတို့သားလေးရော အဆင်ပြေပါ့မလား တစ်ယောက်ထဲ Operation ခန်းရှေ့ ခေါက်တုံ့ ခေါက်ပြန်လျှောက်မိရင်းရောက်ယက်ခပ်နေသည်
Operation ခန်းထဲမှဆရာ၀န်တစ်ယောက်ထွက်လာကာ မေးခွန်းတစ်ချို့အားမေးလာသည်
"လူနာရှင်လား"
"ဟုတ်...ဟုတ်ပါတယ် လူနာရဲ့အမျိုးသားပါ"
"ကျွန်တော်တို့ခွဲစိတ်တော့မှာမို့ ဒီမှာလက်မှတ်ထိုးပေးပါ...."
"ဒေါက်တာ လူနာအခြေအနေကကော"
"အမှန်တိုင်းပြောရရင် နှစ်ယောက်လုံးရရှိနိုင်ဖို့က 50% ရှိတယ် ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်တို့အစွမ်းကုန်ကြိုးစားသွားမှာပါ"
"ကျွန်တော့် ဇနီးနဲ့ကလေးကို ကယ်ပေးပါ ကျွန်တော်အနူးညွှတ်တောင်းဆိုပါတယ်"
ဆရာ၀န်အထဲပြန်၀င်သွားသည် ဒါပေမယ့်ရှိန်းရဲ့စိုးရိမ်မှုတို့က ပိုမိုကြီးထွားလာသည် 50% ရာခိုင်နှုန်းဆိုတာ လူ့အသက်တစ်ချောင်းကိုသယ်ထားတဲ့ မိခင်အတွက် လုံလောက်မှုတို့ရှိမနေပါ ဒီလူသားနှစ်ယောက်သာရှင်သန်ခွင့်ရမယ်ဆို ရှိန်းသူ့ကိုယ်သူ ပြာဖြစ်ခွင့်ပေးနိုင်တယ်
ဆောင်းကုန်ခါနီးပြီမို့ ရာသီဥတုတို့အေးစိမ့်နေသော်လည်း ရှိန်းဇော်ခ ရင်ဘတ်ထဲကအပူဟာမငြိမ်းသွားပါ မီးတောက်တစ်ခုလို ပို၍ပင်တောက်လောင်နေသည်
"သား... ရှိန်းဇော်ခ မာ့မီသမီးလေးဘယ်လိုလဲဟင် ဗိုက်ထဲက အသက်လေးရော"
Liam မာမီသည် သူထိုင်ရာဆေးရုံကနေအခုဆေးရုံကိုပြေးလာပုံဘဲ မျက်လုံးထဲမြင်နေရသည့် သမီးအတွက်စိုးရိမ်နေမှုတို့မှာ အထင်းသားဖြစ်နေသည် ဒီချိန် အန်တီအတွက် ဘယ်ဖြေသိမ့် မှုကအကျိုးရှိမလဲမသိနိုင်တော့ပါ
"liamကပေါင်ရိုးကျိုးသွားတယ် liam ကသတိမေ့နေတော့ သားကိုပါ ခွဲပြီးမွေးရမယ်"
"အို...မသေကောင်းမပျောက်ကောင်း ငါ့ကလေးနှစ်ယောက်ကိုမှ"
ဘုရားစာတွေရွတ်ကာ ရင်တမမနဲ့ နေမိတယ် သူမလေးကောသားလေးကောပြန်လာဖို့ကသူ့အတွက်အရေးကြီးဆုံးသာဖြစ်သည်
သူမခွဲခန်းထဲရောက်သွားသည်မှာ 1 နာရီလောက်ရှိပြီ ခုထိဘာမှမသိရသေးပါ အဆင်ပြေရဲ့လား နာနေမလား
စိတ်ဝိဉာဉ်ထဲလွင့်မြောခါကြောက်နေမလား ကျိုးအက်သွားတဲ့ အရိုးအတွက် သူမ
မနာကျင်ရအောင်သူဘာနဲ့ဖာထေးနိုင်မလဲ ခွဲစိတ်ခန်းရဲ့တံခါးလေးရဲ့ရှေ့မှာ မိသားစု၀င်တွေရှိတာကြောင့် ရှိန်းဇော်ခအနေနဲ့ ငိုချင်သော်လည်းထိန်းထားရသည်....
ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာမှောင်ညို့ကာအေးစိမ့်နေတဲ့ ခွဲစိတ်ခန်းတွေရဲ့အစွန်းက မှနပြတင်းပေါက်နားရပ်ကာအမှောင်ကိုအဖော်ပြု၍ ကျလာသောမျက်ရည်တို့အားလက်ဖနောင့်နှင့် လက်လိုအားရ ဖိတ်သုတ်နေမိသည် မျက်ရည်တို့ကလည်း သုတ်လေကျလေဖြစ်နေသည်ကို
"သား အဆင်ပြေရဲ့လား"
အနောက်ကနေပခုံးကို လက်ဖြင့် ပုတ်ကာမေးလာသည့် ကျွန်တော့်အဖေ
"ဒယ်ဒီ ကျွန်တော်....ကျွန်တော်လေ"
ငိုသံများရယ်စွတ်ကာ ပြောလာသည့်သူရဲ့သားငယ် ဒီလိုငိုတာမမြင်ဖူးသည်မှာကြာလှပြီ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်မြင်ရတုန်းက နှင်းခကော ကိုယ်ကောအရေးကြီး case တစ်ခုကြောင့် နိုင်ငံခြားရောက်နေတဲ့ချိန် သားကို သူ့အဖွားအိမ်မှာထားခဲ့ရသည် သားကမိဘနှစ်ယောက်လုံးကိုမတွေ့ရတာကြောင့် အကြီးအကျယ်ဖျားကာ သတိပါလစ်ရသည် ငယ်သေးသည်ကြောင့်လည်းပါမည် မိဘနှစ်ယောက်လုံး ရန်ကုန်အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့နေ့က သားမှာရှိုက်ကြီးတငင်ငိုပါလေရော အဲ့ထဲက ခုထိသားငယ်ဒီလိုငိုတာ မတွေ့မိတော့ပါ နောက်ဆုံးတော့ ဦးဇော်ခ ရဲ့သားဟာ သူ့အတွက်အစစ်အမှန်ဘ၀ကိုတွေ့ရှိခဲ့ပြီလေ
"သားရယ် ဒယ်ဒီ နားလည်တယ် သမီးကော မြေးလေးကောက သားငယ်ကို သိပ်ချစ်တာမို့သူတို့တောင့်ခံနိုင်မှာပါ"
"ဒယ်ဒီ သူတို့သားဘ၀ထဲကထွက်သွားရင် သားလည်းလိုက်သွားဖို့အဆင့်သင့်ဘဲ"
"အဲ့လိုမပြောရဘူးလေ သားရဲ့မိန်းမကောသားရဲ့အသက်ကလေးကောက ကျိန်းသေပေါက်ပြန်လာမှာ"
ဦးဇော်ခ သူ့သားအားနှစ်သိမ့်ပေးမိသည် သူ့သားဒီမိန်းကလေးကိုဘယ်လောက်မြတ်နိုးလည်းဆိုတာသူအသိသည် ဒီမိန်းကလေးကလည်း သူ့သားအသက်လောက်မြတ်နိုးရအောင်ကို တန်ဖိုးရှိနေတာမျိုးဖြစ်သည်
ခဏအကြာ ခွဲစိတ်ခန်းထဲမှ nurse လို့ထင်ရသည့်အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦးထွက်လာသည် မိသားစု၀င်တွေအားလုံးရဲ့ အာရုံဟာထိုအမျိုးသမီးပေါ်ရောက်ရှိသွားသည် ရှိန်းဇော်ခရဲ့ မိန်းမနဲ့သားလေးရဲ့ အကြောင်းဟာ သူမပါးစပ်ဖျားပေါ်တွင်တည်ရှိနေသည်
"သားလေးပါ...ကျွန်မတို့ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ ကလေးကိုအပြင်ထုတ်နိုင်ခဲ့တယ်"
"သား....သားလေးရောက်ပြီတဲ့လား"
ရှိန်းဇော်ခ အသံတို့တုန်ရီစွာမေးလိုက်မိသည်
"ဟုတ်ပါတယ် မိခင်ကသူ့ကလေးကို အပြင်ထုတ်နိုင်ဖို့အဆုံးထိတင်ပေးခဲ့တယ်"
"အဆုံးထိ... အဆုံးထိဟုတ်လားဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
ရှိန်းမထင်မှတ်ထားတာအတွက်အဖြေမရှိပါ သူမကအဆုံးထိရောက်စရာမလိုပါ သူမကသူ့ဆီပြန်လာမှာမို့.....
"ဒီကြားထဲ သတိတစ်ချက်ရလာသေးတယ်အခုတော့ ဆရာ၀န်တွေကမေ့ဆေးပေးလိုက်တာမို့ ပြန်မေ့သွားပြီ အခုသူမအတွက် ဆရာ၀န်တွေကအကြောင်းဆုံးကြိုးစားပေးနေတယ်"
"ဒီမှာရော့ ရှင့်သားလေး"
ခွဲစိတ်ခန်းထဲက အနှီးပိုက်ကာထွက်လာသည့် အမျိုးသမီးက ရှိန်းဇော်ခ ရဲ့လက်ထဲ အနှီးထုပ်ထားသည့် နီတာရဲလေးအားထည့်ပေးလာသည် အိုသူ့အသက်လေးက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲ ၀၀ဖြိုးဖြိးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကရဲတွတ်နေသည် လျှာလေးအားပြူတစ် ပြူတစ် လုပ်နေပုံကအရုပ်ကလေးနှင့်တူလှသည် သူ့အမေတွေ့ရင် သူ့သားအားဘယ်လောက်တောင်အသည်းယားမလဲဟုတွေးကာ ရှိန်းဇော်ခမျက်ရည်များဝဲလျက် နှာခေါင်းလေးဖြင့် သားလေးပါးအားအနမ်းတို့တဖွဖွပေးနေမိသည်.....
