Chapter 18: Sorry
Jasmin's POV
Kinabukasan, nagising ako na mugto ang mata. Masakit din ang ulo ko, nakatulog na pala ako kagabi sa kakaiyak. Hindi rin mawala sa isip ko ang nakikita ko kagabi, hanggang ngayon masakit pa ang dibdib ko. Tsk, mukhang hindi ako makapag-concentrate sa exam ko ngayon. Nakita ko din sa hubby sa gilid, natutulog ng mahimbing. Tinignan ko lang siya ng ilang segundo at tumayo na para maghanda na ng mga kagamitan ko sa skwelahan. Ipagluluto ko pa si hubby ng adobo dahil alam kong yun ang gusto niyang baon.
Matamlay ako bumaba sa kusina at nagsimula na magluto. Aish!! I'm still jealous!! Pero kasi... bakit may pahalikhalik pa sila at kailangan pa talaga ipakita sa TV? Like duhh, may asawa kaya si Chanyeol at natural lang naman 'yun na mag-selos ako dahil may karapatan naman akong mag-selos. Lalo ng mahal niya ito. Binalewala ko nalang ang sakit sa ulo at nagpatuloy sa pagluluto.
Kinuha ko ang phone ko sa lamesa at tinignan ito. 31 calls at 16 messanges, galing lahat ito kay Chanyeol. In-off ko kasi ang phone ko kagabi kaya hindi ko natanggap ang tawag at text niya. I sigh, hindi ko alam kung paano ko haharapin ang asawa ko. Sigurado akong magtanong 'yun kong bakit hindi ko sinasagot ang mga text at tawag niya. Saka ayokong sumagot kong sakaling magtanong siya baka masira ang araw ko.
Nilagay ko na ang phone sa lamesa at in-off ang stove luto na kasi ang adobo. Narininig ko ang pagbukas ni hubby sa kwarto namin, iniwas ko ang tingin ko. Ayokong kausapin siya!! At mas lalong ayokong makita siya!! Selos na selos parin ako!! Tahimik kong nilagay ang mga plato sa lamesa na hindi ko siya tinitignan. Lumapit siya sa'kin pero hindi ko siya pinapansin. Nakakabadtrip!! Ugh.
Nagpatuloy lang ako sa paglagay ng plato, kinuha ko ang baso sa lalagyan nito at nilagay sa mesa. Hinawakan niya bigla ang ang pulso ko.
"Did something happened last night, wife. You're not answering my texts and calls. I thought something bad is happening to you. I'm worried. " Tinignan ko lang siya nang saglit at nagpatuloy sa ginagawa ko.
Nilagpasan ko lang siya at kinuha ang kutsara at tinidor sa lalagyan at nilagay sa plato.
"Kumain ka na. May work ka pa mamaya at ayokong malipasan ka ng gutom. Sobettereat." I said to him with a cold face. Nakita ko ang pagtataka sa mukha niya dahil nakita kong nakakunot ito. Siguro sa inaasal ko.
Bago pa ako lumayo ay hinila niya ang braso ko at ipinaharap sa kanya. "Did I do something wrong, wife? Why are you acting like this?" Dahil nagseselos ako!! Gusto ko sana sabihin yun.
I ignored his question at deretso akong nagtungo sa kwarto namin. I grabbed my pillow and throw it on the ground. NAKAKAINIS!! NAKAKASELOS!!! Aish!! Nababagot talaga ako!! Hindi ko alam kong may ihaharap pa ako kay Chanyeol dahil sa asal ko kanina. Bakit ba kasi ako ganito kapag nagaeselos ako?
Naligo nalang ako para makapaghanda sa skwela. Nakakarelax kapag may tubig na dumadaloy sa katawan mo. Kailangan ko nang maghanda sa exam namin mamaya at hindi ko alam kung makapag-concentrate ako sa pagsagot, ay ewan!! Matapos kung maligo ay lumabas agad ako sa banyo. Nagulat ako ng nakita ko si Chanyeol dun sa kama, nakaupo. Feeling ko umakyat lahat nang dugo ko sa mukha, nakatowel lang ako.
Bigla naman siyang umiwas ng tingin nang makita niya ako sa ganong suot. It's embarrassing!! Dali dali siyang tumayo at naglakad palabas sa kwarto namin. It's not like it's first time na palagi niya akong nakikita na ganitong suot, pero nakakailang at nakakahiya parin!!
