🙂მერვე🙂

Start from the beginning
                                    

ჩემს სამფლობელოში შევედი და მაგიდასთან დავჯექი... პასუხის მოლოდინში კომპიუტერი გავხსენი და ვეცადე რამით გამერთო თავი...

—აააიიიიშშშშ... 8 ხდება და რაღა ეხლა მომინდა საჭირო ოთახშიიი...— ავდექი და უცბად გავიქეცი...

დაახლოებით 5 წუთში დავბრუნდი... მაგიდას მივუჯექი და საქმე განვარგრზე...

30 წუთი ველოდე... ცხრასაც გადაცდა... მაგრამ რად გინდა... არც არვინ მირეკავს... არავინ მწერს... ემაილიც შევამოწმე და უშედეგოდ... ბოლოს იმედები ამომეწურა ლოდინისგან და სამზარეულოში გავედი... წყალი დავლიე... ტოსტი გავიმზადე და ოთახში დავბრუნდი... საზოლზე წამოვწექი და ჯეის დავურეკე...

— ჯეი როგორხარ?...— ოდნავ ნაღვლიანი ხმით ვუთხარი... ვეცადე აარ შემემჩნია თუმცა ჯეი რისი ჯეია🤷🏼‍♀️

ჯეი—მე კარგად და როგორც ჩანს ჩემს მახინჯს რაღაც სჭირს... აბა გისმენ პატარავ

— მგონი არ მიმიღეს— ტუჩები დავბუშტე და საწოლზე მოვკალათდი...

ჯეი— რატო... რამე მოგწერეს?... ან ცუდად გითხრეს... მითხარი წამო გავუერთიანოთ სიფათი მაგ ნაბიჭ...— შეიჭრა როლში და როგორც ჩვევია სანამ არ დააწყნარებ იქნება აფორიაქებული...

— აღარ განაგრძო... ნეტა რამე მოეწერათ ან დაერეკათ რას ვჩივი... არანაირი შეტყობინება... საერთოდ არაფერი

ჯეი— შენ მაგაზე არ იდარდო საყვარელო ყველაფერი მოგვარდება... გინდა დღეს კლუბში წავიდეთ?

— არმინდა...

ჯეი— არც შენს საყვარელ ბარში?...

—ნწუ

ჯეი— კაფეზე რას მეტყვი მზეთუნახავო?

— აქლემო შენი ნახვის და ჩახუტების მეტი არაფერი მინდა... ისედაც მომენატრები რო წახვალ☹️

ჯეი— მგონი დეპრესია გეწყება... ჩემთან მოდი და რამეს ვუყუროთ... თუ გინდა აქ დარჩი— ჩემი შტერი ბიჭი... როგორ ცდილობს რო გამამხიარულოს...

🖤უგულო ადვოკატი 🖤Where stories live. Discover now