Chapter 58
“Boss, may nagpadala po sainyo nito.” wika ng secretary ni Vaughn na may dalang envelope pagkapasok. Inilapag niya ito sa lamesa sa tapat ni Vaughn. “Sinabi po ni Lea na hindi nagpakilala ang nagbigay.”dagdag pa niya.
Kinuha naman ito ni Vaughn at binuksan. “You can leave.” yumuko naman si Ruby pagkatapos ay lumabas na ng office.
Mula sa loob ng envelope mayroong isang malaking letrato ang narito. Litrato lang at wala nang iba. Nandilim ang mga mata ni Vaughn at nakusot ang hawak na envelope dahil halos kumuyom ang kaniyang kamay. Ang nasa litrato kasi ay si Eren na nakayuko at nakayakap sa kaniyang mg tuhod habang nasa loob ng isang malaking hawla na katulad lamang ni Eren ang kasya. Mas lalong nag init ang kaniyang ulo makitang may pasa ang bata sa kaniyang braso.
*BLAG*
Padabog niyang inilapag sa lamesa ang litrato kaya tiningnan ito ng lahat. “I swear. I will kill all those bastards!”
Nainis din ang iba makita ang bata sa litrato. “Pipira-pirasuhin ko talaga ang mga siraulong yun.”
***
“Hello gentlemen. What do you want from me?” nakangiting tanong ni Max pagkapasok niya sa conference room kung saan isinasagawa ang private meeting ng grupo ni Vaughn. Dumating siya matapos siyang tawagan ni Clinton at sinabing importanteng pumunta siya.
“Hi!” bati naman ng kasama niyang dumating na si Kenneth. Nakasuot ito ng kulay dilaw na hoodie jacket, jogging pants at rubber shoes. Samantalang si Max ay naka suot ng asul na polo, itim na medyo fitted na pantalon na tupi ng konti sa laylayan, at black shoes.
“Kasama ko siya.”
“Kita nga namin.”
“Oh! Gomen(sorry). By the way, I'm Kenneth. Akari's cousin.” nakangiti niyang pagpapakilala na bahagya pang yumuko.
“So. Anong importante ang sasabihin niyo saakin?” tanong ni Max. Makitang seryoso ang lahat ay naisip niyang mukhang may nangyaring hindi maganda.
“Na kidnapped si Eren.” si Finn na ang sumagot.
“Then. Ano pang ginagawa niyo? Why are you all still here?” tanong niya.
Kumunot ang noo ng lahat na naatingin sa kaniya, “Don't stare at me like that. Hindi ko kailangan mag alala dahil marami kayo na pwedeng iligtas siya.”
“I agree. Pero.... feeling ko hindi ko talaga kailangan mag alala eh.” tatango tangong sabi naman ni Kenneth.
“What do you mean?” tanong ni Clinton.
Sasagot na sana si Kenneth pero naagaw ng pansin nito ang card na hawak ni Vaughn. Nakita ni Vaighn na sa hawak niya nakatingin si Kenneth. “You know this? Navi gave me this. Sabi niya alam ni Max kung saan dinala ng mga kidnapper si Eren.”
Kinuha ito ni Kenneth dahil amilyar sa kaniya ang card na ito. At nang makumpirma ay agad niyang nilingon si Max. “Dude.”
Tiningnan ni Vaughn ang card na hawak ngayon ni Kenneth. Kulay silver ang card at makintab ito. Walang ibang design kundi ang salitang ‘Murphy’ lang ang nakasulat na tanging makikita rito.
“Ano bang card yan?”
“This is.... mine.” napahilot ng sintido si Max. Paano nakuha ng babaeng yun ang card niya? Kailan pa? “Good news.”
“What?” sabay na tanong ng lahat liban kina Clinton, Vaughn at Kenneth.
“I know where they took Eren.” aniya. “Bad news.” he sighed. “They're gangster.”
“We all know.” -Hunter
Tumayo na sa kinauupuan niya si Vaughn at niluwagan ang suot na necktie. “Let's go.” tumango ang lahat at sumunod sa kaniya palabas ng office.
“Wait! May bad news din ako.” lahat sila ay huminto at nilingon si Kenneth.
“Ano yun?”
Napakamot siya ng kaniyang batok, “Si Akari-chan wala sa bahay. Sabi niya magkikita daw sila ni Navi-chan. And.... masama ang pakiramdam ko dahil doon, ngayon na sinabi niyong nawala si Eren at alam ni Navi-chan.”
