អ្នកជំនួស [ complete ✅ ]

ភាគទី ០៧ - ហៅថាបងជុងគុគ

ព្រឹកប្រលឹមឡើងស្រាងៗ ខ្យល់ត្រជាក់បក់ផើយផាត់សម្លេងសារិកាយំអឺងកងបន្លឺនាពេលព្រឹកប្រលឹម។

« ហឹម » រាងច្រលឹង បម្រើសខ្លួនតិចៗពេលដែលមានអារម្មណ៍ថារសើបកដូចមានអ្នកណាមកឈ្មុះឈ្មុលថើបករបស់ខ្លួន។

« ហឹស » ជុងគុគ សើចនៅដើមកសម្លឹងមើលរឹកពាអ្នកម្ខាងទៀតទាំងអស់សំណើច។ ជុងគុគ គេងអោប ថេយ៉ុង ពេញដៃរួចសម្លឹងមើលខ្ទង់ច្រមុះស្រួចស្មើរបស់ ថេយ៉ុង។ ដៃរបស់រាងក្រាស់ លើកឡើងមកអូសកាត់ខ្ទង់ច្រមុះ រួចចុះមកដល់បបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូកស្តើងមុននិងអង្អែលវាតិចៗ

« ចៅហ្វាយ » ថេយ៉ុង ភ្ញាក់ដឹងខ្លួនសម្លឹងមើលមុខ ជុងគុគ ភ្លឹះដែលឃើញរាងក្រាស់សម្លឹងមកគេវិញដូចគ្នា

« ភ្ញាក់ហើយ? » ថេយ៉ុង ងក់ក្បាលដាក់ ជុងគុគ គេរៀបនិងស្ទុះក្រោកចេញពី ជុងគុគ ទៅហើយប៉ុន្តែរាងក្រាស់ក៏អោបគេជាប់មិនអោយរើទៅណា។

« អួយ » ថេយ៉ុង ក៏ត្រូវភ្ញាក់ពេល ជុងគុគ ចាប់លើកខ្លួនរបស់គេមកអង្គុយច្រកគៀវនៅខ្លួនគេ ទឹកមុខរបស់ ថេយ៉ុង ក៏ក្រហមព្រឿងៗប៉ុន្តែខ្លួនបានត្រឹមតែអង្គុយស្ងៀមមិនហ៊ានកម្រើក

« អោយចូលទៅបានអត់កន្លែងនិង? » ជុងគុគ អង្អែលភាពទន់ជ្រាយរបស់ ថេយ៉ុង មុននិងស្រដីដោយការបេះបួយ។ ថេយ៉ុង ក្រវីក្បាលដាក់គេទាំងដៃក្តាប់ជាប់

«ចិត្តកំណាញ់ម្លេះ?» ជុងគុគ អោបចង្កេះ ថេយ៉ុង និងនិយាយលួងលោមគេអោយទន់ចិត្តតែហាក់មិនបានផងសោះឡើយ

» ក្រែងលើកមុនថាយើងចង់បានអីអោយហ្នឹងនោអី? « ជុងគុគ លើកចិញ្ចើមម្ខាងសួរដោយទឹកមុខច្រលើម ហើយក៏មិនភ្លេច យកដៃរបស់ខ្លួនទៅអង្រួនចង្កេះរបស់ ថេយ៉ុង អោយកកិតនិងកូនប្រុសរបស់គេដែរ។

« តែមិនមេនអានឹង » ថេយ៉ុង ខាំមាត់ជ្រួញចិញ្ចើមពេលដែលមានអារម្មណ៍អ្វីម្យាងទល់ឡើងមកលើគូទគេ

« មិនចាប់អារម្មណ៍យើងខ្លះទេហេ៎? » ថេយ៉ុង សម្លឹងមុខ ជុងគុគ ទាំងអៀនចាប់អារម្មណ៍អី? ចាប់អារម្មណ៍ រឿងគេលូកលាន់ខ្លួននិងមេនទេ