ပျော်ရွှင်တယ်ဆိုတာ အကြောင်းရှိမှပျော်လို့ရတာမလား။
ကျွန်တော် အခုခံစားဖူးပြီ။ အချစ်ရဲ့အရသာလေ။
တကယ်တမ်းချစ်မိတဲ့ခါ ကျွန်တော်တို့ မျက်လုံးတွေ စုံလုံးကမ်းကုန်ကြတယ် ။ သူတစ်ယောက်အတွက်ပဲ မြင်တော့တယ်။
ကျွန်တော် သာ အသိနောက်ကျခဲ့ရင်
ဒီကောင်လေး ကျွန်တော့်ကို ထားသွားတော့မယ်ထင်ပါ့ရဲ့။
တစ်ကြိမ်တစ်ခါ မှားဖူးတဲ့အမှားကြောင့် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အချစ်ကိုတကယ် အလေးနက်ထားလာမိတယ်။
သုတ....
အကို ရက်စက်တယ်လို့ ထင်မိတိုင်းလဲ ကျွန်တော် အကို့ကိုတော့ မေ့မရခဲ့ဘူးလေ။
ဘဝမှာ ပထမ ဆုံး ကြုံရတဲ့ ဒီ အချစ်က အကို့တစ်ယောက်တည်းတွက်မို့ ထင်ပါ့ရဲ့။ နောက်လူကိုအစားထိုးမရခဲ့ဘူး။
သုခ.....
သေ သွားသူ ကြာရင်မေ့တဲ့ ဒါပေမဲ့ မေ့လို့ မရဘူး မောင်လေး။
အမ မင်းကို ပြန်ရှင်လာစေချင်လိုက်တာ။ အချိန်တွေ သာကုန်သွားတယ်။ အမမောင်လေး ပြန်မလာခဲ့ဘူးနော်။ မောင်လေးက သိပ်မေ့တတ်တာပဲ ။
ရွဲရှိန်ဝါ။
'' ဒီနေ့ 3 ရက်နေ့ မို့ ဘုရားသွားရအောင် ခ ''
ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလဲ နေရင်း ကုတင်ထက် လှဲနေတဲ့ သုခကို သုတ အကျီ်ကြယ်သီးတပ်ရင်း ခွင့်တောင်းနေလေသည်။
'' အိပ်ချင်သေးတယ်။ "
'' ဒါပေမဲ့ ထရမယ်လေ ။ ဒီနေ့ အပြင်ထွက်ရမယ်။ အိမ်ထဲကြီးပဲနေနေတာ မမွန်းကျပ်ဘူးလား။ ''
ကိုယ်ဝန်စရှိတည်းက အပြင်အသွားလာ နည်းသွားတဲ့ ဒီကောင်လေးကို အပြင်ထွက်ဖို့တော်တော် ခေါ်ယူနေရတယ်။
သုတလည်း အလိုလိုက်လွန်းလို့ ဘာအလုပ်မှကိုလုပ်စရာမလို အောင်ပဲ။
ရုံးလည်းသွားခွင့်မပြု။ အိမ်အလုပ်လည်းပေးမလုပ်။ ကြာတော့ အလိုလိုက် တာကို အတွေးလွန်ကုန်ပြီး ဘယ်ခေါ်ခေါ် မလိုက်တော့တာပဲ။
အလုပ်တွေ ပေးလုပ်ရအောင်လည်း လွယ်လွယ်ကူကူ အရင်လို ကောင်လေးမှမဟုတ်ပဲနော်။
ဒီမပေါ့မပါးကောင်လေးက သိပ် ကိုဆိုးတာ အရင်ကနဲ့ကိုမတူတာ။
'' မလိုက်ချင်ဘူး ဗျာ။ အိပ်ပဲအိပ်မှာ။ ''
''မလိုက်ဘူး ပေါ့ရတယ်လေ ။ တခြားကောင်မလေး ခေါ်ပြီးသွားလည်းရောက်တယ်နော် "
'' ဟန် အ့လိုလုပ်ရဲ ရင် လုပ်လိုက်လေ ။ သုခတဲ့
