Unicode...
နောက်တစ်နေ့မနက် နှိုင်း အိပ်ရာနိုးလာသည့်တိုင် Demon ကတော့အပျော်တွေလွန်ပြီး တစ်ရေးမှမအိပ်ခဲ့ရပေ။အဲ့အစားသူ့နံဘေးမှာအိပ်ပျော်နေတဲ့ နှိုင်းကို လက်တစ်ဖက်ထောက်ကာကြည့်ပြီးနှဖူးစပ်နားကဆံပင်လေးကိုသပ်တင်ပေးကာ မျက်လုံးထဲမှာချစ်ခြင်းအပြည့်ရှိလို့နေသည်။
ကလေးလေး တဲ့။ Demonဘဝမှာဘယ်တုန်းကမှမတွေးခဲ့ဖူးတဲ့အဖိုးတန်ရတနာလေးတစ်ခုကို သူ့အချစ်ကလေးက လက်ဆောင်ပေးတယ်..အဲ့တာက Demonအတွက်ပြောမပြနိုင်တဲ့ပျော်ရွင်ခြင်းတစ်ခုပဲ။ သို့သော် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ Demon စိတ်တွေကစဥ်ကလျှားဖြစ်နေသလိုခံစားနေရတယ်။ Demonငယ်စဥ်ကခံစားခဲ့ရတဲ့မိသားစုစိတ်ဒဏ်ရာတွေနဲ့စွန့်ပြစ်ခံရတဲ့ခံစားချက်တွေ အဲ့အရာတွေကိုမေ့ပျောက်ချင်ပေမယ့် Demonအခုထိအတွေးထဲကထုတ်လို့မရခဲ့ဘူး။
အခုချိန်မှာ Demonကိုယ်တိုင်ကမိဘနေရာရောက်လာခဲ့တဲ့အချိန်မှာ 'မိသားစု'ဆိုတဲ့အသိုက်အမြုံလေးကိုဘယ်လိုတည်ဆောက်ရမလဲမသိဘူး။နောက်ပြီး Demonကိုယ်တိုင်ရောလုပ်နိုင်ပါ့မလား? ဆိုတဲ့မေးခွန်းပေါင်းများစွာက.. တစ်နေ့မှာ Demonရဲ့ကလေးလေးအပေါ်မှာ တစ်ခုခုမှားယွင်းခဲ့ရင် ကိုကိုကခွင့်လွတ်ပါ့မလား?ဆိုပြီးတွေးပူနေမိသည်။ အဲ့အချိန်မှဆိုရင် Demon ဆုံးရှုံးရမှာ ကိုကိုတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်တော့ပဲ Demonတို့ရဲ့ကလေးလေးကပါ စွန့်ပြစ်မှာလား? ။
* ကျစ်! တွေးမိယုံနဲ့တင်! *
ကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့လူက ကိုကိုဖြစ်ရဲ့နဲ့ ဘာလို့ငါ့ခံစားချက်တွေကစန်းစန်းတင့်နေရတာလဲကွာ။
ဝမ်းနည်းစိတ်နဲ့အတူ Demon တကယ်ကြီးစိတ်ပူနေမိသည်။ သူစိုးရိမ်တာက သူဖခင်ကောင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ နှိုင်း နဲ့ ကလေးလေးအပေါ်တာဝန်ကျေပါ့မလားဆိုတာပဲ..အနာဂတ်မှာသူအမှားတစ်ခုခုလုပ်မိရင် အတိတ်တုန်းကလို မိသားစုရဲ့စွန့်ပြစ်ခြင်းကိုခံရမှာကိုတွေးကြောက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူယုံကြည်ချက်မရှိဖြစ်နေတော့သည်။
* ကျွန်တော်ကြောက်နေမိတယ်ကိုကို *
ထိုအချိန်မှာ လှုပ်ယဲ့စွာနှင့် နှိုင်း နိုးလာပြီး သူ့အားစိုက်ကြည့်ကာအပြုံးတွေဝေနေတဲ့ Demon ကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ကိုယ်တိုင်လည်းအပြုံးနုနုတို့ဖြင့်ပေးလေ၏။
" မောနင်း မောင် "
ထိုအခါ Demon က နှိုင်း နှဖူးလေးအားနမ်းကာ။
" မောနင်း ကိုကို "
နှိုင်း ဟာ Demon မျက်လုံးအောက်နားကအနည်းငယ်ညိုနေတဲ့မျက်တွင်းတို့ကြောင့် ဒီကောင်ဆိုးလေးမနေ့ညကအိပ်မပျော်ဘူးမှန်းသိလိုက်သည်။ထို့ကြောင့် Demon မျက်နှာပါးပြင်ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့လှမ်းကိုင်၍မျက်လုံးအောက်နားကိုဖွဖွပွတ်ကာ။
" မနေ့ညကမအိပ်ဘူးမလား "
"အင်း..မောင်အိပ်မပျော်နိုင်လောက်အောင်အရမ်းပျော်နေမိလို့ "
" အရူးလေး "
" ကိုကို.."
" ဟင် "
Demon ဟာ နှိုင်း လက်လေးကိုသူ့ပါးပြင်ပေါ်ကယူကာလက်ခုံလေးအားနမ်းရှိုက်ရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြီးမှအားမနာ နှိုင်း ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ရင်း ရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းတင်ကာ ခါးကိုတင်းတင်ဖက်ထားသည်။
" ကိုကိုပေးတဲ့ဒီလက်ဆောင်လေးနဲ့အခုလက်ရှိမောင်ခံစားနေရတဲ့ပျော်ရွင်မှု့က အိမ်မက်တော့မဟုတ်ဘူးမလားဟင်?"
"မောင်ရယ် "
"ကိုကိုသိတယ်မလား။မောင့်ဘဝမှာမိသားစုဆိုတဲ့နွေးထွေးတဲ့အသိုက်အမြုံလေးကိုကိုယ်တိုင်မခံစားခဲ့ဖူးသလို ဘယ်လိုတည်ဆောက်ရမလဲဆိုတာလဲမောင်မသိဘူးလေ။တစ်ချို့အကြောင်းအရာတွေကြောင့် မောင်ကြောက်နေတယ် ကိုကို"
Demon ရဲ့ တိုးညင်းတဲ့လေသံထဲမှာ ဝမ်းသာတဲ့အရိပ်ယောင်တွေရှိနေပေမယ့် ကြောက်ရွံ့မှု့နဲ့ ဝမ်းနည်းမှု့တစ်ချို့ရှိနေတာကို နှိုင်း ခံစားနေရသည်။ ဘာကြောင့်လဲ? မောင်ဘာကိုတွေးပြီး ဝမ်းနည်းကြောက်ရွံ့နေရတာလဲ မောင်ရယ်။
နှိုင်းထပ်တောင်မှစိုးရိမ်စိတ်တွေများနေရတဲ့ လူဆိုးလေးကိုနှစ်သိမ့်တဲ့အနေနဲ့ သူ့ခေါင်းလေးကိုပွေ့ဖက်ကာ ဆံပင်ရှည်တွေကိုအနမ်းပေးလိုက်သည်။
"မောင်ဘာကိုကြောက်နေတာလဲ ကိုယ့်ကိုပြောပြလေ"
"မောင်ကြောက်တာက..မောင့်ရဲ့မလုံလောက်တဲ့အရည်အချင်းကြောင့် ကိုကိုနဲ့ကလေးလေးအပေါ်လုံလောက်အောင်မကောင်းပေးနိုင်မှာကို"
*ပြီးတော့မောင်တစ်ယောက်တည်းထပ်ပြီးကျန်ခဲ့မှာမျိုးကိုကြောက်တယ်။မောင်က ကိုယ်ပိုင်မိသားစုတစ်ခုထောင်ဖို့အတွက်အရည်အချင်းမရှိဘူးလို့ခံစားနေရတယ်ကိုကို*
ထိုစကားတွေကိုရင်ထဲမှာမြိုသိပ်၍ပြောရင်း ဝမ်းမည်းမှု့ကြောင့်ဝေ့တတ်လာတဲ့မျက်ရည်တွေကို နှိုင်းလေးမမြင်စေရန် ရက်ခွင်ထဲပိုတိုးလို့ဝင်ကာ ပွေ့ဖက်ရင်း တိတ်ဆိတ်နေမိသည်။
Demonခံစားနေရတာကိုအတိအကျသိနေတဲ့ နှိုင်း ဟာ လက်ရှိမှာ မိသားစုနဲ့ပက်သတ်ပြီးငယ်စဥ်ကကြုံခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာနဲ့ချန်ထားခြင်းခံခဲ့ရတဲ့ Demonရဲ့အထီးကျန်မှု့တွေအပြင်၊ ရှိနေဆဲ ဖခင်ဆီကထိုးနှက်ခဲ့တဲ့စကားတွေက Demonရင်ထဲသံမှိုကဲ့သို့စွဲနေတဲ့အချက်တွေကြောင့်မို့ သိမ်ငယ်မှု့..အားငယ်မှု့နဲ့..နောက်တစ်ကြိမ်သူထားရစ်ခံရမှာကြောက်လန့်နေပုံပင်။ထိုအရာတွေကိုခံစားနေရတဲ့ နှိုင်းချစ်ရတဲ့လူဆိုးလေးရဲ့စိတ်ကို ပျော့ညံ့လိုက်တာဟူ၍ နှိုင်းမထင်ရက်သလို နည်းနည်းလေးမှစိတ်အနှောက်ယှက်မဖြစ်ခဲ့ဖူးပေ။ လူတိုင်းရဲ့ငယ်စဥ်ဘဝတွေက သာယာဖြောင့်ဖြူးပြီးအေးချမ်းခဲ့တယ်ရယ်မှမရှိခဲ့တာ။ အဲ့တာကြောင့် ဒီလူဆိုးလေးရဲ့မကောင်းတဲ့အတွေးတွေကို နှိုင်း ဖြေဖျောက်ပေးရမည်။
Demonဖက်ထားရာက နှိုင်း အနည်းငယ်ခွာ၍ထထိုင်လိုက်တော့ Demon လည်း နှိုင်းကိုကြည့်ကာထိုင်လိုက်ပြီး နှိုင်းလက်လေးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာခေါင်းငုံ့ထားသည်။
"ဘာများလဲလို့မောင်ရယ်..မောင်စိုးရိမ်နေတာအဲ့လား "
" ကိုကို.."
" ကိုယ့်ကိုကြည့်.."
ထိုသို့ပြောတော့ စကားနားထောင်စွာနဲ့ကြည့်လာတဲ့ နှိုင်းချစ်ရတဲ့လူဆိုးလေးပုံစံက အဝါရောင်ခွေးစုတ်ဖွားကြီးနဲ့တောင်ဆင်နေသည်။ ချစ်ဖို့ကောင်းချက်ပဲ။
"မိသားစုဆိုတဲ့အရာနဲ့ပက်သတ်ပြီးမောင်ခံစားခဲ့ရတာတွေကို ကိုယ်နားလည်တယ်။ကိုယ်သိတယ် ဒါပေမယ့် မောင်..လူတိုင်းကမပြည့်စုံကြပါဘူးကွာ။မောင့်အလှည့်တုန်းက မိဘတွေရဲ့ချစ်ခြင်း အထူးသဖြင့် မောင့်အဖေ ရဲ့ချစ်ခြင်းမခံခဲ့ရပေမယ့် အခုကိုယ်တို့ကလေးလေးအတွက် အဖေတစ်ယောက်အနေနဲ့ကိုယ်ပိုင်မိသားစုလေးပျိုးထောင်ပြီး ကိုယ်တို့အတူတူစည်းစည်းလုံးလုံးနေကြမယ်လေ"
"မောင်ကြောက်တယ်.......မောင်အမှားလုပ်မိရင် ကိုကိုနဲ့ကလေးလေးကမောင့်ကိုစွန့်ပြစ်ခဲ့မှာကို "
" ..........."
နောက်ဆုံးပြောထွက်လာတဲ့စကားတွေက သတ္တိမရှိသလိုတိုးညှင်းနေပြီး စကားအဆုံးခေါင်းငုံ့သွားတဲ့မောင့်ကြောင့် နှိုင်း ပြောစရာစကားစွန့်အသွားသလို..မျက်ရည်တွေဝဲလျှက် တကယ်ကြီးဝမ်းနည်းနေတဲ့ မောင့်ကြောင့် နှိုင်းရင်တွေနာမိသည်။
" ဘာလို့အဲ့လိုတွေးရတာလဲမောင်ရယ်..ကိုယ့်အချစ်တွေကမောင့်အပေါ်လုံခြုံမှု့မရှိစေခဲ့ဖူးလား။မလုံလောက်ဘူးလားဟင်?"
