Chapter 3: training
Mission? What kind of mission ba ito? Ni hindi pa nga ako nakaka experience man lang na mapabilang sa level ng achievers, mission na agad?
“Mission po? What mission do you mean?” tanong ni Blair
“ I will send you to the outer world to find the two other legendary. “
Huwat!? Utusan ba naman kami? Pero ayos na din yon kasi naman at least makakauwi kami, kung may dadatnan pa ako don.
“pero, kaming tatlo lang po ba headmaster?” tanong ni Blair. Oo nga, hindi namin kakayanin kapag kaming tatlo lang no!
“hindi nyo ba kaya?” tanong ng headmaster. Nagkatinginan kaming tatlo sabay sabi ng “hindi po” with matching iling pa.
“okay then, magsasama ako ng dalawang elementalist level, at isang outclass. Okay na ba yon?”
Hmm… okay na nga ba yon?
“just add one person that can help us…” sabi ni Micla
“who?” tanong ng headmaster. Napangiti na lang kaming tatlo.
Roshan POV
“aish! Bakit ba kasi dinamay nyo ap ako jan sa mission nyo hah!? Mas ok na nga ko dito sa Academy eh! May plano na akong manood ng anime!”
Idamay ba naman ako? Natatakot ako kasi baka atakihin kami ng diablerie along the way. Nakakatakot kaya yon! Tapos hindi ko pa master ang element ko. Ni wala pa nga akong training eh!
“sige na! sumama ka na!” pangungumbinsi ni Amber. Hindi pa din ako nasagot, sign na hindi pa din ako pumapayag.
“hayaan mo na nga yan Amber! Mabubully din naman yan dito eh. Lahat ng barkada kasama mapwera lang sa kanya”
O_O
Omo! Hindi pwede yon! Ako lang maiiwanan?
“teka! Wala namang iwanan! Intayin nyo ako magiimpake lang ako!” aba aba aba! Hindi pwede yon no! papatakbo na sana ako papuntang kwarto ko nang bigla akong hilahin ni Micla sa shirt ko.
“saan ka pupunta? Sa pagkakatanda ko ayaw mong sumama diba?” hanla! Pano na to?
“hah? May sinabi ba akong ayaw ko? Sa pagkakatanda ko ang sabi ko gustong gusto kong sumama” sana effective. Sana effective. *cross fingers*
“hahahaha the best ka talaga Roshan!” hanla, nagtawanan sila? Anyare? Nabaliw?
“di ka naman excited ano?”
Eh? Excited? Ako? Kelan pa?
“ Roshan, next two days pa gagawin ang mission. Dahil sa hindi pa natin namamaster ang element natin, then I guess itetrain nila tayo ng advance. We’ll be attending a separate class. Tapos after two days, we will be going on a mission” paliwanag ni Amber
“eh teka, kanina ninyo pang binabanggit yang mission na yan. Ano bang mission yan?”
“hahanapin lang naman natin ang dalawang legendary” sagot naman ni Micla
Ah okay. Pero…
“sino sinong kasama?”
“ako, si Blair, si Micla, ikaw, si Arthur, Daren, at si ate Emryde” paliwanag ni Amber
“bakit kelangan pati sila kasama? Pati ako, bakit ako kasama?” okay, ako na matanong
“kasama si ate Emryde dahil in case na may masugatan o magkasakit, at least may healing element tayo. Si Daren naman at Arthur bilang bantay natin. At least sila pro na sa pag gamit ng element nila. At ikaw, ikaw ang susi namin sa paghahanap sa dalawang taong iyon.”
What. The. Heck. Pati ba naman ako idamay pa? huhuhu kawawa si Roshan! T_T
***
“okay, let’s start” announce ni kuya Arthur. Totoo? Teacher na ba sya ngayon? Siya kasi ang na assign na magtrain sa amin kasi sa susunod na bukas din ay sisimulan na namin ang search for the legendary element holders.
“okay! Since apat kayong dapat na itrain, ganito hah. Apat din kami ditong willing kayong itrain. So it means one on one tayo ngayon.”