ပူပင်စရာ ဘာမှကို မရှိတာ။ ''
'' ဒါဆို တကယ်ခေါ်သွားလို့ရတယ်ပေါ့နော် "
'' ခေါ်သွား ခေါ်သွား ပြီးရင် ပြန်မလာ နဲ့ ''
ခေါင်းအုံးတွေနဲ့ ကောက်ပေါက်ကုန်ပြီလေ😆😆
သုခတဲ့တကယ်မရဘူးပဲ အစွာလေး။
ဒီတိုင်းထပ်မခေါ်ပဲ အပြင်ထွက်သွားပြီးတံခါးကို ဆောင့်ခနဲ ပိတ်ထွက်သွားတဲ့သုတ ။
ခေါင်းအုံးတွေ ကြားထဲ သုခဆိုတဲ့ဒီကောင်လေး ရှိုက်နေလေရဲ့။
''အဟင့် ......ဟင့် ကိုကိုမကောင်းဘူး ''
''ကိုကို ကို့ချစ်မိတာ မှားတာပဲ "
''ပြန်လာလို့ကတော့ ဒီမှာမနေဘူး "
တံခါးလေးဟစိ ဟစိနဲ့ ကျွံဝင်လာတဲ့ သုတကို တော့ မမြင်ဘူး ကုန်း ငိုနေတာ ဒူးလေးကွေးပြီးတော့လေ။
''အဟမ်း "
''ဘာလာလုပ်တာလဲ သူများအခန်းထဲ ''
''ဟောဗျာ ။ ဒီကောင်လေးက စိတ်ဆိုးတယ်တဲ့လား။ ''
''ဆိုးတယ် ။ ကိုကိုက ခ ကို တစ်ကယ်မှ မချစ်တာ။ "
''ဘယ်သူပြောတာလဲ ။ မချစ်ဘူးဆိုတာ "
'' မချစ်လို့ ငိုအောင် လုပ်တာလေ ''
''ဟာဗျာ။ စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်။ ကိုကိုကစတာ ။ တကယ်မှမဟုတ်တာ ကွာ။ ပြီးတော့ ဒီနေ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ 1 year anniversary လေ။ အ့ကြောင့်ဘုရားသွားမယ်ပြောတာဗျာ ''
'' ဟာ အခုမှသတိရ တယ်။ ဒီနေ့ ဒေါက်တာက မွေးရက် အတွက် အချိန် ညှိပေး မယ်တဲ့။ ကိုကို ဘုရားနောက်မှသွားရအောင်ဗျာ။ "
''အ့တာ မေ့ရလား သုခ ။ ဒီလောက်အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စကို။ ပြီးတော့ မင်းလွယ်ထားတာ ကိုယ်ရင့်သွေးနော် ။
လွယ်လွယ်လုပ်မနေနဲ့ "
'' ကိုကို. ခ တစ်ခါလေး မေ့သွားတာလေ ။ ဘာလို့အ့လောက်စိတ်ဆိုးသွားရတာလဲ "
'' စိတ်ဆိုးတာမဟုတ် ပါဘူး။ ဂရုစိုက်ခိုင်းတာ အရင်လို လူလွတ်မဟုတ်တော့ဘူး။ ဒီမှာ ကလေးလေးက ရှိနေပြီလေ။ ''
သုတလည်း သုခရဲ့မွေးခါနီး ဗိုက်လုံးလုံးလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ရင်း ဂရုစိုက်ဖို့ မှာနေလေရဲ့။
..........,. .................................................................
