ლუ-იმედი მაქვს რამე სერიოზული არ არის
ექიმი- არაფერი სერიოზული, ეს გადაღლის ბრალი შესაძლოა იყოს...
- ხო და მალე გამწერეთ
ექ- შეგიძლიათ ახლავეც წახვიდეთ...
საავადმყოფოდან გამოვედი და ბედნიერი მანქანაში ჩავეკვეხე... ლუც გვერდით მომიჯდა და გარჩევები დამიწყო როგორ მოვუარო საკუთარ თავს... ბოლოს კი ჩმნი ახლად შეძენილი სახლისკენ დავიძარით... გზად ქუქის ვწერდი და მიხსნიდა როგორ ერთობოდნენ ბიჭები და ეგ როგორ იჯდა მოღუშული ჩვენ ოთახში... მოვენატრე ჩემ პაწუკუნას...
ლუ- ამ ნივთებს მე ამოვალაგებ შენ წადი და დაისვენე
- ცუდათ არ ვაარ, რატო მიშვებ დასაძინებლაააად
ლუ- წადითქოო... დაწექი და საჭმელიც მალე მოვა, გამოვიძახე...
ჩემ ოთახში შევლაჯუნდი... მთლიანად ჩამოვაბნელე და ტელევიზორის საყურებლად მოვკალათდი...
ლუ- მოდი ჭამე პატარავ
უამრავი სახეობის საჭმელი მომიტანა... და ყველა მათგანზე ვგიჟდებოდი... თუმცა რატონღაც არ მომინდა... არც გასინჯვა და არც შეხედვა
-ლუ არ მინდა რა... რაღაც მაწვება ყელში და ვერ შევჭამ...
ლუ- მშიერი დაეთრევი დილიდან... დროზე ახლა აიღე და შეჭამე...
ერთი ნაჭერი ავიღე თუ არა ეგრევე ყელში ამომაწვა... ტვალეტში გავიქეცი და რაც მქონდა ყველაფერი ბოლომდე ამოვიღე... ლუც განერვიულებული თავზე მადგა და თმას მიჭერდა... ბოლოს პირი დავიბანე, მოვწესრიგდი და საწოლში ჩავწექი...
ლუ- ქალიშვილი რომ არ იყო ვიფიქრებდი, რომ ორსულად ხარ... მაგრამ ახლა რა მოგიხერხო?
- ქალიშვილი?😅😅
ლუ- მეშლება რამე? დაიცა... დაიცაა... შენ და იმ ბიჭს რამე გქონდათ?...
- იცი როგორი რაღაცაა?...
ლუ- რა როგორი რაღაც გოგო გქონდათ თუ არააა...