အဲ့အဖြေကို နှိုင်း တကယ်သိချင်သည်။ နှိုင်းချစ်တဲ့သူ့ကိုထပ်ပြီး အခုလိုတွေမခံစားစေချင်တော့ဘူး။
Demonတစ်ယောက် နှိုင်းရဲ့မေးခွန်းကြောင့်ချက်ချင်းခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေစီးကျလျှက် Demonကိုကြည့်ပြီးဝမ်းနည်းနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် တဒင်္ဂအတွင်း သူ့အတွေးများပြီးကြောက်ရွံ့တဲ့စိတ်တွေနဲ့ဝမ်းနည်းနေတဲ့စိတ်တွေအစား စိုးရိမ်မှု့ကြောင့်ပြာယာခတ်သွားရသည်။
"ကို ..ကိုကို..မငိုပါနဲ့။ မောင့်အမှားပါ..တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ကိုကိုပေးတဲ့လက်ဆောင်က မောင့်အတွက်အရမ်းကြီးမားနေတော့ မောင်အရမ်းပျော်သွားပြီးအရင်ကအကြောင်းတွေမလိုအပ်ပဲလျှောက်တွေးမိသွားလို့ပါ။ လုံလောက်တယ်..ကိုကို့အချစ်တွေကမောင့်အတွက်လုံလောက်တာထပ်ကိုပိုပါတယ်အချစ်ရယ်"
ပြာယာခတ်ရင်းစကားတွေလုံးထွေးပြီးရှင်းပြနေတဲ့ မောင်ဆိုတဲ့လူသားလေးဟာလေ ဘယ်အချိန် ဘယ်လိုအခြေအနေမှာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့အတွက်နှိုင်းကဦးစားပေးဖြစ်နေတော့တာပဲ။အခု သူ့စိတ်ထဲမှာအရမ်းဝမ်းနည်းနေပေမယ့် နှိုင်း မျက်ရည်တွေနဲ့ယှဥ်ရင်သူ့ရင်ထဲကဝမ်းနည်းမှု့နဲ့တခြားအရာတွေက မြူမှုန်မျှလောက်တောင်အရေးမပါတော့ဘူး။
ထိုင်နေလျှက်နဲ့ နှိုင်း အား မျက်ရည်သုတ်ပေးနေတဲ့ Demonမျက်နှာလေးကအခုချိန်မှာစောနကလိုအတွေးတွေမများတော့ပဲ နှိုင်းမျက်နှာသာကမ္ဘာတည်၏။ တစ်နေ့တစ်ခြားပို၍ချစ်လာရတဲ့ ဒီလူဆိုးလေးကို နှိုင်း ချက်ချင်းပင် လည်ပင်းဆီသို့သိုင်းဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးလေးကပြန်ဖက်ထားပေး၏။
" အဲ့လိုတွေထပ်မတွေးပါနဲ့တော့ ကိုယ်နဲ့ပဲပင်ပေါက်လေးက မောင့်ကိုဘယ်တော့မှမစွန့်ပြစ်သွားဘူး။တစ်သက်လုံး ကိုယ်တို့မိသားစုလေးပျော်ပျော်ရွင်ရွင်နေကြမယ်လေနော်။မောင်ဝမ်းနည်းရင် ကိုယ်ရင်တွေနာတယ်..အဲ့တာကြောက့် ကျေးဇူးပြုပြီး... "
"တောင်းပန်ပါတယ်..မောင့်အမှားပါ။ ကိုကိုမကြိုက်ရင် မောင်အဲ့လိုတွေထပ်မတွေးတော့ပါဘူး။တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကိုဝမ်းမနည်းနဲ့တော့နော် "
"မောင့်ကိုချစ်တယ် "
"အင်း မောင်လည်းကိုကို့ ကိုအရမ်းချစ်တယ်၊ ပြီးတော့ ဗိုက်ထဲက မောင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပဲပင်ပေါက်လေးကိုရောချစ်တယ် "
ထိုအခါ နှိုင်းသဘောကျစွာနဲ့ Demonမျက်နှာကိုကြည့်ကာတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပြုံးရယ်မိပြီးနောက် ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။
" အရင်က ကိုကိုကမောင့်ကမ္ဘာကြီး မောင့်ရဲ့ဖြစ်တည်ရာဦးစားပေးပေါ့...အခုတော့ ကိုကိုနဲ့အတူဗိုက်ထဲက ပဲပင်ပေါက်လေးပါထပ်တိုးလာခဲ့ပြီ။ မနေ့က ပြောပြီးခဲ့ပေမယ့်..."
ထိုသို့ပြောပြီး Demonက နှိုင်း ကိုဖက်ထားရာက ခွာကာ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း နှိုင်းပါးပြင်ပေါ်မှာရှိနေဆဲမျက်ရည်လေးတွေကိုပြုံး၍သုတ်ပေးရင်း။
"ထပ်ပြောပြချင်တယ်၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကိုကို။ပြီးတော့ အဖေတစ်ယောက်အနေနဲ့လိုအပ်ချက်အများကြီးရှိတဲ့မောင့်ကို ကိုကိုကပဲလမ်းပြသင်ကြားပေးပါဦးနော် "
အဲ့တော့မှ Demonရဲ့စိုးရိမ်စိတ်တွေလျှော့နည်းသွားတာကိုသတိပြုမိတဲ့ နှိုင်းဟာ မျက်နှာမှာအပြုံးတွေနှင့်။
"မောင်လုပ်နိုင်ပါတယ်။ ဘာလို့ဆို ကိုယ်တို့အပေါ်မှာထားတဲ့မောင့်အချစ်က ကြီးမားတယ်လေ..ဒါကို ပဲပင်ပေါက်လေးလဲ ခံစားမိမှာပါမောင်ရယ် "
နှိုင်းရဲ့အဖြေစကားကိုကြားလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ Demon ခံစားချက်တွေကပိုပြီးစိတ်သက်သာရာရသည်။
*ဟုတ်တယ် ငါလုပ်နိုင်တယ်။ ကိုကိုနဲ့ကလေးလေးကို အကောင်းဆုံးအရာတွေပေးပြီး တစ်သက်လုံးပျော်ရွင်အောင်ထားနိုင်ရမယ်။ ဘယ်တော့မှ... ဘယ်သူမှ ငါ့မိသားစုကို မထိရဲစေအောင် ငါကာကွယ်နိုင်တယ်!*
တဖန်ပြန်ရှင်သန်လာတဲ့ စိတ်ကလေးကြောင့် Demon နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းစွာ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်ချိန်မှသာ နှစ်ဦးသားပိုပြီးပျော်ရွင်မှု့ခံစားလိုက်ရသည်။
' အဲ့လိုပဲ အမြဲတမ်းပျော်ရွင်နေပါမောင်။ အတိတ်မှာခံစားခဲ့ရတဲ့ မောင့်ရဲ့စိတ်ဒဏ်ရာတွေကို ကိုယ်ကတဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ ပျော်ရွင်မှု့ကိုအစားထိုးပေးသွားမယ်။ ချစ်တယ် မောင် '
♥>>>>>>>>>>>>>>>>>>>♥
" ကိုကိုတကယ်ကြီးအလုပ်သွားမလို့လား"
ဆူပုတ်တဲ့မျက်နှာဘေးနဲ့ ရုံးသွားဖို့ပြင်ဆင်နေတဲ့ နှိုင်း ကို ဂျီကျနေတဲ့ လူဆိုးလေး။
" သွားရမှာပေါ့မောင်ရဲ့ ဒီနေ့ကရုံးပိတ်ရက်မှမဟုတ်တာ "
" ဒါပေမယ့် ကိုကိုကအရင်လိုတစ်ယောက်တည်းမှမဟုတ်တော့တာ..အခုဆိုဗိုက်ထဲမှာမောင်တို့ပဲပင်ပေါက် ရှိနေပြီလေ ဘာလို့အလုပ်လုပ်နေဦးမှာလဲဟင်? "
ဒီနေ့မနက်လေးတင်မနည်းချော့ထားရတဲ့ လူဆိုးလေးကအခုထက်ပြီးချော့ရမယ့်အခြေအနေပဲ။ လူက ဗိုက်နှစ်ပတ်ပဲရှိသေးတယ် ကိုယ်တော်ချောက သဲသဲလှုပ်ပြီး အရင်ကထက်ပိုပြီးမျက်စိအောက်ကတောင်အပျောက်မခံဖြစ်နေပြီ။
အဝတ်စားလဲတာပြင်ဆင်ပြီးတဲ့နောက် နှိုင်းသည် Demon ထိုင်နေရာသ်ု့လျှောက်သွားပြီး အနည်းငယ်မှုန်ကုတ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုသဘောကျ၍ပြုံးကာ သူထိုင်နေရာပေါင်ပေါ်သိုဘေးတစ်စောင်းထိုင်ပြီးလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
"စိတ်မပူပါနဲ့မောင်ရယ် ကိုယ့်ဗိုက်ကအခုမှ ၂ ပတ်ပဲရှိသေးတာလေ အဆင်ပြေပါတယ်။နောက်ပြီး အခုနေအလုပ်တွေကိုအပြီးမသတ်ထားရင် အနားနီးမှပိုရှုတ်ကုန်လိမ့်မယ်လေ"
" ဒါပေမယ့် မောင်စိတ်ပူတယ်"
Demonက နှိုင်း ဗိုက်လေးပေါ်လက်တင်ပြီး။
"အလုပ်တွေကြောင့် ကိုကိုနဲ့ပဲပင်ပေါက်လေးဖိအားတွေများပြီး ပင်ပန်းမှာမောင်မလိုချင်ဘူးလေ"
" ကိုယ်ဂတိပေးတယ် ရုံးပဲထိုင်မှာပါ ၊တခြားချိန်းဆိုမှု့တွေနဲ့ အပြင်ဘက်အလုပ်ကိစ္စတွေကိုလုံးဝမလုပ်ဘူး ဟုတ်ပြီလား။ နော် နော်..ခွင့်ပြုပေးပါကွာ.."
ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် Demon လည်ပင်းကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ကာကြောင်ပေါက်လေးလိုချွဲနေတဲ့ နှိုင်းကြောင့် ရယ်ချင်မိတာကိုအောင့်သက်ထားရသည်။ ဒါကိုရိပ်မိတဲ့ နှိုင်း သည် ပို၍ပင် Demon လည်ပင်းကိုသွားလေးနဲ့ဖွဖွကိုက်ကာ အသည်းယားဖွယ်လုပ်နေပြန်သည်။
"နော် နော် လို့.... မောင်ရေ "
မနေနိုင်တဲ့အဆုံး Demon ရယ်ကာ အလိုလိုက်ဟန်အပြည့်မျက်ဝန်းတို့နဲ့ ပြုံးကာပင် နှိုင်း ကိုကြည့်တော့..လူကြီးလေးလို့မထင်ရလောက်အောင် စိတ်ပျော်မြူးစွာနှင့် မျက်လုံးလေးတဖျတ်ဖျတ်ခပ်ပြီး လုပ်ပြနေပြန်သည်။
"ကောင်းပြီ..ကောင်းပြီ "
"မောင်ကချစ်ဖို့ကောင်းတယ် "
Demonလို လူကြမ်းကြီးကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့မြင်တာ ဒီကလေးလူကြီးတစ်ယောက်ပဲရှိမယ်ထင်တယ်။ သို့သော် အခုအခြေအနေမှာ ဘယ်သူက ချစ်ဖို့ကောင်းလဲဆိုတာတော့ ဒီကလေးလူကြီးလေးမသိပေ။
" ဒါပေမယ့်တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ကိုကိုဂတိကိုသတိရပါ..ရုံးမှာပဲနေရမယ် အပြင်ဘက်ကကိစ္စတွေနဲ့ပက်သတ်ပြီးလုပ်ခွင့်မပြုဘူးနော်၊ မဟုတ်ရင် မောင့်အလုပ်တွေပြစ်ပြီး ကိုကို့ရုံးမှာ လာထိုင်နေမှာ "
" အာ ကိုယ်သိပါပြီဗျာ..အဲ့လောက်ဆို အဆင်ပြေပြီမလားဗျ "
" မပြေသေးဘူး "
"ဘာလို့? "
" ကိုကိုဒီမနက်အိပ်ရာနိုးတည်းက မောင့်ကိုအနမ်းမပေးရသေးဘူး"
ကလေးဆန်ဆန်နဲ့ ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်ကာ အနမ်းတောင်းနေတဲ့ Demonကြောင့် နှိုင်းရင်ထဲအချစ်တွေပိုလို့တိုးကာ မျက်နှာတပြင်လုံးကိုအနမ်းတွေစိတ်ကြိုက်ခြွေပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းလေးဆီအရောက်မှာ တစ်ချက် မွ ယုံလောက်နဲ့မလုံလောက်တဲ့ လူဆိုးလေးက နှိုင်း ကိုပြန်ဆွဲယူကာ သူစိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ အနမ်းတွေပေးလေသည်။ ဒီအခြေအနေမှာ နှိုင်းလူဆိုးလေးစိတ်တိုင်းကျမှဖြစ်မှာမို့ အနမ်းတွေကိုနှစ်သက်တဲ့ နှိုင်းကိုယ်တိုင်က ရုန်းထွက်ဖို့အစီစဥ်မရှိပေ။ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပေါ့ ။
ထိုနောက် Demon သည် နှိုင်း ကို သူ့ Company ရှေ့ထိလိုက်ပို့ပြီး မှာတမ်းခြွေလို့ပြီးမှ သူ့ရဲ့ပဲပင်ပေါက်လေးအားကြွားဖို့အတွက် Eric တို့ဆီထွက်လာခဲ့တော့သည်။ဘယ်လောက်တောင်ကြွားဖို့စိတ်အားထက်သန်နေလဲဆိုလျှင် မနေ့ညက နှိုင်း ပေးတဲ့လက်ဆောင်ဗူးလေးကိုပါ အဆစ်ယူလာလိုက်သေးသည်။ ဒါလေးက မပါမဖြစ်ပေါ့ကွာ ။
♥ ___________________________♥
Demon သည် Eric တို့ရှိရာအိမ်ဆီရောက်တော့ သူ့ဆိုင်ကယ်ကိုထိုးရပ်ကာ ယူလာတဲ့ လက်ဆောင်ဗူးလေးကိုတယုတယနဲ့ကိုင်၍ ပြုံးပျော်ရွင်စွာ ဝင်လာခဲ့သည်။ Demon လာတဲ့အချိန်က Eric နဲ့ Logan တို့အတွက်တော့ အရမ်းစောသေးတဲ့အချိန်မို့ အိပ်ကောင်းနေဆဲပင် ။ သို့သော် တစ်ယောက်ချင်းစီနှိုးဖို့အစီစဥ်မရှိတဲ့ Demon ဟာ အရေးပေါ်အချက်ပေးမီးခလုပ်ကိုအားနဲ့ ထု ချလိုက်တာမို့ သုံးယောက်သား ပြာယာခတ်စွာလန့်နိုးလာကြသည်။
" ဘာ ဘာဖြစ်တာလဲ!.. ဟေ့ကောင် Logan မီးလောင်နေပြီထင်တယ်!"
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ Eric ရဲ့စကားကြောင့်တဖက်အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ Logan မှာမူ အောက်ပိုင်းဝတ်ဘောင်းဘီတိုတစ်ထည်နှင့်အကျီတောင်မဝတ်ထား.. အိပ်မှုန်စုံဖွားနဲ့အလန့်တကြားဖြစ်လို့နေသည်။ ထိုအခါ တစ်ဖက်အခန်းကထွက်လာတဲ့ Calvin က ရှူးရှူးရှဲရှဲနှင့် ဒေါပွကာ..။
" Fuck မီးလောင်တာလား! ဒီအိမ်မှာ ဘာများချက်စားဖူးလို့မီးလောင်တာလဲ!ချီးပဲ Demon ရေ..!!! "
အရေးအကြောင်းအခြေအနေတွေမှာ ချက်ချင်းဦးနှောက်အလုပ်လုပ်နိုင်တဲ့ Calvin ဟာ ဒီအချက်ပေးမီးလက်ချက်ဟာဘယ်သူ့ကြောင့်လဲဆိုတာ ချက်ချင်းသိပြီးနောက် လူစုနေကြ ဧည့်လန်းဘက်ကိုလှမ်းအော်ဆဲလိုက်သည်။
ထိုအခါမှ ကျန်နှစ်ယောက်လဲ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့Demonအား ကျိန်ဆဲကာ ဧည့်ခန်းဘက်ဆီထွက်လာတော့ Demon ကိုယ်တော်ချောက လက်ဆောင်ဗူးတစ်ခုကိုဖွင့်ပြီး ကမ္ဘာပေါ်မှာအဖိုးတန်ရတနာတစ်ခုကိုကိုင်နေသလိုမျိုး တယုတယနဲ့ အထဲက ပစ္စည်းသေးသေးလေးနှစ်ခုကိုကိုင်ကာ မျက်နှာနားကပ်ထားပုံကြောင့် Calvin မှာ ဆဲမယ်လို့အားခဲတာတွေတောင်ပျောက်ရှရသည်။
ဒါသူတို့ရဲ့ Demon ကြီးမှ ဟုတ်ရဲ့လား?။ Demon ဆိုတဲ့ကောင်က သူငယ်ချင်းတွေရှေ့မှာဆိုရင်တောင် သူစိတ်ပါတဲ့အချိန်မှ ပြုံးတာ အခုလို တစ်ယောက်တည်းလဲ အပြုံးတွေပေါသီနေတယ်ဆိုရင် တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ ။ ထိုသို့အတွေးတူတဲ့ Calvin နဲ့ Logan Eric တို့ဟာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ဘုတ်သုတ်နေတဲ့အိပ်ချင်မူးပုံစံတွေနဲ့ Demon အနားရောက်လာကြသည်။
" ဝါးးး ငါတို့ Demon ကြီး ကြည့်ရတာပျော်နေသလိုပဲ "
Calvin ပြောတော့ Demon က သူတို့သုံးယောက်ကိုမော့ကြည့်လာပြီးရယ်သည်။
" အဟွန်း .."
စိတ်လိုလက်ရရယ်ပြီး ဘာမှမပြောပြသေးတဲ့ Demonကြောင့် Logan သည် ဗူးထဲမှာ ရှိတဲ့ အချောင်းလေးကိုစိတ်ဝင်တစ်စားနဲ့အာရုံစိုက်မိသွားသည်။ Logan စိတ်ထဲမှာ အဲ့ဒီ့အချောင်းလေးကို ပစ္စည်းအသစ်ထင်တာကြောင့် လှမ်းယူဖို့လက်ရွယ်လိုက်ချိန်မှာ Demon က ချက်ချင်းပဲ Logan လက်ကိုပုတ်ချပြစ်လိုက်ပြီး ဗူးကို သူ့နံဘေးကိုဆွဲယူလိုက်သည်။
" အဲ့ဒါကို မထိနဲ့ ! "
ကျန်လူများ " ........??? "
" ဟေ့ကောင် မင်းပစ္စည်းအသစ်ကိုငါတို့မသုံးပါဘူးကွာ..အဖြစ်သည်းနေလိုက်တာ "
" အေးလေ ဟုတ်သားပဲ.. ဒါနဲ့ မင်းပစ္စည်းသစ်က ထူးဆန်းလှချည်းလား..ငါတို့ဆီတောင်မဝင်သေးဘူး..မင်းဆီဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ တိုက်ရိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တာလား "
Logan အမေးကိုကျန်သူများကလဲ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေသည်။
" အဲ့ဒါ ပစ္စည်းအသစ်မဟုတ်ဘူး..ငါ့ရတနာလေးတွေ "
" ဟမ် ??? "
Demon က ထိုသို့ပြန်ဖြေပြီး သူ့လက်ထဲက ဖိနပ်အသေးလေးကို စားပွဲမှာချပြီး ဗူးထဲက ထိုဆီးစစ်တံလေးကိုပြန်ယူကြည့်ပြီး ပြုံးနေတာကြောင့် Calvin မှာ ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိပေ။ Demon မှာ Calvin တို့မသိတဲ့ ရတနာရှိလို့လား??? အဲ့အချိန်မှာ အိပ်ချင်မူးတူးလေးဖြစ်နေဆဲ Eric က ခုနက Demon မျက်နှာနဲ့ကပ်ထားတဲ့ အသေးလေးနှစ်ခုကို တစ်ဖက်ဆီကိုင်ပြီး သူ့မျက်နှာနဲ့ပွတ်ကြည့်ကာ..
" Demon ဒါလေးက ဘာလေးလဲ.."
Calvin " ငါ့စိတ်ထင် စကီတွေလက်ညှိုးလေးနှစ်ချောင်းနဲ့ပါးသုတ်တဲ့ဗူးနဲ့တူတယ်နော် "
Eric " ဟုတ်လောက်တယ်..ဒီလိုလုပ်ရတာများလား "
နှစ်ယောက်သာ ပြောချင်တာပြောပြီး တစ်ယောက်တစ်ဖက်မျက်နှာကိုယူပွတ်နေတဲ့ Eric နဲ့ Calvin ကို Demon အမြင်ကတ်ကတ်နဲ့ ခေါင်းကိုတစ်ယောက်တစ်ချက်ဖြတ်ရိုက်ပြီးကျွေးကာ သူ့အဖိုးတန်လေးတွေကိုပြန်ယူလိုက်သည်။
" ဟ ဘာလို့ရိုက်တာလဲကွ နဂိုတည်းက ငါ့ဦးနှောက်က မင်းအမှိုက်တွေလိုက်ရှင်းနေရလို့ကြောင်ချင်နေတာနော် "
" Calvin မင်းကောင်ကြည့်ပြောဦး ရောက်တည်းကပုံမှန်မဟုတ်ဘူး.. အရူးလိုပြုံးပြီး မေးတော့လဲ မဖြေဘူး "
ထိုအခါ Demon သည် သူ့ပဲပင်ပေါက်လေးရဲ့ဖိနပ် နဲ့ ဆီးစစ်တံလေးကို ဗူးလေးထဲမှာ နေရာတကျပြန်ထားပြီး အဲ့ဗူးကို Calvin တို့ သုံးယောက်ရှေ့မှာ ချပေး၍ ။
" ငါမင်းတို့ကိုပြောစရာရှိတယ်.."
ခုနက ပြုံးနေတဲ့မျက်နှာနဲ့မတူပဲ အတည်ပေါက်ကြီးပြောလာတဲ့ Demon စကားကြောင့် Logan နဲ့ ကျန်နှစ်ယောက်လဲ ကပျက်ကချော်မလုပ်ရဲတော့ပဲ ငြိမ်ပြီးနားထောင်နေလိုက်သည်။
" မင်းတို့သုံးယောက်လုံး...."