Tama ang ratio, 1:1, dahil ang trainee ay ako, si Amber, si Micla at si Blair. Ang trainer naman ay sina ate Emryde, kuya Arthur, kuya Daren at ang hinila lang ni kuya Arthur na si kuya Alex.
“so ganito ang gagawin natin, since hindi ko kayang mag train ng legendary, si bunso ang itetrain ko.” Seryoso nyang sabi. Okay lang yon sa akin kasi kuya ko naman sya eh, pero mas gusto ko sanang si idol ang mag train sa akin, which s si ate Emryde.
“ andaya mo naman Arthur! Bakit ikaw lang? ayoko din magtrain ng legendary no! baka mamaya malamon pa ako ng apoy, o kaya tangayin ako ng ipo ipo, o kaya naman malamon ako ng lupa! Dapat kayong tatlong lalaki ang magtetrain sa legendary!” reklamo ni ate Emryde. May point naman sya.
“relax ate Emryde! Pro ka na pagdating jan. sa ating apat, ako ang may pinakamababang performance kaya hayaan mo na ako. Hehe” talagang itong kuya ko! Kahit kelan talaga pilyo eh!
“para walang problema, kaming tatlo ang magtetrain sa tatlong to. Tapos ikaw na lang magisa ang in charge sa non-legendary element holder”
Nagkasundo na sila. May binulong naman sa akin si kuya Arthur “ Roshan, dun tayo sa garden magtrain. Ayoko dito baka mamaya sumabog tong training room.” Tumawa na lang ako at nagtungo na kami sa garden
“kuya, sabihin mo nga, pano mo ako tuturuang macontrol ang element ko?” ano bang alam nya pagdating sa ganitong bagay? Eh sa pagkakaalam ko eh walang ibang gnawa to kundi kalokohan sa level nila eh.
“hoy! Ikaw na bata ka! Wala ka bang tiwala sa akin?” nanlaki ba naman ang mata?
“wala” simpleng sagot ko sa kanya. Remember the rule? Honesty is the best policy
“aish! Halika ka na nga ditong bata ka! Wala na tayong oras! Bukas na tayo aalis para hanapin ang legendary element holders!”
O_O what? Bukas?
“huh? Akala ko sa susunod na bukas pa?” yun kasi ang pagkakasabi sa akin eh.
“tsk tsk tsk. Hindi na updated ang alam mo. Try mo din kasing magbukas ng twitter, o kahit facebook man lang” -_-
“ano naman kinalaman ng facbook at twitter dito?” yung totoo?
“hindi ka na talaga updated bunso. Nag tweet si headmaster sa akin na bukas na lang daw ituloy ang search for the last two legendaries”
Eh? Totoo?
“ayaw mong maniwala? Pakita ko pa sayo eh” aba’t pinakita nga! Tsk tsk tsk talaga naman. Kung ganito din palang kuya ang mapupunta sa akin, never mind na lang. binabawi ko na po na gusto kong magkaroon ng kuya T_T pero syempre joke lang yon.
Ang pinapangarap ko kasing kuya ay yung protective, yung lagi akong kakampihan, yung parang bestfriend lang ang turingan. Hindi ko po gustong magkaroon ng kuyang super kulit at super budoy! Pero once again, okay lang yon.
“game na kuya, lets start na sayang din ang oras”
Umupo na kami sa damuhan. Natahimik ngayon si kuya? Nagulat ako ng bigla syang humarap sa akin.
“ano nga ba element mo?” tanong nya. Aish! *facepalm* abnormal na nga, budoy pa, ulyani pa. san ka pa?
“isa akong psychic. Tandaan mo nay an hah!?” nakakasawa na ang paulit ulit. Aish!
“ahh” bigla syang napatigil na parang nag iisip. Mayamaya pa ay humarap na sya sa akin na para bang gulat na gulat. Anyare?
“Psychic ka!?” eh? Ano naman ngayon? Tumango na lang ako. Narinig ko naman na napalunok sya. Oo rinig talaga yung gulp nya.
