A Forgotten Love (Completed)

Chapter 7

          ❗WARNING❗
A/N: I just want you all to inform that their will be a sudden changes of fonts. I just want you all to be aware. Thank you😊

Keandrah's POV

Dumiretso kami sa campus,hindi na ako nag-abalang pumanhik sa apartment ko,dahil maaga ang schedule ng magiging exam ko ganon din si labiy. Pansamantala ko munang finucos sa exam ang utak ko, saka dahilanang gusto kong makakuha ng high score. Hindi man kaagad ngayon malalaman namin ang bawat score namin ay naging balisa ako. Hindi panga kami natapos sa exam. Hopefully hindi naman naging mahirap sa'kin dahil pinag aralan ko iyon ng mabuti. Gusto kong makakuha ng high score, pero paano kung makakuha ako ng score na hindi ka tanggap tanggap. Ako ang naunang natapos sa exam. Agad akong dumiretso sa library para mag-aral ulit  sa susunod na exam. May 15 minutes break pa naman para sa susunod na exam. 10 minutes akong nag aral sa library,at ang natirang time ay pinunta ko sa cafeteria para bumili ng snacks dahil nagutom ako kaka-aral.

Katulad ng naunang exam ay hindi ulit yun naging mahirap dahil lahat ng lumabas sa exam ay napag aralan ko na. Ganon din ang saya konang mapagtanto kong break time na. Na-excite ako sa 'di ko malamang dahilan. Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan ito, bumungad sa'kin ang text ni labiy na nauna na raw sila ni Josh sa cafeteria at in orderan nalang din daw nila ako. Ibabalik ko sana ang cellphone ko nang may maalala. Mabilis kong tinipa ang numero ni kuya Anton. Ilang ring lang ay sinagot na niya ito.

"Hello kuya Anton"magiliw kong bati.

"Oh iha"bati niya din pabalik

"Gusto kolang po sana malaman kong kumusta napo si Axel"sana may magandang balita na........

"Sa pagkakaalam ko ay wala paring malay iyong nobyo mo,pero may narinig akong pinag usapan ng doctor at ni ma'am Xandra, na ano nga yon ulit"aniya naparang may inaalala.

"Pasensiya na iha ngunit nakalimutan ko,pero sure akong tungkol iyon sa kalagayan ng iyong nobyo"naba buntong hininga nalang ako sa narinig ko mula kay kuya Anton. Si kuya Anton nalang kasi ang pwede kong hingan ng update sa kalagayan ni Axel dahil sigurado akong bantay sarado na ang entrada ng kwarto ni Axel.

Natapos ang buong maghapon ng hindi ko inalala ang sinabi ni kuya Anton kanina. Lahat ng atensiyon ko ay e finucos ko sa exam, dahil baka maapektuhan ang grades ko. Pinangako ko kasi kay Lola Cecilia na mag aaral ako ng mabuti para mahanap ko ang tunay kong pamilya. Sabay kaming umuwi ni labiy at Josh. Si Josh ay lumiko sa kabilang kanto kami naman ay sa kabila din. Inihatid lang ako ni labiy sa apartment ni hindi na ngalang siya pumasok sa loob dahil sa pagmamadali, dahil katulad ko ay nagsisikap din siyang mahanap ang nawawala niyang kapatid. Pagkatapos nitong linggo ay maghahanda na kaming mga officers para sa darating na graduation. Kailangang pagtuonan namin ng pansin ni labiy iyon dahil bilang presidente at bise-presidente ay kami ang naatasan mag handa sa lahat. Ako President samantalang si labiy naman ay Vice-president si Axel ay Secretary si Josh naman ang Auditor. Lahat kaming magkakaibigan ay napili para maging officers.

**********

Apat na araw na ang lumipas. Biyernes ngayon at sa araw ding ito ay malalaman namin ang bawat scores namin. Kinakabahan ako sa magiging resulta niyon. Sinawalang bahala ko nalang ito at muling itinoon ang atensiyon sa pakikinig sa aming professor na nag di distribute ng mga test paper. Galing sa lowest hanggang sa highest ang pagtawag ni prof. sa mga apelyido namin. Natapos na't lahat pero hindi parin tinatawag ang apelyido ko. Gayon nalang ang kaba na dulot nito sa'kin.

