Lise kendine macera arayan ergen öğrencilerle dolu bir tımarhaneydi. Jeon Jungkook ve arkadaşları ise kaosu peşinde sürükleyen bir avuç aptaldı. Her şey Taehyung'un okulda görmemesi gereken bir olayı görmesiyle başladı. Gördükleri yüzünden kaçırılma...
Ben geldimmm bebitolarım. Sınav haftam geldi çattı. O yüzden iki hafta buralarda olamayacağım. Arayı fazla açmamak için çerezlik bir bölüm yazdım. Sınav haftasını sağ salim atlatabilirsem eğer dönüşüm efsane olacak djsndjdnfn
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook'u kapıya gönderdikten bir dakika sonra zil çalmıştı. Annem kapıyı açarken odamdan çıktım.
"Kim gelmiş?"derken kapıya ilerledim. Annem kapıyı açtı.
"Jungkook!"
"İyi akşamlar Jihyun anne, Taehyung'a geçmiş olsun demek için geldim." Annem şaşkın bir şekilde Jungkook'a bakmaya devam ederken uzattığı çiçek buketini aldı ve geri çekildi. Jungkook içeri girince ceketini çıkarmasını bekledim. Annemin dudakları kıvrılmıştı. Jungkook'un bu halleri hoşuna gidiyordu. Bana çiçek alması benimde hoşuma gitmişti gerçi.
"Hoş geldin Jungkook."
"Hoşbulduk efendim. Yoongi sabah Taehyung'un hasta olduğundan bahsedince merak ettim." Anneme karşı bu kadar saygılı olması beni içten içe güldürürken salona ilerledik. Garip bie şekilde aileme kendisini sevdirtmeye çalışıyordu. Jungkookla yan yana oturmuştuk. Annem çiçekleri Jungkook'un iki gün önce getirdiği buketin yanına koydu. Jungkook yüzünden ev botanik bahçeye dönecekti yakında.
"Çok iyi yaptın gelmekle Jungkook. Taehyung'un bu sıralar morali bozuk gibi." Yine aynı konu! Ben bu kadını iyi olduğuma nasıl ikna edecektim?
"Anne! Ben gayet iyiyim."dedim. Annemin içini rahatlatmadan huzura eremeyecektim. Jungkookla göz göze geldim. Yalan söylediğimi biliyordu. Kollarında ağlamasam bilebilir miydi? Sanmam. Ben çok iyi bir oyuncuydum.
"Jungkook aç mısın? Keşke biraz erken gelseydin az önce yemek yedik. Kaynanan sevmiyor herhalde." Annemin yersiz şakası iğrençti ve ben yüzümü buruştururken Jungkook gülmeyi seçti. Tabiki de gülerdi!
"Aç değilim fakat belki kaynanam beni sevsin diye bir kahve isteyebilirim." Annem ayağa kalkarken resmen ağzı kulaklarına varıyordu.
"Yapayım o zaman ben." Iyy resmen iki dakikada kaynana damat olmuşlardı gözümün önünde.
"Kaynana iması mı yaptın sen az önce anneme?" diye sordum annemin gitmesini fırsat bilerek. Jungkook ifademe bakıp güldü.
"Yaptım gitti valla." Hayır terste tepebilirdi. Nasıl bir cesaret vardı bu çocukta? Ben onun anasını görsem sus pus olurdum. Sesim bir yerlerime kaçardı utançtan. Jungkook kendisini sevdirmek için kırk takla atıyordu. Bunlar kesin kaynana damat modunda gezecekledi yakında. Bu hayatta bir Hoseok ve annemin teyze yiğen oluşuna gıcık oluyordum birde annemle Jungkook'a gıcık olurdum artık. Hayat üstüme üstüme geliyordu.