စကားစကိုဖြတ်ချပြီး Demon က Calvin တို့သုံးယောပ်လုံးကိုကြည့်လိုက်ချိန်မှာ အားလုံးက လေးနက်ပြီးဘာမဆိုလက်ခံတဲ့အနေအထားတွေနဲ့အသင့်ရှိနေတဲ့ပုံစံကြောင့် Demon ရင်ထဲအတိုင်းမသိဖြစ်ရသည့။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ဘယ်အချိန်မျိုးမဆို သူ့အနားမှာရှိနေတယ်ဆိုတဲ့ အတွေး ။ မိသားစုဆိုတဲ့ထောက်ပံ့မှု့မရှိခဲ့ရင်တောင် ဒီသုံးယောက်ကတော့ Demon အတွက်ဆိုရင် အသက်စွန့်နိုင်လောက်တဲ့ မိသားစုပါ ။
တဖက်မှာ Demon စကားကိုဆက်စောင့်နေတဲ့ Calvin.. logan.. Eric တို့ဟာလဲ ' မင်းတို့သုံးယောက် ' ဆိုတဲ့စကားနောက်မှာ အမိန့်ပေးလာတာရှိသော်..တောင်းဆိုလာတာရှိသော် အသက်စွန့်ရမယ်ဆိုရင်တောင် အသင့်ပဲမို့ စောင့်နေသည်။
" မင်းတို့သုံးယောက်လုံး နောက်လအနည်းငယ်မှာ...ဦးလေးတွေဖြစ်ကြတော့မယ် "
ကျန်လူများ " ........... "
အားလုံးရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာ ??? ပေါ်နေသလိုမျက်လုံးပြူးပြီး အံအားသင့်စွာနဲ့ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းဖြစ်လျှက် ။
ထိုအခါမှ Calvin က သက်ပြင်းချလျှက် Demon ဘက်ကို ဂျိုကြည့်ကြည့်ကာ..။
" ဒီကောင်ငစား ပဲ "
ပြောပြီး နံဘေးက ခေါင်းဦးကိုပိုက်ပြီး ဆိုဖာလက်ရမ်းပေါ်ပြန်မှိန်းနေတော့သည်။ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကလဲ သူတို့ကိုတမင်အိပ်ရေးပျက်အောင်လုပ်တဲ့ Demon ကို နံဘေးမှာရှိတာနဲ့သာကောက်ပေါက်ချင်စိတ်ဖြစ်နေတော့သည်။
" Demon ငါတို့ဒီမနက်အိပ်တာ နှစ်နာရီတောင်မပြည့်သေးဘူး.. မင်းအားနေရင့လဲ မင်းယောက်ကျားဆီလိုက်သွားပြီးချွဲနေစမ်းပါကွာ..ငါတို့ကို လာမစားစမ်းပါနဲ့ "
" ဟုတ်တယ်.. ငါတို့ ဝါးးး..အခုထိ အိပ်ချင်နေတုန်းပဲ၊ ဦးလေး? ချီး လာပြောင်နေတယ်.. "
Demon ဟာ သူ့သူငယ်ချင်းသူယောက်ရဲ့တုန့်ပြန်မှု့ကိုသဘောကျနေတော့သည် ။ ဘဝတူတွေဖြစ်တဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ဒီပစ္စည်းနှစ်ခုကိုမသိဘူး ။ မဟုတ်ဘူး မသိတာထက် ကလေးတွေနဲ့နီးစပ်မှု့မရှိတဲ့သူတို့အတွက်အမှတ်တမဲ့မေ့နေခဲ့တာမို့ Demon နားလည်သည်။ ပြီးတော့ ဂုဏ်သရေရှိလုပ်ငန်းရှင်ကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကိုကသူရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ ဒီရတနာလေးမျိုးကို ဘယ်လိုယောက်ကျားလေးမျိုးကရွေးချယ်မှာလဲလေ ။
အဲ့ဒါကြောင့် သူ့သူငယ်ချင်းတွေမယုံတာ အံသြစရာမရှိပါဘူး ။
" ငါမင်းတို့ကိုအတည်ပြောနေတာ "
Demon ထပ်ပြောလိုက်တော့ Calvin တို့ပြန်တည်တန့်သွားရပြန်သည်။ ဘာလို့ဆို Demon ပုံစံကနောက်နေတဲ့ပုံမှမပေါ်ပဲ ။
" ကောင်းပြီ..မင်း ပြော.. ငါတို့သုံးယောက်က ဦးလေးဖြစ်တော့မယ်ဆိုတော့ ကလေးကဘယ်သူမွေးမှာလဲ၊ Eric ကြီး မိန်းမယူပြီးမွေးရင်တောင် ကလေးက နောက်လအနည်းငယ်ဆိုထွက်မလာလောက်ဘူး.."
ထိုသို့ဥပမာထားပြောတော့ နံဘေးက Eric က Calvin ကို လက်ခလယ်ထောင်ပြသည်။ တစ်ခုခုကိုတွေးမိသွားတဲ့ Logan က ရုတ်တရက် ။
" ငါသိပြီ ! "
" ဘာလဲ ....
အားလုံးက စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ကြည့်နေတုန်းမှာ Logan က မျက်မှောင်ကျုံ့ပြီး Demon ကိုကြည့်ပြီး ။
" Demon မင်းကွာ အဲ့လိုတော့မလုပ်သင့်ပါဘူး"
" ......ဟမ်? "
" မင်း .. မင်း အကို Lucas အပေါ်ဖောက်ပြန်ထားတာမလား..ဟုတ်တယ်မလား "
Logan ပြောလိုက်တော့မှ အားလုံးရဲ့ စူးရဲတဲ့အကြည့်တွေက Demon အပေါ်သက်ရောက်လို့လာသည်။ Demon မှာ ငတုံးသူငယ်ချင်းသုံးယောက်ရဲ့အကြည့်တွေကြောင့် ရယ်ရခက် ငိုရခက်နဲ့ဖြစ်ရသည် ။
"မင်းတို့ မဟုတ်တာတော့ချည်း လျှောက်တွေးမနေကြနဲ့ "
" အဲ့ဒါဆိုမင်းပြောလေ "
" အဟမ်း.. ဟမ်း ! "
ပြောခါနီး ဂုဏ်ဆာနေပြန်တဲ့ Demon ကို သိချင်စိတ်ပြင်းပြနေတဲ့ Calvin တို့သုံးယောက်က ကြည့်မရတော့ပေ ။
" ကိုကို့ မှာ ကိုယ်ဝန် ၂ လ ရှိနေပြီ ..အဲ့ဒါကြောင့် မင်းတို့အားလုံး ဦးလေး ဖြစ်တော့မယ် "
Demon စကားကြောင့် Calvin နောက်တစ်ကြိမ်သူ့နားကိုသူမယုံနိုင်လောက်အောင်အံသြသွားရပြီး...Eric ကတော့ ထိုင်နေရာကနေ ကျောက်ရုပ်ကြီးအတိုင်းဖြစ်နေသည်။ Logan ကတော့ သူ့ရှေ့မှာချထားတဲ့ ဗူးထဲကသေးသေးလေးတွေကိုကြည့်ပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သုံးယောက်သား ဘာစကားမှမပြောပဲတိတ်ဆိတ်ကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ။
" ဟားး တကယ်ကြီးလား!!! ..Demon.. မင်း မင်းငါတို့ကိုနောက်နေတာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော် "
" ဟုတ်တယ် Demon ဒါမျိုးကနောက်စရာမဟုတ်ဘူးနော်..အကို.. အကို Lucas မှာ တကယ်ကြီး Demonအသေးစားလေးရှိနေတာလားဟမ်"
" Demon မင်းပြောတာငါတို့နားတောင်မယုံနိုင်သေးဘူး ၊ ငါ ငါတို့ဦးလေးဖြစ်တော့မယ်ဟုတ်လား? ပြောစမ်းပါကွာ သေချာရှင်းပြစမ်းပါ"
အပြိုင်အဆိုင်နဲ့ Demon အနားသို့ သုံးယောက်သားရောက်လာပြီး အံသြဝမ်းသာတဲ့ပျော်ရွင်မှု့တွေနဲ့ မေးခွန်းပေါင်းများစွာမေးလာတော့သည်။
" ငါမလိမ်ဘူး..ကိုကို့မှာကလေးလေးရှိနေပြီ။ ငါတောင်မနေ့ညကမှသိတာ။ ငါ့ကိုယုံ အတည်ပြောတာ...ပြီးတော့ "
ထိုသို့ပြောကာ.. Demon က သူတို့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ လက်ဆောင်ဗူးလေးထဲကဖိနပ်အသေးလေးကိုယုယစွာကိုင်ပြီး။
" ဒါလေးက ငါ့ရင်သွေးလေးရဲ့ဖိနပ်လေးလေ ဘယ်လိုလဲ? ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်မလား "
ထိုသို့ပြောလိုက်တဲ့အချိန်မှာ Calvin တို့အားလုံး Demon လက်ထဲက ဖိနပ်လေးဆီကြည့်ကာ..မျက်ရည်တွေဝဲလျှက် မျက်နှာမှာကြည်နူးတဲ့အပြုံးတွေအပြည့်ပင် ။ Demon သည် သူ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ရဲ့ အပျော်လွန်ပြီးမျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ ပုံစံတွေကိုကြည့်ပြီး ။
" Calvin..Logan..Eric မင်းတို့သုံးယောက်လုံးက ငါ့မိသားစု..ငါ့ညီအကိုတွေမို့လို့ ငါ့ရဲ့ပထမဦးဆုံးရင်သွေးလေးကိုမင်းတို့ကို အရင်ဆုံးသိစေချင်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ငါချစ်တဲ့ကိုကို့ကြောင့်... ငါ...ငါ့မှာ ငါ့သွေးသားနဲ့တည်ဆောက်ရမယ့်မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက်အမြုံလေးရှိလာခဲ့ပြီ ။ မင်းတို့ရဲ့ တူလေး ဒါမှမဟုတ် တူမလေးပေါ့ကွာ "
ထိုသို့ပြောတဲ့အချိန်မှာ Demon ကိုယ်တိုင်လဲ ဝမ်းသာမျက်ရည်တွေကျဆင်းနေသည်။
Calvin တို့သုံးယောက်လုံးသည်လည်း သူတို့သူငယ်ချင်းကြီး Demon အတွက် ရင်ထဲမှာပြောမပြတတ်လောက်အောင်ပျော်ရွင်မှု့ကြောင့် သူတို့ဘဝမှာ ဘယ်လ်ုများတဲ့ဒုက္ခတွေခံစားခဲ့ရတုန်းကတောင် မကျခဲ့ဖူးတဲ့မျက်ရည်တွေက ဒီအချိန်မှာ အပျော်ရွင်ဆုံး အထိန်းအမှတ်နဲ့ အားလုံးဝမ်းသာစွာငိုကြတော့သည်။ သို့သော် မျက်နှာမှာတော့ အပြုံးတို့ရွင်တွဲလျှက် ။
" Demon ရာ...."
