Moonlight Throne (Gazellian Series #6)

Chapter 24

AN/ Hi, angels! If you want to feel more about this chapter, you can try to hear the video I've posted above. I listened to this song while writing the chapter and the feeling was so overwhelming! Huhu. I hope you enjoy this chapter the way I enjoyed writing it! Huhu. Sobrang sarap sa feeling magsulat ng Gazellian Series! Supeeer sasabog sa feels. I hope you'll feel my emotions too! Thank you so much! Happy reading!

Chapter 24

HARI

King of the Light

Buong akala ko'y ang apoy na yumayakap sa malaking dragon ang siyang higit na magliliwanag sa mga oras na ito. Ang tindi ng init at ang dala nitong kapangyarihan na siyang nararamdaman ng mga matang ngayo'y humahanga mula sa ibaba ang siyang dapat ngayo'y nag-uumapaw, ngunit nang sandaling magningning sa aking mga mata ang makasaysayang nilalang na hindi ko akalaing magmumula sa akin...

Hindi ko masukat ang nararamdaman ko, matinding tuwa? Galak? Pagkagulat?

My King's form is a phoenix.

A golden phoenix...

Sa buong buhay ko iilan lamang ang nalalaman kong kulay ng apoy. Pula kawangis ng dugo, asul mula sa isang diyosa at maging ang kulay ng abo mula sa isang pagtataksil. Ngunit ang makitang ang panibagong uri ng aking simbolismo'y may kakayahang maglabas ng sariling apoy...

Akala ko'y hindi kailanman magkakaroon ng kulay ang hangin, ngunit sa bawat banayad na pagaspas ng pakpak ng makasaysayang nilalang, tila ang hangin ay nagiging ginto.

Wala sa sariling naglandas ang mga daliri ko sa gintong sinulid na nakakonekta sa puso ko habang ang aking mga mata'y nananatiling humahanga sa makasaysayang ibon sa himpapawid.

From the Tree of Light that symbolizes my life and authority...

The Sword of Light that symbolizes my endless power...

To Goddess of the Moonlight that owns everything of me...

And now, a legendary creature that ignites light... a golden light of fire.

Apoy na kulay ginto.

Muli akong napatitig sa tuktok ng makasaysayang ibon, halos hindi ko na makita ng maayos ang kabuuan ni Leticia dahil tila humalo na siya roon, maging ang mga kapatid ko sa iba't ibang parte nito'y tila naglalaho na ang mga katawan.

"Ama..." wala sa sariling nausal ko.

Hindi ko maiwasang hilingin na sana'y narito siya at nakikita ang nasa harapan ko. Ang kasagutan sa kanyang tanong... ang kasagutan sa palaisipang iniwan niya sa akin noon.

Hindi ko akalain na si Leticia at ang mga kapatid ko ang sasagot sa matagal nang katanungang iyon.

How did Leticia discover? Matagal na kayang alam ng aking diyosa na mayroon ako nito?

Does it mean that every King has? Alam kong hindi ito ang tamang oras upang isipin ito, ngunit minsan kaya'y ipinakita sa amin ni ama ang sa kanya?

Muli akong napayuko ako sa gintong sinulid na nakakonekta sa dibdib ko. The golden string feels so warm.

Sa paglalakbay na ito ang siyang unti-unting humuhubog sa amin ni Leticia upang higit na maging karapat-dapat na manungkulan sa buong Nemetio Spiran. Our every obstacle serves as a realization... na dadalhin namin sa mga taong mauupo kami sa trono.

This journey made me realize that I can bring out the best of me with my goddess beside me.

What will happen to me without you, Leticia, my Queen?