ព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានឈានចូលមកដល់ ថ្ងៃនេះក៏ដូចជា
រាល់ដងដែរ Taehyungភ្ញាក់មកជួយរៀបចំសម្លៀក
បំពាក់ឲ្យនាយជាប្ដីដូចធម្មតា ទោះបីជាJungKook
ហាមគេមិនឲ្យធ្វើក៏ដោយ គិតសព្វៗទៅគេក៏មិនដឹង
ខ្លួនថាត្រូវគ្នាជាមួយJungKookតាំងពីពេលណាដែរ
ដំបូងរាងឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នា តែរស់នៅក្នុងផ្ទះជាមួយគ្នា
យូរៗទៅទម្លាប់ចាស់ៗមកប្រែរមកដូចដើរវិញ។
« ហ្អឹមមម...Jung » រាងតូចបើកភ្នែកព្រឹមៗសម្លឹង
រកមើលអ្នកជាប្ដី មុននិងបន្លឺឈ្មោះនាយឡើងពេល
ឃើញនាយកំពុងឈរដាក់ក្រវ៉ាត់.កអាវខ្លួនឯងនៅ
មុខកញ្ចក់
« មិនបាច់ក្រោកទេ អូនគេងសម្រាកបន្តទៅ»
JungKookនិយាយហាមពេលឃើញរាងតូចរកក្រោកមករកគេ
« អឹម » ដោយគិតថាខ្លួនឯងគ្មានកម្លាំងក្រោកផង ហើយក៏មិនចង់ប្រកែកនិងនាយទើបTaehyung
ទម្លាក់ខ្លួនគេងដណ្ដប់ភួយវិញ
« Jung!! ឯណាHyungWon?» ក្រោយពីងាក
រកមើលកូនតូចរបស់ខ្លួនមិនឃើញ ទើបនាយតូច
ប្រញាប់សួរទៅប្ដីទាំងបារម្ភ
« ព្រឹកមិញម៉ាក់មកលេង បងទុកឲ្យគេនៅជាមួយ
ម៉ាក់នៅខាងក្រោមហើយ អូនកុំបារម្ភអី...គេងបន្តទៅ»JungKook
« ម៉ាក់ក្មេកមក? អញ្ចឹងអូនរឹតតែត្រូវក្រោកហើយ
មិមអាចឲ្យគាត់មើលកូន ហើយខ្លួនឯងគេងទេ»
« ម៉ាក់មិនថាអីទេ បងប្រាប់គាត់រួចហើយថាអូន...
រវល់...បម្រើប្ដីដល់យប់ជ្រៅ គ្មានកម្លាំងនោះទេ»
ស្របនិងសម្ដីJungKookក៏ឱបមកថើបថ្ងាសរាងតូច
មួយខ្សឺតមុននិងដើរចេញទៅក្រៅដោយបិទទ្វារថ្នមៗ
« ងាប់ហើយJung!! ម៉េចក៏បងប្រាប់ម៉ាក់ហា៎ស?»
រាងតូចខាំមាត់ខ្លួនតិចៗ មុននិងដកដង្ហើមធំបន្តិចហើយ
សម្ងំគេងវិញ ណ្ហើយចុះ!ប្រាប់អីប្រាប់ទៅតែថាគេឈឺពេញខ្លួនប្រាណអស់ហើយ ត្រូវការសម្រាកសិន
ប្រហែលជាជិតម៉ោង11ថ្ងៃត្រង់ទើបTaehyung
ក្រោកពីគេងរួចរៀបចំខ្លួនរួចចុះទៅខាងក្រោម
« កូនថេយ៍!! » លោកស្រីJeon
« សួស្ដីម៉ាក់ » Taehyungញញឹមបន្តិចទើបដាក់ខ្លួន
អង្គុយជិតគាត់លើសាឡុង
« កូនយ៉ាងម៉េចហើយ? JungKookប្រាប់ថាខ្លួនមិនស្រួលខ្លួន គ្មានកម្លាំងក្រោកនោះទេ» Mrs.Jeon
« កូនលែងអីហើយម៉ាក់ អាល្អិតWonieមានរករឿង
លោកយាយទេហ្នឹង?» Taehyungនិយាយជាមួយ
កូនព្រមទាំងឱបថើបថ្ពាល់គេខ្សឺតៗ ខណៈពេលដែល
លោកស្រីJeonសម្លឹងមើលមកគេទាំងញញឹម បានឃើញកូនៗនិងចៅរស់នៅមានក្ដីសុខ ជុំគ្នាបែបនេះ
