Chapter 46

116 16 4
                                    

Anton's POV

10 months

Sampong buwan na ang nakakalipas..

Maaga akong nagising pati na din ang lola at lolo ko. Nagluluto si lolo ng paborito naming pagkain at si lola naman ay pinapasadahan ang ang damit na susuotin namin mamaya.

Masaya ang araw ko ngayon. Dahil nakikita kong masayang masaya din ang lola at lolo ko para sakin ngayon.

Apo ready kana ba mamaya?
"tanong ni lolo habang nakangiti sa pagluluto.

Ako Apo excited na ako para mamaya. Aniya naman ni lola.

Lola lolo ready na po ako. At excited na din po ako.

Panigurado ako madaming medal nanaman ang isasabit namin ng lolo mo sayo. Aniya ni lolo.

Syempre naman po lola. Pinangako ko yan sa inyo diba. Hehehhe.

Pagpatuloy mo lang pag aaral apo dahil mag co collage kana.

Opo lolo. Kunting tiis na lang pag nakapag-tapos na ako. Makakapag trabaho napo ako at makakabili na tayo ng pangarap nating bahay. "masaya kong tugon"

Oh tama na ang pag kw kwentuhan mamaya natin ituloy yan. Aniya ni lolo

Ikaw Anton Apo maupo kana muna dyan sa sala at magkabisado ka ng speech mo para mamaya. Aniya ni lola.

Sige po lola...

6am palang at alas 8 ang simula ng graduation namin.

Naka-upo lang ako sa sala habang hawak hawak ang papel kung saan naka-sulat ang mga sasabihin ko mamaya.

Sampong buwan na ang nakalipas ngayon lang uli ako ngumiti at sumaya. Dahil graduation ko ngayon pagbibigyan ko ang sarili ko maging masaya. Pero maya maya alam kong mawawala na uli ang saya na nararamdaman ko. Pag nakuha ko na ang medal at naisuot na sakin ni lolo at lola ito. Alam kong babalik nanaman ang pagiging malungkutin ko.

Sino ba naman ang hindi malulungkot kung hanggang ngayon ay hindi kopa din nakakasama ang babaeng hinihintay kong bumalik.

Yung babaeng matagal ko ng hinahanap.

Yung babaeng nag bibigay ng kasihayan at kalungkutan sakin.

Yung babaeng mahal na mahal ko mula noon hanggang ngayon.

Yung babaeng pinagdadasal ko na sana bumalik...

Yung babaeng pinapangarap kong mayakap at mahalikan muli.

Yung babaeng pinapangarap kong palakpakan ako habang tumataas ako sa stage para kunin ang medalya ko.

Yung babaeng gusto kong magsabit ng medal ko. At yakapin ako at sabihin sakin na PROUD AKO SAYO. yung babaeng hahalikan ako sa harap ng madamin tao. At sasabihin ANG GALING GALING MO. Yung babaeng sasabihin sakin na I LOVE YOU HUBBY KO.

Kath... Ikaw yun ..ikaw yung babaeng hinihintay ko..

Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Alam kong tutulo nanaman ang luha ko. Pero mas pinili kong punasan agad ito.
Sa bawat pagtulo ng luha ko lalo ako nagiging mahina. Pero minsan itong luha ko ang nagsasabing magtiwala kalang.

Yung luha ko ang nagsisilbing kakampi ko. Sa tuwing gabing nararamdaman ko na hinang hina na ako.

Sa mga gabing sumagi sa iniisip ko sana hindi na lang ako magising kinabukasan.

The Day You Said GoodbyeWhere stories live. Discover now