The Day You Said Goodbye

Chapter 29

ANTON'S POV

Nasa labas na kame ng bahay ni kath at pinilit nya akong sumama sa loob sa totoo lang nahihiya ako. Dahil hindi naman ako imbitado sa kaarawan ng mommy nya.

Oy tara na
"Pag aaya ni kath"

Sigurado kaba?

Saan?

Naaa.. Papapasukin moko sa loob
Baka magalit parents mo hindi naman nila inaasahan na may kasama ka.

Basta tara na

Wag na lang kaya?
Nahihiya pati ako e

Ano kaba bakit ka mahihiya e kasama mo naman ako

Ahmm

Basta tara na!

Sa susunod na lang siguro wala kase ako dalang regalo sa mommy mo nakakahiya naman.

Hihilahin pa ba kita papasok sa loob O susunod ka sakin?

Wala ako regalo kath

So? Halika na wag kana mahiya

Nahihiya din ako sa suot ko .mukang lahat kayo naka ayos eh.

Anong nakaayos? Tignan mo damit ko pare parehas lang kame ito ang outfit namen for to day HAHAHAHA para sa birthday ni mommy naka pink kame lahat . And anton kahit sira sira pa yang damit mo wala akong paki elam kahit madumi at mabaho kapa hindi kita ikakahiya okay.
Ang lakas kaya ng dating mo sakin

Hmm salamat

Oh halika na pasok na tayo
Anton.....
Kakaladkadin kita O hihilayin kita papasok.

Parehas lang naman yun eh

Ay parehas lang ba yun HAHAHAHA eh anong gusto mo bubuhatin kita?

No! Hawakan mo na lang ang kamay ko. (Lakas loob kong aniya kay kath)

Wow nahihiya kapa sa lagay na yan huh. Gusto mo pang mag kahawak ang kamay natin
"pang aasar ni kath"

Wag muna ako asarin gusto ko lang hawakan mo kamay ko
"malambing kong tugon"

Bat ang lambing ng boses mo ngayon Hahahaha

Hindi ah baka kinikilig ka lang sakin

Hoy kapal mo

HAHAHAHA JOKE LANG PO

oh lets Go?

Sigeee po

Pumasok na kame sa napaka laking gate nila kath. Ang ganda ganda ng bahay nila kahit hindi kopa nakikita ang loob nito. balang araw mag kakaroon din ako ng gantong kalaking bahay. At dun kame mamumuhay ng masaya nang magiging asawa ko.

Maganda at malaki ang bahay nila pero bakit hindi dito umuuwe si kath?
Tanong ko sa sarili ko .ngayon ko lang napag -tanto na kahit gaano ka kayaman hindi laging masaya ang buhay. minsan dumadating din pala ang araw na mag kakaroon ka ng problema na hindi kayang sulosyunan ng pera.

Kath's POV

Nasa bahay na kame ngayon at natanaw na agad ako ng kuya ko mabilis syang lumapit sakin at niyakap ako

Samalat bunso nakadating ka akala ko hindi kona matutupad ang pangako ko kay mommy na pupunta ka e. Kanina pa kita inaantay.
"Aniya ni kuya"