At Hospital
'' ဒီရက်ရောက်ရင် ဆေးရုံကိုသာ လာခဲ့တော့နော်။
ကလေး အတွက်ပြင်ဆင်စရာရှိတာ ပြင်ဆင်ပြီးသားလည်းဖြစ်အောင်။ လိုအပ်တာတွေကို ဒီ က သူနာပြု လေး ပြောပြလိမ့်မယ်နော် ''
ဆရာမလည်း ပြောစရာရှိတာတွေ မှာစရာရှိတာတွေကို မှာတမ်းခြွေနေလေရဲ့။
'' သုခ အဆင်ပြေ ပြီမလား။ အိမ်ထဲပဲနေနေရတာ ဒီနေ့ အိမ်နောက်ကျမှပြန်ကြမယ်လေ။ ''
'' အင်း ''
''ဗိုက်ထဲက ကလေးက ဘာစားချင်တယ် ပြောလဲ "
'' ဗိုက်ထဲက ကလေးက တော့ ဘာစားချင်တယ် ပြောမှာလဲ ။ ''
'' ဒါဆို ဒီ အပြင်က ကလေးကြီးကကော "
'' အမဲကင် "
'' ဟာ တည့်ပါ့မလား "
'' တည့်မှာပါ။ဆရာမကို မမေးခဲ့လိုက်ရဘူး ဟူး''
'' မစားပါနဲ့ ဦး အ့ဒါ တွေ ကိုယ်လည်း ကလေးမမွေးဖူးတော့ မသိဘူး 😂''
'' ဟာဗျာ ကိုကိုကလည်း ကျွန်တော်လည်း ခုမှ မွေးရမှာပါ။
ကျွန်တော်လညး် မမွေးဖူးသေးပါဘူးနော် 😒''
'' အူး မွ "
'' ဟာ ဘာလုပ်တာလဲ လူတွေနဲ့လေ "
'' ဘာဖြစ်လဲ လူရှိတော့ နောက်လမဲ့ မွေးတော့မယ်
အခုထိ မရဲ သေးဘူးလား "
''မဟုတ်ပါဘူး။ ''
'' ဒါဆိုလည်း အွန့် "
(သုတ သူ့ ပါးပြင်ကို သုခရှေ့သို့ တိုးပေးလိုက်ပြီး သူ့ကို နမ်းခိုင်းတာတဲ့ အတင်းကြီးနော် 🙄🙄)
'' ရော့ ''
'' ဟာ အာဘွားတောင်းတာလေ ဘာလို့ပါးလာရိုက် "
ပြောလို့တောင်မဆုံးလိုက်ပါ ရှင်🙄
သုတ နှုတ်ခမ်းထက်သို့ ကျရောက်လာတဲ့ အနမ်းတစ်ပွင့် လောက်က လူကို ပြုစားသွားသလားပဲ။
'' ဟာ ဒီကောင်လေး ''
သုတလည်း သုခကိုယ်လေးကို ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ချင်ပေမဲ့ ကြားနေကောင်လေးကို မေ့လို့မရဘူးလေ။ ဒီဗိုက်လုံးလေး မြန်မြန် မွေးမှ မဟုတ်ရင် ဒီ ဗိုက်ဗိုက် အတွက် မလွယ်ဘူး။ ကျွန်တော့် ဒီကောင်လေး သိပ်ခံနိုင်ရည်ရှိတာပဲမို့ ကျွန်တော် မချစ်ပဲမနေနိုင်တာမဆန်းပါဘူး။
ငယ်ငယ်ထဲက ပိုင်ဆိုင်လာတာမို့ မဆုံးရှုံးချင်ဘူး။ ဒီ စိတ်တစ်ခုထဲကြောင့် အနိုင်ယူမိပေမဲ့ အနိုင်ယူခံရတဲ့ဒီကောင်လေး က သိပ်ပြီးခံပြင်းတာဗျာ။ ကျွန်တော် အနိုင်ယူသမျှ ခွှင့်လွှတ်တော့ပိုပြီး ချစ်ရ ကြည်ရဲ့။
.........................................................................
'' ဦးထွန်း ကျွန်တော် ရုံးသွားတော့မယ် ။ သုခကို ဘာမှ မလုပ်ခိုင်းနဲ့နော်။ သူလုပ်တာတွေ့ရင် ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်။ ''
ဦးထွန်းလည်း ဒီဟောက်တဲ့ လူသံကို ခနခန နားထဲ ကြားနေလို့ အလွတ်ရနေပြီထင်ပါ့ရဲ့။
ဘာဆိုဘာမှ မလုပ်ခိုင်း တာ ငယ်ငယ်ထဲက မို့ အခု လိုဆို ပိုဆိုးတာပေါ့ ။
(ပရိတ်သတ်ကြီးတို့ သိပ်ချင်ရင် အနိုင်ယူပြီး အလိုလိုက်ကြတဲ့
ပုံ. သုတ )
''အတန်တန်မှာရက်နဲ့ အခုဘယ်မှာလဲ သုခ''
ကြည့်ရုံးကနေ အပြေးပြန်လာရတ ဇောချွေးတွေနဲ့ ။
မှာလို့ မဆုံး သေး ရုံးနားချိန်ကြတော့ သုခ ဟင်းချက်တာ လက်အပူလောင်သွားလို့ တဲ့ ဦးထွန်းက မှာတဲ့အတိုင်းဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
ရောက်တော့သုခက ပတ်တီး စီးထားတဲ့လက်လေးကို ဖွက်ထား တယ်။ သုခကတော့ ဦးထွန်းဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်မှန်းမသိရှာဘူး။
'' အစောကြီး ပြန်လာတာလား ''
''ဘယ်မှာလဲ လက် အပူလောင်ထားတယ်ဆို ''
'' မ မလောင်ပါဘူး ''
''သုခ! !!!!!!! ငါပြောနေတယ်လေ ဘယ်မှာလဲ အပူလောင်ထားတဲ့လက် ''
'' တကယ် ဘာမှ အပူမလောင်ထားပါဘူး။ ''
သုတလည်းအတင်းငြင်းနေတဲ့သုခ ကို လှမ်းဆွဲပြီး ပတ်တီးဖြူလေး ပတ်ထားတဲ့ လက်ကို အနဲငယ် ဆွဲလိုက်တော့...