Babe ခွဲစိတ်ပြီးထဲအခုထိသတိမရသေးမှာ 3 ရက်တိတိရှိပြီ ဆေးရုံကုတင်ဘေး သူမအနားထိုင်ကာ မျက်နှာလေးအားတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိသည် သူမလေးက တစိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်နေရင်တောင် အမြင် မ၀တဲ့သူမျိုး လက်ကလေးအားဖွဖွးလေးနမ်းမိပြန်သည် ဒီလက်ကလေးကလည်းဆေးရုံရောက်သည်ထိသူ့ဗိုက်လေးကို ထိန်းကာကိုင်ထားသည့်လက်ကလေး မိခင်မေတ္တာဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ ရှိန်းဇော်ခ ယုံပါပြီ အခုတော့နိုးထသင့်ပေမယ့် သူမအိပ်ရေးပျက်တာများနေ၍ အခုမှအတိုးချအိပ်ကာ နေသည်ဟုတဖက်ကတွေးထားလိုက်ရသည်
ဘေးက ကလေးမွှေ့ယာသေးလေးပေါ်မှာတော့ သူ့သားငယ်က ပြူးကြောင်ကြောင်လေးဖြင့် ပတ်၀န်းကျင်အားစူးစမ်းနေသည် ဒီကောင်သေးသေးလေးအား ရှိန်းဇော်ခရဲ့ မြိုချချင်တဲ့စိတ်တို့ မနည်းထိန်းထားရသည်
ဆေးရုံနံ့က liam နဲ့ရင်းနှီးနေသလို မလင်းမထိန်း မီးရောင်လေး ကကြိုဆိုနေသယောင် မျက်ခွံတို့ကလေးလံကာနေပေမယ့် ပွင့်ချင်စိတ်တို့ကြောင့် အားကုန်သုံးကာ ဖွင့်လိုက်မိသည် ပတ်၀န်းကျင်ကိုမျက်လုံးဝေ့ကာစူးစမ်းမိတော့ ဒီခန်းထဲ liam ကလွဲ၍မည်သူမှ ရှိမနေပါ ဆေးရုံဆိုတာတန်းသိလိုက်ပေမယ့် မည်သူမှရှိမနေတာကြောင့်တမျိုးကြီးခံစားလိုက်ရသည်
လက်တို့ကခံစားချက်အတိုင်း ဗိုက်ကလေးပေါ်ရောက်သွားမိတယ် liam ဗိုက်လေးကအရင်လိုဖောင်းမနေပါ ထဖို့ကြံလိုက်ပေမယ့် ခန္နာကိုယ်အောက်ဘက် ဘယ်ခြမ်းကထုံသလိုဖြစ်ကာလှုပ်မရဖြစ်နေသောကြောင့် ကြောက်စိတ်တို့စိုးမိုးလာသည် liam လှုပ်လို့ရတာဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် သားကော သူ့သားလေးကော သူ့သားလေးက ပိုအရေးကြီးသည်
နောက်ဆုံးငိုချမိတော့သည် နာရီ၀က်နီးပါးငိုပြီးသွားတဲ့အခါအားအင်ကုန်ခမ်းလာသည် ထိုအချိန် အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရသည် မြင်လိုက်ရသည့် အခန်းထဲ၀င်လာသူမှာအကိုဖြစ်နေသည် အကိုကသူ့အား ကြောင်ကာရပ်ကြည့်နေသည်
"အကို....."
တိုးတိုးလေးထွက်လာသည့် သည်နာမ်စား ထိုနာမ်စားကိုခေါ်တိုင်း liam အရမ်းနွေးထွေးရသည် အကိုရဲ့ နာမ်စားလေးတွေကအစ liam အားနွေးထွေးစေနေသည်
ရှိန်းဇော်ခ သားငယ်အား ဆရာ၀န်ဆီ ခဏတဖြုတ်ခေါ်သွားမိသည် သားကဘာမှမဖြစ်သော်လည်း သူကစိုးရိမ်မိနေသည်
သားကို nurse ကပြန်ခေါ်လာပေးမိဟုဆိုသောကြောင့် သူမလေးဆီအမြန်ပြန်လာမိသည် အခန်း၀ရောက်တော့မြင်လိုက်ရသည့်..... သူမကမျက်လုံးများနီရဲသည်ထိ ငိုထားလေသည် အိပ်မက်ဟုထင်ကာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည် သူမအနားအားဖြေးဖြေးချင်းတိုးသွားကာ သူမကိုယ်လေးအား ဆွဲဖတ်ထားမိသည် နောက်ဆုံးတော့သူမက သူ့ဆီပြန်လာပြီ သူလွမ်းနေရသည့် ဒီအဖိုးတန်လေးကိုနောက်ဆုံးတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလို့ရပြီ
"အကို.....ကလေးကော ဗိုက်ထဲကအသက်လေးကော...."
"ဟင် အကို.. liam မေးနေတယ်လေ သားကောလို့"
"ဪ... သားရှိတယ် သားကိုခေါ်ထားနိုင်ခဲ့ပြီ သားက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်သိလား"
"ပြပါအုန်း liam ကို"
"ခဏလေးနော် အကိုအခုသွားခေါ်ပေးမယ်"
အနှီးအဖြူလေးကို ပခုံးမှာလွှမ်းမိုးကာ liam အနားလာနေသည့်အကို ဒီအနှီးထုပ်ထဲ laim သားလေးရှိနေတယ်တဲ့လား ဘယ်လောက်တောင်လန့်သွားရလဲ သားသူ့အနားမရှိတော့ဘူးထင်နေတာ ဒီဖြူဖြူဖွေးဖွေးအနှီးထုပ်ထဲက သားငယ်ကိုသူကြည့်ချင်လှပြီ
အကိုက သားငယ်ကိုချီထားလျက် ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ သူ့အားသားငယ်ကိုပြသည် သူကြောင်ကာငေးကြည့်မိသည် အဖြူထုပ်ထဲက အသက်လေးကသိပ်ကိုချစ်စရာကောင်းသည် ဖောင်းကားနေသည့်ပါးနှစ်ဖက်နဲ့ နီတွတ်နေသည့်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ မသိမသာထွက်နေသည့် မျက်ခုံးမွှေးတစ်စုံနဲ့ မျက်တောင်ရေးရေးတစ်စုံတို့က သားကိုချစ်စရာကောင်းအောင် ထောက်ပံ့နေသည်
"ဘယ်လိုလဲ babe ကိုယ်တို့ကလေးကချစ်ဖို့ကောင်းရဲ့လား"
မျက်ရည်များကြားပြုံး၍ သူ့ကိုခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညှိတ်ပြလာသည့် သူ့ဇနီးငယ် ဒီလောက်မေ့မျောပြီး ဒဏ်ရာတွေရနေတာတောင် သားသမီးကို ပထမဆုံးသတိရတဲ့သူ့ဇနီးက သိပ်တန်ဖိုးရှိလွန်းသည် ရှိန်းဇော်ခ သူမနှာဖူးအားအကြိမ်များစွာ ဖွဖွလေးနမ်းမိသည် သူ့ဇနီးလေး နာသွားမည်ကိုသူစိုးထိတ်မိပါရဲ့......
