David's POV
"Nandiyan po si David?", rinig kong tanong ng isang lalaking nangangalang James.
"Bakit pre?", tanong ko. "Pasok ka muna." ngiting sabi ko.
"No need. Pinapa-tawag ka ni Sabrina." diretso niyang sabi.
"Bakit daw?", tanong ko. "Bakit ganiyan mukha mo?", katulad kasi siya kay Sabrina. Wala nang emosyon.
"I don't know." sabi niya. Hindi na ako nagtanong at sumunod na ako.
Bakit niya ako pinatawag? First time ito ah. Magtatanong ba siya about sa amin ni Loren? Nagseselos na ba siya kay Loren? If only I could tell her. Pero bawal daw sabihin kahit kanino. In just one wrong move, mamamatay si Sabrina.
Napansin kong nasa likod kami ng mga bahay namin. Anong gagawin namin dito? Impossible namang mag-uusap lang kami, hindi ba?
"What are we doing here?", ako na ang nagtanong.
"We'll wait for Sabrina." emotionless niyang sagot. Bakit ba dalawa na silang emotionless? Nasa dugo ba talaga nila iyon?
Maya-maya ay may naririnig akong mga yabag ng paa na papalapit. And I know, it was Sabrina. Pero bakit bigla akong kinabahan?
"Look whose here... The traitor." sabay ngiting makahulugan ni Sabrina. Yang mga ngiting yan, alam kong may gagawin siyang masama.
Nawala ang mga ngiti niya at napalitan nang galit.
Shiit. What did I do?
"Naalala mo ba yong sinabi ko sa'yo last time? Kapag nag-sumbong ka, ikaw sunod." sabi niya.
"W-w-what?", nauutal kong sabi. "What do you mean?", kinakabahan kong tanong. Shiit. Kalalaki kong tao, kinakabahan ako.
"Wag ka na magmamaang-maangan pa. You know what I told you before." at kumuha siya sa likod niya ng baril.
"Wait Sabrina... Puwede naman natin itong pag-usapan." sabi ko nang mabilis.
"No, sinabihan na kita dati. Pero hindi ka nakinig." at tiningnan niya na ako na para bang hindi niya na ako kilala.
"I'm sorry." nasabi ko na lang.
"Hindi ako tuma-tanggap ng sorry. Alam mo yan." and she pull the trigger.
Ito na ba ang katapusan ko? Bakit parang ang bilis kalimutan ni Sabrina ang lahat? Ang mga pinag-samahan namin? Ang mga masasayang alaala namin? Bakit parang wala na lang sa kaniya?
Ganoon ba talaga siya? Mas minahal niya si Edwin kaysa sa akin? Mas hinintay niya pa ang lalaking sumira sa buhay niya? Mas pinipili niya iyon kaysa sa akin?
Pero sige, kung yan ang gusto ni Sabrina.
"Okay, then shoot. Goodbye Sabrina. Sana maging masaya ka." at napapikit ako.
And without a second ay narinig ko ang isang putok ng baril.
Ano ba yan, hindi man lang pinaabot ni kamatayan ang birthday ko eh malapit naman na.
Pero wala akong naramdamang sakit sa binaril sa aking katawan. Ganito ba kapag patay na?
Dumilat ako at nakita ko si Sabrina na napapikit at kalong-kalong ni James. At may tama siya. At nakita ko ang baril at humarap sa bumaril kay Sabrina. At iyon pala ay si Diego, tawa siya ng tawa na akala mo ay siya ang demonyo. At pinutok ko ang baril at tumama ito sa tiyan niya. Kaya tiningnan niya ako ng sobrang sama.
"The Gang war is already begun." sabi niya bago siya lumuhod sa lupa at pumikit ang mga mata.
After ng pangyayaring iyon binigay ko kay James ang baril at binuhat ko si Sabrina.
"Pumunta kaagad tayo sa ospital at baka hindi tayo makaabot." sabi niya kaya itinago niya ang baril niya sa likod at patakbo kaming pumunta sa kotse niya.
Mabilis na nag-drive si James, pinakiramdaman ko naman si Sabrina at mahina ang pay-beat ng puso niya.
"James,bilisan mo na." sabi ko.
"I'm trying." sabi niya. "How's her pulse?"
"Slowly fading." sabi ko.
"Shit. Kasalanan nila ito." rinig kong sabi niya.
Yes, Kasalanan nila ito lahat. Ako dapat ang papatayin ni Sabrina, pero dumating sila.
Kayanin mo Sabrina. Matapang ka hindi ba? Kayanin mo 'to. Wag mo kaming iiwan. Wag mo kaming iwan. Please...
"Nandito na tayo." sabay baba at ikot ni James papunta sa akin. Para akayin si Sabrina.
Kaagad naman na may lumapit sa amin na isang doctor.
"Prepare the emergency room." rinig kong sabi niya. "Sir, hanggang dito na lang ho kayo."
"Sir, mabubuhay pa naman siya, hindi ba?", worried na tanong ni James.
"We will try our best. But for now, Sabrina needs your prayers. Sige na Jo, at uumpisahan na namin ang surgery." at kaagad naman na umalis ang doctor.
At napaupo na lamang kami sa waiting area.
"This is all my fault. Kung hindi ko lang sana sinabi Yong ginawa niya kay Tito Romeo, hindi mangyayari ito." sabi ko at sinuntok ang pader.
