a/n: grabe! nagpapakasipag ako ngayon mag update! make some noise naman! haha. i've been longing for your votes and comments. positive man yan o negative, i'll accept it. baguhan ako guys and i know that and i want to hear your opinions. vote and comment naman dyan! heto na, enjoy reading! ^_^
Chapter 5: Info’s
Roshan POV:
Naglalakad na ako ngayon papuntang snack bar. Pero nagulat ako nang biglang tumunog ang phone ko. Sino naman to? Alas syete na ng gabi ah!
Ah… si Yoichi lang pala.
Oy musta na! grabe di nagpaparamdam ah?
Asus. Don’t tell me namiss ako nito? Tutal naka plan naman to kaya marereplayan ko sya.
Multo ba ako para magparamdam sayo?
Humanap muna ako ng upuan. Nawala bigla ang gutom ko eh nung nagtext si Yoichi. Miss ko na sya! T_T
Bakit? Hindi ba?
Ansama! Multo ba ako sa itsura kong to? Ang ganda ganda ko kaya! Sabi yon ng nanay ko no! sabi pa nga nya sa akin ‘anak ang ganda ganda mo talaga! Kasing ganda ka ng nanay! Ako ang pinakamaganda na nanay at ikaw ang pnakamagandang anak’ o diba! Kaya dapat laging maniniwala sa nanay!
Ang ganda ko kaya! Hindi kami magkalevel ng isang multo no! reply ko sa kanya.
Nagintay pa ako ng reply nya pero hindi ito dumating. Hanla. Anyare?
Maya maya pa ay nag ring ang phone ko. Ugali ko na na hindi ko tinitingnan kung sino ang tumawag, sa halip ay diretso sagot na ito. Kaya agad kong sinagot ang tawag not knowing kung sino ang nasa kabilang linya.
“yoboseo, whose this?” naks, nahawa na ako sa pag kokorean ni kuya Alex!
[ya chingu! Miss me?”]
“who's this? And how will I miss you if I don’t know you?”
[you brat, hindi ba uso sayo ang tumingin muna kung sino ang natawag sa phone mo?]
Nilayo ko na sa tenga ko ang phone ko. Yung totoo? Sino ba to? Pinaglololoko ba ko nito? Nang Makita ko…
Yoichi <3
“oy Yoichi! Ikaw na pala yan! Haha sorry naman! Mianhe”
[tsk tsk tsk… too sad you didn’t remembered my voice]
“nah, it’s not like that. It’s just that I didn’t talked with you the past few months”
[I understand, haha. Wait… are you busy?]
“we’re on a mission. Currently searching for the two legendary. You know, my friends brought me here and I can’t say no”
[ah, yeah. I heard about that]
Ano daw? Narinig nya? Saan? Kalian? Kanino? Paano?
“you heard it? Where? From whom?”
[ahh… bye Roxshaunne, gotta go. Someone’s waiting for me. bye, thanks for the time]
Ayun, binabaan lang po ako ng telepono. Tsk tsk tsk. Iniiwasan nya ba ang tanong ko? Bakit naman?
Dagdag isipin pa yon. Oo, crush ko sya and as time pass by lalo na kapag nagpaparamdam sya sa akin, feeling ko yung word na ‘crush’ na yon ay lumelevel up na. ewan ko ba.
Dumeretso na ulit ako sa snack bar. Nakasalubong ko si Amber. Kinawayan ko ito pero baka hindi lang ako napansin. Pagdating ko sa snack bar, sarado na T_T ngayon ko lang nalaman na pati pala snack bar ng isang hotel may closing time na din
Where am I gonna go? Saan na ako pupunta? Ewan ko din eh.
Naglalakad lang ako dito, just trying to explore this hotel. Nung una kasi kaming tumigil dito hindi ako masyadong nakapag libot eh kasi nga diba mas inuna ko ang pagpunta ko sa barkada?
Habang nasa kalagitnaan ako ng paglalakad, may narinig akong dalawang taong nag uusap. Agad kong sinundan kung saan nanggagaling ang tunog. At nakita ko ang isang lalaki at isang babae na nag uusap…
“are you insane? Tingin mo gagana yon?” sigaw ng babae
“everything will work out Amber. Just be my girl”
Napatakip ako sa narinig ko. Is this real Kendra? Is this real? They have to know this! Pero wait… wala akong karapatang ipamahagi ang balita. Haha I’ll just talk to Amber later.