"အခုထိုင်နိုင်တယ်ဆိုတော့ လူနာ အားရှိအောင် တစ်ခုခုစားလိုက်ပါလား ကလေးနို့တိုက်ရအောင်လေ"
"ဟင်.... အရင်နေ့တွေက သားကို ဘာတိုက်တာလဲဟင်"
သူမကြည့်ရတာကြောင်နေသည် ကလေးမွေးထားပါတယ်ဆိုမှ နို့တိုက်ရမယ်ဆိုတာ သူမ
မသိတာများလားလို့ ရှိန်းဇော်ခတွေးမိသည် အရင်နှစ်ရက်လောက်က ကလေးမွေးထားပေမယ့် နို့တိုက်မရတာကြောင့် သူမလူနာ၀တ်စုံရဲ့ရင်ဘတ်နားမှာ မိခင်နို့တွေဟာပေပွနေသည် နောက်ဆုံးဆရာ၀န်နဲ့တိုင်ပင် ပြီး သူမရဲ့မိခင်နို့တို့ကို ရှိန်းဇော်ခကိုယ်တိုင် စက်နဲ့ထုတ်ပေးကာ သားငယ်အားတိုက်ရသေးသည်
"လူနာရှင်က ညီမနို့ကိုစက်လေး နဲ့ထုတ်ပေးတာလေ သားကိုအဲ့တာတိုက်တာ" Nurse ပြောပြီးတာနဲ့မျက်နှာရဲကာ တတ်လာသည့် သူ့အမျိုးသမီး အခုထိကိုအရှက်အကြောက်ကကြီးသေး
မိသားစုတွေနဲ့စကားပြောပြီး အကိုကျွေးတာတွေလည်းစားရသေးသည် ပြီးတော့နားချင်တာနဲ့တမှေးလောက်နားပြီး သားငယ်အားနို့ချိုကျွေးဖို့ nuser လုပ်ပြတဲ့အတိုင်းလိုက်လုပ်ကာချီထားသည် liamချီတော့ သားငယ်ကသူ့အားပြူးကြောင်ကြောင်လေးနဲ့ကြည့်နေပြန်သည်
"ကျွတ် ကျွတ်....."
"Liam ဘာဖြစ်တာလဲ"
"နို့က တော်တော်နာတယ် အမ မရလောက်ဘူး"
"ဒီလောက် အကိုကစက်နဲ့ထုတ်ပေးနေတာတောင် နို့ခဲသွားတာနဲ့တူတယ် ကဲကဲ သားကိုအရင်သိပ်လိုက်မယ် ပြီးရင် ကျွန်မ မှာခဲ့တဲ့အတိုင်း အကို ကလူနာကိုလုပ်ပေးလိုက်"
Nurse ကသားလေးကိုသိပ်ကာဘေးနားချသွားပြီ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ထွက်သွားသည်ထိ အကို့ကိုဘာမှာခဲ့လဲliam မသိပါ ရင်ဘတ်ကတော်တော်ကိုသိသိသာသာနာလာသည် မခံနိုင်တော့လို့မျက်ရည်တွေဝဲတက်လာတော့ အကိုကချက်ချင်းထကာရေနွေးဇလုံကိုင်၍ အနားတိုးလာသည် တာဝါတစ်ထည်ကို ဇံလုံထဲထည့်ညှစ်ပြန်သည်
"Liam အင်္ကျီ လှန်လိုက် အကိုနို့ညှစ်ဖို့"
"ဟင်နို့ညှစ်ခံရအောင် liam ကနွားမမှမဟုတ်တာ"
"မဟုတ်ဘူးလေ နို့ခဲနေတယ်ဆို ဒီလိုရေနွေးစွတ်ထားတဲ့တာဝါလေးနဲ့ နို့ကိုအုပ်ထားရတယ် ပြီးရင်....."
သူ့အားကြောင်ကာ ကြည့်ပြီးရှက်သွားသည့်ပုံပင် ဒါပေမယ့်ထိုရှက်နေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ သူ မထင်တဲ့စကားဆိုလာပြန်သည် သူမကအခုထိကိုတည့်တိုးသမားဖြစ်နေတုန်းဘဲ
"ပြီးရင် အကိုနို့ဆို့ပေးရမှာမလား"
"ဟား ဟား... ဟုတ်တယ် အရင်ကအတိုင်းဘဲအကိုဆို့ပေးရမှာ"
ဒီတစ်ခါရှိန်းဇော်ခ ပြောလိုက်သည့်စကားတို့ကိုတော့သူမ ရှက်သွေးဖျာကာလန့်သွားပုံရသည်သူမခေါင်းလေးအားမဖော်တော့ပါ........
##########
#hey guys!!!!
လက်ရာမကောင်းတဲ့ဒီဇာတ်လမ်းလေးကိုဖတ်ပေးကြတဲ့တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကျေးဇူးပါနော် 🥺✌️❤️
.............................
(Zawgyi)
သူမေဆး႐ုံေရာက္ေနသည္ဆို႔တဲ့ သတင္းကရွိန္းေဇာ္ခ အားတုန္လႈပ္သြားေစသည္ သူမထိုအခ်ိန္မွာဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ေနလိမ့္မလဲ သူဘာလို႔ထိုေနရာမွာမရွိခဲ့တာလဲ သူတို႔သားေလးေရာ အဆင္ေျပပါ့မလား တစ္ေယာက္ထဲ Operation ခန္းေရွ႕ ေခါက္တုံ႕ ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္မိရင္းေရာက္ယက္ခပ္ေနသည္
Operation ခန္းထဲမွဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ထြက္လာကာ ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕အားေမးလာသည္
"လူနာရွင္လား"
"ဟုတ္...ဟုတ္ပါတယ္ လူနာရဲ႕အမ်ိဳးသားပါ"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ခြဲစိတ္ေတာ့မွာမို႔ ဒီမွာလက္မွတ္ထိုးေပးပါ...."
