"Ekim"
Derin derin aldığım hızlı nefeslerimin arasında karşımdaki dehşet dolu tabloya baktım. İri yarı bir herifin neredeyse cansız olan bedeni Eylül'ümün üstündeydi. Birkaç adım attığımda dudaklarından dökülen ismimi işittim tekrar.
"Ekim!"
Korkan gözlerle ona baktığımda boynundaki kırmızı sıvıyı gördüm. Ve o an dünyam başıma yıkıldı diyebilirdim. Elimde tuttuğum tabureyi yere atmak da o ana nasip oldu.
"Ekim duymuyor musun beni? Çıkar beni burdan" diye adeta yalvarırcasına konuşan Eylül'e baktım. Evet, önce onu ordan çıkarmalıydım. O pisliğin bedeninin altından. Adamı kenara ittiğimde Eylül hızla ayağa kalktı. Elleri boynuna giderken parmaklarına dolanan kırmızı sıvıyı görmesiyle öğürmesi bir oldu. O lavaboya koşarken ben heykel gibi cansız bedenin başında durmuştum.
Kalbim gördüklerimle hissettiklerim arasında gidip gelen bir illüzyon kolyesi gibi beni zamanla içine çekip etkisi altına almıştı. Korkarak iki parmağımı şah damarına bastırdım.
Atmıyordu...
Ne olmuştu şimdi? Ya da ne olacaktı şimdi?
Ben birini mi öldürmüştüm?
O an Eylül'ün midesini boşalttığını belirten sesleri beni bu ana döndürmüştü. Hızla yanına koştum. Uzun incecik saçlarını sırtında topladığımda kanlı elini bana çevirdi. Dokunmamı istemiyordu.
"Git"
"Gitmem Eylül, her şey benim hatam, ben telafi edeceğim" diyerek tekrar koluna dokundum. O da üstelemedi zaten. Sifonu çekip ayağa kalktığında ellerinde kuruyan kana baktım.
"Gel, yıkayalım elini" diyerek lavaboya yürüttüm onu.
"Bakmak istemiyorum"diyerek başını boynuma gizledi. Ama ben bu kadına nasıl kıyabilirdim? Böylesine narin, hassas bir bedene nasıl dokunabilirdim?
Musluğu açıp ellerini yıkadım. Zor da olsa işim bittiğinde saçlarını geriye atıp yüzünü kendime çevirdim. Garip bakışları arasında gözlerindeki parlaklık arttığında dayanamadım.
"Hayır hayır. Sakın! Sen hiçbir şey yapmadın." Dedim iki elimle yanaklarını avuçlayarak.
"Ama güzelim, bana yardım etmelisin"
..
Nihahahahaha
Öldürdüm Temmuz'uuu😈😈
Bölüm nasıldı diyemeyeceğim sizin yerinize cevaplıyorum iğrençti xbxmxb