"S-sorry, I'm going out. We'll talk later wife." Seryoso niyang sabi. Bigla naman akong napalunok, bakit ako kinakabahan. Pero nagseselos lang naman ako, eh.
Paglabas ko sa kwarto namin, nakita ko si Chanyeol na nakasandal sa may railings sa stairs. Naka-crossarms at nakakunot ang noo. He look so hot in that messy hair. He stared at me in a worried face. Talaga wala siyang alam sa kasalanan niya? Or, he's just pretending? Para hindi ko siya mabuking?
He suddenly held my right hand at nilagay yun sa tapat ng dibdib niya. "Why are you ignoring me, wife? Tell me, did I do something wrong?" He asked. Tsk. Naiinis na ako dahil wala siyang kaalam alam sa kasalanan niya.
I grabbed my hand. "Alamin mo nalang kung ano." Walang ka-emosyon na sabi ko. Dali dali akong bumaba sa hagdan at kinuha ang bag ko sa sofa. Ready for my examinations later.
I ran outside the house at sumakay na sa kotse. Pinaandar naman kaagad ni Uncle Soo Jin ang kotse at pinahurot na niya ito. Naalala ko... hindi pala ako nakapag-paalam ni Chanyeol. Ehh, basta!! Nagseselos at nagtatampo ako.
Nakarating ako sa skwelahan na nakasimangot. Sinalubong naman ako nang dalawang bestfriend ko at tinanong kung okay lang ba ako? Sinabi ko sa kanila na hindi ako okay at nagseselos talaga ako.
"Baka naman, thank you kiss lang yun, Min. Dahil tinulugan siya ng hubby mo?" Napataas ako ng kilay. Aba! May halik na pala ang thank you ngayong panahon kung ganon.
Siniko naman siya ni Nics. "Syempre magseselos si Jasmin, noh! Sino ba kasi ang asawang hindi magseselos kapag may humalik sa pisngi ng pinakamamahal niyang asawa? Kung may humalik sa pisngi ni Chen, hindi ka magseselos?" Masungit na tanong ni Nics. Sinabi niya kasi sa'kin na nagconfess na daw si Chen kay Keila.
Bigla naman nag-iwas ng tingin si Keila at halatang namumula. " H-hindi, noh?! Ba't ko naman siya pagseselosan?"
"Sus, deny pa more. Okay, back to the topic. So, Min ang ibig mong sabihin. Hindi alam ng hubby mo kung bakit ka niya hindi pinapansin?"
I sigh. "Ewan ko kay hubby, eh. Pero kumirot talaga ang puso ko nang halikan siya ni Taeyeon unnie sa cheeks. Ngayon lang ako nakaramdam nang ganito." Sabi ko sa kanila.
"Ganon talaga 'yan. Mahal mo, eh."
Oo nga, tama siya. Mahal ko nga si Chanyeol. Kahit ganito ang situation namin minahal ko pa rin siya. Kahit pinagkasundo lang kami nang mga magulang niya. I really love this feeling but at the same time, I hate it. Kasi alam kong nasasaktan ako sa huli dahil hindi ako sigurado kung mahal ba ako ng asawa ko. Which is I really feared for. Natatakot ako na kapag tanungin ko sa kanya na mahal niya ako, tapos sasabihin niya lang na 'hindi' o 'bilang kaibigan lang.
"Anong gagawin mo ngayon, Min? Kalat na sa lahat ng social media ang paghalik ni Taeyeon sa asawa mo. Hindi naman pwedeng balewalain mo nalang iyon. Asawa mo 'yon, eh." Sabi ni Keila.
Yon na nga ang point ko, eh. "I don't know. Keila. Hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko, saka kailangan kong mag-ingat para hindi malaman ng iba na may asawa na si Chanyeol. I don't want to ruin his image." Kaya nga ako ingat na ingat. I even changed my past surname which is---Hiyas. Dahil ayokong malaman ng iba ang tinatagong sikreto namin.
"So, wala kang gagawin'g move. Hindi naman pwede 'yon, Jasmin. Ayaw ka naming nakikitang nasasaktan."
"Ayoko naman ding mabulgar ang lahat nang sikreto namin. Kaya wala nalang akong gagawin." I surrendered.
Napabuntong hininga nalang ang dalawa. Alam kong naiintindihan nila ako kaya ko ito gagawin. Lagi naman silang nandyan sa tabi ko if I need comfort.