Amber’s POV
From: Daren
Meet me at the mini arena. I have to talk to you
Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo sa mini arena. You know what, I think I changed my mind. Tanda nyo pa ba nung may hilingin sya sa aking pabor? Yeah. Noong una I told myself na sige, payag ako. Pero whenever I think it over and over again, I just can’t understand why I agreed to that nonsense deal.
Habang papunta ako sa mini arena, I keep on asking myself, how can I tell him that I don’t want to help him? That I already changed my mind? That I decided to bring back the old me?
Yeah, I decided to bring back the old me. the snobber, cold hearted, and ignorant and bad girl, the usual Amber. After to ng incident na nangyari before pa man kami tumungtong sa level ng achiever.
Flashback…
Excited na ako ngayon! Pwede daw dumalaw ngayong araw ang mga kaibigan namin eh. Ngayong araw lang daw. Gusto ko sanang pumunta dito si Will. You know, miss ko na sya haha. Yung crush kasi medyo nag level up na eh haha. Ewan ko kung anong tawag don. Alam nyo ba?
Ano bang tawag sa more than crush ang nararamdaman mo pero less than true love feeling? Yun bang parang higit sa crush pero hindi pa umaabot sa puntong mahal ko sya? May tawag ba dun?
Kinuha ko na ang phone ko at nagsimula nang i-dial ang phone ni Will. Actually, balak ko na din kasing sabihin sa kanya na, you know, gusto ko sya. I know it’s being weird na babae ang unang mag confess but I just want to know if he is feeling the same way to. At least pag nalaman ko I know kung hanggang saan lang ba talaga ako.
“hello?” bakit ganon? Parang ibang boses? Bakit parang pambata ata?
“si Will ba ito? Hanla, mukhang nagkamali ata ako ng number na natawagan, sorr…”
“joke lang ito naman! Hindi mo ba alam? Trying hard akong manggaya ng boses ng cartoon character no!” ah kaya naman pala. Tsk, ang slow ko nga.
“napatawag ka?” tanong nya. Oo nga no, ano nga ba sasabihin ko?
“ah, busy k ba? Baka naman pwede mo na akong dalawin dito? Miss na kita eh haha” sana hindi mahalata
“hindi naman ako ganoong ka busy, but sorry din hindi ako makakapunta jan eh” ouch naman. How am I gonna confess it to him?
“ah ganun ba? Sya may tatanong na lang ako sayo” eto na to. Pero syempre di ako magpapahalata.
“oh?”
“may kaibigan kasi ako… nahingi ng tulong” lies
“anong maipaglilingkod ko?”
“ganito kasi yung tanong nya. Pano daw kung mainlove sya sa bestfriend nya?” T_T sana di mahalata
“oh? Depende din kasi yun sa taong nagugustuhan nya eh, kung gusto din ba sya?”
“ah, halimbawa ako si girl at ikaw si boy. Si girl yung na fall kay boy. Sweet, maaalalahanin at mabait si boy. Kung tayong dalawa ang nagrerepresent dun sa kaibigan ko, may posibilidad ba na may gusto ka din sa akin?” nanginginig na ako sa takot ko sa sagot nya. I do kaya o I don’t? the I do village will decide. Joke
“hmm… kung ako si guy at ikaw si girl. Siguro sasabihin ko na. ehem ehem…” may paubo ubo pang nalalaman eh. Kaya gusto ko sya eh.
“oo, mahal din kita…” O_O does that mean… GUSTO NYA RIN AKO?
“but…” parang biglang tumigil ang mundo ko. ‘but’. Yan ang worst word kong tinuturing. Bakit mo pa kelangang lumabas huh word ‘but’?
“yung pagmamahal ko kasi Amber hanggang friends lang talaga eh. Nothing more, nothing less. It’s just love for a friend or love for considering you as my sister”
Hindi ko alam pero biglang nanginginig yung kamay ko at inend ko na ang tawag. Ayoko nang marinig ang iba pa. bakit kasi ang assuming ko pa? ayan tuloy ang napala ko. Friend zoned.
End of flashback…
O diba? Friend zoned lang? that’s why I decided to return to the old me, the cold one.