“We need to hurry.” wika ni Max na kasabay ni Vaughn sa pangunguna sa paglalakad sa harap ng lahat.
“Miss Ruby, ikaw na ang bahala rito.”
“Yes, boss.”
—
Nakarating rin sila sa lugar kung saan dinala sila ni Max. Napakadilim rito dahil gabi na at tago pa dahil halos nasa dulo na ito ng syudad.
Nasa tapat sila ngayon ng isang malaki at lumang gusali. Sa sobrang luma ay napakarumi na ng pader dahil sa mga ibat ibang nakasulat rito gamit ang ibat ibang kukay ng pintura.
Naglabas ng mga mask si Max, “You should all wear a mask. Ayaw niyo naman siguro na magkagulo dito dahil sa pagpunta mo sa lugar na ito diba mr. Boehringer?”
Napa-tss naman si Vaughn at tinanggap ang mask na inabot ni Max.Lahat ay nagsuot ng kaniya kaniyang itim na mask.
“Hindi kaya sila mag hinala na outsider kami?” tanong ni Josh.
Tinapik siya ni Kenneth sa balikat, “Normal na may pumapasok na outsider rito at naka mask pa.”
“Eh pano kung mga pulis ang dumating tapos naka disguise?”
“Hindi na nakakalabas pa ng buhay rito siyempre.”
Kumatok si Max sa pinto ng gusali. Bumukas naman ito ng konti. “Anong kailangan niyo?” tanong ng kung sino man ang nasa loob.
Inilabas naman ni Max ang card na nakuha nila mula kay Vaughn at ipinasok sa loob ang kamay. Ilang sandali paay inilabas na niya ang kaniyang kamay kasunod non ang lalakeng sumilip mula sa loob. Halos kilabutan naman sila Hunter at Josh dahil napaka- creepy daw ng lugar lalo na sa lalakeng sumilip na ito.
“Sino yang mga kasama mo?”
“Don't worry, they're my friends.” sagot niya. “I'm Murphy, by the way.”
“Yow! I'm Kenjie.” nawala muli ang lalake matapos nilang sabihin ang kanilang peke na pangalan. Mayamaya pa ay bumukas na ang pinto.
“Lets go.” tumango ang lahat at sumunod kay Max papasok. Pagpasok nila may madadaanan pa silang pinto habang papalapit sila doon ay unti unti nilang naririnig ang ingay mula sa loob.
“Hey. Can I see that notebook?” nakangiting tanong ni Kenneth sa lalakeng nagbukas ng pinto. Ang tinutukoy ni Kenneth na notebook ay ang hawak nito na may nakasulat na mga pangalan. Matapos niyang makita ay agad siyang sumunod kay Max. “Wala sila.”
Otomatikong bumukas ang pinto at bumungad sa kanila ang maingay at magulong mukhang arena na may stage sa gitna. Napuno ang lugar ng iba't ibang type ng mga tao.
“So noisy.” Clinton
“Fuck! Amoy sigarilyo amputa.” Finn
“I don't like in here.” Clover
“Hahaha! Same dude! Here! Let's go here.” iginaya sila ni Kenneth sa parte na may mga upuan at lamesa. May bakante kaya doon sila pumwesto. “Want some drinks?”
“Yes, please!” sagot naman ni Hunter pero binatukan siya ni Clinton kya sinamaan niya ito ng tingin.
“Give us some.” si Vaughn na siyang kanina pa tahimik. Wala namang gustong kumausap sa kaniya dahil sa nakakatakot nitong aura at napakalamig nitong itsura. Pakiramdam tuloy ng mga kaibigan niya ay bumalik ang dati nilang kilala na ugali ni Vaughn.
Sandaling umalis si Kenneth. Inilibot nilang lahat ang paninginsa buong lugar.
“Nangangati ang mga kamay kong makahawak ng keyboard. Sigh. Pwede bang umalis muna ako?” si Finn na nababagot na.
Tumango naman si Vaughn at hinayaan siya. “Sama!” sabi naman ni Clover na nagtaas ng kamay at isinara ang binabasang libro. Sumunod siya kay Finn.
“Mag iikot lang ako.” paalam naman ni Josh na umalis din.
“Murphy? Kenjie? Tunay na pangalan niyo ba yun?” tanong ni Hunter maaalala na ibang mga pangalan ang ginamit nila kanina.