“Bakit? May problema ba?” tanong ko sa kanya. Big deal ba kung isa akong psychic?
“basta, kung ano man ang malaman mo ngayon, walang makakalabas ah? What you see, what you hear, when you’re out leave it here” okay… awkward. Madami ba syang secrets kaya kinakabahan to? Baka naman nakapagnakaw na sya? O baka naman cheat lang? o baka naman nanonood sya ng po---
Pokemon! Ano bang iniisip nyo hah?
“okay, start na tayo. So let’s start with an object. Let’s see.” May kinuha syang wallet at inilabas ang isang bente pesos. Yung totoo?
“try to know when and where did I get this. And from what kind of person did I got this”
“malamang sa tindahan at sa nagtitinda non!”
“aish! Just get the SPECIFIC information.” Pinagdiinan nya talaga yung word na specific.
Okay, so … hinawakan ko ang bente. May naalala tuloy ako sa bente. haist, Pinikit ko ang mga mata ko to gain concentration. All I need is concentration. The past few minutes, all I can see is black. But after a few seconds, it vanished. It all turned into a background of a small playground. Maraming batang naglalaro, Masaya, makulay, at madaming tao.
Vision…
“huhuhuhu” isang iyak ng isa nanamang batang babae. Nakaupo sa isang sulok.
“oh, bakit ka naiyak?” tanong ng isang lalaki. Parang katulad lang din ito ng nakita kong vision noong kinuha ko ang ID. Ang kaibahan lang ay sa playground ito naganap at mas bata ang umiiyak at ang lumapit.
“gusto ko non pero wala akong pera” sabi nung babae sabay turo sa cotton candy.
“halika, ibibili kita. Tumahan ka lang” sabi nung lalaki. Nang titigan ko ang mukha ng lalaki, medyo naaninag ko na ang mukha nito. Si kuya Arthur ito kahit bata pa sya dito, parehas pa rin ang physical features nya, pangit pa din.
Tumahan nga ang babae at tumayo. Bumili nga sila ng cotton candy. Lumapit sila sa matandang lalaki na nagtitinda ng cotton candy. “manong pabilil nga hoh” sabi ni kuya Arthur.
“ito sukli hijo” sabi naman ng mtanda. Bingo. Yun yung bente na hawak ko ngayon.
“pano na yan kuya? Wala akong perang pambayad sayo?” sabi nung babae
Kahit anong pilit kong titigan, hindi ko pa din maaninag ang mukha ng babae. Masysyado itong blurred. Mukha lang ni kuya Arthur ang nakilala ko. Bakit kaya?
“tutal nilibre mo ako, eto na lang ang gift ko sayo.” Hinila ng babae si kuya Arthur at dinala sa isang garden. Doon, may nakita syang isang cute na bagay, ang four leaf clover.
“sabi sa akin ni mommy swerte daw ang mga four leaf clovers. Kaya ayan, binibigay ko na yan sayo” sabay smile nung babae. Hindi ko talaga alam kung nagsmile ba sya kasi nga blurred mukha nya. Pero based sa mukha ni kuya, I think happy sila non.
Biglang nawala ang vision ko. Bakit? Pinilit ba namang buksan ang mga mata ko? Aish! Abno talaga tong kuya ko eh!
“oh ano? Ano na sagot?”
“sukli mo yan nung bumili ka ng cotton candy mula sa aleng matanda. Tapos ito…” binaligtad ko ang bente at tama ang hinala ko, may nakadikit dito na four leaf clover “ito ang binigay sayo na kapalit nung bata hindi ba?”
Napangiti sya sa sinabi ko. Hindi nga ako nagkakamali! Waaah! My element is working!
“ang galing ah. Nakita mo ba ang mukha nung babae?” eh? Nakita ko nga ba? Umiling na lang ako.
“blurred kuya. Hindi malinaw yon. Ang malinaw lang na nakita ko ay ang pangit mong mukha”
“aish! Ang pogi pogi ko kaya! Sabihan ba namang pangit?”
