Angel's POV
Binuksan ko agad ang pinto ng makarinig ako ng katok mula sa labas.
Hindi nga ako nagkakamali, it's Zhan. Ang aga naman niya.
"Ah, magandang umaga. Tuloy ka." Linuwagan ko ang pagbukas sa pinto, he gave me a smile.
"Good morning too." Bati niya din sa akin bago pumasok. Naupo siya sa upuang inupuan niya din kahapon. Sinandal niya ang kanyang ulo sa upuan. Mukha siyang pagod na pagod.
"Ah, what do you want? Water? Coffee? Or Tea?"
"Black coffee" Banayad kong tinungo ang kusina at nagtimpla ng kape.
"Are you sure you want to start today? I can give you more time, if you're ready then you can tell me." Tanong niya ng mailapag ko na ang kape sa table.
"Napag isipan ko na tong mabuti Zhan at siguro na ako." Masaya at excited na aniko. Ngayon lang kase ako makakapagtrabaho sa isang kompanya, nakalakihan ko ang karinderya ni nay Glo kaya hindi ako nagkaroon ng pagkakataong ma explore ang ibang uri ng trabaho.
"I hope it's okay to you if i want you to stay in my house. You're going to be my Personal Assistant and malayo layo itong bahay mo at hindi ako mapapanatag kung araw araw kang uuwi dito pagkatapos ng trabaho mo." Actually napag isipan ko na din to. It's his requirement that his PA will stay at his house.
Nabanggit naman din niya iyon kahapon sa akin.
"Wala namang kaso sakin kung stay in ako. Ang importante ay makapag trabaho ako." Ngiti ko sa kanya. It's not a big deal kung sa bahay niya ako tumira, wala naman akong intensiyong masama. Atsaka tama din siya, kung araw araw akong uuwi e dagdag gastos ko din. Mabuti ng maka tipid.
"So it's all clear now. You'll be staying at my house while working under me. Did you pack your things?" Tumango ako. Konting damit lang naman yun.
"Katatapos ko lang ligpitin bago ka dumating." Tinuro ko ang banda kung saan ko inilagay ang gamit ko.
Tinignan niya ito at tumango. Nagpa alam akong mag aayos saglit at iniwan na siya.
Mabilis akong nag ayos at nilagay sa bag ang lahat ng kailangan kong dalhin bukod sa aking mga damit.
Pagkakita niya sa akin ay tumayo na siya.
"Are you ready?" Tinanguan ko siya. Kinuha ko ang maliit kong maleta ngunit nag suggest na itong siya na ang mag hahawak. Aangal pa sana ako ng mabilis na nitong nailabas ang maleta ko.
Dalawang oras ang biniyahe namin bago naka rating sa kanyang mansyon. Ang lawak at ang ganda ganda ng paligid ng bahay.
Lumabas siya upang buksan ang gate para maipasok ang sasakyan. Nang makababa kami ay ako na ang humawak sa bagahe ko. Nakakahiya naman kase pag siya ulit magbibitbit, baka isiping inaabuso ko ang kanyang kabaitan sa akin.
"Wala kang kasama dito?" I asked when I noticed that no one was around. Ang tahimik.
He nodded and headed straight to his hallway. Sumunod naman agad ako.
"From now on, this will be your room." I stopped walking when he opened the door of the room he was talking about. I wasn't shock on how the room was fixed. It's huge too, para na itong master bedroom. Kunpleto at maayos na ang mga gamit.
"Nakakahiya Zhan, ang lawak nito at mukhang hindi pa ito nagamit. Ayos naman ako kahit sa maliit lang na kwarto sanay naman na ako-"
"Don't worry too much, I am doing this for your comfortability. No need for you to be shy. You can also ask me anything you want." I think this is too much just for a PA.
Pero naisip kong sanay na ata itong ganto ang trato niya sa mga nagiging PA niya. Hindi ko tuloy napigilan ang sarili kong magtanong.
"Ganito ka din ba sa dating PA mo? Dito din ba sila tumitira-"
"Bukod sa akin at sa isang taga linis ko dito, Ikaw palang ang unang babaeng nakapasok dito." We? Seryoso? That's impossible for a business man like him. Paniguradong dinudumog ito ng mga kababaihang gustong makuha siya. "At isa pa, it's my first time to have a personal assistant and definitely you'll be the last." Gulat ako sa kanyang sinabi kaya napatitig ako sa kanya. "I never let anyone enter my house. I'm very careful of who I trust so do not worry, tayo lang ang nandito." He assured.
Linapag ko ang bag ko sa malambot na kama ng sabihin niyang iwan ko na doon ito. Matapos niyang ituro lahat ng kailangan kong malaman sa kwartong yun ay lumabas na kami.
Ilang hakbang lang ay huminto ulit siya. Isang kwarto din, harap mismo ng nasabi niyang magiging kwarto ko.
