Met grote ogen kijk ik naar mijn telefoon. Hoe vaak had Kai wel niet verteld dat ik van zijn vrienden vandaan moest blijven. Genoeg iniedergeval om het te overwegen.
Ik wil een bericht typen maar er verschijnt een bel oproep in mijn scherm. Van Kai natuurlijk. Ik sluit mijn ogen en bereid me voor op zijn preek.
Dan druk ik op opnemen.
"Hallo?"
"Luister jij ooit wel naar wat ik zeg?" Schreeuwt Kai bijna door de telefoon. "Uhh.. nou."
"Nee niks. Hoevaak moet ik het nog zeggen. Gewoon nee. Niet doen. Ik snap niet dat.." rakelt hij verder.
"Ik doe niks met dr. We zijn gewoon vrienden ik snap niet waar je zo'n probleem over maakt," hoor ik Wyatt zeggen op de achtergrond. Kai stopt met praten en ik hoor gekraak aan de microfoon.
"We weten allebei hoe jij omgaat met meisjes. En misschien wist je het al aangezien jullie zulke goede vrienden zijn, maar hebben t hier over mijn fucking zusje!" Ik klem mijn kaken op elkaar en ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik had niet verwacht dat Kai zo boos zou worden. Hij heeft ook gezegd dat ik z'n zusje ben. Wat hij blijkbaar dus toch echt niet eerder gezegd had. Ik had alleen gehoopt dat hij wel wat begrip voor mijn eigen keuzes zou hebben. Aangezien de lieftallige jongen ook gewoon met mijn beste vriendin een kind krijgt.
"Laat maar Kai. Ik heb al geen zin meer in koffie." Ik zeg het en voordat hij wat terug zegt hang ik de telefoon op.
Hij mag lekker boos zijn zonder mij erbij.
Carter
"Dus bad boys part 2 volgende week maar kijken?❤️"
Ik glimlach naar mijn telefoon.
Raven
"Sure ;)"
Ik sluit mijn telefoon af en kijk zet de Vampire Diaries aan. Net als ik wil gaan zitten gaat de deurbel. Met een innerlijke schreeuw druk ik hard op de afstandsbediening om de serie op pauze te zetten en loop ik stampvoetend naar de voordeur.
Ik zet een lief gezicht op en open de deur.
"Hey." Wyatt staat tegen de zijkant van de deur met een brede glimlach. Een meter achter hem staat Kai kijkend naar de buren hun tuin met zijn handen over elkaar. Hij fronst en rolt met z'n ogen. Hij is duidelijk geïrriteerd.
"Laten we naar de Starbucks gaan Raven," zegt Wyatt. Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. Dit is de eerste keer dat hij mijn naam daarwerkelijk echt uit zichzelf zegt.
"Oké kwal." Zijn gezicht betrekt en ik begin te lachen.
Ik spring naar binnen en doe de tv uit. Ik draai me om en schrik van Wyatt. Hij stond pal achter me. Ik had hem niet achter me aan horen lopen.
"Oh! Hoi.." zeg ik verlegen. Op een of andere manier maakt hij me nog steeds verlegen. Niet ongemakkelijk, maar hij geeft me gewoon een gevoel waardoor ik dicht sla. Terwijl deze jongen alles al van me heeft gezien. Die gedachte laat me blozen en ik kijk weg.
"Mag ik er langs?" Vraag ik. En met heel voel moeite kijk ik naar hem op. En even leek het alsof zijn pupillen vergrootten.
"Natuurlijk vogeltje," en hij stapt voorbij.
"Wat duurt er zo lang," bromt Kai in de voordeur. Hij staat slechts voor de helft in de deur en ik weet zeker dat hij dat deed ter controle.
"Mijn serie. " zeg ik.
"Ja Kai, Damon of Stefan? Toen wij samen gingen kijken vond ik geen van beide zo leuk!" Zegt Wyatt tegen de voordeur.
Kai werpt mij een boze blik toe en loopt de deur uit.
Ik kijk Wyatt boos aan.
"Waarom?" Vraag ik. Hij lacht. Ik kan hem wel een kets verkopen. Beetje reactie uitlokken.
"Omdat.. hij er gewoon aan moet gaan wennen dat we samen optrekken." Hij pakt voorzichtig mijn hand vast en ik begin te blozen.
Wilt hij langer met me op trekken? Meent hij dat echt? Ik kijk hem aan.
"Wil je dat dan?"
Hij staart me aan en strijkt een pluk achter mijn oren.
"Waarschijnlijk niet... dat zou me teveel pijn doen. "
Hij loopt vervolgens door naar de voordeur en laat me verbaast achter.