"Okay class,all of you passed the exam but........"talagang binitin pa talaga ni sir ahh..... Tang*ina patay ako nito hindi kopa nakukuha ang test paper ko. Pano kong yang hawak ni sir ang test paper ko at ako ang pinaka lowest,patay ako nito. Tiningnan ko si prof. na ngayo'y umiiling iling habang nakatitig sa test paper na hawak niya na nakasiguro akong akin iyon.

"Tsk. Ms. Montero"patay na talaga. Hiyang hiya na ako. All my life,I never got the lowest instead I always got the highest. Iniyuko ko nalang ang ulo ko sa arm chair dahil sa hiya at doon tumulo ang luha ko.

"Ms. Montero,you never failed to impress me. Let's congratulate Ms. Montero for she got the perfect score"doon ako nag angat ng tingin sa kanila. Isa Isa silang tumingin sa akin, nginitian at kinong-gratulate sa score ko. Pinahiran ko ang mga luha kong tumulo sa mata ko at nakipag palitan ng ngiti sa kanila.

"Congratulation,Ms.Pres"  kaliwa't kanan ang pagbati ng buo kong mga kaklase. Ganon nalang ang tuwa ko nang matapos na ang buong maghapon. Abo't tenga ang ngiti ko. Sino ba naman ang hindi sasaya. Ehh sa lahat ng major at minor subjects ko ay lahat ay perfect ako.

"My gosh! Labiy.....sa lahat ng subjects ko ay naka perfect ako"malakas na tili ni labiy. Hindi man ako tumili kasama niya ay abo't tenga naman ang ngiti ko sa kanilang dalawa.

"Ako rin labiy....I really can't believe it"sabi ko sa kanya at ngumuti.

"Hey girls! Isali niyo ko, dahil I'm one of the both of you"salubong niya sa amin nang tuluyan na kaming makapunta sa parking lot. Nagyakapan kaming tatlo dahil sa magandang achievements na nakuha namin. Napawi ang ngiti ko ng maalala ko si Axel.

"Siguro kong kasama natin siya ngayon ay katulad din natin siya, Siya din siguro ang nakakuha ng highest score sa building nila"ani ko at mapait na ngumiti. Ngumiti sila sa akin at inakay ako papunta sa sasakyan ni labiy.
We bid our goodbyes and separates our ways to our different destination. Mapait akong ngumiti habang nakatitig sa kisame at doon nilamon ng kadiliman.

**********

KAPWA PURO KAMI parehong abala sa paghahanda sa paparating na graduation. Lahat ng officers ay tumulong naman. Pero hindi iyon sapat, kaya sa bawat building ay nanghihingi kami ng limang kapwa estudyante namin para tumulong. Sa laki ng gymnasium ay mukhang kukulangin kami sa oras dahil sa susunod na araw ay doon na gaganapin ang graduation ng mga estudyanteng ga graduate ngayong taon, katulad ni Josh.

NANG matapos ang buong maghapon ay ganon nalang ang naging pagod ko, ganon din si labiy at Josh. Kinabukasan ay mas dumoble pa ang pagod na naramdaman ko. Biruin niyo, todo ang paghahanda namin sa pag de-design sa gymnasium tapos maghahanda pa para sa speech namin ni labiy bukas dahil nga kami ni labiy president at vice ay sa amin naka atas lahat. Dibale na, dahil pagkatapos nito ay sem break nadin naman.

NAKASUOT ako ng white fitted dress na pinaresan ko ng white stilletos. Ganon din si labiy, gayon tuloy ay napag kamalan na naman kaming kambal. Hindi ko din naman sila masisi dahil talagang magkamukhang magkamukha kami ni labiy. Masaya naming sinalubong ng yakap si Josh ng matanawan namin siya. Ang gwapo niyang tingnan sa suit niya. He's wearing he's usual look, suot niya nadin ang dark blue toga namin. Napatakip ako sa sariling mata ng makita kong hinalikan ni Josh si labiy sa lips. Ang loko dito pa talaga sa harap ko maghahalikan.... Mga walang respeto sa mga merong jowa na wala sa tabi. Pumunta nalang ako sa pamilya ni Josh at nakipag batian sa kanila.

"Elisse ija, don't forget to come with us later okay,may magaganap na kunting celebration mamaya sa bahay"nakangiting ani ni tita Janiza

"I will tita don't worry"nakangiti ko ding sabi sa kanila. Bahagya ko munang sinulyapan ang relo ko.

"Excuse me tita,tito I have to go,magsisimula na ang ceremony" nakangiti kong paalam kila tita Janiza at tito John.

To be continued...........

Votes and Comments are highly appreciated..... Labyuolll😘