“No. It's our fake name.” sagot ni Kenneth kasabay ang paglapag niya ng mga baso at dalawang bote ng alak sa lamesa. “Peke na mga pangalan ang gamit ng lahat ng gangster na narito. At hindi rin kami nagbibigay ng personal information tungkol saamin.” dagdag niya pagkatapos ay umupo na at nagsalin sa kaniyang baso.
Umarko naman ang kilay ni Vaughn, “You're a gangster?”
“Well, former gangster. Matagal na kaming hindi bumabalik rito. Ngayon lang. Hindi ako makapaniwala na hindi pa nabubura ang pangalan namin sa listahan nila hahaha” sagot niya bago nilagok ang nasa kaniyang baso.
Nagsalin na rin si Hunter at uminom.
“Ang daming baguhan. Sabagay matagal na rin naman nang umalis kami rito.” kibit balikat pang sambit ni Kenneth.
“We should find Eren now.”
“Ginagawa na nila Finn.” sagot ni Hunter pagkatapos ay lumagok na naman.
Napalingon ang lahat nang magfocus ang puting ilaw sa stage. Sa stage kung saan limang nakatayo. Tatlong lalake at dalawang babae.
“Napaka gwapo talaga ni Ron.”
“Yeah.”
“Tatlo tatlong misyon pa ang tinatapos niya sa isang araw kaya napaka astig rin niya.”
“Pati si Shy.”
“Grabe, napaka ganda parin ni Maddie.”
“Si Z at R napakalakas rin nila.”
“Napakatagal na nila rito.”
“Sana hindi sila umalis ng organization no?”
Yan ang bulungan at usapan ng karamihan na tinutukoy ang mga nasa stage.
“Hm? So totoo nga. Anak nga talaga ng gangster leader si miss Maddie.” aniya ni Hunter nang mamukhaan ang isa sa dalagang nakatayo ngayon sa stage.
“Wala parin ba? Gosh! I can't wait to torture that bitch.” wika ng nakahalukipkip na si Maddie. Pinaypayan naman siya ni R.
“Don't worry, Maddie. Baka natrafic lang yung mga yun hahaha” tawa ni R.
“Corny.” pangbabara naman ng kakambal niya.
*BOGSH*
Malakas at padabog na bumukas ang maindoor kaya naagaw nito ang atensyon ng lahat.
“I'm back bitches!” sigaw ng dalagang nakangiti na siyang bumukas ng pinto.
“Si Navi?”
“Ang tagal niyang nawala.”
“Balita ko. Nahuli raw yung partner niya na si Lorcan.”
“Akala ko hindi na siya babalik.”
Bulungan ng lahat. Napakunot sila ng noo makitang may kasama itong babae. Sa mga baguhan ay muli silang nagbulungan. Sa mga nakakakilala namansa kaniya ay nagulat nang makita siya.
Naglakad ang dalawa patungo sa stage. “Sorry kung ngayon lang ako bumalik hahaha”
Natulala ang lima sa dalawa at palipat lipat pa ang tingin nila sa kanila.
“J-Jiro?” hindi makapaniwala at nauutal na sambit ng binatang si Z.
Tumango siya, “Mm.”
“Wah! Jiro-chan!” sigaw ni R na agad yumakap kay Akari. Hinila siya ni Z gamit ang damit nito sa likod upang ilayo kay Akari na kilala nila bilang Jiro.
“Welcome back, then.” walang ganang aniya ni Ron na nakahalukipkip parin habang nakaupo at naka pandekwatrong pambabae.
Nagulat sila Hunter at Clinton. Bakit nandito sa lugar na ito si Akari? At bakit Jiro ang tawag nila sa kaniya? Tama kaya ang nasa isip nila?
Napatampal ng noo si Kenneth, “Lagot.”
***
“Jiro?!”
Napalingon si Akari kay Maddie na hindi inaasahang nakita siya nito ngayon. “Surprise.” bumaba siya ng stage para kumuha ng upuan at dinala pabalik sa stage.
“What—.. What the hel are you doing here?” arko ang kilay na tanong ni Maddie. Hindi gusto na narito si Jiro.
Ipinatong ni Akari ang kaniyang isang hita sa kaniyang kaliwang hita atsaka binalingan muli si Maddie. “Ara ara!(oh my//sarcastic//) Akala ko pa naman matutuwa ka pag nakita mo ako.” aniya pagkatapos ay bahagyang ngumisi.