'' အား ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်လေ ''
'
''ပြောလေ ဘာလို့ အပူကလောင်ရတာလဲ "
'' သားရယ် ဒေါသအရမ်းမထွက်ပါနဲ့ ။ သုခက သူကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာ သားပြန်လာရင် စားစေချင်လို့တဲ့ ''
ဦးထွန်းလည်းမနေနိုင်တော့ပဲ သုတကို ဝင်ရှင်းပြ နေရတာပေါ့။
အစကတော့နှစ်ယောက်သားက သိပ်ချစ်ကြတော့ ဒီတိုင်းကြည့်နေလဲ ပြန်အဆင်ပြေသွားမယ်ထင်ထားတာ။
သုခလည်း ငို မဲ့မဲ့ဖြစ်လာတယ်။ အတင်းအော်ငေါက်နေတာကြောင့် ။
ဒါလေးဖြစ်တာ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ပဲ အေးဆေးပဲကို ကိုကိုက တစ်အားကဲလွန်းတာ။
'' အတန်တန်မမှားဘူးလား သုခ ဟမ် ''
''မှာတယ် ''
'' အတန်တန်ပြောတယ် နော် ဘာမှမလုပ်နဲ့ ဦးထွန်းရှိတယ် ။
လိုအပ်ရင် ပြောလိုက် ။ ''
'' ဟုတ် "
'' အဲ့ဒါဆို ဘာလို့ လုပ်သေးလဲ ဟမ် ''
သုတကတော့ ငေါက်တုန်း။
''လာ နောက်တစ်ခါ မလုပ်နဲ့ ဗိုက်ထဲက ကလေးကိုငဲ့ ဦး။ ''
သုတလည်း သုခ ပါးခုံးလေးကို ဖက်ရင်းဧည့်ခန်းထဲဝင်ထိုင်လိုက် သည်။
သုခလည်းသူနဲ့အတူထိုင်ရင်း ။
'' ကိုကို ဗိုက် မဆာ ဘူးလား။ ဟင်းတွေက ချက်ပြီးနေပြီ။ ကိုကိုစားချင်ရင် စားလို့ရပြီ ။ ''
'' ဟုတ်ပါပြီ သုခ နောက်တစ်ခါဆိုဒါတွေမလုပ်ပါနဲ့ ကိုယ့်အတွက် သုခနဲ့ ဒီဗိုက်လေး ရှိရင် ဖြစ်တယ်။ နော် ကြားလား ''
''အင်းပါ။ ''
ဒီဟင်းရာတွေက သိပ်အရသာရှိတာဗျာ ။ သူ့လက်လေးအပူလောင်ထားလို့ ပိုပြီးများ အရသာထူးနေသလားပဲ။
ကျွန်တော် ဒီဟင်းတွေကိုဘယ်တော့မှမမေ့ဘူး။ သူရဲ့အချစ်တွေ ကြောင့် ကျွန်တော် ရပ်တည်နေသလိုပဲ။
ပြီးတော့ ဗိုက်လေး ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ဖြစ်တည်ရာလေးတွေဗျာ။
31. မင္းနဲ႕အတူ🤟🏻
ေပ်ာ္႐ႊင္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းရွိမွေပ်ာ္လို႔ရတာမလား။
ကြၽန္ေတာ္ အခုခံစားဖူးၿပီ။ အခ်စ္ရဲ႕အရသာေလ။
တကယ္တမ္းခ်စ္မိတဲ့ခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္လုံးေတြ စုံလုံးကမ္းကုန္ၾကတယ္ ။ သူတစ္ေယာက္အတြက္ပဲ ျမင္ေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ သာ အသိေနာက္က်ခဲ့ရင္
ဒီေကာင္ေလး ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားသြားေတာ့မယ္ထင္ပါ့ရဲ႕။
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ မွားဖူးတဲ့အမွားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ကိုတကယ္ အေလးနက္ထားလာမိတယ္။
သုတ....
