[Book 1] Her life is full of lies. She thought her parents died because of the war between the Dark Kingdom and the Elixir Kingdom but she is wrong.
Definitely wrong.
How can she handle her life full of lies?
How can she handle the fact that she kil...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gaea Zephyra Collins's POV
"Okay ka lang Gaea?" Nag aalalang saad ni Aleera habang inaalalayan akong uminom ng tubig. I slowly nodded my head and leaned my back on the couch. I sighed quietly and closed my eyes.
Aleera stated that she heard me screaming from my sleep. That explained why she's in my room 3 o'clock in the morning.
I told her what I dreamed about. And when I finished telling her what my dream is all about, nanatili siyang tahimik habang nakatingin sa akin ng seryoso.
According to Aleera, someone controlled my dream. That explained why I can't control my own dream. My parents' death on my dream is caused by someone.
Ang mga taong nakakaexperienced ng ganitong panaginip ay kapag hindi nagising, maaaring mamatay. I am not afraid of death. But I promised myself na maaari lamang ako mamatay kung nakapaghiganti na ako sa mga taong pumatay sa magulang ko.
Tahimik akong tumayo mula sa pagkakaupo at walang paalam na pumunta sa aking kwarto upang maligo at magbihis. Its already 6:03 in the morning. At exactly 8:00 am magsisimula ang training para sa Entrance Exam.
Nang matapos akong maligo at magbihis ay agad akong lumabas sa aking kwarto. Naabutan ko si Aleera na nanonood ng tv. Agad niya itong pinatay ng makita niya akong lumabas at inayang kumain sa cafeteria na tinanguan ko na lamang.
"The usual?" Nakangiting saad ni Aleera na tinanguan ko na lamang. She gave me a 'thumbs up' bago pumila para bumili ng aming breakfast. Tahimik akong naghanap ng upuan at ng makahanap ako ay agad akong umupo dito.
Habang patagal ng patagal ay dumadami ang tao dito sa loob ng cafeteria. At habang padami ng padami ang tao ay paingay ng paingay ang buong paligid.
At habang paingay ng paingay ang buong paligid ay painit ng painit ang aking ulo. I hate noisy and crowded places. I cursed Aleera on my mind ng hindi pa rin siya bumabalik.
Nang makita kong papunta na sa aking pwesto si Aleera ay binigyan ko siya ng masamang tingin na ikinangisi niya lang.
"What took you so lo--------" napatigil ako sa pagsasalita ng makitang may limang server ang nakasunod sa kanyang likuran at may dala-dalang mga tray na may iba't ibang putahe.
I just shook my head and started eating my food which is carbonara and hot coffee.
Tahimik lang kaming kumakain ng biglang tumunog ang bell na hudyat na magsisimula na ang training. Agad kong inubos ang aking coffee at tumayo. Nanlalaki ang mata ni Aleera na nakatingin sa akin habang kumakain ng donuts.
Marami pa siyang hindi nauubos na pagkain na ikinangisi ko nalang. She knew that we only have one hour to finish our breakfast but still she ordered tons of food.