"ေဒါက္တာ လူနာအေျခအေနကေကာ"
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ႏွစ္ေယာက္လုံးရရွိနိုင္ဖို႔က 50% ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္တို႔အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားသြားမွာပါ"
"ကြၽန္ေတာ့္ ဇနီးနဲ႕ကေလးကို ကယ္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ္အႏူးၫႊတ္ေတာင္းဆိုပါတယ္"
ဆရာ၀န္အထဲျပန္၀င္သြားသည္ ဒါေပမယ့္ရွိန္းရဲ႕စိုးရိမ္မႈတို႔က ပိုမိုႀကီးထြားလာသည္ 50% ရာခိုင္ႏႈန္းဆိုတာ လူ႕အသက္တစ္ေခ်ာင္းကိုသယ္ထားတဲ့ မိခင္အတြက္ လုံေလာက္မႈတို႔ရွိမေနပါ ဒီလူသားႏွစ္ေယာက္သာရွင္သန္ခြင့္ရမယ္ဆို ရွိန္းသူ႕ကိုယ္သူ ျပာျဖစ္ခြင့္ေပးနိုင္တယ္
ေဆာင္းကုန္ခါနီးၿပီမို႔ ရာသီဥတုတို႔ေအးစိမ့္ေနေသာ္လည္း ရွိန္းေဇာ္ခ ရင္ဘတ္ထဲကအပူဟာမၿငိမ္းသြားပါ မီးေတာက္တစ္ခုလို ပို၍ပင္ေတာက္ေလာင္ေနသည္
"သား... ရွိန္းေဇာ္ခ မာ့မီသမီးေလးဘယ္လိုလဲဟင္ ဗိုက္ထဲက အသက္ေလးေရာ"
Liam မာမီသည္ သူထိုင္ရာေဆး႐ုံကေနအခုေဆး႐ုံကိုေျပးလာပုံဘဲ မ်က္လုံးထဲျမင္ေနရသည့္ သမီးအတြက္စိုးရိမ္ေနမႈတို႔မွာ အထင္းသားျဖစ္ေနသည္ ဒီခ်ိန္ အန္တီအတြက္ ဘယ္ေျဖသိမ့္ မႈကအက်ိဳးရွိမလဲမသိနိုင္ေတာ့ပါ
"liamကေပါင္ရိုးက်ိဳးသြားတယ္ liam ကသတိေမ့ေနေတာ့ သားကိုပါ ခြဲၿပီးေမြးရမယ္"
"အို...မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း ငါ့ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုမွ"
ဘုရားစာေတြ႐ြတ္ကာ ရင္တမမနဲ႕ ေနမိတယ္ သူမေလးေကာသားေလးေကာျပန္လာဖို႔ကသူ႕အတြက္အေရးႀကီးဆုံးသာျဖစ္သည္
သူမခြဲခန္းထဲေရာက္သြားသည္မွာ 1 နာရီေလာက္ရွိၿပီ ခုထိဘာမွမသိရေသးပါ အဆင္ေျပရဲ႕လား နာေနမလား
စိတ္ဝိဉာဥ္ထဲလြင့္ေျမာခါေၾကာက္ေနမလား က်ိဳးအက္သြားတဲ့ အရိုးအတြက္ သူမ
မနာက်င္ရေအာင္သူဘာနဲ႕ဖာေထးနိုင္မလဲ ခြဲစိတ္ခန္းရဲ႕တံခါးေလးရဲ႕ေရွ႕မွာ မိသားစု၀င္ေတြရွိတာေၾကာင့္ ရွိန္းေဇာ္ခအေနနဲ႕ ငိုခ်င္ေသာ္လည္းထိန္းထားရသည္....