ပြုံးကာ မျက်ရည်တွေအတူတူကျဆင်းရင်းနဲ့ ညီအကိုလေးယောက်သား တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ကာ ခဏမျှအတူမျှဝေခံစားသည်။ ဒီအချိန်မှာ Demon အတွက် Calvin တို့ရင်ထဲမှာ ဘယ်လောက်ထိ ပျော်ရွင်နေလဲဆိုတာ ဘုရားသာသိမည်။ လေးယောက်လုံးထဲမှာမှ ဘဝရဲ့ဒုက္ခတွေကိုခံစားရဆုံး Demon ၊ နောက်ဆုံးတော့ မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက်အမြုံလေးရှိခဲ့ပြီလေ ။ သူတို့အရမ်းပျော်သည်။
အချိန်ခဏမျှတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ကာနှစ်သိမ့်ပြီးတာနဲ့ အရင်ဆုံး Eric သည် ပဲပင်ပေါက်လေးရဲ့ဖိနပ်ကိုယူပြီး Demon အတိုင်းပင် ယုယမြတ်နိုးမှု့နဲ့တန်ဖိုးထားမှု့အပြည့် ဖိနပ်ထိပ်လေးကိုနမ်းပြီး ပါးမှာအပ်ထားလိုက်သည်။
" ဦးဦး က ကလေးလေးကိုကာကွယ်ပေးသွားမယ်နော် " တဲ့
Eric အဲ့လိုပြောတော့ Calvin နဲ့ Logan ကလဲ Eric ပုခုံးကိုဖက်ကာ သုံးယောက်သားပြုံး၍ ဖိနပ်လေးကိုကိုင်ပြီး...။
" ဦးဦး တို့အားလုံးက ဘာထိခိုက်မှု့မှမရှိအောင် ကာကွယ်ပေးသွားမှာမို့ ကလေးလေးက ကောင်းကောင်းမွေးဖွားလာရမယ်နော် " တဲ့
Demon သည် သူ့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ထိုစကားလေးကြောင့် သူ့ရင်ထဲမှာ အတိုင်းမသိ တုန်လှုပ်မှု့ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီအခြေအနေလေးကို ကိုကို သာ မြင်ရင်အရမ်းပျော်ရွင်နေတော့မှာအမှန်ပဲ ။
* ကိုကိုမွေးဖွားပေးမယ့် ပဲပင်ပေါက်လေးကို မောင် တို့အားလုံးထိခိုက်မှု့မရှိ ကာကွယ်ပေးမှာမို့ ကိုကိုသာ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်နေရမယ်နော်*
ဒီစကားလေးကိုသက်ဆိုင်သူသိအောင်တော့ ထုတ်ပြောဦးမှပါလေ ။
____________________________________
ဒီအပိုင်းလေးကိုဖတ်ရတာ Calvin တို့ရဲ့မေတ္တာတရားကိုတွေ့လိုက်ရလို့ ရင်ထဲမှာကိုယ်တိုင်ကြည်နူးမိတဲ့အထိပဲ၊🤧
ပဲပင်ပေါက်လေးရေ ရှင်လေးမွေးလာရင်တော့ တကယ်ကိုအချစ်ခံလေးဖြစ်မှာနော်..မားမားအရမ်းမားကျနေပြီကွယ်💛
နောက်အပိုင်းကို ရေးပြီးတဲ့အချိန်အပ်တဲ့အခါကြာရင်ကြာမှာမို့ ကိုယ်ကမ္ဘာလေးတွေကနားလည်ပေးပါနော် 🙇♀️💛
# Vote & Cm Please ☘
# Moewathan 📚
____________________________________
( Zawgyi )
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ ႏွိုင္း အိပ္ရာနိုးလာသည့္တိုင္ Demon ကေတာ့အေပ်ာ္ေတြလြန္ၿပီး တစ္ေရးမွမအိပ္ခဲ့ရေပ။အဲ့အစားသူ႕နံေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ႏွိုင္းကို လက္တစ္ဖက္ေထာက္ကာၾကည့္ၿပီးႏွဖူးစပ္နားကဆံပင္ေလးကိုသပ္တင္ေပးကာ မ်က္လုံးထဲမွာခ်စ္ျခင္းအျပည့္ရွိလို႔ေနသည္။
ကေလးေလး တဲ့။ Demonဘဝမွာဘယ္တုန္းကမွမေတြးခဲ့ဖူးတဲ့အဖိုးတန္ရတနာေလးတစ္ခုကို သူ႕အခ်စ္ကေလးက လက္ေဆာင္ေပးတယ္..အဲ့တာက Demonအတြက္ေျပာမျပနိုင္တဲ့ေပ်ာ္႐ြင္ျခင္းတစ္ခုပဲ။ သို႔ေသာ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ Demon စိတ္ေတြကစဥ္ကလွ်ားျဖစ္ေနသလိုခံစားေနရတယ္။ Demonငယ္စဥ္ကခံစားခဲ့ရတဲ့မိသားစုစိတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ႕စြန့္ျပစ္ခံရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြ အဲ့အရာေတြကိုေမ့ေပ်ာက္ခ်င္ေပမယ့္ Demonအခုထိအေတြးထဲကထုတ္လို႔မရခဲ့ဘူး။
အခုခ်ိန္မွာ Demonကိုယ္တိုင္ကမိဘေနရာေရာက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ 'မိသားစု'ဆိုတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးကိုဘယ္လိုတည္ေဆာက္ရမလဲမသိဘူး။ေနာက္ၿပီး Demonကိုယ္တိုင္ေရာလုပ္နိုင္ပါ့မလား? ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာက.. တစ္ေန႕မွာ Demonရဲ႕ကေလးေလးအေပၚမွာ တစ္ခုခုမွားယြင္းခဲ့ရင္ ကိုကိုကခြင့္လြတ္ပါ့မလား?ဆိုၿပီးေတြးပူေနမိသည္။ အဲ့အခ်ိန္မွဆိုရင္ Demon ဆုံးရႈံးရမွာ ကိုကိုတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ Demonတို႔ရဲ႕ကေလးေလးကပါ စြန့္ျပစ္မွာလား? ။
* က်စ္! ေတြးမိယုံနဲ႕တင္! *
ကိုယ္ဝန္ရွိတဲ့လူက ကိုကိုျဖစ္ရဲ႕နဲ႕ ဘာလို႔ငါ့ခံစားခ်က္ေတြကစန္းစန္းတင့္ေနရတာလဲကြာ။
ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕အတူ Demon တကယ္ႀကီးစိတ္ပူေနမိသည္။ သူစိုးရိမ္တာက သူဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ႏွိုင္း နဲ႕ ကေလးေလးအေပၚတာဝန္ေက်ပါ့မလားဆိုတာပဲ..အနာဂတ္မွာသူအမွားတစ္ခုခုလုပ္မိရင္ အတိတ္တုန္းကလို မိသားစုရဲ႕စြန့္ျပစ္ျခင္းကိုခံရမွာကိုေတြးေၾကာက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူယုံၾကည္ခ်က္မရွိျဖစ္ေနေတာ့သည္။
* ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိတယ္ကိုကို *
ထိုအခ်ိန္မွာ လႈပ္ယဲ့စြာႏွင့္ ႏွိုင္း နိုးလာၿပီး သူ႕အားစိုက္ၾကည့္ကာအၿပဳံးေတြေဝေနတဲ့ Demon ကိုေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္လည္းအၿပဳံးႏုႏုတို႔ျဖင့္ေပးေလ၏။
" ေမာနင္း ေမာင္ "
ထိုအခါ Demon က ႏွိုင္း ႏွဖူးေလးအားနမ္းကာ။
" ေမာနင္း ကိုကို "
ႏွိုင္း ဟာ Demon မ်က္လုံးေအာက္နားကအနည္းငယ္ညိုေနတဲ့မ်က္တြင္းတို႔ေၾကာင့္ ဒီေကာင္ဆိုးေလးမေန႕ညကအိပ္မေပ်ာ္ဘူးမွန္းသိလိုက္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ Demon မ်က္ႏွာပါးျပင္ကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႕လွမ္းကိုင္၍မ်က္လုံးေအာက္နားကိုဖြဖြပြတ္ကာ။
" မေန႕ညကမအိပ္ဘူးမလား "
"အင္း..ေမာင္အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေလာက္ေအာင္အရမ္းေပ်ာ္ေနမိလို႔ "
" အ႐ူးေလး "
" ကိုကို.."
" ဟင္ "
Demon ဟာ ႏွိုင္း လက္ေလးကိုသူ႕ပါးျပင္ေပၚကယူကာလက္ခုံေလးအားနမ္းရွိုက္ရင္း သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုႀကီးမွအားမနာ ႏွိုင္း ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ရင္း ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းတင္ကာ ခါးကိုတင္းတင္ဖက္ထားသည္။
" ကိုကိုေပးတဲ့ဒီလက္ေဆာင္ေလးနဲ႕အခုလက္ရွိေမာင္ခံစားေနရတဲ့ေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕က အိမ္မက္ေတာ့မဟုတ္ဘူးမလားဟင္?"
"ေမာင္ရယ္ "
"ကိုကိုသိတယ္မလား။ေမာင့္ဘဝမွာမိသားစုဆိုတဲ့ေႏြးေထြးတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးကိုကိုယ္တိုင္မခံစားခဲ့ဖူးသလို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ရမလဲဆိုတာလဲေမာင္မသိဘူးေလ။တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ေမာင္ေၾကာက္ေနတယ္ ကိုကို"
Demon ရဲ႕ တိုးညင္းတဲ့ေလသံထဲမွာ ဝမ္းသာတဲ့အရိပ္ေယာင္ေတြရွိေနေပမယ့္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ႕နဲ႕ ဝမ္းနည္းမႈ႕တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနတာကို ႏွိုင္း ခံစားေနရသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ေမာင္ဘာကိုေတြးၿပီး ဝမ္းနည္းေၾကာက္႐ြံ႕ေနရတာလဲ ေမာင္ရယ္။
ႏွိုင္းထပ္ေတာင္မွစိုးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားေနရတဲ့ လူဆိုးေလးကိုႏွစ္သိမ့္တဲ့အေနနဲ႕ သူ႕ေခါင္းေလးကိုေပြ႕ဖက္ကာ ဆံပင္ရွည္ေတြကိုအနမ္းေပးလိုက္သည္။
"ေမာင္ဘာကိုေၾကာက္ေနတာလဲ ကိုယ့္ကိုေျပာျပေလ"
"ေမာင္ေၾကာက္တာက..ေမာင့္ရဲ႕မလုံေလာက္တဲ့အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ကိုကိုနဲ႕ကေလးေလးအေပၚလုံေလာက္ေအာင္မေကာင္းေပးနိုင္မွာကို"
*ၿပီးေတာ့ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းထပ္ၿပီးက်န္ခဲ့မွာမ်ိဳးကိုေၾကာက္တယ္။ေမာင္က ကိုယ္ပိုင္မိသားစုတစ္ခုေထာင္ဖို႔အတြက္အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလို႔ခံစားေနရတယ္ကိုကို*
ထိုစကားေတြကိုရင္ထဲမွာၿမိဳသိပ္၍ေျပာရင္း ဝမ္းမည္းမႈ႕ေၾကာင့္ေဝ့တတ္လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို ႏွိုင္းေလးမျမင္ေစရန္ ရက္ခြင္ထဲပိုတိုးလို႔ဝင္ကာ ေပြ႕ဖက္ရင္း တိတ္ဆိတ္ေနမိသည္။
Demonခံစားေနရတာကိုအတိအက်သိေနတဲ့ ႏွိုင္း ဟာ လက္ရွိမွာ မိသားစုနဲ႕ပက္သတ္ၿပီးငယ္စဥ္ကႀကဳံခဲ့ရတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာနဲ႕ခ်န္ထားျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ Demonရဲ႕အထီးက်န္မႈ႕ေတြအျပင္၊ ရွိေနဆဲ ဖခင္ဆီကထိုးႏွက္ခဲ့တဲ့စကားေတြက Demonရင္ထဲသံမွိုကဲ့သို႔စြဲေနတဲ့အခ်က္ေတြေၾကာင့္မို႔ သိမ္ငယ္မႈ႕..အားငယ္မႈ႕နဲ႕..ေနာက္တစ္ႀကိမ္သူထားရစ္ခံရမွာေၾကာက္လန့္ေနပုံပင္။ထိုအရာေတြကိုခံစားေနရတဲ့ ႏွိုင္းခ်စ္ရတဲ့လူဆိုးေလးရဲ႕စိတ္ကို ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာဟူ၍ ႏွိုင္းမထင္ရက္သလို နည္းနည္းေလးမွစိတ္အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ခဲ့ဖူးေပ။ လူတိုင္းရဲ႕ငယ္စဥ္ဘဝေတြက သာယာေျဖာင့္ျဖဴးၿပီးေအးခ်မ္းခဲ့တယ္ရယ္မွမရွိခဲ့တာ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီလူဆိုးေလးရဲ႕မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြကို ႏွိုင္း ေျဖေဖ်ာက္ေပးရမည္။
Demonဖက္ထားရာက ႏွိုင္း အနည္းငယ္ခြာ၍ထထိုင္လိုက္ေတာ့ Demon လည္း ႏွိုင္းကိုၾကည့္ကာထိုင္လိုက္ၿပီး ႏွိုင္းလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာေခါင္းငုံ႕ထားသည္။
"ဘာမ်ားလဲလို႔ေမာင္ရယ္..ေမာင္စိုးရိမ္ေနတာအဲ့လား "
" ကိုကို.."
" ကိုယ့္ကိုၾကည့္.."
ထိုသို႔ေျပာေတာ့ စကားနားေထာင္စြာနဲ႕ၾကည့္လာတဲ့ ႏွိုင္းခ်စ္ရတဲ့လူဆိုးေလးပုံစံက အဝါေရာင္ေခြးစုတ္ဖြားႀကီးနဲ႕ေတာင္ဆင္ေနသည္။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းခ်က္ပဲ။
"မိသားစုဆိုတဲ့အရာနဲ႕ပက္သတ္ၿပီးေမာင္ခံစားခဲ့ရတာေတြကို ကိုယ္နားလည္တယ္။ကိုယ္သိတယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင္..လူတိုင္းကမျပည့္စုံၾကပါဘူးကြာ။ေမာင့္အလွည့္တုန္းက မိဘေတြရဲ႕ခ်စ္ျခင္း အထူးသျဖင့္ ေမာင့္အေဖ ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းမခံခဲ့ရေပမယ့္ အခုကိုယ္တို႔ကေလးေလးအတြက္ အေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ကိုယ္ပိုင္မိသားစုေလးပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ကိုယ္တို႔အတူတူစည္းစည္းလုံးလုံးေနၾကမယ္ေလ"
"ေမာင္ေၾကာက္တယ္.......ေမာင္အမွားလုပ္မိရင္ ကိုကိုနဲ႕ကေလးေလးကေမာင့္ကိုစြန့္ျပစ္ခဲ့မွာကို "
" ..........."
ေနာက္ဆုံးေျပာထြက္လာတဲ့စကားေတြက သတၱိမရွိသလိုတိုးညွင္းေနၿပီး စကားအဆုံးေခါင္းငုံ႕သြားတဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္ ႏွိုင္း ေျပာစရာစကားစြန့္အသြားသလို..မ်က္ရည္ေတြဝဲလွ်က္ တကယ္ႀကီးဝမ္းနည္းေနတဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ ႏွိုင္းရင္ေတြနာမိသည္။
" ဘာလို႔အဲ့လိုေတြးရတာလဲေမာင္ရယ္..ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကေမာင့္အေပၚလုံၿခဳံမႈ႕မရွိေစခဲ့ဖူးလား။မလုံေလာက္ဘူးလားဟင္?"