“Pissed off! Dapat hindi ka na bumalik mas matutuwa pa ako.”
“Oh? Pfft! Okay.” nagkibit balikat pa siya. Inilibot ang paningin sa buong lugar. “Karamihan ng narito puro mga baguhan ah.”
“Yeah.”
Napansin ni Akari ang babaeng kanina pa nakatinginsa kaniya kaya nilingon niya ito. Hindi umalis ang tingin sa kaniya ni Shy at mas pinag aralan pa ang kaniyang itsura. “Who is she?” tanong ni Akari dahil nawiwirduhan siya sa tingin nito na hindi inaalis sa kaniya ang atensyon. May dumi daw ba siya sa mukha?
“Shy. Her name is Shy. Two years na siya rito. And.... halos pangatlo na siya sa ranking.”
“Oh? Okay.” pagkatapos ay inalis na niya ang tingin sa kaniya.
Medyo nainis naman si Shy dahil parang hindi man lang namangha at parang minaliit pa siya dahil sa tingin sa kaniya kanina ni Akari. Tingin na parang sinasabing wala namang espesyal sa kaniya.
Hindi na sila pinansin pa ni Maddie dahil hindi naman sila ang inaasahan at hinihintay niya. Sila Z at R ay nakipag usap kay Akari.
Karamihan sa nasa loob ay pinag uusapan parin ang dalagang kasamang dumating ni Navi. Samantalang ang ilan na kilala na siya ay hindi parin makapaniwala na nakita nilang muli ang dating pumapangalawa na pinaka magaling sa kanilang organisasyon.
May nagtatanong sa kanila tungkol sa bagong dating pero hindi nila pinapansin dahil alam nilang ayaw na ayaw ni Jiro na pinag uusapan ang tungkol sa kaniya lalo na sa mga misyong natapos niya noon kasama ang kaniyang dating mga ka team.
“Akala namin patay ka na.” wika ni Ron.
Natawa si Akari, “Ako? Mamamatay? Baka pumatay pa oo.” kinilabutan naman ang mga nakarinig na kilala siya sa sagot niya. Pero sa totoo lang ay nag bibiro lang talaga siya at nang makita niya ang reaksyon ng lahat ay halos pigilan niya ang kaniyang sarili sa pagtawa.
“A-ano nga palang dahilan at bumalik ka rito Jiro?” tanong ni R na nakaupo sa tabi ni Akari.
Bigla siyang sumeryoso, “Balita ko may dinukot kayong bata sa eskwelahan kailan lang.”
Medyo napahinto pa saglit si R kahit ang kakambal niya at si Ron ay nilingon si Akari.
“Oo.”
“Siya ang dahilan kung bakit kami nandito. Ibigay niyo sa amin ang bata.” sabi naman ni Navi na seryoso na rin.
Umarko muli ang kilay ni Maddie marinig ang sinabi ni Navi. “Bitch? At sino ka para kunin ang—”
“Saamin ang bata kaya ilabas niyo siya.” pagpuputol ni Akari sa sinasabi ni Maddie.
Napahakbang paatras si Maddie makita ang nakakatakot na aura ng dalawang dalaga. Kahit ang tatlong binta ay nanlaki ang mga mata makitang seryoso sila Navi. Kumunot ang noo ni Shy makita ang ekspresyon ng mga kasama niya ngayon sa stage. Anong problema nila? Anong meron sa dalawang kaharap nila ngayon para ganiyan ang maging reaksyon nila?
Nilapitan niya ang dalawa at hinarap, “Hoy kayo. Walang inyo rito. Kung gusto niyo lang agawin ang bata para magpapansin sa leader ay hindi namin siya ibibigay sainyo. Sino ba kayo? Umalis na nga kayo rito kung ayaw niyong—” hindi siya pinatapos ni Ron.
“Shut up, Shy.”
“Tss.” pero hindi niya inalis ang masamang tingin sa dalawa.
“Anong ibig niyong sabihin na sa inyo siya? Kilala mo ba ang bata?” tanong ni Z kay Akari.
“Oo kilala namin. Kaya ibigay niyo na siya saamin.” si Natalia ang sumagot. “Bago pa ang ina nun ang dumating. Dahil siguradong hindi kayo matutuwa pag siya mismo ang pumunta rito.” dagdag pa niya.
“Boss! Nandito na yung pinadukot niyo saamin.”