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာေမွာင္ညို႔ကာေအးစိမ့္ေနတဲ့ ခြဲစိတ္ခန္းေတြရဲ႕အစြန္းက မွနျပတင္းေပါက္နားရပ္ကာအေမွာင္ကိုအေဖာ္ျပဳ၍ က်လာေသာမ်က္ရည္တို႔အားလက္ဖေနာင့္ႏွင့္ လက္လိုအားရ ဖိတ္သုတ္ေနမိသည္ မ်က္ရည္တို႔ကလည္း သုတ္ေလက်ေလျဖစ္ေနသည္ကို
"သား အဆင္ေျပရဲ႕လား"
အေနာက္ကေနပခုံးကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ကာေမးလာသည့္ ကြၽန္ေတာ့္အေဖ
"ဒယ္ဒီ ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္ေလ"
ငိုသံမ်ားရယ္စြတ္ကာ ေျပာလာသည့္သူရဲ႕သားငယ္ ဒီလိုငိုတာမျမင္ဖူးသည္မွာၾကာလွၿပီ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ျမင္ရတုန္းက ႏွင္းခေကာ ကိုယ္ေကာအေရးႀကီး case တစ္ခုေၾကာင့္ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ခ်ိန္ သားကို သူ႕အဖြားအိမ္မွာထားခဲ့ရသည္ သားကမိဘႏွစ္ေယာက္လုံးကိုမေတြ႕ရတာေၾကာင့္ အႀကီးအက်ယ္ဖ်ားကာ သတိပါလစ္ရသည္ ငယ္ေသးသည္ေၾကာင့္လည္းပါမည္ မိဘႏွစ္ေယာက္လုံး ရန္ကုန္အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ေန႕က သားမွာရွိုက္ႀကီးတငင္ငိုပါေလေရာ အဲ့ထဲက ခုထိသားငယ္ဒီလိုငိုတာ မေတြ႕မိေတာ့ပါ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဦးေဇာ္ခ ရဲ႕သားဟာ သူ႕အတြက္အစစ္အမွန္ဘ၀ကိုေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီေလ
"သားရယ္ ဒယ္ဒီ နားလည္တယ္ သမီးေကာ ေျမးေလးေကာက သားငယ္ကို သိပ္ခ်စ္တာမို႔သူတို႔ေတာင့္ခံနိုင္မွာပါ"
"ဒယ္ဒီ သူတို႔သားဘ၀ထဲကထြက္သြားရင္ သားလည္းလိုက္သြားဖို႔အဆင့္သင့္ဘဲ"
"အဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ သားရဲ႕မိန္းမေကာသားရဲ႕အသက္ကေလးေကာက က်ိန္းေသေပါက္ျပန္လာမွာ"
ဦးေဇာ္ခ သူ႕သားအားႏွစ္သိမ့္ေပးမိသည္ သူ႕သားဒီမိန္းကေလးကိုဘယ္ေလာက္ျမတ္နိုးလည္းဆိုတာသူအသိသည္ ဒီမိန္းကေလးကလည္း သူ႕သားအသက္ေလာက္ျမတ္နိုးရေအာင္ကို တန္ဖိုးရွိေနတာမ်ိဳးျဖစ္သည္
ခဏအၾကာ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွ nurse လို႔ထင္ရသည့္အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးထြက္လာသည္ မိသားစု၀င္ေတြအားလုံးရဲ႕ အာ႐ုံဟာထိုအမ်ိဳးသမီးေပၚေရာက္ရွိသြားသည္ ရွိန္းေဇာ္ခရဲ႕ မိန္းမနဲ႕သားေလးရဲ႕ အေၾကာင္းဟာ သူမပါးစပ္ဖ်ားေပၚတြင္တည္ရွိေနသည္
"သားေလးပါ...ကြၽန္မတို႔ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ ကေလးကိုအျပင္ထုတ္နိုင္ခဲ့တယ္"
"သား....သားေလးေရာက္ၿပီတဲ့လား"
ရွိန္းေဇာ္ခ အသံတို႔တုန္ရီစြာေမးလိုက္မိသည္
"ဟုတ္ပါတယ္ မိခင္ကသူ႕ကေလးကို အျပင္ထုတ္နိုင္ဖို႔အဆုံးထိတင္ေပးခဲ့တယ္"
"အဆုံးထိ... အဆုံးထိဟုတ္လားဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
ရွိန္းမထင္မွတ္ထားတာအတြက္အေျဖမရွိပါ သူမကအဆုံးထိေရာက္စရာမလိုပါ သူမကသူ႕ဆီျပန္လာမွာမို႔.....
"ဒီၾကားထဲ သတိတစ္ခ်က္ရလာေသးတယ္အခုေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြကေမ့ေဆးေပးလိုက္တာမို႔ ျပန္ေမ့သြားၿပီ အခုသူမအတြက္ ဆရာ၀န္ေတြကအေၾကာင္းဆုံးႀကိဳးစားေပးေနတယ္"
"ဒီမွာေရာ့ ရွင့္သားေလး"
ခြဲစိတ္ခန္းထဲက အႏွီးပိုက္ကာထြက္လာသည့္ အမ်ိဳးသမီးက ရွိန္းေဇာ္ခ ရဲ႕လက္ထဲ အႏွီးထုပ္ထားသည့္ နီတာရဲေလးအားထည့္ေပးလာသည္ အိုသူ႕အသက္ေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ ၀၀ၿဖိဳးၿဖိးနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကရဲတြတ္ေနသည္ လွ်ာေလးအားျပဴတစ္ ျပဴတစ္ လုပ္ေနပုံကအ႐ုပ္ကေလးႏွင့္တူလွသည္ သူ႕အေမေတြ႕ရင္ သူ႕သားအားဘယ္ေလာက္ေတာင္အသည္းယားမလဲဟုေတြးကာ ရွိန္းေဇာ္ခမ်က္ရည္မ်ားဝဲလ်က္ ႏွာေခါင္းေလးျဖင့္ သားေလးပါးအားအနမ္းတို႔တဖြဖြေပးေနမိသည္.....