အဲ့အေျဖကို ႏွိုင္း တကယ္သိခ်င္သည္။ ႏွိုင္းခ်စ္တဲ့သူ႕ကိုထပ္ၿပီး အခုလိုေတြမခံစားေစခ်င္ေတာ့ဘူး။
Demonတစ္ေယာက္ ႏွိုင္းရဲ႕ေမးခြန္းေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လွ်က္ Demonကိုၾကည့္ၿပီးဝမ္းနည္းေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ တဒဂၤအတြင္း သူ႕အေတြးမ်ားၿပီးေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့စိတ္ေတြနဲ႕ဝမ္းနည္းေနတဲ့စိတ္ေတြအစား စိုးရိမ္မႈ႕ေၾကာင့္ျပာယာခတ္သြားရသည္။
"ကို ..ကိုကို..မငိုပါနဲ႕။ ေမာင့္အမွားပါ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ကိုကိုေပးတဲ့လက္ေဆာင္က ေမာင့္အတြက္အရမ္းႀကီးမားေနေတာ့ ေမာင္အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီးအရင္ကအေၾကာင္းေတြမလိုအပ္ပဲေလွ်ာက္ေတြးမိသြားလို႔ပါ။ လုံေလာက္တယ္..ကိုကို႔အခ်စ္ေတြကေမာင့္အတြက္လုံေလာက္တာထပ္ကိုပိုပါတယ္အခ်စ္ရယ္"
ျပာယာခတ္ရင္းစကားေတြလုံးေထြးၿပီးရွင္းျပေနတဲ့ ေမာင္ဆိုတဲ့လူသားေလးဟာေလ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕အတြက္ႏွိုင္းကဦးစားေပးျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။အခု သူ႕စိတ္ထဲမွာအရမ္းဝမ္းနည္းေနေပမယ့္ ႏွိုင္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ယွဥ္ရင္သူ႕ရင္ထဲကဝမ္းနည္းမႈ႕နဲ႕တျခားအရာေတြက ျမဴမႈန္မွ်ေလာက္ေတာင္အေရးမပါေတာ့ဘူး။
ထိုင္ေနလွ်က္နဲ႕ ႏွိုင္း အား မ်က္ရည္သုတ္ေပးေနတဲ့ Demonမ်က္ႏွာေလးကအခုခ်ိန္မွာေစာနကလိုအေတြးေတြမမ်ားေတာ့ပဲ ႏွိုင္းမ်က္ႏွာသာကမာၻတည္၏။ တစ္ေန႕တစ္ျခားပို၍ခ်စ္လာရတဲ့ ဒီလူဆိုးေလးကို ႏွိုင္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လည္ပင္းဆီသို႔သိုင္းဖက္လိုက္ေတာ့ လူဆိုးေလးကျပန္ဖက္ထားေပး၏။
" အဲ့လိုေတြထပ္မေတြးပါနဲ႕ေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ပဲပင္ေပါက္ေလးက ေမာင့္ကိုဘယ္ေတာ့မွမစြန့္ျပစ္သြားဘူး။တစ္သက္လုံး ကိုယ္တို႔မိသားစုေလးေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ြင္႐ြင္ေနၾကမယ္ေလေနာ္။ေမာင္ဝမ္းနည္းရင္ ကိုယ္ရင္ေတြနာတယ္..အဲ့တာေၾကာက့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး... "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..ေမာင့္အမွားပါ။ ကိုကိုမႀကိဳက္ရင္ ေမာင္အဲ့လိုေတြထပ္မေတြးေတာ့ပါဘူး။ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကိုဝမ္းမနည္းနဲ႕ေတာ့ေနာ္ "
"ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ "
"အင္း ေမာင္လည္းကိုကို႔ ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဗိုက္ထဲက ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပဲပင္ေပါက္ေလးကိုေရာခ်စ္တယ္ "
ထိုအခါ ႏွိုင္းသေဘာက်စြာနဲ႕ Demonမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ၿပဳံးရယ္မိၿပီးေနာက္ ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။
" အရင္က ကိုကိုကေမာင့္ကမာၻႀကီး ေမာင့္ရဲ႕ျဖစ္တည္ရာဦးစားေပးေပါ့...အခုေတာ့ ကိုကိုနဲ႕အတူဗိုက္ထဲက ပဲပင္ေပါက္ေလးပါထပ္တိုးလာခဲ့ၿပီ။ မေန႕က ေျပာၿပီးခဲ့ေပမယ့္..."
ထိုသို႔ေျပာၿပီး Demonက ႏွိုင္း ကိုဖက္ထားရာက ခြာကာ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း ႏွိုင္းပါးျပင္ေပၚမွာရွိေနဆဲမ်က္ရည္ေလးေတြကိုၿပဳံး၍သုတ္ေပးရင္း။
"ထပ္ေျပာျပခ်င္တယ္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကိုကို။ၿပီးေတာ့ အေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႕လိုအပ္ခ်က္အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ေမာင့္ကို ကိုကိုကပဲလမ္းျပသင္ၾကားေပးပါဦးေနာ္ "
အဲ့ေတာ့မွ Demonရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြေလွ်ာ့နည္းသြားတာကိုသတိျပဳမိတဲ့ ႏွိုင္းဟာ မ်က္ႏွာမွာအၿပဳံးေတြႏွင့္။
"ေမာင္လုပ္နိုင္ပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ကိုယ္တို႔အေပၚမွာထားတဲ့ေမာင့္အခ်စ္က ႀကီးမားတယ္ေလ..ဒါကို ပဲပင္ေပါက္ေလးလဲ ခံစားမိမွာပါေမာင္ရယ္ "
ႏွိုင္းရဲ႕အေျဖစကားကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ Demon ခံစားခ်က္ေတြကပိုၿပီးစိတ္သက္သာရာရသည္။
*ဟုတ္တယ္ ငါလုပ္နိုင္တယ္။ ကိုကိုနဲ႕ကေလးေလးကို အေကာင္းဆုံးအရာေတြေပးၿပီး တစ္သက္လုံးေပ်ာ္႐ြင္ေအာင္ထားနိုင္ရမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ... ဘယ္သူမွ ငါ့မိသားစုကို မထိရဲေစေအာင္ ငါကာကြယ္နိုင္တယ္!*
တဖန္ျပန္ရွင္သန္လာတဲ့ စိတ္ကေလးေၾကာင့္ Demon ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းစြာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လိုက္ခ်ိန္မွသာ ႏွစ္ဦးသားပိုၿပီးေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ခံစားလိုက္ရသည္။
' အဲ့လိုပဲ အၿမဲတမ္းေပ်ာ္႐ြင္ေနပါေမာင္။ အတိတ္မွာခံစားခဲ့ရတဲ့ ေမာင့္ရဲ႕စိတ္ဒဏ္ရာေတြကို ကိုယ္ကတျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႕ ေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ကိုအစားထိုးေပးသြားမယ္။ ခ်စ္တယ္ ေမာင္ '
♥>>>>>>>>>>>>>>>>>>>♥
" ကိုကိုတကယ္ႀကီးအလုပ္သြားမလို႔လား"
ဆူပုတ္တဲ့မ်က္ႏွာေဘးနဲ႕ ႐ုံးသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ႏွိုင္း ကို ဂ်ီက်ေနတဲ့ လူဆိုးေလး။
" သြားရမွာေပါ့ေမာင္ရဲ႕ ဒီေန႕က႐ုံးပိတ္ရက္မွမဟုတ္တာ "
" ဒါေပမယ့္ ကိုကိုကအရင္လိုတစ္ေယာက္တည္းမွမဟုတ္ေတာ့တာ..အခုဆိုဗိုက္ထဲမွာေမာင္တို႔ပဲပင္ေပါက္ ရွိေနၿပီေလ ဘာလို႔အလုပ္လုပ္ေနဦးမွာလဲဟင္? "
ဒီေန႕မနက္ေလးတင္မနည္းေခ်ာ့ထားရတဲ့ လူဆိုးေလးကအခုထက္ၿပီးေခ်ာ့ရမယ့္အေျခအေနပဲ။ လူက ဗိုက္ႏွပတ်ပဲရွိေသးတယ္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက သဲသဲလႈပ္ၿပီး အရင္ကထက္ပိုၿပီးမ်က္စိေအာက္ကေတာင္အေပ်ာက္မခံျဖစ္ေနၿပီ။
အဝတ္စားလဲတာျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွိုင္းသည္ Demon ထိုင္ေနရာသ္ု႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး အနည္းငယ္မႈန္ကုတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုသေဘာက်၍ၿပဳံးကာ သူထိုင္ေနရာေပါင္ေပၚသိုေဘးတစ္ေစာင္းထိုင္ၿပီးလည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
"စိတ္မပူပါနဲ႕ေမာင္ရယ္ ကိုယ့္ဗိုက္ကအခုမွ ၂ ပတ္ပဲရွိေသးတာေလ အဆင္ေျပပါတယ္။ေနာက္ၿပီး အခုေနအလုပ္ေတြကိုအၿပီးမသတ္ထားရင္ အနားနီးမွပိုရႈတ္ကုန္လိမ့္မယ္ေလ"
" ဒါေပမယ့္ ေမာင္စိတ္ပူတယ္"
Demonက ႏွိုင္း ဗိုက္ေလးေပၚလက္တင္ၿပီး။
"အလုပ္ေတြေၾကာင့္ ကိုကိုနဲ႕ပဲပင္ေပါက္ေလးဖိအားေတြမ်ားၿပီး ပင္ပန္းမွာေမာင္မလိုခ်င္ဘူးေလ"
" ကိုယ္ဂတိေပးတယ္ ႐ုံးပဲထိုင္မွာပါ ၊တျခားခ်ိန္းဆိုမႈ႕ေတြနဲ႕ အျပင္ဘက္အလုပ္ကိစၥေတြကိုလုံးဝမလုပ္ဘူး ဟုတ္ၿပီလား။ ေနာ္ ေနာ္..ခြင့္ျပဳေပးပါကြာ.."
ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ Demon လည္ပင္းၾကားထဲေခါင္းတိုးဝင္ကာေၾကာင္ေပါက္ေလးလိုခြၽဲေနတဲ့ ႏွိုင္းေၾကာင့္ ရယ္ခ်င္မိတာကိုေအာင့္သက္ထားရသည္။ ဒါကိုရိပ္မိတဲ့ ႏွိုင္း သည္ ပို၍ပင္ Demon လည္ပင္းကိုသြားေလးနဲ႕ဖြဖြကိုက္ကာ အသည္းယားဖြယ္လုပ္ေနျပန္သည္။
"ေနာ္ ေနာ္ လို႔.... ေမာင္ေရ "
မေနနိုင္တဲ့အဆုံး Demon ရယ္ကာ အလိုလိုက္ဟန္အျပည့္မ်က္ဝန္းတို႔နဲ႕ ၿပဳံးကာပင္ ႏွိုင္း ကိုၾကည့္ေတာ့..လူႀကီးေလးလို႔မထင္ရေလာက္ေအာင္ စိတ္ေပ်ာ္ျမဴးစြာႏွင့္ မ်က္လုံးေလးတဖ်တ္ဖ်တ္ခပ္ၿပီး လုပ္ျပေနျပန္သည္။
"ေကာင္းၿပီ..ေကာင္းၿပီ "
"ေမာင္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ "
Demonလို လူၾကမ္းႀကီးကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ျမင္တာ ဒီကေလးလူႀကီးတစ္ေယာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ သို႔ေသာ္ အခုအေျခအေနမွာ ဘယ္သူက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလဲဆိုတာေတာ့ ဒီကေလးလူႀကီးေလးမသိေပ။
" ဒါေပမယ့္တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ကိုကိုဂတိကိုသတိရပါ..႐ုံးမွာပဲေနရမယ္ အျပင္ဘက္ကကိစၥေတြနဲ႕ပက္သတ္ၿပီးလုပ္ခြင့္မျပဳဘူးေနာ္၊ မဟုတ္ရင္ ေမာင့္အလုပ္ေတြျပစ္ၿပီး ကိုကို႔႐ုံးမွာ လာထိုင္ေနမွာ "
" အာ ကိုယ္သိပါၿပီဗ်ာ..အဲ့ေလာက္ဆို အဆင္ေျပၿပီမလားဗ် "
" မေျပေသးဘူး "
"ဘာလို႔? "
" ကိုကိုဒီမနက္အိပ္ရာနိုးတည္းက ေမာင့္ကိုအနမ္းမေပးရေသးဘူး"
ကေလးဆန္ဆန္နဲ႕ ၿပဳံးတုံ႕တုံ႕လုပ္ကာ အနမ္းေတာင္းေနတဲ့ Demonေၾကာင့္ ႏွိုင္းရင္ထဲအခ်စ္ေတြပိုလို႔တိုးကာ မ်က္ႏွာတျပင္လုံးကိုအနမ္းေတြစိတ္ႀကိဳက္ေႁခြၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆီအေရာက္မွာ တစ္ခ်က္ မြ ယုံေလာက္နဲ႕မလုံေလာက္တဲ့ လူဆိုးေလးက ႏွိုင္း ကိုျပန္ဆြဲယူကာ သူစိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ အနမ္းေတြေပးေလသည္။ ဒီအေျခအေနမွာ ႏွိုင္းလူဆိုးေလးစိတ္တိုင္းက်မွျဖစ္မွာမို႔ အနမ္းေတြကိုႏွစ္သက္တဲ့ ႏွိုင္းကိုယ္တိုင္က ႐ုန္းထြက္ဖို႔အစီစဥ္မရွိေပ။ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေပါ့ ။
ထိုေနာက္ Demon သည္ ႏွိုင္း ကို သူ႕ Company ေရွ႕ထိလိုက္ပို႔ၿပီး မွာတမ္းေႁခြလို႔ၿပီးမွ သူ႕ရဲ႕ပဲပင္ေပါက္ေလးအားႂကြားဖို႔အတြက္ Eric တို႔ဆီထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႂကြားဖို႔စိတ္အားထက္သန္ေနလဲဆိုလွ်င္ မေန႕ညက ႏွိုင္း ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ဗူးေလးကိုပါ အဆစ္ယူလာလိုက္ေသးသည္။ ဒါေလးက မပါမျဖစ္ေပါ့ကြာ ။
♥ ___________________________♥
Demon သည္ Eric တို႔ရွိရာအိမ္ဆီေရာက္ေတာ့ သူ႕ဆိုင္ကယ္ကိုထိုးရပ္ကာ ယူလာတဲ့ လက္ေဆာင္ဗူးေလးကိုတယုတယနဲ႕ကိုင္၍ ၿပဳံးေပ်ာ္႐ြင္စြာ ဝင္လာခဲ့သည္။ Demon လာတဲ့အခ်ိန္က Eric နဲ႕ Logan တို႔အတြက္ေတာ့ အရမ္းေစာေသးတဲ့အခ်ိန္မို႔ အိပ္ေကာင္းေနဆဲပင္ ။ သို႔ေသာ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီႏွိုးဖို႔အစီစဥ္မရွိတဲ့ Demon ဟာ အေရးေပၚအခ်က္ေပးမီးခလုပ္ကိုအားနဲ႕ ထု ခ်လိဳက္တာမို႔ သုံးေယာက္သား ျပာယာခတ္စြာလန့္နိုးလာၾကသည္။
" ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ!.. ေဟ့ေကာင္ Logan မီးေလာင္ေနၿပီထင္တယ္!"
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ Eric ရဲ႕စကားေၾကာင့္တဖက္အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ Logan မွာမူ ေအာက္ပိုင္းဝတ္ေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္ႏွင့္အက်ီေတာင္မဝတ္ထား.. အိပ္မႈန္စုံဖြားနဲ႕အလန့္တၾကားျဖစ္လို႔ေနသည္။ ထိုအခါ တစ္ဖက္အခန္းကထြက္လာတဲ့ Calvin က ရႉးရႉးရွဲရွဲႏွင့္ ေဒါပြကာ..။
" Fuck မီးေလာင္တာလား! ဒီအိမ္မွာ ဘာမ်ားခ်က္စားဖူးလို႔မီးေလာင္တာလဲ!ခ်ီးပဲ Demon ေရ..!!! "
အေရးအေၾကာင္းအေျခအေနေတြမွာ ခ်က္ခ်င္းဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္နိုင္တဲ့ Calvin ဟာ ဒီအခ်က္ေပးမီးလက္ခ်က္ဟာဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသိၿပီးေနာက္ လူစုေနၾက ဧည့္လန္းဘက္ကိုလွမ္းေအာ္ဆဲလိုက္သည္။
ထိုအခါမွ က်န္ႏွစ္ေယာက္လဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕Demonအား က်ိန္ဆဲကာ ဧည့္ခန္းဘက္ဆီထြက္လာေတာ့ Demon ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက လက္ေဆာင္ဗူးတစ္ခုကိုဖြင့္ၿပီး ကမာၻေပၚမွာအဖိုးတန္ရတနာတစ္ခုကိုကိုင္ေနသလိုမ်ိဳး တယုတယနဲ႕ အထဲက ပစၥည္းေသးေသးေလးႏွစ္ခုကိုကိုင္ကာ မ်က္ႏွာနားကပ္ထားပုံေၾကာင့္ Calvin မွာ ဆဲမယ္လို႔အားခဲတာေတြေတာင္ေပ်ာက္ရွရသည္။
ဒါသူတို႔ရဲ႕ Demon ႀကီးမွ ဟုတ္ရဲ႕လား?။ Demon ဆိုတဲ့ေကာင္က သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာဆိုရင္ေတာင္ သူစိတ္ပါတဲ့အခ်ိန္မွ ၿပဳံးတာ အခုလို တစ္ေယာက္တည္းလဲ အၿပဳံးေတြေပါသီေနတယ္ဆိုရင္ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ ။ ထိုသို႔အေတြးတူတဲ့ Calvin နဲ႕ Logan Eric တို႔ဟာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ဘုတ္သုတ္ေနတဲ့အိပ္ခ်င္မူးပုံစံေတြနဲ႕ Demon အနားေရာက္လာၾကသည္။
" ဝါးးး ငါတို႔ Demon ႀကီး ၾကည့္ရတာေပ်ာ္ေနသလိုပဲ "
Calvin ေျပာေတာ့ Demon က သူတို႔သုံးေယာက္ကိုေမာ့ၾကည့္လာၿပီးရယ္သည္။
" အဟြန္း .."
စိတ္လိုလက္ရရယ္ၿပီး ဘာမွမေျပာျပေသးတဲ့ Demonေၾကာင့္ Logan သည္ ဗူးထဲမွာ ရွိတဲ့ အေခ်ာင္းေလးကိုစိတ္ဝင္တစ္စားနဲ႕အာ႐ုံစိုက္မိသြားသည္။ Logan စိတ္ထဲမွာ အဲ့ဒီ့အေခ်ာင္းေလးကို ပစၥည္းအသစ္ထင္တာေၾကာင့္ လွမ္းယူဖို႔လက္႐ြယ္လိုက္ခ်ိန္မွာ Demon က ခ်က္ခ်င္းပဲ Logan လက္ကိုပုတ္ခ်ျပစ္လိုက္ၿပီး ဗူးကို သူ႕နံေဘးကိုဆြဲယူလိုက္သည္။
" အဲ့ဒါကို မထိနဲ႕ ! "
က်န္လူမ်ား " ........??? "
" ေဟ့ေကာင္ မင္းပစၥည္းအသစ္ကိုငါတို႔မသုံးပါဘူးကြာ..အျဖစ္သည္းေနလိုက္တာ "
" ေအးေလ ဟုတ္သားပဲ.. ဒါနဲ႕ မင္းပစၥည္းသစ္က ထူးဆန္းလွခ်ည္းလား..ငါတို႔ဆီေတာင္မဝင္ေသးဘူး..မင္းဆီဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ တိုက္ရိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္တာလား "
Logan အေမးကိုက်န္သူမ်ားကလဲ စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနသည္။
" အဲ့ဒါ ပစၥည္းအသစ္မဟုတ္ဘူး..ငါ့ရတနာေလးေတြ "
" ဟမ္ ??? "
Demon က ထိုသို႔ျပန္ေျဖၿပီး သူ႕လက္ထဲက ဖိနပ္အေသးေလးကို စားပြဲမွာခ်ၿပီး ဗူးထဲက ထိုဆီးစစ္တံေလးကိုျပန္ယူၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးေနတာေၾကာင့္ Calvin မွာ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေပ။ Demon မွာ Calvin တို႔မသိတဲ့ ရတနာရွိလို႔လား??? အဲ့အခ်ိန္မွာ အိပ္ခ်င္မူးတူးေလးျဖစ္ေနဆဲ Eric က ခုနက Demon မ်က္ႏွာနဲ႕ကပ္ထားတဲ့ အေသးေလးႏွစ္ခုကို တစ္ဖက္ဆီကိုင္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာနဲ႕ပြတ္ၾကည့္ကာ..
" Demon ဒါေလးက ဘာေလးလဲ.."
Calvin " ငါ့စိတ္ထင္ စကီေတြလက္ညွိုးေလးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ပါးသုတ္တဲ့ဗူးနဲ႕တူတယ္ေနာ္ "
Eric " ဟုတ္ေလာက္တယ္..ဒီလိုလုပ္ရတာမ်ားလား "
ႏွစ္ေယာက္သာ ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ဖက္မ်က္ႏွာကိုယူပြတ္ေနတဲ့ Eric နဲ႕ Calvin ကို Demon အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႕ ေခါင္းကိုတစ္ေယာက္တစ္ခ်က္ျဖတ္ရိုက္ၿပီးေကြၽးကာ သူ႕အဖိုးတန္ေလးေတြကိုျပန္ယူလိုက္သည္။
" ဟ ဘာလို႔ရိုက္တာလဲကြ နဂိုတည္းက ငါ့ဦးေႏွာက္က မင္းအမွိုက္ေတြလိုက္ရွင္းေနရလို႔ေၾကာင္ခ်င္ေနတာေနာ္ "
" Calvin မင္းေကာင္ၾကည့္ေျပာဦး ေရာက္တည္းကပုံမွန္မဟုတ္ဘူး.. အ႐ူးလိုၿပဳံးၿပီး ေမးေတာ့လဲ မေျဖဘူး "
ထိုအခါ Demon သည္ သူ႕ပဲပင္ေပါက္ေလးရဲ႕ဖိနပ္ နဲ႕ ဆီးစစ္တံေလးကို ဗူးေလးထဲမွာ ေနရာတက်ျပန္ထားၿပီး အဲ့ဗူးကို Calvin တို႔ သုံးေယာက္ေရွ႕မွာ ခ်ေပး၍ ။
" ငါမင္းတို႔ကိုေျပာစရာရွိတယ္.."
ခုနက ၿပဳံးေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕မတူပဲ အတည္ေပါက္ႀကီးေျပာလာတဲ့ Demon စကားေၾကာင့္ Logan နဲ႕ က်န္ႏွစ္ေယာက္လဲ ကပ်က္ကေခ်ာ္မလုပ္ရဲေတာ့ပဲ ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေနလိုက္သည္။
" မင္းတို႔သုံးေယာက္လုံး...."
