MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

continuation

Mahawa pa ako virus nya pag ginamit ko pa to ng mga ilang araw...

Ilang minutes din akong nag perma ng mga documents na asa table ko bago may dumating na nurse, saying na Zack wants me in his office. Agad naman akong napahilot sa aking sintido dahil dun. It's probably because on what happened yesterday. Sa daming chismosa sa panahon natin ngayun malang sa malamang na nakaabot kay Zack ang mga nangyari. Worst is alam kong maling balita ang nasagap nya.

Ano pa nga ba ang maaasahan nyo kay mareng Claire diba? Kaya siguro masaya ang bruha dahil alam nitong mapapagalitan ako. Nahiya pang sabihin kanina, gusto pa ata akong i- ng bruha.

Si Zack kase ang co-director and second in lead dito sa hospital. He stand as the behalf of the Director, which is who owns this building. Though he really never appears in public that much, and most of the works fall on Zack's hand. Sometimes I wonder how can he manage such a job.

Nang makarating na ako sa harapan mg office ni Zack ay inayos ko Muna ang aking sarili, then nag buntong hininga bago kumatok ng tatlong beses. Nakarinig ko ng mahinang 'come in' Kaya agad narin akong pumasok.

"Pinapatawag mo daw ako" Agaw ko nang attention nya. Saglit naman ako nitong sinulyapan at tinuro ang upuan na nasa harap nya, telling me to sit, so I did without any other arguments.

"What happened yesterday Bri?" Kalmadong tanong nito. Asa laptop parin ang focus nya. And I'm somewhat proud to say na kahit baguhan palang ako dito ay masasabi kong galit sya. This is how he handled his problems, cold and serious. And to tell you the truth ay hindi ito ang unang beses na nangyari to. So I'm kinda use to it, and somewhat aware na this thing is coming.

Claire really love trouble... Troubling me! Tsk... How annoying...

"I thought your with Claire yesterday? Hindi nya sinabi sayo? " Balik na tanong ko sa kanya, challenging him. Nakita ko namang sumulyap ito sa akin pero saglit lang iyun.

"I don't believe her" He chirp shortly. While continuesly typing at his laptop.

"What if I say na totoo ang lahat ng sinabi nya?" Balik na tanong ko agad sa kanya. Natigilan naman ito dun at agad na napatingin sa akin. Tuluyan nang naiwan yung laptop nya na pinag kakaabalahan nya kanina. Inalis nya ang salamin nya at pinunasan ang lenses nuon bago umayos na ng tingin sa akin.

Good, I finally got your attention. Ayoko sa lahat ay yung iniignore ako. If he wants to deal with me then he need to face me head on.

"Your not like that Bri" Seryosong pahayag nya sa akin at deretso akong tiningnan sa mata na para bang pinag aaralan ako at pini-figured out ang mga asa isip ko.

"Anong klaseng tao ba ako sa paningin mo Zack? How can you say na 'your not like that bri' so easily?" I ask calmly, though not backing out.

"You can't do the things she said to me. I know you" He reasoned out while fixing his glasses.

"You know me since when Zack?" I the ask once again, but he fell silent kaya napailing nalang ako dun.

"You only know me since ng mag trabaho ako dito Zack. You should have not trust me that much, you know? Well, nevertheless, it's your choice not mine, so what's done can't be undone. But I'll clear myself first... Claire started the fight and I just finished it. At kung ano man ang sinabi nya sayo ay malamang na mga insecurities nya lang yun towards me.  Walang katotohanan, and that's all" I explained, mid stopping from my sentence to face him myself.

"Walang nakakakilala sa akin maliban sa sarili ko lang. And I don't really need someone judging me around. I did nothing wrong after all, I just gave her what she deserve. Hinahanap nya rin naman yun eh, so who cares? No one cares, and definitely nothing to do with you" Magalang na pag papaliwanag ko pa. Nanatiling tahimik naman ito dun, and definitely looking so surprised dahil sa mga sinabi ko.

"If that's all, I'll leave first. I'm actually quite busy too" By that ay tumayo na ako sa kinauupuan ko and head towards the door, and left. Rinig kong tinawag pa nya ang pangalan ko but hindi ko na iyun nilingon, at nag patuloy lang sa pag lalakad sa hallway nitong hospital.

I'm full from stress today, maybe that's more than enough...

Bumalik nalang ulit ako sa office ko after that at nag patuloy na mag perma ng mga documents at paperworks na need ko I check and i-reviewed. Hanggang sa sumapit na ang lunch time kaya sumaglit ako sa labas para kumain. Pag katapos ko namang kumain ay agad narin akong bumalik sa office ko and decided na palitan na ang mga bandages at linisan ang sugat nung lalaki.

Hinanda ko lahat ng mga gagamitin ko then, strated to unwrapped all the bandages. Marahan kong inexposed ang kanang tagiliran nya to dis infect it. Pero bago yun ay nag suot muna ako ng mask at disposable gloves.  I actually clean his wound regularly, to avoid infection, at para maiwasan narin ang pag dudumi nun. Besides it will heal fast this way. And he'll be good as new if all the procedure is done perfectly.

Una kong tinanggal ang nakabalot na puting tela sa sugat nya at inilagay iyun sa gilid ng gray trolley na asa tabi ko with the other things I needed. Next ko namang tinanggal ay ang bulak na naandun, at medyo winisikan iyun ng maligamgam na tubig dahil nakadikit iyun sa sugat na may tahi dahil sa mga namuong dugo and plasmas.

Nang natanggal ko na iyun ay naghanda ako ng bulak na may alcohol. But before applying it ay dinampian ko nuna ng white na sinulbot sa maligamgam na tubig yung sugat para medyo mag moisture iyun, at lumambot yung mga buong dugo. After that ay sinimulan ko nang linisan yung sugat gamit ang bulak na may alcohol. Making sure na matanggal lahat ng dumi and bacterias duon.

Nasakalagitnaan ako naman ako mg pag pupunas ng alcohol sa sugat nung lalaki ng bigla akong mapatigil sa ginagawa ko, dahil may kamay na humawak sa braso ko. Stopping me from what I'm currently doing.

Nag angat ako ng tingin at bumungad sa akin ang berdeng mga mata nung lalaki, pero ang kaso ay patay iyun tingan at walang ka buhay buhay while looking straight into my eyes.

"It hurts" He then said using his coldest voice, na mas malamig pa ata sa mga yelo.

I blinked.

END CHAP TWO

AENJOY READING 😘 AND PLEASE DO VOTE 🥺 I REALLY NEED IT

THANK YOU 💗