«Τι σκέφτεσαι;» Με ρώτησε
«Τίποτα» Απάντησα ενώ κοιτούσα την θέα
«Το ξέρω αυτό το τίποτα, πες, τι σε απασχολεί;» Με ρώτησε και γύρισε να με κοιτάξει
«Απλά... δεν ξέρω, θυμήθηκα την πρώτα φορά που μαλώσαμε πολύ άσχημα» Είπα και με κοίταξε
«Ξέρω βλακεία-» Πήγα να πω αλλά με σταμάτησε
«Όχι, απλά ξαφνιάστηκα, δεν έχω κάνει κάτι κακό τώρα έτσι;» Με ρώτησε ανήσυχος
«Όχι, όπως σου είπα, δεν ξέρω γιατί μου ήρθε» Του είπα ενώ τον κοιτούσα
«Ξες, συνήθως σκεφτόμαστε αναμνήσεις που είναι πολύ συναισθηματικά φορτισμένες και αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό» Μου είπε
«Τέλος πάντων, δεν θέλω να χαλάσω την διάθεση μας» Του είπα και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά
«Σωστά, λοιπον, καμιά φιλία εδώ πέρα έκανες;» με ρώτησε
Γέλασα πνιχτά και τον κοίταξα
«Jack, για εμένα μιλάμε» Του είπα και χαμογέλασε
«Σωστά, άμα δεν σου γίνει ο άλλος κολλητσίδα δεν πρόκειται να κάνεις φίλους» Μου είπε
«Σωστό» Είπα και ήπια μια γουλιά από το ποτό που βρισκόταν στο γυάλινο μπουκάλι
«Εσύ;» Τον ρώτησα
«Τι εγώ;» Ρώτησε
«Παρέα;» Τον ρωτάω
«Έχω μια παρέα, μιας και ήξερα ένα παιδί από παλιά με έβαλε στην παρέα» Μου είπε
[...]
Αφού κάτσαμε και μιλήσαμε για αρκετή ώρα είπε να με γυρίσει σπίτι
«Και εσύ τώρα που μένεις;» Τον ρώτησα ενώ οδηγούσε
«Στα δωμάτια του πανεπιστημίου» Μου απάντησε
«Και πως είναι;» Τον ρώτησα
«Χάλια, δεν λέω το δωμάτιο είναι ωραίο και είναι καθαρά αλλά μοιράζομαι το δωμάτιο με κάποιον που είναι γάμησε τα και σήμερα είπε να μην γυρίσω νωρίς γιατί θα φέρει κοπέλα» Είπε ο Jack βαριεστημένα και με ένα μικρό τόνο αηδίας
«Και εσύ τώρα που θα πας;» Τον ρώτησα
«Λογικά σε μπαρ» μου είπε και φαινόταν πως δεν είχε καμία απολύτως όρεξη
«Μπορείς να κάτσεις σπίτι μου το βράδυ άμα θες» είπα δειλά
Τα μάτια του έδειξαν έκπληξη όταν γύρισε να με κοιτάξει για λίγο