Babe ခြဲစိတ္ၿပီးထဲအခုထိသတိမရေသးမွာ 3 ရက္တိတိရွိၿပီ ေဆး႐ုံကုတင္ေဘး သူမအနားထိုင္ကာ မ်က္ႏွာေလးအားတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္ သူမေလးက တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနရင္ေတာင္ အျမင္ မ၀တဲ့သူမ်ိဳး လက္ကေလးအားဖြဖြးေလးနမ္းမိျပန္သည္ ဒီလက္ကေလးကလည္းေဆး႐ုံေရာက္သည္ထိသူ႕ဗိုက္ေလးကို ထိန္းကာကိုင္ထားသည့္လက္ကေလး မိခင္ေမတၱာဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာ ရွိန္းေဇာ္ခ ယုံပါၿပီ အခုေတာ့နိုးထသင့္ေပမယ့္ သူမအိပ္ေရးပ်က္တာမ်ားေန၍ အခုမွအတိုးခ်အိပ္ကာ ေနသည္ဟုတဖက္ကေတြးထားလိုက္ရသည္
ေဘးက ကေလးေမႊ႕ယာေသးေလးေပၚမွာေတာ့ သူ႕သားငယ္က ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္အားစူးစမ္းေနသည္ ဒီေကာင္ေသးေသးေလးအား ရွိန္းေဇာ္ခရဲ႕ ၿမိဳခ်ခ်င္တဲ့စိတ္တို႔ မနည္းထိန္းထားရသည္
ေဆး႐ုံနံ႕က liam နဲ႕ရင္းႏွီးေနသလို မလင္းမထိန္း မီးေရာင္ေလး ကႀကိဳဆိုေနသေယာင္ မ်က္ခြံတို႔ကေလးလံကာေနေပမယ့္ ပြင့္ခ်င္စိတ္တို႔ေၾကာင့္ အားကုန္သုံးကာ ဖြင့္လိုက္မိသည္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုမ်က္လုံးေဝ့ကာစူးစမ္းမိေတာ့ ဒီခန္းထဲ liam ကလြဲ၍မည္သူမွ ရွိမေနပါ ေဆး႐ုံဆိုတာတန္းသိလိုက္ေပမယ့္ မည္သူမွရွိမေနတာေၾကာင့္တမ်ိဳးႀကီးခံစားလိုက္ရသည္
လက္တို႔ကခံစားခ်က္အတိုင္း ဗိုက္ကေလးေပၚေရာက္သြားမိတယ္ liam ဗိုက္ေလးကအရင္လိုေဖာင္းမေနပါ ထဖို႔ႀကံလိုက္ေပမယ့္ ခႏၷာကိုယ္ေအာက္ဘက္ ဘယ္ျခမ္းကထုံသလိုျဖစ္ကာလႈပ္မရျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္တို႔စိုးမိုးလာသည္ liam လႈပ္လို႔ရတာဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ သားေကာ သူ႕သားေလးေကာ သူ႕သားေလးက ပိုအေရးႀကီးသည္
ေနာက္ဆုံးငိုခ်မိေတာ့သည္ နာရီ၀က္နီးပါးငိုၿပီးသြားတဲ့အခါအားအင္ကုန္ခမ္းလာသည္ ထိုအခ်ိန္ အခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရသည္ ျမင္လိုက္ရသည့္ အခန္းထဲ၀င္လာသူမွာအကိုျဖစ္ေနသည္ အကိုကသူ႕အား ေၾကာင္ကာရပ္ၾကည့္ေနသည္
"အကို....."
တိုးတိုးေလးထြက္လာသည့္ သည္နာမ္စား ထိုနာမ္စားကိုေခၚတိုင္း liam အရမ္းေႏြးေထြးရသည္ အကိုရဲ႕ နာမ္စားေလးေတြကအစ liam အားေႏြးေထြးေစေနသည္
ရွိန္းေဇာ္ခ သားငယ္အား ဆရာ၀န္ဆီ ခဏတျဖဳတ္ေခၚသြားမိသည္ သားကဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း သူကစိုးရိမ္မိေနသည္
သားကို nurse ကျပန္ေခၚလာေပးမိဟုဆိုေသာေၾကာင့္ သူမေလးဆီအျမန္ျပန္လာမိသည္ အခန္း၀ေရာက္ေတာ့ျမင္လိုက္ရသည့္..... သူမကမ်က္လုံးမ်ားနီရဲသည္ထိ ငိုထားေလသည္ အိပ္မက္ဟုထင္ကာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္ သူမအနားအားေျဖးေျဖးခ်င္းတိုးသြားကာ သူမကိုယ္ေလးအား ဆြဲဖတ္ထားမိသည္ ေနာက္ဆုံးေတာ့သူမက သူ႕ဆီျပန္လာၿပီ သူလြမ္းေနရသည့္ ဒီအဖိုးတန္ေလးကိုေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႕ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလို႔ရၿပီ
"အကို.....ကေလးေကာ ဗိုက္ထဲကအသက္ေလးေကာ...."
"ဟင္ အကို.. liam ေမးေနတယ္ေလ သားေကာလို႔"
"ဪ... သားရွိတယ္ သားကိုေခၚထားနိုင္ခဲ့ၿပီ သားက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္သိလား"
"ျပပါအုန္း liam ကို"
"ခဏေလးေနာ္ အကိုအခုသြားေခၚေပးမယ္"
အႏွီးအျဖဴေလးကို ပခုံးမွာလႊမ္းမိုးကာ liam အနားလာေနသည့္အကို ဒီအႏွီးထုပ္ထဲ laim သားေလးရွိေနတယ္တဲ့လား ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန႔္သြားရလဲ သားသူ႕အနားမရွိေတာ့ဘူးထင္ေနတာ ဒီျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးအႏွီးထုပ္ထဲက သားငယ္ကိုသူၾကည့္ခ်င္လွၿပီ
အကိုက သားငယ္ကိုခ်ီထားလ်က္ ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ သူ႕အားသားငယ္ကိုျပသည္ သူေၾကာင္ကာေငးၾကည့္မိသည္ အျဖဴထုပ္ထဲက အသက္ေလးကသိပ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းသည္ ေဖာင္းကားေနသည့္ပါးႏွစ္ဖက္နဲ႕ နီတြတ္ေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ မသိမသာထြက္ေနသည့္ မ်က္ခုံးေမႊးတစ္စုံနဲ႕ မ်က္ေတာင္ေရးေရးတစ္စုံတို႔က သားကိုခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ေထာက္ပံ့ေနသည္
"ဘယ္လိုလဲ babe ကိုယ္တို႔ကေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းရဲ႕လား"
မ်က္ရည္မ်ားၾကားၿပဳံး၍ သူ႕ကိုေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညွိတ္ျပလာသည့္ သူ႕ဇနီးငယ္ ဒီေလာက္ေမ့ေမ်ာၿပီး ဒဏ္ရာေတြရေနတာေတာင္ သားသမီးကို ပထမဆုံးသတိရတဲ့သူ႕ဇနီးက သိပ္တန္ဖိုးရွိလြန္းသည္ ရွိန္းေဇာ္ခ သူမႏွာဖူးအားအႀကိမ္မ်ားစြာ ဖြဖြေလးနမ္းမိသည္ သူ႕ဇနီးေလး နာသြားမည္ကိုသူစိုးထိတ္မိပါရဲ႕......
