Vîllïañ's Wïšĥ ~ Arc[2]💜[3]💜[4]💜[5]

PART [4.2]ေခ်💚

Zawgyi
❤

အလင္းေရာင္တို႔ ေမွးမိွန္ကာ ေနမင္းႀကီးေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္​ေရာက္လုၿပီ။ မၾကာခင္ပဲ ပစ္ခတ္သံတို႔ တိမ္ေလ်ာ့လာ၍ က်န္ရိွေသးေသာရန္သူအနည္းငယ္မွာလဲ အေရးမလွေတာ့ေသာေၾကာင့္ သုတ္ေျခတင္ ျပန္လွည့္ရေခ်ေတာ့သည္။

ထိုေတာ့မွ စစ္သားအသီးသီး ေအာင္ပြဲခံကာ ဒါဏ္ရာသူမ်ားကို ကူတြၿပီး ပ်က္စီးသြားေသာ ယာယီနားခို စခန္းမွ အားလံုးကိုယ္စီ ထုပ္ပိုးသယ္ကူကာ ဖုန္းအန္း အေျခစခ္းသို႔ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ဖုန္းအန္းစခန္းတြင္ က်န္ရိွေသာ လူမ်ားထြက္လာၾကကာ

မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးႏွင့္ ႏူးညံ့ဖြယ္ဟန္ပန္ ေက်ာ့ေက်ာ့ႏွင့္ မိန္းမ တစ္ဦး ခ်ဴး႐ွန္ဆီသို႔ေျပးလာကာ

"ခ်ဴး႐ွန္ ဒါဏ္ရာ ရေသးလား "

ထိုသူေျပးလာတာနဲ႔.ခ်ဴး႐ွန္.သူမလက္ထဲက ေဆးေသတၱာႏွင့္အတူ အထုပ္အပိုးမ်ားကို ထိုသူ႔ဆီ အကုန္ေပးလိုက္ရသည္။

! တစ္လမ္းလံုးသယ္လာရတာ လက္ေတြျပဳတ္ေတာ့မယ္။.ႏႈတ္ေလးက ခ်ိဳခ်ိဳေလး ႀကိဳဆိုၿပီး လက္ကလည္း ျမန္ျမန္ယူသင့္တယ္ေလ!

system" လန္ေဝ.ခ်ဴး႐ွန္ရဲ႕ ..
အင္း..အကူေပါ့..သူငယ္ခ်င္းလား..အထိန္းေတာ္လား."

!အမယ္ေလး. ဘာျဖစ္ျဖစ္.ငါေသေတာ့မွာပဲ..!

ခ်ဴး႐ွန္ ထိုးေပးလိုက္ေသာ အထုပ္ေတြကို ၾကည့္ကာ လန္ေဝ အနည္းငယ္.အံ့ျသမိ၏။.

"အား... ေသေတာ့မွာပဲ.
ေၾကာက္စရာႀကီး..နားေတြလည္း အူေသၿပီထင္တယ္.
ေရဆာတယ္ ေရယူေပးပါ."

ခ်ဴး႐ွန္က.ႏူးည့ံသေလာက္ ယဥ္ေက်းစြာ ေျပာဆိုတတ္ၿပီး လန္ေဝကိုလဲ မလြန္ဆန္ဘူး.
လန္ေဝက လူေတြေ႐ွ႕မွာ ခ်ဴး႐ွန္ကို ဂ႐ုစိုက္ျပတာက အေပၚယံသာသာပဲ ခ်ဴး႐ွန္ကလဲ ဒါကိုသိလို႔ လန္ေဝက တစ္ခုခုလုပ္ေပးမယ္ဆို
ရပါတယ္ ခ်ဴး႐ွန္ဘာသာ လုပ္ပါ့မယ္နဲ႔ အလိုက္သိေျပာဆိုတတ္တယ္။