အကို ရက္စက္တယ္လို႔ ထင္မိတိုင္းလဲ ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကိုေတာ့ ေမ့မရခဲ့ဘူးေလ။
ဘဝမွာ ပထမ ဆုံး ႀကဳံရတဲ့ ဒီ အခ်စ္က အကို႔တစ္ေယာက္တည္းတြက္မို႔ ထင္ပါ့ရဲ႕။ ေနာက္လူကိုအစားထိုးမရခဲ့ဘူး။
သုခ.....
ေသ သြားသူ ၾကာရင္ေမ့တဲ့ ဒါေပမဲ့ ေမ့လို႔ မရဘူး ေမာင္ေလး။
အမ မင္းကို ျပန္ရွင္လာေစခ်င္လိုက္တာ။ အခ်ိန္ေတြ သာကုန္သြားတယ္။ အမေမာင္ေလး ျပန္မလာခဲ့ဘူးေနာ္။ ေမာင္ေလးက သိပ္ေမ့တတ္တာပဲ ။
႐ြဲရွိန္ဝါ။
'' ဒီေန႕ 3 ရက္ေန႕ မို႔ ဘုရားသြားရေအာင္ ခ ''
ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္စားလဲ ေနရင္း ကုတင္ထက္ လွဲေနတဲ့ သုခကို သုတ အက်ီ္ၾကယ္သီးတပ္ရင္း ခြင့္ေတာင္းေနေလသည္။
'' အိပ္ခ်င္ေသးတယ္။ "
'' ဒါေပမဲ့ ထရမယ္ေလ ။ ဒီေန႕ အျပင္ထြက္ရမယ္။ အိမ္ထဲႀကီးပဲေနေနတာ မမြန္းက်ပ္ဘူးလား။ ''
ကိုယ္ဝန္စရွိတည္းက အျပင္အသြားလာ နည္းသြားတဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို အျပင္ထြက္ဖို႔ေတာ္ေတာ္ ေခၚယူေနရတယ္။
သုတလည္း အလိုလိုက္လြန္းလို႔ ဘာအလုပ္မွကိုလုပ္စရာမလို ေအာင္ပဲ။
႐ုံးလည္းသြားခြင့္မျပဳ။ အိမ္အလုပ္လည္းေပးမလုပ္။ ၾကာေတာ့ အလိုလိုက္ တာကို အေတြးလြန္ကုန္ၿပီး ဘယ္ေခၚေခၚ မလိုက္ေတာ့တာပဲ။
အလုပ္ေတြ ေပးလုပ္ရေအာင္လည္း လြယ္လြယ္ကူကူ အရင္လို ေကာင္ေလးမွမဟုတ္ပဲေနာ္။
ဒီမေပါ့မပါးေကာင္ေလးက သိပ္ ကိုဆိုးတာ အရင္ကနဲ႕ကိုမတူတာ။
'' မလိုက္ခ်င္ဘူး ဗ်ာ။ အိပ္ပဲအိပ္မွာ။ ''
''မလိုက္ဘူး ေပါ့ရတယ္ေလ ။ တျခားေကာင္မေလး ေခၚၿပီးသြားလည္းေရာက္တယ္ေနာ္ "
'' ဟန္ အ့လိုလုပ္ရဲ ရင္ လုပ္လိုက္ေလ ။ သုခတဲ့
ပူပင္စရာ ဘာမွကို မရွိတာ။ ''
'' ဒါဆို တကယ္ေခၚသြားလို႔ရတယ္ေပါ့ေနာ္ "
'' ေခၚသြား ေခၚသြား ၿပီးရင္ ျပန္မလာ နဲ႕ ''
ေခါင္းအုံးေတြနဲ႕ ေကာက္ေပါက္ကုန္ၿပီေလ😆😆
သုခတဲ့တကယ္မရဘူးပဲ အစြာေလး။
