The Day You Said Goodbye

Chapter 43

ANTON'S POV

Nasa bubong ako ng bahay namin habang nag rereview. Pero halos dalawang oras ko ng paulit ulit na binabasa tong reviewers ko ay hindi ko pa din masa-ulo.

Ang mga mata ko ay nakatingala lang at naka-titig sa mga puno. Hindi ko magawang mag focus sa ginagawa ko ngayon dahil ang isip ko ay hindi ko mautusang mag aral ngayon

2 months ago i still haven't seen you

Napaka tagal na saakin ang dalawang buwan na hindi ka nakikita, at nakakasama, 

Lalo nat hindi ko alam kung nasaan ka.

Madami akong gusto itanong sayo mahal. Kung okay kalang ba?  Kumain kana ba?  Sino ang kasama mo?  Kung na-mimiss mo ba ako? 

Madami din akong gustong i kwento sayo wifey.   Nung nakaraan Sumali ako sa modeling at good news wifey nanalo ako nakatanggap ako ng 50k at malaking halaga na yun at malaking tulong yun sakin dahil may pamasahe na ako dahil kung saan saan ako napapad-pad kakahanap sayo.

Gusto ko sana i celebrate yun kasama ka. Pero hindi kona itinuloy ang kasiyahan Dahil wala ka. Gusto ko sana ikaw ang unang sasabihan ko na nanalo ako.

Gusto ko ikaw ang unang yayakap sakin dahil panalo ako.

Gusto ko may litrato tayong dalawa kasama ang trophy ko habang naka-akbay ako sayo at naka-halik ka sa pisngi ko.

Gusto kopo ikaw ang unang mag co-congrats sakin

At nung araw na nanalo ako ay kasama ko si lola at lolo. Alam mo ba na hinahanap ka nila sakin.  Gusto ka daw nila makita at makilala. Pero hindi ko alam ang sasabihin ko dahil hindi nila alam na hinahanap kita.. 

Dahil nawawala ka...  Hindi ko nanaman mapigilan ang pag bagsak ng mga luha ko.

Para akong tanga na nag sasalita mag isa dito pero okay lang dahil mga ibon lang ang nakakarinig sa ka dramahan ko.. 

Mahal sana hindi ka magalit kung malaman mo man to. Kung may good News may bad news din akong gustong sabihin sayo. Ang laki ng binaba ng grade ko ngayon last quarter. Pero wag kang mag alala dahil pinag-bubutihan ko naman ang pag-aaral ko. Siguro dahil to sa pinag sasabay ko ang trabaho at pag-aaral ko.

Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko "tugon ko sa isip ko" bumaba ang grado ko dahil mula ng nawala ka ang parang nawala na din ang utak ko sa pag -aaral. Nag ta-trabaho din naman ako dati pero hindi bumaba ang mga grades ko.  "hindi kita sinisisi mahal ko kasalanan ko din to kung bakit ganto ang grado ko. Ang hinihiling ko lang ay sana bumalik kana.  Mag paramdam ka naman sakin. Kahit sa panaginip lang ikwento mo sakin lahat ng nangyari kung bakit wala ka..  Sabihin mo sakin kung saan kita matatagpuan.. Kahit sa panaginip lang mag usap tayo. At pag nag-usap tayo ang paniniwalaan ko lang ay ang sasabihin mo..

Pinipilit kong maging matatag para sayo mahal ko. Im crying

Hindi ako mawawalan ng pag asa na magkikita uli tayo.

Gusto kitang yakapin. Gusto kong humingi sayo ng tawad sa naging kasalanan ko.

Mag paramdam at mag pakita kana sakin wifey.

Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka.  Sa ngayon hindi ako susuko dahil alam kong babalik ka.

Babalik ka babalik ka, babalik ka, 

Magkikita muli tayo. Dalawang buwan palang naman ang nakakalipas maikling pag-subok palang to para sumuko agad.. 

Mag hihintay ako kahit gaano katagal.. Hanggat kaya ko pa. Hanggat kaya pa ng puso ko na hintayin ka ay susubukan ko...