The Day You Said Goodbye

chapter 11

Kath's POV

Naihatid na ako ni anton ng bahay namen

Papasok pa lamang ako Bumungad na agad sa akin si mommy na umiiyak. Di ako makaramdam ng takot. Kahit alam kong mali ang ginawa ko. Pero naawa ako sa itsura ni mommy. Medyo na guilty ako dahil baka napag alala ko sya

Baby anak saan ka pumunta?
Tanong nya sa akin

Ahmm dyan lang po sa labas
Pag sisinungaling ko

Baby naman eh. Saan ka nga pumunta? 
Tanong uli sakin ni mommy na umiiyak na

Dyan nga lang po sa labas

Baby pls tell the truth.  May problem kaba? Sabihin mo lang sakin okay

Mommy gusto  kona po mag pahinga.  Na pagod po ako

San ka ba muna nag punta baby?  Nag alala ako sayo kaya pls tell me kung saan ka pumunta.  At sino ang kasama mo. tinawagan namen ng daddy mo ang friends mo sabe nila hindi ka daw nila kasama.  Syaka bakit ka tumakas kanina. Bat dika man lang nag paalam?? 

Mommy pls i begging you. Wag po muna ngayon dahil pagod ako. Gusto ko pong mag pahinga

San ka galing
Sigaw sakin ng nasa loob ng bahay at alam ko kung kaninong boses yun

Tinatanong kita saan ka galing? 
Alam mo ba kung anong oras na huh. Kababaeng tao mo inaabot ka ng gabe sa kalsada

Daddy i want to rest

Kinakausap pa kita sasagutin mo lang kung saan ka pumunta at sino ang kasama mo
Sigaw sakin ni daddy

Hindi kona pinansin si daddy at dare daretsong pumasok sa malaking pintuan namen.. 

Kath
Sigaw sakin ni daddy

Pero hindi ko sya nilingon
Sermon nanaman walang hanggang sermon  . Wala na akong nagawang tama para sa kanila. Kung hindi pinaramdan sakin na hindi ni ako mahal hindi naman ako mag kakaganto.. 

Kath kinakausap kita wag kang bastos
Sigaw ulit sakin ni daddy

Bukas na lang ho tayo mag usap gusto kona po matulog.. 

Sige lang bastusin mo ang bilang ama tandaan mo yang ginagawa mo sakin at sa amin ng mommy mo

Tandaan nyo din po tong ginagawa nyo sakin.

Sumasagot kapa huh

Tama na wag muna pagalitana ang anak mo ...  Sabe ni mommy 

Ayan kaya ganyan ang ugali ng anak mo dahil lagi mong kinakampihan
Sigaw ni daddy kay mommy

Hindi ko sya kinakampihan. Pagod ang anak naten kaya pagbigyan mona muna sya ngayon. May bukas pa kaya bukas mo na lang sya pag sabihan

Hindi kona  sila pinansin at umakyat na lang ako sa kwarto ko. Pagod na pagod na ako sa sermon nila.  Pero pag si kuya nandito. Hindi man lang sila magalit dahil baka maistorbo ang paborito nilang anak sa pag rereview .. Pero pag ako ang dami nilang oras pag magalit.  Diko alam kung saan ako lulugar sa bahay na to.  Malaki naman ang mansion  pero diko alam kung saang place ang pwede kong pag tambayan na tahimik
.lagi na lang bang ganto.? Hindi na ba mag babago?  Lagi na lang ba ako ang Mali sa paningin nila?  Kailan ako magiging tama? Kailan nila ako magiging priority?  ... Ang daming tanong sa isip ko pero ni isa walang makasagot..