"အခုထိုင္နိုင္တယ္ဆိုေတာ့ လူနာ အားရွိေအာင္ တစ္ခုခုစားလိုက္ပါလား ကေလးနို႔တိုက္ရေအာင္ေလ"
"ဟင္.... အရင္ေန႕ေတြက သားကို ဘာတိုက္တာလဲဟင္"
သူမၾကည့္ရတာေၾကာင္ေနသည္ ကေလးေမြးထားပါတယ္ဆိုမွ နို႔တိုက္ရမယ္ဆိုတာ သူမ
မသိတာမ်ားလားလို႔ ရွိန္းေဇာ္ခေတြးမိသည္ အရင္ႏွစ္ရက္ေလာက္က ကေလးေမြးထားေပမယ့္ နို႔တိုက္မရတာေၾကာင့္ သူမလူနာ၀တ္စုံရဲ႕ရင္ဘတ္နားမွာ မိခင္နို႔ေတြဟာေပပြေနသည္ ေနာက္ဆုံးဆရာ၀န္နဲ႕တိုင္ပင္ ၿပီး သူမရဲ႕မိခင္နို႔တို႔ကို ရွိန္းေဇာ္ခကိုယ္တိုင္ စက္နဲ႕ထုတ္ေပးကာ သားငယ္အားတိုက္ရေသးသည္
"လူနာရွင္က ညီမနို႔ကိုစက္ေလး နဲ႕ထုတ္ေပးတာေလ သားကိုအဲ့တာတိုက္တာ" Nurse ေျပာၿပီးတာနဲ႕မ်က္ႏွာရဲကာ တတ္လာသည့္ သူ႕အမ်ိဳးသမီး အခုထိကိုအရွက္အေၾကာက္ကႀကီးေသး
မိသားစုေတြနဲ႕စကားေျပာၿပီး အကိုေကြၽးတာေတြလည္းစားရေသးသည္ ၿပီးေတာ့နားခ်င္တာနဲ႕တေမွးေလာက္နားၿပီး သားငယ္အားနို႔ခ်ိဳေကြၽးဖို႔ nuser လုပ္ျပတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္ကာခ်ီထားသည္ liamခ်ီေတာ့ သားငယ္ကသူ႕အားျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးနဲ႕ၾကည့္ေနျပန္သည္
"ကြၽတ္ ကြၽတ္....."
"Liam ဘာျဖစ္တာလဲ"
"နို႔က ေတာ္ေတာ္နာတယ္ အမ မရေလာက္ဘူး"
"ဒီေလာက္ အကိုကစက္နဲ႕ထုတ္ေပးေနတာေတာင္ နို႔ခဲသြားတာနဲ႕တူတယ္ ကဲကဲ သားကိုအရင္သိပ္လိုက္မယ္ ၿပီးရင္ ကြၽန္မ မွာခဲ့တဲ့အတိုင္း အကို ကလူနာကိုလုပ္ေပးလိုက္"
Nurse ကသားေလးကိုသိပ္ကာေဘးနားခ်သြားၿပီ ရွက္ၿပဳံးေလးနဲ႕ထြက္သြားသည္ထိ အကို႔ကိုဘာမွာခဲ့လဲliam မသိပါ ရင္ဘတ္ကေတာ္ေတာ္ကိုသိသိသာသာနာလာသည္ မခံနိုင္ေတာ့လို႔မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လာေတာ့ အကိုကခ်က္ခ်င္းထကာေရေႏြးဇလုံကိုင္၍ အနားတိုးလာသည္ တာဝါတစ္ထည္ကို ဇံလုံထဲထည့္ညွစ္ျပန္သည္
"Liam အကၤ်ီ လွန္လိုက္ အကိုနို႔ညွစ္ဖို႔"
"ဟင္နို႔ညွစ္ခံရေအာင္ liam ကႏြားမမွမဟုတ္တာ"
"မဟုတ္ဘူးေလ နို႔ခဲေနတယ္ဆို ဒီလိုေရေႏြးစြတ္ထားတဲ့တာဝါေလးနဲ႕ နို႔ကိုအုပ္ထားရတယ္ ၿပီးရင္....."
သူ႕အားေၾကာင္ကာ ၾကည့္ၿပီးရွက္သြားသည့္ပုံပင္ ဒါေပမယ့္ထိုရွက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ သူ မထင္တဲ့စကားဆိုလာျပန္သည္ သူမကအခုထိကိုတည့္တိုးသမားျဖစ္ေနတုန္းဘဲ
"ၿပီးရင္ အကိုနို႔ဆို႔ေပးရမွာမလား"
"ဟား ဟား... ဟုတ္တယ္ အရင္ကအတိုင္းဘဲအကိုဆို႔ေပးရမွာ"
ဒီတစ္ခါရွိန္းေဇာ္ခ ေျပာလိုက္သည့္စကားတို႔ကိုေတာ့သူမ ရွက္ေသြးဖ်ာကာလန႔္သြားပုံရသည္သူမေခါင္းေလးအားမေဖာ္ေတာ့ပါ........
##########
#hey guys!!!!
လက္ရာမေကာင္းတဲ့ဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုဖတ္ေပးၾကတဲ့တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုေက်းဇူးပါေနာ္ 🥺✌️❤️
.............................