“kuya, you kow my rule. Honesty is the best policy” taas noo kong sinabi iyon sa kanya. I’m proud of it. Siguro sa lahat ng rules yan lang ang natandaan ko.
“o sige, tutal gets mo na ang pagbasa sa kung saan at kanino galing ang isang bagay. Now let’s see kung kaya mo nang malaman kung nasaan ang isang tao.”
Eh? Next level na ako? Ang galing naman haha. Galing ko talaga!
“sino naman ang hahanapin ko?”
“laro tayo ng hide and seek” yung totoo? Umaatake nanaman ba pagka budoy nito? Aish! Sa aming dalawa ako ang mas bata!
“anong gusto mong palabasin?”
“ako ang magtatago, ikaw ang taya. Buong school ang pwede kong pagtaguan. But you have to find me. find me using your element”
“okay” yan lang ang lumabas sa bibig ko. Kahit naman kasi mag reklamo ako wala akong magagawa eh. Sumunod at pumayag na lang ako sa gusto nya.
“so, tumalikod ka and I’ll go find my hiding place. Count one to ten and go and find me. don’t forget to use your element”
Tumalikod na ako at nagsimulang mag bilang
Uno, dos, tres, apat, lima, anim, seven, eight, nine, ten
Okay na ito! Sigurado akong hindi pa iyon nakakalayo eh haha. Sa bilis ko ba namang mag bilang eh.
Tiningnan ko na sya sa may likod ng halaman, sa may ilalim ng bench, sa itaas ng puno. Wala? Hanla anong gagawin ko? Ah baka naman nasa ibang place. Pero saan? Napakalaki ng academy na ito.
“… don’t forget to use your element”
Aish! Talagang yon! Oo nga pala! Muntikan ko na ding makalimutan ang bilin ng kuya.
Pero pano ko gagamitin ang element ko? Tao ang nawawala. Hindi ito gaya ng kanina, dahil kanina nasa akin ang item at aalamin ko kung saan ito galing at kung kanino.
Isip. Isip. Isip. Matalino ako. Matalino ako. Haist… happy opposite day T_T
Naglakad lakad ako sa corridor, nagbabaka sakaling napadaan sya dito. Nagtanong tanong na din ako sa iba, pero hindi daw nila alam kung saan napapunta. Otokhae?
Siguro mga ten minutes na akong naglalakad dito. Nasan na ba iyon? Pinapahirapan nya ako T_T
Akala ko ba ako ang little sis nya? Edi dapat hindi nya ako pinapahirapan. Isa pa masyadong matagal na akong naglalakad dito. Nakatingin na nga ako sa floor habang naglalakad eh. Grabe next time hinding hindi na ako makikipaglaro ng hide and seek don. Galing magtago eh.
Hindi ko na alam kung saan pupunta. Wala sya sa library, sa training room o kahit sa kwarto nya. Grabe gusto kong manood ng zettai Karen children! Bakit pa kasi ako sinama ng mga ito eh? Balak ko sanang tapusin ang 5 episodes ngayon. Tsk tsk tsk.
Wait…
Zettai Karen children…
Mag aala Shiho na ba ako? (a/n: ang zettai Karen children po ay isang anime na kung san meron po silang taglay na kapangyarihan. Sila po ay tinatawag na espers. Si Shiho po ay isa sa tatlong bida na isang level 7 psychometric esper, na kung saan ko po nakuha ang element ni Roshan ^_^)
Sinubukan ko ito. Hinawakan ko ang floor, nag concentrate. Kahit na alam kong pinagtitinginan na ako ng mga estudyante, go lang. matagal tagal bago nagpakita ang vision. 3 minutes ago, nandito sya tumatakbo. Heading northwest, papunta siguro sya ng classroom.
Got ‘ya
So ibig sabihin pala mala Shiho Sannomiya nga ang powers ko, este element pala. Ngayon alam ko na kung pano gagamitin ang element ko dahil adik na adik ako sa zettai Karen Children at favorite character ko doon si Shiho.
Nakarating na ako sa may mga classroom pero hindi ko pa din sya Makita. Muli kong hinawakan ang floor at ginamit ang element ko.
