დილას ტელეფონის წრიალის ხმა მაღვიძებს... ბალისში თავი მაქვს ჩარგული და ვცდილობ ტელეფონის ხმა დავაიგნორო... მალევე გაითიშა თუმცა ზარი ისევ შემოვიდა... უკვე იმდენად მეშლებოდა ნერვები რომ ტელეფონს კედელზე შემოვანერცხებდი და ვინც რეკავს იმას თავისივე ნაწლავებით გავგუდავდი....
ბალისში თავი უფრო ჩავრგე და ტელეფონის ასაღებად ხელი გადავწი... ავიღე და არც კი შემიხედავს ისე ვუპასუხე...
— შე უპატრონო... სახლში საათი არ გაქვს?... ან საერთოდ რას მირეკავ... იდიოტო... შენი მისამართი სახელი და გვარი მომწერე... რო გამოვფხიზლდები უნდა დაგადგე და საკუთარი ნაწლავედით დაგახრჩო... იდიოტოო!!!...— მივაძახე და ტელეფონი გავთიშე... საწოლის ბოლოში მოვისროლე და ძილი გავაგრძელე...
არავის მივცემ უფლებას ჩემ საყვარელ საქმიანობაში ხელი შემიშალოს და ძილი დამირღვიოს...
დაახლოებით 2 წუთში კიდე ისმის ტელეფონის ხმა... ხელები სიმწრისგან მოვმუშტე და ისე გადავცოცდი საწოლის ბოლოში... ტელეფონი ავიღე და ნახევრად დახუჭული თვალებით ვუპასუხე...
— რომელიხარ...— მკაცრ ტონს ვაპარებ და ველოდები როდის მეტყვის ვინაობას... რომ მოვძებნო და გავძუყნო...
?— ჯოჯო... იდიოტო შენ რა ჩემი ნომერი არ გიწერია?...
— ვაა აქლემოო... გგონია ეხლა გეტყვი როგორ ხარ ან რამე მაგდაგვარს?...— მკაცრი ტონით ვეუბნები... და უკვე ყვირილზეც გადავდივარ...— იდიოტო იცი რომელი საათია?... ამ დილა უთენია რატო მაღვიძებ?...
ჯეი— კარგი რააა... დავიჯერო ჩემი ხმის გაგონება არ გაგიხარდა?... საათს რაც შეეხება გეტყვი რომ შუადღის ორი საათი ხდება და შენ კიდევ გძინავს?...
— მერე იდიოტო ეგ ჩემთვის შუადღე კი არა დილაა... იცოდე შენი ნარეკი 4-5 საათამდე არ ვნახო თორე ფეხებით დაგკიდებ...
ჯეი— უიმეეე რაიყო... ამდენი ხანია კორეაში ხარ ჩამოთრეული და მეგობარი ესე უნდა დაივიწყო?... ნაგავო...
