"Geliyorum Yedam!" Sıramın üzerindeki kitapları düzenleyip yerimden kalktım. Yaklaşık birkaç hafta olmuştu okula başlayalı. Ortama ayak uydurmakta iyi olduğumdan hemen arkadaş çevresi edinmiştim. Jeongwoo ve Yedam beni kapıda bekliyorlardı. Öğle arasına girmiştik. Yemek yemeye gidecektik. Sınıfın köşesinde oturan kişiye baktım. Geldiğim günden beri hiçbir sosyal davranış göstermemişti. Ne bana, ne de başka birine karşı. Asosyal biri olma ihtimali vardı elbet. Aishh, kendi kendime merak uyandırıyordum.
"Hadi gidelim." Başımı salladım ve kafeteryaya doğru ilerledik. Etraf herzamanki gibi kalabalıktı. Yiyecek birkaç sandiviç ve meyve suyu alıp diğerleri ile boş bir masaya geçmiştim. Sohbet eşliğinde karnımızı doyuruyorduk. Yemekten sonra ders notlarını düzenleyeceğimi bahane ederek sınıfa gitmiştim. Aslında amacın o çocuk ile tanışmaktı. Etrafa bir göz attım. Hâla yerinde oturuyordu. Gülümseyerek hemen önündeki sıraya oturdum ve ona doğru döndüm.
"Hey, selam!" Kafasını kaldırıp bir süre yüzüme baktı ve tekrar eğdi kafasını. Sanırım konuşmayacaktı. İyi, öyleyse ben konuşmaya devam ederim. "Ben Jaehyuk. Yeni geldiğimi biliyorsundur." Konuşmamaya devam mı edecekti? Nefesimi tazeleyip gülümsemeye devam ettim. "Öğle aralarında hiç yemek yediğini görmedim. Düşündüm ki-"
"Düşünme." Tamam, aramızda geçen ilk sohbete böyle başlaması hiç hoş olmamıştı. Moralimi bozmamam gerekiyordu. Terbiyesizlik yapan oydu!
"Ama düşündüm bile." Elimde tuttuğum sandiviçi hemen önüne bıraktım. Neyse ki bunu yememiştim. "Tadı çok güzel. Sende ye." Öylece beni izliyordu. Daha önce kimse ona bir şeyler vermemiş miydi? Hah! Yok canım! Sadece şaşırmış olmalıydı. Pff, sus Jae!
"Jaehyuk! Futbol oynamaya karar verdik, sende gelsene." Kafamı çevirip kapıdaki Jeongwoo'ya baktım. Gelmemi bekliyor gibi bir hâli vardı. Kafamı olumlu anlamda sallayarak birazdan gereleceğimi söyledim. O gittikten sonra da tekrar arkamı döndüm. Hâla ifadesiz bir yüzü vardır.
"Şey, gitmem gerek. Sana afiyet olsun~" Gülümseyerek yerimden kalktım bahçeye gitmek için sınıftan çıktım. En azından yanımdan kaçmamış olması onunla arkadaş olmam için bir bahaneydi.
Kendimce bir bahane.
-
Umarım kitabı sevmişsinizdir ♡
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