"This is my room." Nagulat ako. Parang na aawkward ako sa pwesto ng aming kwarto. He asked me if I want to peek into his room but I refused. That's not appropriate to do. I am just his worker and I have nothing to do with his personal life.
I just noticed that why is he so comfortable with someone he just met? Sa akin. Tsaka pansin din ang pagiging respetado nitong tao. Hindi din siya yung tipo ng tao na makikipag communicate sa mga mahihirap. Kase una, Kumain siya sa karinderya kahit afford naman niya sa mamahaling kainan. Pangalawa, nag volunteer siyang bantayan ako sa hospital kahit hindi niya naman ako ka ano ano, pangatlo, hinatid niya ako sa bahay at pumasok pa ito dun. Hindi maipagkakaila na may mga mayayamang nakikihalubilo sa mga kagaya ko pero etong si Zhan, parang wala naman sa kanyang itsura.
It took us hour bago natapos ang kanyang house touring. Parang nakalimutan ko agad dahil sa lawak.
Naalala ko na naman ang isang kwarto sa pinaka dulong parte ng mga kwarto. Sinabi niyang bawal daw pumasok doon. He don't let anyone open that room. He said that it's his personal room, kahit na sobrang curious ako, hindi na ako nagtanong pa. Maari ko daw galawin at buksan lahat ng nandito maliban lang sa kwartong iyon.
"If you don't mind, can I ask where are your parents?" Tanong ko. Nasa sala kami ngayon.
"They are abroad for some business reason." Nag angat ito ng tingin sa akin. "Bukas na tayo pupuntang kompanya. If you need anything, I'm just in my room. I have something to fix." Aniya saka tumayo at tumungo sa kanyang kwarto.
Naiwan akong mag isa kaya napag pasyahan kong libuting muli mag isa ang mansyon.
Parang gusto kong mag swimming sa pool. Sobrang linis ng tubig. Ang ganda pa ng paligid.
____________
"Hala, seryoso ba to, eto ang magiging opisina ko?" Nandito kami sa kanyang kompanya ngayon. Nagulat ako sa opisinang binuksan niya, malawak ito at parang yung kwarto ko mansyon niya. It's very different from other offices here in his company.
Nilibot niya ako kanina sa iba't-ibang department at pinakilala ako sa lahat bilang personal niyang assistant. Nahalata ko pa ang ibang kababaihang nagulat at ang iba naman ay parang nandidiring nakatingin sa akin. Iniisip siguro kung bakit ang isang katulad ko ay biglang nasa harap nila at pinapakilalang assistant ng boss nila.
"Yes Angel, this will be your office." Hindi makapaniwalang tinitigan ko siya. Ibang klase din to. Totoo nga ang sinabi ni nay Glo, mabait tong si Zhan.
Napansin ko kanina habang papasok kami sa kompanya ay binabati niya pabalik lahat ng empleyado niyang bumabati sa kanya. Sa nababasa ko kase sa mga libro ay yung ibang boss napaka masungit, arogante at walang paki alam sa mga empleyado pero iba siya, parang ang dali niyang lapitan at
nakakasundo niya ang kanyang mga worker.
Ilang minuto lang siya nag stay dito bumalik na sa kanyang opisina niya. Pinaalalahanan niya ako sa mga kakailanganin kong gawin. Maayos kong inayos ang mga gamit ko. Lahat ng kakailanganin ko ay nilagay ko sa table.
Pagka-upo ko palang sa swivel chair ay tumunog ang cellphone ko.
Sany
"Jukla ka talaga Angel, hindi ka man lang nagsabing hindi kana magtatrabaho dito kase lilipat kana. Akala ko may sakit ka kaya hindi ka pumasok yun pala e sumama ka na kay Mr. Handsome." Halata ang tampo sa kanyang boses. Nakalimutan ko palang ikwento sa kanya ang ito.
"Pasensya na Sany, nakalimutan ko kay nay Glo ko lang nasabi kase pinagpaalam ko sa kanya, nawala sa isip ko, Isa pa hindi ka pumasok nong araw na nagpa alam ako." I explained.
"Ay teh, walang selpon? May number naman ako sayo dapat tinext mo ako. Pupunta agad ako sa karinderya at ako mismo maghahatid sayo Kay Mr. Handsome, tatanungin ko din siya kung pwede niya akong kunin kahit taga linis ng mga sapatos niya" Sinabayan niya ito ng tawa pero ramdam kong malungkot ito dahil hindi na niya ako makakasama sa karinderya.
"Pasensya na talaga Sany. Magkita nalang tayo sa sunday. Mapapaalam pa ako kay Zhan kung pwede akong umuwi." Hindi naman din kase pwedeng basta basta nalang akong umuwi. Nakakahiya kay Zhan.
"Sige na nga. Libre mo'ko a." She gave up. Natawa ako sa kanyang sinabi. Ay talaga naman ang babaita, libre daw e wala pa ngang sahod hindi pa nagsimula ang trabaho ko.
May 2, 2021