ဒီတိုင္းထပ္မေခၚပဲ အျပင္ထြက္သြားၿပီးတံခါးကို ေဆာင့္ခနဲ ပိတ္ထြက္သြားတဲ့သုတ ။
ေခါင္းအုံးေတြ ၾကားထဲ သုခဆိုတဲ့ဒီေကာင္ေလး ရွိုက္ေနေလရဲ႕။
''အဟင့္ ......ဟင့္ ကိုကိုမေကာင္းဘူး ''
''ကိုကို ကို႔ခ်စ္မိတာ မွားတာပဲ "
''ျပန္လာလို႔ကေတာ့ ဒီမွာမေနဘူး "
တံခါးေလးဟစိ ဟစိနဲ႕ ကြၽံဝင္လာတဲ့ သုတကို ေတာ့ မျမင္ဘူး ကုန္း ငိုေနတာ ဒူးေလးေကြးၿပီးေတာ့ေလ။
''အဟမ္း "
''ဘာလာလုပ္တာလဲ သူမ်ားအခန္းထဲ ''
''ေဟာဗ်ာ ။ ဒီေကာင္ေလးက စိတ္ဆိုးတယ္တဲ့လား။ ''
''ဆိုးတယ္ ။ ကိုကိုက ခ ကို တစ္ကယ္မွ မခ်စ္တာ။ "
''ဘယ္သူေျပာတာလဲ ။ မခ်စ္ဘူးဆိုတာ "
'' မခ်စ္လို႔ ငိုေအာင္ လုပ္တာေလ ''
''ဟာဗ်ာ။ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေတာ့ေနာ္။ ကိုကိုကစတာ ။ တကယ္မွမဟုတ္တာ ကြာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႕ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ 1 year anniversary ေလ။ အ့ေၾကာင့္ဘုရားသြားမယ္ေျပာတာဗ်ာ ''
'' ဟာ အခုမွသတိရ တယ္။ ဒီေန႕ ေဒါက္တာက ေမြးရက္ အတြက္ အခ်ိန္ ညွိေပး မယ္တဲ့။ ကိုကို ဘုရားေနာက္မွသြားရေအာင္ဗ်ာ။ "
''အ့တာ ေမ့ရလား သုခ ။ ဒီေလာက္အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥကို။ ၿပီးေတာ့ မင္းလြယ္ထားတာ ကိုယ္ရင့္ေသြးေနာ္ ။
လြယ္လြယ္လုပ္မေနနဲ႕ "
'' ကိုကို. ခ တစ္ခါေလး ေမ့သြားတာေလ ။ ဘာလို႔အ့ေလာက္စိတ္ဆိုးသြားရတာလဲ "
'' စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ ပါဘူး။ ဂ႐ုစိုက္ခိုင္းတာ အရင္လို လူလြတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီမွာ ကေလးေလးက ရွိေနၿပီေလ။ ''
သုတလည္း သုခရဲ႕ေမြးခါနီး ဗိုက္လုံးလုံးေလးကိုဖြဖြေလးပြတ္သပ္ရင္း ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ မွာေနေလရဲ႕။
..........,. .................................................................