Nandito na pala ako sa garden. Nakita ko na sya na nakatayo at mukhang kanina pa nag hihintay. Lumapit ako sa kanya…
“andito ka na pala”
“ano bang kelangan mo?”
“kelangan ko ng tulong mo”
“tulong? Tss. Bakit sa akin?”
“nakaisip na ako ng plano para marealize ni Reily na lagi akong nandito para sa kanya. Na sana sinagot na nya ako noon pa”
“about that…”
“you have to help me Amber. I’ll do everything. Kahit anong hingin mong kapalit papayag ako. Just please help me with this”
“ano bang naisip mo?” pag ito palpak tatamaan sya ng fireball, sisiguraduhin kong magiging prinito sya ulit.
“we’ll have to act”
“act?” wow. Artistahin na pala dating ko ngayon. Tss… as if naman kakayanin ko yan, ayos din ang pakulo nito ah
“yeah. You have to act and pretend to be my girl” WHAT!? NO WAY!
“are you insane? Tingin mo gagana yon?”
“everything will work out Amber. Just be my girl until she realize that I love her so much.”
“THE HELL! NO WAY! ARE YOU OUT OF YOUR MIND!? AT YAN BA ANG TINATAWAG MONG LOVE? THAT’S NOT LOVE DAREN! IT’S OBSESSION”
“just please. Gagawin ko ang lahat para lang tulungan mo ako. Everything. Pagseselosen lang natin sya. Ang point lang dito ay ang maging kami ni Reily. You know how much I love her. I know you do.”
Hindi ako sumagot, hindi ako nagsalita. Ayokong mainvolve sa ganitong eksena at ayokong makasaksi ng ganitong eksena. Never kong pinangarap na magpretend na maging girlfriend ng isang lalaking alam ko naman ay may pinagseselos.
“please Amber, I’ll count on you”
Buwisit na buhay. Why do I have to be always a burden? Ugh. I hate my life. Kaka friend zone ko lang diba? Pano nangyaring pumayag ako sa isang lalaking gagamitin lang ako para makuha ang gusto nya. pero, pano kung ito na din ang way para makalimutan ko ang friend zone thingy na iyan? No. hindi ako pumayag sa sinabi nya pero pano kung akalain nyang silence means yes? Shit. This is not so me.
Roshan POV
“guys! Pinapatawag tayo sa headmaster’s office!” tawag ko kina ate Emryde at Blair and Micla. Along the way kasi nakasalubong ko ang secretary ng headmaster. And she told me to tell the others that the headmaster is calling us in his office.
Nauna na sila sa headmaster’s office samantalang ako ay tumungo pa sa kwarto ni kuya Arthur. I knocked and opened the door but it’s locked. Pero nagulat ako nang may nag click sound at nabuksan ang pinto, pero nakita ko si kuya Arthur na nakahilata sa kama nya.
“kelangan mo?” taray naman nito
“pinapatawag ka ng headmaster” tumango lang sya at pina alis na ako. Tsk, walang galang. Metal controller nga pala ito kaya nya siguro nabuksan ang door knob ng hindi man lang natayo. Aish, ang cool ng power nya, kainggit!
Nagpunta na ako sa office at nandun na din sila, except kay makupad na kuya Arthur. Bully na ba ako sa kanya? Bully din naman sya sa akin eh. Patas lang.
“so I guess, complete na kayo?” panimula ng headmaster.
“sir wala pa po si…” hindi pa natatapos ang sasabihin ko nang biglang may bumalibag na pintuan sa office.
“sir sorry I’m late po! Nakalimutan ko po kasi kung saan to” sabi ni kuya Arthur. Haist talaga ang ulyani eh!
“tss, tanda na kasi eh” bulong ko. Buti na lang at hindi nya narinig.
“so, mayroon kaming tatlong pinaghihinalaan na nagtataglay ng either water or invisibility.” May iniabot sa amin na papel at pinasa namin ang kopya, so it means lahat kami ngayon ay may hawak na papel na kopya ng tatlong hinihinalaan.
Iniscan ko ang papers…
First paper…
Margaret Avery Cyril Tan. 18 years old. Naktira sa Woonshun Village. Part time job sa Kentucky so Yummy restaurant.
Yung lang ang binasa ko at inilipat ko na ng page.