Bigalang nagsalita si Keila. "Try mo kayang bigyan ng chance upang makapag-explain yang asawa mo, Min. Hula ko, nag-walk out ka, no? Saka hindi niya alam ang kasalanan niya kaya dapat sabihin mo sa kanya kung ano ang kasalanan niya at hayaan mo siya makapag-explain. Hindi yong pinairal mo ang pride mo."
Narealize ko na tama talaga siya. Dapat hindi ko inuna ang pride ko at hayaan siyang malaman ang kasalanan niya. Kaya pagkatapos ng examinations ay dumeretso na ako sa bahay. Ipagluluto ko siya ng paborito niyang adobo as a peace offering. Gusto kong magka-ayos na kami.
Pero mas nagulat ako pagpasok ko sa bahay. Chanyeol was there infront of the main door, holding bouquet of tulips. My favorite flower. Tapos naka-checkered polo shirt siya at maong na pants. Naka-ayos din ang buhok niya, like he was on a date or something. Napatingin siya sa'kin nang makita niya ako at lumapit.
Binigay niya sa'kin ang bouquet at ngumiti ng matamis. "For you." Sinusubukan kong huwag ngumiti at ipakita sa kanya na nagtatampo parin ako. Kinikilig ako sa ginagawa niya.
Tinignan ko lang siya saglit at tumungo na papasok sa bahay. Pero bago palang ako makapasok ay hinawakan niya ang pulso ko at niyakap ako ng mahigpit.
I felt my heatbeat is gonna explode sa ginawa niya sunod. He kissed me like there's no tomorrow. Ang higpit ng hawak niya sa'kin parang ayaw niya ako pakawalan. He gently cupped my cheeks and deepened the kiss. Nabitawan ko ang bouquet na hawak ko at kumapit sa leeg niya, answering his kisses.
I gasped in air as our lips parted. I'm still in a state of shock of what my husband did to me. Nakakaloka!!
"I knew everything, wife and I'm sorry. I'm sorry if I hurt you. I didn't know that you'll be mad about that. That kiss? It's just a thank you kiss, wife. Nothing more. Taeyeon noona was just thanking me for helping her and it's not a big deal for me. So please don't get mad." He stated. Nakatingin lang siya sa mga mata ko habang sinasabi niya yon. I can sense his sincerity.
"Not big deal? Well, sa'kin big deal 'yun." I shouted. Okay na sana yun kanina, eh. Kaso ano daw? Not a big deal? Are you kidding me?
Kinuha ko ang bulaklak sa sahig at pumasok sa bahay. Naiinis ako grabe lang!!
Sinundan niya ako papasok sa bahay. Kumuha ako ng isang basong tubig at ininom 'yon. Hinilot ko din ang sentido ko. I think I'm gonna have an headache just because of THIS!!
"I know you're jealous, wife."
I face him."Oo, tama ka. I'm jealous!! I'm freaking jealous!! Asawa kita, eh. Kaya nga ako nagseselos kasi gusto ko ako ang palagi ang kasama mo, ang palaging humahalik sa pisngi mo! Oo nagseselos ako, Sobra!!" Hindi ko na napigilang mapasigaw at mapaiyak. It hurts, it really hurts!!!
Gusto kong sabihin na mahal ko siya. But I know this isn't the right time na sabihin 'yon sa kanya. I covered my face with my two hands kasi naiiyak na talaga ako. I don't care kung makita man ni Chanyeol. I want him to show na totoo'ng nasasaktan ako.
Inalis ni Chanyeol ang dalawang kamay ko sa mukha and gently wipe my tears using his thumb. " You have nothing to be jealous of, wife. Do you still remember what I said? I want to work out this marriage because I want to be a good husband to you. I want this marriage for real just like the other couples do. So don't be jealous, okay. And remember, I'm still courting you and I'm going to do everything to be my girlfriend. So hush now my wife." I just nod. I'm totally speechless!! Ghad!!
Niyakap ko siya nang mahigpit. Kinikilig ako na ewan. Parang nawala ang selos ko sa pinagsasabi ni Chanyeol. I should have trust him, para hindi na ito maulit. I know na sikat na talaga siya at hindi talaga 'yan maiiwasan. But I couldn't help myself, pero pangako hindi na talaga ito mauulit. I love my husband so much.
"S-sorry. I'm sorry" I sobbed.
"Shh. It's not your fault, it's mine. Promise, this won't happened again. I'm sorry, wife"
I smiled at him. "I forgive you, hubby."
-------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: Vote & Comment