At Hospital
'' ဒီရက္ေရာက္ရင္ ေဆး႐ုံကိုသာ လာခဲ့ေတာ့ေနာ္။
ကေလး အတြက္ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ၿပီးသားလည္းျဖစ္ေအာင္။ လိုအပ္တာေတြကို ဒီ က သူနာျပဳ ေလး ေျပာျပလိမ့္မယ္ေနာ္ ''
ဆရာမလည္း ေျပာစရာရွိတာေတြ မွာစရာရွိတာေတြကို မွာတမ္းေႁခြေနေလရဲ႕။
'' သုခ အဆင္ေျပ ၿပီမလား။ အိမ္ထဲပဲေနေနရတာ ဒီေန႕ အိမ္ေနာက္က်မွျပန္ၾကမယ္ေလ။ ''
'' အင္း ''
''ဗိုက္ထဲက ကေလးက ဘာစားခ်င္တယ္ ေျပာလဲ "
'' ဗိုက္ထဲက ကေလးက ေတာ့ ဘာစားခ်င္တယ္ ေျပာမွာလဲ ။ ''
'' ဒါဆို ဒီ အျပင္က ကေလးႀကီးကေကာ "
'' အမဲကင္ "
'' ဟာ တည့္ပါ့မလား "
'' တည့္မွာပါ။ဆရာမကို မေမးခဲ့လိုက္ရဘူး ဟူး''
'' မစားပါနဲ႕ ဦး အ့ဒါ ေတြ ကိုယ္လည္း ကေလးမေမြးဖူးေတာ့ မသိဘူး 😂''
'' ဟာဗ်ာ ကိုကိုကလည္း ကြၽန္ေတာ္လည္း ခုမွ ေမြးရမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္လညး္ မေမြးဖူးေသးပါဘူးေနာ္ 😒''
'' အူး မြ "
'' ဟာ ဘာလုပ္တာလဲ လူေတြနဲ႕ေလ "
'' ဘာျဖစ္လဲ လူရွိေတာ့ ေနာက္လမဲ့ ေမြးေတာ့မယ္
အခုထိ မရဲ ေသးဘူးလား "
''မဟုတ္ပါဘူး။ ''
'' ဒါဆိုလည္း အြန့္ "
(သုတ သူ႕ ပါးျပင္ကို သုခေရွ႕သို႔ တိုးေပးလိုက္ၿပီး သူ႕ကို နမ္းခိုင္းတာတဲ့ အတင္းႀကီးေနာ္ 🙄🙄)
'' ေရာ့ ''
'' ဟာ အာဘြားေတာင္းတာေလ ဘာလို႔ပါးလာရိုက္ "
ေျပာလို႔ေတာင္မဆုံးလိုက္ပါ ရွင္🙄
သုတ ႏႈတ္ခမ္းထက္သို႔ က်ေရာက္လာတဲ့ အနမ္းတစ္ပြင့္ ေလာက္က လူကို ျပဳစားသြားသလားပဲ။
'' ဟာ ဒီေကာင္ေလး ''
သုတလည္း သုခကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္တယ္။ တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ခ်င္ေပမဲ့ ၾကားေနေကာင္ေလးကို ေမ့လို႔မရဘူးေလ။ ဒီဗိုက္လုံးေလး ျမန္ျမန္ ေမြးမွ မဟုတ္ရင္ ဒီ ဗိုက္ဗိုက္ အတြက္ မလြယ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ ဒီေကာင္ေလး သိပ္ခံနိုင္ရည္ရွိတာပဲမို႔ ကြၽန္ေတာ္ မခ်စ္ပဲမေနနိုင္တာမဆန္းပါဘူး။
ငယ္ငယ္ထဲက ပိုင္ဆိုင္လာတာမို႔ မဆုံးရႈံးခ်င္ဘူး။ ဒီ စိတ္တစ္ခုထဲေၾကာင့္ အနိုင္ယူမိေပမဲ့ အနိုင္ယူခံရတဲ့ဒီေကာင္ေလး က သိပ္ၿပီးခံျပင္းတာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ အနိုင္ယူသမွ် ခႊင့္လႊတ္ေတာ့ပိုၿပီး ခ်စ္ရ ၾကည္ရဲ႕။
.........................................................................
'' ဦးထြန္း ကြၽန္ေတာ္ ႐ုံးသြားေတာ့မယ္ ။ သုခကို ဘာမွ မလုပ္ခိုင္းနဲ႕ေနာ္။ သူလုပ္တာေတြ႕ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္။ ''
ဦးထြန္းလည္း ဒီေဟာက္တဲ့ လူသံကို ခနခန နားထဲ ၾကားေနလို႔ အလြတ္ရေနၿပီထင္ပါ့ရဲ႕။
ဘာဆိုဘာမွ မလုပ္ခိုင္း တာ ငယ္ငယ္ထဲက မို႔ အခု လိုဆို ပိုဆိုးတာေပါ့ ။
(ပရိတ္သတ္ႀကီးတို႔ သိပ္ခ်င္ရင္ အနိုင္ယူၿပီး အလိုလိုက္ၾကတဲ့
ပုံ. သုတ )
''အတန္တန္မွာရက္နဲ႕ အခုဘယ္မွာလဲ သုခ''
ၾကည့္႐ုံးကေန အေျပးျပန္လာရတ ေဇာေခြၽးေတြနဲ႕ ။
မွာလို႔ မဆုံး ေသး ႐ုံးနားခ်ိန္ၾကေတာ့ သုခ ဟင္းခ်က္တာ လက္အပူေလာင္သြားလို႔ တဲ့ ဦးထြန္းက မွာတဲ့အတိုင္းဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
ေရာက္ေတာ့သုခက ပတ္တီး စီးထားတဲ့လက္ေလးကို ဖြက္ထား တယ္။ သုခကေတာ့ ဦးထြန္းဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္မွန္းမသိရွာဘူး။
'' အေစာႀကီး ျပန္လာတာလား ''
''ဘယ္မွာလဲ လက္ အပူေလာင္ထားတယ္ဆို ''
'' မ မေလာင္ပါဘူး ''
''သုခ! !!!!!!! ငါေျပာေနတယ္ေလ ဘယ္မွာလဲ အပူေလာင္ထားတဲ့လက္ ''
'' တကယ္ ဘာမွ အပူမေလာင္ထားပါဘူး။ ''
သုတလည္းအတင္းျငင္းေနတဲ့သုခ ကို လွမ္းဆြဲၿပီး ပတ္တီးျဖဴေလး ပတ္ထားတဲ့ လက္ကို အနဲငယ္ ဆြဲလိုက္ေတာ့...