1 minute ago, heading to north east, 70 meters from here.
Ayos. Magiging best in physics na kaya ako nito? Pinuntahan ko na ang direction na sinasabi sa akin. Teka… hindi ba ang lugar na iyon ay ang….
Ugh! I’m right! Sa lahat ba naman ng lugar na pwedeng pagtaguan sa CR pa ng mga lalaki? What kind of brain does he have?
“ya! Kuya! Lumabas ka na jan! I know you’re hiding there!” sigaw ko sa labas ng CR ng mga lalaki. This is really embarrassing you know.
Ilang minuto na ang nakalilipas wala pa ding nalabas mula sa CR. Nandito ba talaga to? Inilagay ko ang kamay ko sa may pintuan at inalam ung nasa loob nga ba si kuya.
Nasa loob nga sya, second cubicle. Teka… cubicle? Don’t tell me he’s releasing his wastes? Hahaha laugh trip!
Maya maya pa ay lumabas na sya. Naka sandal lang ako sa may gilid ng cr sa labas.
“oh ano? Success ba kuya?” nagpipigil na ang tawa ko.
“psh. Wag mo nga akong pagtawanan! Bakit ikaw ba hindi ka natae hah!?”
Hahaha pikon! Pikon!
“may sinabi ba ako? Hahaha”
“tumahimik ka! Kundi tatakpan ko yang bibig mo!” psh hahaha! Grabe talaga! Hindi pa kao natigil sa kakatawa!
“tara na nga!” hahaha!
Hinawakan nya ako sa braso ko at hinila paplayo.
“kuya! Bitawan mo nga ako! Bwisit ka! Naghugas ka ba ng kamay!?” hinawakan ko yung braso nya para alisin ang kamay nya na nakahawak sa braso ko. Pero hindi ko inaasahan ang lumabas sa utak ko.
“ grabe. Dapat ko pa nga bang turing na kapatid ko? Pano kung ipahiya kao nito sa iba? Aish!”
Sa sobrang inis ko marahas kong hinila pabalik ang kamay ko na sya namang ikinagulat nya. Napatingin sya sakin nang may pagtatanong sa mukha nya.
“grabe ka naman! Akala ko ba gusto mo akong maging kapatid? Tapos ngayon bbawiin mo dahil lang sa pwede kang mapahiya nandahil sa akin?” nanlaki ang mga mata nya. So what now? Hindi sya makapaniwala na nabasa ko ang isip nya nandahil lang sa paghawak ko sa braso nya?
Hinawakan nya ako sa braso ko nang para bang nagcocomfort or nagsosorry at sinabing “bunso, that’s not what I meant” Pero nang hawakan ko ito, may muli nanaman akong nabasa sa isipan nya.
“pano na ito? Alam kong sya lang ang makakapagsabi sa akin kung sino ang babaeng matagal ko nang hinahanap?”
Muli kong inalis ang kamay nya sa braso ko at napa smirk na lang ako at napangiti ng mapait.
“so, kaya mo lang ba ako kinaibigan? Kaya mo lang ba ako tinuring na kapatid? Kaya ba ikaw ang nagvolunteer na ako ang itetrain mo para lang malaman mo kung sino yang mystery girl mo?”
Nanlaki nanaman ang mata nya. Huh, akala ba nya hindi ko iyon malalaman? Isang psychic ang kasama nya! Psychic! Psychic na nakakabasa ng infomations at iniisip ng tao man o bagay.
“bunso hindi naman sa ganoon”
Muli akong napangiti. “ngayon ko lang nalaman na selfish ka din pala. I’m sorry kuya Arthur, but for now please wag mo muna akong kausapin. Ang ayaw ko sa lahat ay yung nakikipagplastikan sa akin just for them to benefit”
At naglakad na ako papalayo. Hindi ako galit, nagtatampo lang. syempre tinuring kong kuya ko yun eh tapos malalaman ko na element ko lang pala ang habol nya. parehas sila ng academy na ito. ang gusto lang ay ang element ko.