គាត់សប្បាយចិត្តហើយ មានតែសង្ឃឹមថាកូនប្រុស
របស់គាត់មិនសាងកំហុសមកទៀត ជាកំហុសដែលអាចចូលមកបំផ្លាញសុភមង្គលគ្រួសារតូចមួយនេះទៅចុះ។
« មែនហើយថេយ៍ ម៉ាក់ចាំបានថាកូនមានសុខភាពខ្សោយមែនទេ? ម៉ាក់បានទិញយ៉ិនសិនប៉ូវកម្លាំងពីសៀងហៃឲ្យមកផ្ញើរណា វាក៏ជួយធ្វើឲ្យសុខភាព
ល្អដូចគ្នាណា» លោកស្រីJeon
« អរគុណម៉ាក់ហើយ» Taehyungញញឹមរួចអង្គុយ
និយាយគ្នាជាមួយគាត់មួយសន្ទុះទើបគាត់ត្រឡប់ទៅ
វិញ ព្រោះឮថាមានប្រជុំនៅសមាគមន៍។
-SKIP-
នៅក្នុងផ្ទះបាយកំពុងតែមានចុងភៅ និងអ្នកបម្រើ
កំពុងតែនាំគ្នាស្វះស្វែងធ្វើម្ហូបក្នុងនោះក៏មាន
Taehyungដូចគ្នា ព្រោះគេក៏ចង់មកជួយធ្វើម្ហូបដែរ
ទោះបីជាអ្នកបម្រើខំហាមយ៉ាងណាក៏ដោយតែក៏
ហាមមិនកើតដែរ រីឯរាងតូចវិញពេលដែលបានធ្វើ
តាមចិត្តបែបនេះក៏សប្បាយចិត្តណាស់ ដឹងទេ? គេខានធ្វើម្ហូបយូរហើយតាំងពីរៀបការមកម្ល៉េះ
« លោកប្រុសប្រយ័ត្នមុតដៃណា» អ៊ំមេផ្ទះដែលឈរនៅម្ខាងតាមមើលរាងតូចនោះក៏និយាយឡើង ពេលឃើញគេហាន់បន្លែលឿនៗ គាត់តាមមើលសឹងតែមិនដកដង្ហើមធំហើយ សាកតែមុតកាំបិតបន្តិចទៅមើល លោកប្រុសធំច្បាស់ជារករឿងផ្អើលវិមានមិនខានទេ
« បាទ មិនអីទេអ៊ំ» Taehyungនិយាយទាំងញញឹម
ខ្ជឹបមើលទៅគាត់ ព្រោះមើលទៅគាត់ដូចជាបារម្ភ
ពីគេណាស់អញ្ចឹង ធ្វើមើលតែគេទៅធ្វើសង្រ្គាម
អាមនុស្សជំនាញរឿងធ្វើម្ហូបសឹងស្លាប់ទៅហើយ
« Jiiយកគីមឈីឲ្យខ្ញុំបន្តិច» រាងតូចនិយាយប្រាប់
ទាំងខ្លួនឯងកំពុងតែធ្វើម្ហូប ដែលយកគីមឈីមកនេះ
ព្រោះគេចង់ឲ្យស៊ុបតៅហ៊ូគីមឈីដែលជាម្ហូបសំណព្វ
របស់គេ និយាយទៅឃើញពួកគេនៅផ្ទះធំៗបែបនេះ
ទេតែម្ហូបអាហារដែលគេញ៊ាំសុទ្ធតែជាអាហារ
សាមញ្ញៗបែបកូរ៉េទាំងអស់
« នេះលោកប្រុស » Jii
រាងតូចក៏បន្តធ្វើម្ហូបរបស់គេ រីឯចុងភៅក៏ធ្វើម្ហូបផ្សេង4~5មុខទៀត។
« រួចហើយយ » Taehyungនិយាយហើយរួច
បិទហ្គាសវិញក្រោយពីបញ្ចប់រួច មានតែចាំJung-
Kookមកវិញញ៊ាំបាយជុំគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ ក្រោយពី
រៀបចំរួចរាងតូចក៏ងាកក្រោយតែក៏បុកប៉ះគ្នាជាមួយ
អ្នកបម្រើម្នាក់ទៀតធ្វើឲ្យទឹកក្ដៅកម្ដៅក្ដៅៗនោះ
ជះមកលើគេមួយចំហៀងខ្លួន
« អូយយយ៎ » មាឌតូចស្រែកឡើងដោយភាពឈឺចាប់ សាច់សៗរបស់ខ្លួនក៏ឡើងក្រហមរងាលចេញមក អ្នកបម្រើនិងអ៊ំមេផ្ទះក៏ប្រញាប់យកក្រណាត់សើមយកមកឲ្យTaehyungជូតដោយខ្លួនឯង