'' အား ဘာလုပ္တာလဲ နာတယ္ေလ ''
'
''ေျပာေလ ဘာလို႔ အပူကေလာင္ရတာလဲ "
'' သားရယ္ ေဒါသအရမ္းမထြက္ပါနဲ႕ ။ သုခက သူကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတာ သားျပန္လာရင္ စားေစခ်င္လို႔တဲ့ ''
ဦးထြန္းလည္းမေနနိုင္ေတာ့ပဲ သုတကို ဝင္ရွင္းျပ ေနရတာေပါ့။
အစကေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားက သိပ္ခ်စ္ၾကေတာ့ ဒီတိုင္းၾကည့္ေနလဲ ျပန္အဆင္ေျပသြားမယ္ထင္ထားတာ။
သုခလည္း ငို မဲ့မဲ့ျဖစ္လာတယ္။ အတင္းေအာ္ေငါက္ေနတာေၾကာင့္ ။
ဒါေလးျဖစ္တာ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ပဲ ေအးေဆးပဲကို ကိုကိုက တစ္အားကဲလြန္းတာ။
'' အတန္တန္မမွားဘူးလား သုခ ဟမ္ ''
''မွာတယ္ ''
'' အတန္တန္ေျပာတယ္ ေနာ္ ဘာမွမလုပ္နဲ႕ ဦးထြန္းရွိတယ္ ။
လိုအပ္ရင္ ေျပာလိုက္ ။ ''
'' ဟုတ္ "
'' အဲ့ဒါဆို ဘာလို႔ လုပ္ေသးလဲ ဟမ္ ''
သုတကေတာ့ ေငါက္တုန္း။
''လာ ေနာက္တစ္ခါ မလုပ္နဲ႕ ဗိုက္ထဲက ကေလးကိုငဲ့ ဦး။ ''
သုတလည္း သုခ ပါးခုံးေလးကို ဖက္ရင္းဧည့္ခန္းထဲဝင္ထိုင္လိုက္ သည္။
သုခလည္းသူနဲ႕အတူထိုင္ရင္း ။
'' ကိုကို ဗိုက္ မဆာ ဘူးလား။ ဟင္းေတြက ခ်က္ၿပီးေနၿပီ။ ကိုကိုစားခ်င္ရင္ စားလို႔ရၿပီ ။ ''
'' ဟုတ္ပါၿပီ သုခ ေနာက္တစ္ခါဆိုဒါေတြမလုပ္ပါနဲ႕ ကိုယ့္အတြက္ သုခနဲ႕ ဒီဗိုက္ေလး ရွိရင္ ျဖစ္တယ္။ ေနာ္ ၾကားလား ''
''အင္းပါ။ ''
ဒီဟင္းရာေတြက သိပ္အရသာရွိတာဗ်ာ ။ သူ႕လက္ေလးအပူေလာင္ထားလို႔ ပိုၿပီးမ်ား အရသာထူးေနသလားပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ ဒီဟင္းေတြကိုဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး။ သူရဲ႕အခ်စ္ေတြ ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ရပ္တည္ေနသလိုပဲ။
ၿပီးေတာ့ ဗိုက္ေလး ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ျဖစ္တည္ရာေလးေတြဗ်ာ။