Masakit yun para sa akin kasi all this time akala ko siya yung tipong makikipagkaibigan dahil gusto lang talaga ng kaibigan, yun bang friends lang talaga. Hindi yung friend dahil may kelangan ka. Hindi yung ginawa ka nyang sister dahil may kailangan sya sayo. I feel betrayed.
Alam nyo, ayoko ng element ko na ito. Feeling ko kasi nandahil sa akin nawawalan ng privacy ang ibang tao. Nandahil sa akin, nalalaman ko ang sikreto ng bawat isa through my hand. ayoko ng ganon, I don’t want to break anyone’s privacy.
Ang sa akin lang, kung gusto mong ishare, ishare mo. Kung ayaw mo edi wag. At ako yung tipong tao na kapag important secret talaga, I’ll remain silent at kapag naman secret na alam kong hindi naman ganoong ka importante, ipagsisigawan ko pa ito.
Daren’s POV
Hahaha buti na lang talaga at nakalabas kami ng buhay sa training room na iyon. Ikaw ba naman ang magtrain sa legendary kahit kaunti eh. Puro mga palpak nga eh nung una, buti na lang at nagawa nilang i-controll. Sorry po headmaster sa pinsalang dulot ng legendary! Gusto nyo yan eh.
Ganito kasi yung nangyari…
Flashback…
“Emryde, Alex, let’s talk for a while” syempre bago sumugod sa isang labanan, kelangan ng pagpaplano diba?
“pano natin tuturuang i-control ang element nila?” tanong ko s kanila
“ewan ko. Sa tingin ko nga hindi na dapat yon ituro sa kanila dahil sa lahat ng tao, sarili lang din nila ang makakapagturong ma-control ang element nila.” –Emryde
Haist. So we have to teach them.
“okay, luminya kayong tatlo.” Agad naman silang luminya. Pano namin sila tuturuan?
“umupo kayo, ikalma nyo ang sarili nyo. Try to feel, concentrate, and action”
Sumunod naman sila. Mukha namang gustong gusto nila talagang matuto pero anong gagawin namin? Lumapit ako kay Alex at may binulong. Agad naman syang lumabas para gawin ang inuutos ko. Nakita kong sumilip ng kaunti si Blair.
“Blair, close your eyes and keep concentrating” sumunod naman sya.
Dumating agad si Alex dala yung pinapahanap ko.
“kuya Daren eto na” inabot na nya sa akin. I scanned the pages and found the page that we need.
“Emryde, study this. Alam kong magaling ka jan kaya ikaw ang inaasahan ko” napabuntong hininga sya at ginawa na ang sinasabi ko.
30 minutes na din ang nakakalipas.
“HOY! ABA ANO BANG KLASE NG TRAINING ANG GUSTO NYO? SA LABAN BA DAPAT BANG NAKAUPO LANG KAMI!?”
Haist… sumigaw na po si Amber. Hindi na nya nacontrol ang kanyang sarili.
“okay, did you feel the presence of your element?”nagsimula na s Emryde.
Tumango silang tatlo. Anong binabalak nitong si Emryde? Alam kong magaling syang magturo pero minsan kasi hindi effective yung mga pinagsasasabi nya.
“now try to use your element. Control it. Do not let your element to control your body, ikaw dapat ang kocontrol sa kanya.”
Kanya kanya silang tatlo sa diskarte. Kaming tatlo naman, nakabantay sa tatlo. Ako kay Amber, si Alex kay Micla at si Emryde naman kay Blair. Anong magiging kapalaran naming tatlo sa tatlong to?
Tinaas na ni Amber ang kanang kamay nya at may nabuong red flame dito. Unti unting lumaki ang apoy na ito at unti unti na din akong kinabahan diba ganito din daw ang nangyari nung field trip? Narinig ko lang iyon sa mga kaklase ko. So bali from left to right, si Alex, ako at si Emryde. Medyo malayo ang distansya namin sa isa’t isa.