Frances Moore. 18 years old. Nakatira sa California USA.
What the heck. Does that mean we have to go to US just to recruit this person? Sana naman hindi sya ang water or invisibility element holder. Ayokong umalis ng bansa T_T
At ang huling papel…
O_O
Pearl Ryla Andrade. Isang kick out from Enchanted Academy. 18 years old. No Permanent Adress. Part time job sa Jollibee.
Si Pearl? Okay, so bakit sya pinatalsik sa academy? Lupit ah. Pero… Yehey! At least kung isa man sya sa legendary walang kaso na yun sa akin kasi kaibigan ko naman sya and I’d be very happy kung babalik man sya sa EA kasama kami.
“okay, I guess tapos na ninyong i-scan yang mga papers. So, any questions muna sa first person?” thank God may questioning portion.
“sir, saan po yung Woonshu Village?” tanong ni Blair.
“that is a mini village in the city, kaso sa kabilang dulong bahagi pa ito” ang layo pa pala T_T
“sir, pano po namin malalaman kung siya nga ay isa sa mga legendary?” tanong ni ate Emryde. Nakita ko namang ngumiti si sir at sabay tingin sa akin. Okay. That’s a creepy smile.
“that’s why you have Roshan, right?”
Ah. So yun pala ang silbi ko. Taga tingin kung isang legendary ang hinahanap okay. Nakita ko naman silang tumango tango.
“so any questions?” umiling kami sign na wala nang iba pang tanong. “so, lets go to the next person, questions?”
“sir! Pano yon? Nasa California USA ang isang to? Pano naming malalaman kung isa nga sya sa legendary? Pupunta pa kami sa US?” tanong ko. Aba! Kapag ako napapunta dito sa US, masisira na yung promise ko sa sarili kong lilibutin ko muna ang buong Pilipinas bago ako makapangibang bansa!
“no, you don’t have to go to States. For now, you will not yet find that person. Dahil nasa states pa siya, we have to get him to the Philippines. kelangang mapauwi muna namin sya sa Pinas para Makita natin kung isa nga ba syang legendary.”
Phew! Kala ko masisira na ang pangarap ko eh. Haha buti na lang hindi pa.
“so, any questions?” umiling ulit kami “ so the next paper?”
“sir diba napa alis na sya sa EA? Bakit ngayon nandito sya sa possible persons to handle the legendary elements?” tanong ni kuya Arthur.
“okay, yes, she is a former student of Enchanted Academy. Pinaalis sya dahil walang lumabas na element sa kanya. It turns out na hindi niya agad na discover ang element nya and now some things are triggering her. She may be one, I don’t know. And that’s what you should find out.” Paliwanag ng headmaster.
I’d be very happy kung isa nga syang elementalist.
“questions?” umiling ulit kami “so, lets go to the next”
What? May isa pang papel? Bakit talto lang nakita ko? I flipped the paper and saw that there is another paper. Kaya pala, nagtatago lang. pero laking gulat ko kung sino ang sumunod na student….
Heira Jean Austria. 18 years old. Studying at LEU. Nakatira sa Saint Veronica street.
Bakit napasama dito si Heira? Wow. Pag sinuswerte ka nga naman haha
“wait… LEU? Doon nag aaral si William” narinig kong bulong ni Amber. Katabi ko kasi sya. Pero this past few months, napansin kong tumaray sya tapos medyo nagging matamlay. Tapos ngayon naman, malungkot sya ng banggitin nya ang pangalan ni Will. Wait… William ang tawag na nya? Parang dati Will lagi ang binabanggit nya. Anyare?
“okay ka lang Amber?” tanong ko sa kanya. Tumango naman sya.
“so any questions?” tanong niheadmaster
“none”
“so, you can go back to your rooms and rest. Bukas na bukas din ay pupuntahan nyo na ang mga taong ito. Pag usapan nyo na kung sino sa tatlo ang una nyong pupuntahan. Dismissed”
Tumayo na kami at lumabas na sa office. Sana maging maganda ang araw bukas at sana matapos na naming lahat ang mission na ito bukas. I just hope nasa apat na ito na ang hinahanap naming legendary holders. nakatungtong na nga kami sa achievers level at lahat, naghahanap pa din ng legendary hanggang ngayon. hay buhay.