ព្រោះនេះមួយចំហៀងណា មិនមែនដៃដែលងាយ
យកទៅលាងទឹកនោះទេ
« ស្លាប់ហើយលោកប្រុសតូច!! យ៉ាងម៉េចទៅ
ហើយ?» អ៊ំមេផ្ទះសួរឡើងទាំងភ័យដូចគ្នាសំណាងដែលទឹកក្ដៅនេះទុករាងយូរទើបវាចុះកម្ដៅខ្លះ
សាកតែទើបយកចុះពីចង្រ្កានទៅមើលរលួយសាច់
ខ្ទេចហើមមិនខានទេ
« មិន...មិនអីទេអ៊ំ » ទោះបីជាឈឺប៉ុណ្ណាក៏រាងតូច
គ្រវីក្បាលថាមិនអីដដែល
« នាងដើរមិនចេះមើលទេឬ? មើលចុះក្រហមរលាក
ស្បែកលោកប្រុសតូចអស់ហើយ បើលោកប្រុសដឹង
នាងឯងស្លាប់មិនខានទេ» Jii
« ខ្ញ-ខ្ញុំសូមទោសៗៗ លោកប្រុសកុំដេញខ្ញុំចេញអី»
នាងតូចប្រញាប់ឱនក្បាលសូមទោសញាប់មាត់
« បានហើយៗ មិនអីទេណា ជាកំហុសរបស់ខ្ញុំដូចគ្នាទេដែលដើរមិនប្រយ័ត្ន» Taehyungនិយាយទាំង
កំពុងលាបថ្នាំលើស្បែកដៃខ្លួនឯងកុំឲ្យវាហើមប៉ោង
ជាងនេះ គេឈឺសឹងស្លាប់ទៅហើយ
« សូមទោសផងលោកប្រុស»
« មិនអីទេតែ...កុំប្រាប់Jungណា ហាមអ្នកណានិយាយអីទាំងអស់ ឮទេ?» Taehyungនិយាយ
ហាមប្រាមទុកមុន បើJungKookដឹងនោះ មានរឿងធំមិនខានទេ គេជាអ្នកចចេះខ្លួនឯងមិនចង់ឲ្យអ្នកណា
មកពិបាកព្រោះខ្លួនទេ
« តែ.... »
« ទុកថាខ្ញុំសុំចុះណា » Taehyung
« ចា៎ស » ក្រោយពីនិយាយរួច Taehyungក៏
ប្រញាប់ឡើងមកបន្ទប់របស់ខ្លួនវិញ អង្គុយលាបរបួស
លើខ្លួនរបស់គេ មើលចុះក្រហមសឹងតែមួយតួខ្លួន
« បើJungដឹង ស្លាប់មិនខានទេអាថេយ៍អើយយ»
រាងតូចគ្រវក្បាលតិចៗរួចទាញអាវដៃវែងយកមក
ពាក់ ដើម្បីកុំឲ្យJungKookឃើញដៃរបស់គេ
ថ្ងៃស្អែកប្រហែលជាគ្រាន់បន្តិចហើយ
«ថេយ៍!!» សម្លេងហៅធ្វើឲ្យTaehyungភ្ញាក់ព្រើត
ប្រញាប់យកថ្នាំទុកក្នុងថតតុវិញ
« អូនកំពុងធ្វើអី?» JungKookដោះអាវក្រៅទុក
នៅម្ខាងរួចដើរមកអង្គុយលើកៅអីហើយទាញរាងតូច
ឲ្យអង្គុយច្រកគាវទល់មុខពីលើនាយ
« អូនទើបតែងូតទឹកហើយ» Taehyungនិយាយ
រួចឱនទៅថើបថ្ពាល់នាយជាប្ដីមួយខ្សឺត
« ថ្ងៃនេះកើតអីបានជាមកថើបបងមុនអញ្ចឹង ហ្អឹម?»
ស្របពេលដែលនិយាយនាយក៏ឱបមកថើបលើបបូរមាត់រាងតូចរួចលើកដៃឱបចង្កេះគេមកផ្អឹបខ្លួនរបស់នាយ
« ថើបមិនបានឬ? ថ្ពាល់របស់ប្ដីអូនតើ!»Tae
« បងមានថាអី គ្រាន់តែចម្លែកតើ» JungKook
ញញឹមមុននិងឱនមកឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹង.ករាងតូច
ថ្នមៗស្រូបយកក្លិនក្រអូបពីកាយតូចមួយនោះ
TO BE CONTINUED
.