"Dus!!?? Damon is Stefan?!" Hoor ik vanuit buiten. Ik slik en trek snel mijn schoenen en jas aan. Dat was het meest confusing gesprek die ik met hem gehad heb in tijden.
Ik loop naar buiten en staar naar de auto die voor mijn huis staat. Ik heb een stiekeme passie voor auto's waar niemand vanaf weet. Het is namelijk alles behalve vrouwelijk.
En voor mijn neus staat gewoon één van de meest perfecte auto's. Een Nissan r32.
Black on black Wyatt kijkt me aan. "Hallo? Kom je nog of wil je bij Kai in de auto?" Zegt Wyatt.
Ik kijk Kai aan die me nu ineens met hoopvolle ogen aankijkt. Hij wilt niet dat ik bij Wyatt in de auto stap.
Ik zucht. Ik kan dit echt niet weerstaan.
Ik doe het portier voorzichtig open en ga zitten op de rode stoel. Voordat ik me voeten in de auto zet klop ik me voeten bij elkaar zodat het vuil niet de auto in komt. Voorzichtig sluit ik de deur en doe ik mijn gordel om. Wyatt kijkt me met grote ogen aan.
"Wat?" Vraag ik onnozel. Ik weet wel wat. Geen enkel meisje heeft dit ooit gedaan. Ik weet het zeker. Geen enkel meisje heeft een idee dat ze in een JDM auto zitten uit 1987 met meer dan 250 pk. Behalve ik.
"Niks." Zegt Wyatt en hij start de auto. Met grote ogen kijk ik naar het interieur. Het is precies zoals ik verwachte. Erg kaal. En een mooi sport stuur. Gelukkig maar.
"Mag het raam een stukje open?" Vraag ik aan Wyatt die voorzichtig weg rijdt. Hij knikt en ik open het raam een stukje. Nu kan ik het geluid van de auto beter horen. Met een glimlach staat ik vooruit terwijl we naar de Starbucks rijden.
"Dus hoe kom je aan deze auto?" Vraag ik.
"Mijn opa. Hij was een auto fanaat. Toen hij dood ging heeft hij mij deze auto achter gelaten."
De jaloezie verdwijnt in mijn hart. Hij heeft de auto geërfd.
"Goed dat je hem zo mooi onderhouden hebt." Wyatt lacht voorzichtig.
"Klopt... en wat is jouw lievelingsauto?" Vraagt hij geïnteresseerd. Ik kijk hem aan terwijl hij me aan staart. De angst dat mensen mijn passie raar vinden verdwijnt. "Een r34... of 350z." Zeg ik snel waarna ik terug naar voren kijk. Een stilte volgt.
"Ben je serieus?" Vraagt hij voorzichtig.
Ik knik voorzichtig en ik durf niet te kijken naar hem.
"Dat is echt heel tof."
Ik begin te lachen door de spanning.
"Nee serieus!" Gaat die door.
"Oké oké we zijn al bij de Starbucks bijna. Wat wil je?" Onderbreek ik hem.
"Uh.. wat raad je aan. Ik lust eigenlijk geen koffie. "
Ik kijk hem aan.
"Ik ook niet dus neem hetzelfde als ik. "
Hij knikt ongemakkelijk en ik lach in mezelf. Dan ben ik gelukkig niet de enige die geen koffie lust. We rijden door de drive thru en gelukkig zit ik links. In deze auto zit het stuur namelijk rechts.
"Hallo waarmee kan ik u helpen?" Klinkt er door het bestelraampje.
"Ja hallo! Mag ik twee vanille Frappuccino zonder koffie met chocolade stukjes en chocolade drizzle over de slagroom."
"Ja natuurlijk kunt u afrekenen bij het volgende raam. "
Wyatt rijdt door en pakt ondertussen zijn portomonee uit zijn zak.
Ik pak mijn pinpas achter mijn telefoonhoesje vandaan.
"Dat zie ik heus wel hoor. Ik betaal," zegt Wyatt.
Ik schudt met mijn hoofd. "Nee ik betaal want ik vroeg jou mee."
De vrouw opent het raam. "Wordt het €12,65 alsjeblieft!"
"Ja isgoed, mag ik ook voor degene achter me betalen?" De vrouw knikt en past het bedrag aan.
Ik pin en Wyatt rijdt door naar het volgende raam.
"2 vanille Frappuccino's."
"Dankjewel!" Zeg ik en ik pak ze aan. "Laten we een parkeerplaats zoeken," zegt Wyatt waarna hij zijn hand op mijn been legt.
Wat is jullie favoriete drankje bij de Starbucks? :)))