Nakita kong pilit na kino control ni Amber ang apoy sa kanyang palad. Noong una, sumusunod na ang apoy sa kanya. Pero maya maya pa ay nagulat ako nang bigla itong lumaki. Siguro sa gulat na din ni Amber ay naitapon nya ang apoy patungo sa…
Gulp…
Sa direction ko!
Agad akong umiwas at napatakbo sa kaliwa, patungo sa direction ni Alex pero bumangga ako sa isang mataas na lupa na para bang basta basta na lang lumitaw.
“aray ko” sabay himas ng ulo ko. Napatingin ako sa taas ng kinabanggaan ko at nakita kong ang napakataas na lupa. At ang nasa ibabaw non? Si Alex lang naman. Aish! Nagkakagulo na sa loob ng training room!
Napalingon ako sa harapan ko at napanganga ako nang makitang may bola ng apoy na patungo nanaman sa akin. Napa upo na lang ako sa gulat at nakita ko na lang na tumama ang apoy sa may upuan.
“Amber! Parang awa mo na wag naman sa akin ipatama!” sigaw ko. I hope marinig nya.
Napadako ang tingin ko kay Emryde. Nakita ko syang nasa may dingding. Mukhang tumama ito sa dingding dala ng malakas na impact ng hanging pinakawalan ni Blair. Gulo gulo na din ang buhok nya.
Ano ba talagang gagawin naming tatlo? Pinatigil naming sila sa pagpapakawala ng element nila at sinubukang ayusin ang pag control ng element nila
End of flashback…
O diba? Kaya ngayon ang itsura naming tatlo ay malala. Actually pinagtitinginan na kaming tatlo ngayon eh. Si Alex kasi punong puno ng lupa ang katawan, akala mo ay nag dive sa lupa. Si Emryde naman ay gulogulo ang buhok na akala mo ay nakipagsabunutan. At ako, mukha naman akong taong grasa sa dungis ng mukha. kung dati ay kilala ako bilang isang chinito, pwes hindi na ngayon. mukha na akong prinito dahil sa kulay ko.
Imagine nyo. Para kaming mga gangsters na naglalakad sa corridor. No, hindi pala gangsters, more on zombies. Kaya naman ang ibang estudyante dito ay nag gigive way sa aming tatlo.
Yung tatlo namang legendary, nasa likod naming nakasunod lang sa amin. Biglang sumulpot si Blair sa gitna namin.
“kuya, may nakalimutan pala ako sa classroom, una na ako sa inyo” paalam nya pero hindi namin sya kinibo. Dumeretso na nga sya sa classroom nila.
Blair POV
Tapos na ang training namin! Yey! Bukas naman, we’re off to a mission. Ano kayang dadalhin ko? What ‘ya think?
Nandito ako ngayon, naglalakad papuntang classroom. Bakit? Kasi may naiwanan ako. And along the way, nakita ko si Arthur
“oh Blair, kamusta training? Buhay pa ba bestriend ko?” tanong nya. Ugh! He’s really getting on my nerves!
“tingin mo!?” di naman sya inaano.
“baka patay na sya” sinamaan ko ito ng tingin.
“baka nga. Baka nga patay na patay na sya sa akin” aba’t tiwanan lang ako! mukha ba akong nag jo-joke? Bwisit sya panira ng mood!
“dream on Keach. I know he will not fall in love with you. Taken na kaya yon! Hahaha”
WHAT!?
“hey! Pano mo nalaman ang pangalan kong yon hah!? Salker ba kita!? Isa pa, ano yung pinagsasasabi mong taken na si Alex? MAY GIRLFRIEND NA BA YON!?”
“hahaha. Kung pano ko nalaman? Secret ko na yon. Kung stalker mo ba ako? Ewan ko. At kung may girlfriend na ba si Alex, wala pa, MU lang”
O_O may ka MU na si Alex? Waaah!!! Bakit? Ansaklap naman T_T
May itatanong pa sana ako pero bigla na lang nawala si Arthur. Ansama talaga nya! Aish! I hate him. Buti na lang at nag back out ako sa pagtulong nya sa akin mahanap ko ang mystery girl nya.