စကားစကိုျဖတ္ခ်ၿပီး Demon က Calvin တို႔သုံးေယာပ္လုံးကိုၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ အားလုံးက ေလးနက္ၿပီးဘာမဆိုလက္ခံတဲ့အေနအထားေတြနဲ႕အသင့္ရွိေနတဲ့ပုံစံေၾကာင့္ Demon ရင္ထဲအတိုင္းမသိျဖစ္ရသည့။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္အခ်ိန္မ်ိဳးမဆို သူ႕အနားမွာရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အေတြး ။ မိသားစုဆိုတဲ့ေထာက္ပံ့မႈ႕မရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီသုံးေယာက္ကေတာ့ Demon အတြက္ဆိုရင္ အသက္စြန့္နိုင္ေလာက္တဲ့ မိသားစုပါ ။
တဖက္မွာ Demon စကားကိုဆက္ေစာင့္ေနတဲ့ Calvin.. logan.. Eric တို႔ဟာလဲ ' မင္းတို႔သုံးေယာက္ ' ဆိုတဲ့စကားေနာက္မွာ အမိန့္ေပးလာတာရွိေသာ္..ေတာင္းဆိုလာတာရွိေသာ္ အသက္စြန့္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အသင့္ပဲမို႔ ေစာင့္ေနသည္။
" မင္းတို႔သုံးေယာက္လုံး ေနာက္လအနည္းငယ္မွာ...ဦးေလးေတြျဖစ္ၾကေတာ့မယ္ "
က်န္လူမ်ား " ........... "
အားလုံးရဲ႕ေခါင္းေပၚမွာ ??? ေပၚေနသလိုမ်က္လုံးျပဴးၿပီး အံအားသင့္စြာနဲ႕ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္လွ်က္ ။
ထိုအခါမွ Calvin က သက္ျပင္းခ်လွ်က္ Demon ဘက္ကို ဂ်ိဳၾကည့္ၾကည့္ကာ..။
" ဒီေကာင္ငစား ပဲ "
ေျပာၿပီး နံေဘးက ေခါင္းဦးကိုပိုက္ၿပီး ဆိုဖာလက္ရမ္းေပၚျပန္မွိန္းေနေတာ့သည္။ က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကလဲ သူတို႔ကိုတမင္အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လုပ္တဲ့ Demon ကို နံေဘးမွာရွိတာနဲ႕သာေကာက္ေပါက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
" Demon ငါတို႔ဒီမနက္အိပ္တာ ႏွစ္နာရီေတာင္မျပည့္ေသးဘူး.. မင္းအားေနရင့လဲ မင္းေယာက္က်ားဆီလိုက္သြားၿပီးခြၽဲေနစမ္းပါကြာ..ငါတို႔ကို လာမစားစမ္းပါနဲ႕ "
" ဟုတ္တယ္.. ငါတို႔ ဝါးးး..အခုထိ အိပ္ခ်င္ေနတုန္းပဲ၊ ဦးေလး? ခ်ီး လာေျပာင္ေနတယ္.. "
Demon ဟာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းသူေယာက္ရဲ႕တုန့္ျပန္မႈ႕ကိုသေဘာက်ေနေတာ့သည္ ။ ဘဝတူေတြျဖစ္တဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီပစၥည္းႏွစ္ခုကိုမသိဘူး ။ မဟုတ္ဘူး မသိတာထက္ ကေလးေတြနဲ႕နီးစပ္မႈ႕မရွိတဲ့သူတို႔အတြက္အမွတ္တမဲ့ေမ့ေနခဲ့တာမို႔ Demon နားလည္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္သေရရွိလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ကိုကိုကသူေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ဒီရတနာေလးမ်ိဳးကို ဘယ္လိုေယာက္က်ားေလးမ်ိဳးကေ႐ြးခ်ယ္မွာလဲေလ ။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြမယုံတာ အံၾသစရာမရွိပါဘူး ။
" ငါမင္းတို႔ကိုအတည္ေျပာေနတာ "
Demon ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ Calvin တို႔ျပန္တည္တန့္သြားရျပန္သည္။ ဘာလို႔ဆို Demon ပုံစံကေနာက္ေနတဲ့ပုံမွမေပၚပဲ ။
" ေကာင္းၿပီ..မင္း ေျပာ.. ငါတို႔သုံးေယာက္က ဦးေလးျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကေလးကဘယ္သူေမြးမွာလဲ၊ Eric ႀကီး မိန္းမယူၿပီးေမြးရင္ေတာင္ ကေလးက ေနာက္လအနည္းငယ္ဆိုထြက္မလာေလာက္ဘူး.."
ထိုသို႔ဥပမာထားေျပာေတာ့ နံေဘးက Eric က Calvin ကို လက္ခလယ္ေထာင္ျပသည္။ တစ္ခုခုကိုေတြးမိသြားတဲ့ Logan က ႐ုတ္တရက္ ။
" ငါသိၿပီ ! "
" ဘာလဲ ....
အားလုံးက စိတ္ဝင္တစားနဲ႕ ၾကည့္ေနတုန္းမွာ Logan က မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ၿပီး Demon ကိုၾကည့္ၿပီး ။
" Demon မင္းကြာ အဲ့လိုေတာ့မလုပ္သင့္ပါဘူး"
" ......ဟမ္? "
" မင္း .. မင္း အကို Lucas အေပၚေဖာက္ျပန္ထားတာမလား..ဟုတ္တယ္မလား "
Logan ေျပာလိုက္ေတာ့မွ အားလုံးရဲ႕ စူးရဲတဲ့အၾကည့္ေတြက Demon အေပၚသက္ေရာက္လို႔လာသည္။ Demon မွာ ငတုံးသူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ရဲ႕အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ရယ္ရခက္ ငိုရခက္နဲ႕ျဖစ္ရသည္ ။
"မင္းတို႔ မဟုတ္တာေတာ့ခ်ည္း ေလွ်ာက္ေတြးမေနၾကနဲ႕ "
" အဲ့ဒါဆိုမင္းေျပာေလ "
" အဟမ္း.. ဟမ္း ! "
ေျပာခါနီး ဂုဏ္ဆာေနျပန္တဲ့ Demon ကို သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနတဲ့ Calvin တို႔သုံးေယာက္က ၾကည့္မရေတာ့ေပ ။
" ကိုကို႔ မွာ ကိုယ္ဝန္ ၂ လ ရွိေနၿပီ ..အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔အားလုံး ဦးေလး ျဖစ္ေတာ့မယ္ "
Demon စကားေၾကာင့္ Calvin ေနာက္တစ္ႀကိမ္သူ႕နားကိုသူမယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္အံၾသသြားရၿပီး...Eric ကေတာ့ ထိုင္ေနရာကေန ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးအတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ Logan ကေတာ့ သူ႕ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ ဗူးထဲကေသးေသးေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သုံးေယာက္သား ဘာစကားမွမေျပာပဲတိတ္ဆိတ္ကာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ။
" ဟားး တကယ္ႀကီးလား!!! ..Demon.. မင္း မင္းငါတို႔ကိုေနာက္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ "
" ဟုတ္တယ္ Demon ဒါမ်ိဳးကေနာက္စရာမဟုတ္ဘူးေနာ္..အကို.. အကို Lucas မွာ တကယ္ႀကီး Demonအေသးစားေလးရွိေနတာလားဟမ္"
" Demon မင္းေျပာတာငါတို႔နားေတာင္မယုံနိုင္ေသးဘူး ၊ ငါ ငါတို႔ဦးေလးျဖစ္ေတာ့မယ္ဟုတ္လား? ေျပာစမ္းပါကြာ ေသခ်ာရွင္းျပစမ္းပါ"
အၿပိဳင္အဆိုင္နဲ႕ Demon အနားသို႔ သုံးေယာက္သားေရာက္လာၿပီး အံၾသဝမ္းသာတဲ့ေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ေတြနဲ႕ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာေမးလာေတာ့သည္။
" ငါမလိမ္ဘူး..ကိုကို႔မွာကေလးေလးရွိေနၿပီ။ ငါေတာင္မေန႕ညကမွသိတာ။ ငါ့ကိုယုံ အတည္ေျပာတာ...ၿပီးေတာ့ "
ထိုသို႔ေျပာကာ.. Demon က သူတို႔ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ လက္ေဆာင္ဗူးေလးထဲကဖိနပ္အေသးေလးကိုယုယစြာကိုင္ၿပီး။
" ဒါေလးက ငါ့ရင္ေသြးေလးရဲ႕ဖိနပ္ေလးေလ ဘယ္လိုလဲ? ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား "
ထိုသို႔ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ Calvin တို႔အားလုံး Demon လက္ထဲက ဖိနပ္ေလးဆီၾကည့္ကာ..မ်က္ရည္ေတြဝဲလွ်က္ မ်က္ႏွာမွာၾကည္ႏူးတဲ့အၿပဳံးေတြအျပည့္ပင္ ။ Demon သည္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ရဲ႕ အေပ်ာ္လြန္ၿပီးမ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ ပုံစံေတြကိုၾကည့္ၿပီး ။
" Calvin..Logan..Eric မင္းတို႔သုံးေယာက္လုံးက ငါ့မိသားစု..ငါ့ညီအကိုေတြမို႔လို႔ ငါ့ရဲ႕ပထမဦးဆုံးရင္ေသြးေလးကိုမင္းတို႔ကို အရင္ဆုံးသိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါခ်စ္တဲ့ကိုကို႔ေၾကာင့္... ငါ...ငါ့မွာ ငါ့ေသြးသားနဲ႕တည္ေဆာက္ရမယ့္မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးရွိလာခဲ့ၿပီ ။ မင္းတို႔ရဲ႕ တူေလး ဒါမွမဟုတ္ တူမေလးေပါ့ကြာ "
ထိုသို႔ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ Demon ကိုယ္တိုင္လဲ ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြက်ဆင္းေနသည္။
Calvin တို႔သုံးေယာက္လုံးသည္လည္း သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႀကီး Demon အတြက္ ရင္ထဲမွာေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ေၾကာင့္ သူတို႔ဘဝမွာ ဘယ္လ္ုမ်ားတဲ့ဒုကၡေတြခံစားခဲ့ရတုန္းကေတာင္ မက်ခဲ့ဖူးတဲ့မ်က္ရည္ေတြက ဒီအခ်ိန္မွာ အေပ်ာ္႐ြင္ဆုံး အထိန္းအမွတ္နဲ႕ အားလုံးဝမ္းသာစြာငိုၾကေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ အၿပဳံးတို႔႐ြင္တြဲလွ်က္ ။
" Demon ရာ...."
ၿပဳံးကာ မ်က္ရည္ေတြအတူတူက်ဆင္းရင္းနဲ႕ ညီအကိုေလးေယာက္သား တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေပြ႕ဖက္ကာ ခဏမွ်အတူမွ်ေဝခံစားသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ Demon အတြက္ Calvin တို႔ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေပ်ာ္႐ြင္ေနလဲဆိုတာ ဘုရားသာသိမည္။ ေလးေယာက္လုံးထဲမွာမွ ဘဝရဲ႕ဒုကၡေတြကိုခံစားရဆုံး Demon ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးရွိခဲ့ၿပီေလ ။ သူတို႔အရမ္းေပ်ာ္သည္။
အခ်ိန္ခဏမွ်တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေပြ႕ဖက္ကာႏွစ္သိမ့္ၿပီးတာနဲ႕ အရင္ဆုံး Eric သည္ ပဲပင္ေပါက္ေလးရဲ႕ဖိနပ္ကိုယူၿပီး Demon အတိုင္းပင္ ယုယျမတ္နိုးမႈ႕နဲ႕တန္ဖိုးထားမႈ႕အျပည့္ ဖိနပ္ထိပ္ေလးကိုနမ္းၿပီး ပါးမွာအပ္ထားလိုက္သည္။
" ဦးဦး က ကေလးေလးကိုကာကြယ္ေပးသြားမယ္ေနာ္ " တဲ့
Eric အဲ့လိုေျပာေတာ့ Calvin နဲ႕ Logan ကလဲ Eric ပုခုံးကိုဖက္ကာ သုံးေယာက္သားၿပဳံး၍ ဖိနပ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး...။
" ဦးဦး တို႔အားလုံးက ဘာထိခိုက္မႈ႕မွမရွိေအာင္ ကာကြယ္ေပးသြားမွာမို႔ ကေလးေလးက ေကာင္းေကာင္းေမြးဖြားလာရမယ္ေနာ္ " တဲ့
Demon သည္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ထိုစကားေလးေၾကာင့္ သူ႕ရင္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ တုန္လႈပ္မႈ႕ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒီအေျခအေနေလးကို ကိုကို သာ ျမင္ရင္အရမ္းေပ်ာ္႐ြင္ေနေတာ့မွာအမွန္ပဲ ။
* ကိုကိုေမြးဖြားေပးမယ့္ ပဲပင္ေပါက္ေလးကို ေမာင္ တို႔အားလုံးထိခိုက္မႈ႕မရွိ ကာကြယ္ေပးမွာမို႔ ကိုကိုသာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ေနရမယ္ေနာ္*
ဒီစကားေလးကိုသက္ဆိုင္သူသိေအာင္ေတာ့ ထုတ္ေျပာဦးမွပါေလ ။
____________________________________
ဒီအပိုင္းေလးကိုဖတ္ရတာ Calvin တို႔ရဲ႕ေမတၱာတရားကိုေတြ႕လိုက္ရလို႔ ရင္ထဲမွာကိုယ္တိုင္ၾကည္ႏူးမိတဲ့အထိပဲ၊🤧
ပဲပင္ေပါက္ေလးေရ ရွင္ေလးေမြးလာရင္ေတာ့ တကယ္ကိုအခ်စ္ခံေလးျဖစ္မွာေနာ္..မားမားအရမ္းမားက်ေနၿပီကြယ္💛
ေနာက္အပိုင္းကို ေရးၿပီးတဲ့အခ်ိန္အပ္တဲ့အခါၾကာရင္ၾကာမွာမို႔ ကိုယ္ကမာၻေလးေတြကနားလည္ေပးပါေနာ္ 🙇♀️💛
# Vote & Cm Please ☘
# Moewathan 📚
____________________________________