"No, bro. This is not your fault. Si Diego ang bumaril kay Sabrina. Napatay mo ba siya?"
"Hindi ko alam pero alam kong nawalan siya ng malay." sagot ko.
"Hindi na sana siya nabuhay pa." sabi niya. "Gang wars are already began."
"What do you mean? Ayan din ang sinabi ni Digeo bago siya mawalan ng malay."
"Pinatay ni Tito Romeo si Tito Kobe, and after Tito Kobe died, isusunod ni Tito Romeo si Kuya Red, at sunod-sunod kami. Bago pa mawala si Kuya Red ay Pinatay niya na si Tito Kobe. And that starts where the wars between the gangs."
"Wait... Kung pinatay ni Tito Romeo si Tito Kobe. What's the reason para patayin ni Tito Romeo si Tito Kobe?", naguguluhan kong tanong.
"It's because pinatay ni Tito Kobe ang kapatid niya. And after ng pagpatay ni Titp Kobe sa kapatid niya, nagsimula ang underground fight. Ang mga bad gangster, at ang mga hindi. Pakana nila Tito Romeo ito at Diego. Para malaman nila, kung sinong mga gangs ang kasapi ni Tito Kobe at Tito Romeo. Dahil balak ni Tito Romeo na sila ang mag-hari sa gang World."
Hindi ko lubos maisip na ganoon pala ang pinagmulan ng mga underground fight. Kaya pala, umuuwing sugatan si Sabrina. Hindi niya iniinda ang sakit, basta makalaban lang siya.
"Bakit kayo ganoon?", out of nowhere kung tanong.
"What do you mean?", kunot-noo niyang tanong.
"Bakit kayo puma-patay? Eh hindi ba police si Sabrina, Law naman ang kinu-kuha mo, talos ito Yong mga ginagawa niyo?"
"David, hindi kami ang puma-patay. We only did that for Tito Kobe, pero kung gusto nila ng laban, hindi kami aatras." sabi niya.
What the hell did just happen.
* * *
"Okay na ho ang pasyente. Puwede niyo na pong dalawin." sabi ng Doctor at kaagad naman itong umalis.
"Ikaw muna pre." sabi ni James kaya tumayo na ako at dahan-dahang pumasok sa room ni Sabrina.
Pagkapasok ko naman doon ay nakita ko siyang gising na at dahan-dahang gumalaw.
"Huwag ka munang gumalaw-galaw, kaka-tanggal lang sa'yo no'ng bala." sabi ko at napangiti lang siya.
"Your here again." at ngumiti na naman siya. "Everytime na napapahamak ako, lagi kang nasa tabi ko."
"Hindi ko nga din alam eh. Pero ito, nandito ako." sabi ko at kinuha ko ang isang mono block chair at umupo sa tabi niya.
"I'm sorry about earlier, nabulag lang siguro ako ng galit." sabi niya.
"Its okay, as long as nagising ka."
"Si Diego nga pala, what happened to him?", curious niyang tanong.
"I shoot him, pero hindi ko alam kung buhay pa ba siya o hindi na."
Hindi na siya sumagot.
"Are you still with Loren?", seryoso niyang tanong bigla.
"Yes." sabi ko.
"How did you end up being together again?"
Sasabihin ko ba sa kaniya lahat? Kung hindi ko man sabihin sa kaniya ay alam kong mapapahamak siya. Kapag sinabi ko naman sa kaniya, mapapahamak siya.
"It's a long story, Sabrina."
"Then make it short." kaagad na sabi ni Sabrina.
Pero hindi ako makasagot.
"I want you to leave her. Hindi siya ang tamang tao para sa'yo."
"Why?"
"Huwag ka ng mag-tanong. I only wants the best for you. Huwag ka nang makigulo sa gang. Ayaw kitang madamay sa gang."
"But Sabrina, she told me na kapag hindi ako sumunod sa kaniya, papatayin ka nila."
"What? Kailan sinabi yan sa'yo?", kunot-noong tanong ni Sabrina.
"A week ago, bago maging kami." sagot ko.
"Hindi ka dapat naniwala sa kaniya." sabi ni Sabrina.
"Pero yong buhay mo ang nakataya. Alam mo naman na... Mahal kita."
"Girlfriend siya ni Diego. At gusto kong makipag-hiwalay ka sa kaniya ngayon, at umalis ka sa bahay niyo. Pumunta ka sa bahay ni Kuya Rex, safe ka doon. Hindi ka nila magagalaw."
"But Sabrina-"
"I said what I said. Ayaw kitang madamay sa gang war between Tito Kobe and Tito Romeo. Broke up with her immediately." ma-awtoridad niyang sabi Kaya wala na akong nagawa.
Sino nang susundin ko? Si Loren o si Sabrina? Ang dating magulo, lalong gumulo.
Nakaka-putangina na naman oh. Ano nang gagawin ko ngayon? Susundin ko ba si Sabrina? Pero hindi, kasama na ako sa gulong ito. Kaya dapat hindi ako umurong.
Kaagad na lumabas ako sa room ni Sabrina at nakita ko Si Tita Luz na humahagolgol, nandoon din ang mga kuya niya.
Humarap ako kay James.
"Puwede ba tayong mag-usap?", tanong ko at napatango naman siya Kaya sumunod ako sa kaniya at napunta kami sa Garden.
"Anong pag-uusapan natin?", tanong niya sabay ayis ng salamin niya sa mata.
"I want to join your gang."
Stay safe everyone...